Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Δανειακή σύμβαση Μνημόνιου Νο2

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ 5 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΩΝ

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου
Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης
Ηλία Νικολόπουλου, Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου
Κώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
  1. Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
  2. Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
  3. Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
  4. Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
  5. Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
  6. Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον: (α) Με την επανάληψη -όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, (β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών, (γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και (δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
  7. Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.

ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

                                                                                      Καρδίτσα   23/ 2 / 2012

ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ   

ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3
ΤΗΛ. : 2441026197 – 27646                         ΠΡΟΣ         MME
FAX : 24410 26197                                                        


ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ


Οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Καρδίτσας συμπαραστέκονται στον δίκαιο αγώνα των αγροτών της περιοχή μας. 

Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους για να μείνουν στον τόπο τους, για να μην ξεριζωθούν από τα χωράφια τους, για τη δυνατότητα παραγωγής ποιοτικών και φτηνών προϊόντων, για ικανοποιητικές κατώτερες εγγυημένες τιμές. Για να ανατραπεί η πολιτική που μειώνει την αγροτική παραγωγή, μετατρέποντας τη χώρα μας σε χώρα εισαγωγής μεταλλαγμένων και άλλων αμφίβολης ποιότητας αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων σε πολύ υψηλές τιμές ενισχύοντας την εξάρτησή της. Για να ανατραπεί η πολιτική που συρρικνώνει τη μικρομεσαία αγροτιά, με αποτέλεσμα την απόγνωση χιλιάδων νέων αγροτών, που ενώ επιθυμούσαν να παραμείνουν και να καλλιεργήσουν τη γη τους, οδηγήθηκαν στη χοάνη των μεγάλων πόλεων και της ανεργίας

Ο αγώνας τους είναι και δικός μας. Η πολιτική που πλήττει το εισόδημα των αγροτών είναι αυτή που απαξιώνει τη δημόσια παιδεία, που μειώνει τους μισθούς, που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης που διαλύει την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη. Είναι η πολιτική της άγριας φοροεπιδρομής, του κλεισίματος των σχολείων, της απόσυρσης του κράτους από την υποχρέωσή του να παρέχει στους μαθητές μας, στα παιδιά μας, βιβλία και μόρφωση, δωρεάν μεταφορές συγκοινωνία. 
           
Είναι η πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης και κατά συνέπεια της αμάθειας και της σχολικής εγκατάλειψης που φέρνουν τα μέτρα συγκυβέρνησης και Τρόικας που περιλαμβάνονται στα Μνημόνια. Αυτή την πολιτική μόνο το ενιαίο μαχητικό λαϊκό κίνημα μπορεί να την αντιμετωπίσει.

ΜΑΖΙ  ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΕΟΛΑΙΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για :
·         ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
·         ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ.
·         Να καταργηθεί το βάρβαρο και δουλοπρεπές μνημόνιο κυβέρνησης – ΕΕ – Δ.Ν.Τ., το μεσοπρόθεσμο και όλα τα μέτρα που απορρέουν από αυτά.

ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ




Για το Δ. Σ. της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

         Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                       Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
  


  ΦΥΤΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΗΣ                                                                                 ΛΑΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Η ώρα της επίθεσης κατά του Μ.Θεοδωράκη

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Γιατί πανηγυρίζουν;

        Το Ευρωπαϊκό συμβούλιο τέλειωσε κλειδώνοντας το “κούρεμα” και το νέο δάνειο των 130 δις, και οι τηλεοπτικοί μαϊντανοί και τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα πανηγυρίζουν.Τι άραγε πανηγυρίζουν ; Ότι γύρισαν στο μεσαίωνα οι εργασιακές σχέσεις ;‘Οτι οι μισθοί γίνονται φιλοδωρήματα; Ότι απογυμνώνετε το σύστημα υγείας και το ισχνό κράτος πρόνοιας; Ότι έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους; Ότι ρημάχτηκαν οι μικρές επιχειρήσεις; Ότι η πολιτική ζωή θα θυμίζει μεσοπόλεμο με την πολιτική της αστάθεια , από τώρα και στο εξής; Ότι προβλέπουν πως το 2020 θά έχουμε χρέος 120% του Α.Ε.Π όσο είχαμε, πριν φέρει ο Γ.Α.Π το Δ.ΝΤ; Ήδη η Ιταλία μια ισχυρή βιομηχανική δύναμη με ανάλογο χρέος, δανείζεται με υψηλά επιτόκια που η Ελλάδα δεν τα άνεχε, και ο ΓΑΠ μας πήγε στην τρόικα.Γιατί άραγε πανηγυρίζουν τα παπαγαλάκια του συστήματος; Για να ξαναψηφίσουμε τους ίδιους στις ερχόμενες εκλογές;
Ματαιοπονούν, γιατί όπως είπε ο ποιητής Ν.Α Ασλάνογλου ¨” κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι κόκκινο τούβλο υλικό για οικοδομές΄”

ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ : Ποιούς εκπροσωπούν;

Mια συνέλευση που δεν  τελείωσε ,  μια προσπάθεια που συνεχίζεται…
Πριν αποχαιρετήσουμε το τριώδιο  ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ «έχασαν» τις μάσκες τους. Στην έκτακτη  Γ.Σ. της Παρασκευής  17/2  τα παρόντα μέλη του συλλόγου  έγιναν μάρτυρες  ενεργειών που απροκάλυπτα στόχο έχουν:
-Να παρεμποδίσουν έστω και πραξικοπηματικά κάθε πρωτοβουλία που συγκρούεται με τα μέτρα που  ψηφίζει και εφαρμόζει η κυβέρνηση Παπαδήμου
-Να ακυρώσουν κάθε ζωντανή διαδικασία που μετασχηματίζει το σύλλογό μας από ένα γραφειοκρατικό όργανο - συμπλήρωμα της διοίκησης, σε εστία διαλόγου, αλληλεγγύης και αντίστασης.
 Αφού όλο το προηγούμενο διάστημα καταψήφιζαν,μετέθεταν ή χλεύαζαν κάθε πρόταση στο ΔΣ που  έβγαινε εκτός του πλαισίου κίνησης της διαλυτικής, γραφειοκρατικής και αποπροσανατολιστικής γραμμής της ΑΔΕΔΥ και της ΔΟΕ,
αφού δεν έκαναν  ούτε τον κόπο να μαζικοποιήσουν τη ΓΣ υιοθετώντας την πρόταση  μας για περιοδεία στα σχολεία
αφού είδαν ότι παρ’ όλα αυτά η συνέλευση έγινε και θα αναγκαζόντουσαν από την πλειοψηφία των παρόντων  συναδέλφων να  υλοποιήσουν αυτά που επιδέξια το προηγούμενο διάστημα  στο ΔΣ καταψήφιζαν,
διέλυσαν μια συνέλευση που ήταν έτοιμη να πάρει αποφάσεις που στόχο είχαν να ζωντανέψουν τον σύλλογο και να τον προετοιμάσουν για τους αγώνες που θα κληθούμε να δώσουμε:
απέδειξαν ότι  αυτό το ΔΣ είναι αναντίστοιχο τόσο των διαθέσεων όσο και των αναγκών  των εκπαιδευτικών .
Η συγκυβερνητική πλειοψηφία του ΔΣ  αν και γελοιοποιείται προσπαθώντας να αντιπολιτευτεί τον εαυτό της, ισχυροποιείται  με την απουσία μαζικών διαδικασιών, αντλεί δύναμη από τον φόβο και την σύγχυση. Είναι το χέρι της τρόικας και του τραπεζοτσολιά Παπαδήμου στο σύλλογό μας. Εμποδίζουν κάθε τι  ενωτικό και αγωνιστικό.
Ενότητα δεν είναι να μην χαλάσουμε τις καρδιές μας και να χαριεντιζόμαστε ανέμελα στο ΔΣ όταν  η εκπαίδευση διαλύεται , εκπαιδευτικοί απολύονται ,  ο λαός εξανδραποδίζεται και η χώρα παζαρεύεται. Αποδείχτηκε πιο σύντομα απ’ όσο πιστεύαμε η ορθότητα να μη «μοιραστούμε» τις καρέκλες του ΔΣ μαζί τους Την ενότητα της «καρέκλας»,και του κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν θα την υπηρετήσουμε.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους  να συζητήσουν και να διαμορφώσούν ένα πρόγραμμα δράσης που να απαντά στις ανάγκες των καιρών. Να ζωντανέψουμε το σύλλογο συζητώντας σε κάθε σχολείο για το πως θα απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε.
-Να εκλέξουμε συνδέσμους σε κάθε σχολείο
-Να δημιουργήσουμε επιτροπή αγώνα για να συντονιστούμε παρακάμπτοντας την αδράνεια των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ
-Να ματαιώσουμε τις αξιολογήσεις/ απολύσεις  που δρομολογούν
-Να  αποτρέψουμε τις υποβαθμίσεις συγχωνεύσεις .
-Να δημιουργήσουμε ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (εκπ/κοι,γονείς σπουδαστές,μαθητές) Κομμάτι ενός συνολικού κινήματος ανατροπής των πολιτικών του μνημονίου  που υλοποιεί η κυβέρνηση  τουΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, της Τρόικας και των  δοσιλόγων της.
-Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες συντονισμού με πρωτοβάθμια σωματεία  κόντρα στην παραιτημένη απ’ τον αγώνα ΑΔΕΔΥ
-Να συμμετάσχουμε στον αγώνα ενάντια στα ΧΑΡΑΤΣΙΑ  διαμορφώνοντας δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα ενάντια τους
-Να επικαιροποιήσουμε τη στάση μας στο ζήτημα των ΡΟΜΑ υπερασπιζόμενοι ένα δημόσιο σχολείο που προσφέρει παιδεία σε όλους κόντρα στο Φαρισαϊσμό του Υπουργείου Παιδείας και τα φοβικά σύνδρομα μιας απελπισμένης κοινωνίας .
Να συζητήσουμε τις αποφάσεις,ν’ αποφασίσουμε τον  αγώνα, ν’ αγωνιστούμε...
γιατί  Δεν νικά εκείνος που έχει δίκιο, αλλά αυτός που παλεύει γι' αυτό!

