Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Δεν πρέπει να δίνουμε τίποτα από το υλικό μας στους "επιστάτες" της διοίκησης.


Από χθεσινό mail συναδέλφου της Πρωτοβάθμιας.


ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΖΗΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 10 ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΑΝΑ ΤΑΞΗ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ. ΣΥΝΕΒΗ ΚΙ ΑΛΛΟΥ;

ΤΟ ΣΥΝΗΜΜΕΝΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ

Και η απάντηση άλλου συναδέλφου:
Αφορά την ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ των σχολικών συμβούλων και θέλουν χρησιμοποιώντας τη δουλειά και τις παρατηρήσεις των συνάδελφων να φτιάξουν το φάκελο τους . ΝΟΜΙΖΩ πως δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη . Εμείς αυτό κάναμε στο σχολείο μου.
Κι άλλη απάντηση συναδέλφου:
Και στη Δυτ. Αττική ένας εκ των συμβούλων (Παρασκευόπουλος) έστειλε σήμερα το σχετικό στα σχολεία για να απαντηθεί μέχρι την Παρασκευή. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τις εξαγγελίες Λοβέρδου για "μείωση της ύλης" στην Α/θμια.

Σημερινή επιβεβαίωση όλων των παραπάνω:

Παρέλαβα το συνημμένο ερωτηματολόγιο προκειμένου να το συμπληρώσω και να το επιστρέψω στο ΥΠΑΙΘ έως 11/12/2014.

Ασχέτως με τον τρόπο σύνταξής του βλέπετε ότι έχει σημαντικά ερωτήματα τα οποία για να απαντηθούν χρειάζεται η γνώμη μαχόμενων εκπαιδευτικών και σοβαρή συζήτηση...

Σας παρακαλώ, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των αντίστοιχων ανά ερώτημα τάξεων να το συμπληρώσετε -όπως μπορείτε- και να μου το στείλετε αν είναι δυνατό μέχρι τις 11/12/2014.

Ι. Φουρίδης

 
Σχόλιο δικό μου:

1) Ο "κ" Φουρίδης, σχολικός συμβουλος 3ης εκπ περιφερειας δημ.εκπ/σης, είναι αυτός που πήδηξε τα κάγκελα του ΥΠΑΙΘ, όταν πέρυσι γίνονταν τα "σεμινάρια επιμόρφωσης" στελεχών και είχε γίνει ρεζίλι, την ώρα που δάσκαλοι και καθηγητές ήταν εκεί, για να αποτρέψουν την είσοδο στο ΥΠΑΙΘ και τρώγαν τα χημικά στα μούτρα. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.

2) Γι αυτό δεν πρέπει να δίνουμε τίποτα από το υλικό μας στους "επιστάτες" της διοίκησης.

Άλλωστε η κλοπή είναι νόμος πια. Όποιος κλέβει τα περισσότερα, είναι μάγκας.

Γι αυτό, ούτε τα θέματά μας δεν πρέπει να αναρτούμε στην ιστοσελίδα του Σχολείου.

Αυτά όλα χρησιμοποιούνται, στο όνομα μιας δήθεν διαφάνειας, εις βάρος μας.

Χώρια που μας βάζουν σ' έναν ανταγωνισμό στην κατεύθυνση που εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του υπουργείου.

 

Πιέσεις και παράνομες ενέργειες για την επιβολή της αξιολόγησης. Διευκρινήσεις για πρακτικά ζητήματα


                                                              Δ.O.E.



Αρ. Πρωτ.1293
Αθήνα 12/12/2014
Προς
Τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.

 

Θέμα: Πιέσεις και παράνομες ενέργειες για την επιβολή της αξιολόγησης. Διευκρινήσεις για πρακτικά ζητήματα

 

  Σύμφωνα με καταγγελίες που φτάνουν καθημερινά στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., αυξάνεται ανησυχητικά το φαινόμενο των πιέσεων που ασκούν Διευθυντές Εκπαίδευσης και Σχολικοί Σύμβουλοι προς τους εκπαιδευτικούς για να τους οδηγήσουν σε συμμετοχή στις διαδικασίες της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης.

  Απειλές για αρνητική αξιολόγηση όσων δεν έχουν καταθέσει portfolio. Άμεσες ή έμμεσες «προειδοποιήσεις» σε τηλεφωνικές επαφές που πραγματοποιούνται ακόμα και εκτός του εργασιακού ωραρίου ( Σαββατοκύριακα, μεσημεριανές και βραδινές ώρες) για συμμετοχή στην ατομική αξιολόγηση και την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων, διασπορά φημών τύπου «μόνο εσείς έχετε μείνει εκτός» και δημιουργία κλίματος καθολικής αποδοχής της όλης διαδικασίας, κάτι που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, είναι μέρος, πια, της λειτουργίας πολλών, δυστυχώς, στελεχών.

  Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καταγγέλλει όλες αυτές τις ενέργειες και προειδοποιεί τους ένθερμους υποστηρικτές της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών ότι από τη στιγμή που  παραβιάζουν έμπρακτα το συνδικαλιστικό δικαίωμα της συμμετοχής στην απεργία - αποχή που έχει κηρύξει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. θα πάρουν συνδικαλιστική απάντηση αλλά θα βρεθούν αντιμέτωποι και με τις αρμόζουσες νομικές ενέργειες.

  Αρκετά προβλήματα παρουσιάζονται σε συλλόγους διδασκόντων όπου Διευθυντές ή Προϊστάμενοι δηλώνουν ότι από τη στιγμή που ο σύλλογος διδασκόντων απέχει (υλοποιώντας την απόφαση για απεργία - αποχή) από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας εκείνοι θα αναθέσουν στους εκπαιδευτικούς τις σχετικές εργασίες. Τονίζουμε ότι η μη υλοποίηση της αυτοαξιολόγησης μέσω της απεργίας - αποχής είναι απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και όλοι οι συνάδελφοι που την εφαρμόζουν (δίχως πειθαρχικό κίνδυνο και δίχως οικονομικές περικοπές αφού εκτελούν πλήρως όλα τα καθήκοντά τους)  είναι απόλυτα καλυμμένοι. Όποιος επιχειρήσει να καταστρατηγήσει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών είναι νομικά έκθετος και θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις συνέπειες της παράνομης πράξης του και τον Κλάδο.

  Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις που Διευθυντές σχολείων αρνούνται να καλέσουν σεσυνεδρίαση για το θέμα της αυτοαξιολόγησης το σύλλογο διδασκόντων(επικαλούμενοι την περσινή διαδικασία ή αποφάσεις που είχαν ληφθεί πριν τη σχετική εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ και πριν την κήρυξη της απεργίας - αποχής από το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.). Υπενθυμίζουμε ότι στις συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων  που πραγματοποιούνται για τις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης οι συνάδελφοι  δηλώνουν (προφορικά) ότι συμμετέχουν στην απεργία-αποχή που έχει κηρύξει η Δ.Ο.Ε. και απέχουν από τη συνεδρίαση για το συγκεκριμένο θέμα της ημερήσιας διάταξης. Είναι αυτονόητο ότι σε αυτή την περίπτωση δε συντάσσεται πρακτικό (αφού η συνεδρίαση δεν πραγματοποιείται λόγω της συμμετοχής, όλων ή της πλειοψηφίας, στην απεργία - αποχή) και είναι λάθος να δίνεται η κατεύθυνση ότι γίνεται πρακτικό του συλλόγου διδασκόντων. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί ο Διευθυντής να αναφέρει στο Βιβλίο Πράξεων του Διευθυντή ότι η αυτοαξιολόγηση δε γίνεται λόγω της συμμετοχής στην απεργία - αποχή. Είναι, επίσης, αυτονόητο ότι δεν έχει κανείς το δικαίωμα με δική του πρωτοβουλία να κάνει ανάρτηση στο παρατηρητήριο προγραμματισμού ή αυτοαξιολόγησης αφού η απόφαση είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του συλλόγου διδασκόντων.

  Η συμμετοχή στην απεργία - αποχή είναι αναφαίρετο συνδικαλιστικό δικαίωμα. Διευθυντές ή προϊστάμενοι που έκαναν επιβεβαίωση στοιχείων, συμμετείχαν στην προαξιολογική ενημέρωση ή και κατέθεσαν portfolio έχουν κάθε δικαίωμα, και τους καλούμε να το κάνουν, να αναθεωρήσουν τη στάση τους και δηλώνοντας ότι συμμετέχουν στην απεργία - αποχή να μην αξιολογηθούν. Είναι απαράδεκτη η στάση Διευθυντών Εκπαίδευσης και Σχολικών Συμβούλων που διατείνονται το αντίθετο και τους ασκούν πιέσεις για να μην αλλάξουν τη στάση τους. Το ίδιο ισχύει και για συλλόγους διδασκόντων οι οποίοι πήραν αποφάσεις, δίχως να είναι πλήρως και σωστά ενημερωμένοι, να εφαρμόσουν την αυτοαξιολόγηση και έπειτα από την πλήρη ενημέρωσή τους αποφασίζουν να συμμετέχουν στην απεργία - αποχή που έχει κηρύξει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

  Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς να συνταχθούν με τις αποφάσεις και τις θέσεις του Κλάδου για την αξιολόγηση, ώστε να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση - χειραγώγηση της κατηγοριοποίησης των σχολείων, της διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και των απολύσεων.

