Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Μάθετε τί θα ισχύσει φέτος στις εξετάσεις Λυκείου και με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.



Μάθετε τί θα ισχύσει φέτος στις εξετάσεις Λυκείου και με τηναξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Το υπουργείο Παιδείας ξεκαθάρισε το τί θα ισχύσει στις εξετάσεις του Λυκείου κατά το τρέχον σχολικό έτος, καθώς και με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με αφορμή την «άκαιρη» δημόσια συζήτηση που ξεκίνησε τις τελευταίες ημέρες. Εξετάσεις Λυκείου
1. Για το τρέχον σχολικό έτος (2014-2015) οι εξεταστικές διαδικασίες και ρυθμίσεις που αφορούν την απόλυση από το Λύκειο και την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών της Γ' Λυκείου παραμένουν ως έχουν.
2. Δεδομένων των πολλών προβλημάτων που έχουν ανακύψει, σε σχέση με τον βαθμό προαγωγής, και προκειμένου να δοθεί χρόνος για την αναγκαία εις βάθος μελέτη του θέματος, επανέρχεται ως βαθμός προαγωγής ο γενικός μέσος όρος "εννέα και πέντε δέκατα" (9,5) όπως ενδεικτικά περιγράφεται στο άρθρο 32 του Π.Δ. 60/2006.
3. Απαιτείται να ενισχυθεί ο αυτόνομος διδακτικός και παιδαγωγικός ρόλος της Λυκειακής Βαθμίδας. Στις επικρατούσες συνθήκες, το να συνυπολογίζεται ο βαθμός των προαγωγικών εξετάσεων του Λυκείου στην εισαγωγή των μαθητών και μαθητριών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αντιβαίνει αυτόν τον στόχο, ενώ οι σχετικές διατάξεις του υπάρχοντος νομικού πλαισίου δεσμεύουν προκαταβολικά και με τρόπο αντιπαιδαγωγικό το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση για επόμενα έτη.
Για αυτό τον λόγο, και μέχρι ολόκληρο το σύστημα εισαγωγής να μελετηθεί με νηφαλιότητα και εις βάθος, η βαθμολογία των προαγωγικών εξετάσεων του Λυκείου δεν θα συνυπολογίζεται στην εισαγωγή των μαθητών και μαθητριών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Το αιτούμενο σύστημα εισαγωγής θα προκύψει μετά από ευρύ και οργανωμένο διάλογο και τη συνδρομή όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία και των φορέων τους.
4. Η επιλογή των θεμάτων των προαγωγικών εξετάσεων κατά 50% από την «Τράπεζα θεμάτων» για τους μαθητές και μαθήτριες της Α' και Β' Λυκείου παύει να ισχύει από την εξεταστική περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 2015. Οι διδάσκοντες των οικείων μαθημάτων θα επιλέγουν, κατά την κρίση τους, τα θέματα των προαγωγικών εξετάσεων αποκλειστικά μέσα από την διδαχθείσα υλη. Η «Τράπεζα θεμάτων» μπορεί απλώς να χρησιμοποιηθεί συμβουλευτικά.

- Αξιολόγηση εκπαιδευτικών
«Η αποτίμηση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου είναι απαραίτητη και οφείλει να διεξάγεται με δημοκρατικό και συλλογικό τρόπο ως λειτουργία γνωστικής ανατροφοδότησης και αναστοχασμού και σκοπό την ουσιαστική βελτίωση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου. Με δεδομένο ότι οι τρέχουσες διαδικασίες "αξιολόγησης" δεν υπηρετούν τον εν λόγω σκοπό, αυτές αναστέλλονται, προκειμένου να μελετηθούν σε βάθος όλοι οι συναφείς παράγοντες. Πάντοτε μέσα από ουσιαστικό διάλογο με όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία και τους φορείς τους.
Άλλα ζητήματα που έχουν απασχολήσει τη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες καθώς και όλα τα πολλά και μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης θα αντιμετωπιστούν συστηματικά κατά το παραπάνω πνεύμα μετά την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας.

Λίστα Λαγκάρντ: Όλα τα ονόματα και τα ποσά. Στην 417η θέση ο Αντώνης Σαμαράς!



Σάββατο, Ιανουαρίου 31, 2015 

Πίνακα με όλα τα ονόματα που περιλαμβάνονται στην λίστα Λαγκάρντ και το χρηματικό ποσό που βρέθηκε στους λογαριασμούς τους έστειλε το ΣΔΟΕ στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής προκειμένου να σχηματιστεί εικόνα για γιο προφίλ των καταθετών. Στην ουσία το ΣΔΟΕ επεξεργάστηκε όλα τα αρχεία (τραπεζικές καρτέλες) που περιέχει το αρχείο και απομόνωσε ονόματα και ποσά.
Συγκεκριμένα, το ΣΔΟΕ έχει καταρτίσει τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ ανάλογα με το ύψος του χρηματικού ποσού. Πρώτο στον κατάλογο, εμφανίζεται το όνομα «PANTELI MARIA» με ποσό ύψους 562.896.546 δολάρια. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι όπως έχει δηλώσει η κυρία Παντελή, ο λογαριασμός δεν της ανήκει καθώς ήταν διαχειρίστρια (internet user). Ο συγκεκριμένος λογαριασμός ανήκει στο hedge fund του κ. Σάμπυ Μιώνη.
Ακολουθεί το όνομα «Levis Solomon» με ποσό 557.938.829 δολάρια και το «Sapountzi (Sapountsis) Pinelopi (Penelope) με 108.586.482 δολάρια ενώ η πρώτη τετράδα κλείνει με τον «Mionis Sampy (Sabby) (Saby) με 80.619.625 δολάρια.
Να σημειωθεί ότι τα πρώτα 79 ονόματα εμφανίζουν ποσά άνω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων ενώ 451 εμφανίζουν ποσά άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Συνολικά, 918 φυσικά πρόσωπα εμφανίζουν ποσά.
Μεταξύ των ονομάτων είναι των συγγενών του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Συγκεκριμένα, στην θέση 391 εμφανίζεται ο κ. Συμεών Σικιαρίδης με ποσό 1.226.899 δολάρια, αμέσως μετά η σύζυγός του Ελένη Παπακωνσταντίνου με το ίδιο ποσό ενώ στην 919η ο κ. Ανδρέας Ρωσσώνης με μηδενικό ποσό.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την λίστα...

