Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.Κυριακή 4 Μαρτίου ώρα 10.30 στο Παυσίλυπο

Βραβευμένο πολύ καλό animation

http://www.taneasou.net/?p=20222


Αντώνης Ντ.

Τεράστιας σημασίας γεγονός!!!!!!!

Τεράστιας σημασίας γεγονός!!!!!!!
Άγνωστο και αθέατο πίσω απ' την ομίχλη που παράγουν έντεχνα, συστηματικά κι επίμονα τα ΜΜΕ.


http://www.sa.org.au/index.php?option=com_k2&view=item&id=7233:100-million-strike-in-india&Itemid=389

Στέλιος Αν.

ΤΟ ΘΑΨΙΜΟ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΝΙΚΗΣ

Μια μεγάλη νίκη που αποσιωπάται!
Είναι αλήθεια πως, ιδίως τώρα στον καιρό του πολέμου, έχουμε ανάγκη
των καλών ειδήσεων, όχι μόνο για να πάρουμε κουράγιο, αλλά, κυρίως,
για να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις. Να διαπιστώσουμε, κόντρα
στη μοιρολατρία, πως τίποτα δεν πάει χαμένο και πως μπορούμε να έχουμε
μικρές αλλά σημαντικές νίκες. Και είναι απορίας άξιο γιατί τέτοιες
νίκες δεν προβάλλονται, αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον στον ίδιο
βαθμό που προβάλλονται οι ηττοπάθειες και οι φοβίες. Γι' αυτό σας
μεταφέρω απόσπασμα από ένα άρθρο του  Γ. Αγγελόπουλου  (διδάσκει στο
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) στην  <<ΑΥΓΗ>> 17/02/2012, που αλίευσα στο
διαδίκτυο. Γράφει λοιπόν:
<<...Αν κάτι μένει όρθιο μέσα σε όλα όσα διαλύονται, καταρρέουν,
καίγονται, είναι η βεβαιότητα των δικών μας δυνατοτήτων. Δυνατοτήτων
που με τον πιο απτό τρόπο έγιναν αντιληπτές στο φιάσκο με το λεγόμενο
<<χαράτσι>>, δηλαδή το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων
Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ). Χρειάστηκαν μόλις τρεις μήνες προσπαθειών σε
πανελλαδικό επίπεδο και το πολυδιαφημισμένο <<χαράτσι>> κατέρρευσε σαν
χάρτινος πύργος.
Τι να θυμηθούμε; Τις δηλώσεις ότι επίκεινται διακοπές ρεύματος σε
ολόκληρα χωριά; Την καθημερινή τρομοκρατία από ορισμένα πανελλαδικής
εμβέλειας ΜΜΕ που συνεχώς ανέφεραν περιστατικά διακοπής της
ηλεκτροδότησης; Τις σαδιστικής έμπνευσης αναλύσεις ορισμένων
τηλεπαρουσιαστών αναφορικά με τους <<χιλιάδες που θα βρεθούν χωρίς
ρεύμα>>; Τον συναγωνισμό ψεύδους ανάμεσα σε υπηρεσιακούς και
κυβερνητικούς παράγοντες για το ποιος θα χαμηλώσει παρακάτω τον αριθμό
όσων δεν πλήρωναν το <<χαράτσι>>; Είχαμε φτάσει μέχρι και να ακούσουμε
ότι το 91% των καταναλωτών πλήρωσε την πρώτη δόση του ΕΕΤΗΔΕ!
Οι συλλογικές προσπάθειες των πολιτών ενάντια στο <<χαράτσι>> έβαλαν ένα
οριστικό τέλος σε όλα αυτά. Σήμερα γνωρίζουμε ότι, βάσει στοιχείων της
ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ένα ποσοστό μεταξύ 30%-40% των καταναλωτών δεν πλήρωσε το
<<χαράτσι>>. Αφενός γιατί δεν μπορούσε και, αφετέρου, διότι πείσθηκε ότι
η συλλογική αντίσταση θα είχε κάποιο αποτέλεσμα. Έτσι φτάσαμε στην
τροπολογία της 1ης Φεβρουαρίου, που ουσιαστικά αποσυνδέει την
ηλεκτροδότηση από την πληρωμή του ΕΕΤΗΔΕ. Η τροπολογία ορίζει ότι, αν
δεν καταβληθεί το <<χαράτσι>>, μετά την παρέλευση τεσσάρων μηνών από την
ημερομηνία λήξης πληρωμής της πρώτης δόσης, η ΔΕΗ διαγράφει τους
υπόχρεους καταναλωτές ως προς το οφειλόμενο ποσό που στη συνέχεια
βεβαιώνεται στις αρμόδιες Εφορίες (ΔΟΥ). Ο μηχανισμός αποστολής από τη
ΔΕΗ στις Εφορίες δεν έχει καθοριστεί. Καλά διασταυρωμένες πηγές
αναφέρουν ότι η σύγχυση των υπηρεσιών και των μηχανισμών της ΔΕΗ, της
Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και των ΔΟΥ, καθώς και τα
γραφειοκρατικά και νομικά προβλήματα που προκύπτουν, καθιστούν
εξαιρετικά χρονοβόρα έως ανέφικτη αυτή τη διαδικασία. Η είδηση
δημοσιεύτηκε εντελώς διαστρεβλωμένη στα <<ψιλά>> ορισμένων μεγάλης
κυκλοφορίας εφημερίδων στις 2 Φεβρουαρίου ή αποσιωπήθηκε εντελώς.
Οι πρωτοβουλίες πολιτών που δραστηριοποιήθηκαν ενάντια στην καταβολή
του ΕΕΤΗΔΕ έθεσαν εξαρχής δύο στόχους: την αποσύνδεση της πληρωμής του
από την παροχή ηλεκτροδότησης και την τελική ακύρωση της υλοποίησής
του. Ο πρώτος στόχος ήταν εντέλει και ο πιο σημαντικός, διότι
αποτελούσε τον εκβιαστικό μοχλό για την υλοποίησή του δεύτερου στόχου.
Ο στόχος αυτός κερδήθηκε πανηγυρικά. Η επιτυχία αυτή οφείλεται σε μια
σειρά από παράγοντες: α) στο ότι οι κινήσεις πολιτών ανήγαγαν την
άρνηση πληρωμής σε σημαινόμενο αντίστασης στις πολιτικές του
Μνημονίου, β) στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των κινήσεων πολιτών
δραστηριοποιήθηκαν από τα κάτω και απέφυγαν την ταύτιση με κάποιον
πολιτικό χώρο, γ) στο ότι εστίασαν μονοθεματικά τη δράση τους ενάντια
στο <<χαράτσι>>, δ) στο ότι συνδύασαν κινηματικές πρακτικές με μέτρα
θεσμικής πίεσης (εξώδικα, αγωγές, ασφαλιστικά μέτρα) και συνεργάστηκαν
με φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, επιμελητήρια και δικηγορικούς
συλλόγους προσφέροντας στους πιο επιφυλακτικούς συμπολίτες μας μια
θεσμική κάλυψη της κινηματικής αντίστασης...>>
Νομίζω, πως δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς κάτι παραπάνω. Είναι
τόσο εύγλωττο το κείμενο, που το μόνο που μας απομένει είναι να το
υιοθετήσουμε ως άποψη και να το διαδώσουμε.
 Παράλληλα θα ήταν αχαριστία αν δεν λέγαμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σ'
αυτούς που σήκωσαν το μεγάλο βάρος, όλης αυτής της νίκης, στη δική μας
πόλη. Στον Νίκο, τον Γιώργο, τον Τάκη, τον Χρήστο, την Νατάσα, την
Ρένα, την Όλγα...  Μια χούφτα άνθρωποι που δώσανε διέξοδο σε χιλιάδες
από μας. Πραγματικά θέσανε τους εαυτούς τους στη διάθεση όλων, χωρίς
μεμψιμοιρίες και ιδεολογικές αγκυλώσεις, ακομμάτιστα,  με διάθεση
πολύτιμου προσωπικού χρόνου στο Δημαρχείο αλλά και με περιοδείες σε
κάθε γειτονιά, ακόμα και στα χωριά της περιοχής μας. Για να αποδείξουν
πως δεν νικάει όποιος έχει δίκαιο, αλλά αυτός που αγωνίζεται γι' αυτό.
                                                        Και ο αγώνας
συνεχίζεται...
ΓΙΩΡΓΟΣ  ΤΣ.