 


 

Η κατασκευή της «ενδοσχολικής βίας»



Αυτο το θεμα τα τελευταια χρονια, με το bullying στα σχολεια (προσεξτε πώς γραφεται σωστα!), και την βια, και τους καταναγκασμους, και την παραβατικη συμπεριφορα, και τα σεμιναρια, και τα κοντρα σεμιναρια, και τις αγωγες υγειας, και ξανα-μανα αγωγες υγειας – τί να πω, ειτε στο 5ο Λυκειο (και πιο πριν στο Πολυκλαδικο) ζουμε σε παραδεισο που ουτε καν δεν βριζονται τα παιδια μεταξυ τους, ειτε εγω ειμαι τυφλος και κουφος και δεν βλεπω τί γινεται, ειτε καποιοι πανελληνια εχουν ανακαλυψει φαμπρικα για ευκολη απορροφηση χρηματων ή για ευκολη ολοκληρωση προγραμματων με ακριτη μεταφραση και μεταφορα των ετοιμων υλικων απο το εξωτερικο.
Δεν εννοω πως πουθενα δεν υπαρχει το προβλημα – σιγουρα σε δυσκολες περιοχες με δυσκολα παιδια θα υπαρχει. Αλλα γιατι θα πρεπει σωνει και καλα σε καθε σχολειο που λεει ο λογος της Ελλαδας να γινουν προγραμματα και παρεμβασεις και να δημιουργηθει με το ζορι προβλημα αν δεν υπαρχει; Εκει ειναι που κατι δεν μου παει καλα. Οπως και η αστυνομια, που καθε λιγο και λιγακι ανακαλυπτει και εξαρθρωνει κυκλωμα παιδικης πορνογραφιας (οπως διαβαζω στο in.gr, ας πουμε – ας προσεχω τι διαβαζω), και την αλλη μερα ειναι σαν να μην συνεβη τιποτε απολυτως. 
GERRY