Αν σου άρεσε το άρθρο, μοιράσου το με τους φίλους σου ! ! !

 

Ποτάμι, το νέο γερμανικό κόμμα




Του Γιάννη Ξένου

Μάρτιν Σουλτς: «Δεν θα σας το κρύψω ότι είπα στον Αλέξη Τσίπρα ότι θα ήταν προτιμότερη μία συμμαχία με το Ποτάμι πάρα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Εκείνος είχε άλλη άποψη και φυσικά τη σεβόμαστε. Άλλωστε η αντιπολίτευση τού σήμερα πιστεύω πως είναι η κυβέρνηση τού μέλλοντος»
Σταύρος Θεοδωράκης: «…(Το Ποτάμι) θα βοηθήσει σε οποιαδήποτε σύγκρουση με τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Απομένει στην κυβέρνηση να κάνει αυτές τις κινήσεις και εμείς θα είμαστε αρωγοί».
Μάρτιν Σουλτς και Σταύρος Θεοδωράκης συμφώνησαν απόλυτα στη προχθεσινή τους συνάντηση. Ο Σούλτς επιβεβαίωσε ότι το Ποτάμι είναι το αγαπημένο κόμμα του γερμανικού πολιτικού συστήματος και από την άλλη ο Στ. Θεοδωράκης ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τις απαιτήσεις των Γερμανών. Δεν είπε μια κουβέντα για κούρεμα του χρέους ή αναδιάρθρωσή του, επισήμανε αυτό που δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία όλοι οι Γερμανοί αξιωματούχοι, δηλαδή να ενταθούν οι προσπάθειες για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς (αυτοί που διαχρονικά μέσω των εταιρειών του διαφθείρουν τους Έλληνες πολιτικούς για να τους ελέγχουν ζητούν και τα ρέστα)
Το Ποτάμι από τις ευρωεκλογές που συστήθηκε έχει ξεκάθαρο στίγμα ότι θα κινούνταν φιλικά ως προς τη Γερμανία, άλλωστε ο Στ. Θεοδωράκης προέρχεται από το περιβάλλον του γερμανόφιλου Κ. Σημίτη. Η προσχώρηση στο Ποτάμι του πρώην γ.γ. Δημοσίων Εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, άλλου αγαπημένου παιδιού των Γερμανών ήταν μια ακόμα ένδειξη για το που θα κινηθεί το Ποτάμι. Υπενθυμίζουμε ότι μετά την παραίτηση του Θεοχάρη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε βγάλει ανακοίνωση με την οποία εξέφραζε την αγανάκτησή της που ο Θεοχάρης αναγκάστηκε να παραιτηθεί και τον εξυμνούσε για το πόσο σημαντικό ρόλο είχε παίξει για την αύξηση των εσόδων την περίοδο που ήταν στη γραμματεία Εσόδων. Για το γερμανικό περιοδικό Focus ο Θεοχάρης οδηγήθηκε στην έξοδο επειδή ήταν υπερβολικά επιτυχημένος. Το δημοσίευμα του Focus έφτανε στο σημείο να αποδίδει το πρωτογενές πλεόνασμα στις προσπάθειες του Θεοχάρη. Οι Γερμανοί έδιναν τόση σημασία στον Θεοχάρη γιατί αυτός επιχείρησε να μην ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά να εφαρμόζει απευθείας τις εντολές των Βρυξελλών.
Το βράδυ των εκλογών οι Γερμανοί εύχονταν να ήταν το Ποτάμι το κόμμα που θα επέλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσει κυβέρνηση προκειμένου να έχουν στην κυβέρνηση ένα φιλικό κόμμα που να συγκρατεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή του Τσίπρα να δημιουργήσει κυβέρνηση με αγγλοσαξωνικό προσανατολισμό για να μπορέσει να διαπραγματευτεί όσο σκληρότερα του επιτρέπεται με τη Γερμανία, ενόχλησε τους Γερμανούς. Από τη Δευτέρα τα γερμανικά κόμματα (όλα, μηδέ του Linke εξαιρουμένου) και τα γερμανικά Μέσα έχουν εξαπολύσει μπαράζ επιθέσεων κατά της επιλογής του Τσίπρα να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ και τους κατηγορούν για μύρια όσα. Τους κατηγορούν κυρίως ότι είναι αντι-σημίτες, ακροδεξιοί, συνωμοσιολόγοι, αντιευρωπαστές κ.ά. Τις ίδιες ύβρεις εναντίον των ΑΝΕΛ εξαπολύει και το Ποτάμι. Κάθε μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, ο Σταύρος Θεοδωράκης και τα στελέχη του σε ευκαιρία λούζουν τους ΑΝΕΛ με τις ίδιες κατηγορίες.
Οι Γερμανοί αφού με τις επιλογές τους διέλυσαν το ένα κόμμα που ήλεγχαν, το Πασοκ και οδήγησαν σε οδυνηρή ήττα το άλλο κόμμα που καθόριζαν, σε τελική ανάλυση, την πολιτική του, τώρα ρίχνουν στον πολιτικό στίβο το Ποτάμι. Μπορεί η τηλεοπτική εκπομπή του Σταύρου που παριστάνει το κόμμα να φέρει εις πέρας τόσο δύσκολο ρόλο

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Πώς οι Κούρδοι ανακατέλαβαν το Κομπανί


Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου 2015

Πώς οι Κούρδοι ανακατέλαβαν το Κομπανί
Επειτα από 112 μέρες πολέμου
Από το Βήμα

Με χορούς και τραγούδια οι Κούρδοι του Χαλεπίου υποδέχθηκαν τη νίκη των ομοεθνών τους εναντίον των τζιχαντιστών στο Κομπάνι
 