Αναμνήσεις μιας............. καταστροφικής εποχής!!!!!!

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Το έγκλημα των συγχωνεύσεων


Διαρκές το έγκλημα των συγχωνεύσεων…

Μετά από το περσινό προγκρόμ των συγχωνεύσεων των σχολείων, όλων των βαθμίδων, ζούμε τώρα τη συνέχισή του. Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά, πέρα από τον οποιοδήποτε εξορθολογισμό θέλουν να παρουσιάσουν οι υπεύθυνοι. Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για τους σκοπούς των ενεργειών που καλούνται να υλοποιήσουν οι διοικήσεις των υπουργείων, η Κοινή Υπουργική Απόφαση βασίζεται στο άρθρο 35 του ν. 4024/2011 περί πλεονάζοντος προσωπικού και μεταφοράς του σε άλλο οργανισμό ή κατάργησης των οργανικών θέσεων. Εντυπωσιακή είναι και η ημερομηνία έκδοσης: 1/1/2012.

Σε αυτό το σχεδιασμό εντάσσεται και η εγκύκλιος 10112 /Δ4 του Υπουργείου παιδείας που καλεί έως 10/2/2012 τους Διευθυντές εκπαίδευσης και έως 2/3/2012 τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να κάνουν νέες εισηγήσεις για συγχωνεύσεις.

Όλα αυτά σημαίνουν πως οι φετινές συγχωνεύσεις καταργήσεις θα είναι πολύ πιο επώδυνες από τις περσινές. Οι δε παρενέργειες, σε επίπεδο κοινωνίας, πολυτροπικές:

• εγκατάλειψη αξιόλογων, άρτιων σχολικών υποδομών (βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γήπεδα, αίθουσες εκδηλώσεων), τις οποίες έχουν πληρώσει οι φορολογούμενοι

• μαρασμός και πλήρης ερήμωση στα χωριά με ταυτόχρονη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, τη στιγμή που η περιφεριεακή ανάπτυξη θα έπρεπε να είναι πυλώνας στήριξης

• μετακύλιση του οικονομικού βάρους μεταφοράς των παιδιών στους γονείς αφού οι Καλλικρατικοί δήμοι δεν διαθέτουν τους πόρους

• αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος για χιλιάδες παιδιά και διάρρηξη της συναισθηματικής σχέσης του μαθητή με το σχολείο και τους δασκάλους του την ίδια ώρα που τα ελληνικά σχολεία στερούνται υποστήριξης από το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό (ψυχολόγους, κοινωνικές/-ούς λειτουργούς κ.λπ.)

• δημιουργία πολυδύναμων μεγάλων απρόσωπων σχολικών μονάδων με απαράδεκτες έως ανύπαρκτες υποδομές, πολυπληθή τμήματα, όξυνση των φαινομένων βίας.

• υποχρέωση των παιδιών να μετακινούνται καθημερινά σε μικρές ή μεγάλες αποστάσεις, συχνά κάτω από δύσκολες συνθήκες, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση του φαινομένου της μαθητικής διαρροής,

• μείωση των οργανικών θέσεων που σημαίνει κατάργηση της μόνιμης θέσης εργασίας των εκπαιδευτικών και υποχρέωση καθημερινής ή μόνιμης μετακίνησης στον τόπο του παραμένοντος σχολείου, αύξηση των αδιόριστων εκπαιδευτικών (ακόμα και των διοριστέων με ΑΣΕΠ) κ.λπ. "

Ενδεικτικές παράμετροι του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-τραπεζιτών με τις ευλογίες και τη σύμφωνη γνώμη ΕΕ-ΔΝΤ, σε έναν εξαθλιωμένο ήδη πληθυσμό, μιας ανάλγητης πολιτικής.


Λιγότερα σχολεία – διευθυντές σε ρόλο εργοδότη – αξιολόγηση


Το ότι σχεδιάζουν απολύσεις φαίνεται και από το ότι ήδη έχουν χτίσει ή χτίζουν όλο το απαραίτητο οικοδόμημα: Την αξιολόγηση, όπου όποιος «δεν κουμπώνει στις απαιτήσεις μας θα απολύεται» (τάδε έφη Διαμαντοπούλου!) και τις λιγότερες θέσεις εργασίας για να προκύψει ο αριθμός εκπαιδευτικών που θα είναι αναλώσιμος στο μύλο της ανεργίας.

Θέλουν να πλασάρουν το παραμύθι πως μόνο οι «ακατάλληλοι» εκπαιδευτικοί απολύονται για να αναγκάσουν όσους παραμείνουν να έχουν μόνιμα σκυμμένο το κεφάλι στις επιλογές του κεφαλαίου για το σχολείο που χρειάζεται η αγορά

Ο δε γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ διαμαρτύρεται «έντονα και θα αντιδράσει ακόμη πιο έντονα αν αυτή η διαδικασία εξελιχθεί σε βάρος της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών». Το λύκο τον βλέπουμε, τον ντορό ψάχνουμε.


Κανένας εφησυχασμός


Γι αυτό όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί- γονείς- μαθητές, κόντρα στις ανέξοδες περσινές κορώνες τοπαρχών που δήθεν θα ξεσηκώνανε το νομό για να μην περάσει το άδικο, να πάρουμε στα χέρια μας την οργάνωση της αντίστασης, ώστε να μην προχωρήσει καμιά συγχώνευση, καμιά κατάργηση σχολείου στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Όλοι μαζί να κινηθούμε, με σκοπό να υπάρξει συντονισμός δράσης και κινητοποιήσεις, παράσταση στις διευθύνσεις ΠΕ και ΔΕ και Πανθεσσαλικός συντονισμός με στάση εργασίας και παράσταση διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας.


ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής στην εκπαίδευση.