Γιώργος Σταθάκης.Αντιπρύτανης του Παν/μίου Κρήτης.Οι δρομολογημένες δυσάρεστες καταστάσεις που θα συζητήσουμε.

Ο Γιώργος Σταθάκης θα μιλήσει στην ανοιχτή εκδήλωση της Κοινής Δράσης Εκπαιδευτικών με τίτλο: «Η κατασκευή της κρίσης και η διέξοδος από αυτή», την Κυριακή 10.30 στο Παυσίλυπο.
Ο Γιώργος Σταθάκης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε οικονομικά στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Νιούκαστλ. Ήταν επισκέπτης ερευνητής στο Κέντρο Βυζαντινών και Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων και αρθρογραφεί στις εφημερίδες ΑΥΓΗ και ΕΠΟΧΗ. Είναι περιφερειακός σύμβουλος και επικεφαλής της «Ριζοσπαστικής Συνεργασίας» στην Κρήτη.
Ακολουθεί ένα πρόσφατο αντιπροσωπευτικό άρθρο του:
ΑΠΟ ΤΟ 3ο ΣΤΟ 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 2013
Είμαστε στον Φεβρουάριο του 2013. Εδώ και έναν χρόνο εφαρμόζεται το νέο Μνημόνιο που συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση των 130 δισ. του Φεβρουαρίου του 2012 και φυσικά το PSI, τη διαγραφή κατά 65% του χρέους των 200 δισ. που ήταν στα χέρια ιδιωτών, τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων το 2012.
Το δημόσιο χρέος της χώρας είναι τα 110 δισ. (το δάνειο του EFSF του 2010), τα 130 δισ. (του 2012), τα 60 δισ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
και τα 70 δισ. που απέμειναν στους ιδιώτες μετά το "κούρεμα" (του PSI).
Σύνολο 370, μείον 20 που πληρώθηκαν το 2012, άρα 350. Το ΑΕΠ της χώρας έχει μειωθεί από τα 245 δισ. του 2009 στα 205 δισ. Το χρέος παραμένει στο 170% του ΑΕΠ και η εξυπηρέτηση του απαιτεί 20 δισ. τον χρόνο για τα επόμενα 20 χρόνια…
… Τα 130 δισ. του περσινού δανείου τείνουν να απορροφηθούν. Δαπανήθηκαν 30 δισ. για το PSI και άλλα 30 δισ. για την αναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων. Δαπανήθηκαν 20 δισ. για τοκοχρεωλύσια και άλλα 10 δισ. για την τρύπα του προϋπολογισμού. Σύνολο 90 δισ. και τα επόμενα 40 δισ. μόλις και μετά βίας φτάνουν για να βγει η χρονιά…
…Η ελληνική κρίση είναι ξανά σε αδιέξοδο. Τίθεται θέμα νέας δανειακής σύμβασης, νέου "κουρέματος", αυτή τη φορά των δανείων του EFSF και της Κεντρικής Τράπεζας, και νέου Μνημονίου που θα αναζητήσει το 2014 και το 2015 άλλα 11 δισ. για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός.
Η νέα κυβέρνηση που προέκυψε μετά από τις εκλογές του 2012 επέλεξε να είναι ευρείας αποδοχής, με 2 ή 3 κόμματα, αλλά παρά τις ειλικρινείς προσπάθειές της αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση, καθώς τίθεται πλέον καθοριστικά το ασφαλιστικό ζήτημα (περικοπές της τάξης του 30-35%) και η οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανεργία στο 25% και με τους μακροοικονομικούς δείκτες σε ελεύθερη πτώση.
Το ελληνικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται ξανά ως δίλημμα ανάμεσα σε δύο επιλογές, που η Ε.Ε. τις απεύχεται και τις δύο. Μεγάλη αναδιάρθρωση, δηλαδή μεγάλη διαγραφή, του ελληνικού χρέους και παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ή επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή και ντε φάκτο διαγραφή του συνόλου σχεδόν του χρέους. Και οι δύο προοπτικές μπορεί να λειτουργήσουν ως ντόμινο για τις άλλες χρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες. Συνεπώς, η επιλογή ανάμεσα σε δύο ανεπιθύμητες λύσεις είναι το επόμενο αδιέξοδο.
Η συζήτηση ανακυκλώνεται για μία ακόμα φορά. Το ελληνικό πρόγραμμα, το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, δεν αποδίδουν. Απέτυχαν πλήρως να μειώσουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού και απέτυχαν πλήρως να κάνουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο. Και στις δύο περιπτώσεις η ύφεση της οικονομίας ήταν μεγαλύτερη από τα αναμενόμενα και τα οριζόντια μέτρα αδυνατούν να θεραπεύσουν το πρόβλημα. Κάθε περικοπή δημόσιων μισθών και συντάξεων οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης και κάθε νέος έμμεσος φόρος οδηγεί στην ένταση της φοροδιαφυγής.
