Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Οι ανθρώπινοι λύκοι.

Μακρυγιαννης, 1843
     Εκει που καθομουν εις το περιβολι μου και ετρωγα ψωμι…Ηλθαν δυο επιτηδειοι,ανθρωποι των γραμματων, Μισομαθεις και Αθρησκοι,και μου ξηγιωνται ετσι, <Πουλας Ελλαδα, Μακρυγιαννη….
     Εφυγαν αυτοι.Κι εκατσα σε μιαν πετρα μονος και εκλαιγα.Μισος ανθρωπος κατασταθηκα από το ντουφεκι του Τουρκου,τσακιστηκα εις τις…περιστασεις του Αγωνα, και κυνηγιεμαι και σημερον.Κυνηγιωνται και αλλοι αγωνιστες πολύ καλυτεροι μου,διοτι εγω ειμαι ο τελευταιος και ο χειροτερος. ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΟΛΩΝ ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ.
     Θεε,συγχωρεσε τους παντιδους,που θελουν να μας παρουν τον αγερα που αναπνεομεν και την τιμην που με το ντουφεκι και γιαταγανι πηραμε.ΕΜΕΙΣ,το χρεος,το κατά δυναμιν,επραξαμεν.Και αυτοι βγηκαν σημερον να προκοψουν την Πατριδα.Μας γεμισαν φατρια και διχονοιαν.Και την Πατριδα,δεν τηνθελουν Μητερα κοινη, Αμοροζα εις τα κρεβατια τους την θελουν.
     Και καζαντισαν αυτοι πουγγια και αγαθα και αφηκαν τους αγωνιστες,τις χηρες και τα ορφανα εις τηνακρην.Αυτοι είναι οι ανθρωπινοι λυκοι,που φεραν δυστυχηματα και κιντυνον εις τον τοπον.Ας οψονται.
Το έστειλε ο βασίλειος αναστ.παφράλης απο αδριανή δράμας

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Μετά τις σημερινές εξελίξεις ( κλείδωμα; κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) ο Στάθης γίνεται διαχρονικός