Αφιέρωμα στις επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής στην εκπαίδευση:
Τι έχασε, τι έχει, τι της πρέπει

Το εκπαιδευτικό κίνημα καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει:
·         την εξακολούθηση της πολιτικής των περικοπών, με συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, πληθωρικά σχολικά τμήματα, μείωση των λειτουργικών εξόδων των σχολείων και συνολικά μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση,
·         το συναφές πρόβλημα της υποχρεωτικής καθημερινής μετακίνησης των μαθητών σε μικρές ή μεγάλες αποστάσεις, συχνά κάτω από δύσκολες συνθήκες με όλες τις αρνητικές συνέπειες,
·         Ολική απουσία διορισμών νέων εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα την γήρανση του εκπαιδευτικού σώματος
·         την πολιτική της μείωσης των διορισμών (στους 10 που αποχωρούν διορίζεται ένας) σε συνδυασμό με την πρακτική της «εφεδρείας», που αναμένεται να οξύνει περισσότερο τα προβλήματα λειτουργίας των σχολείων,
·         την αδιαφορία για την ουσιαστική βελτίωση της αρχικής εκπαίδευσης και της συνεχούς επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών με όρους που θα διασφαλίζουν αποτελεσματικότητα και διαφάνεια,
·         τη διεύρυνση ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο χώρο της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με τις απάνθρωπες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των εκπαιδευτικών
·         την έλλειψη σχολικών βιβλίων ακόμη και μετά τη λήξη του πρώτου τριμήνου, που έχει οδηγήσει σε αναζήτηση υποκατάστατων όπως τα μεταχειρισμένα βιβλία, οι σημειώσεις και οι φωτοτυπίες,
·         τη μόνιμη υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα οι σχολικές επιτροπές να μην έχουν χρήματα για τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους,
·         την ενίσχυση του αυταρχισμού και των διώξεων όσων αντιστρατεύονται αυτή την πολιτική, με στόχο τη βίαιη επιβολή της.
Αξίζει να αναφερθούμε ιδιαίτερα σε δύο κατηγορίες προβλημάτων που έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Η πρώτη αφορά την κατάργηση ή τον περιορισμό εκπαιδευτικών δομών και υπηρεσιών που αποσκοπούν στην «αντιστάθμιση» δυσκολιών ή ιδιαιτεροτήτων που κάποια παιδιά αντιμετωπίζουν στο σχολείο με ιδιαίτερη οξύτητα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν η ενισχυτική διδασκαλία και η πρόσθετη διδακτική στήριξη (που έχουν ουσιαστικά καταργηθεί), μέτρα στήριξης παιδιών μεταναστών όπως οι τάξεις υποδοχής και τα φροντιστηριακά τμήματα (που στα περισσότερα σχολεία δεν εφαρμόζονται), η εκπαίδευση των ελληνόπουλων στο εξωτερικό (που δοκιμάζεται σκληρά από περικοπές πόρων και καταργήσεις σχολικών μονάδων), ανάλογα μέτρα για τις δομές στήριξης παιδιών με ειδικές ανάγκες ή/και αναπηρίες (που διαρκώς συρρικνώνονται), τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (που αποστερήθηκαν έμπειρο και ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό), οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων (που κατά βάση έχουν καταργηθεί) κ.λπ. Σε αντιστάθμισμα κάποιων από αυτά εξαγγέλθηκε ότι θα λειτουργήσουν σε συγκεκριμένα σχολεία οι λεγόμενες «Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας», αλλά η εφαρμογή τους μέχρι σήμερα έχει περιοριστεί σε πειραματικό στάδιο.
Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται δομές, υπηρεσίες και εκπαιδευτικές πρακτικές που, αν και διευρύνουν την παρεχόμενη μόρφωση στο δημόσιο σχολείο και καθιστούν τη μαθησιακή διαδικασία πιο ελκυστική και αποτελεσματική, τίθενται και αυτές υπό τη δαμόκλειο σπάθη των περικοπών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι σχολικές βιβλιοθήκες –όσες και όπου υπήρχαν-, που ουσιαστικά αχρηστεύτηκαν, ενώ παράλληλα καταργήθηκαν και οι παιδικές εφηβικές βιβλιοθήκες,τα αθλητικά σχολεία και οι αθλητικές δραστηριότητες, που καταργήθηκαν, η αγωγή υγείας, η περιβαλλοντική εκπαίδευση και οι πολιτιστικές δραστηριότητες, που συρρικνώθηκαν, οι δομές συμβουλευτικής και προσανατολισμού, που περιορίστηκαν μέχρι την ολοσχερή εξαφάνισή τους κ.ο.κ. Το δημόσιο σχολείο σταδιακά αποψιλώνεται από τέτοιες δομές στο βωμό της εξοικονόμησης πόρων με αποτέλεσμα να γίνεται πιο τεχνοκρατικό και απωθητικό, και λιγότερο αποτελεσματικό.
Για την κάλυψη των κενών που δημιουργεί αυτή η αποψίλωση της εκπαίδευσης η ελληνική οικογένεια είναι αναγκασμένη να προστρέξει στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Επιβαρύνεται έτσι αφόρητα ο οικογενειακός προϋπολογισμός σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν δυσβάσταχτα τα βάρη της γενικότερης οικονομικής πολιτικής.
Γενικότερα, πρέπει να σημειωθεί ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το ελληνικό σχολείο επιβαρύνουν κυρίως τα παιδιά που προέρχονται από πιο φτωχά οικονομικά περιβάλλοντα, όπου συνήθως παρατηρείται και μια πολιτισμική ασυνέχεια ανάμεσα στο σχολείο και στην οικογένεια. Σε αυτά τα περιβάλλοντα παρέχονται στο παιδί ερεθίσματα και πρότυπα που συνήθως βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από εκείνα που ζητάει το σχολείο.
ΣΤΕΛΙΟΣ  ΑΝΑΣΤ.

Ήρθε η σειρά μου

Προτίμηση στα Ελληνικά προιόντα

                                                Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012
να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ
στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι,
τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία
το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα,
είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια.Στροφή στο μικρό Ελληνικό μαγαζί, στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό,
στροφή στον Έλληνα παραγωγό, ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ
ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ 520 !!!ΔΙΑΔΩΣΤΕΤΟ !!!!!

2,5 € το δεκάκιλο!!

http://olafree.blogspot.com/  .....ένα χρήσιμο blog
 
 


Πολίτες της Πιερίας καταργούν τους μεσάζοντες και χτυπούν τα σούπερ μάρκετς


Πριν λίγες μέρες, αγρότες από τη Δράμα μοίρασαν 10 τόνους πατάτες Νευροκοπίου μπροστά στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Οι παραγωγοί διαμαρτύρονταν για την εξαιρετικά χαμηλή τιμή με την οποία αγοράζουν την πατάτα τους οι έμποροι. Επιπλέον, κατήγγειλαν ότι... το 70% της παραγωγής τους παραμένει αδιάθετο, ενώ την ίδια στιγμή εισάγονται στην Ελλάδα πατάτες από την Αίγυπτο.

Ήταν μια πρωτοβουλία η οποία, για ευνόητους λόγους, έγινε δεκτή από τους πολίτες και προβλήθηκε επαρκώς από τα ΜΜΕ, και ειδικά από την ιδιωτική τηλεόραση, η οποία τον τελευταίο καιρό δεν χάνει ευκαιρία να κάνει θέμα των οκτώ τον δοκιμαζόμενο πολίτη, που στέκεται στην ουρά, είτε για ένα πιάτο φαγητό ή για ένα σακί δωρεάν πατάτες.

Τώρα, όλοι γνωρίζουμε, πως οι αγρότες στο Νευροκόπι της Δράμας έχουν πρόβλημα με τη σοδειά τους. Ε, και λοιπόν, αυτό ήταν; Ποιος θα βοηθήσει αυτούς τους συμπολίτες μας; Ο υπουργός, ο βουλευτής, ο δήμαρχος, η επιτροπή …ανταγωνισμού; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί πολίτες;
Εμείς, τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, επειδή πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε αλλαγή στην κοινωνία πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση της, δηλαδή από εμάς τους απλούς πολίτες, λάβαμε την παρακάτω πρωτοβουλία και ξεκινώντας από την τοπική κοινωνία της Πιερίας, κάνουμε την αρχή και ζητάμε να την στηρίξετε.

Η πρωτοβουλία μας «2,5 € το δεκάκιλο»
Επικοινωνήσαμε με την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Δράμας και βρήκαμε έναν γεωργό, ο οποίος έχει μεγάλη αδιάθετη ποσότητα πατάτας στην αποθήκη του. Ζητήσαμε από τον γεωργό, ο οποίος είναι κάτοχος άδειας πλανόδιου πωλητή, να φέρει 20 τόνους πατάτες στην Κατερίνη. Συμφωνήσαμε να μας πουλήσει τις πατάτες σε σάκους των 10 κιλών στην τελική τιμή των 2,5 Ευρώ το 10κιλο. Το κόστος της μεταφοράς θα επιβαρύνει τον ίδιο τον παραγωγό. Τα δέκα κιλά πατάτες στο Super Market κοστίζουν περίπου 7 ευρώ, δηλαδή στα ράφια τους είναι περίπου 300% ακριβότερες!

