Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ


Το δικό μας μήνυμα των εκλογών


Ο λαός ψήφισε στις 6 Μάη ενάντια στη φτωχoποίησή του, στην δυστυχία του, στην εξαθλίωσή του, στην απώλεια  Εθνικής κυριαρχίας της χώρας του, στην  καταδίκη  του μέλλοντος των νέων ανθρώπων. Ψήφισε ενάντια στα μνημόνια  στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα και τους συμμάχους τους .

 Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στις εκλογές ήταν συνέπεια των αγώνων που ξεδιπλώθηκαν το προηγούμενο διάστημα (σε απεργίες, στις πλατείες, σε κινήσεις ανυπακοής) αγώνων που έφεραν τον λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο των εξελίξεων αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τις αδυναμίες του. Οι αδυναμίες αυτές αφορούν έλλειψη ενότητας, το χαμηλό επίπεδο οργάνωσης και πολιτικής συγκρότησής του. Αυτές οφείλουμε να εξαλείψουμε  γιατί αυτές προσπαθούν  να εκμεταλλευτούν οι πολιτικοί εκφραστές των μνημονίων για να διευρύνουν το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων που θα τα εφαρμόσουν.

Στην προσπάθεια σύγχυσης που επιχειρούν βρίσκουν πολύτιμη βοήθεια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα διαπλεκόμενα αφεντικά τους. Λένε ότι πήραν το μήνυμα των εκλογών χωρίς να αναιρούνε τίποτα από τα μέτρα που έρχονται. Τα μνημόνια είναι μονόδρομος γι’ αυτούς που τα ψηφίσανε και τα στηρίξανε εφαρμόζοντάς τα παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις.

Αυτό εξηγεί και το ότι όσο κάνουν επίδειξη ιδεών για «ισοδύναμα μέτρα» τόσο το μνημόνιο προχωράει . Σχολεία εξακολουθούν να κλείνουν στην περιοχή μας κι ετοιμάζονται νόμοι για απολύσεις  και εξάλειψη των εργασιακών δικαιωμάτων. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους και ο αυταρχισμός  που αναπτύχθηκε με το μνημόνιο οδήγησαν σε φύτρωμα του φασισμού. Οι πολιτικές δυνάμεις που στοχεύουν στη φτωχοποίηση του λαού ανασυντάσσονται(ΠΑΣΟΚ) ,ανακαλούν εφεδρείες(η ΝΔ τη ΔΗΣΥ) ή διαμορφώνουν νέες (Φιλελευθερίζουσες ή και Φασίζουσες),αναζητούν βοήθειες σε ξένα αφεντικά επαναδιαπραγματευόμενοι την θέση τους κι ούτε καν τα μνημόνια.

Ο αγώνας ενάντια στη φτώχεια, η διεύρυνση της δημοκρατίας, κι ο στόχος μιας δημόσιας σύγχρονης, δωρεάν για όλους παιδείας, που συνιστούν τους λόγους ύπαρξης της Κοινής Δράσης αποκτούν μεγαλύτερη σημασία ιδίως τώρα που αναμένεται οι πιέσεις να ενταθούν.

Απέναντί τους και στις δύσκολες μέρες που έρχονται μπορούμε να αντιτάξουμε την ενότητα των εργαζομένων και όλου του ελληνικού λαού.
Για να οργανώσουμε ξανά την αντίστασή του με συνδικάτα και συλλόγους προπύργια αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς , στις γειτονιές , στις πλατείες στο χωριό.
Γιατί: ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΛΑΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΕΙΣ

Θα συνεχίσουμε επομένως την προσπάθειά μας με μεγαλύτερη ένταση

·        Για να μην περάσουν οι απολύσεις και η χειραγώγηση με τη λεοντή της «αξιολόγησης»
·        Για να αποτρέψουμε την επιστροφή στο μισθολογικό, εργασιακό και εκπαιδευτικό μεσαίωνα που επαγγέλονται τα μνημόνια και τα κόμματά τους.