Κούρδοι μαχητές ανακατέλαβαν την συριακή πόλη Κομπανί από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) ύστερα από 112 μέρες πολέμου, όπως άρχισε να γίνεται γνωστό από διάφορες πηγές τη Δευτέρα. Ο Ιντρίς Νασάν, υφυπουργός Εξωτερικών του καντονιού του Κομπανί, δήλωσε στο CNN ότι αναμένει επίσημη ανακοίνωση την Τρίτη «αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι».
Την Κυριακή, ιρακινός αξιωματούχος είχε ανακοινώσει ότι η ιρακινή επαρχία Ντιγιάλα «απελευθερώθηκε» από τα χέρια του ISIS.
 «Η YPG έχει τον έλεγχο», πρόσθεσε ο Νασάν αναφερόμενος στις Λαϊκές Μονάδες Προστασίας, την πολιτοφυλακή των Κούρδων της βόρειας Συρίας. «Προς το παρόν βεβαιώνονται ότι οι δρόμοι και όλα τα σημεία έχουν καθαρίσει από το ISIS προκειμένου να ανακηρύξουν την πόλη ελεύθερη».
Ο εκπρόσωπος της YPG Πολάτ Καν έγραψε στο Twitter: «Συγχαρητήρια για την απελευθέρωση του Κομπανί σε όλη την ανθρωπότητα, στο Κουρδιστάν και στον λαό του Κομπανί».
Σύμφωνα με αξιωματούχο του Κομπανί, οι Κούρδοι ψάχνουν σπίτι-σπίτι την απελευθερωμένη πόλη για να εντοπίσουν τυχόν παγίδες και να τις εξουδετερώσουν. Όταν ολοκληρώσουν, θα καλέσουν τους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Το Ισλαμικό Κράτος ύψωσε την σημαία του πρώτη φορά στα περίχωρα του Κομπανί στις 6 Οκτωβρίου. Έκτοτε έχουν χάσει την ζωή τους στις μάχες μεταξύ Κούρδων και τζιχαντιστών 1.017 τζιχαντιστές του ISIS, 324 μαχητές της YPG, 12 αντάρτες της συριακής αντιπολίτευσης και 12 άμαχοι
«Παράλληλα, εκατοντάδες μαχητές του ISIS σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς των Αμερικανών και των αράβων συμμάχων τους εντός της πόλης του Κομπανί και εκτός. Εν τω μεταξύ, μεγάλα τμήματα της πόλης έχουν καταστεί ακατοίκητα λόγω των αμερικανικών και αραβικών αεροπορικών επιδρομών, της ανατίναξης παγιδευμένων αυτοκινήτων και της ανταλλαγής πυρών», ανακοίνωσε η οργάνωση Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στο Λονδίνο.
Το καντόνι του Κομπανί αυτοανακήρυξε την αυτονομία του τον Ιανουάριο του 2014, ακριβώς ένα χρόνο πριν από τη νίκη της Δευτέρας. Το ISIS ήλπιζε να το προσθέσει στις περιοχές που έχει υπό τον έλεγχό του στη Συρία και στο Ιράκ στις οποίες ανακήρυξε το «χαλιφάτο» τον Ιούνιο του 2014. Το Κομπανί έχει στρατηγική σημασία επειδή συνορεύει με την Τουρκία.
Στο Ιράκ, η μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση για την ανακατάληψη της επαρχίας Ντιγιάλα από το Ισλαμικό Κράτος στέφθηκε με επιτυχία, δήλωσε ο ιρακινός υπουργός μεταφορών Χάντι αλ-Αμίρι, επικεφαλής μιας ισχυρής σιιτικής πολιτοφυλακής. Η επιχείρηση ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα και στοίχισε την ζωή σε 58 άτομα, μεταξύ των οποίων δυο δημοσιογράφοι. Σχεδόν 300 τραυματίστηκαν.
Οι ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας αναζητούν μαχητές του ISIS που έχουν καταφύγει σε περιβόλια και αγροκτήματα απομονωμένων περιοχών.
 
Απελευθερώθηκε πλήρως το Κομπάνι
ΑΠΕ-ΜΠΕ, REUTERS


Από την Καθημερινή
 Ανακούφιση στη διεθνή κοινότητα, ενθουσιασμό στους Κούρδους και ανησυχία στην Τουρκία προκάλεσε η ανακατάληψη του Κομπάνι από τους Κούρδους μαχητές, ύστερα από τέσσερις μήνες σκληρού πολέμου με τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους». Ηταν η σημαντικότερη, μέχρι στιγμής, ήττα των τζιχαντιστών, οι οποίοι εξακολουθούν ωστόσο να ελέγχουν σημαντικά εδάφη και μεγάλα αστικά κέντρα τόσο στη Συρία όσο και στο γειτονικό Ιράκ.Χθες το πρωί, η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή επιβεβαίωσε ότι οι κουρδικές δυνάμεις που πολεμούν το «Ισλαμικό Κράτος» είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους το 90% της περιοχής που περιλαμβάνει το Κομπάνι, κοντά στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία. «Ο πόλεμος εναντίον του “Ισλαμικού Κράτους” αργεί να τελειώσει, αλλά η ήττα της οργάνωσης στο Κομπάνι τής στερεί έναν από τους στρατηγικούς της στόχους», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.

