Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Η Ελλάδα εισάγει μαζικά αγροτικά προϊόντα!


Η Ελλάδα εισάγει μαζικά αγροτικά προϊόντα!

ΤΟΥ ΝIΚΟΥ ΦΙΛΙΠΠIΔΗ
(filippidis@paragogi.net)
Σε αστρονομικά ύψη έφτασε και το 2012 η αξία των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, σημάδι ενδεικτικό ότι η Ελλάδα δεν είναι ικανή να θρέψει τους Έλληνες με δικά της αγροτικά προϊόντα. Το ποσό που πληρώθηκε εν μέσω κρίσης για εισαγωγές στο εντεκάμηνο του έτους έφτασε τα 5,7 δισ. ευρώ, ελαφρώς μειωμένο (-4,1%) από τα 5,96 δισ. ευρώ του αντίστοιχου διαστήματος του 2011.
Η Ελλάδα παραμένει μαζικός εισαγωγέας αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ η κρίση των τελευταίων χρόνων μπορεί να σταμάτησε την αύξηση της ζήτησης και να «φρέναρε» τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, όμως το ποσό που δαπανάται είναι σε κάθε περίπτωση δυσθεώρητο. Μάλιστα, ακόμα και η αύξηση των εξαγωγών κατά 14,7%, στα 4,69 δισ. ευρώ στο εντεκάμηνο του 2012, δείχνει ότι το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο παραμένει σταθερά πάνω από το 1 δισ. ευρώ.
Η επίπτωση της ύφεσης και της υποκατάστασης εισαγωγών είναι εμφανής για πρώτη φορά την περίοδο της κρίσης το 2012 και αυτό μόνο σε ορισμένους κλάδους, όπως στις εισαγωγές φρούτων και λαχανικών που ανήλθαν στα 575,4 εκατ. ευρώ στο 11μηνο ’12, σημειώνοντας πτώση κατά 11,0%, αλλά μετά από αύξησή τους κατά 4,0% το 2011, στις εισαγωγές ψαριών και παρασκευασμάτων (11μηνο ’12: -12,6%, 2011: +7,5%), στις εισαγωγές ποτών (11μηνο ’12: -12%, 2011: -16,9%) και στις εισαγωγές δημητριακών και παρασκευασμάτων (11μηνο ’12: -15,6%, 2011: +20,7%). Επίσης, οι εισαγωγές γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών ανήλθαν στα 700,4 εκατ. ευρώ στο 11μηνο ’12, σημειώνοντας πτώση κατά 6,6% σε ετήσια βάση, αλλά από αύξησή τους κατά 4,6% το 2011. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 1.200.000 τόνους αγελαδινό γάλα, αλλά μόλις 665.000 τόνοι παράγονται στη χώρα μας.
Η μεγάλη πληγή, ωστόσο, στο έλλειμμα του εμπορικού αγροτικού ισοζυγίου είναι τα κτηνοτροφικά προϊόντα. Οι εισαγωγές κρεάτων και παρασκευασμάτων διαμορφώθηκαν στα 1.029,1 εκατ. ευρώ (18,0% του συνόλου των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων) στο 11μηνο ’12, σημειώνοντας αύξηση κατά 2,1% σε ετήσια βάση παρά τη λιτότητα, έναντι αύξησής τους κατά 1,8% και το 2011. Την ίδια στιγμή οι εξαγωγές κρεάτων μόλις και μετά βίας έφταναν τα 46 εκατ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αυτάρκεια της χώρας μας σε κρέας μειώθηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια. Στα κοτόπουλα από 100%, που ήταν το 1980 μειώθηκε στο 74%, στο μοσχαρίσιο κρέας από 52% μειώθηκε στο 34%, στο χοιρινό από 95% στο 37%. Η αυτάρκεια στο αγελαδινό γάλα σήμερα ανέρχεται στο 70%. Επίσης, σημαντικά αυξημένες παρά την ύφεση και για ανεξήγητους λόγους ήταν οι εισαγωγές δερμάτων και γούνας (11μηνο ’12: +47,0%, 2011: +25,4%), ζάχαρες & μέλι (11μηνο ’12: +12,7%, 2011: +16,9%), καφέ-κακάο-τσάι (11μηνο ’12: +0,8%, 2011: +8,4%) και έλαια & λίπη (11μηνο ’12: +11,0%, +9,2%).

Σιτάρι και ζάχαρη από το εξωτερικό

Η χώρα κάποτε παρήγαγε το σιτάρι που χρειαζόταν για το ψωμί της. Εδώ και πολλά χρόνια αυτό δεν συμβαίνει. Οι ανάγκες της χώρας σε μαλακό σιτάρι καλύπτονται με εισαγωγές. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι εισάγαμε μέσα σε 11 μήνες δημητριακά αξίας 507 εκατ. ευρώ (μείωση 15,6%) την στιγμή που οι εξαγωγές αν και αυξημένες (+4,9%) δεν ξεπέρασαν τα 304 εκατ. ευρώ
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι και σε άλλα σημαντικά αγροτικά προϊόντα, όπου η Ελλάδα είχε μεγάλο πλεόνασμα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο, η κατάσταση μετά το 2006 χειροτέρευσε. Για παράδειγμα, στο λάδι το πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο το 2007 ήταν 135,6 εκατ. ευρώ και το 2010 έπεσε στα 54,9 εκατ. ευρώ. Στον καπνό το πλεόνασμα το 2006 ήταν 130,7 εκατ. ευρώ, το 2008 ήταν 80,5 εκατ. ευρώ και το 2010 έπεσε στα 64,9 εκατ. ευρώ. Επίσης, στη ζάχαρη το έλλειμμα μεγάλωσε και διαμορφώθηκε το 2009 91,3 εκατ. ευρώ, από 50,4 εκατ. ευρώ το 2006.

Που είμαστε αυτάρκεις

Με βάση τη μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ που παρουσιάστηκε πέρυσι, αυτάρκεια παρουσιάζει η Ελλάδα σε συγκεκριμένα προϊόντα όπως:
- Οι βρώσιμες ελιές. Η παραγωγή καλύπτει το 615% της ζήτησης, όμως το 88,3% της παραγωγής εξάγεται.
- Τα επιτραπέζια σταφύλια (θα μπορούσε να καλυφθεί το 322% της εγχώριας κατανάλωσης. Σημειωτέον ότι το 74% της ελληνικής παραγωγής καταλήγει στο εξωτερικό).
- Τα ακτινίδια (242% επάρκεια, 62% εξαγωγές).
- Η σταφίδα (209% επάρκεια, 57% εξαγωγές).
- Το ρύζι (171% επάρκεια, 51% εξαγωγές).
Επίσης θα επαρκούσε το ελαιόλαδο (151%), αν καλυπτόταν η ποσότητα που εισάγεται (4,33%), το σκληρό σιτάρι (149% η επάρκεια, μόλις 10% της ζήτησης καλύπτεται από εισαγωγές). Η παραγόμενη ποσότητα υπερκαλύπτει την κατανάλωση σε δημητριακά (82%), φρούτα (128%), τυροκομικά (το 80%), αιγοπρόβειο γάλα (98%) και κρέας (92%), αυγά (91%) και τα πουλερικά (82%). Πολύ χαμηλή αυτάρκεια υπάρχει στο μαλακό σιτάρι από το οποίο γίνεται το ψωμί (32%), στα όσπρια σε ποσοστό που κυμαίνεται στο 39%, στο βόειο κρέας (13%) και στο χοιρινό (38%).
Σε περίπτωση που οι εισαγωγές γίνονταν απαγορευτικές λόγω κόστους, θα μας έλειπαν:
- Οι φακές. Παράγουμε 7.500 τόνους και εισάγουμε άλλες 10.000 τόνους, για να καλύψουμε τις εγχώριες ανάγκες.
- Το χοιρινό κρέας. Παράγουμε 111.000 τόνους, αλλά καταναλώνουμε 290.000 τόνους.
- Τα φασόλια. Τρώμε 35.000 τόνους, εκ των οποίων σχεδόν οι 24.000 είναι εισαγωγής.
- Το μαλακό σιτάρι. Από το ένα εκατομμύριο τόνους που απαιτείται για τον άρτον τον επιούσιον η Ελλάδα παράγει μόλις 351.000 τόνους.
- Το βόειο κρέας. Από τους 158.000 τόνους που καταναλώνουμε ετησίως, μόλις 20.000 τόνοι παράγονται στην Ελλάδα.