Η είδηση πέφτει σαν κεραυνός. Η Ελλάδα είναι στην τέταρτη θέση (ανάμεσα στις χώρες που μελετήθηκαν) στην έκταση του φαινομένου της «ενδοσχολικής βίας». Το συμπέρασμα είναι το ίδιο άμεσο: κάτι πρέπει να κάνουμε και μάλιστα το συντομότερο! Ποιο άκαρδο τέρας είναι στο κάτω-κάτω ευχαριστημένο με το γεγονός ότι τα παιδιά μας περνούν τόσο άσχημα στο σχολείο, με τραύματα που τους μένουν μέχρι τα γεράματα? (βάλε έναν αστερίσκο εδώ, θα δούμε ποιο είναι το πραγματικό άκαρδο τέρας προς το τέλος…).
Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, τα ελληνικά σχολεία (ακολουθώντας τη διεθνή μόδα) ζούνε στους ρυθμούς του φαινομένου αυτού. Μελέτες για το φαινόμενο, σεμινάρια για το φαινόμενο, επιτροπές και υπεύθυνοι για το φαινόμενο, «δράσεις» για το φαινόμενο. Λέω λοιπόν από την αρχή ότι για μένα το φαινόμενο αυτό είναι μια κατασκευή, μια επινόηση. Ακόμα περισσότερο, ισχυρίζομαι ότι η κατασκευή αυτού του φαινομένου έχει βαθύτερα και σκοτεινά κίνητρα, δηλαδή τη δημιουργία συναίνεσης στην ένταση του κοινωνικού ελέγχου και την πειθάρχηση της νεολαίας.
Πριν αρχίσουμε, ας διευκρινίσουμε κάτι πολύ βασικό. Η έννοια της «ενδοσχολικής βίας» δεν έχει να κάνει με κάποιον τοπολογικό προσδιορισμό της βίας, δηλαδή δεν σημαίνει «η βία που ασκείται στο χώρο του σχολείου». Η έννοια αυτή υποδηλώνει έναν ξεχωριστό, αυτόνομο τύπο βίας, που αναπτύσσεται στο Σχολείο και τροφοδοτείται απ’αυτό ή στην καλύτερη περίπτωση μια ειδική έκφανση της βίας στους εφήβους η οποία αποκτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο Σχολείο. Ποια ακριβώς είναι αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ποιος αυτός ο ξεχωριστός χαρακτήρας του φαινομένου «κανένα στόμα δεν το’βρε και δεν το’πε ακόμα». Όχι τυχαία. Όσο περισσότερη ασάφεια υπάρχει στους βασικούς όρους που περιγράφουν το φαινόμενο, τόσα περισσότερα περιστατικά μπορεί να χωρέσει και τόσο περισσότερο μπορεί να επεκταθεί ο επιθυμητός έλεγχος με την αφορμή του.
Μίλησα πριν για κατασκευή του φαινομένου, πράγμα που μπορεί να είναι αντίθετο με την καθημερινή εμπειρία μας με τα παιδιά. Τα παιδιά τσακώνονται, πλακώνονται, προσβάλουν συχνά το ένα το άλλο (και μάλιστα σκληρά). Ακόμη, κάνουν αποτυχημένες προσπάθειες να εκδηλώσουν τις πρωτόγνωρες γι’αυτά σεξουαλικές ορμές, δοκιμάζουν ρόλους, χειραγωγούν και χειραγωγούνται, λένε ψέματα και πολλά άλλα. Είναι αυτό κάτι νέο? Δεν αποτελούν όλα αυτά (μαζί με άλλα πολλά) μέρος τις διαδικασίας κοινωνικοποίησης του παιδιού? Ποιο είναι εκείνο το παιδί που μεγάλωσε χωρίς να πληγωθεί σωματικά ή «ψυχικά» από τους φίλους του. Ισχυρίζομαι εδώ ότι αυτός ο τρόπος (η μέθοδος της δοκιμής και του λάθους) είναι ο μόνος τρόπος που μαθαίνουμε και χτίζουμε την προσωπικότητά μας, συνεπώς ότι η απαίτηση για ένα παιδί που δεν θα πληγωθεί ποτέ και από τίποτα, είναι η συνταγή για έναν άνθρωπο χωρίς ιδιότητες, έναν άνθρωπο χωρίς την ανθρώπινη υπόσταση, δηλαδή την ικανότητα να βρίσκεται σε συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους. Η αναγωγή όλων αυτών των παιδικών ή εφηβικών εμπειριών σε μια προβληματική κατάσταση με τον όρο «ενδοσχολική βία» ψυχιατρικοποιεί αυτόματα την παιδική ηλικία.
Επιμένω στον ισχυρισμό της κατασκευής. Το Σεπτέμβριο του 2013 ξεκίνησε στο ελληνικό Σχολείο η εκστρατεία καταγραφής των κρουσμάτων «ενδοσχολικής βίας» με σκοπό να προσδιοριστεί η έκταση του φαινομένου. Μιλάμε για μια εντελώς αυθαίρετη και αντιεπιστημονική διαδικασία. Σε κάθε σχολείο ορίστηκε ένας υπεύθυνος για την καταγραφή των περιστατικών. Ο υπεύθυνος αυτός ήταν ένας συνάδελφος από το σύλλογο διδασκόντων, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν ψυχολόγος, κοινωνιολόγος ή τέλος πάντων κάποιος που έχει ειδικευθεί στον τρόπο που συλλέγονται αυτά τα δεδομένα. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι κατέγραφε τα περιστατικά που ταίριαζαν στο μυαλό του σ’αυτό το αόριστο πράγμα που είναι η ιδέα της «ενδοσχολικής βίας», από έναν επαναλαμβανόμενο καυγά μέχρι ένα ατυχές ερωτικό «πέσιμο». Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την εκ των προτέρων επιβαλλόμενη αντίληψη: ότι το η έκταση της «ενδοσχολικής βίας» είναι σημαντική και πρέπει να ληφθούν μέτρα. Πρόκειται για μια τιτάνια λαθροχειρία. Όπως αντιλαμβάνεσαι, ο τρόπος που έγινε η συλλογή των στοιχείων προϋπέθετε την αποδοχή του φαινομένου που υποτίθεται ότι ανίχνευε!!! Ο τρόπος που έγινε η μελέτη λοιπόν, είναι ο κλασικός τρόπος που κατασκευάζονται οι κοινωνικές υστερίες, η μελέτη απλά υπηρετεί το συμπέρασμα που από την αρχή θέλαμε να εξάγουμε (με την ίδια λογική δικαιολογεί εδώ και χρόνια το αμερικανικό κράτος το βαθύ ρατσισμό του, με την ίδια λογική εδραιώθηκε η ισλαμοφοβία, με την ίδια λογική στήνεται κάθε κρατικά κατευθυνόμενη μαζική υστερία).
Αν όμως πρόκειται περί κατασκευής, τότε γιατί τόσος κόπος? Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η συγκεκριμένη κατασκευή? Το είπα ήδη από την αρχή. Η κατασκευή αυτή προετοιμάζει το έδαφος για μια ευρεία συναίνεση στην όξυνση των πολιτικών πειθάρχησης της νεολαίας, πολιτικών που το κράτος έχει ανάγκη ειδικά μετά την τομή της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008. Εάν το κράτος πείσει την κοινωνία ότι το Σχολείο είναι ένας χώρος που τα παιδιά κυρίως κινδυνεύουν, τότε εξασφαλίζεται η συναίνεση στις πολιτικές του εντεινόμενου αυταρχισμού και του καθολικού ελέγχου. Με τον ίδιο τρόπο που το πλαίσιο ελέγχου των εκπαιδευτικών, η Αξιολόγηση, πάτησε πάνω σε μια τεράστια εκστρατεία δυσφήμισης τους (ανισόρροποι, ανεπαρκείς, λουφαδόροι, φοροφυγάδες, παιδεραστές, ποιος θα ήθελε το παιδί του να μπλέξει με τέτοιους εκπαιδευτικούς?), το πλαίσιο ελέγχου και πειθάρχησης των νεολαίων θα επιβληθεί πάνω στην κατασκευή της ιδέας της «ενδοσχολικής βίας», θα επιβληθεί τελικά «για το καλό τους»…
Ακόμη περισσότερο, η ιδέα της «ενδοσχολικής βίας» έρχεται να καθίσει πάνω στον καθένα/μια από μας. Ο επιτακτικός τρόπος με τον οποίο απαιτείται η ανίχνευση (επιβεβαίωση όπως είπαμε πριν) της «ενδοσχολικής βίας» έχει κρεμάσει πάνω από κάθε μέλος της σχολικής κοινότητας ένα ερωτηματικό. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο αυτό επιτυγχάνει κάτι ακόμη μεγαλύτερο απ’αυτό που περιέγραψα πιο πριν, πετυχαίνει την «αυθόρμητη» εξάπλωση ενός γενικευμένου καθεστώτος ελέγχου απ’όλους προς όλους!
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν βλέπω πίσω από την υστερία της «ενδοσχολικής βίας» κάποια συνωμοσία. Δεν πιστεύω ότι οι ιεραρχικές/ταξικές κοινωνίες χρειάζονται τις συνωμοσίες για να γεννήσουν μια κοινωνική υστερία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ασχολούνται με το ζήτημα δεν είναι πιόνια κάποιου σκοτεινού κέντρου που προωθεί το ζήτημα, όμως μοιράζονται την ίδια ιδεολογία, το ίδιο σύνολο αξιών ή δεν έχουν αντιστάσεις απέναντί του. Αρκεί να αναφέρουμε ότι, κι εδώ είναι το εξαιρετικά ανησυχητικό, ότι το στρατόπεδο της ριζοσπαστικής Αριστεράς τηρεί σιγή ισχύος για το θέμα, όταν δεν το αποδέχεται (η Αριστερά γενικά έχει παρασυρθεί εδώ και πολλά χρόνια σε μια απόλυτα οικονομίστικη θεώρηση του σχολείου με αποτέλεσμα τη σύγχυση που επικρατεί σήμερα μπροστά στις νέες εξελίξεις).
Στο ελληνικό Σχολείο η ιδέα της «ενδοσχολικής βίας» είναι σχετικά νεαρή. Με έναν ειρωνικό τρόπο το λανσάρισμά της συμπίπτει με την εποχή «το μνημόνιο είναι ευλογία». Είναι μέσα σ’αυτή την εποχή της Κρίσης και της καταστροφής εκατοντάδων χιλιάδων ζωών που το πλαίσιο της ιδέας της «ενδοσχολικής βίας» μου φαντάζει ακόμη πιο επικίνδυνο. Μέσα σ’αυτό το πλαίσιο τα προβλήματα των παιδιών εξατομικεύονται και συνεπώς ψυχολογικοποιούνται. Η βία ως μια κατάσταση που εξαπολύεται από το ίδιο το κράτος απέναντι στις ζωές μας και ποτίζει κάθε πτυχή τους, απλά εξαφανίζεται. Όλη η ιστορία πια είναι να δούμε «πού είναι το πρόβλημα» με το κάθε παιδί που μπαίνει στο μικροσκόπιο. Η βία εξετάζεται σαν μια ατομική υπόθεση και, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν τεχνικές που μπορεί να αμβλύνουν την κατάσταση, τελικά δικαιολογείται ως τέτοια και το σύστημα που την παράγει αθωώνεται πανηγυρικά. Δεν είναι λοιπόν ο κόσμος μας που έχει το πρόβλημα, είναι το κάθε παιδί. Αυτά τα ίδια παιδιά που πια δεν μπορούν να μας φέρουν το συμβολικό αντίτιμο για κάποιο μουσείο ή παράσταση, που δεν έχουν να πάρουν κάτι να φάνε στο διάλειμμα, που γυρνούν σπίτι για να ζήσουν το υπόλοιπο της μέρας με την απόγνωση των άνεργων γονιών τους, που για μέλλον βλέπουν την ερήμωση, αυτά τα παιδιά που δεν τα ακούει κανείς και μόνο τα λοιδορεί, είναι τα παιδιά που «έχουν προβλήματα».
Η εκστρατεία κατά της «ενδοσχολικής βίας» όμως έχει και μια άλλη λειτουργία. Μεταλλάσσει δραματικά τη σχέση εκπαιδευτικού-παιδιού. Ο παιδαγωγικός ρόλος του εκπαιδευτικού υποχωρεί μπροστά στο νέο ρόλο του παιδονόμου/ψυχολόγου/αξιολογητή. Το νέο σχολείο είναι ένα κάτεργο ολικού ελέγχου. Τα «στελέχη» είναι οι παιδονόμοι του εκπαιδευτικού, ο εκπαιδευτικός είναι ο παιδονόμος των μαθητών/ριων. Κάθε πόρτα ελεύθερης έκφρασης κλείνει ερμητικά μην τυχόν και βγει απ’αυτή κάτι «αποκλίνον». Η παιδαγωγική ελευθερία των εκπαιδευτικών καταργείται, η ελεύθερη έκφραση των παιδιών (σωματική, συναισθηματική, πνευματική) καταργείται επίσης. Το σχολείο διαμορφώνεται ως ένας χώρος στον οποίο επικρατούν τα «προληπτικά μέτρα». Οι υπέρμαχοι της ιδέας αυτής βέβαια έχουν (σαν πλασιέ ασφαλειών) πάντα κάποιο κακό λόγο να πουν για να σε πείσουν: κι αν κάποιος χτυπήσει το παιδί σου? Κι αν κάποιος το προσβάλλει? Δεν θα ήθελες ο χώρος του σχολείου να ελέγχεται απόλυτα ώστε να μην συμβούν αυτά? Κι αν οι εκπαιδευτικοί δεν φτάνουν να αστυνομεύσουν όλο το χώρο? Μήπως θα ήταν καλό να βάλουμε και μια κάμερα? Ή ακόμη, μήπως να σκεφτόμαστε έναν ανιχνευτή μετάλλων στην είσοδο? Ο κατάλογος της καταστροφολογίας δεν κλείνει φυσικά ποτέ. Η επιλογή ήταν πάντα η ίδια: ή «τα δίνουμε όλα» στην πρόληψη και τον έλεγχο, στην αστυνόμευση δηλαδή, ή οι προσπάθειές μας στρέφονται στη ρίζα του κακού, στο ίδιο το κοινωνικό σύστημα. Αλλά ποιος από τους γραφειοκράτες και τις επιτροπές θα ήθελε κάτι τέτοιο?
Μια ακόμη παράμετρος της υστερίας είναι ότι υπονομεύει την ίδια την παιδαγωγική πράξη. Έγραψα και παλιότερα ότι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε θεωρώντας την Εκπαίδευση είναι το να την αντιμετωπίσουμε σαν μια συλλογή δεξιοτήτων και «γνώσεων» ενός συγκεκριμένου ατόμου. Η Εκπαίδευση είναι μια διαδικασία κοινωνική και ως τέτοια διδάσκει πολύ περισσότερα από τις «ξερές» γνώσεις των διαφόρων αντικειμένων. Μέσα στη σχολική τάξη, στη ζωή της τάξης, το παιδί μπορεί να πάρει σημαντικά μαθήματα. Μπορεί να εκτιμήσει την αξία της συνεργασίας, να συνειδητοποιήσει ότι έχει να μάθει ακόμη κι από τα λάθη των άλλων παιδιών, να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο να μην τα καταφέρει σε μια δοκιμασία και να κρίνει πού χρειάζεται βελτίωση, να σταθεί δίπλα σε ένα άλλο παιδί σε κάποιο πρόβλημά του ή ακόμη και σε μια σκανταλιά που σκάρωσε, να αστειευτεί και να αυτοσαρκαστεί, να προσπαθήσει να λύσει μια άσκηση Χημείας ενώ δεν μπορεί να πάρει τα μάτια του από το μπροστινό θρανίο που κάθεται ο έρωτάς του, να αγαπήσει τη γνώση σαν κάτι που κάνει όλη την τάξη λίγο καλύτερη. Το να λέει κάποιος ότι χρειαζόμαστε ένα ειδικό πρόγραμμα πρόληψης ενάντια στην «ενδοσχολική βία» σημαίνει ότι αυτόματα ακυρώνει το παιδαγωγικό ευεργέτημα της διδασκαλίας της «Ελένης» και την «Αντιγόνης», της προσπάθειας να λύσουμε όλοι μαζί ένα πρόβλημα Μαθηματικών, της κατανόησης των νόμων κίνησης της Φύσης και των Κοινωνιών. Με λίγα λόγια, είναι μια ευθεία παραδοχή ότι τελικά η Εκπαίδευση δεν μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, ότι καλύτερο άνθρωπο σε κάνουν οι «δράσεις κατά της ενδοσχολικής βίας». Αν αναρωτιέσαι ποιες είναι αυτές οι δράσεις, δεν θα εκπλαγείς από την απάντηση: Διαλέξεις από «ειδικούς» (ψυχολόγους δηλαδή, μιας και είπαμε ότι τα παιδιά «έχουν πρόβλημα»), σεμινάρια της Αστυνομίας στα μικρά παιδιά (για να βελτιωθεί και το κλίμα μεταξύ του υποτελούς και του επιστάτη του), συζητήσεις στην τάξη για την καλή συμπεριφορά και «συμβόλαια τάξης» (έτσι, για να φορτώνεται το παιδί και με την παραπανίσια ενοχή ότι έσπασε και το συμβόλαιο αν κάνει μια βλακεία. Μια διαδικασία που αυτόματα το καθιστά αποδιοπομπαίο).
Αυτά λοιπόν είναι τα νέα της «ενδοσχολικής βίας». Τα παιδιά «έχουν προβλήματα». Όλως παραδόξως, τα πραγματικά προβλήματα που γεννά το εκπαιδευτικό μας σύστημα ούτε καν αναφέρονται στους τόμους που έχουν γραφεί τα τελευταία χρόνια. Η εξετασιομανία και η συνεχής αξιολόγηση/πιστοποίηση του παιδιού που τσακίζει κάθε φυσική δίψα για μάθηση, το τέρας των Πανελλαδικών Εξετάσεων που έχει οδηγήσει δεκάδες παιδιά στην απόγνωση κι ακόμη και στην αυτοκτονία, ο αυταρχισμός και η εντατικοποίηση, ο απίστευτος ανταγωνισμός που ισοπεδώνει το χαρακτήρα του παιδιού, το συνεχές ταξικό ξεσκαρτάρισμα. Ψάξε σε κάθε εγκύκλιο, σκάλισε τα πρακτικά κάθε σεμιναρίου και θα δεις ότι δεν υπάρχει ούτε λέξη για όλα αυτά, γιατί αυτό το σχολείο είναι που θέλουν τα αφεντικά. Αν λοιπόν καλοπροαίρετα λες «γιατί να μην κάνουμε κι αυτά τα προγράμματα κατά της βίας?», αναρωτήσου γιατί τόσα χρόνια το κράτος δεν έχει κάνει τίποτα για τα σοβαρά προβλήματα της Εκπαίδευσης παρά τους τόνους προτάσεων των εκπαιδευτικών?
Η άποψή μου είναι απλή. Τα προβλήματα της Εκπαίδευσης δεν λύνονται με περισσότερο έλεγχο, αλλά με περισσότερη Δημοκρατία και Ελευθερία. Ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν, πολυτεχνικό σχολείο για όλα τα παιδιά, κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων και βαθμολογίας, σχολικές και μαθητικές κοινότητες που θα διοικούν αμεσοδημοκρατικά το σχολείο, γενναία αύξηση στη χρηματοδότηση για να μπορούν να γίνουν τα σχολεία χώροι που θα καλύπτουν όλες τις δημιουργικές ορμές της νεολαίας. Όλα αυτά, μαζί με την εμπλοκή ολόκληρης της τριμερούς σχολικής κοινότητας στους κοινωνικούς αγώνες για την απόκρουση της καπιταλιστικής επιθετικότητας και την κοινωνική αλλαγή. Στις φράσεις-κλισέ κάθε πολιτικού και «στελέχους» είναι ότι «το σχολείο πρέπει να διαμορφώνει υπεύθυνους πολίτες». Ε, ας το κάνουμε κάποια στιγμή πράξη αυτό, αλλά με ειλικρίνεια, όχι να λέμε «υπεύθυνους» και να εννοούμε «υποταγμένους»!
Ξέρω, κάθε φορά που φτάνω στον επίλογο, στο «δια ταύτα», ξυνίζεις τα μούτρα σου. Σου φαίνονται πολύ προπαγανδιστικά όλα αυτά που προτείνω και μάλλον ουτοπικά. Εντάξει, αν λοιπόν αυτά σου φαίνονται ουτοπικά, ας συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε τόσα χρόνια μπας και φιλοτιμηθεί να δουλέψει. Ας εντείνουμε το πλαίσιο του Ελέγχου μέχρι να μην μπορούμε καν να ανασάνουμε. Τότε θα είμαστε όλοι ασφαλείς. Άνευροι και ψόφιοι, άβουλοι και μαριονέτες. Αλλά ασφαλείς…