Νωρίτερα, οι Μονάδες Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG), οι οποίες επωμίστηκαν το μεγαλύτερο βάρος στη μάχη για το Κομπάνι, είχαν ανακοινώσει ότι η πόλη «απελευθερώθηκε πλήρως» και ότι η ήττα του «Ισλαμικού Κράτους» θα αποδειχθεί «η αρχή του τέλους του». Η αριστερή πολιτοφυλακή YPG, η οποία πρόσκειται στο εκτός νόμου κουρδικό κόμμα της Τουρκίας ΡΚΚ, ευχαρίστησε τον υπό αμερικανική ηγεσία διεθνή συνασπισμό για την αεροπορική υποστήριξη των Κούρδων, εκφράζοντας παράλληλα την ευγνωμοσύνη της για τη συμβολή Κούρδων και Αράβων μαχητών από το Ιράκ.
 Στη διάρκεια της χθεσινής ημέρας, το μέτωπο των επιχειρήσεων μεταφέρθηκε στα νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά περίχωρα του Κομπάνι, όπου υπάρχουν ακόμη θύλακοι που ελέγχονται από τους τζιχαντιστές. Οι τελευταίοι εξακολουθούν να είναι παρόντες σε δεκάδες περιοχές της ευρύτερης περιφέρειας του Κομπάνι, ένα από τα τρία «καντόνια» της ντε φάκτο αυτόνομης κουρδικής περιοχής στη Βόρεια Συρία, προς τα τουρκικά σύνορα.
Ατμόσφαιρα ενθουσιασμού επικρατούσε χθες στις κουρδικές περιοχές της Συρίας, καθώς ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους για να πανηγυρίσει, με τραγούδια και χορούς, τη νίκη εναντίον των τζιχαντιστών. Η κατάσταση που διαμορφώνεται προκαλεί έντονη ανησυχία στην Τουρκία, η κυβέρνηση της οποίας θεωρεί την πολιτοφυλακή YPG και το κόμμα PYD που την υποστηρίζει παρακλάδια του «τρομοκρατικού», κατά την Αγκυρα, ΡΚΚ, ηγέτης του οποίου είναι ο φυλακισμένος Αμπντουλάχ Οτσαλάν. «Δεν επιθυμούμε επανάληψη της κατάστασης στο Ιράκ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ταγίπ Ερντογάν, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικής κρατικής οντότητας στη Βόρεια Συρία, κατά το πρότυπο της αυτόνομης κουρδικής περιοχής στο Βόρειο Ιράκ.
 «Τι έχει το Κομπάνι που όλος ο κόσμος ασχολείται και συνεργάζεται;», διερωτήθηκε ρητορικά ο Ερντογάν, για να προσθέσει: «Τους λέμε για το Χαλέπι και κανείς δεν ακούει. Ενα εκατομμύριο 200 χιλιάδες άνθρωποι ζουν εκεί, εκεί είναι η οικονομία, η Ιστορία και ο πολιτισμός, γιατί δεν σας ενδιαφέρει;».

Ενδειξη εκνευρισμού της τουρκικής κυβέρνησης ήταν και η δυναμική επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας στο Σουρούτς, στη Νότια Τουρκία, προκειμένου να αποτραπεί η επιστροφή Κούρδων προσφύγων στο Κομπάνι μέσω των τουρκικών συνόρων. Οι δυνάμεις ασφαλείας έκαναν χρήση δακρυγόνων και αντλιών νερού εναντίον πολιτών που πλησίαζαν τα σύνορα. Πάντως, Κούρδοι αξιωματούχοι από το Κομπάνι προειδοποίησαν τους πρόσφυγες ομοεθνείς τους να μη βιαστούν να επιστρέψουν στην πόλη, το 50% της οποίας έχει μετατραπεί σε σωρό ερειπίων.


http://geromorias.blogspot.gr/2015/01/blog-post_346.html

Πολ Κρούγκμαν: Ο εφιάλτης της Ελλάδας έλαβε τέλος

TI ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ
Πολ Κρούγκμαν: Ο εφιάλτης της Ελλάδας έλαβε τέλος