Αναθερμαίνεται η συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ειδικά εν όψει των γερμανικών εκλογών. Για την Ελλάδα η έξοδος από το ευρώ θα σημάνει δύο πράγματα. Αναγκαστική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και απαξίωση του ελληνικού κεφαλαίου και της εργασίας, άρα μισθών, συντάξεων και αξιών, κάθε μορφής και είδους. Το ποσoστό μείωσης θα είναι ανάλογο σε γενικές γραμμές με την υποτίμηση (άρα γύρω στο 60-70%). 'Εξοδος από τις αγορές χρήματος για μεγάλο διάστημα. Η επαναφορά στα τρέχοντα επίπεδα εισοδήματος και παραγωγής θα χρειαστεί (με βάση την εμπειρία της Αργεντινής) τουλάχιστον μια δεκαετία. Πλεονέκτημα της λύσης είναι η νέα αρχή για την οικονομία και η γρηγορότερη ανάκαμψη, αν και αυτή θα γίνει σε συνθήκες νομισματικής αστάθειας.
Η αναδιάρθρωση του χρέους βρίσκει συμπάθεια στην Ε.Ε. Η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι επιθυμητή σε ευρωπαϊκό επίπεδο για προφανείς λόγους. Θα υπάρξει ντόμινο στα επιτόκια χωρών που οι αγορές θα θεωρήσουν ότι θα ακολουθήσουν τον δρόμο της Ελλάδας. Οι χώρες που θα απομείνουν μετά το ντόμινο θα είναι ιδιαίτερα ισχυρές οικονομικά, οπότε το ευρώ θα ανατιμηθεί, με καταστροφικές συνέπειες για τις εξαγωγικές οικονομίες, όπως αυτή της Γερμανίας. Για πρώτη φορά τίθεται θέμα “κουρέματος” του ελληνικού χρέους προς τον EFSF κατά 50%, έτσι που να φέρει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ. Αλλά αυτό συνοδεύεται από νέα γενικευμένη επίθεση στην αξιοπιστία των Ελλήνων πολιτικών και από εκτεταμένες συζητήσεις για ένα πιο αυστηρό σύστημα εποπτείας των απείθαρχων χωρών. Συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο, το τέταρτο κατά σειρά, με αλλαγές που θα αφορούν πλέον το ασφαλιστικό σύστημα και την οριστική απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων, χωρίς κατώτατο μισθό και με μόνο ατομικές συμβάσεις.
Το ελληνικό ζήτημα είναι πλέον ταυτόσημο με το ευρωπαϊκό, καθώς το 2012 ήταν κακή χρονιά για την ευρωπαϊκή οικονομία. Η Ευρώπη “φοβάται” μπροστά στη συνεχιζόμενη οικονομική αστάθεια και τον κίνδυνο βαθύτερης ύφεσης ή ακόμα χειρότερα την τραπεζική και νομισματική κρίση που θα θέσει εν κινδύνω το ίδιο το ευρώ. Αδυνατεί όμως να πάρει πάλι αποφάσεις.
Γιώργος Σταθάκης
12.02.2012
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ:
Ψυχίατρος,νευρολόγος,διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ,ο Κλεάνθης Γριβας παραμένει ετοιμοπόλεμος,αποφασισμένος να μάχεται μέχρι εσχάτων «τις αφανιστικές επιλογές της εξουσίας».
   Μόνιμη αγωνία του και σταθερή του απόφαση είναι να μη βρεθεί ποτέ «συμπαραταγμένος με το δήμιο»,τον οποιο αναγνωρίζει,παρά τις μεταμφιέσεις του,σε κάθε «σωτήρα,ασφαλίτη,χωροφύλακα,στρατοδίκη,παρακρατικό,κομματικό καθοδηγητή,ψευτοθεραπευτή  ή δήθεν επιστήμονα»
                                                                             Λέλα Κεσίδου

Δήλωση του Κλεάνθη Γρίβα για τη νομιμοποίηση των απαγορευμένων ψυχοτρόπων ουσιών(απόσπασμα)
                 Δεν υποστηρίζω τη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών
αλλά υπερασπίζομαι τη νομιμοποιησή τους.
                         Πρώτον, για λόγους ηθικούς:
Κανένας εκτός από μένα δεν έχει δικαίωμα να αποφασίζει
ποια ουσία θα καταναλώνω και ποια όχι.
                        Δεύτερον, για λόγους πολιτικούς:
Η κοινωνία δεν απειλείται από τις ψυχοτρόπες ουσίες.
Κινδυνεύει μόνο από την κατασταλτική πολιτική της κρατικής εξουσίας
απέναντι σ`αυτές. 