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:«Άσκηση ιδιωτικού έργου ή εργασίας από εκπαιδευτικούς»


ΘΕΜΑ:  «Άσκηση ιδιωτικού  έργου ή εργασίας από εκπαιδευτικούς»

 

Συνάδελφοι ,


Η χρόνια οικονομική υποβάθμιση, μαζί με την κοινωνική και παιδαγωγική απαξίωση των εκπαιδευτικών, σήμερα, με την ολομέτωπη επίθεση που γίνεται από την κυβέρνηση και την ΕΕ, για την καθολική ανατροπή των εργασιακών κεκτημένων, οδηγεί, εκτός των άλλων, στην απόγνωση και την οικονομική εξαθλίωση. Η υλοποίηση της απαίτησης «να ζούμε αξιοπρεπώς από το μισθό μας», θα παραμένει για πολύ καιρό ακόμη στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος. 

Χιλιάδες εκπαιδευτικοί αναζητούν δεύτερη και.. τρίτη εργασία προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες μιας οδυνηρής πραγματικότητας που βιώνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι, πληρώνοντας την ασυδοσία και την καταλήστευση του μόχθου τους από το μεγάλο κεφάλαιο και τους θεσμικούς εκπροσώπους του.

Οι αιτήσεις, προς τα ΠΥΣΔΕ, για την άδεια εργασίας από τους συναδέλφους, είναι πλέον πολλές, και αφορούν σε τέτοιο εύρος δραστηριοτήτων, που οι γενικόλογες και ασαφείς διατυπώσεις στα άρθρα του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και τις σχετικές εγκυκλίους, δεν επιτρέπουν την δίκαιη και αντικειμενική κρίση, με τελικό αποτέλεσμα αποφάσεις των ΠΥΣΔΕ να βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση μεταξύ τους, όπως η εμπειρία μου δείχνει.

Στο ενημερωτικό που ακολουθεί, προσπαθώ να καταγράψω, με διακριτό και ολοκληρωμένο τρόπο, με τα στοιχεία που εγώ τουλάχιστον κατάφερα να βρώ, τη σχετική νομοθεσία καθώς και γνωμοδοτήσεις, απόρροια ερωτημάτων από τα υπηρεσιακά  συμβούλια.

Ελπίζω το ενημερωτικό αυτό να δώσει απαντήσεις στα   ερωτήματά σας, και να

χρησιμεύσει, τουλάχιστον  στους αιρετούς του κλάδου, για δίκαιη κρίση.

 

Ξεκινώντας, θεωρώ ότι πρέπει να προταχθεί η πιο πρόσφατη γνωμοδότηση με αριθμ.809/2008 της Νομικής  Υπηρεσίας του ΥΠΕΠΘ, η οποία έγινε δεκτή από τον Υπουργό Παιδείας στις 23-5-08.

Συγκεκριμένα στο ερώτημα της Δ/νσης Προσωπικού Τμήμα Β΄ του ΥΠΕΠΘ, αν έχουν δικαίωμα τα ΠΥΣΔΕ να χορηγούν άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου σε μόνιμους εκπαιδευτικούς, προκειμένου αυτοί να διδάξουν ως ωρομίσθιοι σε άλλη θέση του δημόσιου τομέα, η Νομική Υπηρεσία απαντά ως εξής:

« Κάνοντας χρήση της υπ’αριθμ. 251/2007 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. και όχι των 275, 535/2005 γνωμοδοτήσεων ( τις γνωμοδοτήσεις αυτές καταγράφω παρακάτω στις περιπτώσεις Ε΄και Κ΄), σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

  1. Με την υπ’αριθμ. 251/2007 γνωμοδότηση του Ε’ Τμήματος του Ν.Σ.Κ. έγινε δεκτό ότι η απαγόρευση κατοχής δεύτερης θέσης στον δημόσιο τομέα ( άρθρα 104 παρ. 1 του Συντάγματος, 35 του Ν.3528/2007 και 1 έως 4 του Ν.1256/1982) κάμπτεται, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) η δεύτερη απασχόληση δεν είναι κατά πλήρες ωράριο εργασίας,  β) η καταβαλλόμενη για αυτή ακαθάριστη αμοιβή δεν υπερβαίνει το βασικό μισθό του 14ου μισθολογικού κλιμακίου και γ) το σύνολο των καθαρών τακτικών απολαβών και από τις δύο απασχολήσεις ή τη θέση και τη μερική απασχόληση, δεν υπερβαίνει το διπλάσιο του βασικού μισθού του 8ου μισθολογικού κλιμακίου.
  2. Με το ερώτημά σας τίθεται ο προβληματισμός αν δύνανται μόνιμοι εκπαιδευτικοί να διδάξουν ως ωρομίσθιοι σε άλλη θέση του δημόσιου τομέα ( πχ Ι.Ε.Κ. του Ο.Α.Ε.Δ., Δημοτικά ωδεία κλπ ). Κατά συνέπεια, το ζήτημα που τίθεται δεν είναι η δυνατότητα χορήγησης από τα ΠΥΣΔΕ άδειας για την άσκηση ιδιωτικού έργου, αλλά αν είναι επιτρεπτή στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατοχή δεύτερης θέσης ή απασχόλησης στο δημόσιο τομέα.

Εν όψει των ανωτέρω, το ως άνω ζήτημα εμπίπτει στις διατάξεις των άρθρων 104 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, 35 του Ν.3528/2007 και παρ.1 και2 του Ν.1256/1982 και επιλύεται στα πλαίσια των ανωτέρω παραδοχών τη υπ’αριθμ. 251/2007 γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ.»

 

 

 

Γενικά τώρα για την άσκηση ιδιωτικού έργου:

 

 

 

Ν.3528/2007 ΦΕΚ 26 τ.Α’

Αρθρο 31

Άσκηση ιδιωτικού έργου με αμοιβή

1. Μετά από άδεια ο υπάλληλος μπορεί να ασκεί ιδι­ωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή, εφόσον συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του.

2. Η άδεια χορηγείται για συγκεκριμένο έργο ή ερ­γασία μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου και μπορεί να ανακαλείται με τον ίδιο τρόπο. Η άδεια στους υπαλλήλους του Δη­μοσίου χορηγείται από τον οικείο υπουργό και στους υπαλλήλους των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από το ανώτατο μονομελές όργανο διοίκησης και αν δεν υπάρχει τέτοιο όργανο, από τον πρόεδρο του συλ­λογικού οργάνου διοίκησης.

3. Δεν επιτρέπεται στον υπάλληλο η κατ` επάγγελμα άσκηση εμπορίας.

4. Ειδικές απαγορευτικές διατάξεις διατηρούνται σε ισχύ.

Αρθρο 32

Συμμετοχή σε εταιρείες

1. Ο υπάλληλος υποχρεούται να δηλώνει στην υπηρε­σία του τη συμμετοχή του σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου οποιασδήποτε μορφής, εκτός των σωματείων και των κοινωφελών ιδρυμάτων.

2. Απαγορεύεται ο υπάλληλος να μετέχει σε οποια­δήποτε εμπορική εταιρεία προσωπική, περιορισμένης ευθύνης ή κοινοπραξία ή να είναι διευθύνων ή εντεταλ­μένος σύμβουλος ανώνυμης εταιρείας ή διαχειριστής οποιασδήποτε εμπορικής εταιρείας. Μετά από άδεια ο υπάλληλος μπορεί να μετέχει στη διοίκηση ανώνυμης εταιρείας ή γεωργικού συνεταιρισμού με την επιφύλαξη του προηγούμενου εδαφίου. Η άδεια χορηγείται με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 31 του παρόντος.

3. Απαγορεύεται η απόκτηση από υπάλληλο, σύζυγο του ή ανήλικα τέκνα τους μετοχών ανωνύμων εταιρειών που υπάγονται στον ειδικό έλεγχο της υπηρεσίας του. Ο υπάλληλος που κατά το διορισμό ο ίδιος ή σύζυγος του ή ανήλικα τέκνα του κατέχουν μετοχές ανωνύμων εταιρειών οι οποίες εμπίπτουν στην απαγόρευση του προηγούμενου εδαφίου ή τις αποκτά κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, λόγω κληρονομιάς, υποχρεούται να υποβάλει σχετική δήλωση στην υπηρεσία του και εντός ενός έτους είτε να τις μεταβιβάσει είτε να ζητήσει τη μετακίνηση του σε άλλη αρχή της υπηρεσίας του ή τη μετάταξη του σε άλλη δημόσια υπηρεσία ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Η μετακίνηση ή μετάταξη είναι υποχρεωτική για την υπηρεσία του και διενερ­γείται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 66 και 74 του παρόντος. Κατά το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη μεταβίβαση των μετοχών ή την ολοκλήρωση της μετάταξης του, ο υπάλληλος εμπίπτει στο κώλυμα συμφέροντος του άρθρου 36 του παρόντος.

4. Διατηρούνται σε ισχύ ειδικές διατάξεις που αναφέ­ρονται σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου της παρ. 2 του παρόντος άρθρου και θεσπίζουν πρόσθετους πε­ριορισμούς για τους υπαλλήλους.