Η αναχρονιστική και αντιδραστική Δημοκρατία

Η αναχρονιστική και αντιδραστική Δημοκρατία |

 Του Γιώργου Κοντογιώργη *
Δηλώνω εξαρχής ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι αναχρονιστικό και συνάμα αντιδραστικό. Είναι αναχρονιστικό, διότι ανάγεται στις διανοητικές επεξεργασίες και ανάγκες του 18ου αιώνα, όταν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αγωνιούσαν να αποτινάξουν τη φεουδαρχία. Επομένως, δεν απαντά στα σημερινά προβλήματα, ούτε ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες.
Είναι αντιδραστικό, διότι χρησιμοποιείται ως όχημα για να εμποδιστεί η κοινωνία να χειραφετηθεί, να πάρει τη μοίρα της στα χέρια της, και κυρίως για να ποδηγετηθεί από τη διεθνή των αγορών. Από την άλλη, η νεοτερικότητα, από άγνοια αλλά και από βαθιά ολιγαρχική αφετηρία, επιχειρεί να το νομιμοποιήσει, διατεινόμενη ότι πέτυχε το θαύμα: ότι το σημερινό σύστημα είναι και αντιπροσωπευτικό και δημοκρατικό, τη στιγμή που δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, και πάντως τα δύο αυτά συστήματα είναι ασύμβατα μεταξύ τους.
Τι είναι δημοκρατία;
Στη δημοκρατία το πολιτικό σύστημα ανήκει στην κοινωνία των πολιτών, η οποία έτσι γίνεται συστατικός θεσμός της πολιτείας, δήμος. Συγχρόνως, η κοινωνία των πολιτών κατέχει όλη την πολιτική αρμοδιότητα, αυτοκυβερνάται.
Στον αντίποδα, στις μέρες μας, το πολιτικό σύστημα το κατέχει το κράτος, στο σύνολο του, και μαζί την πολιτική κυριαρχία. Η κοινωνία στη δημοκρατία είναι δήμος, σήμερα είναι ένας απλός (εξω-πολιτειακός) ιδιώτης. Η δημοκρατία διαφέρει, επίσης, από την αντιπροσώπευση. Και τις δύο αυτές πολιτείες η κοινωνία των πολιτών είναι δήμος, θεσμός/μέτοχος της πολιτείας. Όμως, στην αντιπροσώπευση κατέχει μόνο την ιδιότητα/τις αρμοδιότητες του εντολέα, ενώ οι αρμοδιότητες του εντολοδόχου ανήκουν στον φορέα της πολιτικής εξουσίας. Εξού και δεν γίνεται στην ίδια χώρα να συνυπάρξουν αντιπροσώπευση και δημοκρατία.
Γιατί επικαλούμαστε τη δημοκρατία;
Γιατί τόση εμμονή της εποχής μας να δηλώνει αυτάρεσκα ότι το σύστημά της είναι δημοκρατία, ενώ δεν είναι; Τι ανώτερο έχει η δημοκρατία από τα άλλα πολιτεύματα, ώστε θέλουμε να αισθανθούμε ή έστω να δείξουμε ότι το κατέχουμε;
Θα αναφέρω δύο από τους κύριους λόγους. Ο ένας αφορά σ’ αυτό που έρχεται να εμπραγματώσει η δημοκρατία. Την καθολική (ατομική, κοινωνική και πολιτική) ελευθερία. Ο σκοπός αυτός της δημοκρατίας σήμερα περνάει απαρατήρητος, διότι οι αξίες της εποχής μας περιορίζονται μόνο στην ατομική ελευθερία. Είμαστε έτοιμοι να ξεσηκωθούμε εάν μας περιορίσουν την ατομική μας διαθεσιμότητα, στην ιδιωτική μας ζωή, και ορισμένα κοινωνικο-πολιτικά δικαιώματα. Όμως, κανείς δεν αισθάνεται μη ελεύθερος στο κοινωνικο-οικονομικό και πολιτικό πεδίο, όπου αποφασίζουν άλλοι, οι ιδιοκτήτες των αντίστοιχων συστημάτων (του οικονομικού και του πολιτικού), για τη ζωή του.
Ο άλλος λόγος, έχει να κάνει με τους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώνουν το περιβάλλον της ζωής μας. Εάν η κοινωνία σήμερα έχει περιέλθει σε μειονεκτική θέση, με αποτέλεσμα να χάνει και τα ολίγα που κατέκτησε τις προηγούμενες δεκαετίες με πολλούς αγώνες, οφείλεται στο γεγονός ότι η μεν ίδια βρίσκεται εκτός πολιτείας, η δε οικονομία (με τη μορφή της αγοράς) έχει κερδίσει μια συντριπτική υπεροχή ισχύος. Έτσι, η αγορά έθεσε σε ομηρία την πολιτική τάξη και δι’ αυτής το κράτος και τις αποφάσεις του. Η σχετική ισορροπία μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς, που είχε διαμορφωθεί στο παρελθόν, έχει ολοκληρωτικά ανατραπεί.
Πώς θα αποκατασταθεί η ισορροπία;
Προφανώς όχι με όχημα το παρόν πολιτικό σύστημα, ούτε με τους παραδοσιακούς τρόπους πολιτικής δράσης. Διαπιστώνουμε καθημερινά την αναποτελεσματικότητα της «πολιτικής του δρόμου», όπως και την ολοένα μεγαλύτερη εξάρτηση των φορέων του πολιτικού συστήματος από το «διακύβευμα» των αγορών. Άλλωστε, οι πολιτικές ηγεσίες δεν κρύβουν ότι έχουν τάξει ως σκοπό της πολιτικής του κράτους το συμφέρον των αγορών και όχι το κοινωνικό συμέρον. Για να είμαι ακριβής, οι ίδιοι οι θεμελιώδεις χάρτες εντέλλονται όπως οι πολιτικοί πολιτεύονται με γνώμονα τη «συνείδη και όχι το κοινό συμφέρον.
Να υποθέσουμε ότι η λύση εντοπίζεται στην εγκαθίδρυση της δημοκρατίας; Προφανώς όχι. Για τον πολύ απλό λόγο ότι η δημοκρατία δεν είναι εφικτή στις μέρες μας. Αποτελεί την πολιτεία της κοινωνικής ωριμότητας και όχι της βρεφικής φάσης που διέρχεται ο κόσμος της εποχής μας. Όπως ο ατομικός άνθρωπος δεν μπορεί εξ αποφάσεως να μεταβεί από την ηλικία των δέκα ετών σε εκείνη των εξήντα ή των εβδομήντα, έτσι και οι κοινωνίες.
Η βιολογία των συγχρόνων κοινωνιών μας καλεί να σκεφθούμε πάνω στο ζήτημα της μετάβασής τους από το μη αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα, που βιώνουμε, στην αντιπροσώπευση. Από τη στιγμή που η κοινωνία θα εγκατασταθεί στο εσωτερικό της πολιτείας και θα λειτουργήσει ως εντολέας, οι κοινωνικοί συσχετισμοί, που υπαγορεύουν τις πολιτιτικές αποφάσεις, θα ανατραπούν δραματικά υπέρ της. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι αρκεί γι’ αυτό μια προσομοίωση αντιπροσώπευσης που θα έδινε στην κοινωνία των πολιτών τη δυνατότητα του «ελέγχειν» και του «ευθυνεσθαι» της πολιτικής τάξης. Η αρμοδιότητα αυτή, σε συνδυασμό με την εκλογική νομιμοποίηση του πολιτικού προσωπικού, επέτρεπε, αντί να χτυπάει έξωθεν την πόρτα της εξουσίας, να ανοίξει, έστω κατά μικρόν μια χαραμάδα παρουσίας στο εσωτερικό της, με ασύμμετρες επιπτώσεις. Οι αγορές και μαζί τους πια η πολιτική τάξη, γνωρίζουν ότι η αντιπροσωπευτική μετάλλαξη της πολιτείας αποτελεί τη μείζονα απειλή για τα συμφέροντά τους. Εξού και η κοινωνία των πολιτών έχει εξελιχθεί στον πρωταρχικό τους αντίπαλο.
Κατά τούτο, εκτιμώ ότι ο πόλεμος των εννοιών -και όχι των ιδεών- θα είναι αδυσώπητος στο προσεχές διάστημα. Διότι από αυτόν θα κριθεί, σε σημαντικό βαθμό, ο χρόνος ανασυγκρότησης του πολιτικού προτάγματος της κοινωνίας, η απελευθέρωσή της από τα στερεότυπα που την θέλουν εγκιβωτισμένη στον ιδιωτικό χώρο, μακράν του πολιτειακού κέντρου, όπου λαμβάνονται οι αποφάσειςγια τη μοίρα της.
* Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κοντογιώργης. – Περιοδικό “HOT DOC”

