Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Εκδήλωση στο Παυσίλυπο

Η Εκπαιδευτική Δράση  Καρδίτσας θα ήθελε να ενημερώσει τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς
ότι την Κυριακή 21 Οκτωβρίου και ώρα 12:00 θα πραγματοποιηθεί στο Παυσίλυπο εκδήλωση με θέμα
"Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ - ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ"
με καλεσμένο τον Παντελή Βαϊνά, πρώην αιρετό και πρόεδρο του Συλλόγου Εκπ/κων Π.Ε. Αιγάλεω.
Παρακαλούμε να ενημερωθούν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί του σχολείου σας.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ

Συνάδελφε.
Είμαστε μια ομάδα, που μέσα στον όλεθρο που ζούμε δεν “πήγαμε σπίτια μας”.
Μας γνωρίζεις από την Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών, μια κίνηση αυτοοργάνωσης που συμμετέχουν άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές διαδρομές και αγωνίζεται για δημοκρατία στην εκπαίδευση και ακηδεμόνευτο συνδικαλισμό. Οι απόψεις μας υπαγορεύονται απ' τη συνείδησή μας και παίρνονται με πλειοψηφικό σεβασμό στις συγκεντρώσεις μας χωρίς δεσμεύσεις άνωθεν. Είμαστε όλοι ίσοι χωρίς να είμαστε ίδιοι. Γι’ αυτό θα δεις συναδέλφους που ενώ στα κεντρικά και περιφερειακά Συμβούλια συμμετέχουν σε διαφορετικά σχήματα, στα τοπικά συστρατευόμαστε χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, σε μια κοινή πορεία. Παράλληλα υπάρχουν και συνάδελφοι που απορρίπτουν την συμμετοχή τους στη διεξαγωγή των εκλογών για τους αιρετούς. Αυτή είναι η δική μας ανάγνωση για τη συστράτευση.
Οι  διαφωνίες μας είναι ο πλούτος μας και η συνεννόηση το όπλο μας.
Όλοι γνωρίζουμε πως οι αρμοδιότητες των Συμβουλίων ενώ στοχεύουν στην ομαλή λειτουργία των σχολείων, επηρεάζουν σημαντικά τις εργασιακές μας συνθήκες και συχνά την ίδια τη ζωή μας ( μετακινήσεις, τοποθετήσεις κλπ). Δυστυχώς, οι νόμοι που ρυθμίζουν τη σύνθεσή τους δίνουν την ευκαιρία κυρίως στα κόμματα, που ασκούν την εξουσία για δεκαετίες στην Ελλάδα, να έχουν τον έλεγχο αυτών των οργάνων και να τον χρησιμοποιούν πολλές φορές για εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και τη διαφθορά συνειδήσεων. Είναι φανερό ότι σε μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία και εκπαίδευση που εμείς οραματιζόμαστε, τα όργανα αυτά πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από άλλα, στα οποία κατ΄ αρχήν θα διασφαλίζεται η ανεξαρτησία τους από τον κυβερνητικό και κομματικό έλεγχο.
Σ’ αυτή την πραγματικότητα, αποφασίσαμε να παρέμβουμε. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι η παρουσία μας θα διορθώσει δια μαγείας όλες τις στρεβλώσεις και θα ανατρέψει ολικά την κατάσταση που υπάρχει. Θα αγωνιστούμε ώστε ο αιρετός:
·         να προασπίζεται τη νομιμότητα και το δίκαιο κι όχι να συμμετέχει σε κομματικά και προσωπικά παιχνίδια
·         να είναι αυτός που θα συνδέει τα παράπονα των συναδέλφων με τη δράση του συνδικάτου
·         να βοηθήσει να ριζώσει η αντίληψη ότι τα ατομικά προβλήματα πρέπει να λύνονται με συλλογικούς κοινωνικούς αγώνες
·         να ενημερώνει τακτικά τους συναδέλφους και να αγωνίζεται για διαφάνεια ενάντια στη θολούρα - νόμων  - προεδρικών διαταγμάτων – εγκυκλίων - που προωθείται ιδιαίτερα τελευταία.
Για όλα αυτά σε καλούμε να συστρατευτείς στην προσπάθειά μας και όχι μόνο να στηρίξεις την “Εκπαιδευτική Δράση” στις εκλογές των αιρετών, αλλά να γίνεις ο εκφραστής των θέσεών μας.
Τέλος εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας στο κλείσιμο των σχολείων την ημέρα των εκλογών. Η υποκρισία του Υπουργείου υπερβαίνει κάθε όριο.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ  ΔΡΑΣΗ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ – ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ


         ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ

           1.Αμπατζή Γεωργία του Ιωάννη
           2.Γκάτσης Αριστείδης του Νικολάου
           3.Καρακώστας Χρήστος του Αθανασίου
           4.Καραμπέκος Ευάγγελος του Αθανασίου
           5.Λαφαζάνης Παναγιώτης του Δημητρίου
           6.Ματιάτου Διονυσία του Νικολάου
           7.Μαυροκέφαλος Γεράσιμος του Γρηγορίου
           8.Ντάνης Αντώνιος του Πασχάλη
           9.Παπακωνσταντίνου Αλέξανδρος του Θωμά
           10.Παππάς Παναγιώτης του Στεφάνου
           11.Πιντζοπούλου Ελένη του Βασιλείου
           12.Ραχμάνης Κων/νος του Χρήστου
           13.Σδόγκος Αθανάσιος του Νικολάου
           14.Τσαγγάρης Δημήτριος του Βασιλείου

         ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ

                          1. Γκαραγκάνης Αναστάσιος

                          2. Ζαγανάς Κων/νος

                          3. Μάνταλος Αθανάσιος

                          4. Παπασακελλαρίου Ηλίας

                          5. Σπύρου Αναστασία

                          6. Τσιτσιμπής Γεώργιος


Για την εκλογή αιρετών μελών του ΠΥΣΔΕ  και ΠΥΣΠΕ Καρδίτσας
 

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Ο καταποντισμός του Ελληνικού σκάφους.