Αποσπάσματα από συνεντεύξεις

Εσείς παραμένετε αριστερός όπως δηλώνετε;
«Γεννήθηκα σ`ένα αντάρτικο στρατόπεδο του ΕΛΑΣ σε κάποιο βουνό της Θεσσαλίας, λίγο πριν την απελευθέρωση της χώρας από τη ναζιστική κατοχή και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη.
   Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και εκτελέστηκε σε ηλικία 34 ετών στις 20 Ιουνίου 1947,επειδή αρνήθηκε να υπογράψει «δήλωση μετανοίας»,ύστερα από μια παρωδία δίκης, που έλαβε χώρα στο « Κίεριο» Καρδίτσας,σε ένα στρατοδικείο ένστολων δειλών φονιάδων που υποδύονταν τους δικαστές.Εκείνη την ημέρα τα καταστήματα της πόλης υποχρεώθηκαν να παραμείνουν κλειστά.
     Δύο στη σειρά εκτελεστικά αποσπάσματα αρνούνται να εκτελέσουν τη διαταγή «επί σκοπόν,πύρ» και σχηματίζουν τρίτο με φαντάρους από αλλα μέρη της Ελλάδας.
      Το γεγονός αυτό επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωσή μου(θετικά ή αρνητικά,δεν ξερω),θέτοντάς με διαρκώς και δια βιου αντιμέτωπο με ένα αξεπέραστο πρότυπο που δεν έπρεπε να προδοθεί.
      Επίσης επέδρασε καταλυτικά σε μια θεμελιώδη ηθική και πολιτική επιλογή που αφορούσε την εναντίωσή μου σε οποιαδήποτε σχέση εξουσίας που δίνει τη δυνατότητα σε έναν άνθρωπο να επενεργεί αφανιστικά πάνω στο κορμί, το μυαλό ή τη ζωή ενός άλλου,ανεξάρτητα από τις εξουσιαστικές ή ιδεολογικές σκοπιμότητες που εξυπηρετεί μια τέτοια δράση.
    Αριστερά,από την εποχή του Κλεισθένη μέχρι σήμερα, σημαίνει διαρκής εναντίωση στην άνιση κατανομή της ιδιοκτησίας και της εξουσίας, και στη μη αποδοχή προνομίων που προκύπτουν από αυτές.Μ`αυτή την έννοια,ήμουν και παραμένω αριστερός.Δεν έχω άλλη επιλογή.

Γιατί πήγατε στη Γιουγκοσλαβία όταν βομβαρδιζόταν;
Πήγα από μια πιεστική υπαρξιακή ανάγκη,με το ψυχολογικό και πολιτικό περιεχόμενο του όρου.Ήταν ένα είδος προσκυνήματος που έγινε για δύο λόγους.Έναν τυπικό και έναν ουσιαστικό.Ο ουσιαστικός λόγος συνδέεται με την ανάγκη που ένοιωσα να μοιραστώ το φόβο μου με τον πληθυσμό που υφίσταται την επίθεση.Ήθελα να διαπιστώσω εάν με το φόβο ισχύει ότι και με τη λύπη.Και διαπίστωσα ότι ο μοιρασμένος φόβος είναι μισός φόβος.
Και ο τυπικός λόγος ποιος ήταν;
Συνδέεται με την επιθυμία μου να προσεγγίσω ερμηνευτικά το εκπληκτικό γεγονός ότι ο πληθυσμός στη Σερβία,και ειδικότερα στο Βελιγράδι,κυριολεκτικά κονιορτοποίησε όλα τα δεδομένα της μαζικής ψυχολογίας του φόβου.Και διαπίστωσα με θαυμασμό,ότι οι άνθρωποι κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το μηχανισμό της μετατροπής του φόβου σε πανικό.Όμως,έξω απ`αυτά,απαντώντας στο ερώτημα «γιατί πήγα εκεί»,θα ήθελα να προσθέσω και κάτι ακόμη.Μου ήταν αδύνατο να αποδεχτώ ότι δεν θα μπορούσα να ψελλίσω τίποτα στο αμείλικτο ερώτημα της κόρης μου « τι έκανες εσύ και η γενιά σου όταν συντελέστηκε αυτό το έγκλημα;»
Τώρα έχετε απάντηση;
Ναι,μ`αυτή την ίσως ανώφελη και ασήμαντη κίνηση,απέκτησα το προνόμιο να έχω μια απάντηση: «Σχεδόν τιποτα,απλώς μοιράστηκα το φόβο μου με τα θύματα της γκαγκστερικής επίθεσης.»
Πηγές αισιοδοξίας,σας έχουν μείνει αλήθεια;
Η πρώτη πηγή αισιοδοξίας μου αφορά την λειτουργία του «υποκειμενικου παράγοντα» της ιστορίας,που οι αντιδράσεις του είναι απολύτως απρόβλεπτες και, ως τέτοιες,αποτελούν μια μόνιμη «μαύρη τρύπα» για τα σχέδια των εξουσιοφρενών.
Η δεύτερη πηγή αισιοδοξίας μου αφορά τη δομή και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος του ανθρώπου.Το νευρικό σύστημα συντίθεται από 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα που επικοινωνούν μεταξύ τους με πολύπλοκα νευρωνικα κυκλώματα ή δίκτυα.
Τι σχέση έχουν αυτά;
Αυτά τα δίκτυα διαμορφώνουν το άπειρο της πολυπλοκότητας του νευρικού συστήματος,που ξεπερνάει τα όρια του αντιληπτού και προκαλεί δέος και θαυμασμό.Και χάρη σ`αυτό το άπειρο της πολυπλοκότητας,κατά τον Lewis Thomas, «ο άνθρωπος είναι βιολογικά προγραμματισμένος με τρόπο ώστε να μην υπόκειται σε κανένα προγραμματισμό και να έχει πάντοτε την ελευθερία της συνεχούς αναζήτησης νέων στόχων και σκοπών».Μ`άλλα λόγια,εξαιτίας της δομής του νευρικού του συστήματος,ο άνθρωπος είναι βιολογικά καταδικασμένος να είναι ελεύθερος.
Γιατι γίνατε ψυχίατρος,κύριε Γριβα;
Η ενασχόλησή μου με την ψυχιατρική δεν προέκυψε από την τυχαία «επιστημονική» εκλογή  αυτής της ψευτοιατρικής ειδικότητας.Αντίθετα,ήταν προιόν μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής που συντελέστηκε σχεδόν αυθόρμητα,όταν κατάλαβα ότι η ψυχιατρική δεν είναι παρά μία δεισιδαιμονία μεταμφιεσμένη σε «επιστήμη».ένας εντελώς ιδιόμορφος,απολύτως ανεξέλεγκτος και ιδιαίτερα επικίνδυνος κατασταλτικός θεσμός,ένα παντοδύναμο μέσο κονωνικού ελέγχου που τείνει να ενσωματωθεί στην εξουσία,δίνοντας σάρκα και οστά στον εφιάλτη του Αυταρχικού Θεραπευτικού Κράτους που ήδη σκιάζει τον ιστορικό ορίζοντα της εποχής μας.
   Αποφάσισα να ασχοληθώ με την Ψυχιατρική όταν συνειδητοποίησα την –ανατριχιαστικά αποτελεσματική- πολιτική λειτουργία της.
Μπορούμε να πούμε ότι είστε ένας «εν θερμώ αντιεξουσιαστής»;
Έχω επιλέξει να ανήκω σ`εκείνους που εναντιώνονται στον εξουσιαστικό παραλογισμό και ελπίζουν για το καλύτερο,ζώντας το χειρότερο.Κι αυτό γιατι,απλούστατα,εξαιτίας της επαγγελματικης μου ιδιότητας,ξέρω καλά πόσο ανίκητη είναι η δύναμη της βλακείας των επαγγελματιών πολιτικών που διαχειρίζονται την εξουσία,και ιδιαίτερα,όταν την διαχειρίζονται ως αποικιακοί διοικητικοί υπάλληλοι,των ΗΠΑ εν προκειμένω.

