Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Θέμα: «Τα σεμινάρια της ντροπής δεν πραγματοποιήθηκαν»


ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ                                                    Καρδίτσα   19/06/2014    


ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3

FAX : 24410 26197

ΤΗΛ. : 2441026197 – 27646                                       ΠΡΟΣ: Μ.Μ.Ε.

                                                                                     ΚΟΙΝ: Σχολεία Ν. Καρδίτσας

Θέμα: «Τα σεμινάρια της ντροπής δεν πραγματοποιήθηκαν»

Σήμερα  19 Ιουνίου, οι προς «επιμόρφωση» Διευθυντές των σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης, με την αποχή τους, πρακτικά ακύρωσαν το προγραμματισμένο «σεμινάριο» για την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για «σεμινάρια» των οποίων και μόνο το περιεχόμενο, δείχνει πόσο η Κυβέρνηση απαξιώνει τους Διευθυντές των σχολείων και τις ικανότητές τους. Θεωρούμε πως η σημερινή στάση των συναδέλφων Δ/ντών αποτελεί ένα θετικό πρώτο βήμα στον αγώνα του κλάδου απέναντι στην αξιολόγηση – σφαγείο, στην αξιολόγηση που οδηγεί σε κατηγοριοποίηση σχολεία μαθητές και εκπαιδευτικούς, που οδηγεί στη μισθολογική και βαθμολογική μας καθήλωση, που οδηγεί ακόμη και στις απολύσεις.
Η αποφασιστικότητα των συναδέλφων απέναντι στις μεθοδεύσεις της διοίκησης να προγραμματίσει τα «σεμινάρια» εν μέσω των σχολικών εξετάσεων, αποτελεί την καλύτερη παρακαταθήκη για τους αγώνες του επόμενου διαστήματος· αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, για την υπεράσπιση της ίδιας μας της ζωής.
Καταδικάζουμε τη στάση ελάχιστων «πρόθυμων» Διευθυντών, μιας πράγματι πενιχρής μειοψηφίας, οι οποίοι επέλεξαν να ταχθούν απέναντι στις αποφάσεις του κλάδου. Μόνοι τους διάλεξαν τον δρόμο που θα ακολουθήσουν. Δυστυχώς είναι ο δρόμος της υποταγής!
Ήδη μπροστά μας βρίσκεται ο επόμενος στόχος: Η ακύρωση των «σεμιναρίων» του 2ου τμήματος, τη Δευτέρα 23/6, ξανά σε ημέρα εξετάσεων για τα σχολεία του Νομού. Καλούμε τους συναδέλφους στο 1ο Γεν. Λύκειο, στις 8:30 το πρωί της Δευτέρας, να στηρίξουν την προσπάθειά μας για την μη πραγματοποίηση και αυτού του «σεμιναρίου».
Συνεχίζουμε τον αγώνα, βάζουμε φραγμό στην αντιεκπαιδευτική πολιτική, δυναμώνουμε το Σωματείο μας.

 

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ. Συνάντηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ με τη νέα ηγεσία.


ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Δήλωση των εκπροσώπων

των Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων στο Δ.Σ της ΔΟΕ

Θανάση Αγαπητού 6975308409,  Γιάννη Νικολάρα 6974750410


ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Συνάντηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ με τη νέα ηγεσία.

Πως μπορείς να μην πεις τίποτε.

 

Για μια ακόμη φορά η συνάντηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ με τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είχε τίποτα ουσιαστικό να προσθέσει παρά μόνο «καλή διάθεση και καλές προθέσεις».  Αυτό που φάνηκε καθαρά είναι πως στόχος της νέας ηγεσίας του υπουργείου είναι να δώσει την εικόνα ενός νέου ξεκινήματος που όμως θα αφορά μόνο τη διαχείριση της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και των μνημονιακών μέτρων κι όχι την αλλαγή και το διαφορετικό προσανατολισμό.

Αυτή η αντίληψη κατατέθηκε από την πολιτική ηγεσία λέγοντας πως «ήρθαμε να εφαρμόσουμε τις πολιτικές που έχουν αποφασιστεί, να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας και να εφαρμόσουμε την κείμενη νομοθεσία». Καταλάβαμε δηλαδή πως η αλλαγή στο υπουργείο έχει να κάνει περισσότερο με την εκτόνωση της μεγάλης δυσαρέσκειας και της οργής από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές στην εκπαίδευση κι όχι με την ανατροπή τους, την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία, την αποτροπή της αξιολόγησης–χειραγώγησης, τη δημοκρατία στο σχολείο, την οικονομική– υπηρεσιακή και επαγγελματική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού, τους διορισμούς, τις σταθερές και μόνιμες μορφές εργασίας, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Γι’ αυτό και η ηγεσία του υπουργείου θεώρησε πως οι αυτονόητες ρυθμίσεις που έκανε: α) έναρξη της σχολικής χρονιάς στις 11/9 (όπως κάθε χρόνο), β) έκδοση εγκυκλίου για αιτήσεις αποσπάσεων μέχρι 25/6 ( αν και δεν έχουν γίνει μεταθέσεις ), γ)δυνατότητα να κάνουν ανάληψη υπηρεσίας στον τόπο που υπηρετούν οι αποσπασμένοι και νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί, αποτελούν δείγματα των καλών προθέσεων του και «δείχνουν το στίγμα γραφής».

Συγκεκριμένα για τη συνάντηση θέλουμε να σημειώσουμε:

1)     Η συνάντηση, που ήταν μικρής διάρκειας, έγινε όπως ανέφερε ο ίδιος ο υπουργός εν’ όψη του συνεδρίου. Όμως άνθρακες ο θησαυρός για όσους περίμεναν έστω κάποιες υποσχέσεις. Και όπως λέει το δελτίο τύπου της ομοσπονδίας «η πολιτική ηγεσία δεν απάντησε και δε δεσμεύτηκε επί της ουσίας».

2)     Στην αρχή αλλά και στο τέλος ο υπουργός επέμενε και ζητούσε να έχει το λόγο μόνο ένας από το Δ.Σ. ο πρόεδρος, γιατί θέλει να ακούει τις αποφάσεις και να μη μετατρέπονται οι συναντήσεις σε συνελεύσεις. Αυτό φυσικά δεν υιοθετήθηκε και το δικαίωμα του συνδικαλιστικού κινήματος να καθορίζει εκείνο τον τρόπο παρέμβασής του δεν το παραχωρεί σε κανέναν κι έτσι λειτούργησε και θα λειτουργεί σε κάθε συνάντηση.

3)     Στις ερωτήσεις για τις υπηρεσιακές μεταβολές (μεταθέσεις-αποσπάσεις…) απάντησε ο υφυπουργός «πως θα πορευτούμε με το myschool και την καταγραφή που υπάρχει στο σύστημα. Τις εισηγήσεις προτάσεις των υπηρεσιακών οργάνων θα τις πάρουμε υπόψη εφ’ όσον δεν έχουν απόκλιση πάνω από 5%». Καταλαβαίνουμε λοιπόν πάλι τη κατάσταση θα υπάρχει στην αρχή της χρονιάς με χιλιάδες εκπαιδευτικούς μακριά από τα σπίτια τους και χιλιάδες κενά ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις.

4)     Για το θέμα της αξιολόγησης μπορεί να δήλωσε στο τέλος της συνάντησης ο υπουργός πως «εμείς δεν είπαμε τίποτε», όμως είπε πολλά με τις επιμέρους παρεμβάσεις του.

Συγκεκριμένα:

 « Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, οι ποσοστώσεις χρειάζονται. Αν κάνετε προτάσεις για την αξιολόγηση και για την υλοποίηση τους χρειάζονται χρήματα εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Αν προτείνετε αξιολόγηση που δεν οδηγεί σε αποτελέσματα θα μας βρείτε απέναντι. Δεν μπορεί όλοι να είναι άριστοι, να παίρνουν 10. Μπορεί ο Ανδρέας να κατήργησε τον επιθεωρητισμό, όμως περάσαμε στο άλλο άκρο!!! Δεν μπορεί να έχουμε μια εκπαίδευση που ο καθένας θα κάνει ότι θέλει».