26|01|2015 11:49

Μεταξύ θριάμβου και υπευθυνότητας. Ο Νομπελίστας οικονομολόγος του Πανεπιστήμιου Πρίνσετον και αρθρογράφος των New York Times, στο πρώτο κείμενο που έγραψε αμέσως μετά το τέλος των εκλογών στην Ελλάδα κάνει λόγο για τον «εφιάλτη» της Ελλάδας που έλαβε τέλος.Αίφνης, ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός που εξελέγη με ρητή υπόσχεση να αμφισβητήσει τις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν το 2010, σημειώνει ο εξέχων οικονομολόγος και συμπληρώσει με νόημα, «φυσικά θα βρεθούν πολλοί άνθρωποι που θα προειδοποιήσουν τον Τσίπρα να εγκαταλείψει την υπόσχεσή του και να συμπεριφερθεί υπεύθυνα».
Κατά τον Γκρούγκμαν για να γίνει απόλυτα κατανοητός ο πολιτικός σεισμός στην Ελλάδα, θα πρέπει κανείς να ανατρέψει στον Μάιο του 2010 τότε που η Τρόικα έδωσε τα πρώτα δάνεια και ως αντιστάθμισμα απαίτησε μεταρρυθμίσεις συνδυασμένες με λιτότητα. Κι ενώ οι δανειστές προσποιούνταν τους έξυπνες και τους ρεαλιστές στην πραγματικότητα πλάσαραν μια οικονομική φαντασία. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε το τίμημα της αυταπάτης που είχε η οικονομική ελίτ. Μα, δεν τελείωσε εκεί η κατάπτωση της Ελλάδας. Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν η Τρόικα πίστευε πως η σκληρή λιτότητα θα είχε μικρή επίδραση στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα βρισκόταν ήδη σε φάση ύφεσης όταν μπήκε στο μνημόνιο και από τους δανειστές λεγόταν πως θα υπάρξει μια μικρή συρρίκνωση το 2011 και το 2012 η χώρα θα επανέλθει στην ανάκαμψη. Επιπροσθέτως οι αναλύσεις έλεγαν πως η ανεργία από το 9,4% το 2009 θα εκτιναχθεί στο 15% το 2012, αλλά στη συνέχεια θα πέσει.
Φευ, αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν ένας οικονομικός και ανθρωπιστικός εφιάλτης. Η ελληνική ύφεση αντί να λήξει το 2011 επιταχύνθηκε. Η Ελλάδα έφτασε στον πάτο το 2014, η ανεργία άγγιξε το 28%, ενώ στους νέους έφτασε στο 60%. Στο μεταξύ, σημειώνει ο Κρούγκμαν, δεν υπάρχει προοπτική επιστροφής στα προ κρίσης πρότυπα διαβίωσης στο άμεσο μέλλον. Τι πήγε στραβά; Όπως αναφέρει στο άρθρο του οι επικριτές της Ελλάδας αναφέρουν πως απέτυχε να παραδώσει τα υπεσχημένα αποτελέσματα στον τομέα των περικοπών. Κι όμως, στην πραγματικότητα η Ελλάδα επέβαλλε άγριες περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, τους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων και προκάλεσε αλλεπάλληλα κύματα λιτότητας, ενώ οι δημόσιες δαπάνες κόπηκαν αισθητά. Το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας είναι τώρα, αν μη τι άλλο χειρότερο από την έναρξη του προγράμματος και ένας λόγος είναι η βουτιά στα έσοδα. Η ελληνική κυβέρνηση συνέλεξε σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ σε φόρους από ότι στο παρελθόν, αλλά το ΑΕΠ έπεσε τόσο γρήγορα που συμπαρέσυρε και τους φόρους.
Ο Κρούγκμαν υποβάλλει ένα ρητορικό ερώτημα: γιατί οι αρχικές προβλέψεις ήταν υπερβολικά αισιόδοξες; Απαντάει: οι έξυπνοι Ευρωπαίοι ασχολούνταν με τα οικονομικά της φαντασίας τους. Η ΕΕ και η ΕΚΤ αποφάσισαν να πιστεύουν στη «νεράιδα της εμπιστοσύνης», σε αντίθεση με το ΔΝΤ που ήταν πιο προσεκτικό. Τι θα μπορούσε να είχε συμβεί; Ο Κρούγκαν αναφέρει: «Αν η Τρόικα ήταν πραγματικά ρεαλιστική, θα αναγνώριζε πως αυτά που ζητάει είναι αδύνατα. Δύο χρόνια μετά την επιβολή των μέτρων στην Ελλάδα, το ΔΝΤ προσπάθησε να βρει άλλα ιστορικά παραδείγματα που να μοιάζουν με την περίπτωση της Ελλάδας και δεν βρήκε κανένα.
Τι θα συμβεί με την έλευση του Τσίπρα; Το άρθρο σημειώνει: «Αυτοί που συμβουλεύουν τον Τσίπρα να παρακάμψει τις υποσχέσεις του και να ενεργήσει υπεύθυνα, δεν είναι αξιόπιστοι. Το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα δεν έχει καμία πιθανότητα να λειτουργήσει. Το πρόβλημα είναι ότι ίσως το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο ριζοσπαστικό. Η ελάφρυνση του χρέους και η χαλάρωση της λιτότητας θα μειώσουν τον ανθρώπινο πόνο, αλλά δεν φτάνουν για να δώσουν ισχυρή ανάκαμψη. Από την άλλη δεν είναι ευκρινές τι άλλο μπορεί να κάνει μια ελληνική κυβέρνηση, από τη στιγμή που ο λαός δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει το ευρώ. Όσοι κάνουν λόγο για μεγάλη αλλαγή βλέπουν πως ο Τσίπρας είναι πολύ πιο ρεαλιστής από τους αξιωματούχους που ζητούν να συνεχιστεί η λιτότητα. Η υπόλοιπη Ευρώπη θα πρέπει να δώσουν την ευκαιρία στον Τσίπρα να τελειώσει τον εφιάλτη της χώρας του».

Where did all the money go?


Where did all the money go?

 ( http://www.macropolis.gr/?i=portal.en.the-agora.2080 )