Η ομάδα μας έχει αναλάβει να βρει καταναλωτές για τους 20 τόνους και για τον σκοπό αυτό κατασκευάσαμε μια διαδικτυακή εφαρμογή μέσω της οποίας μπορούν τα 1.000 μέλη μας, αλλά και όλοι οι δημότες της Κατερίνης να παραγγείλουν την ποσότητα που επιθυμούν. Μόλις συμπληρωθεί ο αριθμός των αγοραστών, ο γεωργός θα φέρει τις πατάτες στην Κατερίνη. Τότε, θα συναντηθούμε σε ένα δημόσιο χώρο π.χ. ένα μεγάλο πάρκινγκ, για να παραλάβουμε και να πληρώσουμε τις πατάτες που έχουμε παραγγείλει. Σε κάθε μας νέα παραγγελία θα επιλέγουμε διαφορετικό παραγωγό.
Γιατί αυτή η πρωτοβουλία;

Όλοι μας γνωρίζουμε, πως η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση και η ενίσχυσή της με κάθε ευρώ είναι σημαντική. Οι επιλογές των καταναλωτών αποτελούν μία μεταβλητή, η οποία μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο και να ανακουφίσει τους εαυτούς μας και τους συμπολίτες μας, να σώσει τις δουλειές μας.

Αλλάζουμε συνειδητά τις καταναλωτικές μας συνήθειες και επιλέγουμε ελληνικά προϊόντα κατ ευθείαν από τον παραγωγό. Έτσι διασώζουμε θέσεις εργασίας, ανακυκλώνουμε το χρήμα μέσα στη χώρα μας, μειώνουμε τις εισαγωγές, συμβάλλουμε στη ζήτηση των ελληνικών προϊόντων άρα και σε περισσότερες επενδύσεις, άρα και σε κίνητρα για περισσότερες, ποιοτικότερες καλλιέργειες των δικών μας αγροτικών προϊόντων.

Κυρίως όμως, αναδεικνύουμε την αισχροκέρδεια και την αδικία που συντελείται σε βάρος των γεωργών, όπως επίσης, στέλνουμε το μήνυμα ότι εμείς οι καταναλωτές, οι απλοί πολίτες, δεν θα μείνουμε άπραγοι με σταυρωμένα τα χέρια. Η επιλεκτική επιβολή φόρων σε χαμηλόμισθους και συνταξιούχους, η δραστική μείωση του εισοδήματός μας, και από την άλλη πλευρά, τα κέρδη των μεγαλοκαρχαριών στα ύψη, αποτελούν θρασύτατη πρόκληση και συσσωρεύουν μεγάλο θυμό! Η απάντηση των πολιτών είναι η αυτοοργάνωση! Σταματάμε να αγοράζουμε ξένα προϊόντα! Παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας και απαντάμε με το δικό μας τρόπο. Είμαστε το 99%, αντιστεκόμαστε ενωμένοι και επιβάλουμε τους δικούς μας όρους. Ναι, μπορούμε να τους αναγκάσουμε να ρίξουν τις τιμές!

Σας καλούμε λοιπόν να στηρίξετε με όλες σας τις δυνάμεις αυτή την πρωτοβουλία, να συμβάλετε στη διάδοσή της και να την οργανώσετε και στη δική σας πόλη. Τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας έχουν όλη την καλή διάθεση να σας βοηθήσουν για να κάνετε τα πρώτα βήματα στον τόπο σας. Ταυτόχρονα, αναζητούμε και άλλους γεωργούς (info@otoposmou.gr), οι οποίοι θα μπορούσαν να μας πουλήσουν απευθείας τα προϊόντα τους (π.χ. ρύζι, όσπρια), χωρίς να χρειαστεί να μεσολαβήσουν μεσάζοντες.

Σας παρακαλούμε να μας πείτε την άποψή σας.
Το κόστος συσκευασίας για τον παραγωγό είναι αρκετά υψηλό και επηρεάζει σημαντικά την τιμή πώλησης. Π.χ. η συσκευασία των 10 κιλών έχει διαφορετικό κόστος από αυτή των 20 ή των 30 κιλών. Όσο μεγαλύτερη είναι η συσκευασία, τόσο χαμηλότερη είναι τιμή πώλησης. Τα 30 κιλά θα μπορούσαμε να τα αγοράσουμε π.χ. ακόμη και προς 20 λεπτά το κιλό, δηλαδή 6 ευρώ το σάκο!
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πως ο παραγωγός θα πρέπει να γνωρίζει το μέγεθος της συσκευασίας. Στο σημείο αυτό η γνώμη σας θα μπορούσε να μας φανεί πολύ χρήσιμη. Οργανώσαμε λοιπόν ένα απλό ερωτηματολόγιο και σας παρακαλούμε να απαντήσετε με ένα απλό κλικ στην ερώτηση: «Αν σήμερα αγοράζατε μια σχετικά μεγάλη ποσότητα πατάτες, ποια συσκευασία θα προτιμούσατε;»
Έχοντας την πληροφορία αυτή θα μπορέσουμε να δώσουμε σαφείς οδηγίες στον παραγωγό για τις συσκευασίες που πρέπει να μας ετοιμάσει.

Σας ευχαριστούμε για τη βοήθειά σας.
ΥΓ. Η διαδικτυακή εφαρμογή για τις παραγγελίες θα είναι έτοιμη προς χρήση από την επόμενη Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
ΛΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ..

http://olafree.blogspot.com/2012/02/blog-post_8863.html

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Απόδοκιμασία μαθητών στην παρέλαση των Ιωαννίνων

Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2012

Μαθητές αποδοκίμασαν τους επισήμους στην παρέλαση για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Με ένα απίστευτο περιστατικό,σημαδεύτηκε η σημερινή παρέλαση στα Γιάννενα για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης των Ιωαννίνων από τον Τούρκικο Ζυγό .Ομάδα μαθητών από σχολείο της πόλης,μόλις πλησίασε την εξέδρα των επισήμων,γύρισε και μούντζωσε ομαδικά τους επίσημους!!!Προηγήθηκε το σύνθημα του σημαιοφόρου του σχολείου ο οποίος φώναξε δυνατά "Είστε Μαλ..ς"!!!Η απίστευτη κίνηση των μαθητών-η οποία όπως όλα δείχνουν ήταν προσχεδιασμένη-,εξόργισε τον δήμαρχο Ιωαννίνων κ. Φίλιππα Φίλιο,ο οποίος αποχώρησε  όχι μόνο από την εξέδρα των επισήμων,αλλά και από το χώρο που έγινε η παρέλαση. 
EPIRUSGATE

"Ενα εκατομμύριο υπογραφές για την Ευρώπη"

Σχολείο αλληλεγγύης

                                                                    Καρδίτσα   17/ 2 / 2012

ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ   

ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3
ΤΗΛ. : 2441026197 – 27646                         ΠΡΟΣ         MME
FAX : 24410 26197                                                        

ΕΝΑΡΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
           
Στις ιδιαίτερα δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που ζούμε, την ώρα που η ανεργία καλπάζει και πολλές οικογένειες βρίσκονται σε αδιέξοδο, με πρωτοβουλία της Ε.Λ.Μ.Ε. ξεκίνησε από τη Δευτέρα 13/2  η λειτουργία υποστηρικτικών μαθημάτων αλληλεγγύης, (στο χώρο του 1ου ΓΕΛ Καρδίτσας) από συναδέλφους που επιθυμούν να διδάξουν, σε όσους  μαθητές δηλώσουν ενδιαφέρον για τα μαθήματα αυτά.
Αφού ζητήσουμε την κατανόηση τόσο των συναδέλφων όσο και των μαθητών και των γονιών τους για τυχόν οργανωτικά προβλήματα που προκύπτουν και τα οποία προσπαθούμε άμεσα να αντιμετωπίσουμε, θέλουμε να δηλώσουμε από τη μεριά μας  τα εξής:
Η λειτουργία των υποστηρικτικών μαθημάτων έρχεται ως μια μορφή απάντησης στην καταστροφική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας που:
1)                  κατήργησε την Ενισχυτική & την Πρόσθετη Διδακτική στήριξη
2)                  κατήργησε και συγχώνευσε σχολεία με σαρωτικό τρόπο, ώστε ο νομός μας           να  κατέχει μια θλιβερή πρωτιά
3)                  μείωσε τις δαπάνες των σχολείων μεταφέροντας την αρμοδιότητα στους Καλλικρατικούς δήμους.
4)                  καθυστέρησε την παροχή βιβλίων με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν προμηθευτεί το σύνολο των αναγκαίων βιβλίων, ενώ έχουμε διανύσει τη μισή και πλέον σχολική χρονιά.
            Αποτελεί μορφή απάντησης στη φτώχεια και την εξαθλίωση και κατά συνέπεια στην αμάθεια και τη σχολική εγκατάλειψη που φέρνουν τα μέτρα συγκυβέρνησης και Τρόικας που περιλαμβάνονται στα Μνημόνια.
 Η Πολιτεία αποσύρεται από τις υποχρεώσεις της απέναντι στα παιδιά και τους νέους για δημόσια δωρεάν παιδεία, μεταφέροντας το οικονομικό βάρος της μόρφωσης στους μαθητές και τις οικογένειές τους.
Η ανάπτυξη ενός δικτύου προσφοράς απ’ τη μεριά των εκπαιδευτικών, δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης με γονείς και μαθητές, διευκολύνοντας τις  διεκδικήσεις για ένα καλύτερο σχολείο που είναι  κοινές για γονείς, μαθητές και δασκάλους όλων των βαθμίδων.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς να σταθούν δίπλα στους μαθητές τους, να τους στηρίξουν στη δύσκολη πορεία για τη μόρφωση, τόσο κατά τη διάρκεια του μαθήματος, όσο και μετά.
Η αλληλεγγύη, συλλογική κι οργανωμένη, είναι και σ’ αυτές τις συνθήκες απαραίτητο όπλο στα χέρια των εργαζομένων (κι όχι η υποτιθέμενη “φιλανθρωπία”). Δεν εννοούμε βέβαια υποκατάσταση της κρατικής ευθύνης από τα σωματεία και αναστολή των διεκδικήσεων, αλλά το αντίθετο.
Η πρώτη και αληθινά αποτελεσματική βοήθεια στους μαθητές μας είναι η διεκδίκηση της ΔΗΜΟΣΙΑΣ και ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,  ο αγώνας για το ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ΜΟΡΦΩΣΗΣ .

Για το Δ. Σ. της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

         Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                       Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
  


  ΦΥΤΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΗΣ                                                                                 ΛΑΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Νεογερμανισμός.Ενα άρθρο που αξίζει να διαβάσουμε.