 

Ο υπουργός και ο υφυπουργός μπορεί να τόνισαν στη συνάντηση «πως όλοι έρχονται για να κάνουν καλό» όμως ο κόσμος της εκπαίδευσης ξέρει πολύ καλά πως έρχονται για να υλοποιήσουν ένα μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων που είναι ήδη αποφασισμένα και άλλα που έρχονται ως «μνημονιακές υποχρεώσεις», που στόχο έχουν τον εργαζόμενο και τα δικαιώματά του.

 

Γι’ αυτό εμείς τονίζουμε πως δεν μπορεί να υπάρχει καμιά αυταπάτη ή αναμονή. Η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και η νέα κυβέρνηση Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ και λοιπών προθύμων, θα συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο και τον κοινωνικό πόλεμο.

 

Οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί, που όλες αυτές τις μέρες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να μη γίνουν τα σεμινάρια της ντροπής, δείχνουν το δρόμο και επιβάλουν στις ηγεσίες την πορεία του συνεχούς αγώνα για να πάρουμε πίσω τη ζωή μας.

 

Καμιά αυταπάτη πως θέλουν ή μπορούν να αλλάξουν πολιτική αυτοί που μας κυβερνούν, αυτοί που τώρα είναι στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Στο σχολειό, στις συνελεύσεις, στο συνέδριο, να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας και μαζί με όλο τον κόσμο της δουλειάς, να κλιμακώσουμε τον αγώνα και να παλέψουμε συντονισμένα για να φύγουν τώρα οι νόμοι τους, η κυβέρνηση, το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου, πολιτικού συστήματος, τρόικας και Ε.Ε.    

 

Αθήνα 20-6-2014

 

Τράπεζα "Θυμάτων"

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση:


Μια ενδιαφέρουσα πρόταση:

 

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Aξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου


 
 
 
 
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού ήταν και παραμένει  κομβικό σημείο για τη συνέχιση της ύπαρξης του Δωρεάν Δημόσιου σχολείου αλλά και της ύπαρξης στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων και παιδαγωγικής ελευθερίας για τους εκπαιδευτικούς. Από την εφαρμογή της ή όχι, θα κριθεί αν θα μιλάμε τα επόμενα χρόνια για ένα σχολείο για όλους ή για σχολεία πολλών ταχυτήτων, σκληρά ταξικά προσδιορισμένα για παροχή απλών δεξιοτήτων στην πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού  υποταγμένα, κάθε φορά επιταγές και ανάγκες της αγοράς.

Η κατηγοριοποίηση που επιχειρείται να επιβληθεί θα οδηγήσει, όπως και η διεθνής εμπειρία από την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μοντέλων έχει δείξει, σε σχολεία πολλών ταχυτήτων, με χρηματοδότηση  ανάλογη των επιδόσεων των μαθητών  και κατάταξη της  σχολικής μονάδας στο συγκριτικό πίνακα. Το μοντέλο απαιτεί στη συνέχεια την ελεύθερη επιλογή από τους γονείς  του σχολείου που επιθυμούν να φοιτήσουν τα παιδιά τους  και την αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης της σχολικής μονάδας με την παροχή του voucher  (κουπονιού) στους  γονείς που θα χρηματοδοτεί πλέον το σχολείο.  Οι γονείς πλέον θα είναι οι πελάτες που το σχολείο θα προσπαθεί να προσελκύσει. Τα πρώτα αποτελέσματα που θα φανούν θα είναι η συρρίκνωση πολλών σχολικών μονάδων, ιδίως των μικρών σχολείων στην περιφέρεια, και το οριστικό κλείσιμο στη συνέχεια και από την άλλη η δημιουργία καλά χρηματοδοτούμενων σχολείων, φυσικά και από τους γονείς, με δυνατότητες περαιτέρω εξέλιξης και σχολείων που δεν θα έχουν άλλες δυνατότητες από το να παρέχουν απλά  και μόνο τις δεξιότητες που η αγορά εργασίας και οι επιχειρήσεις θα απαιτούν. Φυσικά σ’ αυτό τον ανταγωνισμό θα συμμετέχουν και τα ιδιωτικά σχολεία δίνοντας την δυνατότητα χρήσης του κουπονιού και σε αυτά, με το ανάλογο γενναίο συμπλήρωμα του σχετικού κόστους από τους γονείς. Δείγματα αυτής της πολιτικής είχαμε πρόσφατα όταν ο πρώην υπουργός Παιδείας εγκαινίαζε ιδιωτικά ΙΕΚ που παρείχαν τις ίδιες ειδικότητες που την προηγούμενη ημέρα είχε φροντίσει να καταργήσει από τα Δημόσια ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.

Θύματα αυτών των εκπαιδευτικών πολιτικών είναι και θα είναι ακόμα πιο έντονα στο μέλλον  τα παιδιά των λαϊκών   στρωμάτων με χαμηλό κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο.  Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και αυτό το στόχο υπηρετούν και τα πρότυπα σχολεία που με νόμο της  Διαμαντοπούλου θεσμοθετήθηκαν, καταργώντας και αλλάζοντας το χαρακτήρα των πειραματικών σχολείων που μέχρι τώρα υπήρχαν.  Γίνεται πλέον φανερό πως αν επιτρέψουμε τη συνέχιση της εφαρμογής αυτών των πολιτικών στην εκπαίδευση, θα πρόκειται για το αποκορύφωμα της  ταξικότητας στο δικαίωμα της μόρφωσης.

Οι επιπτώσεις  όμως από την εφαρμογή της “αξιολόγησης”  θα είναι σκληρές και για τους εκπαιδευτικούς. Αν σκεφτεί κανείς ότι  ακόμα και το υπάρχον μισθολόγιο-βαθμολόγιο-ποινολόγιο, με τις ποσοστώσεις στη δυνατότητα μετάβασης από τον έναν βαθμό στον άλλο κρίνεται  ανεπαρκές  από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο όνομα της επίτευξης δημοσιονομικών στόχων και ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει νέο μισθολόγιο που θα καθιερώνει τον ατομικό μισθό συνδεδεμένο με την απόδοση-αξιολόγηση του κάθε υπαλλήλου. Εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι θα συμβεί την επομένη της εφαρμογής της ατομικής αξιολόγησης, αλλά κι αυτής ακόμα της σχολικής μονάδας όταν οι επιδόσεις της θα υστερούν σε σύγκριση με κάποιες άλλες.  Δεν θα περιοριστούν όμως  οι συνέπειες της εφαρμογής στη μισθολογική καθήλωση και κατηγοριοποίηση.  Πέρα από την εργασιακή ανασφάλεια που θα εμπεδώσει, θα οδηγήσει και σε μια τεράστια δεξαμενή εκπαιδευτικών για διαθεσιμότητα και απολύσεις όποτε κρίνονται αναγκαίες. Η παροχή μεγάλου μέρους της πίτας στους ιδιώτες επιχειρηματίες, οι εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές που οδηγούν μεγάλο μέρους του εργασιακά  ενεργού πληθυσμού στη μετανάστευση, η υπογεννητικότητα ως απόρροια αυτών των πολιτικών  σε συνδυασμό με τις πολιτικές υποχρηματοδότησης  της Δημόσιας  παιδείας με την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και με τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, πολύ σύντομα θα αναδειχθεί μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικού προσωπικού ως πλεονάζον. Δε θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει και το νέο εργασιακό μοντέλο που ραγδαία και βίαια εξαπλώνεται σε ολόκληρο το Δημόσιο και είναι αυτό της απόλυτης ευελιξίας μέσα από προγράμματα μερικής απασχόλησης και πλήρους εργασιακής ανασφάλειας.  Μιλάμε πλέον  για την απόλυτη  εργασιακή ζούγκλα και την προώθηση σκληρού εργασιακού κανιβαλισμού ακόμα και μέσα σε κάθε σχολική μονάδα.