Τι είναι η διαπλοκή;

Ασχολίαστο…

 

 

 

Το νέο της διοικητικό συμβούλιο ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. 
Τη θέση του διοικητή την κατέχει ο Γεώργιος Προβόπουλος, τις θέσεις των υποδιοικητών κατέχουν η Δενδρινού - Λούρη Ελένη και ο Παπαδάκης Ιωάννης αντίστοιχα. Ως μέλη του διοικητικού συμβουλίου διορίστηκαν οι Ασημακόπουλος ΔημήτριοςΓοζαδινός Ιωάννης, Κασιμάτης Γεώργιος, Μυλωνάς Γεώργιος, Οικονόμου ΓεώργιοςΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, Σταματόπουλος Χαράλαμπος και Χανδρής Μιχαήλ


Το σχετικό… ειδησάκι έχει ανέβει στην ιστοσελίδα του www.ase.gr 
 
Αντί σχολίου μας, αναπαράγουμε ένα παλαιότερο θέμα του Βήματος -Τρεις απαντήσεις σε δημοσίευμα του Βήματος (*)- όπου αναφέρονται αρκετά ενδιαφέροντα. Στην κρίση του καθενός, ασχολίαστο. 
Εκήβολος

Μέσα απο την απελευθέρωση,μήπως πρέπει να δούμε επιτέλους και τι κράτος πρέπει να φτιάξουμε;

Οι νέοι αγρότες και η λογική του παράλογου

 



Το κτήμα της φίλης της μου της Κοραλίας είναι ένας παράδεισος. 1500 ρίζες ελιές που προσπαθεί να τις φέρει βόλτα μόνη της και να παράξει λάδι στον πρωτογενή τομέα μιας και οι νόμοι και οι φόροι δεν τις επιτρέπουν να απασχολήσει προσωπικό και η ίδια σε καμία περίπτωση δεν θα έβαζε παράνομους εργάτες. 