Οι κύριοι του "μακροπολις" δεν είναι...αντικαθεστωτικοί. Τα στοιχεία είναι επίσημα. Τα χρησιμοποίησαν και οι Financial Τιμές σε πρόσφατο άρθρο του Munchau (που παραθέτω παρακάτω).
Στο ερώτημα του "Που πήγαν τα λεφτά;", όχι όλα γενικώς και αορίστως, αλλά τα λεφτά "των Μνημονίων" αν θέλετε, η απάντηση είναι απλή: Κατά 70% πήγαν σε προηγούμενο χρέος. Κατά 19% στις ελληνικές τράπεζες. Κατά 11%, μόνο, πήγαν "στην χρηματοδότηση του κράτους". Και μάλιστα, για το 19%, όταν (κατόπιν εορτής) δημιουργήθηκαν μηχανισμοί τύπου EFSF / ESM, που δεν υπήρχαν όταν έπρεπε, σε άλλες χώρες τα εν λόγω ποσά δεν μέτρησαν ποτέ στο "επίσημο" κρατικό χρέος, κάτι που δεν συνέβη στην Ελλάδα φυσικά.
Πέραν του 11% που όντως στήριξε το κράτος και όντως θα έπρεπε να είμαστε όλοι ευγνώμονες που υπήρξε, για το υπόλοιπο ποσοστό...τα πράγματα δεν είναι ακριβώς αγγελικά πλασμένα.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, το 70% της χρηματοδότησης κατευθύνθηκε σε Ευρωπαικές και άλλες τράπεζες, που είχαν αγοράσει μαζικά Ελληνικά ομόλογα και χρεόγραφα. Φυσικά στην λίστα βρίσκονται Γαλλικές τράπεζες, Γερμανικές τράπεζες, hedge funds, και πολλοί άλλοι οργανισμοί με οικονομικά συμφέροντα (ακόμα και η ίδια η ΕΚΤ, που αγόρασε ομόλογα με το SMP πρόγραμμα της). Ομως, είναι απλό - Πρόκειται για επένδυση. Για επένδυση, όχι για διασφάλιση.
Οταν κάποιος (μια τράπεζα;) κάνει μία επένδυση, προφανώς είναι υπόλογος για το ρίσκο που αυτή περιέχει. Στην περίπτωση της Ελλάδας (και όχι μόνο, αλλά ας μείνουμε σε αυτή), μια τράπεζα μπορεί να θεωρούσε τα ομόλογα της Ελλάδας, ή της Πορτογαλίας,
- Ακριβώς όσο "ασφαλή" ήταν τα Γερμανικά ή Φινλανδικά ομόλογα, αλλά ταυτόχρονα...
- Με μεγαλύτερη απόδοση (έστω και αν η διαφορά ήταν για καιρό μόλις 2 ή 3%).
- Δεν αγόραζε κανείς τα ομόλογα από...φιλανθρωπία.
Επρεπε λοιπόν να είχαν υποστεί απώλειες, έστω μερικές, με βάση το ρίσκο που ανέλαβαν. Το γνωστό σε όλους μας "PSI" που συνέβη κατόπιν εορτής, εξαίρεσε τα ομόλογα σε ξένο δίκαιο, εξαίρεσε την ΕΚΤ, εξαίρεσε στην πράξη τις Ευρωπαικές τράπεζες οι οποίες είχαν απαλλαγεί από το Ελληνικό χρέος πολύ καιρό πριν, και προφανώς προκάλεσε ζημία στους ιδιώτες ομολογιούχους, τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα, τις τράπεζες στην Ελλάδα, και οποιονδήποτε δεν είχε ήδη ασφαλώς "απομακρυνθεί" από το πρόβλημα.
Οι πολιτικοί της Ευρωζώνης, θα έπρεπε να είχαν συμβουλευθεί τα εκλογικά τους σώματα με καλύτερο τρόπο, πριν εγκρίνουν τέτοια τερατώδη δάνεια προς την Ελλάδα, με τον σκοπό το 11% εξ' αυτών να φτάσουν στην Ελληνική οικονομία, και το 89% εξ' αυτών να στηρίζουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και επενδυτές. Και μάλιστα επενδυτές κάθε είδους, ακόμα και hedge funds των νησιών Cayman. Ολοι οι καλοί χωράνε.
Τούτων δοθέντων, εάν η επιλογή που πρέπει να γίνει προκρίνει είτε την καταστροφή μίας χώρας, είτε το πόσο ειλικρινείς ήταν οι πολιτικοί της βόρειας Ευρώπης με τα εκλογικά τους ακροατήρια, και πόσο ικανοί να διακρίνουν το τι έκαναν και για ποιους, τότε λυπάμαι πολύ, αλλά η απάντηση είναι μονάχα μία:
Οχι. Δεν είναι δυνατόν να πεθάνει μία χώρα επειδή υπάρχουν ανέντιμοι πολιτικοί, που διέσωσαν τις δικές τους τράπεζες "από την πίσω πόρτα", και μετά έχουν το θράσος να αποκαλούν αυτό το πράγμα "δημόσιο χρέος". Θεωρώ πως και οι Ιρλανδοί θα είχαν παρόμοια απάντηση να δώσουν.
Δεν είναι λύση, κοντολογίς, να λειτουργεί το σύστημα καπιταλιστικά όταν μοιραζόμαστε τα κέρδη και τα μερίσματα, και σοσιαλιστικά όταν μοιραζόμαστε τις ζημιές.

-------------

Και να υπερθεματίσω:

Έχω ακούσει τουλάχιστον 100 φορές ότι "το τάδε" (π.χ. κούρεμα) ή το δείνα (π.χ. "οποιαδήποτε αναδιάρθρωση") δεν είναι πολιτικά αποδεκτά, από τη Γερμανία, ή την Φινλανδία, ή όποιον άλλον.
Την περίοδο 2010-2015 δεν άκουσα ποτέ ότι "το τάδε" μέτρο ή η "δείνα" προσέγγιση δεν είναι πολιτικά αποδεκτή στην Ελλάδα.
Ακόμα και όταν τα δεδομένα του προγράμματος δεν βγήκαν ποτέ. Ακόμα και όταν η ύφεση συνεχίστηκε, και τερμάτισε στο -25%, ενώ το πρόγραμμα προέβλεπε...πόσο, 8%;
Ακόμα και όταν η ανεργία πήγε στο διάστημα, ενώ το πρόγραμμα προέβλεπε peak...11%;
Ε, λοιπόν:
Δεν έχει σημασία αν στην κυβέρνηση είναι ο Τσίπρας, εγώ, ο Κάπταιν Αμέρικα ή ο διάολος.
Τα νούμερα είναι νούμερα. Το πρόγραμμα για τον οποιονδήποτε λόγο ΔΕΝ πέτυχε το στόχο του. Επειδή ο Σαμαράς δεν έκανε μεταρρυθμίσεις; Μπορεί, αλλά από την άλλη να μην δέχονταν τα ισοδύναμα (που δεν πρότειναν). Επειδή η ύφεση ήταν βαθύτερη; Μπορεί επίσης. Επειδή δεν αυξήθηκαν ποτέ οι εξαγωγές; (Μέχρι και σήμερα το αποκαλούν "μυστήριο" αυτό στις αναφορές) Μπορεί.
Η λύση ποια είναι; Να κοπεί και άλλο το ΑΕΠ; Θα...αυξηθεί η βιωσιμότητα έτσι;
Πως θα προκύψει η ανάπτυξη; Με ανεργία στο διάστημα; Χωρίς εισοδήματα; Χωρίς επενδύσεις; Χωρίς χρηματοδότηση; Όταν, και αν, υπάρχει χρηματοδότηση, μία επιχείρηση π.χ. να παίρνει δάνειο με 10-12%, και ο Μ.Ο. στην Ε.Ε. να είναι στο...3%;
Αυτά δεν γίνονται. Οι οικονομολόγοι του πλανήτη δεν είναι τρελοί.

Διαβάστε Κρούγκμαν σήμερα: http://krugman.blogs.nytimes.com/2015/01/28/thinking-about-the-new-greek-crisis/?s...