Δεν σταματούν βέβαια οι επιπτώσεις της εφαρμογής της αξιολόγησης εδώ. Η εφαρμογή έχει επίσης στόχο  την εγκαθίδρυση κλίματος φόβου και υποταγής  σ’ όλη την εκπαιδευτική ιεραρχία και φυσικά την   πλήρη πειθάρχηση και χειραγώγηση για την αποδοχή και εφαρμογή των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην εκπαίδευση. Η παιδαγωγική ελευθερία και ο αγώνας για τη μόρφωση ως δικαίωμα του κάθε παιδιού δεν έχουν θέση στο Νέο Σχολείο που εδώ και χρόνια οικοδομούν και με τη βοήθεια των μνημονιακών πολιτικών, εδώ και τώρα θέλουν να επιβάλλουν.

Το νέο εφιαλτικό περιβάλλον, το καταστραμμένο οργουελικό τοπίο του δημόσιου  σχολείου της επόμενης ημέρας, δεν έχουμε το δικαίωμα να το επιτρέψουμε να υπάρξει. Το οφείλουμε στους μαθητές μας που το έχουν περισσότερο ανάγκη, στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας και στις νεότερες γενιές των εκπαιδευτικών, στην ιστορική παρακαταθήκη των αγώνων των εκπαιδευτικών.

Για την ΕΡΑ η εφαρμογή της αξιολόγησης  αποτελεί κομβικό σημείο  και η μάχη για την κατάργησή της είναι καθοριστικής σημασίας. Σε τόσο κρίσιμης σημασίας, για το μέλλον της ύπαρξης της δημόσιας εκπαίδευσης, ζητήματα η μάχη πρέπει να αποκτά συγκρουσιακά χαρακτηριστικά  και ο αγώνας αφού άπτεται της υπεράσπισης υπέρτατων  ιδανικών και αξιών δεν μπορεί παρά να είναι ανένδοτος. Η ΕΡΑ,  με αυτές τις προσεγγίσεις ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά, σταθερά υπερασπίστηκε, στο ΔΣ της ΔΟΕ αλλά και στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, πως η σύγκρουση με  όρους μαζικού κινήματος είναι η μόνη απάντηση που οφείλει να δώσει το συνδικαλιστικό κίνημα στις μεθοδεύσεις του υπουργείου παιδείας και της κυβέρνησης.

Με αυτή την έννοια προτείναμε να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας σε οποιαδήποτε διαδικασία βοηθούσε την εφαρμογή της καταστροφικής αξιολόγησης. Η αυτοαξιολόγηση για την ΕΡΑ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ατομική αξιολόγηση. Δεν αντιλαμβανόμαστε σε τόσο κρίσιμης σημασίας και  διακυβεύματα άλλο τρόπο αντίδρασης. Η ολοκληρωτική σύγκρουση, η μη πειθάρχηση στον αυταρχισμό και η άρνηση να υπηρετήσουμε τους πραγματικούς στόχους του υπουργείου δεν αποτελούν για εμάς ούτε εύκολος, ούτε παραδοσιακός τρόπος λειτουργίας του συνδικάτου αλλά μονόδρομος.

Οι  δικαστικές προσφυγές, οι ελιγμοί τακτικής σε κάθε νέα επίθεση του υπουργείου αποτελούν εφόδια στο οπλοστάσιο των συνδικαλιστικών αγώνων αλλά δεν παρέχουν καμία εγγύηση καθοριστικής νίκης. Πολλές φορές προετοιμάζουν το έδαφος για εξοικείωση με βήματα του συνολικού σχεδίου του υπουργείου, κι ένα από αυτά είναι η απόκτηση κουλτούρας αξιολόγησης στους εκπαιδευτικούς,  που πολύ θα ήθελε ο ΟΟΣΑ να υπάρχει. Η εμπλοκή και η ενασχόληση με τους δείκτες αξιολόγησης βοηθάει στο σχεδιασμό τους. Χωρίς αμφιταλαντεύσεις  υποστηρίξαμε πως  η όποια αξιολόγηση και αν  θελήσουν  να περάσουν οι κυβερνήσεις των μνημονίων θα παραμένει πάντα, όχι ένα εργαλείο βελτίωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης, αλλά εργαλείο εφαρμογής του Νέου Σχολείου στην υπηρεσία του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και  εργαλείο για δημοσιονομικές προσαρμογές μέσα από μισθολογική καθήλωση και  απολύσεις οποτεδήποτε κρίνουν αναγκαίο, σύμφωνα με τις επιταγές των μνημονίων  

Παρ’  όλα αυτά, οι πλειοψηφικές δυνάμεις στο Δ.Σ. της ΔΟΕ αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα με τακτικούς ελιγμούς και επανατοποθέτηση σε κάθε νέα επίθεση από πλευράς του υπουργείου, είτε γιατί δεν ήταν έτοιμες είτε  γιατί  δεν ήθελαν τη σύγκρουση. Το γεγονός, ότι μπροστά στα αδιέξοδα, που η ίδια η ομοσπονδία δημιούργησε, οδήγησε μέρος από το πιο κινηματικό κομμάτι του κλάδου, για λόγους συσπείρωσης αυτήν την κρίσιμη ώρα, να υιοθετήσει την πρόταση των κειμένων της ΔΟΕ δε σημαίνει ότι γίνεται και αποδεκτή και ότι μας βρίσκει σύμφωνους. 

Οφείλει το σύνολο του κλάδου να αντιληφθεί πως χωρίς διαρκή παρατεταμένο  αγώνα με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά και όρους μαζικού κινήματος δεν πρόκειται να σταματήσουμε στην πράξη την αξιολόγηση και να αποτρέψουμε τις καταστροφικές συνέπειες.  

Θα πρέπει το σύνολο του κλάδου να αντιληφθεί πως τις συνέπειες θα τις πληρώσει πρώτα ως γονέας με τη διάλυση του δημόσιου σχολείου και στη συνέχεια ως εργαζόμενος  αν αποδεχθεί το ρόλο του γραναζιού στη μηχανή του καπιταλιστικού συστήματος. Εκτός αν κάποιος αυταπατάται πως οι εκπαιδευτικοί ανήκουν σε μια άλλη τάξη, πέρα από την εργατική και λαϊκή και δεν είναι αναλώσιμοι.

Ως συνδικαλιστικό κίνημα οφείλουμε να αναδείξουμε πως η αξιολόγηση δεν είναι θέμα που αφορά τους εκπαιδευτικούς, ούτε την αρνούνται γιατί τη φοβούνται. Είναι θέμα που αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Ο αγώνας για να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε κίνημα ενάντια στη διάλυση του Δημόσιου σχολείου. Οφείλουμε να διευρύνουμε τα όρια παρέμβασης και να συναντηθούμε με ανάλογα κινήματα υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών σε κάθε γειτονιά.

Βεβαίως η προσπάθεια μέσα από την αξιολόγηση  για συρρίκνωση  του δημόσιου τομέα και μείωση των δημοσίων υπαλλήλων δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς. Επομένως είναι αναγκαίο ο αγώνας μας να συναντηθεί  και να συμπορευθεί εκτός από τον αγώνα της ΟΛΜΕ και με τον αγώνα όλων των Ομοσπονδιών του Δημοσίου. Οι δυνατότητες διεκδίκησης και οι πιθανότητες νίκης αυξάνονται αν η αποτροπή της αξιολόγησης-σφαγείο γίνει υπόθεση όλου του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλιστικού κινήματος . Άλλωστε η αξιολόγηση δεν θα είναι και το μοναδικό σημείο που θα πρέπει στο επόμενο διάστημα να συναντηθούμε όλοι οι εργαζόμενοι. Είναι ξεκάθαρο, και πρέπει να το λάβουμε υπ’ όψιν μας, πως το ερχόμενο Φθινόπωρο θα κουβαλάει μαζί το νέο ασφαλιστικό νόμο, με σκληρές παρεμβάσεις σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, νέο μισθολόγιο με ατομικό μισθό σύμφωνα με την  ατομική απόδοση, νέες “μεταρρυθμίσεις” για την μετάλλαξη και τη συμμόρφωση του σχολείου στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις αλλά και νέο συνδικαλιστικό νόμο για να περιοριστεί και επαλειφθεί η προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και οι δυνατότητες αντίδρασης των εργαζομένων.