Νεογερμανισμός. Ο νέος εφιάλτης της Ευρώπης

Γράφει ο Κώστας Λάμπος prodial21@gmail.com,
Οι άνθρωποι αποφάσισαν από πολύ νωρίς να συμβιώνουν σε Κομμούνες και στη συνέχεια σε κοινωνίες για να μετριάσουν τα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες τους και να αντιμετωπίσουν τις αντίξοες συνθήκες της ζωής τους. Γι’ αυτό ένωσαν τη λογικής τους, τις δυνάμεις της φαντασίας και του σώματός τους, τη νοημοσύνη, την εξυπνάδα, τις γνώσεις τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους, δηλαδή ένωσαν την ανθρωποσύνη τους[1], με το συνειδητό στόχο τόσο της διασφάλισης της επιβίωσή τους, όσο και την εξασφάλιση μιας καλύτερης ζωής. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρθηκαν και οι κοινωνίες, ως ανθρώπινα δημιουργήματα, και συμπτύχθηκαν σε κράτη και τα κράτη σε Ενώσεις κρατών με το συγκεκριμένο στόχο, οι λαοί να ζήσουν σε συνθήκες ευημερίας και ειρηνικής συνεργασίας στα πλαίσια ενός δημιουργικού ουμανιστικού πολιτισμού.
Βέβαια υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα ατομικές, συλλογικές, ταξικές και κρατικές αποκλίνουσες τάσεις και συμφέροντα που νόθευσαν το κοινωνικό όραμα και αποπροσανατόλισαν τις κοινωνίες από τον κύριο σκοπό τους, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν, να φρενάρουν και να καθυστερούν την πορεία των επιμέρους κοινωνιών και συνολικά της ανθρωπότητας προς ένα καλύτερο κόσμο, ποτέ όμως δεν κατάφεραν να ακυρώσουν συνολικά και διαπαντός αυτή την πορεία της ανθρωπότητας προς την κοινωνική ισότητα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία χτίζεται πάνω στους ενδοευρωπαϊκούς καπιταλιστικούς και εθνικιστικούς ανταγωνισμούς, στους ενδοϊμπεριαλιστικούς πολέμους και στις εμφυλιοπολεμικές καταστροφές με σκοπό το ξεπέρασμά τους για την ευημερία και την ειρηνική συμβίωση των λαών της Ευρώπης. Παρά τις εγγενείς αντιφάσεις-αντιθέσεις και τις στραπάτσες της γέννας της, η ΕΕ κατάφερε να κάνει μερικά, δειλά ίσως, βήματα προς την κατεύθυνση των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, αλλά δυστυχώς σε βάρος του γεωγραφικού και του κοινωνικού ευρωπαϊκού Νότου, δηλαδή σε βάρος των μεσογειακών λαών και όλων των εργαζόμενων της ΕΕ. Η αιτία γι’ αυτή την εξέλιξη είναι βέβαια ο  πραγματικά υπαρκτός καπιταλισμός, ο οποίος ως εθνοκαπιταλισμός, ως γερμανικός ηγεμονισμός, δηλαδή ως νεογερμανισμός συμπεριφέρεται ως διάδοχος του εθνικοσοσιαλισμού, με εχθρότητα απέναντι στα μικρότερα έθνη-μέλη της ΕΕ και απέναντι στις καταπιεζόμενες κοινωνικές τάξεις και τα φτωχά κοινωνικά στρώματα.
Σήμερα η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο, ίσως στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας της. Ο ένα δρόμος είναι αυτός του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ο οποίος υπό την ηγεσία του γερμανικού κεφαλαίου είναι ενταγμένος στη στρατηγική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης του ηγεμονικού κεφαλαίου. Με την έννοια αυτή η ιδεολογία του νεογερμανισμού, ως κυρίαρχης ιδεολογίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, λειτουργεί συμπληρωματικά ως δίδυμη αδελφή ιδεολογία του αμερικανισμού[2], της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του παγκοσμιοκυβερνητισμού που σταδιακά ολοκληρώνεται και από τους λαούς βιώνεται ως παγκόσμια καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος του σταδιακού μετασχηματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένωση των κεφαλαίων σε αντικαπιταλιστικά προσανατολισμένη και ανασυγκροτημένη ΕΕ των Λαών που θα οικοδομηθεί πάνω στα γερά θεμέλια των αγωνιστικών –ουμανιστικών παραδόσεων των λαών της Ευρώπης, με προεξάρχουσα μορφή αυτή της τοπικής Άμεσης Δημοκρατίας. Οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, δηλαδή οι λαοί της Ευρώπης οραματίζονται και αγωνίζονται για μια ΕΕ που θα εκφράζεται ως Ομοσπονδία Αμεσοδημοκρατιών Βάσης σε αμεσοδημοκρατικά έθνη και θα ολοκληρώνεται ως Συνομοσπονδία αμεσοδημοκρατικών εθνών στις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης με συγκεκριμένο κοινό στόχο την οικοδόμηση της αταξικής ευρωπαϊκής κοινωνίας και ενός καλύτερου δημιουργικού και ειρηνικού κόσμου.
Αντίθετα γίνεται προφανές πως ο αμερικανισμός και ο νεογερμανισμός απεργάζονται σχέδια διάλυσης της ΕΕ με σκοπό να αποκλείσουν το παραπάνω ενδεχόμενο, δηλαδή την εμφάνιση των λαών στο προσκήνιο και την ανάληψη της ευθύνης της πορείας της ΕΕ προς την κατεύθυνση της Άμεσης Δημοκρατίας. Στα πλαίσια αυτών των σχεδίων ήταν εύκολο για το νεογερμανισμό να εμφανίσει τη μικρή και γονατισμένη Ελλάδα, ως το μαύρο πρόβατο, που τάχα φταίει για τη μεγάλη καπιταλιστική κρίση και για την καταλήστευση των ευρωπαϊκών λαών από το κεφάλαιο. Μια συκοφαντία που έφτασε να γίνει και απειλή για την έξωση της Ελλάδας από το νεογερμανικό παράδεισο με σκοπό την κατατρομοκράτηση των άλλων λαών της ΕΕ για να αποδεχτούν τη  μοίρα που τους επιφυλάσσει το αρπακτικό κεφάλαιο και ο μανιακός καπιταλισμός.
Μόνο που αυτά τα σχέδια σκόνταψαν πάνω στη συνειδητοποίηση των λαών, πως σε συνθήκες καπιταλισμού όλοι οι εργαζόμενοι είναι Έλληνες και συνεπώς μετά την Ελλάδα έρχεται και η δική τους σειρά, ως Pigs1, Pigs2 και πάει λέγοντας μέχρι ο νεογερμανισμός να στεριώσει την ηγεμονία του πάνω στην Ευρώπη ως υπεργολάβος του κεφαλαιοκρατικού ηγεμονισμού και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας με την ταμπέλα του αμερικανισμού ή του αναδυόμενου κινεζισμού. Είναι ιστορικά βέβαιο πως όπως ο εθνικοσοσιαλισμός έτσι και ο νεογερμανισμός θα ηττηθεί, αλλά το ζητούμενο είναι να μην ξαναζήσει η Ευρώπη και Ανθρωπότητα μια τέτοια θηριωδία. Συνεπώς οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού είναι υποχρεωμένες να αφοπλίσουν ιδεολογικά, οργανωτικά, πολιτικά και κοινωνικά το νεογερμανισμό και να τον καταστήσουν ανίσχυρο να επαναλάβει τα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού σε βάρος της Ευρώπης και της Ανθρωπότητας, πριν να είναι αργά. Και θα είναι αργά αν ο νεογερμανισμός προλάβει να γίνει ο νεκροθάφτης της Ευρώπης.
Σημαντικό παραμένει το ζητούμενο της αποστασιοποίησης του γερμανικού λαού από τα σχέδια του νεογερμανισμού που είναι σχέδια του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχουν ούτε μπορούν να έχουν με τους γερμανούς εργαζόμενους, γιατί αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση ματαίωσης των σχεδίων διάλυσης της ΕΕ, πράγμα που θα σήμαινε πισωγύρισμα της Ευρώπης και συνολικά της Ανθρωπότητας στην εποχή των καταστροφικών ανταγωνισμών μεταξύ των φιλόδοξων ηγεμόνων της ανθρωπότητας.
Ας έρθουμε όμως στην περίπτωση της Ελλάδας και ας δούμε την εξέλιξή της κατά τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, μια περίοδος κατά την οποία οι μνήμες όσων γεννήθηκαν λίγο πριν από το 2ο παγκόσμιο πόλεμο είναι ακόμα ζωντανές, για να δούμε ποιος φταίει που η Ελλάδα βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται.
  1. Είναι παγκόσμια γνωστό πως κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1944) η ελληνική οικονομία υποτάχθηκε βίαια στα γερμανικά πολεμικά σχέδια, τα οποία αγνόησαν τις ανάγκες του ελληνικού λαού με αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό του από την πείνα. Ακόμα και αναγκαστικό δάνειο, της τάξης κάμποσων δισεκατομμυρίων Ευρώ, από την κατεχόμενη Ελλάδα πήρε η Γερμανία για να χρηματοδοτήσει την ιμπεριαλιστική της επέκταση προς τη Μέση Ανατολή. Τόσο κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής όσο και κατά την υποχώρηση των ηττημένων γερμανικών στρατευμάτων η ελληνική οικονομία ερειπώθηκε με την ολοκληρωτική καταστροφή από τη Βέρμαχτ όλων των οικονομικών και κοινωνικών υποδομών της χώρας. Εκατοντάδες χωριά και πόλεις καταστράφηκαν ολοσχερώς και περισσότεροι από εφτακόσιες χιλιάδες Έλληνες έχασαν τη ζωή τους με αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία να μην μπορεί για δεκαετίες μετά να ξαναβρεί τον αναγκαίο αναπτυξιακό δυναμισμό της. Το αποτέλεσμα της γερμανικής θηριωδίας παραμένει ακόμα ανοιχτή πληγή, γιατί η μεταπολεμική Γερμανία, ακόμα και μετά την επανένωσή της, αρνείται πεισματικά να επιστρέψει στην Ελλάδα το αναγκαστικό δάνειο και να καταβάλει τις οφειλόμενες πολεμικές αποζημιώσεις[3], οι οποίες, σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς ανέρχονται στο ποσό των 168 δισεκατομμυρίων Ευρώ, χωρίς τους τόκους[4], γιατί αν λογαριάσουμε και τους τόκους, όχι βέβαια τους τοκογλυφικούς με τους οποίους δανείζει την Ελλάδα η Γερμανία, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι ‘Κεφαλαιαγορές’ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε η σημερινή Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ΕΡυρώ, τα τριπλάσια δηλαδή από όσα καταχρηστικά δάνεια (Odious Debt)[5] που υποτίθεται οφείλει η Ελλάδα στους δανειστές της. Με αυτά τα λίγα αποκαλύπτεται, πως η αυταπάτη του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού για το Γερμανικό Ράϊχ των χιλίων χρόνων, καταδίκασε με την καταστροφικότητά του και την απανθρωπιά του την Ελλάδα να γυρίσει πίσω εκατό χρόνια και να ξαναρχίσει από την αρχή το δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου.
  2. Ο καινούργιος μετά την ήττα του εθνικοσοσιαλισμού, ανταγωνισμός των καπιταλιστικών και κρατικοκαπιταλιστικών μεγάλων δυνάμεων για ‘ζωτικό χώρο’ και για σφαίρες επιρροής, έσπρωξε την καταστραμμένη Ελλάδα στον πιο καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο (1946-1949), από τον οποίο η Ελλάδα, από αγγλικό, αναβαθμίστηκε σε αμερικανικό προτεκτοράτο. Η φτώχεια, η ανεργία, η καταπίεση και η δεξιά τρομοκρατία οδήγησαν περισσότερους από ένα εκατομμύριο Έλληνες στη μετανάστευση, από τους οποίους πεντακόσιες περίπου χιλιάδες κατάληξαν εργάτες στη Γερμανία (Gastarbeiter), οι οποίοι, στις συνθήκες του εξαντλητικού συστήματος εργασίας (Akordarbeit), του μίσους και του απροκάλυπτου ρατσισμού, πρόσφεραν, με τεράστιες θυσίες και απώλειες χιλιάδων ζωών, στη δημιουργία του λεγόμενου γερμανικού οικονομικού θαύματος, ενώ αν μπορούσαν να έμεναν στην Ελλάδα θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη της δικής τους χώρας, για να μην έχει ανάγκη να δανείζεται από τους τοκογλύφους ‘συμμάχους’ της.
  3. Αλλά και οι ελληνογερμανικές οικονομικές σχέσεις από το 1960 και μέχρι σήμερα, για τα τελευταία 50 χρόνια οικοδομήθηκαν πάνω στη λογική του ισχυρότερου και με τους άδικους όρους εμπορίου, διαμορφώνονταν σταθερά και αυξανόμενα παθητικά εμπορικά ισοζύγια, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ελλειμμάτων στην Ελλάδα και πλεονασμάτων στη Γερμανία. Οπότε η Ελλάδα για την κάλυψη των ελλειμμάτων της κατάφευγε και πάλι στη Γερμανία για δάνεια με τον όρο βέβαια να αυξάνει τις εισαγωγές γερμανικών βιομηχανικών προϊόντων και εξοπλισμών, όπως τανκς, υποβρύχια, αμυντικά συστήματα, αεροπλάνα κλπ. κλπ. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζονταν η απασχόληση των γερμανών, οι γερμανικές εξαγωγές προς την Ελλάδα και τα κέρδη των γερμανικών βιομηχανιών και τραπεζών, αλλά μειώνονταν η απασχόληση, συρρικνώνονταν η βιομηχανική ανάπτυξη στην Ελλάδα, μεγάλωνε η εξάρτηση της χώρας από τη Γερμανία και φυσικά μεγάλωνε ραγδαία το χρέος της Ελλάδας προς τη Γερμανία και τις άλλες αντίστοιχες χώρες. Όταν κάποια στιγμή η Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, άρχισε να σκέπτεται την εξομάλυνση της οικονομικής συνεργασίας με τους «προστάτες» και τη διεκδίκηση όρων αμοιβαίας συνεργασίας, αναζητώντας τη σύσφιξη των σχέσεών της με την Ευρώπη μέσω της σύνδεσής της με τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (1962), τότε καταδικάστηκε για εφτά ολόκληρα χρόνια, (1967-1974), να ζει, κάτω από το φασιστικό ζυγό της αμερικανονατοϊκής χούντας, σε συνθήκες πολιτικής τρομοκρατίας, οικονομικής στασιμότητας και κοινωνικής καθυστέρησης. Έτσι ανατράπηκε ο όποιος δειλός ευρωπαϊκός αναπροσανατολισμός της Ελλάδας και η χώρα μετατοπίστηκε ακόμα περισσότερο προς το δορυφορικό στερέωμα του αμερικανισμού. Με την ανατροπή της χούντας και την επαναφορά μιας καχεκτικής αστικής δημοκρατίας η ελληνική οικονομία εξελίσσεται σε συμπλήρωμα των μητροπολιτικών οικονομιών της Ευρώπης και κύρια της γερμανικής οικονομίας, η οποία δορυφοροποιεί σταδιακά την Ελλάδα και επισπεύδει (1980) την ένταξή της στην ΕΟΚ, για να βγει υποτίθεται από την εξάρτηση και την καθυστέρηση[6]. Έτσι η Ελλάδα, ως γερμανικός δορυφόρος, βρέθηκε, θέλοντας και μη, με την προστασία της Γερμανίας και με περισσή γκλαμουριά και επαίνους, πλήρες μέλος της Ευρωζώνης (2001), αλλά και με αυτή την εξέλιξη η Ελλάδα απομακρυνόταν από τον καπιταλιστικό παράδεισο, ο οποίος σταδιακά πρόβαλε ως η πραγματική κόλαση για τους εργαζόμενους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου.