5. Επιτρέπεται η συμμετοχή υπαλλήλων με την υπηρε­σιακή τους ιδιότητα σε συνεταιρισμούς ή στη διοίκηση ανωνύμων εταιρειών ή εταιρειών περιορισμένης ευθύ­νης, οι οποίες ελέγχονται από το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τους Ο.Τ.Α. και τις δημόσι­ες επιχειρήσεις, όταν τούτο προβλέπεται από ειδικές διατάξεις.

Αρθρο 35

Κατοχή δεύτερης θέσης

1. Απαγορεύεται ο διορισμός υπαλλήλου, με οποι­αδήποτε σχέση, σε δεύτερη θέση: α) δημοσίων υπη­ρεσιών, β) νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, γ) Ο.Τ.Α., συμπεριλαμβανομένων και των ενώσεων αυτών, δ) δημοσίων επιχειρήσεων και δημοσίων οργανισμών, ε) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους ή το κράτος κατέχει το 51% τουλάχιστον του μετοχικού τους κεφαλαίου και στ) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στα υπό στοιχεία β΄, γ΄, δ΄ και ε΄ νομικά πρόσωπα ή επιχορηγούνται από αυτά τακτικώς, κατά 50% τουλά­χιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ή κατά τα οικεία καταστατικά ή που τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα κατέχουν το 51% τουλάχιστον του μετοχικού τους κεφαλαίου.

2. Διατάξεις ειδικών νόμων που επιτρέπουν το διορι­σμό σε δεύτερη θέση εξακολουθούν να ισχύουν.

3. Υπάλληλος που κατά παράβαση των διατάξεων των παραπάνω παραγράφων διορίζεται σε δεύτερη θέση και αποδέχεται το διορισμό του θεωρείται ότι παραιτείται αυτοδίκαια από την πρώτη θέση.

Δ2/7199/12-01-2001 ΥΠ.Ε.Π.Θ.

Άσκηση ιδιωτικού έργου με αμοιβή

Σε απάντηση του αριθμ. Φ.1.1/292/25.1.2000 εγγράφου σας, που αφορούσε το παραπάνω θέμα, σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με τα άρθρα 31 και 32 του ν.2683/99 και την αριθμ. 291/2000 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επιτρέπεται η χορήγηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή, αν με σαφήνεια δηλώσει το φορέα εργασίας του και το ακριβές ωράριο απασχόλησης του, δεδομένου ότι η άδεια χορηγείται για συγκεκριμένο έργο ή εργασία με αμοιβή και μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου και ανακαλείται με τον ίδιο τρόπο, πάντα με την προϋπόθεση ότι συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του υπαλλήλου και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του και εν γένει δεν εμπίπτει στις περιοριστικές διατάξεις των ανωτέρω διατάξεων

Επίσης σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με την αριθμ. 301/2000 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, επιτρέπεται στο εκπαιδευτικό προσωπικό της Δ/θμιας Εκπ/σης η απασχόληση ως ωρομισθίων με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας σε φορείς του δημοσίου τομέα ή η συμμετοχή τους στη διοίκηση φορέων του Δημοσίου, χωρίς να απαιτείται άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή με την προϋπόθεση μόνο ότι προβλέπεται από ειδική διάταξη νόμου.
Όσον αφορά τον κλάδο ΠΕ13, σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 33 του Ν.2683/99 και την αριθμ. Δ2/12172/18.10.2000 εγκύκλιό μας, οι καθηγητές του προαναφερόμενου κλάδου, νομιμοποιούνται να ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου, ως δεύτερη εργασία, χωρίς να προαπαιτείται η χορήγηση της σχετικής άδειας από την Υπηρεσία.


Τέλος, σε κάθε περίπτωση η απασχόληση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα (10) ώρες εκτός αν στους φορείς που προσφέρεται η εργασία ορίζεται διαφορετικά με ειδικές διατάξεις.
Σε όλα τα παραπάνω προέχει η εύρυθμος λειτουργία του Δημόσιου Σχολείου όπου ανήκουν οι εκπ/κοί και πάντα ότι δεν θα παρακωλύεται η ομαλή εκτέλεση του διδακτικού τους έργου σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 55 του ν.1566/85.



 

Η  εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ ( 14543/Δ2/13-2-2003) κάνει γνωστά τα εξής:

 Με το άρθρο 31 του Υ.Κ. που εφαρμόζεται αναλογικά και στους εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης κατά το άρθρο 52 του ν. 2721/99, προβλέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου ή εργασίας με αμοιβή, μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου (ΠΥΣΔΕ), που χορηγείται από το αρμόδιο όργανο για συγκεκριμένο έργο  ή  εργασία, εφόσον το έργο ή η εργασία συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του εκπαιδευτικού και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του, ενώ κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου δεν επιτρέπεται η κατ’ επάγγελμα άσκηση εμπορίας.

            Όπως συνάγεται από τη γραμματική ερμηνεία και τον σκοπό των παραπάνω διατάξεων το υπηρεσιακό συμβούλιο , για να γνωματεύσει για τη χορήγηση της ανωτέρω άδειας, θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα εξής:

α) Η άσκηση ιδιωτικού έργου ή εργασίας νοείται ως εξαίρεση και όχι ως κανόνας.

β) Η άσκηση ιδιωτικού έργου με αμοιβή , συντρέχει στην περίπτωση κατά την οποία προκύπτει σταθερή και συστηματική απασχόληση του εκπαιδευτικού με οικονομική δραστηριότητα από την οποία επιδιώκεται η προσπόριση οικονομικών ωφελημάτων. Τέτοια απασχόληση συντρέχει και στην περίπτωση κατά την οποία το ιδιωτικό έργο ή εργασία ασκείται όχι μεν ευθέως από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό , αλλά εμμέσως από αυτόν μέσω οικονομικού προσώπου του οποίου έχει τον έλεγχο.

γ) Το έργο ή η εργασία θα πρέπει να είναι συμβατό με την ειδικότητα του εκπαιδευτικού και να μην προκαλεί σύγκρουση του ιδιωτικού του συμφέροντος με το συμφέρον της υπηρεσίας και γενικότερα να μην μειώνει το κύρος της υπηρεσίας του.

δ) Να μην παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας, δηλ. των καθηκόντων του εκπαιδευτικού. Έτσι η παρεμπόδιση π.χ. αφορά τον ημερήσιο χρόνο άσκησης του ιδιωτικού έργου, την κόπωση του εκπαιδευτικού κ.λ.π.

ε) Η άδεια θα χορηγείται μόνο για συγκεκριμένο ιδιωτικό έργο ή εργασία, δηλαδή μόνο γι’ αυτό που ρητά προσδιορίζει ο εκπαιδευτικός στην αίτησή του και φυσικά όχι αόριστα.

στ)  Τέλος απαγορεύεται η κατ’ επάγγελμα άσκηση εμπορίας, δηλαδή δεν απαγορεύεται η απλή διενέργεια ορισμένων εμπορικών πράξεων, αλλά η κτήση της εμπορικής ιδιότητας, που συνιστά πραγματικό γεγονός, κατά το ουσιαστικό κριτήριο , που καθιερώνει το άρθρο 1 του εμπορικού Νόμου, το οποίο χρήζει ανάλογης απόδειξης. Συγκεκριμένα, η άσκηση εμπορίας είναι πραγματικό, κατά βάση, γεγονός που προϋποθέτει κατά περίπτωση, την έρευνα των επαγγελματικών συνθηκών.

            Επισημαίνεται , πάντως, ότι για τα ιατρικά καθώς και τα λοιπά επαγγέλματα, στα οποία προέχει ο επιστημονικός καθαρά χαρακτήρας, δεν μπορεί να τεθεί, κατ’ αρχάς, ζήτημα απόκτησης της εμπορικής ιδιότητας από τους επιστήμονες που ασκούν αυτά, αφού η άσκηση του λειτουργήματός τους δεν  είναι , από μόνη της, δυνατή να της προσδώσει  την εμπορική ιδιότητα.

 

 

.Ιδιωτικά ΙΕΚ  (Εγκύκλιος ΥΠΕΠΘ Δ2/26341/ 10-1-96)

Μεταξύ άλλων : Οι εκπαιδευτικοί της Δημόσιας Β΄βαθμιας Εκπ/σης μπορούν να διδάσκουν σε ιδιωτικά ΙΕΚ , ύστερα βεβαίως από άδεια που χορηγείται από το οικείο ΠΥΣΔΕ.

Θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τα εξής :

Α) η απασχόληση τους στα ιδιωτικά ΙΕΚ να είναι εκτός ωραρίου λειτουργίας του σχολείου που υπηρετούν

Β) Αυτή να μην αποβαίνει σε βάρος της εκπ/κης δραστηριότητας στην υπηρεσία τους και

Γ) Η απασχόληση τους στα ιδιωτικά ΙΕΚ να μην υπερβαίνει τις 10 ώρες την εβδομάδα

(στην αίτηση προς το ΠΥΣΔΕ πρέπει να επισυνάπτεται και βεβαίωση για το ύψος της αμοιβής)

 

 Έργο από εκπαιδευτικούς Ξένων Γλωσσών και Φυσικής Αγωγής  (Γνωμοδότηση ΝΣΚ 251/1998)

Δεδομένου ότι στην περιοριστική απαρίθμηση των φροντιστηρίων , δια της παρ.2 του άρθρου 63 του ΑΝ.2545/1940 περιλαμβάνονται τα φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών, δεν είναι κατά νόμο δυνατή η χορήγηση άδειας ιδιωτικού έργου με αμοιβή στους εκπαιδευτικούς Αγγλικών, προκειμένου να διδάξουν σε φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών  ( Σχετική και η υπ΄αριθμ. 270/1998 ατομική Γνωμ. Γραφείου Νομικού Συμβούλου ΥΠΕΠΘ). Αντιθέτως, είναι δυνατή η χορήγηση άδειας σε εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής προκειμένου να διδάξουν σε Αθλητικά Σωματεία, εφόσον αυτά δεν περιλαμβάνονται στην περιοριστική απαρίθμηση των φροντιστηρίων , ενώ το μάθημα της Φυσικής Αγωγής δεν είναι διδασκόμενο σε φροντιστήρια (Σχετ. 5/1998 γνωμ. ΝΣΚ ), (Γνωμοδότηση Ν 251/98)

 

Έργο από εκπαιδευτικούς της Μουσικής

Στους εκπαιδευτικούς Κλάδου ΠΕ16-Μουσικής είναι δυνατή η χορήγηση άδειας ιδιωτικού έργου προκειμένου να διδάξουν σε ωδεία των οποίων η ίδρυση προβλέπεται από τις διατάξεις του Β.Δ. 16 της 23-12-65/15-1-66(τ.Α΄/7) προς διάκρισιν των φροντιστηρίων μουσικής ,   δεδομένου ότι ρητά στην παρ. 5 του αρθρ.63 του αυτού ως άνω ΑΝ2545/1940 « δε θεωρούνται ως φροντιστήρια μουσικής τα Ωδεία και οι Φιλαρμονικαί Μουσικαί» , τηρουμένων  εν πάση περιπτώσει των προϋποθέσεων των άρθρων 14 παρ. 16 του ν. 1566/1985 και 77 παρ.2 του ΠΔ 611/1977. (γνωμοδότηση ΝΣΚ 251/98).