Για την ΕΡΑ παραμένει αιτία “πολέμου” και σύγκρουσης ο νόμος για την “αξιολόγηση”. Η 83η ΓΣ του κλάδου θα πρέπει να αποφασίσει πως θα συγκρουστεί με την κυβέρνηση, με κάθε μορφής αγώνα και κάθε τρόπο για να μην εφαρμοστεί. Να αποφασίσει ότι κανένα μέλος της ΔΟΕ δεν έχει το δικαίωμα να αξιολογήσει και να αξιολογηθεί. Όλοι μαζί δεν θα επιτρέψουμε κανέναν αξιολογητή στην τάξη.   

Αποτελεί μονόδρομο για τις αποφάσεις της 83ης ΓΣ η πολιτικοποίηση των αιτημάτων. Η λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή των κεντρικών πολιτικών, την έξοδο της χώρας από το μηχανισμό της τρόικας, την απεμπλοκή από το βραχνά του χρέους, την κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή της συγκυβέρνησης  των μνημονίων.  

 

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ


ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ          


ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3                                                        Καρδίτσα  16/ 06 / 2014


ΤΗΛ. : 244102619727646                                                           ΠΡΟΣ: ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΟΜΟΥ- M.M.E.

FAX   : 2441026197                                                                     

 

           ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ      

Συνάδελφοι,

Η Περιφερειακή Δ/νση Eκπαίδευσης Θεσσαλίας και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Καρδίτσας οργανώνουν τα σεμινάρια επιμόρφωσης Διευθυντών των σχολείων της Δευτεροβάθμιας, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στην Καρδίτσα. 

Για άλλη μια φορά οι Περιφερειακοί Διευθυντές και Διευθυντές Εκπαίδευσης, τα στελέχη εκπαίδευσης, εναντιώνονται στις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου, καλώντας τους Διευθυντές των Σχολείων  σε σεμινάρια, «στα πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος Επιμόρφωσης Στελεχών Εκπαίδευσης σε θέματα αξιολόγησης».

Η ΕΛΜΕ Καρδίτσας επίμονα ζήτησε την αναβολή των σεμιναρίων, ώστε να μην γίνουν σε περίοδο εξετάσεων, αλλά η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας απέρριψε το αίτημα της ΕΛΜΕ, αγνοώντας την αναστάτωση που φέρει στα σχολεία. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι για τις εξετάσεις της Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ, οι Διευθυντές θα πρέπει να παρευρίσκονται υποχρεωτικά στα σχολεία τους,  κάτι που ίσως δεν ενδιαφέρει τους  σχεδιαστές των σεμιναρίων. 

Τα σεμινάρια θα γίνουν στις 19, 23 και 25 Ιουνίου στις 9 το πρωί, στο 1ο  Γενικό Λύκειο Καρδίτσας. 

Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας αποφάσισε να εμποδίσει την πραγματοποίηση των σεμιναρίων της ντροπής. Με βάση τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας ενεργοποιεί όλες τις απαραίτητες αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την ακύρωση των σεμιναρίων αυτών .

Συνεπώς, το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ μας ομόφωνα αποφάσισε τρίωρες στάσεις εργασίας για τις παραπάνω ημερομηνίες τις τρείς πρώτες ώρες, δηλαδή 8 έως 11 το πρωί και επιπλέον η  ΟΛΜΕ κηρύσσει συμπληρωματικές τρίωρες στάσεις 11 έως 2 το μεσημέρι, τις ίδιες ημέρες. Οι διπλές στάσεις εργασίας διευκολύνουν τους Διευθυντές των σχολείων να μην συμμετέχουν στα σεμινάρια αυτά. Η πρώτη τρίωρη στάση, 8-11 το πρωί, για όλες τις ημέρες των σεμιναρίων, απευθύνεται στους συναδέλφους που θα παραστούν έξω από τους χώρους υλοποίησης των σεμιναρίων. 

Η ΕΛΜΕ Καρδίτσας καλεί: 

Όλους τους συναδέλφους Διευθυντές των σχολείων να υλοποιήσουν την απόφαση της ΕΛΜΕ για στάσεις εργασίας και να μην παραστούν στα σεμινάρια αυτά. Αυτό πράττουν οι Διευθυντές σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας σε όλη τη χώρα. 

Όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις για την ακύρωση των σεμιναρίων, ιδιαίτερα την πρώτη μέρα, ΠΕΜΠΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 8.00 πμ στο 1ο Γενικό Λύκειο. 

Όλοι μαζί ακυρώνουμε κάθε προσπάθεια  εφαρμογής της Αξιολόγησης.

Όλοι μαζί βάζουμε φραγμό στα καταστροφικά σχέδια για τη διάλυση του Δημόσιου Σχολείου.          

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ - ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Καρδίτσας

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

10ο ενημερωτικό


     ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ
     ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
                 Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ                                                   Καρδίτσα    16-6-2014   
                                                                                                          ΑΠ 82
  Προς: Μέλη του Συλλόγου μας
ΔΟΕ
ΜΜΕ
                                                                                                                                                  

10Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 
ΓΑΜΒΕΤΑ & ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ 43100  ΚΑΡΔΙΤΣΑ
ΤΗΛ.& FAX: 24410 26074
 Email: Sekpekar@otenet.gr
               
 


 

 10ο  ενημερωτικό

 

Το τελευταίο δεκαήμερο ο χρόνος υπήρξε συμπυκνωμένος. Πραγματοποιήθηκαν τρία έκτακτα ΔΣ και συγχρόνως, πολλοί από μας, γίναμε μάρτυρες πρωτόγνωρων καταστάσεων και εντάσεων που, δυστυχώς, δίνουν την αίσθηση ότι το ήρεμο κλίμα που βιώναμε ως τώρα στα σχολεία, αρχίζει να δυναμιτίζεται. Το ΥΠΑΙΘ και οι εντολοδόχοι του, θα φέρουν ακεραία την ευθύνη.

Το ιστορικό

Την πρώτη μέρα των σεμιναρίων, η αποχή υπήρξε καθολική. Την δεύτερη, βρέθηκαν μερικοί διευθυντές, να συμμετέχουν σε μια παρωδία σεμιναρίου στο γραφείο της Διευθύντριας Εκπαίδευσης. Την τελευταία μέρα ολοκλήρωσης των σεμιναρίων, παρουσία και της Περιφερειακής Διευθύντριας, η συμμετοχή παρέμεινε το ίδιο πενιχρή. Τόση επιτυχία παρουσίασαν τα περιβόητα σεμινάρια που αποφασίστηκε να επαναληφθούν την επόμενη εβδομάδα, για όσους δεν τα παρακολούθησαν, με τις υποχρεώσεις των σχολείων στο αποκορύφωμά τους. Παρόλα αυτά  και τα επαναληπτικά σεμινάρια δεν μπόρεσαν να λυγίσουν το σύνολο των διευθυντών. Το ότι οι  διευθυντές, που πέρασαν ανάμεσα από τους συγκεντρωμένους συναδέλφους που συμπαραστέκονταν στους απεργούς διευθυντές, απέφυγαν να διασταυρώσουν μαζί τους το βλέμμα,  καταδεικνύει το αδιέξοδο και το παράλογο της αυριανής ηγεσίας των σχολείων. Έτσι θα διεκδικήσουμε τα συμφέροντα των μαθητών  και των σχολείων μας;

Από την πλευρά μας:

·        Χαιρετίζουμε τη στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων διευθυντών που δεν πήραν μέρος στα σεμινάρια.

·        Τους καλούμε να πράξουν το ίδιο και στο μέλλον, όποτε χρειαστεί.

Με την έως τώρα στάση όλων, έχει αποτυπωθεί ευκρινώς και με τον καλύτερο τρόπο, και στην περιοχή μας, η διάθεση των λειτουργών της εκπαίδευσης, σε σχέση με το έκτρωμα της βαθμολόγησης– κατηγοριοποίησης σχολείων και συναδέλφων.

Η Κυβέρνηση, το ΥΠΑΙΘ και η κοινωνία, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, για το αν  μπορεί να υπηρετηθεί ένα μέτρο με τέτοια  μικρή συμμετοχή!!!