  4. Αυτή την περίοδο αναδύεται ξαφνικά για την κοιμώμενη Δύση, η κρατικοκαπιταλιστική Κίνα η οποία τρελαίνει τις αγορές και αποσταθεροποιεί τη δυτική οικονομική ηγεμονία, με αποτέλεσμα τη βίαιη ανακατανομή της πίττας του παγκόσμιου λιανεμπορίου και τη σταδιακή αποβιομηχάνιση των παραδοσιακών καπιταλιστικών χωρών. Αυτά τα γεγονότα ήταν αρκετά για να επιτάχυναν την έκρηξη της τρέχουσας μεγάλης συστημικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού[7], όπου τα μεγάλα στοκ εμπορευμάτων δεν μπορούν να πωληθούν και το υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια δεν μπορούν να επενδυθούν. Και όσο ο καπιταλισμός αντιλαμβάνεται πως έχουν εξαντληθεί τα όρια μεγέθυνσής του, τόσο επιστρέφει υπό την καθοδήγηση του αμερικανισμού, για τη βίαιη επιβίωσή του, στις γνωστές πολιτικές του και στις μεθόδους του καταστροφικού σοκ και της τρομοκρατίας, του θερμού αλλά και ψυχρού οικονομικού πολέμου ενάντια στην εργαζόμενη ανθρωπότητα και στις φτωχές και τις μικρές χώρες[8] και ιδιαίτερα σε χώρες με σημαντική, για τα συμφέροντα του ηγεμόνα, γεωπολιτική θέση και γεωστρατηγική σημασία με σκοπό τον έλεγχο της Ευρασίας. Ο απώτερος σκοπός είναι η, με ιδιωτικά και κρατικά τοκογλυφικά δάνεια, «επανασυγκρότηση» των οικονομιών και χωρών που κατάστρεψε η παγκόσμια πολεμοκάπηλη συμμορία του κεφαλαίου, η απόκτηση του ελέγχου των κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου και άλλων ορυκτών και ο αποκλεισμός ανταγωνιστών στην κάθε κρίσιμη περιοχή. Η Κίνα όμως είναι μια μεγάλη χώρα με τεράστιο εργατικό δυναμικό που το κρατάει σε συνθήκες δουλείας για να παράγει και να πουλάει φτηνά και για να μπορεί να αγοράζει μαζικά τεράστιες ποσότητες κρατικών ομολόγων από χώρες της Δύσης με πρώτες και καλύτερες τις Ενωμένες Πολιτείες Αμερικής, πράγμα που της επιτρέπει να διεκδικεί ακόμα και την παγκόσμια καπιταλιστική ηγεμονία[9]. Για να επιβιώσει ο δυτικός καπιταλισμός καταφεύγει σε προγράμματα λιτότητας για τους εργαζόμενους, κινεζοποιώντας τις συνθήκες εργασίας, φτωχαίνοντας τους εργαζόμενους και σπρώχνοντας τις κοινωνίες στα όρια των αντοχών τους. Ίσως ακόμα και πέραν αυτών των ορίων με σκοπό να περιορίσει ακόμα και αυτή την ευνουχισμένη αστική δημοκρατία του κεφαλαίου με φασιστικά, κρατικοκαπιταλιστικά, ακόμα και με μαφιόζικα κυβερνητικά συστήματα που θα επιβάλλουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ρευστότητας του καπιταλιστικού συστήματος η Γερμανία προσπαθεί να κατοχυρώσει τη θέση της ως κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη και στο βαθμό που η ΕΕ αποτελεί εμπόδιο στα ηγεμονικά της σχέδια δεν έχει πρόβλημα ακόμα και να τη διαλύσει, για να υποτάξει στη συνέχεια μια-μια τις οικονομίες της Ευρώπης με όπλο το Ευρώ ή το Ευρωμάρκο. Αυτή η διαδικασία δείχνει πως η για δεκαετίες κρυμμένη ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού μεταλλάσσεται και σταδιακά μεταβάλλεται σε ιδεολογία του Νεογερμανισμού, στην υπηρεσία πάντα των βλέψεων του γερμανικού κεφαλαίου για την καθυπόταξη των χωρών και των λαών της Ευρώπης.
  5. Η Ελλάδα, ως σταυροδρόμι μεταξύ Βορά και Νότου, Ανατολής και Δύσης ήταν πάντα και για κάθε επίδοξο ηγεμόνα της περιοχής μια χώρα με μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία. Τελευταία μάλιστα με την ανακάλυψη τεράστιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στο χώρο της εδαφικής κυριαρχίας της η Ελλάδα απόκτησε ξαφνικά τεράστια οικονομική σημασία και έγινε το ‘μήλον της έριδας’, εξαιτίας και του ανταγωνισμού μεταξύ των ενδιαφερόμενων δυνάμεων να βάλλουν στο χέρι αυτούς τους θησαυρούς. Το στήσιμο του άξονα μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας για τη σύνδεση των Αυτόνομων Οικονομικών  Ζωνών τους, (ΑΟΖ) και την από κοινού εκμετάλλευση των πετρελαίων και του φυσικού αερίου της Μεσογείου φαίνεται πως έγινε με την υπόδειξη και προς το συμφέρον του αμερικανισμού. Το μπάσιμο του Διεθνούς Νομισματικού  Ταμείου στα οικονομικά των χωρών της ΕΕ με την υποστήριξη της Γερμανίας, αποτελεί προφανώς μια προσπάθεια συμβιβασμού μεταξύ αμερικανισμού και νεογερμανισμού, να γίνει δεκτή η Γερμανία από τον αμερικανισμό στη συνεκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων, ακόμα και αν αυτή η συνεργασία θα απαιτούσε τη διάλυση της ΕΕ. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πολιτική του καρότου και του μαστίγιου με την οποία η Γερμανία απειλεί από τη μια να πετάξει έξω από την Ευρωζώνη την Ελλάδα και από την άλλη να τη «σώσει» από τη χρεοκοπία[10]. Το σχέδιο αποσκοπεί στο να δεχτεί η Ελλάδα να ξεπουλήσει, για να ξεπληρώσει τάχα τους δανειστές της, όλο τον εθνικό της πλούτο, από βασικές υποδομές, μέχρι στρατηγικούς τομείς και ορυκτό πλούτο, ακόμα και αυτό το σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού, τον Παρθενώνα θα ήθελαν οι γερμανοί για να ξαναϋψώσουν τη σημαία του κατακτητή της Ελλάδας. Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτό το σχέδιο θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να αναγκαστεί με κάθε τρόπο να δεχτεί νέα δανειακά βάρη «σωτηρίας» και να παραιτηθεί από όλα αυτά τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία της, δηλαδή σε τελική ανάλυση από την εδαφική της ακεραιότητα και την εθνική της κυριαρχία. Ο νεογερμανισμός (ΕΚΤ) και ο αμερικανισμός (ΔΝΤ) θα καταφέρουν ίσως να πείσουν ελληνικές κυβερνήσεις να υποθηκεύσουν το μέλλον πολλών γενεών Ελλήνων και να υποτάξουν την  Ελλάδα στα ηγεμονικά τους σχέδια. Φαίνεται όμως να λογαριάζουν χωρίς τον ελληνικό λαό και χωρίς τους εργαζόμενους της ΕΕ και του κόσμου, που ακόμα δεν είπαν τον τελευταίο λόγο τους.
  6. Κάποιοι χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά του νεογερμανισμού απέναντι στην Ελλάδα ως έκφραση μίσους και εκδίκησης για την αντίστασή της ενάντια στον εθνικοσοσιαλισμό, που του χάλασε τα σχέδια. Μπορεί , αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η πολιτική του νεογερμανισμού ως πολιτική της Κλεπτοκρατίας, της Δανειοκρατίας και της Πλουτοκρατίας δεν υπαγορεύεται από συναισθήματα, αλλά από συμφέροντα και γι’ αυτό η πολιτική του νεογερμανισμού απέναντι στην Ελλάδα βρωμάει πετρέλαιο, μπαρούτι και αίμα. Η μέθοδος του νεοκαπιταλισμού είναι απλή. Στρατολογεί με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο και με τη βοήθεια των επιχειρήσεων, των πανεπιστημίων, των διάφορων Στοών και Λεσχών και των μυστικών υπηρεσιών του, από τις χώρες στόχο πρόθυμους συνεργάτες τους οποίους βοηθά, κύρια με το μαύρο πολιτικό χρήμα, να αναρριχηθούν σε κυβερνητικά και κρατικά πόστα με αντάλλαγμα να μεγαλώσουν με κάθε τρόπο οικονομικής συνεργασίας, αλλά και με αλόγιστο δανεισμό την εξάρτηση της χώρας τους από την οικονομία των προστατών-εργοδοτών τους, μέχρι οι οικονομίες των μικρών χωρών να πάθουν ασφυξία και να εκλιπαρούν γονατιστές για βοήθεια σωτηρίας σε δόσεις, δηλαδή για ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση.
  7. Όλο αυτό το σκηνικό δεν είναι τίποτα λιγότερο από την καπιταλιστική παρακμή που προσπαθεί να σταθεροποιηθεί και να επιβιώσει μέσα από την καταστροφή και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, Πρόκειται όμως για μια κατάσταση από την οποία δεν θα γλυτώσουν, όπως δεν γλύτωσαν και από τον εθνικοσοσιαλισμό, ούτε οι γερμανοί εργαζόμενοι. Γι’ αυτό σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού κατανοούν πως απέναντι στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου και στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη απάντηση είναι ο κοινός αγώνας για την απελευθέρωση όλων των χωρών και συνολικά της ανθρωπότητας από τον καπιταλισμό, είτε αυτός εκφράζεται ως αμερικανισμός, νεογερμανισμός, κινεζισμός, ή παγκοσμιοκυβερνητισμός.
  8. 8.      Ιδιαίτερα οι λαοί της Ευρώπης οφείλουν όλοι να κατανοήσουν πως κάθε ευημερία σε βάρος άλλων ανθρώπων και λαών είναι, όπως διδάσκει η ιστορία, προσωρινή και αργά ή γρήγορα αποδείχνεται ανθρωποτροφική πολιτική για να προσφέρει τους λαούς ως κρέας στις κρεατομηχανές αυτάρεσκων και αναποτελεσματικών ηγεμονικών ληστρικών πολέμων για να πλουτίζει μια απειροελάχιστη μειονότητα διεστραμμένων εγκληματιών σε βάρος της ανθρωπότητας και του πολιτισμού της. Αυτή η βαρβαρότητα, είναι βέβαιο, πως στις μέρες μας , στον 21ο αιώνα, θα πάρει ένα τέλος, γιατί, όπως έλεγε ο Λίνκολν «Μπορεί κάποιοι να εξαπατούν ένα τμήμα του λαού για μεγάλο διάστημα, Κάποιοι μπορούν να εξαπατήσουν για λίγο ολόκληρο το Λαό, αλλά ποτέ και κανένας δεν μπόρεσε να εξαπατήσει για πάντα τους Λαούς».
  9. Οι λαοί της ΕΕ, αλλά και του κόσμου ολόκληρου σφυρηλατώντας, στη βάση των κοινών αντικαπιταλιστικών συμφερόντων τους, την αγωνιστική ενότητά τους μέσα από την αλληλεγγύη, μπορούν να σταματήσουν την πολιτική του καπιταλισμού πριν φτάσουμε στη μεγάλη σφαγή που ετοιμάζουν στον ευρύτερο χώρο της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας για τον έλεγχο της Ευρασίας. Ιδιαίτερα ο γερμανικός λαός μπορεί και πρέπει να κατανοήσει πως δεν είναι οι έλληνες εργαζόμενοι υπεύθυνοι για τη δική τους κατάσταση, αλλά οι γερμανοί κεφαλαιοκράτες που τους σέρνουν κάθε λίγο και λιγάκι σε καταστροφικούς πολέμους με θύματα πρώτα τους ίδιους και συνεπώς ο νεογερμανισμός δεν μπορεί να είναι δική τους ιδεολογία.
  10. Μετά από όλα αυτά γίνεται αντιληπτό πως απέναντι στην καταστροφική και απάνθρωπη ιδεολογία και πολιτική του καπιταλισμού και τις ειδικότερες εκφράσεις της ως αμερικανισμός, νεογερμανισμός, κινεζισμός κλπ. κλπ., οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, δηλαδή ολόκληρη η εργαζόμενη ανθρωπότητα έχουν, ως κληρονόμοι του παγκόσμιου πλούτου των επιστημών, της τεχνολογίας και του πολιτισμού να αντιπαραθέσουν τον ανθρωπισμό, τον Ουμανισμό, ως κοσμοαντίληψη που βασίζεται στην αρχή, πως όλων των πραγμάτων μέτρο είναι ο άνθρωπος και όχι το κέρδος. Και συνεπώς απέναντι στην κεφαλαιοκρατία και στην ψεύτικη αντιπροσωπευτική δημοκρατία του κεφαλαίου έχουν να αντιπαραθέσουν την πανάρχαια και τώρα περισσότερο από ποτέ επίκαιρη Άμεση Δημοκρατία, τη μόνη και ικανή συνθήκη για να βγει η ανθρωπότητα από την καπιταλιστική παρακμή και να πορευτεί προς την κοινωνική ισότητα, την αταξική κοινωνία και την ευημερούσα και ειρηνική ανθρωπότητα.
Αυτός ο καλύτερος κόσμος σήμερα δεν είναι μόνο αναγκαίος, αλλά για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία είναι και εφικτός.