Στο πλέον πρόσφατο ερώτημα, στις 3-3-2005 από τηνΔ/νση Προσωπικού Δ.Ε.του ΥΠΕΠΘ προς το ΝΣΚ, για την δυνατότητα των καθηγητών μουσικής Δ.Ε. να διδάσκουν σε Δημοτικά Ωδεία που επιχορηγούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού, η γνωμοδότηση είναι αρνητική, θεωρώντας ότι η διδασκαλία σε αυτά σημαίνει κατοχή δεύτερης θέσης στο Δημόσιο ( Γνωμοδότηση 275/2005 του ΝΣΚ, αποδοχή υπουργού στις 28-7-2005)

Γ7/32370/30-03-2006 ΥΠ.Ε.Π.Θ.

Κατοχή δεύτερης θέσης στο δημόσιο από καθηγητές μουσικής

Σε απάντηση του ερωτήματος που έχουν υποβάλει οι Δευτεροβάθμιες Διευθύνσεις στην Υπηρεσία μας, σας ενημερώνουμε ότι σύμφωνα με την υπ` αριθμ. 275/2005 γνωμοδότηση του τμήματος Ε` του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την οποία έκανε δεκτή η Υπουργός στις 28-7-2005, καθηγητές μουσικής Δ.Ε. μόνιμοι, αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι, που εργάζονται με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου σε δεύτερη θέση π.χ.: «α) δημοσίων υπηρεσιών, β) νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, γ) Ο.Τ.Α συμπεριλαμβανομένων και των ενώσεων αυτών, δ) δημοσίων επιχειρήσεων και δημοσίων οργανισμών, ε) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από κρατικούς φόρους», εμπίπτουν στις απαγορευτικές διατάξεις περί διπλοθεσίας στο δημόσιο τομέα: « ...η εκ μέρους των καθηγητών μουσικής κατοχή δεύτερης θέσης στο δημόσιο τομέα είναι ανεπίτρεπτη>>.

 

 

 

 Ασκηση δικηγορίας από εκπ/κους κλάδου ΠΕ13

( Δ2/1272/18-10-2000 ΥΠΕΠΘ)

Σχετικά με το αρ. Δ2/1495/2000, 15-3-2000 « […] σας γνωστοποιούμε ότι οι μόνιμοι εκπ/κοι κλ.ΠΕ13, Νομικών-Πολιτικών Επιστημών , νομιμοποιούνται να ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου ως δεύτερη εργασία , χωρίς να προαπαιτείται η χορήγηση της προβλεπόμενης από το αρθρ.31 του ν. 3528/2007 αδείας με την προϋπόθεση βέβαια ότι δε παρεμποδίζεται η ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας τους.

Η απαγόρευση άσκησης ιδιωτικού έργου επ΄αμοιβή δεν αφορά τις συγγραφικές και επιστημονικές ασχολίες του υπαλλήλου.

 

Το ΠΥΣΔΕ δε προβαίνει στην χορήγηση της απαιτούμενης άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή στους εκπ/κους (όπως μηχανοτεχνίτες, ηλεκτροτεχνίτες κλπ) στην περίπτωση που οι αιτούντες έχουν στερηθεί την άδεια άσκησης του επαγγέλματος μετά το διορισμό τους στο Δημόσιο (ΔΙΔΑΔ/Φ.57/97/οικ 24824).

 

 Συμμετοχή εκπαιδευτικού σε ετερόρρυθμη–ομόρρυθμη εταιρεία. ΔΙΔΑΔ/Φ.57.2/129/4165/29-07-2005 και ΔΙΔΑΔ/Φ.57/123/21358/19-11-04.

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 32 του ν. 3528/07, δεν επιτρέπεται στον υπάλληλο η κατ’ επάγγελμα άσκηση εμπορίας και απαγορεύεται σε αυτόν να μετέχει σε οποιαδήποτε εμπορική εταιρεία ( προσωπική, περιορισμένης ευθύνης ή κοινοπραξία) ή να είναι διευθύνων ή εντεταλμένος σύμβουλος ανωνύμου εταιρείας ή διαχειριστής οποιασδήποτε εμπορικής εταιρείας.

Ειδικότερα σας τονίζουμε ότι ενόψει της κερδοσκοπικής επιδίωξης οποιασδήποτε εμπορικής εταιρείας και της συνακόλουθης ανάπτυξης εμπορικών συναλλαγών, οι οποίες συνδέονται με την εμπορική ιδιότητα που ρητά απαγορεύεται στους δημοσίους υπαλλήλους, η κατά το νόμο απαγόρευση συμμετοχής του υπαλλήλου σε εταιρείες είναι γενική και σχεδόν απόλυτη. Αφορά δηλαδή όλους τους τύπους των εταιρειών, οι οποίες υφίστανται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, με μόνη εξαίρεση τη δυνατότητα συμμετοχής του υπαλλήλου στη διοίκηση ανώνυμης εταιρείας ή γεωργικών συνεταιρισμών.

Συνεπώς, σύμφωνα με τα ανωτέρω δεν νομιμοποιείται δημόσιος υπάλληλος να συμμετέχει με την ιδιότητα του μετόχου στη δημιουργία Ο.Ε., με δεδομένο ότι αυτή αποτελεί προσωπική εμπορική εταιρεία.

Όσον αφορά τέλος τη δυνατότητα συμμετοχής σε ανώνυμη εταιρεία ισχύουν τα παρακάτω:

Σύμφωνα με το άρθρο 32 του ν.3528/2007, μπορεί ο υπάλληλος, μετά από άδεια, να μετέχει στη διοίκηση ανωνύμου εταιρείας, χωρίς όμως να είναι διευθύνων ή εντεταλμένος σύμβουλος αυτής.

Απαγορεύεται η απόκτηση από υπάλληλο, σύζυγό του ή ανήλικα τέκνα τους μετοχών ανωνύμων εταιρειών που υπάγονται στον ειδικό έλεγχο της υπηρεσίας του.

 

Δ2/22410/16-10-1996 ΥΠ.Ε.Π.Θ.( Συμμετοχή σε Ε.Π.Ε.)

 

Απαντώντας στο σχετικό έγγραφό σας, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:

1. Στην παρ. 4 του άρθρου 17 του Ν.3190/55 (ΦΕΚ 91Ι16.4.1995) "περί εταιρειών περιορισμένης ευθύνης" αναφέρεται ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπάγονται στις διατάξεις του κώδικα "περί καταστάσεως των δημοσίων διοικητικών υπαλλήλων" δεν μπορούν να είναι διαχειριστές ούτε εταίροι, Εταιρείας περιορισμένης ευθύνης.

2. Από την διάταξη αυτή προκύπτει ότι δεν επιτρέπεται στον δημόσιο υπάλληλο να συμμετέχει έστω και ως απλός εταίρος σε Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης:

3. Από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 2 του Υπαλληλικού Κώδικα προβλέπεται ότι οι διατάξεις αυτού εφαρμόζονται και για τους εκπαιδευτικούς, για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται διαφορετικά από τις ισχύουσες γι` αυτά διατάξεις.

4. Εξάλλου βάσει του άρθρου 14 του Π.Δ 410/88 (ΦΕΚ 191 τ.Α`), οι διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τα θεμελιώδη καθήκοντα, τους περιορισμούς και την αστική ευθύνη των δημοσίων πολιτικών υπαλλήλων εφαρμόζονται και για τους συμβασιούχους πολιτικούς υπαλλήλους.

5. Επομένως ,από τα προαναφερόμενα συνάγεται ότι δεν συμβιβάζεται η ιδιότητα του προσωρινού αναπληρωτή με αυτήν του μέτοχου - (προφανώς ο όρος αναφέρεται υπό την έννοια του εταίρου διότι στις ΕΠΕ δεν υπάρχουν μέτοχοι), σε εταιρεία περιορισμένης ευθύνης.

  Άσκηση ιδιωτικού έργου από εκπαιδευτικούς κλάδων ΠΕ14.01 (ιατρός), ΠΕ14.02 (οδοντίατρος) και  ΠΕ12 (μηχανικός).

 

Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 378/2002 γνωμοδότηση του Β’ Τμ. Του Ν.Σ.Κ. : «η καθημερινή, διαρκής, σταθερή και συστηματική παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών έστω και  για τέσσερις (4) ώρες ημερησίως, συνιστά άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος του οδοντιάτρου, το οποίο δεν συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του δημοσίου υπαλλήλου γιατί εμπίπτει στον κανόνα της απαγόρευσης που θέτει έμμεσα η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 31 του Υ.Κ. και όχι στην εξαίρεση.»

Κατ’ ακολουθία των προαναφερθέντων, όπως είναι φυσικό, εφόσον βέβαια συντρέχουν οι αυτές προϋποθέσεις και για τους άλλους δύο κλάδους μονίμων εκπαιδευτικών τους ΠΕ14.01 (Ιατρούς) και ΠΕ12 (Μηχανικούς), προσήκει η ίδια απάντηση.

 

 

24824/18-12-2002 ΥΠ.ΕΣ - ΔΙΔΑΔ/ΟΙΚ.

Άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας με αμοιβή (άρθρο 31Υ.Κ)

Η άδεια ιδιωτικού έργου με αμοιβή στους δημοσίους υπαλλήλους χορηγείται με απόφαση του οικείου οργάνου διοίκησης και μετά από αιτιολογημένη γνώμη του αρμόδιου Υπηρεσιακού Συμβουλίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν.2683/1999), με την προϋπόθεση ότι αυτή δεν είναι ασυμβίβαστη προς τα καθήκοντα της θέσης τους και δεν παρεμποδίζεται η ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας τους.
Παρατηρείται όμως το φαινόμενο υπάλληλοι διαφόρων ειδικοτήτων όπως π.χ. μηχανοτεχνίτες, ηλεκτροτεχνίτες κτλ να ζητούν τη χορήγηση άδειας ιδιωτικού έργου με αμοιβή για την άσκηση των αντίστοιχων επαγγελμάτων για τα οποία απαιτείται κατοχή άδειας άσκησης επαγγέλματος.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες προσωπικού /διοικητικού καθώς και τα οικεία υπηρεσιακά συμβούλια δεν θα πρέπει να προβαίνουν στη χορήγηση της αιτούμενης άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας, στην περίπτωση που οι αιτούντες υπάλληλοι έχουν στερηθεί την άδεια άσκησης του συγκεκριμένου επαγγέλματος μετά την κτήση της υπαλληλικής ιδιότητας, όπως προκύπτει από ειδικές διατάξεις:


- Β.Δ. 4/25-11-49, άρθρο 6, σχετικά με την απαγόρευση άσκησης του επαγγέλματος του ηλεκτρολόγου εγκαταστάτου σε δημόσιους υπαλλήλους,

- Ν. 2801/2000, άρθρο 8 παρ. 7 όσον αφορά στην ύπαρξη κωλύματος για την κτήση ειδικής άδειας οδηγού ΕΔΧ από δημοσίους υπαλλήλους

Καθίσταται λοιπόν απαραίτητο οι Δ/νσεις Διοικητικού / Προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών και τα αρμόδια Υπηρεσιακά Συμβούλια να ερευνούν κατά περίπτωση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και να μην προβαίνουν στην χορήγηση άδειας ιδιωτικού έργου η εργασίας με αμοιβή, όταν η σχετική αίτηση αφορά άακηση επαγγέλματος όπως αυτά που ενδεικτικά αναφέρθηκαν ανωτέρω.
Οι Δ/νσεις Διοικητικού των Υπουργείων που είναι αρμόδια για τον καθορισμό του θεσμικού πλαισίου όσον αφορά στη χορήγηση επαγγελματικών αδειών θα πρέπει να διαβιβάσουν την παρούσα εγκύκλιο στις αρμόδιες οργανικές μονάδες προκειμένου στη συνέχεια να ενημερώσουν τη Δ/νση / Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΥΠΕΣΔΔΑ) σχετικά με την ύπαρξη των ειδικών διατάξεων σύμφωνα με τις οποίες η ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου αποτελεί κώλυμα για την άσκηση συγκεκριμένων επαγγελμάτων (π.χ. οδηγοί ταξί κλπ).
Οι Δ/νσεις Δ/κού των Υπουργείων, Γενικών και Ειδικών Γραμματειών, των Περιφερειών καθώς και η Δ/νση Οργάνωσης και Λειτουργίας των ΟΤΑ του ΥΠΕΣΔΔΑ θα πρέπει να κοινοποιήσουν την παρούσα εγκύκλιο στις Δ/νσεις Διοικητικού / Προσωπικού των Ν.Π.Δ.Δ. που εποπτεύουν καθώς και στα οικεία Υπηρεσιακά Συμβούλια καθώς επίσης και σης υπηρεσίες τους που τυχόν είναι αρμόδιες για το θεσμικό πλαίσιο που αφορά τη χορήγηση επαγγελματικών αδειών.
Τέλος, όλες οι παραπάνω υπηρεσίες παρακαλούνται για την εφαρμογή των ανωτέρω, προκειμένου να διασφαλιστεί αφενός μεν η νομιμότητα της χορήγησης άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας με αμοιβή σε δημόσιους υπαλλήλους αφετέρου δε η προστασία των συμφερόντων διαφόρων επαγγελματικών ομάδων και η κατοχύρωση υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας.


 

Δ2/14543/13-02-2003 ΥΠ.Ε.Π.Θ.

Αδεια άσκησης ιδιωτικού έργου κλάδων ΠΕ14 Ιατρών, ΠΕ11 Γυμναστών, ΔΕ 0117 Κομμωτικής κλπ

 

Ύστερα από σχετικά ερωτήματα που υποβάλλονται στην υπηρεσία μας με τα οποία ζητείται η γνώμη μας σχετικά με τη δυνατότητα χορήγησης άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας με αμοιβή σε τακτικούς εκπαιδευτικούς ή αναπληρωτές εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ14 Ιατρών, ΠΕ11 Γυμναστών και ΔΕ 0117 κομμωτικής κλπ., σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 31 και του Υπαλληλικού Κώδικα σας κάνουμε γνωστά τα εξής:

Με το άρθρο 31 του ΥΚ που εφαρμόζεται αναλογικά και στους εκπαιδευτικούς Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης κατά το άρθρο 52 του Ν. 2721/99, προβλέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου ή εργασίας με αμοιβή, μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου που χορηγείται από το αρμόδιο όργανο για συγκεκριμένο έργο ή εργασία, εφόσον το έργο ή η εργασία συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του Εκπαιδευτικού και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του, ενώ κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου δεν επιτρέπεται η κατ` επάγγελμα άσκηση εμπορίας.

Όπως συνάγεται από τη γραμματική ερμηνεία και το σκοπό των παραπάνω διατάξεων, το υπηρεσιακό συμβούλιο, για να γνωματεύσει για τη χορήγηση της ανωτέρω άδειας, θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα εξής:

α) η άσκηση ιδιωτικού έργου ή εργασίας νοείται ως εξαίρεση και όχι ως κανόνας.
β) η άσκηση ιδιωτικού έργου με αμοιβή, συντρέχει στην περίπτωση κατά την οποία προκύπτει σταθερή και συστηματική απασχόληση του εκπαιδευτικού με οικονομική δραστηριότητα από την οποία επιδιώκεται η προσπόριση οικονομικών ωφελημάτων.
Τέτοια απασχόληση συντρέχει και στην περίπτωση, κατά την οποία το ιδιωτικό έργο ή εργασία ασκείται όχι μεν ευθέως από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό, αλλά εμμέσως από αυτόν μέσω οικονομικού προσώπου του οποίου έχει τον έλεγχο.
γ) το έργο ή η εργασία θα πρέπει να είναι συμβατό με την ειδικότητα του εκπαιδευτικού και να μην προκαλεί σύγκρουση του ιδιωτικού του συμφέροντος με το συμφέρον της υπηρεσίας και γενικότερα να μην μειώνει το κύρος της υπηρεσίας του.
δ) να μην παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας, δηλαδή των καθηκόντων του εκπαιδευτικού. Έτσι η παρεμπόδιση π.χ., αφορά τον ημερήσιο χρόνο άσκησης του ιδιωτικού έργου, την κόπωση του εκπαιδευτικού κλπ.
ε) η αδεία θα χορηγείται μόνο για συγκεκριμένο ιδιωτικό έργο ή εργασία, δηλαδή μόνο γι` αυτό που ρητά προσδιορίζει ο εκπαιδευτικός στην αίτηση του και φυσικά όχι αόριστα

στ) τέλος, απαγορεύεται η κατ` επάγγελμα άσκηση εμπορίας, δηλαδή δεν απαγορεύεται η απλή διενέργεια ορισμένων εμπορικών πράξεων, αλλά η κτήση της εμπορικής ιδιότητας που συνιστά πραγματικό γεγονός, κατά το ουσιαστικό κριτήριο που καθιερώνει το άρθρο 1 του εμπορικού νομού, το οποίο χρήζει ανάλογης απόδειξης. Συγκεκριμένα, η άσκηση εμπορίας είναι πραγματικό, κατά βάση, γεγονός που προϋποθέτει κατά περίπτωση, την έρευνα των επαγγελματικών συνθηκών.
Επισημαίνεται, πάντως, ότι για τα ιατρικά καθώς και τα λοιπά επαγγέλματα, στα οποία προέχει ο επιστημονικός καθαρά χαρακτήρας, δεν μπορεί να τεθεί, κατ` αρχάς, ζήτημα απόκτησης της εμπορικής ιδιότητας από τους επιστήμονες που ασκούν αυτά, αφού η άσκηση του λειτουργήματος τους δεν είναι, από μόνη της, δυνατή να της προσδώσει την εμπορική ιδιότητα.
Ύστερα από τα παραπάνω παρακαλούμε να ελέγξετε τις καταγγελλόμενες περιπτώσεις και εφόσον από τον έλεγχο προκύψει ότι οι καταγγελλόμενοι ασκούν εμπορία κατ` επάγγελμα, θα προβείτε στις ανάλογες ενέργειες για την ανάκληση της πρόσληψης τους.
Πρέπει να σημειωθεί, ακόμη, ότι δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται αυστηρά το άρθρα 31 του ΥΚ στους προσωρινούς αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που καλούνται για την προσφορά διδακτικού έργου για περιορισμένα χρονικά διαστήματα.


 

 

  Άδεια εργασίας για πολύτεκνους εκπαιδευτικούς

2422/01-06-2006 Ν.Σ.Κ.

Σε απάντηση του υπ` αριθμ. 34052/Δ2/19-5-2006 εγγράφου ερωτήματος σας, σχετικά με το: «εάν είναι δυνατόν να χορηγηθεί άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή σε πολύτεκνη εκπαιδευτικό κλάδου Π14 (Οφθαλμίατρο) προκειμένου να εργαστεί στο Ι ΚΑ με σύμβαση έργου, για δύο έτη και με εβδομαδιαίο ωράριο 27 ωρών» σας γνωρίζουμε τα κάτωθι:

Α. Εφαρμοστέες διατάξεις

Στο άρθρο 103 παρ. 1 και 104 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι:

Άρθρο 103. 1. «Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκτελεστές της θέλησης του Κράτους και υπηρετούν το Λαό οφείλουν πίστη στο Σύνταγμα και αφοσίωση στην Πατρίδα »

Άρθρο 104. 1. Κανένας από τους υπαλλήλους που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο δεν μπορεί να διοριστεί σε άλλη θέση δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή δημόσιας επιχείρησης ή οργανισμού κοινής ωφέλειας. Κατ` εξαίρεση μπορεί να επιτραπεί με ειδικό νόμο ο διορισμός σε δεύτερη θέση, εφόσον τηρούνται οι διατάζεις της επόμενης παραγράφου.