Ό,τι και να κάνουν η συνείδηση δεν «εντέλλεσθε».

Καλούμε Διευθυντές και Σχ. Συμβούλους, να αναλογιστούν ότι οι νόμοι και τα διατάγματα της «αξιολόγησης» αποτελούν τομή που θα οδηγήσει στη μετάλλαξη του ρόλου τους, καθιστώντας τους, νέους «επιθεωρητές».  Να σταθούν στο ύψος της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου και  να εμποδίσουν την αναβίωση του επιθεωρητισμού.

Ο Σύλλογος και η πλειοψηφία των μαχόμενων εκπαιδευτικών της κιμωλίας, είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την Δημόσια Εκπαίδευση για όλους,  καθώς και τα εργασιακά δικαιώματά μας. Θα στηρίξει, με όλα τα μέσα που διαθέτει, τους αγωνιζόμενους συναδέλφους.

Η Διευθύντρια, ο Σχολικός Σύμβουλος και οι διευθυντές που παρακολούθησαν τα σεμινάρια,  αντικειμενικά τάχθηκαν εναντίον του κλάδου. Διαχωρίστηκαν από τη συλλογική προσπάθεια  να ακυρώσουμε στην πράξη την αξιολόγηση. Η επιλογή τους είναι ενσυνείδητη.

Δεν θα μας λυγίσουν.

Θα παραμείνουμε όρθιοι, αγωνιζόμενοι και ενωμένοι.

 
Την Πέμπτη 19-06-14, στο νέο κτήριο του 1ου Λυκείου, θα πραγματοποιηθεί το αντίστοιχο σεμινάριο για τους διευθυντές της Δευτεροβάθμιας. Όσοι μπορούνε, καλό είναι να  βρίσκονται μαζί με τους συναδέλφους καθηγητές, το πρωί της Πέμπτης 9:00΄, έξω από το χώρο των σεμιναρίων.

 

Καλό καλοκαίρι

και πάντα σε ετοιμότητα

 

 

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος                                                    Ο Γραμματέας
                                   Τάσος Γκαραγκάνης                                         Γιώργος Τσιτσιμπής

Ατομική αξιολόγηση και σχολικοί σύμβουλοι:


Ατομική αξιολόγηση και σχολικοί σύμβουλοι: Η έννοια της προσωπικής στάσης, του Γιάννη Σταύρου

Κυρ, 15/06/2014

 

Σχολικός Σύμβουλος Δασκάλων Θεσπρωτίας

Share

Οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης – ή και άλλων εκπαιδευτικών αλλαγών – εντάσσεται και ερμηνεύεται στο συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο για το οποίο θεσπίστηκε και το οποίο καλείται να υπηρετήσει. Κατά γενική ομολογία το πλαίσιο που διαμορφώνεται στην κοινωνία μας και στην εκπαίδευση είναι ιδιαίτερα αρνητικό (αφαίρεση δικαιωμάτων, περικοπές προσωπικού, υποχρηματοδότηση, συμπτύξεις σχολείων-τμημάτων, ανταγωνισμός, διαρκείς εξετάσεις, αριστεία κλπ.). Αυτό το νέο περιβάλλον καλείται το σχολείο και ο εκπαιδευτικός να υπηρετήσει και επομένως η αξιολόγηση εντασσόμενη σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί επικουρικά και ενισχυτικά ως προς αυτό.

            Ο ρόλος των σχολικών συμβούλων σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεταλλάσσεται ραγδαία καθώς αυτοί μετατρέπονται από επιστημονικοί συνεργάτες-σύμβουλοι των εκπαιδευτικών σε ελεγκτές-αξιολογητές-επιθεωρητές. Γι’ αυτό και στις τάξεις των σχ. συμβούλων καταγράφεται έντονος προβληματισμός ο οποίος εκφράζεται με επιφυλάξεις, αντιρρήσεις ή/και αντιδράσεις, άλλοτε ανοιχτά (δημοσιεύσεις) άλλοτε ζωντανά σε διάφορες συναντήσεις. Ωστόσο δεν βρήκε συλλογική έκφραση από τα επιστημονικά και συνδικαλιστικά όργανα καθώς ούτε η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων (ΠΕΣΣ) ούτε οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ) είχαν ξεκάθαρη θέση ως προς τη στάση που έπρεπε να κρατήσουν οι σχολικοί σύμβουλοι. Η ΠΕΣΣ, εξάλλου, πριν λίγες μέρες με απόφαση του Δ.Σ. τάχθηκε κατ’ αρχήν θετικά για την αξιολόγηση, προτείνοντας γενικά βελτιώσεις στο Π.Δ.152. Το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες πάρθηκε αυτή η απόφαση όπως και το αν και πόσο αυτή αντιστοιχεί με τις διαθέσεις των σχολικών συμβούλων είναι μερικά από τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση.

            Οι απόψεις των σχολικών συμβούλων που ως τώρα έχουν δημοσιευτεί - είτε ατομικά είτε ομαδικά - έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: επικρίνουν - και καλώς - το ΠΔ 152 κυρίως σε ότι αφορά στην αξιοποίηση του αποτελέσματος της αξιολόγησης, καθώς και στην μετατροπή του ρόλου του σχολικού συμβούλου. Δεν αμφισβητούν όμως αυτή καθ’ αυτή την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Πρέπει, ωστόσο, να γίνει σαφές ότι ακόμα κι αν αποσυνδεθεί η αξιολόγηση από την βαθμολογική – μισθολογική εξέλιξη και τις απολύσεις, ο επιθεωρητισμός θα παραμείνει, δεν αναιρείται. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού εισάγεται ανεξάρτητα από την διαχείριση του αποτελέσματός της. Με άλλα λόγια ο αξιολογητής θα ακολουθεί όλο το πλαίσιο της αξιολόγησης (αξιολογική περίοδος, ενημέρωση αξιολογούμενου, παρακολούθηση διδασκαλιών, αξιολόγηση, εκθέσεις κλπ.) ανεξάρτητα από το πώς αυτή θα αξιοποιηθεί. Τον σχολικό σύμβουλο που γνωρίσαμε να τον ξεχάσουμε, ακόμα κι αν, προσωρινά, κρατήσει τον τίτλο. Δεν μπορεί να είναι σύμβουλος και αξιολογητής παράλληλα.

            Το ΠΔ 152 δεν μπορεί να βελτιωθεί. Εντάσσεται σε μια φιλοσοφία και υπηρετεί ένα μοντέλο ξένο και αποκρουστικό στην ελληνική εκπαίδευση, πρωτόγνωρα σκληρό ακόμα και για τα δεδομένα των συντηρητικότερων χωρών της Δύσης. Μετατρέπει τον σχολικό σύμβουλο σε τιμωρό, αλλοιώνει τη βάση της συνεργασίας, την ουσία, τη φύση του ρόλου και του έργου των σχολικών συμβούλων. Ανατρέπει την απαραίτητη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ εκπαιδευτικού και σχολικού συμβούλου με καταστρεπτικές συνέπειες για την συνεργασία, την εμπιστοσύνη, την διασφάλιση παιδαγωγικού κλίματος. Εισάγει στο σχολείο τον ανταγωνισμό, το αλληλοφάγωμα, τις διακρίσεις. Αν εφαρμοστεί θα έχει οικτρά αποτελέσματα. Και τότε θα εμφανιστούν αρκετοί πρόθυμοι για τη … νεκροψία.

            Ορισμένες επισημάνσεις:

-          Η Αυτοαξιολόγηση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως αυτόνομη διαδικασία καθώς εντάσσεται στην ίδια φιλοσοφία, πηγάζει από τον ίδιο νόμο, είναι μέρος της ατομικής αξιολόγησης. Επομένως κι όσοι ήταν θετικοί ως προς την αυτοαξιολόγηση έχουν πολλούς λόγους τώρα να είναι δισταχτικοί ή αρνητικοί.