Θέλουν την Ελλάδα “Ενιαία Οικονομική Ζώνη” με μισθούς μπανανίας


Μέχρι που φτάνει το βασανιστήριο; Θα μπορούσε να είναι η ερώτηση που κάνουν όλοι οι Έλληνες οι οποίοι βλέπουν τις καθημερινές απαιτήσεις της τρόικας που τις περισσότερες φορές γίνονται μέτρα. Και δε μιλάμε για τις γελοιότητες περί νησιών, αυτά είναι για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια.
Μιλάμε για τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την παρέμβαση της τρόικας στον ιδιωτικό τομέα και τις εργασιακές σχέσεις. Αφού εκθεμελίωσαν το εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς σε μια μερίδα του Δημοσίου (διότι υπάρχουν και οι βολεμένοι που δεν αγγίχτηκαν καθόλου) τώρα βάζουν χέρι στον ιδιωτικό τομέα. Άσχετα αν οι μισθοί που δίνονται στους εργαζόμενους στα καταστήματα, τις εταιρείες, τα εργοστάσια, τις βιοτεχνίες, δεν επηρεάζουν τις δημόσιες δαπάνες. Αντιθέτως, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα εισοδήματα των ιδιωτικών υπαλλήλων πηγαίνουν σε φόρους και στην κατανάλωση.
Κι όμως, η τρόικα αποφάσισε να διαλύσει τα πάντα και να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια ενιαία Ειδική Οικονομική Ζώνη όπου θα δίνονται μισθοί Βουλγαρίας, οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όσο θέλουν τα αφεντικά, το ελαστικό ωράριο θα θυμίζει γαλέρα και φυσικά ούτε λόγος για απεργίες και άλλα τέτοια αγωνιστικά.
Το κείμενο της τρόικας που ζητά καταργήσεις μισθολογικών ωριμάνσεων ελαστικά ωράρια, δηλαδή 6ήμερη εργασία, μείωση στο 50% των αποζημιώσεων κ.λπ. είναι ουσιαστικά ο Αρμαγεδδών του ιδιωτικού τομέα και η ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Διότι αν κανείς πιστεύει ότι στον ιδιωτικό τομέα δίνονται «τρελοί» μισθοί, φυσικά απατάται. Ήδη ο κατώτερος βασικός μισθός δεν ξεπερνά τα 600 ευρώ ενώ για τους νέους εργαζόμενους είναι κάτω κι από 450 ευρώ.
Τώρα λοιπόν οι τροικανοί ουσιαστικά ζητούν κατάργηση όλων όσων ξέραμε μέχρι σήμερα. Δε θα υπάρχουν επιδόματα γάμου, δε θα δίνονται τριετίες, οι αποζημιώσεις για απόλυση θα μειωθούν στους 12 μισθούς στο ανώτερο σκαλί. Και θα υπάρχει κατ’ ουσία ένας νέος μηχανισμός τον οποίο θα δημιουργήσει το κράτος. Δηλαδή οι… επιχειρηματίες, οι εργοδότες, τα αφεντικά. Διότι οι απαιτήσεις της τρόικας –το έχουμε ξαναγράψει- αποτελούν απαιτήσεις των γνωστών κουκουλοφόρων της εργοδοσίας που θέλει σκλάβους, κι όχι εργαζόμενους με δικαιώματα.
Πάρτε για παράδειγμα τον όμιλο Μπόμπολα μιας και είναι στην επικαιρότητα τα επεισόδια. Την εποχή που ο κ. Μπόμπολας έπαιρνε έργα και επιδοτήσεις, έβαζε εταιρείες στο χρηματιστήριο κι έκανε αυξήσεις κεφαλαίου δεν τα… έτρωγε μαζί με τους εργαζόμενους. Τώρα που όλα είναι στριμωγμένα απολύει. Και δίνει την εικόνα για το τι θα γίνει σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι, εκβιαζόμενοι θα δουλεύουν όπου και όσο θέλει το αφεντικό και σε αντάλλαγμα θα τους δίνει ένα χαρτζιλίκι, διότι θα του το επιτρέπει το Μνημόνιο της τρόικας. Τέτοιοι εργοδότες έφτιαξαν το κείμενο που έδωσε η τρόικα. Γνωστά δικηγορικά γραφεία των Αθηνών «εκπαίδευσαν» τους τροικανούς πάνω στα εργασιακά με εντολή των επιχειρηματιών του ΣΕΒ, των εκδοτών, των επιχειρηματιών που επί χρόνια είχαν γίνει νταβατζήδες του κράτους και τώρα θέλουν να γίνουν νεκροθάφτες της εργασίας και του δικαιώματος σ’ αυτήν.
Και καλά, θα πει κανείς, αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, η κυβέρνηση γιατί πρέπει να τα δεχθεί; Εδώ είναι και το ζήτημα. Την ίδια ώρα που το… έγκριτο Βήμα της Κυριακής βγάζει μια άτυπη ενημέρωση του Τόμσεν που φέρεται να απολογείται και να παραδέχεται ότι έκαναν λάθος που ζητούσαν μόνο περικοπές σε μισθούς, ο ίδιος άνθρωπος δίνει στον Γ. Στουρνάρα και τον Γ. Βρούτσης το μνημόνιο που θέλει για τα εργασιακά.
Και μάλιστα το κάνει πέντε ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής. Και το κάνει ενώ ο Σαμαράς δηλώνει στην Καθημερινή ότι είναι ο τελευταίος κάβος που περνάμε. Και δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τα λεγόμενά του, φτάνει να μην είναι ο τελευταίος κάβος πριν τον καταποντισμό του σκάφους αύτανδρο.
Λίγες ώρες λοιπόν πριν να κλείσει η συμφωνία για τα μέτρα, έρχεται στο προσκήνιο η προβολή από το μέλλον στην κοινωνία και την εργασία. Και με τα μέτρα αυτά στα χέρια ο υπουργός Οικονομικών θα πάει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για να αποσπάσει τις υπογραφές τους. Είναι δυνατόν όμως να υπογραφούν τέτοια μέτρα; Είναι ή δεν είναι σχεδόν σίγουρο ότι ακόμη κι αν υπογράψουν, μέσα στη Βουλή θα γίνει χαμός;
Δεν είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα οδηγηθούμε σε καταστροφικές εκλογές που αφενός θα αποτελειώσουν την οικονομία αφετέρου θα κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή να τρίβουν τα χέρια τους;
Ως πότε λοιπόν θα σταματήσει ο κατήφορος και ποιος είναι αυτός που θα βάλει επιτέλους ένα φρένο;
πηγή: antinews