Ο Κλεάνθης Γρίβας εγραψε βιβλία για: την πολιτική ιστορία,τα ναρκωτικα,τη δημόσια υγεία,την ψυχιατρική,την τρομοκρατία και άλλα
Για την αντιγραφή ΓΙΩΡΓΟΣ Ξ.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

«Η κατασκευή της κρίσης …και η διέξοδος απ'αυτή

Η ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
σας προσκαλεί στην εκδήλωση– συζήτηση
(Κυριακή 4 Μαρτίου, 10.30 πμ, στο Παυσίλυπο)
«Η κατασκευή της κρίσης …
και η διέξοδος απ’ αυτή»
με ομιλητές τους:
Γιώργο Σταθάκη
οικονομολόγο, αντιπρύτανη
του Πανεπιστημίου Κρήτης
,
Κλεάνθη Γρίβα
, ψυχίατρο Κοινωνιολόγο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.Κυριακή 4 Μαρτίου ώρα 10.30 στο Παυσίλυπο

Ο Σταυραετός του Μάχαιρα

ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΜΑΧΕΣ, ΜΕ ΑΓΓΛΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΝΑ
ΠΕΦΤΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΠΥΡΑ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ(ΑΠΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=eoARiz_PpXM#!

Ο Σταυραετος του Μαχαιρα πολέμησε σαν λεοντας για 8 ώρες με χιλιάδες
στρατιώτες. Στις 3 Μαρτίου 1957 έγινε ολοκαύτωμα στο κρυσφήγετο του
στον Μαχαιρα. Οι Αγγλοι δεν τον νικησαν.. Ανανδρα τον έκαψαν με
βενζίνη..
Κανενας δεν εκλαψε τον Αυξεντιου.. Ολοι τον θαυμασαν.Ακομη και οσοι
απο τους Αγγλους ειχαν διασωσει την ανθρωπια τους. Το ραδιοφωνο εκανε
λογο για εναν νεκρο τρομοκρατη, μια Αγγλιδα ομως δεν το αντεξε και
καυστηρίασε στους Times of Cyprus αυτη την μικροτητα: Οταν ένας
αποκλεισθει και πρεπει να πεθανει ή να παραδοθει και επιλεξει με τη
θεληση του τον αγωνα μόνος αυτος με αγνωστου αριθμου στρατιωτων, τοτε
αυτος ειναι ΓΕΝΝΑΙΟΣ σε οποιαδηποτε γλωσσα.Με το να υποτιμα κανεις
αυτο, δεν υποβιβαζεται το γοητρο του ανδρα που πολεμησε και πεθανε,
αλλα του ανδρα που ζει και χλευάζει...

http://www.youtube.com/watch?v=pNtLbRvcVfI&feature=related

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ 3


...Ισως μπορουσα να γλιτώσω. Ισως μπορουσα να αντεξω την καταφρονια ή
τη συγνώμη ή και τη λησμονία των άλλων. Όμως εγώ θα μπορούσα να
λησμονήσω το φως που ονειρευτηκαμε μαζι; Εκεινο το μεγα καρδιοκτυπι
της Σημαιας μας;;...
Αποχαιρετισμος Γ.Ριτσος.

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ...... ΑΝΝΑ

Εκπαιδευτικός

Πατριωτισμός-Εθνικισμός-Διεθνισμός

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ- ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ –ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Εγώ και συ και τα εκατομμύρια τιποτένιοι σαν και σένα και σαν εμένα, υποκριτές, φιλόδοξοι, μικρόψυχοι, εγωϊστές, δειλοί, εμείς κρατάμε μες τα ένοχα παράφορα τούτα χέρια, τις τύχες του κόσμου. Να το θυμάσαι αυτό. Τάσος Λειβαδίτης Συμφωνία αριθ.1 Άλλο ο αντιμνημονιακός αγώνας, επειδή το μνημόνιο οι οδηγίες και επιβολές του υπηρετούν το χρηματοπιστωτικό σύστημα τις πολυεθνικές και τον νεοφιλελευθερισμό, και άλλο ο αντιμνημονιακός εθνικισμός .Ο Εθνικισμός ως σωβινισμός κλείνεται στον εαυτόν του και βλέπει γύρω του όλα τα κράτη ως εχθρούς. Ο πατριωτισμός πάλι είναι μια έννοια που πουλάει και συσπειρώνει τις μάζες. Όλοι αγαπάμε την πατρίδα. Γι`αυτό τον επικαλούνται όσα κόμματα λαϊκίζουν. Είναι όμως πατριώτες αυτοί που βγάζουν τα λεφτά τους στην Ελβετία; Αυτοί που καταλήστευσαν τον ιδρώτα του λαού, και με τα κέρδη τους επενδύουν στο εξωτερικό; Αυτοί που τώρα θα τον ξεζουμίσουν ξανά με το μνημόνιο Έλληνες και ξένοι καρχαρίες του χρήματος;
Μέσα στην Ευρωπαϊκή ένωση έλεγε η ανανεωτική αριστερά τον παλιό καλό καιρό, σε συνεργασία με τους λαούς της Ευρώπης και τα κοινωνικά κινήματα, μπορείτε να διεκδικήσετε μια δημοκρατική ελεύθερη και σοσιαλιστική Ευρώπη των λαών, και όχι των μονοπωλίων. Δυστυχώς οι ελπίδες αυτές αποδείχθηκαν φρούδες, διότι κατέρρευσε το αντίπαλο δέος που ήταν το Σοβιετικό στρατόπεδο. Ηττήθηκε η υπαρκτή σταλινική αριστερά και ο καπιταλισμός έχασε τον αντίπαλο, που τον κρατούσε σε ισορροπία. Μοναδική ελπίδα για αλλαγή είναι τα κοινωνικά κινήματα και η ενεργοποίηση των λαών της Ευρώπης, που έχουν κοινή μοίρα είτε είναι βόρειοι είτε νότιοι. “Μας κατηγορούν ότι θέμε να καταργήσουμε τα σύνορα και να διαλύσουμε το κράτος. Μα το κράτος εμείς το φτιάχνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξε, μια που αυτοί οι ίδιοι το είχανε διαλύσει. Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;”.
Άρης Βελουχιώτης – Ο λόγος της Λαμίας.
«Στην – γνωστή στην ευρωπαϊκή ιστορία – επιχείρηση ταπείνωσης και στιγματισμού ενός ολόκληρου λαού απαντά ένας εγχώριος αμυντικός, αντιμνημονιακός και μη, εθνικισμός. Εξαιτίας αυτού του νέου διπολισμού, όποιος υπερασπίζεται το μνημόνιο τοποθετείται αυτονόητα στη φιλοευρωπαϊκή, εκσυγχρονιστική μερίδα, ενώ, αντιθέτως, όποιος το επικρίνει χαρακτηρίζεται εξίσου αυτονόητα ως αντιευρωπαϊστής.
Εν τούτοις όποιος διαβάσει τα κείμενα που δημοσιεύονται με αφορμή τη διεθνή κινητοποίηση υπέρ της Ελλάδας θα διαπιστώσει ότι το σύνθημα «Είμαστε όλοι Έλληνες» δεν είναι απλώς μια πράξη αλληλεγγύης στο όνομα κάποιων οικουμενικών, ανθρωπιστικών αξιών. Πολλοί ευρωπαίοι διανοούμενοι, πολιτικές ομάδες και κόμματα επισημαίνουν ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε εργαστήρι νεοφιλελεύθερου φονταμενταλισμού, όπου διακυβεύονται κοινωνικά και δημοκρατικά κεκτημένα της μεταπολεμικής Ευρώπης. Είναι θέμα χρόνου οι πολιτικές που εφαρμόζονται στον σημερινό «παρία» της Ευρώπης να επεκταθούν σε άλλες χώρες, που σήμερα πλανώνται ότι είναι ασφαλείς επειδή θεωρούν ότι «εμείς δεν είμαστε Έλληνες».
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ

Να τι έπρεπε να κάνουμε,άν είχαμε άξιο πολιτικό προσωπικό!!!

 Έτσι διασώζονται οι χρεοκοπημένες οικονομίες: Διεγράφησαν τα χρέη των Ισλανδών απο τις τράπεζες!




Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, μειώνοντας το βάρος χρέους για περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, σε μία εκπληκτική ενέργεια που καταδεικνύει ότι οι χρεοκοπημένες οικονομίες μόνο με την διαγραφή χρεών μπορούν να διασωθούν (και ειδικά όταν πρόκειται για χρέη όπως τόκοι από κεφάλαια που έχουν πληρωθεί εις διπλούν ή και τριπλούν όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) και όχι με το να φορτωθούν νέα δάνεια.
Την ώρα που στις Βρυξέλλες η Ελλάδα θα φορτωθεί ένα ακόμα δάνειο 130 δισ. Ευρώ για να φτάσει το 2020 να χρωστά όσα το 2009 (!) η Ισλανδική Ένωση Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών ανακοίνωσε ότι με την διαγραφή των χρεών θα επανέλθει στα διακά στην ανάπτυξη το αργότερο σε δύο χρόνια και ότι τα μέτρα που έλαβε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008 αποδεικνύονται αποτελεσματικά.
Μάλιστα τώρα οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, γιατί θεωρούν ότι αποτελείται από χρεοκοπημένες προβληματικές οικονομίες!

«Μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι η Ισλανδία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στη διαγραφή χρέους νοικοκυριών. Η χώρα έκανε ό,τι χρειαζόταν σε μία κρίση, ακολουθώντας τα εγχειρίδια. Οποιοσδήποτε οικονομολόγος θα συμφωνούσε» δηλώνει ο Λαρς Κρίστενσεν, επικεφαλής οικονομολόγος αναδυόμενων αγορών στην τράπεζα Danske στην Κοπεγχάγη.

Το δημοσίευμα τονίζει ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά τα μέτρα που πήρε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008, όταν οι τράπεζές της προχώρησαν σε χρεοκοπία για το ποσό των 85 δισ. δολαρίων.

Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά η Ισλανδία έπαιξε πολύ έξυπνα το γεωστρατηγικό της «χαρτί»: Όταν πτώχευσε και άρχισαν οι ταραχές στην φιλήσυχη χώρα και κανείς από τους δυτικούς της συμμάχους δεν έδινε βοήθεια (η Ισλανδία ανήκει στο ΝΑΤΟ) "φλερτάρισε" επί ένα μήνα με την Ρωσία.
Μόλις ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Β.Πούτιν εξήγγειλε  πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων για την διάσωση της ισλανδικής οικονομίας» αμέσως σε 24 ώρες η Βρετανία και η Νορβηγία δήλωσαν ότι «Θα βοηθήσουνε άμεσα την Ισλανδία», όπως και έγινε. 

Εμείς τρέχουμε για να συνάψουμε ένα ακόμα δάνειο, το μόνο βέβαιο για το οποίο είναι ότι δεν θα αποπληρωθεί ποτέ, αφού προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης 4-7% σε μία χώρα με ύφεση 6,8%!
Α, και κάτι άλλο: Στην Ισλανδία οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν αμέσως μετά την χρεοκοπία. Στην Ελλάδα το κράτος «τραπεζοποιήθηκε» με τον διορισμό τραπεζίτη ως πρωθυπουργού και την πληρωμή των χρεών των τραπεζών από του κούρεμα, από τους πολίτες!

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Δείτε πόσο εύκολα μας παρακολουθούν,(απλά για ενημέρωση και όχι για εκφοβισμό

Subject: Fwd: Πρθ: ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ

ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΛΑ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ; 
ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ, Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ, ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ (ΠΕΡΑ ΔΗΛ. ΚΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΧΤΕΙ)... 