2. Οι κάθε είδους πρόσθετες αποδοχές ή ………………… ………………………………………….

Τέλος στο άρθρο 14 παρ. 16 τελευταίο εδάφιο του ν 1566/1985. ΦΕΚ 167 - Α` «Δομή και Λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» ορίζεται ότι: Άρθρο 14, 16. «Άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου χορηγείται εάν προηγουμένως καλυφθούν με υπερωριακή διδασκαλία οι ανάγκες των δημόσιων σχολείων. ... Οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί δεν επιτρέπεται να διδάσκουν σε ιδιωτικά σχολεία ή φροντιστήρια ...»

Β. Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτουν τα ακόλουθα σε σχέση με το ερώτημα που τίθεται.

1) Η απαγόρευση κατοχής δεύτερης θέσης στο δημόσιο τομέα καταλαμβάνει όλους τους απασχολούμενους στο Δημόσιο, ανεξάρτητα αν αυτοί συνδέονται μ` αυτό με σχέση δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου. Από την νομολογία δε των Δικαστηρίων και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχει γίνει δεκτό ότι στην έννοια της δεύτερης θέσης εμπίπτει και η απασχόληση σε άλλη δημόσια υπηρεσία ή ν.π.δ.δ. κλπ. τόσο με σχέση δημοσίου δικαίου, όσο και με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου (βλ. ΑΠ 892/92, Γνωμ. ΝΣΚ 349/04, 301/2001, 56/2001 και ΣτΕ 2284/2002, 4263/87 και 3739/74). Επομένως η εκ μέρους εκπαιδευτικού δημοσίου υπαλλήλου άσκηση ιδιωτικού έργου επ` αμοιβή στο πλαίσιο συμβάσεως ιδιωτικού δικαίου με νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εμπίπτει στην έννοια του διορισμού ή της προσλήψεως του άνω άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1256/1982. Εξάλλου, όπως έχει κριθεί από την οικεία νομολογία, ο περιορισμός της κατοχής δεύτερης θέσης δεν αντίκειται στην ελευθερία της εργασίας και στα άρθρα 5 παρ. 1 και 22 παρ. 1 του Συντάγματος (βλ. ΣτΕ 2225/1986 και Ε.Σ. 31/1997).

2) Η διάταξη όμως του άρθρου 104 παρ. 1 εδαφ. 2 του Συντάγματος επιτρέπει τον κατ` εξαίρεση διορισμό σε δεύτερη θέση δημοσίου υπαλλήλου, εφόσον προβλέπει τούτο ειδικός νόμος. Τέτοια διάταξη ειδικού - και δη εκτελεστικού του Συντάγματος - νόμου είναι η προαναφερόμενη διάταξη της παρ. 3 περιπτ. γ` του ν. 1256/1982, που εξαιρεί, υπό προϋποθέσεις, τους πολυτέκνους από την απαγόρευση της διπλοθεσίας (βλ. ΣτΕ 143/1986).

3) Στην προκείμενη περίπτωση η ενδιαφερόμενη εκπαιδευτικός, είναι καθηγήτρια ΠΕ 14 (Οφθαλμίατρος), υπηρετεί στο 6ο Τ.Ε.Ε. Αμπελοκήπων και ζητά να της χορηγηθεί η άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου επ` αμοιβή, προκειμένου να εργαστεί στο ΙΚΑ με σύμβαση έργου, για δύο έτη, και με εβδομαδιαίο ωράριο 27 ωρών. Η άνω εκπαιδευτικός ως πολύτεκνος υπάγεται στις εξαιρέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου του ν. 1256/82, δηλαδή δυνατό να της δοθεί άδεια για κατοχή δεύτερης θέσης, υπό την προϋπόθεση βέβαια, που ορίζει η εν λόγω διάταξη, ήτοι ότι: οι ακαθάριστες αποδοχές της δεν υπερβαίνουν το όριο των 3/5 των ακαθαρίστων αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου, άλλως θα επέλθει περιορισμός αυτών, μέχρι του εν λόγω ορίου. Να σημειωθεί επίσης ότι η ανωτέρω δεν διδάσκει υπερωριακά στο σχολείο που υπηρετεί και ο Προϊστάμενος της Δ/ντής του Τ.Ε.Ε. Αθηνών στο από 23/3/2006 έγγραφο του αναφέρει ότι: «δεν έχει αντίρρηση να δοθεί στην άνω εκπαιδευτικό η αιτούμενη άδεια ασκήσεως ιδιωτικού έργου με αμοιβή, με την προϋπόθεση ότι το έργο που θα εκτελεί αυτή θα ασκείται εκτός του ωραρίου εργασίας της στο σχολείο και στα πλαίσια που θα ορίσει το ΠΥΣΔΕ.»
Επομένως, είναι δυνατόν στη συγκεκριμένη εκπαιδευτικό να χορηγηθεί άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή, προκειμένου αυτή να εργαστεί στο ΙΚΑ με σύμβαση έργου για δύο έτη και με εβδομαδιαίο ωράριο 27 ωρών, αφού προηγουμένως ελεγχθεί αν οι ακαθάριστες αποδοχές της υπερβαίνουν το όριο των 3/5 των ακαθάριστων αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου, άλλως θα γίνει περιορισμός των αποδοχών αυτών μέχρι του ορίου αυτού και αφού προηγουμένως τηρηθεί για την έκδοση της άδειας αυτής η διαδικασία που ορίζει η παράγραφος 2 του άρθρου 31 του ν. 2683/99 (Υπαλληλικού Κώδικα) ήτοι να εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου.


 

 Χορήγηση άδειας για πώληση προϊόντων πνευματικού – καλλιτεχνικού χαρακτήρα (ΔΙΔΑΔ / Φ57/ 167/26145/15-01-2007).

         

          Σύμφωνα με εγκύκλιο του ΥΠΕΣΔΔΑ σε απάντηση σχετικού ερωτήματος, είναι δυνατή η χορήγηση της άδειας του άρθρου 31 του Υ.Κ. για πώληση προϊόντων πνευματικού –καλλιτεχνικού χαρακτήρα ιδίας παραγωγής (γενικότερα σε ότι αφορά προϊόν διανόησης ή καλλιτεχνικής δημιουργίας).

          Σε κάθε περίπτωση πάντως το μόνο αρμόδιο όργανο να αποφανθεί ως προς τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας είναι το οικείο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο οφείλει να αιτιολογήσει ανάλογα τη σχετική άποψή του.

 

Υ42/69718/Δ2/10-07-2006 ΥΠ.Ε.Π.Θ. 

Χορήγηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου σε Σχολικούς Συμβούλους

Πληροφορούμε τους Σχολικούς Συμβούλους Δ. Ε. ότι οι αιτήσεις για χορήγηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή, θα πρέπει να υποβάλονται μέσω των Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, στις οποίες υπάγονται τουλάχιστον ένα μήνα πριν την έναρξη του έργου και να συνοδεύονται από τα σχετικά παραστατικά ( π.χ. πρόγραμμα διδασκαλίας, ώρες και ημέρες ). Οι σχετικές άδειες θα χορηγούνται εφόσον η απασχόληση είναι απογευματινή και δεν παρακωλύονται τα κύρια καθήκοντα του Σχολικού Συμβούλου.
Χρόνος έναρξης των ανωτέρω αδειών θα είναι, το νωρίτερο, ο χρόνος υποβολής της σχετικής αίτησης. Χορήγηση άδειας αναδρομικά δεν είναι δυνατή.


 

         

 Άσκηση ιδιωτικού έργου σε ιδιωτικά ΚΕΚ – Εργαστήρια ελευθέρων σπουδών.

 

          Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ 535/2005 (έγκριση υπουργού 27/3/2006) Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η άσκηση ιδιωτικού έργου (διδασκαλία σε ιδιωτικό ΚΕΚ ή σε εργαστήριο ελευθέρων σπουδών), ανεξάρτητα από τη φύση της εργασιακής σχέσης που δημιουργείται, δεν δύναται να θεωρηθεί μη συμβατή προς το ρόλο του εκπαιδευτικού, ως αναφερόμενη σε άσκηση αμιγώς διδακτικού έργου και επομένως δεν εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 31 παρ. 1 Υ.Κ.

          Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι, προς αποφυγή συγχύσεων, είναι ενδεδειγμένο, κάθε φορά που υποβάλλεται αίτηση εκπαιδευτικού για διδασκαλία σε εργαστήριο ελευθέρων σπουδών, να διαπιστώνεται σαφώς ότι πρόκειται για εργαστήριο του Νομοθετικού Διατάγματος της  9/9 Οκτωβρίου 1935 και όχι για φροντιστήριο ελευθέρων σπουδών της περίπτωσης στ’ του άρθρου 63 παρ. 2 του Α.Ν.2545/40, δεδομένου ότι, ευλόγως, για το τελευταίο ισχύει η ρηθείσα απαγόρευση του άρθρου 14 παρ. 16 εδ. 6 του ν. 1566/85.

          Η λειτουργία των ΚΕΚ ή εργαστηρίων ελευθέρων σπουδών, όπου πρόκειται να διδάξουν οι εκπαιδευτικοί, δεν πρέπει να εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 35 του Υ.Κ. (κατοχή δεύτερης θέσης, όπως καταγράφεται στην περ. Α ). Στην περίπτωση αυτή η υπηρεσιακή άδεια είναι ανεπίτρεπτη.

          Συνεπώς η χορήγηση υπηρεσιακής άδειας σε εκπαιδευτικό για διδασκαλία σε ιδιωτικό ΚΕΚ ή Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτή με τη συνδρομή των παραπάνω προϋποθέσεων.

 

Όπως προανέφερα η παραπάνω καταγραφή δεν είναι δυνατόν να καλύπτει το σύνολο των διαφορετικών ειδών εξωσχολικής απασχόλησης. Το Νομικό Πλαίσιο που βασικά αναφέρεται στους περιορισμούς εκπ/κων , υπάρχει στον

  • Ν. 1566/88, άρθρο 11 και 14, Ν.1256/1982  και στον
  • Υπαλληλικό Κώδικα  (Ν. 3528/2007) άρθρα 31, 32 και 35

.

 

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι, είναι ότι πριν προβεί οποιοσδήποτε εκπ/κος σε συμφωνία επαγγελματικής-εξωσχολικής δραστηριότητας, υποχρεώνεται να ζητήσει την γνώμη του ΠΥΣΔΕ