Σχόλιο:Εφ'όσον και το ακραιφνώς φιλοσαμαρικό antinews αντιλαμβάνεται που το πάνε "οι σωτήρες"μας και οι "σύμμαχοί μας", τότε είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση των δοσιλόγων πνέει τα λοίσθια.Να είμαστε προετοιμασμένοι για την επόμενη μέρα.Η Ισλανδία μας εμπνέει.   

Ε.Ο.Ζ. και Ελλάδα

Τι συμβαίνει κ.Σαμαρά;

ΤΟ ΘΡΙΛΛΕΡ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΧΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη                                                     
 Καίρια ερωτήματα προς τον Πρωθυπουργό κ. ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ:
 Μπορεί να είναι αφελή τα ερωτήματά μου. Αλλά, ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω, και ταυτόχρονα  έχω τη βεβαιότητα ότι  και η πλειοψηφία των συμπατριωτών μου δεν έχει ξεκαθαρίσει το ΓΙΑΤΙ:
  1. 1.     Αν και ματώνουμε σε καθημερινή βάση. Αν και αναγκαζόμαστε να ζούμε κάτω από συνθήκες ανείπωτου βαθμού εθνικής, όσο και προσωπικής αναξιοπρέπειας.  Αν και ουσιαστικά, έχουμε θυσιάσει στα πόδια των Γερμανών, που εκπροσωπούνται από την καγκελάριο κυρία Μέρκελ, όχι μόνο τον κοινωνικό και οικονομικό αφανισμό μας, αλλά και τουλάχιστον τρεις ελληνικές γενιές, που θα είναι μετανάστες, ζήτουλες στην πατρίδα τους,  και οπωσδήποτε κάτοικοι  γερμανικού προτεκτοράτου,
 ΓΙΑΤΙ δεν απαιτούμε από τους Γερμανούς- που φυσικά κύριε Πρωθυπουργέ δεν είναι φίλοι μας, γι αυτό και  είναι όντως αδιανόητο το πώς  μπορέσατε να   εκστομίσετε  το αντίθετο, προσφωνώντας την κυρία Μέρκελ;;;;- την επιστροφή του κατοχικού δανείου, το οποίο εκτιμάται σε 510-575 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς και την αποκατάσταση των φρικιαστικών καταστροφών που προκάλεσαν, κατά την κατοχή τους στη χώρα μας;
 Το θέμα αυτό, ας μου επιτραπεί να παρατηρήσω, ότι αντιμετωπίζεται επί τρία περίπου χρόνια, με τρόπο εντελώς παρανοϊκό. Διεξάγονται, δηλαδή ατελεύτητες συζητήσεις, οργανώνονται ημερίδες και  συνέδρια, εκδίδονται έντυπα και γράφονται άρθρα, έχουν ακόμη επιστρατευθεί και ξένοι επιστήμονες, κυρίως οικονομολόγοι, που επιλαμβάνονται του θέματος, διαπιστώνουν την ύπαρξη αυτού του τεράστιου χρέους της Γερμανίας, προς τη χώρα μας  αλλά….στη συνέχεια ΟΥΔΕΝ!
ΓΙΑΤΙ δεν προχωρεί ΤΟ ΘΕΜΑ;; Που προσκρούει;;;
  1. 2.     Οι πολυάριθμες  μνημονιακές κυβερνήσεις, των τελευταίων τριών ετών δείχνουν να βιώνουν απάνθρωπα μαρτύρια, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις βουλιμικές ορέξεις των «εταίρων» μας, που πια  θέτουν ευθέως σε κίνδυνο την επιβίωσή μας, με τη νομιμοποίηση των γενόσημων, που θα κατασκευάζονται και θα εγκρίνονται οπουδήποτε εκτός Ελλάδας, και με τα ληγμένα τρόφιμα, που εμείς οι «ιθαγενείς», υποχρεωτικά,  θα καταναλώνουμε. Οι κυβερνήσεις μας, λοιπόν, προφανώς εξαναγκάζονται –θέλω να το πιστεύω ότι εξαναγκάζονται-  να συναινούν σε  καταστάσεις οικονομικής γενοκτονίας του ελληνικού λαού.
 ΓΙΑΤΙ, λοιπόν, αν έτσι έχουν τα πράγματα, οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων τριών ετών δεν θέτουν ΕΥΘΕΩΣ, προς τη Γερμανία, το αίτημα άμεσης επιστροφής των χρεών της, αλλά αντ’ αυτού ανέχονται την κατά συρροή εξευτελιστική συμπεριφορά-  που φυσικά αφομοιώνεται από  ολόκληρο τον ελληνικό λαό- της κυρίας Μέρκελ, του κ. Τόμσεν και όλης της απερίγραπτης κομπανίας τους;