Τρώμε ρεβίθια από το Μεξικό

Ακόμα και τροφές της μεσογειακής διατροφής, όπως τα όσπρια, προέρχονται κατά κύριο λόγο από το εξωτερικό. Η εγχώρια παραγωγή οσπρίων υπολογίζεται στους 10.000 τόνους, ενώ η κατανάλωση στους 45.000 τόνους.
Συγκεκριμένα, το 90-95% της φακής που καταναλώνεται στην εγχώρια αγορά προέρχεται από Καναδά, ΗΠΑ και Τουρκία, το 65-70% των ρεβιθιών προέρχεται από το Μεξικό και την Τουρκία, ενώ το 55-60% των φασολιών εισάγεται από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αλβανία και την Αργεντινή. Κι όλα αυτά σε μια αγορά που έχει να παρουσιάσει όσπρια, όπως η φακή Εγκλουβής, τα φασόλια Πρεσπών, τα ρεβίθια Λισβορίου ή τη φάβα Σαντορίνης.
Η εγκατάλειψη των εν λόγω καλλιεργειών ξεκίνησε στις δεκαετίες ’60-’70, όταν οι αγρότες στράφηκαν σε σιτάρι και βαμβάκι και επιδεινώθηκε από το υψηλό κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές παραγωγού, την έλλειψη οικονομικής ενίσχυσης και τις χαμηλές τιμές των εισαγόμενων προϊόντων.

Θετικό ισοζύγιο το 2013

Μπορεί η προοπτική υποκατάστασης ενός σημαντικού μέρους των σχετικά υψηλών εισαγωγών αγροτικών προϊόντων με εγχώρια ανταγωνιστική παραγωγή να μην επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων το 2012 και το 2011, ωστόσο οι οικονομολόγοι της Alpha Bank επισημαίνουν ότι αυτό μπορεί να αλλάξει φέτος.
Ειδικότερα, εκτιμούν ότι αναμένεται αύξηση της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας του γεωργικού τομέα το 2013 και πλεονασματικό ισοζύγιο στις εξωτερικές συναλλαγές της γεωργίας ήδη από το τρέχον έτος, με σημαντική διόγκωσή του στα επόμενα έτη.
Η εξέλιξη αποδίδεται στην αποκατάσταση ικανοποιητικών συνθηκών ρευστότητας στην εγχώρια οικονομία, γεγονός που θα οδηγήσει στην υποκατάσταση των εισαγωγών, ιδιαίτερα στα αγροτικά προϊόντα, τη στιγμή μάλιστα που η αυξητική τάση των εξαγωγών του πρωτογενούς τομέα θα λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.

Το Σικάγο αδυνατεί να χρηματοδοτήσει τα σχολεία του


Το Σικάγο αδυνατεί να χρηματοδοτήσει τα σχολεία του

Σε δεινή οικονομική κατάσταση βρίσκεται το εκπαιδευτικό σύστημα του Σικάγου, το τρίτο μεγαλύτερο στη χώρα. Το αρμόδιο όργανο, το Συμβούλιο Εκπαίδευσης Σικάγου, προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες των σχολείων για ανακαίνιση αιθουσών και τοποθέτηση κλιματισμού, διαθέτοντας στην αγορά ομόλογα αξίας συνολικά 296 εκατομμυρίων δολαρίων. Αρχικά επρόκειτο να γίνει δημοπρασία τίτλων 372 εκατ. δολαρίων, η οποία, όμως, καθυστέρησε μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους ικανότητας σε μία βαθμίδα πάνω από τα ομόλογα «σκουπίδια». Δύο ήταν οι οίκοι που αποφάσισαν τον Μάρτιο την υποβάθμιση, αυτός της Moody’s κι εκείνος της Fitch Ratings.

Υπενθυμίζεται πως η πόλη, η οποία και σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρό έλλειμμα στον προϋπολογισμό και τις συντάξεις της, πριν από δύο χρόνια είχε τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Τότε αναγκάστηκε να κλείσει πενήντα σχολεία στην επικράτειά της. Προβλέπεται πως το επόμενο οικονομικό έτος θα υπάρχει έλλειμμα στο σύστημα εκπαίδευση της τάξης του 1,1 δισ. δολαρίων, γιατί η χρηματοδότηση των συντάξεων απομυζά πολλούς πόρους του δήμου. Την περασμένη εβδομάδα ο κυβερνήτης της πολιτείας Ιλινόις, Μπρους Ράινερ, όπου βρίσκεται το Σικάγο, ανέφερε πως ίσως χρειαστεί προστασία έναντι πιστωτών, αν και νομικά δεν παρέχεται αυτή η δυνατότητα. Στη σημερινή συνθήκη με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης να διατυπώνουν αρνητικές προοπτικές για το Σικάγο, πιθανώς η περαιτέρω υποβάθμιση των ομολόγων του σε «σκουπίδια» να απομακρύνει τους δυνητικούς επενδυτές. «Υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολλές εκκρεμότητες, όσον αφορά τις προοπτικές του χρέους του Σικάγου» επισημαίνει ο Τζον Μίλερ, επικεφαλής του τμήματος πάγιου εισοδήματος στη Nuveen Asste Management. «Ενδεχομένως να πρέπει να προσελκυσθούν αγοραστές με μία πολύ υψηλότερη απόδοση από ό,τι είχαν οι τίτλοι στην προηγούμενη δημοπρασία.

Η αδυναμία χρηματοδότησης των αναγκών των σχολικών μονάδων της πόλης αποτυπώνουν το συνολικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει, αγωνιζόμενη να αποφύγει την πτώχευση. Οι οφειλές της στο συνταξιοδοτικό της σύστημα ανέρχονται σε 20 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg, τα ομόλογα με λήξη τον Δεκέμβριο του 2042 διαπραγματεύονταν τη Δευτέρα με μία μέση απόδοση της τάξης του 5,4%, δηλαδή 2,4 ποσοστιαίες μονάδες άνω της απόδοσης αναφοράς των δημοτικών ομολόγων. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε διάστημα τουλάχιστον δύο ετών. Πριν από την υποβάθμιση από τη Moody’s στις 6 Μαρτίου η διαφορά είχε διαμορφωθεί στις 1,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Χρεοκοπία