Η φωτογραφία που θα δείτε, είναι απ' τις διαδηλώσεις στο Βανκούβερ.
Τοποθετήστε το δρομέα οπουδήποτε μέσα στο πλήθος και κάντε διπλό κλικ μερικές φορές και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε τη φέτα του ποντικιού για μεγέθυνση. (δηλαδή  δεξί κλίκ και επιλογη zoom in) 
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε από το Port Moody και δημοσιεύεται στην Tri-City News 24, Ιουνίου 2011.
Μπορείτε να εντοπίσετε πρόσωπα με εκπληκτική σαφήνεια κι ευκρίνεια.
Είναι τρομακτικό καταρχήν, αλλά σημαντικό να το ξέρουμε.
Μπορείτε να δείτε - τα χαρακτηριστικά του κάθε προσώπου - αν και υπήρχαν χιλιάδες!
Προστασία προσωπικών δεδομένων;;;; 

Σκεφτείτε τι εργαλεία διαθέτουν για την παρακολούθηση, όχι μόνο στον Καναδά, αλλά παντού ...

Εκδήλωση της ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Πρόσκληση

Πρόταση για κοινές πορείες,συλλαλητήρια κλπ.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ

           ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ:
Ψυχίατρος,νευρολόγος,διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ,ο Κλεάνθης Γριβας παραμένει ετοιμοπόλεμος,αποφασισμένος να μάχεται μέχρι εσχάτων «τις αφανιστικές επιλογές της εξουσίας».
   Μόνιμη αγωνία του και σταθερή του απόφαση είναι να μη βρεθεί ποτέ «συμπαραταγμένος με το δήμιο»,τον οποιο αναγνωρίζει,παρά τις μεταμφιέσεις του,σε κάθε «σωτήρα,ασφαλίτη,χωροφύλακα,στρατοδίκη,παρακρατικό,κομματικό καθοδηγητή,ψευτοθεραπευτή  ή δήθεν επιστήμονα»
                                                                             Λέλα Κεσίδου

Δήλωση του Κλεάνθη Γρίβα για τη νομιμοποίηση των απαγορευμένων ψυχοτρόπων ουσιών(απόσπασμα)
                 Δεν υποστηρίζω τη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών
αλλά υπερασπίζομαι τη νομιμοποιησή τους.
                         Πρώτον, για λόγους ηθικούς:
Κανένας εκτός από μένα δεν έχει δικαίωμα να αποφασίζει
ποια ουσία θα καταναλώνω και ποια όχι.
                        Δεύτερον, για λόγους πολιτικούς:
Η κοινωνία δεν απειλείται από τις ψυχοτρόπες ουσίες.
Κινδυνεύει μόνο από την κατασταλτική πολιτική της κρατικής εξουσίας
απέναντι σ`αυτές. 

Αποσπάσματα από συνεντεύξεις

Εσείς παραμένετε αριστερός όπως δηλώνετε;
«Γεννήθηκα σ`ένα αντάρτικο στρατόπεδο του ΕΛΑΣ σε κάποιο βουνό της Θεσσαλίας, λίγο πριν την απελευθέρωση της χώρας από τη ναζιστική κατοχή και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη.
   Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και εκτελέστηκε σε ηλικία 34 ετών στις 20 Ιουνίου 1947,επειδή αρνήθηκε να υπογράψει «δήλωση μετανοίας»,ύστερα από μια παρωδία δίκης, που έλαβε χώρα στο « Κίεριο» Καρδίτσας,σε ένα στρατοδικείο ένστολων δειλών φονιάδων που υποδύονταν τους δικαστές.Εκείνη την ημέρα τα καταστήματα της πόλης υποχρεώθηκαν να παραμείνουν κλειστά.
     Δύο στη σειρά εκτελεστικά αποσπάσματα αρνούνται να εκτελέσουν τη διαταγή «επί σκοπόν,πύρ» και σχηματίζουν τρίτο με φαντάρους από αλλα μέρη της Ελλάδας.
      Το γεγονός αυτό επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωσή μου(θετικά ή αρνητικά,δεν ξερω),θέτοντάς με διαρκώς και δια βιου αντιμέτωπο με ένα αξεπέραστο πρότυπο που δεν έπρεπε να προδοθεί.
      Επίσης επέδρασε καταλυτικά σε μια θεμελιώδη ηθική και πολιτική επιλογή που αφορούσε την εναντίωσή μου σε οποιαδήποτε σχέση εξουσίας που δίνει τη δυνατότητα σε έναν άνθρωπο να επενεργεί αφανιστικά πάνω στο κορμί, το μυαλό ή τη ζωή ενός άλλου,ανεξάρτητα από τις εξουσιαστικές ή ιδεολογικές σκοπιμότητες που εξυπηρετεί μια τέτοια δράση.
    Αριστερά,από την εποχή του Κλεισθένη μέχρι σήμερα, σημαίνει διαρκής εναντίωση στην άνιση κατανομή της ιδιοκτησίας και της εξουσίας, και στη μη αποδοχή προνομίων που προκύπτουν από αυτές.Μ`αυτή την έννοια,ήμουν και παραμένω αριστερός.Δεν έχω άλλη επιλογή.