-          Δεν υπάρχει αξιολόγηση στο “όλον” σύστημα όπως λέγεται ή συστημική αξιολόγηση. Η εκπαιδευτική πολιτική δεν αξιολογείται από τους υπαλλήλους της. Αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή της εκάστοτε κυβέρνησης η οποία σχετίζεται με τους στόχους της πολιτικής εξουσίας, τον τύπο προσωπικότητας που επιχειρεί να διαμορφώσει μέσα από την εκπαίδευση. Γι' αυτό και η εκπαιδευτική πολιτική δεν μπορεί να αξιολογηθεί όπως - αφελώς - ζητείται αλλά αυτή διαμορφώνεται από την δυναμική και την κατεύθυνση μιας κοινωνίας, από τις αντιπαραθέσεις και τους συσχετισμούς που αναπτύσσονται όπως, εξάλλου, συμβαίνει και με άλλους τομείς της κοινωνίας.

-          Η εθελοντική αξιολόγηση, η οποία είναι πιθανό να εφαρμοστεί από Σεπτέμβρη, αποτελεί εφαρμογή της αξιολόγησης. Με εκβιαστικό τρόπο γίνεται εκμετάλλευση της ανάγκης των εκπαιδευτικών να ξεφρακάρουν από την πόρτα της εισόδου στον επόμενο βαθμό. Φαινομενικά ανώδυνη και … δημοκρατική, αλλά χωρίς καμιά αμφιβολία, στο βαθμό που αυτή γίνει αποδεκτή, η γενίκευσή της είναι δεδομένη.

            Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα καλείται ο καθένας (εκπαιδευτικός, δ/ντής, σύμβουλος) να πάρει τις αποφάσεις του. Βεβαίως, υπό προϋποθέσεις, η προσωπική στάση, ιδιαίτερα όταν κανείς είναι ψηλά στην ιεραρχία, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, να γίνει παράδειγμα ικανό να εμπνεύσει, να διαμορφώσει συνθήκες μαζικής αντίδρασης και επομένως ελπίδες ανατροπής. Ωστόσο, παραμένει προσωπική στάση η οποία πηγάζει από την προσωπικότητα, την ιδεολογία, τις ηθικές αξίες του καθενός πιθανόν και από άλλους παράγοντες. Και είναι αλήθεια πως η αξιολόγηση όπως και κάθε αντιδραστική εξέλιξη, δεν ανατρέπεται ατομικά αλλά συλλογικά.

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν, αυτό που ακόμα αναζητείται σε επίπεδο σχολικών συμβούλων είναι η συλλογική έκφραση όσων είναι αντίθετοι με την αξιολόγηση, όσων έχουν κοινή οπτική ως προς τις συνέπειες που θα προκύψουν από την εφαρμογή της κι αισθάνονται την ανάγκη να συμβάλλουν στην αποτροπή της. Κι όσο αυτά είναι υπό αναζήτηση τόσο πιεζόμενοι οι σχολικοί σύμβουλοι θα υποχωρούν, θα συμβιβάζονται, θα ενσωματώνονται με αρκετούς όμως να διαφωνούν, να εναντιώνονται, να συγκρούονται, να αρνούνται και γιατί όχι να παραιτούνται. Ας μην θεωρείται, πάντως, δεδομένη τη στάση όλων των Σχολικών Συμβούλων ούτε από την ηγεσία της ΠΕΣΣ ούτε –κυρίως- από το Υπουργείο.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

ΕΛΜΕ Σάμου: Ανοιχτό γράμμα στους γονείς και κηδεμόνες (Σάββατο, 14/06/2014)


ΕΛΜΕ Σάμου: Ανοιχτό γράμμα στους γονείς και κηδεμόνες (Σάββατο, 14/06/2014)

Γονείς, συνάδελφοι εργαζόμενοι, Εδώ και αρκετούς μήνες βγήκε η εκπαίδευση από τα πρωτοσέλιδα της δημοσιότητας. Ίσως γιατί δεν «απειλήθηκε» όλο αυτό το διάστημα από απεργίες εκπαιδευτικών που «καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών» .Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως είχαμε φέτος μια ομαλή σχολική χρονιά: Σχολεία και τμήματα σχολείων δεν λειτούργησαν για μήνες ή και για όλη τη χρονιά. Δεκάδες μαθητές είναι στον αέρα για το αν θα πάρουν τίτλο σπουδών και όχι βέβαια με ευθύνη δικιά τους ή των καθηγητών τους. Οι λογαριασμοί για τα στοιχειώδη λειτουργικά έξοδα των σχολείων δεν καλύπτονται…

Αλλά επιπλέον στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς που τελειώνει υπήρξαν μέτρα που γκρεμίζουν αυτό που ονομάζεται δωρεάν δημόσιο σχολείο. Μέτρα και πολιτικές που στοχεύουν πολύ σύντομα να (σας και μας) επιβάλλουν να ξεχάσουμε ότι υπήρχε ως δικαίωμα το δωρεάν δημόσιο σχολείο για τα παιδιά και να επιστρέψουμε σε μια «παλιά εποχή» όπου το Γυμνάσιο, το Λύκειο και οι σπουδές ήταν προνόμιο των πολύ λίγων. Για να μας πείσει πως αυτή η ρότα είναι για το «καλό μας», το Υπουργείο έφτασε να ακριβοπληρώνει τηλεοπτικά σποτ που υποδεικνύουν σε γονείς και μαθητές πως είναι λάθος ο δρόμος των σπουδών και πως δεν είναι το παιδί του καθένα «κατάλληλο» για να σπουδάσει…!

 Αγαπητοί γονείς, συνάδελφοι στον αγώνα για την επιβίωση, Τον τελευταίο καιρό λέγονται ξανά και ξανά στην εκπαίδευση (αλλά και σε όλο το δημόσιο) ορισμένες –ίσως και εύηχες- λέξεις: «Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας», «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού».

Περί τίνος πρόκειται ; Η κυβερνητική προπαγάνδα με όσο περισσότερο θόρυβο μπορεί, έχει «εξηγήσει» πως με αυτά τα εργαλεία θα βάλει στη «θέση τους» τους εκπαιδευτικούς (τους τεμπέληδες, τους ανίκανους και πολλά άλλα) και θα αναβαθμίσει τα σχολεία! Το ότι σχεδόν σύσσωμος ο κλάδος των εκπαιδευτικών αντιδρά στην επιβολή αυτών των εργαλείων, η κυβέρνηση «σας το εξηγεί» φυσικά όπως τη βολεύει. Αντιδρούμε λέει, «γιατί χάνουμε προνόμια» (όπως πχ. τη δουλειά μας που στις μέρες μας πρέπει να θεωρείται «προνόμιο» ιδιαίτερα αν είναι μόνιμη και σταθερή και όχι ευκαιριακή και ελαστική). Αλλά επιπλέον, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, επιχειρεί να καθησυχάσει τον κόσμο ισχυριζόμενη πως παίρνει μέτρα «για το καλό των μαθητών και των σχολείων». Καθόλου πρωτότυπα όλα αυτά αφού τα έχουμε ξανακούσει! Τα μέτρα με τα οποία η κυβερνητική πολιτική θέλει να συντρίψει το δωρεάν δημόσιο σχολείο και το δικαίωμα των παιδιών στις σπουδές, τα μέτρα με τα οποία προετοιμάζει ελαστικούς, φτηνούς, αμόρφωτους, σύγχρονους δούλους των μεγάλων αφεντικών τα βαφτίζει μέτρα που «συμφέρουν το λαό»! Η πραγματικότητα λοιπόν όχι μόνο δεν επιτρέπει εφησυχασμό, αλλά αντίθετα επιβάλλει εγρήγορση και ξεσηκωμό γιατί: - Με την «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» μας ζητούν να καταγράψουμε σε έκθεση όλα τα στοιχεία του κάθε σχολείου (κτιριακά, εξοπλισμός, φοίτηση, πρόοδος μαθητών κλπ) που είναι ήδη γνωστά και καταγεγραμμένα στη Διοίκηση και στο Υπουργείο. Γιατί;; Γιατί θέλουν να κηρύξουν - και εμείς, εκπαιδευτικοί , γονείς και μαθητές να εμπεδώσουμε - την «αυτονόμηση» της σχολικής μονάδας.