Η φίλη μου η Κοραλία δεν μεγάλωσε στην Ελλάδα. Μεγάλωσε και σπούδασε στο Λονδίνο και η νοοτροπία της δεν είναι ελληνική. Είναι όμως κεφαλονίτισσα και όπως και εγω, πέρναγε πολύ χρόνο στο νησί κάθε καλοκαίρι. Και μιας και κληρονόμησε από τον πατέρα της το κτήμα, και χώρισε, αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή της και ξεκίνησε μια μικρή παραγωγή λαχανικών.
Για να μπορέσει να είναι νόμιμη και μετά απο μήνες τρεξίματος στις δημόσιες υπηρεσίες, έβγαλε χιλιάδες χαρτιά κατέθεσε φάκελο χρηματοδότησης σε πρόγραμμα επιδότησης. Οχι γιατί η ίδια ήθελε να μπει σε επιδοτούμενο πρόγραμμα, αλλά για να είναι νέα αγρότισσα, έπρεπε υποχρεωτικά να επιδοτηθεί!!!

Ο φάκελος πήγε στην Κέρκυρα και γύρισε πίσω με αρνητική απάντηση: "Μάλλον χώρισες τον άντρα σου για να πάρεις επιδότηση", πράγμα που δείχνει και τα επίπεδα νοημόσύνης της υπαλλήλου, και την κουτοπονηριά των ελλήνων σε σχέση με τις επιδοτήσεις... 

Αφού η φίλη μου εξηγησε πως δεν χώρισε για να πάρει επιδότηση (φαντάσου τί γίνεται!) αλλά αφού χώρισε, αποφάσισε να γίνει αγρότισσα για να θρέψει τα δύο της παιδιά... βγήκε η επιδότηση... 20.000 Ευρώ, λόγω κρίσης. Η ίδια όμως υποχρεούται και να ακολουθήσει αυτά που υπέγραψε με το Κράτος για 40.000 και βεβαια, να δηλώνει στην εφορία όλα της τα εισοδήματα, προ-πληρώνοντας 35% φόρο για κέρδη απο γεωργικές εργασίες, ακόμα και αν κέρδη δεν υπάρχουν.

Για να καλύψει τρύπες και να μπορέσει να ορθοποδίσει, ανακαίνησε 3 δωμάτια και προσπάθησε να τα εντάξει σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αγροτουρισμού... μιας και κτήμα είναι βιολογικό και θα μπορούσε να έχει πολλαπλές δραστηριότητες... Παρ'ολα αυτά, ΟΧΙ, γιατί για να έχεις άδεια αγροτουριστική πρέπει να είσαι ενταγμένος σε πρόγραμμα Leader και για να είσαι ενταγμένος σε Leader πρέπει να πληρώσεις μία επένδυση της τάξεως των 50.000Ε, εκ των οποίων θα βάλεις τα 25.000 απο την τσέπη σου, ενώ όταν το Κράτος έχει λεφτά, θα βαλει τα υπόλοιπα. Και αν....!!!

Αν θέλεις όμως να τα εντάξεις στον ΕΟΤ, πρέπει να πρέπει να κόβει αποδείξεις με μπλοκάκι στο ΤΕΒΕ ενώ πηληρώνεις παράλληλα  ΟΓΑ, ΕΛΓΑ και όλα τα πραλειπόμενα... Α ναι, και φυσικά, αυτά που πληρώνεις, δεν μετράνε στα χρόνια ασφάλισης...

Και δεν θέλω να αναφερθώ στους χιλιάδες νέους αγρότες ή κτηνοτρόφους που εντάχθηκαν σε κάποιο πρόγραμμα, πήραν δάνεια και τώρα έχουν φαλιρίσει μιας και το ελληνικό Δημόσιο είναι τόσο, μα τόσο αξιόπιστο ή για τους καταπληκτικούς υπάλληλους που σκέφτηκαν πως οι αγροτικές εκπαιδευσεις πρέπει να είναι το Μάρτιο που οι αγρότες δουλεύουν και όχι το Νοέμβριο που κάθονται. Εξ΄άλλου, το ξέρουμε όλοι μας πως το ελληνικό Δημόσιο, έχει τόση, μα τόση τεχνογνωσία και καταλαβαίνει πολύ καλά τον κύκλο ζωής και εργασίας των αγροτών... Και τώρα ετοιμάζονται να στείλουν παιδάκια από την Αθήνα που δεν έχουν ιδέα από την αγροτική ζωή, να επενδύσουν σε .... σαλιγκάρια και φύκια με μεταξωτές κορδέλες...

Μα τί κράτος είναι αυτό που μας σκοτώνει κάθε μέρα, που μας μπλέκει σε ένα γρανάζι φόρων και διαδικασιών, που δεν μας αφήνει να δουλέψουμε και να παράξουμε; Ένα Κράτος που δολοφονεί κάθε μέρα το παραγωγικό ιστό του και τους πιό λαμπερούς ανθρώπους του: τους ανθρώπους που τολμούν και επιχειρουν! γιατί θέλουμε να έχουμε μέλλον στη χώρα που επιλέξαμε να ζουμε! Απλά και ξεκάθαρα!