  1. 3.     ΠΡΟΦΑΝΩΣ (;;;;;), υπάρχουν σκελετοί σε κάποια ντουλάπια. Γι αυτό, και η αντιμετώπιση των γερμανικών χρεών ακολουθεί πορεία μη συγκοινωνούντων δοχείων;;;; Η πρώτη, η ΑΦΕΛΗΣ, από τον ελληνικό λαό, που κοιμάται χαϊδεύοντας το όνειρο της σωτηρίας του, μέσω της επιστροφής αυτών των χρεών, και η δεύτερη, η ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗ, των μνημονιακών κυβερνήσεων, που ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΠΟΥ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, ΘΑ ΜΑΣ ΕΣΩΖΕ,  και  δεν λένε ούτε ΝΑΙ στην επιστροφή, αλλά ούτε ΟΧΙ.  ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΙ 3 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΔΥΝΗΡΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ!!!! 
  2. 4.     ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ. Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι αν, για κάποιους λόγους, που βεβαίως θα πρέπει να ελεγχθεί η βασιμότητά τους, δεν μπορεί  πια το ελληνικό Κράτος  να διεκδικήσει αυτά τα δικαιώματά του
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΕΙΝΑΙ  ΑΝΗΘΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ  να αφήνεται απληροφόρητος ένας  ολόκληρος λαός, και να  εμφανίζεται με ασύγγνωστη ελαφρότητα να ελπίζει και να διεκδικεί ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ (;;;;) ΧΡΕΗ.
  1. 5.     ΑΥΤΟ το ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΚΡΥΦΤΟΥΛΙ,  ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ.
 ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΜΕ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ;;;; ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ  ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ.


Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζει.

 Έτοιμο προς επικύρωση είναι το νέο Σύνταγμα της Ισλανδίας, το οποίο συνέταξαν πολίτες στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008.

Ο λαός της Ισλανδίας εξέλεξε 25 άτομα, το καθένα από τα οποία θα έπρεπε να έχει προταθεί από τουλάχιστον 30 άτομα, μεταξύ 522 ενήλικων, οι οποίοι δεν ανήκαν σε κανένα από τα πολιτικά κόμματα. Στη συνέχεια, το σύνταγμα γράφτηκε μέσα από το διαδίκτυο. Οι πολίτες μπορούσαν να κάνουν προτάσεις και σχόλια για το κείμενο, το οποίο θα παρουσιαστεί στις επόμενες εκλογές.

Οι συζητήσεις για το νέο σύνταγμα ξεκίνησαν όταν οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες κατέρρευσαν και η κυβέρνηση του Γκέιρ Χάαρντε αποφάσισε να προχωρήσει στην κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών χρεών και την είσοδο της Ισλανδίας στο ΔΝΤ.

Μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις και τις γενικευμένες συγκρούσεις έξω από το κοινοβούλιο, στις οποίες τα ισλανδικά ΜΑΤ έριξαν δακρυγόνα για πρώτη φορά μετά από 60 χρόνια, ο Ισλανδός πρόεδρος άσκησε βέτο και στο δημοψήφισμα που ακολούθησε οι Ισλανδοί με 93% είπαν "όχι" στην πληρωμή του χρέους.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα "Η Εποχή", κάπως έτσι ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το νέο σύνταγμα, που χαρακτηρίστηκαν από μια μοναδική ανοιχτή αντίληψη, αφού όλοι οι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να προτείνουν τις ιδέες τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Twitter, Facebook, Flickr). Χαρακτηριστικό είναι ότι το 25μελές συνταγματικό συμβούλιο που εξέλεξε η λαϊκή εθνοσυνέλευση, και αφού προηγήθηκαν εκατοντάδες τοπικές συνελεύσεις, όταν σύντασσε καθένα από τα συνολικά 114 άρθρα, δημοσίευε στο διαδίκτυο το προσχέδιο για να γίνονται σχόλια, επισημάνσεις, κ.λπ.