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο οίκος Moody’s έχει αξιολογήσει το Συμβούλιο Εκπαίδευσης Σικάγου και το έχει τοποθετήσει στη βαθμίδα Baa3, τη χαμηλότερη επενδυτική βαθμίδα. Ο Ραμ Εμάνουελ, δήμαρχος της πόλης, ο οποίος στην ουσία είναι και ο υπεύθυνος της λειτουργίας των σχολείων, διορίζει για το έργο αυτό το Συμβούλιο Εκπαίδευσης. Με δεδομένες τις υποχρεώσεις για κάλυψη συντάξεων και το διογκούμενο έλλειμμα, ο κυβερνήτης της πολιτείας, Μπρους Ράινερ, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας. Ωστόσο, το νομοθετικό πλαίσιο δεν προβλέπει κάτι τέτοιο, αλλά ο κ. Ράινερ είναι από τους πολιτικούς στις ΗΠΑ, που τάσσεται υπέρ της αλλαγής του. Αντιθέτως, ο δήμαρχος του Σικάγου δεν συμμερίζεται τη θέση του. Ισχυρίζεται πως είναι ενδεδειγμένο να επινοηθούν άλλοι τρόποι για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών στον προϋπολογισμό του δήμου. Λόγου χάριν θα μπορούσε να μειωθεί το κόστος των συντάξεων, ενώ η υπαγωγή σε καθεστώς πτώχευσης δεν θεωρείται καν ως μία από τις επιλογές. Οι βουλευτές της τοπικής βουλής του Ιλινόις κατήρτισαν σχετικό νομοσχέδιο, αλλά αυτή τη στιγμή ακόμα βρίσκεται στην αρμόδια επιτροπή και εξετάζεται. Κατά τη Municipal Μarket Analytics, η οποία μελετά την αγορά ομολόγων των τοπικών αρχών, τα «σχολικά ομόλογα» δεν ενέχουν παρά ελάχιστους κινδύνους να μη ρευστοποιηθούν με τη λήξη τους. Τέλος, κατά τον Μπιλ Μπλακ της Invesco, το πιο σοβαρό ζήτημα αυτή τη στιγμή για τον δήμο του Σικάγου είναι ότι δεν έχει εναλλακτική οδό για να ζητήσει βοήθεια.

«Γιαννιώτ’κο»: Οι κτηνοτρόφοι των Ιωαννίνων παίρνουν στα χέρια τους την διάθεση των προϊόντων τους.



Συνέντευξη του Μιχάλη Τζήμα, κτηνοτρόφου από τα Γιάννενα και ενός από τους βασικούς συντελεστές της Κίνησης Κτηνοτρόφων Ιωαννίων στον Νίκο Ντάσιο. Δημοσιεύθηκε στο 113ο φ. της εφ. Ρήξη (04/04/2015)
Πότε ξεκίνησε το εγχείρημά σας και ποια ήταν η αιτία για να ξεκινήσετε;
Το εγχείρημά μας ξεκίνησε πρόσφατα, μόλις πριν δύο μήνες και είναι αποτέλεσμα του συνεχούς αδιεξόδου που αντιμετωπίζουμε, οι μικροί παραγωγοί-κτηνοτρόφοι της Ηπείρου. Αδιέξοδο που μεγάλωσε μετά την ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, η οποία, όσο ήταν συνεταιριστική, διατηρούσε σ ένα σχετικά αξιοπρεπές επίπεδο την τιμή του γάλακτος και συντηρούσε περί τις 10 χιλιάδες οικογένειες. Μετά την ιδιωτικοποίηση η τιμή του γάλακτος έπεσε, οι παραγωγοί έμεναν απλήρωτοι για μήνες, ενώ τα χρέη και οι υποχρεώσεις έτρεχαν….

Περιγράψτε μου συνοπτικά το εγχείρημά σας
Στόχος της προσπάθειάς μας είναι η παραγωγή, η μεταποίηση και η απευθείας διάθεση των προϊόντων μας στην τοπική αγορά, συμβάλλοντας με τις δυνάμεις μας στη διατήρηση του εισοδήματος μας και του πολύπαθου κλάδου της κτηνοτροφίας στην Ήπειρο.
Μέχρι στιγμής διαθέτουμε κωδικούς για τέσσερα προϊόντα: γάλα αγελαδινό πέντε ημερών, πλήρες και ελαφρύ, γιαούρτι πρόβειο και γιαούρτι αγελαδινό. Η εμφιάλωση και η συσκευασία γίνονται στο τυροκομείο Ζαγόρι. Άμεσα προγραμματίζουμε να κυκλοφορήσει κι ένα πέμπτο προϊόν, που είναι το γάλα πρόβειο παστεριωμένο. Τα προϊόντα μας είναι φυσικά, αφού έχουμε την τύχη τα ζώα μας να βόσκουν ακόμα σ’ ένα σχετικά παρθένο φυσικό περιβάλλον, ενώ φροντίζουμε να γίνονται όλοι οι σχετικοί έλεγχοι ποιότητας στη φάση της μεταποίησης, προκειμένου το παραγόμενο προϊόν να είναι υψηλής διατροφικής αξίας. Πράγματι, σ’ αυτά τα πρώτα μας βήματα βρήκαμε μεγάλη αποδοχή από τους ντόπιους καταναλωτές, φτάνοντας να πουλάμε κατά μέσο όρο 1,5 τόνο γάλα την ημέρα, παρά τα ανελαστικά κόστη που δυσκολεύουν τον ανταγωνισμό στην τιμή.
Είναι πράγματι μια πολύ ενδιαφέρουσα απόπειρα καθετοποίησης. Ένα συνεταιριστικό εγχείρημα δεν θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του κόστους παραγωγής, επιτυγχάνοντας μια σχετική οικονομία κλίμακας, καθώς και να εισφέρει πιθανές επιχορηγήσεις;
Στην παρούσα φάση είμαστε μια ομάδα δέκα παραγωγών, αλλά μ’ έναν ευρύτερο κόσμο να πλαισιώνει το εγχείρημά μας, γι’ αυτό και αποκαλούμαστε Κίνηση Κτηνοτρόφων Ιωαννίνων.
Επιλέξαμε τη νομική μορφή της Ο.Ε, δεδομένου ότι η τρέχουσα νομοθεσία για τους νέους αγροτικούς συνεταιρισμούς καθιστά την ίδρυση ενός συνεταιρισμού απαγορευτική. Θέτει ως προϋπόθεση κατώτατο όριο ετήσιας παραγωγής τους 2 χιλιάδες τόνους αγελαδινού γάλακτος και 4 χιλιάδες τόνους πρόβειου! Είναι προφανές πως εμείς και πολλοί άλλοι μικροί παραγωγοί στη χώρα απέχουμε πολύ από το να φτάσουμε σ’ αυτά τα επίπεδα ετήσιας παραγωγής. Επίσης, οι επιχορηγήσεις μέχρι τώρα δίνονται σε μεγάλους παραγωγούς ή σε φορείς που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με την παραγωγή. Αναμένουμε παρ’ όλα αυτά και πιέζουμε για την τροποποίηση της νομοθεσίας, -γιατί είμαστε πιο κοντά στις συνεταιριστικές αρχές-, κάτι που μας υποσχέθηκε και ο νυν και ο απερχόμενος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Αναμένουμε ….
Η προσπάθειά σας είναι αρκετά ελπιδοφόρα, σε μια περίοδο πολύ δεινή για τον Έλληνα παραγωγό, δεδομένης της απόλυτης κυριαρχίας των ολιγοπωλίων και των πολυεθνικών εταιρειών τόσο στη διάθεση, όσο και στην πώληση των προϊόντων. Τι δυνατότητες θεωρείτε ότι υπάρχουν σ’ αυτό το εχθρικό για την παραγωγή τοπίο, προκειμένου ν’ αναπτυχθούν πάλι υγιή παραγωγικά εγχειρήματα που θα ξαναπιάσουν το νήμα της παράδοσής μας στην παραγωγή;
Νομίζω πως το μεγάλο έλλειμμα είναι η ανυπαρξία ενός στοιχειώδους σχεδιασμού για την υποστήριξη των παραγωγικών κλάδων. Από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι μικροί κτηνοτρόφοι της Ηπείρου, είναι το υψηλό κόστος παραγωγής. Κατ’ αρχήν, η τοπική παραγωγή ζωοτροφής έχει μεγάλο κόστος λόγο του μικρών εκμεταλλεύσιμων μονάδων, όπως και το υψηλό κόστος, του πετρελαίου για τα τρακτέρ (όργωμα , συγκομιδή κ.λπ.). Σ’ αυτό να προστεθεί το κόστος της KWh για το ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο χρησιμοποιούμε στα αρμεκτικά, στα ψυγεία, στις παγοκολόνες κοκ. Ο ΦΠΑ είναι σήμερα στο 13% και φοβόμαστε μήπως ανεβεί, οι εισφορές στα ταμεία, ο ΕΝΦΙΑ, οι απρόβλεπτες καταστροφές από τα καιρικά φαινόμενα είναι παράγοντες που συνδυαστικά κάνουν το τοπίο της παραγωγής όντως εχθρικό.
Στη διάθεση έχουμε ν αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα σουπερμάρκετ και τους χονδρεμπόρους. Παρ όλα αυτά, πιστεύουμε πως υπάρχουν τρόποι, με ποιοτικά και τοπικά παραγόμενα προϊόντα, και με μικρό κόστος προβολής, να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και τη στήριξη των καταναλωτών.
Για όλα αυτά νομίζω απαιτούνται άνθρωποι, αλλά και ολοκληρωμένος σχεδιασμός ,υποδομές, συνεργασίες με ερευνητικούς φορείς, συνεχής εκπαίδευση, φτηνά κεφάλαια και στοχευμένες καμπάνιες ενημέρωσης . Δυστυχώς, ακόμα, πέντε χρόνια μετά τα μνημόνια, δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα στη στρατηγική και ο κλάδος εξακολουθεί ν’ απασχολεί ένα όλο και πιο γερασμένο κομμάτι του αγροτικού κόσμου.
Πράγματι, αυτό θα σημαίνει μια διαφορετική στρατηγική παραγωγικής αναδιάρθρωσης, που θα έδινε διέξοδο και σε χιλιάδες νέους, αποτρέποντας την εγκατάλειψη της χώρας. Πιστεύετε πως υπάρχει προοπτική γι’ αυτό;
Θα ήταν ευχής έργο και πράγματι υπάρχει ενδιαφέρον από νέους ανθρώπους, που είτε βρίσκονται εδώ είτε έρχονται από την πρωτεύουσα, για ν’ ασχοληθούν με τον κλάδο. Όμως δεν έχουν καμία στήριξη, δεν υπάρχουν τα στοιχειώδη κεφάλαια, αλλά και απογοητεύονται εύκολα, βλέποντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτεροι παραγωγοί. Νομίζω πως θα πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια και ίσως αυτό που λείπει περισσότερο είναι ν’ αποκτήσουμε μια κουλτούρα συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης. Πρόσφατα είχαμε συνάντηση στην Αθήνα, νέοι κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί όπως π.χ. οπολύ καλύτερα οργανωμένος συνεταιρισμός της Θεσσαλίας (Θες Γάλα), που αποτέλεσε έμπνευση και για τη δική μας προσπάθεια, με σκοπό να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας.
Αποφασίσαμε ν’ αποκτήσουμε ένα κοινό σήμα προκειμένου να έχουμε πιο εύκολη αναγνωρισιμότητα από το καταναλωτικό κοινό, αν και θεωρούμε δύσκολο το επόμενο διάστημα να υπερβούμε την τοπική αγορά.
Εύχομαι σύντομα αυτές οι διάσπαρτες ελπιδοφόρες πρωτοβουλίες να πάρουν τον δρόμο τους, βρίσκοντας την ανάλογη στήριξη από τους καταναλωτές, που θα πρέπει να προτάξουν την κατανάλωση ελληνικών προϊόντων, συμβάλλοντας έτσι στην προσπάθεια για μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Καλή επιτυχία, σας εύχομαι.