Με ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ και ΑΓΩΝΑ παντού και μέχρι να ανατραπούν τα μνημόνια και να φύγουν αυτοί που τα επέβαλαν.
 
Ζωντανεύοντας τη Γενική Συνέλευση της Πέμπτης 31 Μάη με τη συμμετοχή μας
με προτάσεις συντονισμού και αγώνα για την 81η ΓΣ της ΔΟΕ

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

«Tι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».

Βαρουφάκης: Πως «διάολο» χρεοκοπεί και η κερδοφόρα Ισπανία;


Σε ένα ακόμα άρθρο αναφοράς για το περιοδικό «HOT DOC», ο γνωστός καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης εξαπολύει μύδρους εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαχείριση ή μάλλον για την τροφοδότηση της κρίσης μέσω ακατανόητων αποφάσεων. Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι συγκλονιστικό, πως μια χώρα απολύτως «ισοσκελισμένη και κερδοφόρα», την οδήγησαν οι γελοίες πολιτικές αποφάσεις και οι «αγορές» στο χείλος της καταστροφής…

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Καλά εμείς. Έστω ότι είμαστε φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, ελλειμματικοί από την κούνια, Ελληνάρες που απαιτούμε να ζούμε από τον ιδρώτα των λαών που παράγουν. Οι Ισπανοί όμως; Εκείνοι τι φταίνε;

- Η Ισπανία δεν είχε πλεονασματικό προϋπολογισμό λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν είχε χρέος κατά πολύ χαμηλότερο της Γερμανίας λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που πέτυχε να κάνει τους μόνους πλεονασματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω τους μια Μπαρτσελόνα χάρμα ιδέσθαι;

- Η Ισπανία δεν ήταν εκείνη που, με παράδειγμα τη Ζάρα, απέδειξε ότι η Ευρώπη μπορεί να παράγει προϊόντα υφαντουργίας χωρίς να χρειάζεται να μεταφέρει τις θέσεις εργασίας στην Άπω Ανατολή;

- Η Ισπανία δεν προσέφερε στη Volkswagen τα πιο επικερδή εργοστάσιά της στην Ευρώπη (εκείνα της Seat);

Κι όμως, η χώρα αυτή βρίσκεται σήμερα στην ίδια μαύρη τρύπα με εμάς. Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, αν η κρίση οφείλεται σε κακοδαιμονίες που, δίχως αμφιβολία, χαρακτηρίζουν την Ελλάδα αλλά σε καμία των περιπτώσεων την Ισπανία;

Για μια στιγμή ας ξεχάσουμε τα δικά μας και ας αναλογιστούμε το δράμα που εκτυλίσσεται στην Ισπανία (όχι μόνο από αλληλεγγύη προς τον συμπαθή λαό της δυτικής Μεσογείου, αλλά γιατί έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα τι μας συμβαίνει κι εμάς τώρα, αυτή τη στιγμή):

Από πέρσι το καλοκαίρι, οι ζημίες των ανόητων ισπανικών ιδιωτικών τραπεζών (που προκλήθηκαν από τζόγο στην αγορά ακινήτων) έχουν μεταφερθεί στους ώμους του ισπανικού δημοσίου, με αποτέλεσμα την ουσιαστική εκπαραθύρωση του τελευταίου από τις «αγορές».

Για να μην αναγκαστεί η EE να παραδεχθεί ότι η Ισπανία είναι η τέταρτη χώρα που «καταπίπτει», αποφασίστηκε η εξής παρανοϊκή «λύση»:

1: Η ΕΚΤ θα δέχεται ό,τι παλιόχαρτο της φέρνουν οι ισπανικές τράπεζες ως «εχέγγυο» και έτσι θα τις δανείσει πάνω από 300 δις με επιτόκιο 1%.

2: Επειδή αυτά τα χρήματα αποτελούν δανεικά, και με τα δανεικά δεν αποφεύγεται μια πτώχευση (παρά μόνο αναβάλλεται), το ισπανικό κράτος θα δανειστεί κι άλλα χρήματα (από το EFSF) με επιτόκιο περί το 4% για να τα χαρίσει στις τράπεζες (στο πλαίσιο της επανακεφαλαιοποίησης) – χωρίς βέβαια να λάβει κοινές μετοχές (κάτι που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του… καπιταλισμού).