Μαζί τα τρώνε !!!!!

Πόσα χρωστούν;

Πρώτη καταχώρηση: 06/05/201201:30Media
Στο απίστευτο ύψος των 758.304.728 ευρώ παραμένουν οι υποχρεώσεις ομίλων ΜΜΕ, χωρίς να περιλαμβάνονται το Alter και η X. Tεγόπουλος. Οι υποχρεώσεις των ΜΜΕ αυξήθηκαν το 2011 κατά 2. εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2010, που έφτασαν τα 755.848.446 ευρώ.
Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις έχουν οι ισχυροί όμιλοι  ΜΜΕ (ΔΟΛ, Πήγασος Mega) με 603 εκατ. ευρώ.Τις υψηλότερες υποχρεώσεις για το 2011 είχε ο ΔΟΛ με 209 εκατ. ευρώ.  Ακολουθούν ο Πήγασος με 202. εκατ. ευρώ, ο Τηλέτυπος με 192 εκατ. ευρώ και η Καθημερινή με 93.855.805 ευρώ. Με μικρότερες υποχρεώσεις οι Αττικές Εκδόσεις, στα 47 εκατ. ευρώ. Στα 9 εκατ. ευρώ η Ναυτεμπορική και με 3,7 οι Τεχνικές Εκδόσεις. 
Αυτός είναι ο πίνακας με τις οικονομικές υποχρεώσεις των παραπάνω συγκροτημάτων που δημοσιεύει η εφημερίδα ΠΑΡΟΝ:


Ζημίες ύψους 5.568.156 ευρώ εμφάνισε το 2011 η εταιρεία Καθημερινές Εκδόσεις, θυγατρική της Καθημερινής, έναντι ζημιών 17.466 ευρώ το 2010. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας, σύμφωνα με τον ισολογισμό που δημοσιεύτηκε, ανήλθε σε 30.888.881 ευρώ το 2011 από 4.005.440 ευρώ το 2010. Τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας στο τέλος του προηγούμενου έτους έφτασαν τα 16.131.122 ευρώ.
Ζημίες προ φόρων ύψους 60.951 ευρώ εμφάνισε το 2011 η Άνωση, η εταιρεία τηλεοπτικών παραγωγών του Πήγασου, έναντι κερδών προ φόρων ύψους 49.455 ευρώ το 2010. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ανήλθε σε 9.225.043 ευρώ το 2011, αισθητά μειωμένος σε σύγκριση με τα 16.630.402 ευρώ του 2010.

Πηγή: ΠΑΡΟΝ

YOK-YOK

Η χρυσή αυγή στο σχολείο μου… του Yok-Yok

tvxs.gr/node/93817
Μπορείτε να στείλετε τα κείμενά σας, δημοσιευμένα ή αδημοσίευτα, στο tvxsblogit@tvxs.grΤα κείμενά θα φιλοξενούνται στη νέα στήλη του tvxs.gr «blogαροντας».
Φτάνοντας σήμερα το πρωί στο σχολείο , βλέπω μια ομάδα παιδιών να παίζουν κάνοντας τους χρυσαυγίτες.Σηκώνουν τα δεξιά τους χέρια και με χαιρετούν φασιστικά.
Το σοκ , απίστευτο.
Η πίεση ξεπέρασε το 20…
Τα μαζεύω γύρω μου και αρχίζω αν τους μιλάω.
Γιατί το κάνουν αυτό , τι σημαίνει , που το είδαν , τι τους άρεσε σε αυτό ;
Οι απαντήσεις τους σαφέστατες. Τους εντυπωσίασε η στρατιωτική δομή και η πειθαρχία. Τους εντυπωσίασε το παρουσιαστικό των ναζί. Τους άρεσε ο τρόπος που διέταξαν τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη τύπου του Αρχημαλάκα , το βράδυ των εκλογών.
Αφού κατάλαβα ότι αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε παραγωγική συζήτηση , απομακρύνθηκα.
Στο γραφείο των καθηγητών όλοι μιλούσαν για τα αποτελέσματα των εκλογών και εστίαζαν στο φαινόμενο ”χρυσό αυγό”.
Σχολιασμοί , αλλά κανένας δεν έμπαινε στην ουσία.
Ώρα να διδάξω με το παράδειγμα.