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία....


Θα σας διηγηθώ μια ιστορία....

«Στην γειτονιά μου για χρόνια πολλά δρούσε μια συμμορία που έκλεβε, λήστευε, βίαζε, σκότωνε, φόβιζε εξευτέλιζε και εκμαύλιζε συνειδήσεις. Το ίδιο συνέβαινε και εξακολουθεί να  συμβαίνει και στις όμορες γειτονιές και δυστυχώς και σε όλες τις γειτονιές του κόσμου απ’ ότι γνωρίζω. Στην γειτονιά μου βρέθηκε ένα τρελό παλληκαράκι, με φαινομενικά καθαρό βλέμμα (δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί, έχω μάθει πάντα να κρατάω μικρό καλάθι, αλλά και να κρίνω εκ του αποτελέσματος), που είπε πως αν εμείς εγκρίνουμε θα μπορούσε να δοκιμάσει να τα βάλει με την συμμορία. Είχε μια αρκετά μεγάλη έγκριση, αλλά δυστυχώς για να μπορέσει έστω και στοιχειωδώς να δράσει χρειάστηκε να συμμαχήσει με κάποια δήθεν μετανοημένα μέλη της συμμορίας. Ήταν ορθό αυτό. Για μένα όχι, αλλά ας μου εξήγηση κάποιος και πιστέψτε έχω ανοιχτά αυτιά, με ποιόν άλλο μπορούσε να συνεργαστεί και δεν το έκανε; Ποιος είναι αυτός ο άκρατος επαναστατικός δρόμος που πρέπει να πάρει η γειτονιά μου; Ποιες γειτονιές πρέπει να μιμηθεί; Με ποιες γειτονιές θα πρέπει να συνεργαστεί και να συμμαχήσει; Αν δεν ελιχθεί, δεν συνεργαστεί δεν συμμαχήσει με καμιά γειτονιά πως θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις συμμορίες από όλες τις γειτονιές του κόσμου; Πως θα αναπτύξει τεχνολογία και τεχνογνωσία που είναι ο νούμερο ένα πλουτοπαραγωγικός παράγοντας για οποιαδήποτε γειτονιά; Συνεχίζοντας όμως ας δούμε τι έγινε στην ιστορία που σας αφηγούμαι. Από την πρώτη στιγμή η συμμορία της γειτονιάς μου και απ’