3: Λόγω όμως του 2, το ισπανικό κράτος σπρώχνεται βαθύτερα στην πτώχευση. Για να μην βουλιάξει άμεσα, σκέφτηκαν το εξής σοφό: Οι τράπεζες, την ίδια ώρα που θα παίρνουν δανεικά (κι αγύριστα) από το ισπανικό κράτος, θα του δανείζουν με επιτόκια 6% μέρος των δανεικών που παίρνουν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%.

Κατανοείτε τι σημαίνουν τα παραπάνω;

Οι πτωχευμένες τράπεζες πρώτα μετέφεραν τις ζημίες τους στο ισπανικό κράτος, οδηγώντας το στην πτώχευση, κατόπιν εξασφάλισαν τόνους δανείων από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1%), μετά δάνεισαν ένα μέρος αυτών των χρημάτων στο… ισπανικό δημόσιο (με επιτόκιο 6%) και, παράλληλα, δανείζονται από το ισπανικό δημόσιο κι άλλα χρήμα τα οποία ο Ισπανός φορολογούμενος δανείζεται από το EFSF.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο απαράβατος όρος για να επιτραπεί στην Ισπανία αυτή η «λύση» είναι η επιβολή λιτότητας, που θα συρρικνώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα, από το οποίο το κράτος θα πρέπει να αντλήσει τους φόρους που απαιτούνται για την αποπληρωμή όλων αυτών των δανείων που έχει φορτωθεί ο ισπανικός λαός εκ μέρους των τραπεζιτών.

Όταν, λοιπόν, ευρωπαίοι συνάδελφοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, δακτυλοδείχνουν την Ελλάδα επειδή τόλμησε να πει όχι στο ευρωπαϊκό «σχέδιο» καταπολέμησης της κρίσης, τους απαντώ χωρίς περιστροφές: Θα παραδεχθώ ό,τι θέλετε, αλλά μόνο όταν μου εξηγήσετε, στη βάση του Ορθού Λόγου, «τι στο διάβολο κάνετε στην Ισπανία;».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Απόσπασμα απο το "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"

                                                                  Ήρθαν
                                                            ντυμένοι «φίλοι»

        αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
        Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν
        τον Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών
        την πάσα Υποταγή και Δύναμη
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
        Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι·
        ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμέλιωσαν
        στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις
        ξύλα και άλλα πλεούμενα
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα
        στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
        Ούτε καν ένα χνάρι Θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε·
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
        Έφτασαν
ντυμένοι «φίλοι»
        αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
        Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
        Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.
        Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

                                                     Η'
        Ήρθαν
με τα χρυσά σιρίτια
        τα πετεινά του Βορρά και της Ανατολής τα θηρία!
Και τη σάρκα μου στα δύο μοιράζοντας
        και στερνά στο συκώτι μου επάνω ερίζοντας
έφυγαν.
        «Γι' αυτούς» είπαν «ο καπνός της θυσίας
και για μας της φήμης ο καπνός
        αμήν.»
Και την ηχώ σταλμένη από τα περασμένα
        όλοι ακούσαμε και γνωρίσαμε.
Την ηχώ γνωρίσαμε και ξανά
        με στεγνή φωνή τραγουδήσαμε:
Για μας, για μας το ματωμένο σίδερο
        κι η τριπλά εργασμένη προδοσία.
Για μας η αυγή στο χάλκωμα
        και τα δόντια τα σφιγμένα ως την ώρα την ύστερη
ο δόλος και τ' αόρατο γάγγαμο.
        Για μας το σύρσιμο στη γης
ο κρυφός όρκος μες στα σκοτεινά
        των ματιών η απονιά
κι η ποτέ καμιά, καμιά ποτέ Ανταπόδοση.
        Αδελφοί μας εγέλασαν!
«Γι' αυτούς» είπαν «ο καπνός της θυσίας
        και για μας της φήμης ο καπνός
αμήν.»
        Αλλά συ μες στο χέρι μας το λύχνο του άστρου
με το λόγο σου άναψες, του αθώου στόμα
        θύρα της Παράδεισος!
Την ισχύ του καπνού στο μέλλον βλέπουμε
        της πνοής σου παίγνιο
και το κράτος και τη βασιλεία του!