Μπαίνω στην τάξη , για μάθημα.
Ανοίγω την πόρτα και κραυγάζω ”εγέρθητι”.
Τα παιδιά αποσβολωμένα με κοιτάζουν παράξενα.
Επαναλαμβάνω το παράγγελμα και τους λέω πως όποιος δεν σηκωθεί την ώρα που μπαίνω ΕΓΩ θα υποστεί τις συνέπειες της ανυπακοής και προσβολής του καθηγητή.
Και σηκώνονται όλοι…
Μέσα μου έτρεμα από θυμό και απόγνωση.
ΟΥΤΕ ΈΝΑΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΟΥ!
Το συνέχισα κι άλλο.
Όταν θα σηκώνομαι από την έδρα θα σηκώνεται , σε ένδειξη σεβασμού και όλη η τάξη ΕΙΠΑ.
Στο πρώτο τέταρτο σηκώθηκα και κάθισα στην έδρα πάνω από 10 φορές.
Κανονικό καψόνι.
Όλη η τάξη σηκωνόταν την ώρα που σηκωνόμουν.
Πόσο είπαμε πως είχε φτάσει η πίεση την ώρα που έφτασα;
Ε , καμία σχέση…τώρα είχε χτυπήσει κόφτες.
Κανένας , μα κανένας δεν αντέδρασε.
Ρε πούστη μου , ας βρισκόταν έστω και ένας να με αμφισβητούσε , να με έβριζε , να με πλάκωνε…
Κανένας.
Το χόντρυνα κι άλλο το παιχνίδι λοιπόν.
Μέσα στο τμήμα υπήρχαν δύο από τα παιδιά που με χαιρέτησαν ναζιστικά το πρωί.
Μόλις ο ένας από τους δύο πήγε να γυρίσει στιγμιαία στο πίσω θρανίο  , σηκώθηκα έξαλλος και άρχισα να του φωνάζω , τι συμπεριφορά είναι αυτή , που νομίζει ότι βρίσκεται , δεν σέβεται καθόλου τον δάσκαλο και τους συμμαθητές του.
Κατά σύμπτωση έπεσε και το στυλό του άλλου , από τους δύο. Άρχισα να φωνάζω και σε αυτόν.
Τους έβγαλα έξω από την τάξη και τους έστειλα στον διευθυντή.
Στο διάλειμμα πήγα στο γραφείο του διευθυντή και ζήτησα να αποβληθούν για δύο μέρες οι συγκεκριμένοι μαθητές , γιατί δεν σεβάστηκαν το δάσκαλο και τους συμμαθητές τους και παρεμπόδισαν το μάθημα.
Ο διευθυντής τους απέβαλε!!!
Το ίδιο συνέβει και στα άλλα τμήματα που είχα μάθημα (όμως δεν απέβαλα άλλους).
Τι άλλο να σας πω…
Να σας πω για τον εκφασισμό που ζούμε όλοι μας ;
Να σας πω πως πρέπει να κρεμαστούν οι υπεύθυνοι που εξέθρεψαν αυτό το φαινόμενο ;
Να σας πω πως το έγκλημα που έχει διαπραχθεί έχει δηλητηριάσει την συμπεριφορά των παιδιών μας ;
Να σας πω πως σκέφτομαι να μηνύσω τον Άρειο Πάγο που έδωσε άδεια σε αυτό το έκτρωμα ώστε να συμμετάσχει σε δημοκρατικές διαδικασίες ;
Να σας πω πως αυτοί είμαστε ;
Ήθελα να δείξω στα παιδιά , με τη δύναμη του παραδείγματος , ότι όποιος ασπάζεται το απόλυτο κακό πρέπει να είναι έτοιμος και να το υποστεί.
1)Αύριο σκέφτομαι να επαναλάβω πάλι την ίδια συμπεριφορά…
2)Αύριο σκέφτομαι να πάω στο σχολείο και να εξηγήσω στα παιδιά το λόγο της συμπεριφοράς μου και να ζητήσω συγνώμη.

Το έστειλε η ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜΠ.