όλες τις άλλες γειτονιές του κόσμου, ξαμόλησαν τα μέλη τους και τα σκυλιά τους (δες δημοσιογράφοι) και σε κάθε βήμα χαστουκίζουν, φωνάζουν, γαυγίζουν, παραπληροφορούν, εκβιάζουν, φοβερίζουν, πιέζουν, υποβαθμίζουν και χλευάζουν, στην προσπάθεια τους να ξαναπάρουν τον πλήρη έλεγχο της γειτονιάς. Θέλουν να καταφέρουν πάση θυσία και γρήγορα να πάρουν τον πλήρη έλεγχο της γειτονιάς, γιατί αν δεν καταφέρουν σύντομα, ενδεχόμενος και οι άλλες γειτονιές να καταλάβουν πως μπορούν να αντισταθούν στην συμμορία. Θα πίστευε κανείς πως όλοι θα έπρεπε να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια. Θα πίστευε κανείς πως πρωτεύον στόχος θα ήταν να εξασφαλίσουμε πως θα πάψει πλέον να κάνει κουμάντο η συμμορία στην γειτονιά. Θα πίστευε κανείς πως θα θέλαμε να δούμε (ακόμη και αν δεν έχουμε διάθεση να βοηθήσουμε) αν μπορεί να τα καταφέρει. Δεν μας ζήτησε πολύ χρόνο, 4 μήνες. Στους 4 μήνες αν δεν τα καταφέρει τότε πετροβολούμε όλοι μαζί, με εμένα πρώτο. Αν και δεν θα χρειαστεί, γιατί αν δεν τα καταφέρει έστω και στοιχειωδώς, είναι αφελείς αυτοί που πιστεύουν πως θα ξανακάνει κουμάντο η ίδια συμμορία. Είναι αφελείς επίσης (και λυπάμαι που το λέω, γιατί είναι άτομα για τα οποία τρέφω μεγάλη εκτίμηση) όσοι πιστεύουν πως μεγάλο μέρος των ατόμων της γειτονιάς μου θα ξυπνήσουν, θα σηκωθούν από τους καναπέδες και θα ξεκινήσουν την επανάσταση. Δεν είδα καμιά τέτοια τάση, σε οποιαδήποτε διαδήλωση στην γειτονιά μου, ακόμη και όταν ήταν κάτω από τον σκληρό ζυγό της συμμορίας. Αντίθετα πιστεύω πως οι καναπεδάκηδες της γειτονιάς μου, αν δεν τα καταφέρει, θα αναθέσουν την αντιμετώπιση της συμμορίας σε μια εταιρεία «security» με ξυρισμένα κεφάλια, γνωστή παγκοσμίως για την αποτελεσματικότητα της και την δυνατότητα της να εκμεταλλεύεται την απελπισία και την απόγνωση των ατόμων της γειτονιάς μου».

 

 Γιώργος  Β.

 

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη


ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη

στην επιτροπή δημόσιας διοίκησης της βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπ.Διοικ. Μεταρρύθμισης  με τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης – Καταπολέμηση γραφειοκρατίας και ηλεκτρονική διακυβέρνηση – Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις»

 Αθήνα, 20-4-15

 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές

Με ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου αποκαθίστανται πλήγματα που έχουμε δεχθεί ως δημόσιοι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς η ομοσπονδία μας, οι εκπαιδευτικοί των δημόσιων σχολείων βίωσαν αυτά τα χρόνια και την επιστράτευση (και μάλιστα επιστρατευθήκαμε προληπτικά γιατί συζητούσαμε για απεργία)και τις διαθεσιμότητες –απολύσεις αλλά και τις επιπτώσεις από το αυταρχικό μνημονιακό πειθαρχικό δίκαιο.

Με το νσχ αυτό ακυρώνονται οι διαθεσιμότητες και οι απειλούμενες απολύσεις εκπαιδευτικών και γίνεται η επανασύσταση όλων των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν και η επαναφορά των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ στις οργανικές τους θέσεις. Καταργείται επίσης ο θεσμός της διαθεσιμότητας. Θεωρούμε πως αυτό αποτελεί σημαντική νίκη του πολύμορφου κινήματος των εκπαιδευτικών που αναπτύχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια.

Υπάρχουν βεβαίως σοβαρά ζητήματα που συνεχίζουμε να διεκδικούμε και ζητάμε να συμπεριληφθούν στις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου.

-       Να αναγνωριστεί πλήρως ο χρόνος της διαθεσιμότητας για όλους για κάθε υπηρεσιακή, βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη. Αν δεν γίνει αυτό θα δημιουργηθούν τεράστιες ανισότητες ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς, ακόμα και σε αυτούς που ήταν στη διαθεσιμότητα.

-       Να αναγνωριστεί ο χρόνος διαθεσιμότητας για τους  85 εκπαιδευτικούς για τους οποίους παρά το γεγονός ότι δεν εκδόθηκε διαπιστωτική πράξη απόλυσης, έγινε αυθαίρετη περικοπή του 100% του μισθού τους και βρέθηκαν σε μιαν απίστευτη ομηρία που δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. (Δεν είχαν δυνατότητα να λάβουν αποζημίωση ή να μπουν στο ταμείο ανεργίας ή να πιάσουν αλλού δουλειά, γιατί τυπικά συνέχισαν -όλο αυτό το διάστημα από 22/3/14 έως σήμερα- να είναι δημόσιοι υπάλληλοι αφού δεν έχει εκδοθεί ποτέ διαπιστωτική πράξη λύσης της υπαλληλικής σχέσης τους) και βρέθηκαν σε μιαν απίστευτη ομηρία που δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έχουμε καταθέσει σχετική πρόταση - προσθήκη.

-       Να προβλεφθεί η δυνατότητα επαναφοράς όσων εξαναγκάσθηκαν να υποβάλουν αίτηση παραίτησης και συνταξιοδοτήθηκαν με ιδιαίτερα επαχθείς όρους.

Καλούμε επίσης το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει άμεσα στην νομοθετική ρύθμιση της επαναλειτουργίας των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν, στα ΕΠΑΛ.

Καταργείται η αυτοδίκαιη αργίατων μνημονιακών πειθαρχικών νόμων και επανέρχονται στη θέση τους όσοι είχαν τεθεί με αυτές τις διατάξεις  σε αργία.    Παραμένει όμως το περίφημο «αδίκημα» της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας» με τη διευκρίνιση πως δεν αφορά «συνδικαλιστική, πολιτική και κοινωνική δράση».  Παρόλα αυτά ζητάμε να απαλειφθεί πλήρως αυτό από τα πειθαρχικά αδικήματα γιατί με την ασάφειά του έχει δημιουργήσει «βιομηχανία» πειθαρχικών διώξεων.

Προωθείται η κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών που αποτελούσε πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος. Ζητάμε να διασφαλιστεί πλήρως το δικαίωμα της απεργίας ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα  σε μελλοντικές κυβερνήσεις για διασταλτική ερμηνεία των διατάξεων του νόμου για την πολιτική επιστράτευση.

Θεωρούμε ότι αρνητική εξέλιξη συνολικά είναι:

-           Ηαφαίρεση του αριθμού των διαθεσίμων και απολυμένων που επανέρχονται από το συνολικό αριθμό των νέων διορισμών. Ειδικά οι 1709 θέσεις των διαθέσιμων εκπαιδευτικών είχαν προκηρυχθεί, άρα είχε πιστωθεί η αντίστοιχη δαπάνη. Οι τεράστιες ανάγκες μόνιμων διορισμών και στην εκπαίδευση δεν μπορούν να καλυφθούν από τέτοιους αριθμούς. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο αριθμός των εκπαιδευτικών μειώθηκε δραματικά (στην δευτεροβάθμια 28.500 εκπαιδευτικοί λιγότεροι από το 2010 δηλ. μείωση κατά 27,1 %).

Για αυτό το λόγο ζητάμε να καλυφθούν όλα τα κενά εκπαιδευτικών από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, με προσλήψεις μόνιμων τόσων όσος ο φετινός αριθμός αναπληρωτών και όσων συνταξιοδοτηθούν. Άμεσος  διορισμός όσων είναι διοριστέοι από το 2008 (ΑΣΕΠ) και οι υπόλοιποι από τους πίνακες προϋπηρεσίας αναπληρωτών,  με αναγνώριση ολόκληρηςτης προϋπηρεσίας τους.

Είμαστε αντίθετοι στο θεσμό της «κινητικότητας» στο δημόσιο και τη δήθεν κάλυψη των κενών μέσω αυτής, απαιτούνται νέοι διορισμοί.

Παραμένουν όμως ανεκπλήρωτα σημαντικά αιτήματά μας όπως η κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης και της σύνδεσης με το μισθό και το βαθμό.Ζητάμε να καταργηθούν τα άρθρα 7,8 και 9 του Ν.4024/2011 και να κατοχυρωθεί άμεσα η ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη με άμεσο ξεπάγωμα της ωρίμανσης.