Τα τσιράκια του ΔΝΤ

Ούτε μία λέξη για τις δηλώσεις Κ.Λαγκάρντ από τους προσκυνημένους Α.Σαμαρά και Ν.Μπακογιάννη...



Μεγάλη εντύπωση έχει δημιουργήσει μεταξύ των στελεχών της ΝΔ που εξακολουθούν και ασπάζονται τον "λαϊκό" χαρακτήρα του κόμματος και αντιστρατεύονται την ταχεία μετακύλισή του σε νεοφιλελεύθερο κόμμα μετά την "συγχώνευση" με την ΔΗΣΥ της Ν.Μπακογιάννη, το γεγονός ότι ο Α.Σαμαράς κατά τις δύο χθεσινές ομιλίες του, μία εναρκτήρια και μία στο κλείσιμο της Εθνικής Συνδιάσκεψης, δεν είπε ούτε μία λέξη αποδοκιμασίας, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά, στις δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ για τα Ελληνόπουλα, τις μητέρες τους, τους γονείς τους γενικά.
Τίποτα.
Απόλυτη σιγή από τον πρόεδρο της ΝΔ, όταν ακόμα και ο Ε.Βενιζέλος, προχώρησε σε σκληρή δήλωση αποδοκιμασίας της Κ.Λαγκάρντ.  
"Κάτι έπρεπε να πει, έστω έτσι για τους τύπους" είπε ένας παλαιός κοινοβουλευτικός στο defencenet.gr, ενώ ένας άλλος σε πιο σκληρή διάθεση είπε: "Έτσι όπως πάνε θα μας κρεμάσουν κουδούνια ότι είμαστε τσιράκια του ΔΝΤ".
Είναι γεγονός ότι οι σχέσεις του Α.Σαμαρά με το ΔΝΤ είναι πολύ περισσότερο στενές απ'ότι γνωρίζουν οι περισσότεροι. Στην πρώτη σύσκεψη μεταξύ του ίδιου και του Γ.Παπανδρέου παρόντος του Κ.Παπούλια τον περασμένου Νοέμβριο, αρχικά δεν είχε δεχθεί τον Λ.Παπαδήμο γιατί "Δεν τον ηθελε το ΔΝΤ". Κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχε αυτή η αντιπάθεια του ΔΝΤ προς τον Λ.Παπαδήμο...
Εν πάση περιπτώσει, αυτή η άρνηση τοποθέτησης του Α.Σαμαρά για ένα θέμα που αποτελούσε κύριο γεγονός στην επικαιρότητα χθες, προφανώς σημαίνει απλά ότι υιοθετεί τις θέσεις της Κ.Λαγκάρντ, όπως τις διατύπωσε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε συνέντευξη που παραχώρησε στην βρετανική εφημερίδα «The Guardian» ή ότι δεν τολμούσε να πει κάτι που θα έθιγε το ΔΝΤ:
«Καμία συμπόνια για τους Έλληνες» ήταν τίτλος της συνέντευξης που ξεσήκωσε σάλο καθώς σε ερώτηση "Αν μπορεί να βγάλει από το μυαλό της τους Έλληνες γονείς, τις μητέρες και τα παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτική περίθαλψη", η ελεεινή αξιωματούχος του ΔΝΤ δηλώνει ότι: «Σκέφτομαι πολύ περισσότερο τα παιδιά σε ένα σχολείο σε μικρό χωριό στο Νίγηρα, που πηγαίνουν στο μάθημα μόνο για δύο ώρες την ημέρα και αναγκάζονται να μοιραστούν στα τρία ακόμα και την καρέκλα του θρανίου και προσδοκούν τη μόρφωση.Τα έχω μονίμως στο μυαλό μου. Γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερη βοήθεια από ό,τι οι άνθρωποι στην Αθήνα».