Δηλαδή να εμπεδώσουμε «την απόσυρση του κράτους και της ευθύνης του για το αν και πως λειτουργεί το κάθε σχολείο»! Το αν λοιπόν θα συνεχίσει να υπάρχει το σχολείο, το πώς θα καλύπτει τα έξοδα του, ακόμα και το ποια μαθήματα θα διδάσκει και με ποιους εκπαιδευτικούς, θέλουν να πάψει να είναι ευθύνη του κράτους. Θέλουν δηλαδή να πάψει να είναι συλλογικό δικαίωμα του λαού και των παιδιών του, να έχει δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Θέλουν ένα σχολείο με ότι μπορεί να «σηκώσει» η λεγόμενη «τοπική κοινωνία», με ότι θα κρίνει δηλαδή αναγκαίο να «υποστηρίξει», το κάθε ΕΣΠΑ και πρόγραμμα του ΟΑΕΔ ή όποιου άλλου, για μια επιλεγμένη χρονική περίοδο και με ιδιαίτερες προδιαγραφές και περιεχόμενο σε κάθε πόλη , χωριό, νησί της χώρας! - Με την «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού» ορίζουν ένα πλαίσιο προδιαγραφών που είναι εμφανώς αδύνατο να υλοποιηθεί στις δεδομένες εργασιακές και εκπαιδευτικές συνθήκες που το Υπουργείο έχει διαμορφώσει! Είναι αδύνατο π.χ. στα 30/μελή τμήματα, με την τεράστια διδακτέα ύλη και σε σχολεία που μάθημα γίνεται ακόμα και σε κοινόχρηστους χώρους, ο εκπαιδευτικός –που γυρίζει μέχρι και σε πέντε σχολεία- να χρησιμοποιεί «μορφές σύγχρονης τεχνολογίας» στη διδασκαλία του.

Επιβάλλουν δηλαδή ένα πλαίσιο που βγάζει εξ ορισμού «ένοχο» τον εκπαιδευτικό και άρα υποψήφιο προς διαθεσιμότητα και απόλυση! Ωστόσο ο πιο χρήσιμος για το σύστημα και την πολιτική του εκπαιδευτικός δεν θα είναι ο απολυμένος, αλλά ο φοβισμένος. Γιατί αυτός θα κυνηγάει τους γονείς να εξασφαλίσουν έξοδα λειτουργίας του σχολείου. Γιατί αυτός θα υλοποιεί με αυξημένη συνέπεια τους εξεταστικούς και άλλους κανόνες που επιβάλλουν στα Λύκεια για να τα αδειάσουν από μαθητές. Γιατί αυτός θα προπαγανδίζει στους μαθητές του στα Γυμνάσια τις «σχολές επαγγελματικής κατάρτισης» στις οποίες θέλει το Υπουργείο να στείλει τους μαθητές.

Αυτή την υποταγή, στη δικιά του πολιτική, θέλει να εξασφαλίσει από τους εκπαιδευτικούς με την αξιολόγηση το Υπουργείο και η πολιτική του συστήματος. Με αυτές τις «επιδόσεις»- που μπαίνουν ως μετρήσιμα μεγέθη στο πλαίσιο της αξιολόγησης- θα «πρέπει» στο εξής να στηρίξει τη μη απόλυση του και τη συνέχιση της όποιας δουλειάς του ο κάθε εκπαιδευτικός. Αγαπητοί γονείς, συνάδελφοι στον αγώνα για ψωμί και δουλειά, Αρκεί να δει κανείς τα τελευταία μέτρα του Υπουργείου Παιδείας (κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων και Τράπεζα Θεμάτων) για να καταλάβει πως δεν μπορεί αυτή η πολιτική με το ένα χέρι να πετάει στο δρόμο της αμορφωσιάς τα παιδιά και με το άλλο να τα «νοιάζεται». Ιδιαίτερα για την Τράπεζα Θεμάτων, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι μια επιχείρηση επιβολής πανελλαδικών εξετάσεων σε όλα τα μαθήματα, σε όλες τις τάξεις, σε όλους τους τύπους Λυκείου ως προϋπόθεση για να πάρουν οι μαθητές απολυτήριο Λυκείου! Επιβλήθηκε ήδη φέτος για τους μαθητές της Α΄ τάξης που έδωσαν προαγωγικές εξετάσεις με τα μισά θέματα να τα στέλνει το Υπουργείο στα σχολεία, ανεξάρτητα από το τι και πως μπορούσε να διδαχθεί σε κάθε τμήμα, σε κάθε σχολείο. Γίνεται στο όνομα της «ισότητας» αλλά υπηρετεί την πιο κραυγαλέα ταξική ανισότητα. Μετατρέπουν τους εκπαιδευτικούς σε διανομείς και διορθωτές θεμάτων, αν και ακόμα και η διόρθωση έχουμε πολλούς λόγους να θεωρήσουμε ότι θα πάψει να είναι ευθύνη του διδάσκοντα και θα γίνεται κεντρικά ή σε επίπεδο περιφέρειας. Το μέτρο αυτό στην επέκταση του από τη νέα χρονιά και στις επόμενες τάξεις και σε συνδυασμό με τις νέες ρυθμίσεις που θέσπισε το Υπουργείο για την προαγωγή του μαθητή από μια τάξη στην επόμενη, σε ένα μόνο στοχεύει:

Στη μεγάλη μείωση του μαθητικού πληθυσμού των Λυκείων, στην επιβολή μιας βίαιης και μαζική στροφής των μαθητών ήδη από το Γυμνάσιο στις φτηνές καταρτίσεις. Καταρτίσεις ιδιωτικές ή δημόσιες αλλά πληρωμένες με τη δουλειά (μαθητεία τη λένε) των ανήλικων παιδιών. Καταρτίσεις δια βίου, σε ένα βίο ανεργίας και φτώχειας, σε ένα βίο χωρίς σταθερή δουλειά και χωρίς δικαιώματα. Για ένα τέτοιο μέλλον προετοιμάζουν τα παιδιά μας. Για ένα τέτοιο μέλλον προετοιμάζουν και την εκπαίδευση για τους πολλούς. Για ένα τέτοιο μέλλον στήνουν νέους εκπαιδευτικούς μηχανισμούς. Για να κάνουν τους εκπαιδευτικούς κατάλληλους για αυτή την εκπαίδευση, στήνουν τους μηχανισμούς της αξιολόγησης- πειθάρχησης-χειραγώγησης. 

Ενάντια σε αυτό το μέλλον-που οι εργαζόμενοι το ζούμε ήδη περισσότερο ή λιγότερο - χρειάζεται να ενωθούμε και να αγωνιστούμε. Για τα δίκια μας και τα δίκια των παιδιών μας. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας ανήκει

ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ




Τράπεζα θεμάτων: η καταστροφή ως… ευκαιρία!



του Τάσου Χατζηαναστασίου


Η κριτική που ασκείται στο νέο σύστημα εξετάσεων, με βάση το οποίο το 50% των θεμάτων προκύπτει από κλήρωση μέσα από μία ηλεκτρονική τράπεζα, περιορίζεται συχνά στα προφανή αφήνοντας έξω ουσιαστικότερα ζητήματα.
Τα προφανή είναι πρώτα πρώτα η συνήθης, σε κάθε εφαρμοζόμενη για πρώτη φορά «καινοτομία» στην Ελλάδα, έλλειψη οργάνωσης, το γνωστό ελληνικό μπάχαλο και η γενναία δόση ανευθυνότητας που το συνοδεύει: η Τράπεζα «άνοιξε» την τελευταία στιγμή, πολλά θέματα ήταν κακοδιατυπωμένα ή δυσεπίλυτα ενώ βρέθηκαν και κάποια που ήταν εκτός ύλης!