Τελειώνοντας, επιστρέψτε όμως μια αναλυτικότερη αναφορά στις διαθεσιμότητες – απολύσεις από τους ανθρώπους που τη βιώσαμε

Πρόκειται μια εγκληματική πολιτική που είχε τραγικές επιπτώσεις στους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους αλλά και τους μαθητές της τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης. Και καμία θετική επίπτωση (ούτε οικονομική, ούτε θεσμική).

2.500 μόνιμοι καθηγητές της ΤΕΕ σε ένα βράδυ βρεθήκαμε στο δρόμο. Εκπαιδευτικοί με προσόντα (σε αρκετές περιπτώσεις με 2 πτυχία, μεταπτυχιακά και ειδικές επιμορφώσεις) εκδιωχθήκαμε για ένα και μόνο στόχο: να συμπληρωθεί ο αριθμός αυτών που απαιτούσε η τρόικα να σφαγιαστούν στο βωμό της διάλυσης των δημόσιου κοινωνικού κράτους και να «σπάσει το ταμπού» των απολύσεων στο δημόσιο. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των συναδέλφων με μεταπτυχιακά και αυξημένα προσόντα, που αρχικά εξαιρέθηκαν από τη διαθεσιμότητα, αλλά για να συμπληρωθεί ο αριθμός που η τρόικα ζητούσε, τρεις μέρες μετά ήρθε τροπολογία για να ενταχθούν και αυτοί στη διαθεσιμότητα.Και μόνο η ανάμνηση της φράσης που ακούστηκε μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από τα χείλη του τότε Υφυπουργού Παιδείας, «η τρόικα μας ζήτησε και αυτούς», μας ντροπιάζει.

Αλλά και όσοι εξαιρέθηκαν που πήγαν; Επιστήμονες υγείας (για παράδειγμα γιατροί, νοσηλευτές, οδοντίατροι κ.ά.) με αυξημένα προσόντα μετατράπηκαν σε υπαλλήλους γραφείου. Αυτό το ονομάζετε εξορθολογισμό του κράτους;

Και οι περισσότεροι βγήκαν σε διαθεσιμότητα, υποτίθεται για να τοποθετηθούν με την κινητικότητα αλλού. Ξέρετε πόσοι τοποθετήθηκαν μέχρι σήμερα από τους 2000 εκπαιδευτικούς; Μόλις 174, οι υπόλοιποι 1.700 είναι ακόμη  στο δρόμο. Παίρνοντας το 75% του μισθού τους. Και στη θέση τους,για τις ανάγκες σχολείων και ΙΕΚ προσλαμβάνονταν ωρομίσθιοι και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις μη εκπαιδευτικοί. Αυτό το ονομάζετε εξοικονόμηση δαπανών; Κάποιοι τέλος δεν άντεξαν και παραιτήθηκαν.

Από την άλλη μεριά,20.000 μαθητές και μαθήτριες στερήθηκαντη δυνατότητα συνέχισης των σπουδών που είχαν επιλέξει. Καταργήθηκαν σημαντικοί τομείς και ειδικότητες που κάλυπταν το 23% του μαθητικού δυναμικού των  ΕΠΑΛ και του 60% των ΕΠΑΣ. Έκλεισαν πάνω από 100 σχολεία.  Αχρηστεύτηκαν ή έμειναν εκτός λειτουργίας πάνω από 900 εργαστήρια σχολείων. Πλήγηκαν ιδιαίτερα τα φτωχότερα στρώματα του λαού μας και ιδιαίτερα οι γυναίκες (καθηγήτριες και μαθήτριες). Και οι ειδικότητες αυτές δόθηκαν δώρο στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών ΙΕΚ. Αντέχει αυτή η πολιτική σε καμιά κριτική; Είναι ή δεν είναι έγκλημα κατά του δημόσιου σχολείου αυτό; Θα ζητήσει κανείς συγγνώμη από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους;

Και θέλω να με κοιτάτε όλοι και όλες στα μάτια. Γιατί θέλω τα μάτια και η φωνή μου να είναι αυτά των 2500 εκπαιδευτικών των οποίων η ζωή βιάστηκε αυτά τα χρόνια, αλλά και των 20.000 μαθητών και μαθητριών οι οποίοι στερήθηκαν τις σπουδές τους.

Να εκφράσω την κραυγή και την οργή μας για όσα αναγκαστήκαμε να υποστούμε. Γιατί εκτός από το ξύλοκαι τα χημικά στις κινητοποιήσεις μας,τη δημόσια διαπόμπευσηκαι συκοφάντηση από υπουργούς και ΜΜΕ, αρκετοί από εμάς αρρώστησαν ψυχικά και σωματικά, δυστυχώς και κάποιοι έφυγαν από τη ζωή. Και το μόνο πράγμα που μας κράτησε ζωντανούς και με υψηλό ηθικό και αγωνιστικότητα ήταν η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη μας. Μαζί με τους σχολικούς φύλακες, τους διοικητικούς ΑΕΙ, τις καθαρίστριες και όλους τους διαθέσιμους. Αυτό είναι και το μάθημα που γυρνώντας στα σχολεία θα διδάξουμε στους μαθητές μας. Ένα μάθημα βιωματικό. Ένα μάθημα αντίστασης, αγώνα, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Ξέρετε κάτι, αυτό που μας κράτησε ζωντανούς ήταν η υπόσχεση αγώνα που δώσαμε μεταξύ μας «όρκο τιμής να μη λυγίσω αν οι συνάδελφοί μου δεν γυρίζουν πίσω».

Και δεν λυγίσαμε. Σας ευχαριστώ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Διατλαντική Συμφωνία TTIP: Προς μια Ευρωατλαντική Δικτατορία των Αγορών;



Η σημερινή μέρα είναι παγκόσμια ημέρα δράσης ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες TTIP-CETA-TiSA, που προωθούνται από ΗΠΑ και Ε.Ε. ως τα αποφασιστικά θεμέλια για έναν ενιαίο ευρωατλαντικό οικονομικό χώρο. Δυστυχώς, μέσα στην δίνη των διαπραγματεύσεων και της εξέλιξης της ελληνικής υπόθεσης λίγη δημοσιότητα έχει δοθεί στην χώρα μας σε αυτές τις συμφωνίες. Κακώς, γιατί η κύρωσή τους, θα επιφέρει συνέπειες και στην χώρα μας, που θα κάνουν τα μνημόνια να φαντάζουν ως… παιδική χαρά (π.χ. προβλέπεται η άρση του κρατικού μονοπωλίου όλων των δημοσίων υπηρεσιών). Φαίνεται πως, απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το δυτικό κεφάλαιο από την ανάδυση ενός μπλοκ που αξιώνει μια νέα πολυπολική μορφή του παγκόσμιου συστήματος, προσπαθεί να περάσει στην αντεπίθεση. Αυτή έχει τον χαρακτήρα ενίσχυσης της παγκόσμιας δικτατορίας των αγορών, του τεχνοφασισμού και της επιτάχυνσης για μια μετάβαση του δυτικού μοντέλου προς τον… μετάνθρωπο.
Εκδηλώσεις στην χώρα μας, έχουν προγραμματιστεί στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο. Εδώ, αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα Ρήξη, ένα πληροφοριακό σημείωμα πάνω στις γενικές κατευθύνσεις που προβλέπονται στην Συνθήκη για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).