"Οι έλληνες γονείς πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, εάν η ζωή των παιδιών τους επηρεάζεται από τις περικοπές δημοσίων δαπανών", δήλωσε η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.

«Οι γονείς πρέπει να πληρώσουν τους φόρους τους» ανεξάρτητα αν έχουν λεφτά ή όχι. 

Ερωτώμενη, εάν αυτό που ουσιαστικά λέει -στους Έλληνες και τους άλλους Ευρωπαίους- είναι ότι τώρα πρέπει να πληρώσουν για τα καλά χρόνια που πέρασαν, απάντησε: «Αυτό ακριβώς».

«Δεν χρειάζονται άλλη βοήθεια οι Έλληνες, πρέπει αυτοί να βοηθήσουν τον εαυτό τους και κυρίως να σταματήσουν να φοροδιαφεύγουν» επεσήμανε η Κριστίν Λαγκάρντ.
Για όλα αυτά που δήλωσε η επικεφαλής του ΔΝΤ, ο Α.Σαμαράς και η "ευρωπαϊκή πατριωτική παράταξη" δεν είχε να πει ούτε μία λέξη αποδοκιμασίας. Για τη Ν.Μπακογιάννη δεν το συζητάμε, βέβαια...

Τι μέλλον άραγε περιμένει τους πολίτες αν καταφέρει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και σχηματίσουν κυβέρνηση στις 17 Ιουνίου;

Προκλητικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα

Καρδίτσα   28/ 5 / 2012

ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ      

ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3
ΤΗΛ. : 2441026197 – 27646                               ΠΡΟΣ: Δ/ΝΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ   
FAX : 24410 26197                                           ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ»
                                   
                                   
ΘΕΜΑ: ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΣΑΣ
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας σας στις 25-5-12 (αντίστοιχο υπήρξε και στον  Αδέσμευτο Τύπο) αναφερόμενο στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, γίνεται ταυτόχρονη αναφορά και στα επιδόματα των εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα έχει τίτλο: «Συνεχίζεται το όργιο σπατάλης στο Δημόσιο» και ο συντάκτης του δημοσιεύματος ισχυρίζεται ότι συνεχίζουν να καταβάλλονται επιδόματα στους εκπαιδευτικούς, όπως το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας είναι απαραίτητο να τονισθεί ότι:
1)Το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης και όλα τα επιδόματα των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καταργήθηκαν με το νέο μισθολόγιο.
2)Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν από 20% - 40% ! Συγκεκριμένα, ο νεοδιόριστος καθηγητής λαμβάνει 629 € μισθό, με τον οποίο κυριολεκτικά δεν μπορεί να επιβιώσει, ενώ στα 35 χρόνια ο μισθός φτάνει μόλις τα 1.400 €.
Ωστόσο θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα η συγκυρία στην οποία γίνεται αυτή η διασπορά ψευδών πληροφοριών.
Την περίοδο αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το εργασιακό νομοθετικό πλαίσιο και οι αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οι επιδιώξεις φαίνεται πως είναι συγκεκριμένες και για αυτό οι σκόπιμες ψευδολογίες προβάλλουν μία διαστρεβλωμένη εικόνα, ειδικότερα για τα «προνόμια» των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα.
Η ενοχοποίηση του δημοσίου έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν με διπλό στόχο. Από τη μια πλευρά για να «δικαιολογηθεί» η βίαιη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και από την άλλη, να δημιουργηθεί μεταξύ των εργαζομένων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα μια αντιπαράθεση, που τελικό αποτέλεσμα έχει την δήθεν απονομή δικαιοσύνης, ισοπεδώνοντας τις αποδοχές όλων προς τα κάτω.
Είναι προκλητικά τέτοιου είδους δημοσιεύματα, αποτελούν συνέχεια της προσπάθειας παραπλάνησης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης και είναι αναγκαίο να αποκαλύπτονται.
Η πραγματικότητα είναι μία. Η λιτότητα και οι περικοπές των Μνημονίων έχουν πλήξει όλους τους εργαζόμενους.
Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί.