Το νέο σύνταγμα, αν επικυρωθεί στη ψηφοφορία που θα γίνει στη Βουλή, θα είναι το πρώτο στην ιστορία που συντάσσεται μέσω των κοινωνικών δικτύων και με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων είναι 83.531 σε μια χώρα με 320.000 κατοίκους!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
 
 





Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

πως μια παρακρατική οργάνωση διεκδικεί την ψήφο του Ελληνικού λαου!!!

Χρυσή Αυγή: Από παρακρατική οργάνωση στη δημιουργία Ταγμάτων Εφόδου

by

του Γιάννη Ξένου από το Άρδην τ. 90 που κυκλοφορεί
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Χρυσή Αυγή τον Δεκέμβριο του 1980. Με την απομάκρυνσή του από την ΕΠΕΝ (το 1985) δημιουργεί το Εθνικό Λαϊκό Κίνημα – Χρυσή Αυγή, το οποίο μέχρι το 1993, όταν και συμμετείχε στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, παρέμεινε πολιτικά ανενεργό.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Χρυσή Αυγή αρχίζει να έχει πιο έντονη πολιτική δράση και οικοδομεί, με πολλά σκαμπανεβάσματα, οργάνωση. Χρήσιμα στοιχεία για την Χ.Α. για τη δεκαετία του ’90 ως και τις αρχές του 2000 αντλούμε από το βιβλίο, Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής1, που έγραψε, ένας πρώην υπαρχηγός της, ο Χάρης Κουσουμβρής. Ο Κουσουμβρής το έγραψε, μετά την απομάκρυνση του από τη Χρυσή Αυγή, με σκοπό να υπερασπιστεί τη συμβολή του ίδιου και του στενού του φίλου, Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, γνωστού και ως Περίανδρου, στο οικοδόμημα της Χ.Α., απέναντι στον Μιχαλολιάκο και τον κύκλο στελεχών που του έμειναν πιστά. Σύμφωνα με την αφήγηση του Κουσουμβρή, -προφανώς δεν θεωρούμε όλα όσα γράφει αντικειμενικά, αντιθέτως, αλλά είναι η μοναδική συγκεντρωτική καταγραφή για τα έργα και τις ημέρες της οργάνωσης μέχρι το 2002 και δεν έχει αντικρουστεί από την Χ.Α. με κάποιο ανάλογο κείμενο- το Μακεδονικό αποτέλεσε το γεγονός που την αφύπνισε και την κατέβασε στους δρόμους οργανωμένα. Η Χρυσή Αυγή διαβλέπει ότι, στη δεκαετία του ’90, στα εθνικά θέματα, λόγω της απομάκρυνσης από αυτά των δύο μεγάλων κομμάτων και ιδιαίτερα του Πασόκ από την περίοδο του Σημίτη και του μεγαλύτερου μέρος της Αριστεράς, ήδη από τη δεκαετία του ’80, υπήρχε ανοιχτό πεδίο δράσης και επένδυσε αποκλειστικά σε αυτά. Όταν υποχώρησε το Μακεδονικό, ασχολήθηκαν με το Βορειοηπειρωτικό.
Το 1995 αρχίζουν, κατά τον Κουσουμβρή, να έχουν και ένα νέο ρόλο, αυτόν της βοηθητικής ομάδας στις επιχειρήσεις της Αστυνομίας. Στα επεισόδια που έγιναν τότε από αναρχικούς στο Πολυτεχνείο, η Χ.Α. κατέβηκε στο Πολυτεχνείο για να συγκρουστεί με τους αναρχικούς πίσω από τις γραμμές της Αστυνομίας ως «αγανακτισμένοι πολίτες»2 (σελ. 26). Για εκείνα τα γεγονότα ο Κουσουμβρής μας ενημερώνει πως ο Μιχαλολιάκος «ως συνήθως θα καθοδηγούσε την επιχείρηση από… τα γραφεία».
το  βιβλίο του Χάρη Κουσουμβρή
Τα χρόνια του Περίανδρου
Αργότερα, το 1997, ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, οργανώνει συγκέντρωση για τους αξιωματικούς που σκοτώθηκαν στα Ίμια και από τότε η συγκεκριμένη πορεία θεσμοθετείται. Ο Περίανδρος αναβαθμίζεται και το 1998 φτιάχνει τους «Χρυσούς Αετούς», οργάνωση μέσα στην οργάνωση, κατά τον Κουσουμβρή. Την Πρωτομαγιά του 1998, φτάνουν οι Χρυσοί Αετοί να γιορτάσουν την «Εθνικιστική Πρωτομαγιά». Ο Ανδρουτσόπουλος είχε αρχίσει να αποκτά τέτοιο κύρος μέσα στη Χρυσή Αυγή, που αμφισβητούσε ακόμα και τον «αρχηγό». Αυτό σταμάτησε μια και καλή με όσα έγιναν έξω από την Ευελπίδων, στις 16 Ιουνίου του 1998. Ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, ο Χάρης Κουσουμβρής και άλλοι 3 χρυσαυγίτες δικάζονταν γιατί πριν δύο χρόνια είχαν επιτεθεί σε πέντε μέλη της ΟΣΕ (σήμερα ΣΕΚ). Για να τους συμπαρασταθεί, έξω από τα δικαστήρια, βρισκόταν μια ομάδα χρυσαυγιτών με επικεφαλής τον Περίανδρο. Την ίδια μέρα έτυχε να δικάζονται και εκπαιδευτικοί που είχαν συλληφθεί στις κινητοποιήσεις για το ΑΣΕΠ. Οι ομάδες συμπαράστασης αντάλλαξαν μεταξύ τους συνθήματα. όταν διαλύθηκαν, οι χρυσαυγίτες εντόπισαν τον φοιτητή Κουσουρή και άλλους δύο από τους συμπαραστάτες των εκπαιδευτικών και τους επιτέθηκαν. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, «Μόλις τον εντόπισαν (τον Κουσουρή) να κάθεται με τους άλλους δύο μηνυτές, πήγαν και εφοδιάστηκαν με μεγάλα ξύλινα ‘‘ρόπαλα’’ [...] Κρατώντας δε ο καθένας τους ένα ‘‘ρόπαλο’’ […] προχωρώντας ο ένας πίσω από τον άλλον (φάλαγγα) και επιτέθηκαν με τα ‘‘ρόπαλα’’ αιφνιδιαστικά κατά των μηνυτών, χτυπώντας τους με πρωτοφανή αγριότητα και βιαιότητα κυρίως στο κεφάλι. … απομακρύνθηκαν από αυτόν μόνον όταν πίστεψαν ότι τον είχαν ‘‘αποτελειώσει’’…»3. Στα ενδιαφέροντα της υπόθεσης είναι ότι η Αστυνομία άντλησε στοιχεία και έφτασε στον Περίανδρο από χρυσαυγίτη που συνέλαβε, ύστερα από «καρφωτή» του Μιχαλολιάκου, σύμφωνα με όσα γράφει ο Κουσουμβρής4.
Ο Μιχαλολιάκος με τον συγκατηγορούμενό του Γιαννόπουλο κατά τη διάρκεια της δίκης τους
Ο Περίανδρος διέφευγε τη σύλληψη μέχρι το 2005, ο Μιχαλολιάκος γλίτωσε από έναν επίφοβο ανταγωνιστή, αλλά η οργάνωση μπήκε σε εσωστρέφεια για μεγάλο διάστημα. Οι Ευρωεκλογές του ’99 δίνουν μια ευκαιρία να παραμεριστούν τα εσωτερικά. Ο Μιχαλολιάκος αποφασίζει να συνεργαστεί με τον άλλο «αρχηγό» (Κ. Πλεύρη). Είναι πολύ περίεργο που ο Μιχαλολιάκος συνεργάστηκε μαζί του, αφού ο Πλεύρης είχε παίξει σημαντικό ρόλο στο να καταφέρει η Αστυνομία να εξαρθρώσει την ακροδεξιά τρομοκρατία στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το ’77 και το ’78, η Αθήνα συνταράσσεται από ένα κύμα βομβιστικών επιθέσεων εναντίον αριστερών εφημερίδων και περιοδικών, γραφείων του ΚΚΕ και του ΚΚΕεσ., με αποκορύφωμα τις βόμβες στους κινηματογράφους Έλλη και ΡΕΞ, όπου στην πρώτη τραυματίζονται 19 άτομα (ένας μάλιστα τραυματίας έχασε και τα δύο του πόδια) και στο δεύτερο 15. Οι δύο κινηματογράφοι έπαιζαν σοβιετικές ταινίες. Τον Ιούλιο του ’78 συλλαμβάνεται εννεαμελής ομάδα, μεταξύ αυτών ο Μιχαλολιάκος, ως υπεύθυνη για τις επιθέσεις. Με την υπόθεση συνδέεται ο ήδη φυλακισμένος Αριστοτέλης Καλέντζης. Ο Καλέντζης έμεινε αρκετά χρόνια στη φυλακή και έγραψε το βιβλίο Η Μαύρη Βίβλος του Κώστα Πλεύρη, στο οποίο κατηγορεί τον Πλεύρη ως συνεργάτη της ΚΥΠ. Αρχικά οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται για κακουργήματα, αλλά γρήγορα το κατηγορητήριο ελαφραίνει. Τελικά ο Μιχαλολιάκος πέφτει στα «μαλακά» καταδικάζεται μόνο σε 13 μήνες (στο εφετείο γίνονται 11). Βγαίνοντας από τη φυλακή, δημιουργεί τη Χρυσή Αυγή5. Με τον άνθρωπο λοιπόν που τον κατέδωσε συνεργάζεται εκλογικά, μετά από είκοσι χρόνια. Σχετικά με την χρηματοδότηση του εκλογικού αγώνα, ο Μιχαλολιάκος τους έλεγε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τους έδιναν χρήματα για διάφορες εξυπηρετήσεις, όπως το να παρέχουν χρυσαυγίτες προστασία σε διάφορους πολιτευτές (σελ. 44). Το 1999, στο συνέδριο της Χ.Α., ο χρυσαυγίτης, που έδωσε πληροφορίες στην Αστυνομία για τα όσα έγιναν στην Ευελπίδων ένα χρόνο πριν, «ανταμείβεται» ανεβαίνοντας στην ιεραρχία (σελ. 45).
