Θα σας διηγηθώ μια ιστορία....

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία....

«Στην γειτονιά μου για χρόνια πολλά δρούσε μια συμμορία που έκλεβε, λήστευε, βίαζε, σκότωνε, φόβιζε εξευτέλιζε και εκμαύλιζε συνειδήσεις. Το ίδιο συνέβαινε και εξακολουθεί να  συμβαίνει και στις όμορες γειτονιές και δυστυχώς και σε όλες τις γειτονιές του κόσμου απ’ ότι γνωρίζω. Στην γειτονιά μου βρέθηκε ένα τρελό παλληκαράκι, με φαινομενικά καθαρό βλέμμα (δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί, έχω μάθει πάντα να κρατάω μικρό καλάθι, αλλά και να κρίνω εκ του αποτελέσματος), που είπε πως αν εμείς εγκρίνουμε θα μπορούσε να δοκιμάσει να τα βάλει με την συμμορία. Είχε μια αρκετά μεγάλη έγκριση, αλλά δυστυχώς για να μπορέσει έστω και στοιχειωδώς να δράσει χρειάστηκε να συμμαχήσει με κάποια δήθεν μετανοημένα μέλη της συμμορίας. Ήταν ορθό αυτό. Για μένα όχι, αλλά ας μου εξήγηση κάποιος και πιστέψτε έχω ανοιχτά αυτιά, με ποιόν άλλο μπορούσε να συνεργαστεί και δεν το έκανε; Ποιος είναι αυτός ο άκρατος επαναστατικός δρόμος που πρέπει να πάρει η γειτονιά μου; Ποιες γειτονιές πρέπει να μιμηθεί; Με ποιες γειτονιές θα πρέπει να συνεργαστεί και να συμμαχήσει; Αν δεν ελιχθεί, δεν συνεργαστεί δεν συμμαχήσει με καμιά γειτονιά πως θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις συμμορίες από όλες τις γειτονιές του κόσμου; Πως θα αναπτύξει τεχνολογία και τεχνογνωσία που είναι ο νούμερο ένα πλουτοπαραγωγικός παράγοντας για οποιαδήποτε γειτονιά; Συνεχίζοντας όμως ας δούμε τι έγινε στην ιστορία που σας αφηγούμαι. Από την πρώτη στιγμή η συμμορία της γειτονιάς μου και απ’

όλες τις άλλες γειτονιές του κόσμου, ξαμόλησαν τα μέλη τους και τα σκυλιά τους (δες δημοσιογράφοι) και σε κάθε βήμα χαστουκίζουν, φωνάζουν, γαυγίζουν, παραπληροφορούν, εκβιάζουν, φοβερίζουν, πιέζουν, υποβαθμίζουν και χλευάζουν, στην προσπάθεια τους να ξαναπάρουν τον πλήρη έλεγχο της γειτονιάς. Θέλουν να καταφέρουν πάση θυσία και γρήγορα να πάρουν τον πλήρη έλεγχο της γειτονιάς, γιατί αν δεν καταφέρουν σύντομα, ενδεχόμενος και οι άλλες γειτονιές να καταλάβουν πως μπορούν να αντισταθούν στην συμμορία. Θα πίστευε κανείς πως όλοι θα έπρεπε να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια. Θα πίστευε κανείς πως πρωτεύον στόχος θα ήταν να εξασφαλίσουμε πως θα πάψει πλέον να κάνει κουμάντο η συμμορία στην γειτονιά. Θα πίστευε κανείς πως θα θέλαμε να δούμε (ακόμη και αν δεν έχουμε διάθεση να βοηθήσουμε) αν μπορεί να τα καταφέρει. Δεν μας ζήτησε πολύ χρόνο, 4 μήνες. Στους 4 μήνες αν δεν τα καταφέρει τότε πετροβολούμε όλοι μαζί, με εμένα πρώτο. Αν και δεν θα χρειαστεί, γιατί αν δεν τα καταφέρει έστω και στοιχειωδώς, είναι αφελείς αυτοί που πιστεύουν πως θα ξανακάνει κουμάντο η ίδια συμμορία. Είναι αφελείς επίσης (και λυπάμαι που το λέω, γιατί είναι άτομα για τα οποία τρέφω μεγάλη εκτίμηση) όσοι πιστεύουν πως μεγάλο μέρος των ατόμων της γειτονιάς μου θα ξυπνήσουν, θα σηκωθούν από τους καναπέδες και θα ξεκινήσουν την επανάσταση. Δεν είδα καμιά τέτοια τάση, σε οποιαδήποτε διαδήλωση στην γειτονιά μου, ακόμη και όταν ήταν κάτω από τον σκληρό ζυγό της συμμορίας. Αντίθετα πιστεύω πως οι καναπεδάκηδες της γειτονιάς μου, αν δεν τα καταφέρει, θα αναθέσουν την αντιμετώπιση της συμμορίας σε μια εταιρεία «security» με ξυρισμένα κεφάλια, γνωστή παγκοσμίως για την αποτελεσματικότητα της και την δυνατότητα της να εκμεταλλεύεται την απελπισία και την απόγνωση των ατόμων της γειτονιάς μου».

 

 Γιώργος  Β.