Γιατί πήγατε στη Γιουγκοσλαβία όταν βομβαρδιζόταν;
Πήγα από μια πιεστική υπαρξιακή ανάγκη,με το ψυχολογικό και πολιτικό περιεχόμενο του όρου.Ήταν ένα είδος προσκυνήματος που έγινε για δύο λόγους.Έναν τυπικό και έναν ουσιαστικό.Ο ουσιαστικός λόγος συνδέεται με την ανάγκη που ένοιωσα να μοιραστώ το φόβο μου με τον πληθυσμό που υφίσταται την επίθεση.Ήθελα να διαπιστώσω εάν με το φόβο ισχύει ότι και με τη λύπη.Και διαπίστωσα ότι ο μοιρασμένος φόβος είναι μισός φόβος.
Και ο τυπικός λόγος ποιος ήταν;
Συνδέεται με την επιθυμία μου να προσεγγίσω ερμηνευτικά το εκπληκτικό γεγονός ότι ο πληθυσμός στη Σερβία,και ειδικότερα στο Βελιγράδι,κυριολεκτικά κονιορτοποίησε όλα τα δεδομένα της μαζικής ψυχολογίας του φόβου.Και διαπίστωσα με θαυμασμό,ότι οι άνθρωποι κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το μηχανισμό της μετατροπής του φόβου σε πανικό.Όμως,έξω απ`αυτά,απαντώντας στο ερώτημα «γιατί πήγα εκεί»,θα ήθελα να προσθέσω και κάτι ακόμη.Μου ήταν αδύνατο να αποδεχτώ ότι δεν θα μπορούσα να ψελλίσω τίποτα στο αμείλικτο ερώτημα της κόρης μου « τι έκανες εσύ και η γενιά σου όταν συντελέστηκε αυτό το έγκλημα;»
Τώρα έχετε απάντηση;
Ναι,μ`αυτή την ίσως ανώφελη και ασήμαντη κίνηση,απέκτησα το προνόμιο να έχω μια απάντηση: «Σχεδόν τιποτα,απλώς μοιράστηκα το φόβο μου με τα θύματα της γκαγκστερικής επίθεσης.»
Πηγές αισιοδοξίας,σας έχουν μείνει αλήθεια;
Η πρώτη πηγή αισιοδοξίας μου αφορά την λειτουργία του «υποκειμενικου παράγοντα» της ιστορίας,που οι αντιδράσεις του είναι απολύτως απρόβλεπτες και, ως τέτοιες,αποτελούν μια μόνιμη «μαύρη τρύπα» για τα σχέδια των εξουσιοφρενών.
Η δεύτερη πηγή αισιοδοξίας μου αφορά τη δομή και τη λειτουργία του νευρικού συστήματος του ανθρώπου.Το νευρικό σύστημα συντίθεται από 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα που επικοινωνούν μεταξύ τους με πολύπλοκα νευρωνικα κυκλώματα ή δίκτυα.
Τι σχέση έχουν αυτά;
Αυτά τα δίκτυα διαμορφώνουν το άπειρο της πολυπλοκότητας του νευρικού συστήματος,που ξεπερνάει τα όρια του αντιληπτού και προκαλεί δέος και θαυμασμό.Και χάρη σ`αυτό το άπειρο της πολυπλοκότητας,κατά τον Lewis Thomas, «ο άνθρωπος είναι βιολογικά προγραμματισμένος με τρόπο ώστε να μην υπόκειται σε κανένα προγραμματισμό και να έχει πάντοτε την ελευθερία της συνεχούς αναζήτησης νέων στόχων και σκοπών».Μ`άλλα λόγια,εξαιτίας της δομής του νευρικού του συστήματος,ο άνθρωπος είναι βιολογικά καταδικασμένος να είναι ελεύθερος.
Γιατι γίνατε ψυχίατρος,κύριε Γριβα;
Η ενασχόλησή μου με την ψυχιατρική δεν προέκυψε από την τυχαία «επιστημονική» εκλογή  αυτής της ψευτοιατρικής ειδικότητας.Αντίθετα,ήταν προιόν μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής που συντελέστηκε σχεδόν αυθόρμητα,όταν κατάλαβα ότι η ψυχιατρική δεν είναι παρά μία δεισιδαιμονία μεταμφιεσμένη σε «επιστήμη».ένας εντελώς ιδιόμορφος,απολύτως ανεξέλεγκτος και ιδιαίτερα επικίνδυνος κατασταλτικός θεσμός,ένα παντοδύναμο μέσο κονωνικού ελέγχου που τείνει να ενσωματωθεί στην εξουσία,δίνοντας σάρκα και οστά στον εφιάλτη του Αυταρχικού Θεραπευτικού Κράτους που ήδη σκιάζει τον ιστορικό ορίζοντα της εποχής μας.
   Αποφάσισα να ασχοληθώ με την Ψυχιατρική όταν συνειδητοποίησα την –ανατριχιαστικά αποτελεσματική- πολιτική λειτουργία της.
Μπορούμε να πούμε ότι είστε ένας «εν θερμώ αντιεξουσιαστής»;
Έχω επιλέξει να ανήκω σ`εκείνους που εναντιώνονται στον εξουσιαστικό παραλογισμό και ελπίζουν για το καλύτερο,ζώντας το χειρότερο.Κι αυτό γιατι,απλούστατα,εξαιτίας της επαγγελματικης μου ιδιότητας,ξέρω καλά πόσο ανίκητη είναι η δύναμη της βλακείας των επαγγελματιών πολιτικών που διαχειρίζονται την εξουσία,και ιδιαίτερα,όταν την διαχειρίζονται ως αποικιακοί διοικητικοί υπάλληλοι,των ΗΠΑ εν προκειμένω.

Ο Κλεάνθης Γρίβας εγραψε βιβλία για: την πολιτική ιστορία,τα ναρκωτικα,τη δημόσια υγεία,την ψυχιατρική,την τρομοκρατία και άλλα
Για την αντιγραφή ΓΙΩΡΓΟΣ Ξ.

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Να σώσουμε τον λαό απο τους σωτήρες του

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ
Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόππωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο  και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις. 

Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι  άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο  είναι να κερδηθεί  χρόνος προκειμένου να σωθούν  οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη  χρεοκοπία.  Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η   Ελλάδα σε  εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν  να έχουν μια εργασία  καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.    
                       
Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.          

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά  ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται  από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την   Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι  ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί  σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας  στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού  καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια  θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το  εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων  αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.

Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό  αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170%  ενός  ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός  σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου  για την άλωση  μιας κοινωνίας στο σύνολό της.  

Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική  τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για  μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.

Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς  όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη  σε μια χειρονομία  αλληλεγγύης ή  αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.
Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να  μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε  τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε  την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν  την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί  ελληνικής «ιδιαιτερότητας»  που φιλοδοξεί να αναγάγει  τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε  πρωταρχική  αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.

Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή  καταστροφή της κοινωνίας ή  πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν  σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι  μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς  τον ελληνικό λαό  που αντιστέκεται.
Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;
Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;

Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα.
Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι.
Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.
Και
Daniel ALVARO
Alain BADIOU
Jean-Christophe BAILLY
Etienne BALIBAR
Fernanda BERNARDO
Barbara CASSIN
Bruno CLEMENT
Danièle COHEN-LEVINAS
Yannick COURTEL
Claire DENIS
Georges DIDI-HUBERMANN
Roberto ESPOSITO
Francesca ISIDORI
Pierre-Philippe JANDIN
Jèrôme LEBRE
Jean-Clet MARTIN
Jean-Luc NANCY
Jacques RANCIERE
Judith REVEL
Elisabeth RIGAL
Jacob ROGOZINSKI
Avital RONELL
Ugo SANTIAGO
Beppe SEBASTE
Michele SINAPI
Enzo TRAVERSO
 Για την αντιγραφή Ελένη Γκ.