ardin-rixi.gr

Η Ατλαντική απάντηση στα σχέδια της Ευρασίας, πέραν των εξελίξεων στο Ουκρανικό, λέγεται TTIP (Trans-Atlantic Trade and Investment Partnership, δηλαδή Διατλαντική Συνεργασία για το Εμπόριο και τις Επενδύσεις). Πρόκειται για μια διμερή συνθήκη απορρύθμισης των αγορών, κατά τα κανονιστικά πρότυπα που προωθούν οι ΗΠΑ το δικό τους μοντέλο παγκοσμιοποίησης, η οποία αποσκοπεί στο να άρει κάθε είδους περιορισμό (εργασιακό, περιβαλλοντικό, διατροφικό, φορολογικό, τραπεζικό) κατά την εξωχώρια δραστηριότητα των μεγάλων επιχειρήσεων σε ΗΠΑ και Ε.Ε.
Οι διαπραγματεύσεις για την Συνθήκη ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2013, και ανακοινώθηκαν επισήμως από τον Ομπάμα κατά το παραδοσιακό του διάγγελμα προς το Έθνος. Οι προπαρασκευαστικές συνομιλίες που πραγματοποιήθηκαν για να καταρτίσει η κάθε πλευρά την λίστα των αιτούμενων απορρυθμίσεων, συντελέστηκαν με την ενεργό συμμετοχή αμερικάνικων και ευρωπαϊκών πολυεθνικών, σε κλίμα μυστικότητας. Εκατέρωθεν, περιλαμβάνονται αιτήματα για την μεταρρύθμιση θεμελιωδών κανόνων, νόμων, και οδηγιών, που έχουν ψηφιστεί από το Κογκρέσο, τις επί μέρους Πολιτείες, την Κομισιόν, τα Εθνικά Κοινοβούλια. Χαρακτηριστικό της μυστικότητας που διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις, είναι το γεγονός ότι τα μέλη των εθνικών κοινοβουλίων της Ε.Ε. δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο των αιτημάτων που εγείρει η πλευρά των ΗΠΑ προς τις χώρες τους.

Σύμφωνα με μια μελέτη που ανέθεσε η Κομισιόν, στο Κέντρο Ερευνών Οικονομικής Επιτροπής, η Συμφωνία αναμένεται να αυξήσει κατά 68-119 δισ. € το ΑΕΠ της Ε.Ε., και κατά 50-65 δισ. € το αντίστοιχο των ΗΠΑ (κατώτερο και υψηλότερο σενάριο).
Η συνθήκη απειλεί να επιβάλει σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., μεταξύ άλλων, και τα εξής:

Τον εξαμερικανισμό της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας (κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αντισυνδικαλιστικοί νόμοι κ.ο.κ.). την άρση των περιορισμών ως προς τη διατροφική ασφάλεια (μεταλλαγμένα, φυτοφάρμακα, κτηνοτροφία με αυξητικές ορμόνες). την απορρύθμιση των περιβαλλοντικών περιορισμών που θέτει η Ε.Ε. στην βιομηχανία της (ευρωπαϊκός κανονισμός Reach για τα χημικά προϊόντα). Άρση του κρατικού μονοπωλίου στις δημόσιες υπηρεσίες, και απελευθέρωση της αγοράς τους. Tην θέσπιση αυστηρότερων κανόνων σε ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τον περιορισμό της ελεύθερης πρόσβασης στην γνώση (πατέντες). την νομική εξίσωση κρατών, και δημόσιων οργανισμών, με τις πολυεθνικές και τους μεγάλους ιδιώτες επενδυτές, πράγμα που θα επιτρέψει στους δεύτερους να προσφεύγουν κατά των πρώτων, σε περίπτωση που κρατικές νομοθεσίες απειλούν ή ζημιώνουν την κερδοφορία τους (!). Τέλος, γίνεται προσπάθεια να αρθούν ακόμα και αυτοί οι ελάχιστοι δημόσιοι περιορισμοί στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Βεβαίως απορρύθμιση σημαίνει απώλειες θέσεων εργασίας: Ακόμα και η επίσημη έκθεση που εκπονήθηκε κατόπιν αιτήματος της ίδιας της Κομισιόν, προβλέπει απώλειες 1,2 εκ. θέσεων εργασίας. Στην πραγματικότητα αναμένονται να είναι πολύ περισσότερες, γι’ αυτό εξ άλλου η Ε.Ε. έχει ήδη προϋπολογίσει κονδύλια της τάξεως των 70 δισ. €, τα οποία θα διοχετευθούν μέσω των Ειδικών Διαρθρωτικών Ταμείων σε επιδόματα συντήρησης της ανεργίας για την εξαετία 2014-2020.
Οι δύο πλευρές έχουν υιοθετήσει ένα φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα που προβλέπει την κύρωση της συνθήκης κατά τα τέλη του 2015.__

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Ρήξη, φ. 113, 4/4/2015.

Σάκο – Βαντσέτι: “Είχαν κόκκινες δραστηριότητες”…


ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ • 16 Απριλιου 2015,
Ήταν 15 Απρίλη του 1920, χτες συμπληρώθηκαν 95 χρόνια. Στη χώρα της «ελευθερίας», στις ΗΠΑ, συλλαμβάνονται δύο από τους γνωστότερους ηγέτες του εργατικού κινήματος, οι Ιταλοί εργάτες Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι.
Το «έγκλημά» τους ήταν ότι πρωτοστάτησαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου και ήσαν πρωτοπόροι οργανωτές των εργατικών συνδικάτων. Η υπόθεσή τους έμελλε να καταγραφεί στα παγκόσμια χρονικά ως υπόδειγμα για το πώς δουλεύουν τα εργαστήρια κατασκευής προβοκατσιών και εγκλήματος.
Ας τα πάρουμε από την αρχή:
Η επίσημη κατηγορία που απαγγέλθηκε στους Σάκο και Βαντσέτι δεν είχε φυσικά καμιά σχέση με τις συνδικαλιστικές και τις πολιτικές τους δραστηριότητες. Κατηγορήθηκαν πως δήθεν πήραν μέρος σε ένοπλη ληστεία μιας χρηματαποστολής, που μετέφερε χρήματα για μισθούς στο Σάουθ Μπράιντρι. Κατά τη διάρκεια της ληστείας δολοφονήθηκαν ένας φρουρός της χρηματαποστολής και ο ταμίας της επιχείρησης. Το «αποδεικτικό» στοιχείο, το οποίο η αστυνομία χρησιμοποίησε για να ενοχοποιήσει τους δύο εργάτες, ήταν ένα πιστόλι, που είχε υπό την κατοχή του ο Νικόλα Σάκο, κατά τη στιγμή της σύλληψής του.
Σημείωση: Η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ δεν απαγορευόταν και το να έχει κανείς στ6ην κατοχή του πιστόλι κάθε άλλο παρά ασυνήθιστο ήταν…
Ο πραγματικός λόγος της σύλληψης των δυο εργατών δεν ήταν άλλος από το γεγονός ότι είχαν «είχαν κόκκινες δραστηριότητες και έπρεπε να πεθάνουν»! Αυτό ήταν το σκεπτικό της θανατικής απόφασης με το οποίο οι Σάκο – Βαντσέτι οδηγήθηκαν στην εκτέλεση.