 

Για το Δ. Σ. της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

                           
 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
  
ΦΥΤΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΗΣ                                                                   ΛΑΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη...

Εμείς, στην παράδοσή μας, όπως λέει και ο Γλέζος, δεν έχουμε γιορτές κατάκτησης αλλά γιορτές αντίστασης και μνημοσύνων...
Κάντε μια σύγκριση με τα αναγραφόμενα παρακάτω και τα ξαναλέμε. 



ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ SABAH  ΤΟΥΡΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ...  
 Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που
δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH , από τον Engin Ardic,
γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία
στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της
Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου...

Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µία
σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ
και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί
μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση
της Τουρκικής εφημερίδας Sabah   το οποίο έχει ως εξής :
" Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και
τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή ßία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε
τις πράξεις µας..."

« ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα :
«Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»...

ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους
στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη...
(όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)

ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και
σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας  έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και
τον γκρέμιζε κάτω...

ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας
Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως
Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως
αντιπρόσωποι της πόλης... ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε
χρόνο !)


ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες
αλλά Σταυρό....

ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε ;

Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που
θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.

Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο ;

Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να
ήταν χθες ;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ( µ΄ αυτές τις γιορτές πού
κάνετε
) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι:

«αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα
πήραμε µε τη ßία
».

Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων;

Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια
µέρα θα δοθεί πίσω ;

Μην φοβάστε, δεν  υπάρχει αυτό που λένε µερικοί
ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.

Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν
την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν
να την κατοικήσουν.

Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια
χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.

Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις
µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ;

Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;

Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας
περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν
υπάρχουν.

Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη...


Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που
πιστεύουν (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική
λέξη η Ανατολή
.

Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας
λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραßώντας τη
λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η
νοµαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα
διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια...

Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την
Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες...».
Για την αντιγραφή Γιώργος Τσ.


Η μηχανική αδιαφορία καθιστά τον καπιταλισμό φυσικό, άτρωτο, απαραίτητο

Έντυπη Έκδοση Επτά, Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο: «Ο καπιταλισμός επιβιώνει, ή ακόμα και ενισχύεται, με τις ανθρώπινες συμφορές».
Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Ο Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο είναι ισπανός φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το ακόλουθο κείμενό του είναι ένα κριτικό σχόλιο για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.


.Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στις πιο στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 113 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και 875 εκατομμύρια ενήλικες συνεχίζουν να είναι αναλφάβητοι, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 12 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας απολύτως ιάσιμων ασθενειών, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
*Το ότι 16.306 είδη, μεταξύ των οποίων το ένα τέταρτο των θηλαστικών, απειλούνται με εξαφάνιση, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
Ολα αυτά συνέβαιναν πριν από την κρίση. Τι είναι, επομένως, καπιταλιστική κρίση; Πότε αρχίζει μια καπιταλιστική κρίση;
Μιλάμε για καπιταλιστική κρίση όταν το να πεινάνε 950 εκατομμύρια άνθρωποι, το να διατηρούνται μέσα στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το να παραμένει χωρίς νερό το 45% του παγκόσμιου πληθυσμού και χωρίς υπηρεσίες υγείας το 50%, το να λιώνουν οι πάγοι, το να αφήνουμε αβοήθητα τα παιδιά και το να αφανίζουμε τα δέντρα και τις αρκούδες ήδη δεν γεννάει αρκετό κέρδος για 1.000 πολυεθνικές και για 2,5 εκατομμύρια πολυεκατομμυριούχους.
Αυτό που καταδεικνύει την ανώτερη αποτελεσματικότητα και την ικανότητα αντίστασης του καπιταλισμού είναι το ότι όλες αυτές οι ανθρώπινες συμφορές -που θα είχαν αποδείξει την καταστροφική αναποτελεσματικότητα οποιουδήποτε άλλου συστήματος- δεν έχουν καμία επίπτωση στην αξιοπιστία του, ούτε και τον εμποδίζουν να λειτουργεί με εντατικούς ρυθμούς.
Είναι ακριβώς αυτή η μηχανική αδιαφορία που καθιστά τον καπιταλισμό φυσικό, άτρωτο, απαραίτητο.
Ο σοσιαλισμός δεν θα επιβίωνε με αυτή την περιφρόνηση για την ανθρώπινη ύπαρξη, έτσι όπως δεν επιβίωσε στη Σοβιετική Ενωση, επειδή σχεδιάστηκε ακριβώς για να ικανοποιεί τις ανάγκες της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο καπιταλισμός επιβιώνει, ή ακόμα και ενισχύεται, με τις ανθρώπινες συμφορές, ακριβώς επειδή δεν εμφανίστηκε στην ιστορία για να τις απαλύνει.
Κανένα άλλο ιστορικό σύστημα δεν παρήγαγε περισσότερο πλούτο και κανένα δεν παρήγαγε περισσότερη καταστροφή. Αρκεί να εξετάσουμε παράλληλα αυτές τις δύο κατευθυντήριες γραμμές -την κατευθυντήρια γραμμή του πλούτου και την κατευθυντήρια γραμμή της καταστροφής- για να αντιληφθούμε όλη την αξία του και όλο το μεγαλείο του.
Αυτό το διπλό καθήκον, που είναι το δικό του καθήκον, ο καπιταλισμός το εκπληρώνει καλύτερα από κάθε άλλον και ο θρίαμβός του είναι αμετάκλητος. Και αυτός ο θρίαμβος συνεπάγεται το ότι υπάρχουυν όλο και περισσότερα τρόφιμα και όλο και περισσότερη πείνα, όλο και περισσότερα φάρμακα και όλο και περισσότεροι άρρωστοι, όλο και περισσότερα άδεια σπίτια και όλο και περισσότερες άστεγες οικογένειες, όλο και περισσότερη εργασία και όλο και περισσότεροι άνεργοι, όλο και περισσότερα βιβλία και όλο και περισσότεροι αναλφάβητοι, όλο και περισσότερα ανθρώπινα δικαιώματα και όλο και περισσότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (...).
Οι λύσεις που προτείνουν και θα εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις του πλανήτη διαιωνίζουν σε κάθε περίπτωση τη σύμφυτη με τον καπιταλισμό λογική της διεύρυνσης του κέρδους ως προϋπόθεσης φυσικής επιβίωσης: ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, ελευθερία των απολύσεων, μείωση των κοινωνικών δαπανών, απαλλαγές για τους επιχειρηματίες.
Δηλαδή, αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά είναι επειδή δεν πηγαίνουν χειρότερα. Δηλαδή, αν 950 εκατομμύρια πεινασμένοι δεν αρκούν για να εγγυηθούν αρκετό κέρδος, θα χρειαστεί να διπλασιαστεί αυτός ο αριθμός. Ο καπιταλισμός έγκειται σε τούτο: πριν από την κρίση καταδικάζει στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις. Σε καιρούς κρίσης, και για να βγούμε από αυτήν, μπορούμε μόνο να αυξήσουμε το ποσοστό του κέρδους αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων του.
Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό.
Το έστειλε η Λένα Γκ.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

οι ίδιοι ΄΄Σαρκοφάγοι΄΄ χτυπούνε την δική μας πόρτα τώρα.




Συγκλονιστικό! ΑΦΡΙΚΗ.
Μετά από αυτό θα αγοράσεις ξανά τριαντάφυλλο από ανθοπωλείο;;;
Θα φας φιλέτο πέρκας καπνιστό;;;
Κινητό κάθε χρόνο;;;
και το καλύτερο σοκολατίτσα;;;
...και να κατανοήσουμε επιτέλους ότι η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ και η απαλλαγή από το ΕΓΩ είναι αναγκαία για να βελτιωθεί ο κόσμος προς το καλό του συνόλου.
Αν και μακριά η Αφρική, μας αφορά, γιατί οι ίδιοι ΄΄Σαρκοφάγοι΄΄ χτυπούνε την δική μας πόρτα τώρα.
Για να μη καταντήσουμε μετανάστες στη ιδία μας την χώρα.