Διαβάστε Munchau χτες: http://www.ft.com/intl/cms/s/0/44c56806-a556-11e4-ad35-00144feab7de.html#axzz3QA0n...
Θέλει η Ε.Ε. να υποστηρίξει ότι ο ήλιος ανατέλλει από τη δύση; Ωραία.
Αποδείξτε το. Και θαυμάστε την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις δομικές ανισορροπίες του Ευρώ, όταν ούτε το 1,8% του ΑΕΠ δεν μπορεί να "τακτοποιήσει" ως πρόβλημα μία "πανίσχυρη" νομισματική ένωση με πήλινα πόδια.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με τον Ν.Κοτζιά


Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με τον Ν.Κοτζιά

https://www.youtube.com/watch?x-yt-ts=1422411861&x-yt-cl=84924572&v=Ir2lPh-flIQ


Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με τον καθηγητή και συγγραφέα Νίκο Κοτζιά για τις γεωπολιτκές διαστάσεις της ελληνικής κρίσης.

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με προσωπικότητες και διανοητές της Ελλάδας αλλά και του ευρωπαϊκού χώρου για τα μεγάλα θεωρητικά, γεωπολιτικά και πολιτισμικά προβλήματα της εποχής μας.Βρισκόμαστε σε μια κομβική στιγμή κρίσης και διερώτησης για το μέλλον όχι μόνον του πολιτισμού αλλά και της ίδιας της παρουσίας του ανθρώπου στον πλανήτη, την οποία έρχεται να υπογραμμίσει η παγκόσμια οικολογική κρίση, και η επέκταση της τεχνοφύσης, ενώ ο ελληνισμός αντιμετωπίζει κρίση υπαρκτικού χαρακτήρα. Βρισκόμαστε σ’ ένα ιστορικό σταυροδρόμι, από τη μία πλευρά του οποίου υπάρχει μια καθοδική σπείρα, και από την άλλη η ανάταξή του.

Ερχόμαστε μπροστά σε αυτό το ιστορικό αίτημα, σε αυτή την κυριολεκτική τιτανομαχία, γυμνοί, με ηγεσίες ανίκανες, πνευματικούς ανθρώπους ενσωματωμένους, ένα λαϊκό σώμα αλλοιωμένο και πλαδαρό.
Απέναντι στο απόλυτο αδιέξοδο του αλλοτριωμένου εκσυγχρονισμού και της διαρκούς φυγής,θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να κάνουμε επιτέλους πρότυπο του αναγκαίου εκσυγχρονισμού μας την ίδια την δική μας παράδοση και ταυτότητα. Αυτό που έκαναν όλα τα έθνη και όλοι οι λαοί που θέλουν να είναι ελεύθεροι, αυτεξούσιοι και δημιουργικοί.
Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr

«Εγώ δε λέγω υμίν μη



«Εγώ δε λέγω υμίν μη
ομόσαι όλως.Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου»(Ματθ ε’,34).


Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος με άρθρο - παρέμβαση εξηγεί τους λόγους που το νεοσύστατο τότε Ελληνικό Κράτος του 19ου αιώνα πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκωμοσίας, ενώ το Ευαγγέλιο το απαγορεύει και εξηγεί τους λόγους που ο θρησκευτικός όρκος σήμερα δεν χρειάζεται πια.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Μητροπολίτη:

Του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου

Όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκωμοσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα.

Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη...έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα.

Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, "αναγκάζω" βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκήσουν... Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.

Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

Ή στην άλλη περίπτωση, στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία.

Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.

Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.

Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες...δεν είναι σωστό.

Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!

Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.

Θυμηθείτε τις ορκομωσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι!

Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν.

Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε.

ΠΗΓΗ: romfea.gr

«Σήμερα πήρα ανάσα»


«Σήμερα πήρα ανάσα» - Το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων


«Σήμερα νιώθω πως κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη απέναντι στον φόβο, στην κακογουστιά, στην ασχήμια, στην ανηθικότητα, στην αδικία και στην ανοησία που μας μικραίνει» έγραψε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μετά την ανακοίνωση των πρώτων εκλογικών αποτελεσμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη:
 
Σήμερα πήρα ανάσα! Είτε ξαναβουτήξω είτε όχι, έχω αέρα στα πνευμόνια και χαρά στην καρδιά.

Σήμερα νιώθω πως κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη απέναντι στον φόβο, στην κακογουστιά, στην ασχήμια, στην ανηθικότητα, στην αδικία και στην ανοησία που μας μικραίνει.

Σήμερα ελπίζω πως θα γίνει σύντομα παρελθόν αυτό που κυρίως εκπροσώπησε τα όσα μ' έδιωχναν απ' τη χώρα μου, αυτό που, όποτε ξεπηδούσε μέσα απ' την οθόνη, ή εμφανιζόταν απρόσκλητο σε κάθε πτυχή της ζωής μου, μ' έκανε να θέλω να κλείσω τα αυτιά και τα μάτια των παιδιών μου.

Σήμερα χαίρομαι που όλα αυτά τα χρόνια απέφυγα κάθε κομματική ανάμιξη και θέση, ώστε να μπορώ να γράφω απ' την καρδιά μου, χωρίς βαρίδια, τα όσα γράφω.

Σήμερα εγώ, ο εμμονικά ακομμάτιστος, ο (λόγω καθοριστικών για τη διαμόρφωσή μου εμπειριών) καχύποπτος απέναντι σε κάθε ηγεσία, ο χωρίς συμφέρον να εκτίθεται (και ειδικά σε περιπτώσεις που νομοτελειακά μόνο εναντίον του θα γυρίσουν), εκθέτω τη συγκίνησή μου ευχαρίστως, κι ας μου βγει και σε κακό.

Σήμερα ελπίζω πως όσα έθρεψαν το ναζιστικό φίδι μπορούν να εξαλειφθούν. Μαζί τους, αναπόφευκτα, θα εξαλειφθεί κι αυτό.

Σήμερα χαίρομαι που ζω στην Ελλάδα. Χαίρομαι που, ενώ έφτασα τόσο κοντά, δεν την εγκατέλειψα και είμαι εδώ τώρα, μαζί με τους ανθρώπους του τόπου μου, μπροστά σε ένα αύριο άγνωστο, επικίνδυνο, δύσκολο αλλά δικό μας.