[1]  Ανθρωποσύνη, Ανθρωπία, Ανθρωπινότητα, βλέπε: Λάμπος Κώστας, Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία. Η Μεγάλη Πορεία της ανθρωπότητας προς την Κοινωνική Ισότητα και τον Ουμανισμό, υπό έκδοση.
[2] Βλέπε αναλυτικά Λάμπος Κώστας, Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση. Οικονομία του Φόβου και της παρακμής, ΠΑΠΖΗΣΗΣ, Αθήνα 2009.
[3] Roth Karl Heinz, Die offene Reparationsfrage. Die Profiteure des Raubzugs müssen zahlen , (Ανοιχτό το θέμα των αποζημιώσεων. Αυτοί που κέρδισαν από την αρπαγή πρέπει να πληρώσουν), στο Περιοδικό: LUNAPARK21, Heft 15/Herbst 2011. Βλέπε επίσης Παπαδημητρίου Ζήσης, Η Ελλάδα, το Ευρώ και οι γερμανικές αποζημιώσεις, στο Περιοδικό ΠΟΛΙΤΕΣ, τεύχος 31/Οκτώβρης.
[4] Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ, Μηνιαίο Δελτίο του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, διάφορα τεύχη.

[5] Λάμπος Κώστας, Odious Debt, (δυσβάστακτος, δόλιος, καταχρηστικός δανεισμός) και τρία ερωτήματα, στο http://epithesh.blogspot.com/2010/06/odious-dept.html


ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ 20/2/2012