Και λεγόμαστε άνθρωποι με καρδιά και με αισθήματα..

ΚΛΙΚΑΡΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

http://player.vimeo.com/video/37169808

Το έστειλε ο Παναγιώτης Παπ.

ΠΟΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΠΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ;

ΕΛΜΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
Ένωση Λειτουργών Μέσης
Εκπαίδευσης Κοζάνης
-----------------------------------
Πανδώρας 2
50100 – KOZANH
Τηλ.&Fax:2461035432


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Π. Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ
-----------------------------------
Παπαγιάννη 3
50100 Κοζάνη
Τηλ.-fax  2461034739









ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Θέμα: «Εκδήλωση-συζήτηση για το σχολείο στον 21ο αιώνα »


Η ΕΛΜΕ Κοζάνης και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κοζάνης διοργανώνουν ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Κριτική Προσέγγιση στο σχολείο του 21ου αιώνα», την Παρασκευή 1η Ιουνίου και ώρα 6:30μ.μ. στην αίθουσα Φίλιππος.

Εισηγητές της εκδήλωσης:

Γιώργος Γρόλλιος: Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Α.Π.Θ.
γνωστικό αντικείμενο: Παιδαγωγικά με έμφαση στα αναλυτικά προγράμματα.

Περικλής Παυλίδης: Επίκουρος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Α.Π.Θ.
γνωστικό αντικείμενο: Φιλοσοφία της Παιδείας.

Δημήτρης Μάνος: Νηπιαγωγός-Συγγραφέας-Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Καλλιτεχνικού Σχολείου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης.

Καλούμε τους συναδέλφους, τους γονείς, τους μαθητές μας να στηρίξουν με τη μαζική και ενεργή τους συμμετοχή την εκδήλωση.




Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Προσβολή Δημόσιας αιδούς.....

Η χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία

-Έλληνα, έχεις δικαίωμα να αυτοκτονήσεις μετά από αυτό το ποίημα του Γκύντερ Γκρας;




Όταν ο Νομπελίστας ποιητής και συγγραφέας Γκύντερ Γκρας γράφει αυτούς τους υπέροχους στίχους αφύπνισης της ξιπασμένης Ευρώπης των αγορών, την ώρα που οι «πνευματικοί» άνθρωποι στην Ελλάδα έχουν εξαφανισθεί, κανείς Έλληνας πολίτης δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει την αυτοκτονία του.
Η 17η Ιουνίου θα μπορούσε να είναι μια ημερομηνία σταθμός για να αλλάξει η πορεία της Ευρώπης. Και η μοίρα έταξε αυτή η αλλαγή να περνάει από τα χέρια σου. Θα την αφήσεις να φύγει;
«Η Ντροπή της Ευρώπης»
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.
Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.
Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.
Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.
(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)
Το έστειλε ο Φώτιος Μαβρ.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Η Ελλάδα που δεν Ελληνοξεχνά !!!



Σας στέλνω ένα βίντεο που έφτιαξα με την Ελλάδα απο το 2010 εως και σήμερα , γεγονότα που συνέβησαν και πρέπει να μην ξεχάσει κανείς μας... οι ζωές που χάθηκαν και συνεχίζουν να χάνονται , τα εκατομμυρια μαγγαζιά που έκλεισαν και κλείνουν , ο κόσμος που πλημμύρισε το Σύνταγμα και άλλες πλατείες της χώρας. Τα Ματ που χτυπούσαν εκτελώντας χρέη μαντρόσκυλου , και φυσικά τα παιδιά που για αυτά δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και να ψηφίσουμε για να έχουν μία αξιοπρεπή ζωή.
Μαρία 23χρ.(άνεργη)






Γειά σου  Μαρία μας