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Μια ενδιαφέρουσα γνώμη απο τον συγγραφέα Κώστα Λάμπο

Η ΛΑΪΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΚ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Κώστας Λάμπος*
prodial21@gmail.com,
Η χθεσινή λαϊκή ετυμηγορία απόδειξε πως οι γνήσιες λαϊκές επαναστάσεις συντελούνται σε δόσεις αθόρυβα και αναίμακτα. Στις κάλπες και όχι στα οδοφράγματα ή στα χαρακώματα ο χιλιοπροδομένος Ελληνικός Λαός σμπαράλιασε, μέσα σε δώδεκα ώρες, το πολιτικό σύστημα του κεφαλαίου και αχρήστεψε τους κομματικούς εκφραστές του, μαζί με τους αχυράνθρωπους πολιτικάντηδες που το υπηρετούσαν.
Οι καθεστωτικές-μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού με κύριους εκφραστές το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ και την φασίζουσα Νέα Δημοκρατία εξουδετερώθηκαν πολιτικά γιατί αρνήθηκαν να δουν τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης και γιατί δεν θέλησαν να δουν το δρόμο που θα οδηγούσε τη χώρα έξω από αυτήν. Από την άλλη μεριά οι "αντιμνημονιακές δυνάμεις", με κύριους εκφραστές το ΚΚΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και τους λεγόμενους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, φώτισαν, η κάθε μια από διαφορετική σκοπιά και με διαφορετικό στόχο, μερικές μόνο πλευρές της κρίσης και περιορίστηκαν στην αντίληψη πως η χώρα θα μπορούσε να βγει από αυτήν με μόνη την αλλαγή των κομμάτων στην άσκηση κυβερνητικών καθηκόντων και με μια ‘αντιμνημονιακή πολιτική’, χωρίς καμιά σοβαρή αναφορά στο συστημικό χαρακτήρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Το αποτέλεσμα αυτού του πολιτικού βαβελισμού και της συνεπαγόμενης ασάφειας, (συνεπικουρούντος και του καλπονοθευτικού νόμου, που αντικατάστησε τη μαφιόζικη εκλογική βία και νοθεία του καραμανλισμού με το μπόνους των σαράντα εδρών του μεταλλαγμένου πασοκισμού και των πενήντα εδρών του νεοκαραμανλισμού, στο πρώτο κόμμα), ήταν το εκλογικό σώμα να κονιορτοποιηθεί σε βαθμό που οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να είναι ως σύνολο μια ετερόκλητη αριθμητική πλειοψηφία, αλλά ως δύναμη εξόδου από την κρίση να είναι ανήμπορη να λειτουργήσει ως κυβέρνηση της λαϊκής πλειοψηφίας που θα εφαρμόσει πολιτική εξόδου της χώρας από την κρίση.
Η πολιτική δύναμη που βρέθηκε προεκλογικά με τον πολιτικό της λόγο πιο κοντά στις αγωνίες των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού και άφηνε να εννοηθεί πως είναι αποφασισμένη να οδηγήσει τη χώρα έξω από την κρίση, με τη συγκρότηση μιας «κυβέρνησης της Αριστεράς», ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρά το γεγονός πως ό πολιτικός του λόγος, περιορίστηκε σε ένα αριστερό παλαιοκεϋνσιανισμό αναμειγμένο με πολλή σοσιαλδημοκρατία και λενινιστικό κρατισμό, δεν ήταν σαφής και παρά το γεγονός πως το ΚΚΕ αρνήθηκε τη συμμετοχή του σε μια τέτοια «κυβέρνηση της Αριστεράς», το εκλογικό σώμα πήρε το ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% και με 16,8% τον ανάδειξε, από τη θέση του πέμπτου στη θέση του δεύτερου κόμματος του αστικού κοινοβουλίου, σε κυβερνητική δύναμη.
Αυτή η επιλογή του ελληνικού λαού που δεν παρέλυσε μόνο την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και τους εκφραστές της, αλλά προκάλεσε ένα ισχυρό πολιτικό σοκ στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί του αφαίρεσε την άνεση της ομάδας πολιτικής διαμαρτυρίας και τον έβαλε μπροστά σε κυβερνητικές ευθύνες. Η πρώτη αντίδραση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει πως βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικού σοκ, αφενός γιατί γνωρίζει τις δυσκολίες που έχουν οι κυβερνητικές ευθύνες σε συνθήκες μανιακού καπιταλισμού και αφετέρου γιατί η «αριστερή κυβέρνηση» σε συνθήκες αστικού κοινοβουλευτισμού, που συνειδητά απατηλά υποσχέθηκε, δεν μπορεί να συγκροτηθεί. Το σοκ του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ασφυκτικό από τη στιγμή που το σύστημα δια των βασικών εκπροσώπων του, δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ το καλούν να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας και να του προσφέρουν όχι απλά ψήφο ανοχής, αλλά και ψήφο εμπιστοσύνης, για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Μπορεί αυτή η ‘προσφορά’ να είναι υποκριτική, αλλά η αποκάλυψη της υποκρισίας προϋποθέτει την αποδοχή της προσφοράς στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και την καταγγελία της ενώπιον του Ελληνικού Λαού.