Τα γεγονότα στο Ιντερκοντινένταλ
Το 2000, όταν ακόμα η «ελληνοτουρκική φιλία» βρισκόταν στο ζενίθ της, πραγματοποιήθηκε στο Ιντερκοντινένταλ ελληνοτουρκικό συνέδριο επιχειρηματιών. Εκεί αποφασίζει να επέμβει η Χρυσή Αυγή, φωνάζει συνθήματα και καίγοντας μια τουρκική σημαία. Γι’ αυτή την ενέργεια κατηγορήθηκαν 3 στελέχη της Χρυσής Αυγής, οι Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, Χάρης Κουσουμβρής και Ηλίας Παναγιώταρος. Ενδιαφέρον δείχνουν οι καταθέσεις των Ζαφειρόπουλου και Παναγιώταρου, των οποίων αντίγραφα  παρατίθενται στο βιβλίο του Κουσουμβρή (σελ. 50-54). Στις καταθέσεις τους, που είναι πανομοιότυπες, και οι δύο αρνούνται ότι συμμετείχαν στο κάψιμο της τουρκικής σημαίας και μάλιστα καταδικάζουν αυτή την ενέργεια που έβλαψε τους σκοπούς της διαμαρτυρίας τους (για τόσο ντούρους εθνικιστές μιλάμε!). Δεν διστάζουν να κατονομάσουν και άτομα που βρίσκονταν μαζί τους σε αυτή την δραστηριότητα. Ο Ζαφειρόπουλος κατονομάζει τον Παναγιώταρο και τον Κουσουμβρή και ο Παναγιώταρος τον Κουσουμβρή και τον Ζαφειρόπουλο6, μόνο που Ζαφειρόπουλος και Παναγιώταρος συνελήφθησαν την ίδια μέρα, ενώ ο Κουσουμβρής διέφευγε τη σύλληψη! Ο Μιχαλολιάκος απέδωσε ευθύνες μόνο στον Παναγιώταρο και, για να τον τιμωρήσει, τον «αναβάθμισε» σε πανελλαδικό υπεύθυνο κινητοποίησης της οργάνωσης, που είχε πρόσβαση στα στοιχεία όλων των μελών (σελ 48)! Η δίκη για όσα έγιναν στο Ιντερκοντινένταλ, μετά από διαδοχικές αναβολές, παραγράφηκε. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην οποία με τόση σφοδρότητα επιτίθενται τελευταία, τους φέρθηκε για άλλη μια φορά με επιείκεια.
Ο Μιχαλολιάκος, με την προώθηση νέων στελεχών, πειθήνιων σε αυτόν, αισθάνεται πιο άνετα, αλλά τώρα θέλει να εξαλείψει εντελώς την «φιλο-περιανδρική» τάση. Το 2001, στην επέτειο των Ιμίων, ο Μιχαλολιάκος ζητά από τον Κουσουμβρή να διαβάσει τον χαιρετισμό του καταζητούμενου Περίανδρου και τον συμβουλεύει να μην μείνει στο χαιρετισμό, αλλά να καταφερθεί και κατά της Αστυνομίας. Στη δική του ομιλία όμως ο Μιχαλολιάκος αδειάζει και τους δύο, αφού αποκαλεί τους αστυνομικούς παιδιά του λαού, που οι χρυσαυγίτες δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μαζί τους και ότι δεν είναι τυχαίο ότι όσοι βρίζουν την Χ.Α., βρίζουν και την Αστυνομία (σελ. 57). Οι φιλο-περιανδρικοί πια είναι με το ένα πόδι εκτός οργάνωσης και, το καλοκαίρι του 2001, ο Περίανδρος, που είναι ακόμα μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, παύεται.
Τον Νοέμβριο του 2002, παραμονή της 16ης Νοεμβρίου, χρυσαυγίτες επιτίθενται και μαχαιρώνουν στο πόδι τον Π. Χρυσό και ξυλοκοπούν την Χρ. Τσιμπίδου. Γι’ αυτήν την επίθεση, που συνέβη μπροστά σε πλήθος μαρτύρων, συλλαμβάνεται ο Θεόδωρος Μαγκώτσος και αναγνωρίζονται από τους τραυματίες οι Χ. Κουσουμβρής, Δημήτρης Παπαγεωργίου και Ηλίας Παναγιώταρος7. Ο Κουσουμβρής υποστηρίζει ότι δεν είχε καμιά σχέση με την επίθεση, ότι αυτός που μαχαίρωσε τα δύο άτομα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ (σελ. 81) και ότι του την έστησε ο Μιχαλολιάκος για να τον βγάλει από τη μέση, μιας και είχε καταδικαστεί σε παλιότερη υπόθεση με τριετή αναστολή κι εκκρεμούσαν εις βάρος του κι άλλες υποθέσεις. Δεν ξέρουμε αν ο Κουσουμβρής έχει δίκιο και το βεβαρημένο παρελθόν του μας κάνει δύσπιστους σχετικά με όσα ισχυρίζεται περί της αθωότητας του, αλλά μας εντυπωσιάζει το πώς περιγράφει για άλλη μια φορά τον Μιχαλολιάκο, ως έναν δολοπλόκο άνθρωπο που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα και είναι έτοιμος να θυσιάσει όποιον «σύντροφό» του τον αμφισβητεί, ενώ από την άλλη καλύπτει τις παρανομίες άλλων ευνοουμένων του. Ο Κουσουμβρής, δέκα μέρες από τα γεγονότα του Νοεμβρίου, καθαιρείται με τυπικές διαδικασίες από την Χ.Α. και μαζί του φεύγουν και κάποιοι ακόμα, δύο μέρες μετά συλλαμβάνεται ως ύποπτος για ληστεία στην Καλαμάτα για την οποία ισχυρίζεται ότι δεν είχε καμιά εμπλοκή και καταγγέλλει ότι είναι άλλη μια πλεκτάνη του Μιχαλολιάκου (σελ. 116) σε συνεργασία με την Αστυνομία.