Ο πραγματικός λόγος αυτής της πολιτικής δολοφονίας ήταν ότι η αστική τάξη των ΗΠΑ και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι έπρεπε να στείλουν ένα μήνυμα παραδειγματισμού. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι επαναστατικές εξελίξεις σ” ολόκληρο τον κόσμο, σε συνδυασμό με την ορμητική ανάπτυξη του εργατικού κινήματος μέσα στις ΗΠΑ, προκαλούν πανικό στη κυρίαρχη αμερικανική ελίτ.
Το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο πρωταγωνιστεί σε έκρηξη του αντισοβιετισμού και του αντικομμουνισμού που αγγίζουν τα όρια της υστερίας. Κάθε συγκέντρωση που υψώνεται κόκκινη σημαία θεωρείται έγκλημα. Αρκεί να φορέσει κανείς κόκκινη γραβάτα ή μαντήλι για να θεωρηθεί ύποπτος… Το αντεργατικό πογκρόμ διώξεων έχει ως συνέπεια χιλιάδες κομμουνιστές και προοδευτικοί πολίτες να ξυλοκοπούνται και να φυλακίζονται.
Ταυτόχρονα αναπτύσσεται ένα κύμα προπαγάνδας κατά των νεοφερμένων μεταναστών. Η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας βλέπουν στους μετανάστες από τις ευρωπαϊκές χώρες τους κύριους υπεύθυνους για τη ραγδαία διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεών στην αμερικανική εργατική τάξη. Οι ιθύνοντες κύκλοι των ΗΠΑ αντιλαμβάνονται ότι οι μετανάστες είναι το «εύκολο θύμα». Τους αποδίδουν όχι μόνο τις «ανατρεπτικές ενέργειες» όπως ονόμαζαν τις απεργίες, αλλά τους αξιοποιούν και για να στρέψουν τους άλλους εργαζόμενους εναντίον των μεταναστών. Ίδιο πάντα το «επιχείρημα»: Αυτοί ευθύνονταν, τάχα, οι μετανάστες, για την ανεργία και την οικονομική κρίση που έπληττε αυτήν την περίοδο τις ΗΠΑ…
Σε αυτό το κλίμα είναι που στήνεται η υπόθεση Σάκο – Βαντσέτι. Η δικαστική διαδικασία που ακολουθείται είναι μια ασύλληπτη φάρσα. Οι «αυτόπτες μάρτυρες» που προσέρχονται είναι εμφανώς «κατασκευασμένοι» από την αστυνομία. Αν και κανένας τους δεν ήταν παρών την ώρα της ληστείας, εντούτοις όλοι τους «αναγνωρίζουν» τους κατηγορούμενους ως δράστες…
Από την αρχή κιόλας της δίκης αποκαλύπτεται ότι ένας από τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας είναι εγκληματίας του ποινικού δικαίου που σε συνεννόηση με τον εισαγγελέα δέχεται να ψευδομαρτυρήσει με αντάλλαγμα την αποφυλάκισή του. Κατά τη διάρκεια της δίκης αποκαλύπτεται, επίσης, ότι ο διορισμένος από το δικαστήριο διερμηνέας παραποιεί συστηματικά τα λεγόμενα των δύο κατηγορουμένων, καθώς οι Σάκο και Βαντσέτι δεν ξέρουν καλά αγγλικά.
Μετά την κατάρριψη όλων των κατηγοριών το μόνο που απομένει είναι να εμφανιστεί ότι το όπλο με το οποίο έγιναν η ληστεία και οι φόνοι είναι του Σάκο. Την μεθόδευση αποκάλυψε αργότερα ο διευθυντής της αστυνομίας της Μασαχουσέτης, κάπτεν Πρόκτορ, ο οποίος κατέθεσε ως εμπειρογνώμων όπλων στη δίκη. Όπως αργότερα ομολόγησε: «Συμφωνήσαμε με τον εισαγγελέα να πω ότι οι σφαίρες που βρέθηκαν στον τόπο της ληστείας προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από το πιστόλι του Νικόλα Σάκο (…)».
Αυτό φτάνει για να κηρυχτούν οι δύο εργατικοί ηγέτες ένοχοι. Όμως ο δικαστής Θέιχερ, στο «αιτιολογικό» της απόφασης στην πρώτη δίκη του Βαντσέτι, απευθυνόμενους στους ενόρκους είχε αναφερθεί στους πραγματικούς λόγους της καταδίκης, μιλώντας χωρίς περιστροφές: «Ίσως – είχε πει - αυτός ο άντρας να μην έπραξε το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται. Είναι όμως ηθικά ένοχος γιατί αποτελεί εχθρό των υπαρχόντων θεσμών της χώρας»…
Ο αγώνας για την αναθεώρηση της θανατικής απόφασης διαρκεί έξι χρόνια. Εργατικές διαδηλώσεις και επιφανείς προσωπικότητες απ” όλο τον κόσμο στέκουν στο πλευρό των αθώων καταδικασθέντων. Μέχρι που η σκευωρία καταπίπτει ολοκληρωτικά: Τον Νοέμβρη του 1925 ο φυλακισμένος για σειρά εγκλημάτων Τσελεστίνο Μαντέιρος στέλνει ένα σημείωμα από τη φυλακή στη διοίκηση της αστυνομίας και στο δικαστήριο της Μασαχουσέτης, όπου γράφει: «Ομολογώ ότι πήρα μέρος στο έγκλημα του Σάουθ Μπράιντρι και ότι οι Σάκο και Βαντσέτι δεν συμμετείχαν».

Οι μάσκες πέφτουν. Παρά την ομολογία οι αρχές της Μασαχουσέτης και της Ουάσιγκτον απορρίπτουν το αίτημα για επανάληψη της δίκης. Η απόφαση είχε ληφθεί: Η εκτέλεση θα γίνει και θα γίνει για παραδειγματισμό όλων των εργατών. Οι Σάκο και Βαντσέτι θα εκτελεστούν για να ενοχοποιηθούν όλοι οι εργάτες που σηκώνουν κεφάλι. Θα εκτελεστούν για να ενοχοποιηθούν στο πρόσωπό τους όλοι οι νεοφερμένοι μετανάστες.
Η τελική πράξη του εγκλήματος εκτυλίσσεται στις 23 Αυγούστου 1927. Οι δύο αγωνιστές του αμερικανικού και του διεθνούς εργατικού κινήματος, ο Νικόλα Σάκο και ο Μπαρτολομέο Βαντσέτι, οδηγήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα. Δολοφονήθηκαν γιατί πίστευαν και έλεγαν ότι «η ταξική συνείδηση δεν είναι μια φράση – επινόηση των προπαγανδιστών, αλλά μια αληθινή, ζωτική δύναμη και πως όποιοι νιώθουν τη σημασία της παύουν να είναι υποζύγια και μετατρέπονται σε ανθρώπινες υπάρξεις».
Καθ” όλη τη διάρκεια της δίκης αλλά και της εξάχρονης φυλάκισής τους αντιμετώπισαν τη σκευωρία με ψηλά το κεφάλι. Εν αναμονή του θανάτου, τέσσερεις μήνες πριν από την εκτέλεση, ο Βαντσέτι, λάτρης του Πουτσίνι και του Δάντη, γράφει: «Αυτή η τελευταία αγωνία ήταν ο θρίαμβός μας. Τα λόγια μας, η ζωή μας, τα βάσανά μας, δεν είναι τίποτα! Η αφαίρεση της ζωής μας, της ζωής ενός καλού τεχνίτη παπουτσιών κι ενός φτωχού υπαίθριου πωλητή ψαριών, τα πάντα!».
Πενήντα χρόνια αργότερα από την δολοφονία, μόλις το 1977, ο κυβερνήτης της πολιτείας της Μασαχουσέτης, ο Μάικλ Δουκάκης, αναγνώρισε αυτό που ήξερε όλη η ανθρωπότητα: Επιβεβαίωσε ότι ο Σάκο και ο Βαντσέτι «ήταν αθώοι».Πενήντα χρόνια αργότερα…

Πηγή: enikos.gr