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρά σπασμωδικά και με το βοναπαρτισμό του Τσίπρα, ζητά διέξοδο σε νέες εκλογές εκβιάζοντας το Λαό να του δώσει την πλειοψηφία για να μπορέσει να κυβερνήσει. Είναι προφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ νοιώθει ήδη άβολα στη θέση του κυβερνητικού κόμματος και μάλλον η ηγεσία του ζητά να αποφύγει το πικρό ποτήρι της πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού και του συνομιλητή της Μέρκελ και της Λαγκάρντ. Ο Λαός όμως του έδωσε εντολή να κυβερνήσει τώρα και όχι αύριο. Ο Λαός αν ήθελε ένα νέο Βοναπάρτη θα του έδινε ψήφο αυτοδυναμίας και όχι εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση σύνθεσης δυνάμεων για την έξοδο από την κρίση. Του έδωσε τη δυνατότητα να τολμήσει μια αριστερή πορεία με αντικαπιταλιστικό στίγμα και προοπτική την Άμεση Δημοκρατία, για την οποία μάλιστα προπαγανδιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κάποιες αναφορές, υποθέτω κάτω από την πίεση της συνιστώσας του, «Κίνηση Ενεργών Πολιτών για την Άμεση Δημοκρατία» υπό την ηγεσία της εμβληματικής προσωπικότητας του Μανώλη Γλέζου, τον οποίο μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ τον έβαλε και πολύ καλά έκανε στο ηγετικό του κάδρο δίπλα στον Τσίπρα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κάνει πίσω ούτε να εκτεθεί «δια του στρίβειν μέσω των εκλογών». Εκείνο που του απομένει είναι να περάσει στην επίθεση και να ξεκαθαρίσει τους στρατηγικούς πολιτικούς στόχους του, να συγκροτήσει κυβέρνηση από προσωπικότητες ευρείας κοινωνικής αποδοχής που συμφωνούν με το πρόγραμμά του, να δεσμεύσει τα άλλα κόμματα με ένα ‘ελάχιστο κοινό πρόγραμμα’, να αξιοποιήσει το πολιτικό αισθητήριο και την πολιτική σοφία του Μανώλη Γλέζου και να τον προτείνει για τη θέση του πρωθυπουργού. Στη συνέχεια να καλέσει τον Ελληνικό Λαό να εγγυηθεί την ομαλή πορεία της χώρας για την έξοδο από την κρίση, για την θεσμική και τη δομική υπέρβαση του καπιταλισμού και τη σταδιακή εγκαθίδρυση της Λαϊκής Εξουσίας με τη μορφή της Άμεσης Δημοκρατίας και με προοπτική την Αταξική Κοινωνία. Αυτό δεν θα ήταν μόνο η χαριστική βολή κατά των δυνάμεων της συντήρησης και της αντίδρασης, αλλά θα ήταν και το ισχυρότερο μήνυμα που θα μπορούσε να στείλει η Ελλάδα όχι μόνο στους Λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Και ο Ελληνικός Λαός επέλεξε αυτό το μήνυμα να το στείλει ΤΩΡΑ και ΠΑΝΤΟΥ ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν το τολμήσει τώρα, που οι δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης είναι ακόμα στο καναβάτσο, θα χαθεί μια ακόμα ευκαιρία να ξεριζωθεί αριστερά και σύριζα, η αιτία της κρίσης και ο καρκίνος της εργαζόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας, να μπει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ας το τολμήσει λοιπόν και ας μη ζητάει προσχήματα. Ας εμπιστευθεί το Λαό που του έδωσε τη δύναμη να τολμήσει.
________________________
Ο Κώστας Λάμπος είναι ο συγγραφέας των βιβλίων:
Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση, Οικονομία του Φόβου και της Παρακμής, ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, Αθήνα 2009 και
Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία. Η Μεγάλη Πορεία της Ανθρωπότητας προς την Κοινωνική Ισότητα και τον Ουμανισμό, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2012.