Όσα προσάπτει ο Κουσουμβρής στον Μιχαλολιάκο βέβαια είναι ελέγξιμα, αλλά προκαλεί εντύπωση ότι όλοι οι πρώην υπαρχηγοί του συμφωνούν στα περισσότερα για τον «φύρερ». Ο Περίανδρος, το 2011, έμεινε στη φυλακή μόλις πέντε χρόνια παρά το βαρύτατο κατηγορητήριο. μέσα από μια παραληρηματική επιστολή8 προσάπτει στον Μιχαλολιάκο, σε γενικές γραμμές, ό,τι και ο Κουσουμβρής, όπως ότι τον έβγαλε από τη μέση το 1998, ότι είχε «φιλικές» σχέσεις με την Αστυνομία και ότι τον ενδιαφέρει να γίνει βουλευτής με κάθε κόστος. Ο Δ. Ζαφειρόπουλος (αποχώρησε το 2006 από τη Χ.Α.) από τη μεριά του καταγγέλλει ότι, το 2008, ο Ηλίας Κασιδιάρης, το νέο πουλέν του «φύρερ», μαζί με άλλους τριάντα χρυσαυγίτες, τον ξυλοκόπησαν9.
Πολλοί απορούν πως μια παρακρατική οργάνωση που, με όσα έχει πράξει τα τελευταία τριάντα χρόνια, αν δεν είχε την προστασία κάποιων από το κρατικό σύστημα, θα έπρεπε να είχε απαγορευθεί και μερικά ηγετικά της στελέχη να είναι στη φυλακή, μπόρεσε να αναδειχτεί σε υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Η εξήγηση είναι ότι, με τη διάλυση που υπάρχει στο ελληνικό σύστημα εξουσίας, ειδικά από το 2008 και μετά, οι χρυσαυγίτες έχουν αποκτήσει πια τόσο θράσος που δεν περιορίζονται στον «βοηθητικό» ρόλο που είχαν μέχρι τότε, αλλά αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν πια τα περιθώρια να εισβάλουν στο πολιτικό σύστημα και να δίνουν αυτοί πια εντολές στους πρώην εντολοδόχους τους. Είναι υποχρέωση των δημοκρατικών πολιτών από κάθε πολιτικό χώρο να πιέσουν το πολιτικό σύστημα να λάβει τα νόμιμα μέτρα και να μην επιτρέψει στη ΧΑ να δημιουργήσει Τάγματα Εφόδου, που θα απειλήσουν την ίδια την, έστω κουτσουρουμένη, δημοκρατία.
1. Χάρης Κουσουμβρής, Γκρεμίζοντας τον Μύθο της Χρυσής Αυγής, Έρεβος.
 2. Χ. Κουσουμβρής, ό.π., σελ. 26
3. Αυγουστίνος Ζενάκος, «Αίμα χωρίς τιμή: Χρυσή Αυγή», περ. unfollow, τ. 5
4.  Χ. Κουσουμβρής, ό.π., σελ. 37
 5. «Το παρακράτος αγαπά τον Κινηματογράφο», http://theodosiou.wordpress.com/2012/05/10/parakratos_kinimatografos/
 6. Άλλωστε και ο Μιχαλολιάκος όταν ανακρινόταν από την Αστυνομία το 1978 δεν δίστασε να ονοματίσει τους συντρόφους του και να αναφέρει τι σχέσεις είχε με αυτούς. Αναφέρεται στο βιβλίο του Κουσουμβρή σελ. 132, όπου υπάρχει φωτοτυπημένη η απολογία του.
7. «Νέα εγκληματική επίθεση της “Χρυσής Αυγής”», Ριζοσπάστης, 19-11-02 http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1519474. Αλλά και «Μια ακόμα άθλια συκοφαντία», Χρυσή Αυγή, Δελτίο Τύπου, 18-11-02. Ο Παναγιώταρος, που τότε ήταν προμηθευτής υλικού ενδύσεως της Αστυνομίας, απαλλάχτηκε γιατί από αστυνομικό έλεγχο που έγινε μετά την αναγνώριση (δηλαδή κάποιες ώρες από το επεισόδιο) διαπιστώθηκε ότι βρισκόταν σπίτι του!
8. «Μήνυμα του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου», http://ristorante-verona.blogspot.gr/2011/06/blog-post_21.html
9. «Ο Πλεύρης, η Χρυσή Αυγή και η αλήθεια», http://elkosmos.gr/politiki/politiki/xoros/11055-2012-06-06-08-41-11.html