Σήμερα νιώθω υπερήφανος που ανήκω σε μια χώρα που ξεκινά επιτέλους τον αγώνα της για δικαιοσύνη και ανθρωπιά, όρθια, γυμνή και σίγουρη, ενάντια στην απάνθρωπη ψύχρα των λογιστών του θανάτου.

Σήμερα ο τόπος μου από κακό παράδειγμα γίνεται πρόταση.

Σήμερα οι ξένοι φίλοι μου, καλλιτέχνες και μη, προοδευτικοί και μη, μας κοιτάνε αλλιώς. Πάλι σαν ούφο βέβαια, αλλά αλλιώς...

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως δεν θα αντιμετωπίζομαι πια από τους προύχοντες, εγώ και ο κάθε πολίτης, σαν υποτακτικός, άσχετος, λίγος, αμελητέος, ανεπαρκής, ανίκανος, απατεώνας, ζητιάνος, ουτοπιστής, παράξενος, ρομαντικός, χέστης, ηλίθιος και μόνος.

Σήμερα νιώθω πως χαμογέλασαν, έστω και λειψά, τα νεκρά παιδιά του Βουνού, οι κατατρεγμένοι, οι βασανισμένοι, οι φυλακισμένοι, οι εκτελεσμένοι, οι αφημένοι να σαπίζουν ανώνυμοι στα χαντάκια της ιστορίας, οι ήρωες που εξαφάνισε η αφήγηση των κουστουμαρισμένων, φρεσκοξυρισμένων συνεργατών κάθε λογής κατακτητών. Κι ας μην είναι μόνον έτσι, κι ας μην είναι ακριβώς έτσι, κι ας είναι δύσκολα θέματα αυτά για να τα πιάνουμε εύκολα στο στόμα μας.

Σήμερα εύχομαι να ακούσει κάποιος τα παιδιά μας που αγκομαχούν λυπημένα κάτω από ένα σύστημα παιδείας απάνθρωπο, βλακώδες και αναποτελεσματικό.

Σήμερα εύχομαι ο ασθενής, ο ορφανός, ο μετανάστης, ο φυλακισμένος, ο άνεργος και ο φτωχός να γίνουν οι πρωταγωνιστές της σκέψης και της έμπρακτης έγνοιας μας.

Σήμερα εύχομαι ο Πολιτισμός να πάψει να θεωρείται πολυτέλεια για αργόσχολους και να γίνει το ψωμί και το νερό της κάθε μέρας και της ψυχής μας. Όλος ο Πολιτισμός και όχι μόνον αυτός των διασήμων. Να γίνει συγκάτοικος στο σπίτι μας και πρόσωπό μας εντός και εκτός συνόρων.

Σήμερα εύχομαι το ποδόσφαιρο να γίνει ξανά ένα άθλημα και όχι η γλώσσα μιας άναρθρης χώρας.

Σήμερα ξέρω πως χωρίς την ακούραστη συμμετοχή όλων μας, θα επιστρέψουμε σε κυβερνήσεις λοβοτομής. Πως δεν μας παίρνει πια να απέχουμε, να κριτικάρουμε από μακριά, να θέτουμε την διακυβέρνηση έξω από το όριο της φωνής, της γνώμης και της πράξης μας.

Σήμερα εύχομαι η Ευρώπη να γίνει Ευρωπαϊκή, κι εμείς κομμάτι της ουσίας της.

Σήμερα τα παιδιά μου, που πάλευα να φύγουν, να ζήσουν αλλού, μπορώ να τα ονειρεύομαι μεγάλα και δημιουργικά εδώ, στον τόπο τους.

Σήμερα επαναπατρίζω οριστικά τα όνειρα, τα σχέδια και τις προσδοκίες που τοποθέτησα αλλού, τότε που ετοιμαζόμουν να τα ακολουθήσω στα ξένα.

Σήμερα δέχομαι ευχαρίστως να πληρώσω όσα αναλογούν στην χρόνια ανοχή μου απέναντι σε διαφθορείς και διεφθαρμένους, καθώς και την όποια συμμετοχή μου, από άγνοια, αδυναμία, υποχρέωση ή συνήθεια, στο παιχνίδι τους. Φτάνει να πληρώσουν αναλογικά και αυτοί.

Σήμερα χαίρομαι που δεν ζήτησα και δεν πήρα τίποτα ιδιωτικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και χαίρομαι διπλά που δεν θα ζητήσω τίποτα ιδιωτικά από τις επόμενες.

Σήμερα μπορώ να ονειρεύομαι μια συλλογική διακυβέρνηση αντί για εξουσία. Θα πέσω έξω, το ξέρω, μου το φωνάζουν η πραγματικότητα και η ιστορία. Όμως, και μόνο που μπορώ να το ονειρεύομαι, είναι μεγάλο πράγμα.

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως σύντομα η σχέση Εκκλησίας-Κράτους θα τελειώσει. Γιατί δεν τιμά κανέναν από τους δύο και υποτιμά θρήσκους και άθρησκους πολίτες.

Σήμερα εύχομαι η Κύπρος να αντιμετωπιστεί επιτέλους με τη σοβαρότητα, τη γνώση, τη συνέπεια και την αγάπη που της αξίζει. Γιατί, αν χαθεί, θα χαθεί μαζί της και η Ελλάδα.

Σήμερα ελπίζω πως μπορεί να ανεβεί επιτέλους το επίπεδο του πολιτικού λόγου.

Σήμερα ελπίζω πως η πολιτική μπορεί κάποτε να πάψει να αποτελεί βρισιά.

Σήμερα μαζεύω τα κομμάτια μου, τινάζω τη σκόνη δεκαετιών από τα όνειρά μου και ετοιμάζομαι για τα δύσκολα που ακολουθούν.

Σήμερα, επιτέλους, ελπίζω.

Και εύχομαι το σήμερα να κρατήσει στο αύριο.
Αλκίνοος Ιωαννίδης, 25/1/15


* Το κείμενο αυτό είναι το αποτύπωμα της παρούσας στιγμής. Γράφτηκε με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων των σημερινών εκλογών, με την υπερβολή της συγκίνησης, που κι αυτή πρέπει να καταγράφεται.