Προβλέψιμες ακόμη είναι και οι δυσκολίες υποστήριξης του συστήματος την επόμενη χρονιά όταν θα εφαρμοστεί και στη Β΄ Λυκείου καθώς η πολυπλοκότητα και κυρίως η εξάρτησή του από τη λειτουργία ηλεκτρονικών συστημάτων το καθιστά ευάλωτο με δεδομένο ότι οι χρήστες του είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται στο σχολείο από τις 6 το πρωί…
Προφανής είναι και η βεβαιότητα ότι θα υπάρξουν αδικίες, γεγονός απαράδεκτο για ένα ανταγωνιστικό σύστημα, καθώς είναι αναπόφευκτό κληρώνονται διαφορετικής δυσκολίας θέματα σε κάθε σχολείο.
Προφανής είναι επίσης ο ταξικός προσανατολισμός του νέου μέτρου, μέσω της αυστηρότερης επιλογής, να υπάρξει επιτέλους διαρροή μαθητών από το Γενικό Λύκειο προς την κατάρτιση στις τεχνικές και επαγγελματικές ειδικότητες, κάτι που καμία μεταρρύθμιση ως τώρα στην Ελλάδα δεν έχει επιτύχει.
Προφανής και προβλέψιμη, τέλος, είναι και η άμεση συνέπεια που θα έχει το νέο μέτρο για τον οικογενειακό προγραμματισμό και τις… ισορροπίες στο σπίτι: πολλαπλασιασμός του άγχους και της πίεσης σε γονείς και παιδιά και αύξηση της ανάγκης για φροντιστήρια και ιδιαίτερα σε περισσότερα μαθήματα και μάλιστα νωρίτερα, μια εξέλιξη με επίσης προφανέστατες τις ταξικές της διαστάσεις
Και μόνον τα παραπάνω, τα προφανή και αυτονόητα, αποτελούν επαρκείς λόγους για να αγανακτήσουν γονείς και μαθητές και να επιβεβαιωθούν οι έγκαιρες προειδοποιήσεις και αντιδράσεις των καθηγητών που τώρα κουνάνε το κεφάλι με νόημα: «εμείς σας τα λέγαμε αλλά εσείς συνηγορούσατε στην κατασυκοφάντηση και συνεπακόλουθα στην επιστράτευσή μας την περασμένη χρονιά».
Η πρώτη, άμεση, ενστικτώδης αντίδραση ενός μεγάλου αριθμού συναδέλφων, ήταν να θεωρήσουν εαυτούς υπεύθυνους για τις παραπάνω προφανείς συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής και να επιχειρήσουν να τις αμβλύνουν. Κι αφού αυτές αφορούν κυρίως την προαγωγή των μαθητών, η μεν χαριστική βαθμολογία, με την πληθωριστική παραγωγή αριστούχων, που αποτελούσε ως τώρα καθεστώς στη Γ΄ Λυκείου, ξεκινά τώρα από την Α΄ («αφού έτσι θα κάνουν τα διπλανά σχολεία και φυσικά τα ιδιωτικά»). Τα δε κρούσματα «υποβοήθησης» στις εξετάσεις, όπου κάποιοι όταν επιτηρούν ούτε βλέπουν ούτε ακούνε, αυξάνονται ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η «βοήθεια» αυτή γίνεται πιο ενεργητική… λες και η υψηλότερη βαθμολογία θα μπορούσε ποτέ να άρει την ταξικότητα της εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Τράπεζα Θεμάτων συνιστά έναν καταστροφικό θεσμό. Όχι όμως επειδή εφαρμόζεται με τη συνήθη προχειρότητα και ανευθυνότητα ούτε γιατί ο παράγοντας τύχη παίζει σημαντικό ρόλο, ούτε τέλος επειδή ενδέχεται να αποκαλύψει πως ο βασιλιάς, στην περίπτωσή μας η ελληνική εκπαίδευση, είναι γυμνός και παράγει στρατιές αμόρφωτων, ακαλλιέργητων, «χωρίς μαγκιά και ήθος». Μια τέτοια αποκάλυψη θα ήταν εξάλλου ευπρόσδεκτη αν δεν γινόταν με όρους «σφαγής των νηπίων». Υπάρχουν δυστυχώς πολύ πιο αρνητικές συνέπειες από την εφαρμογή του νέου θεσμού.
Πρώτα πρώτα, η λογική του νέου συστήματος επαναφέρει την απαίτηση για αποστήθιση απίστευτων λεπτομερειών από το σύνολο της διδακτέας ύλης χωρίς να υπάρχει καμία διάκριση μεταξύ των βασικών γνώσεων και των λιγότερο σημαντικών ή και εντελώς ασήμαντων πληροφοριών. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει στη σκέψη των εμπνευστών του νέου συστήματος η ανάγκη διατύπωσης συγκεκριμένων γνώσεων που απαιτείται να κατέχει ο νέος πολίτης αυτής της χώρας. Δηλαδή, έχουμε ένα… σύγχρονο σύστημα ελέγχου μη προσδιορισμένων με σαφήνεια γνωστικών στόχων, κάτι σαν το γνωστό επιτραπέζιο παιχνίδι «γνώσεων» Trivial Pursuit δηλαδή!
Έπειτα, η χρησιμοθηρική προσέγγιση της «διδακτέας ύλης» γίνεται πλέον καθεστώς από την Α΄ Λυκείου. Οι μαθητές δηλαδή αντιμετωπίζουν τη γνώση όχι ως το προϊόν του εθνικού και παγκόσμιου πολιτισμού και ως εργαλείο κατανόησης και ερμηνείας του κόσμου, αλλά απλώς ως έναν αριθμό σελίδων, άσχετον με την πραγματική ζωή και τον πολιτισμό του δικού μας και άλλων λαών, χρήσιμο μόνο για την επιτυχία σε μία εξέταση. Έτσι, αυτό που γινόταν ως τώρα ήδη από τη Β, με τις κατευθύνσεις, και σε βαθμό κακουργήματος στη Γ΄ Λυκείου, τώρα γίνεται από την Α΄.
Ο δε συνυπολογισμός του βαθμού προαγωγής από την Α΄ στη Β΄ και από τη Β΄ στη Γ΄ στον τελικό βαθμό πρόσβασης στο Πανεπιστήμιο δίνει τη χαριστική βολή σε μία βαθμίδα που έχει χάσει προ πολλού το χαρακτήρα του σχολείου. Τίποτα δεν θα έχει αξία πια, όλα θα υπολογίζονται αποκλειστικά με βάση το πόσο συμβάλλουν στην επιτυχία στις τελικές εξετάσεις.
Το εξοργιστικό είναι ότι τα προηγούμενα χρόνια δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να πειστούν γονείς και μαθητές, αλλά και να «επιμορφωθούν» οι εκπαιδευτικοί με βάση την αντίληψη πως ο μόχθος για τη μάθηση είναι κάτι το… περιττό, αφού αυτό που προέχει είναι «ο μαθητής να μαθαίνει πώς να μαθαίνει» μέσω της ενίσχυσης της… «αυτενέργειάς» του. Πολυδιαφημισμένος στόχος του «Νέου Σχολείου»: «η τσάντα να μένει στο σχολείο»! Ακόμη και η λέξη: «γνώση» έχει τεθεί περίπου εκτός νόμου αφού με δυσκολία την εντοπίζει κανείς στα κείμενα που αφορούν την επιμόρφωση και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Στη θέση της αναμασιούνται κακομεταφρασμένοι ξένοι όροι, όπως «γραμματισμός» και… «μεταγνώση», σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες δηλαδή, το ακριβές νόημα των οποίων ελάχιστοι κατανοούν πραγματικά. Μετά λοιπόν από τόση φροντίδα να απαξιωθούν συνολικά η μελέτη, η γνώση και η μάθηση, η Τράπεζα Θεμάτων έρχεται να ολοκληρώσει την καταστροφή καθιστώντας τη μελέτη και την άσκηση, βασανιστική απομνημόνευση και της παραμικρής λεπτομέρειας! Αυτό όμως είναι και το σημείο στο οποίο απαιτείται συγκεκριμένη και συστηματική παρέμβαση από το εκπαιδευτικό κίνημα και την κοινωνία γενικότερα.
Αντί δηλαδή οι εκπαιδευτικοί να εξαντλούν την ενεργητικότητά τους στο πώς θα αντιμετωπίσουν την αναμενόμενη αύξηση του ποσοστού απόρριψης μαθητών στο Λύκειο με… λαθροχειρίες (επιλογή πολλαπλώς επιζήμια παιδαγωγικά και κοινωνικά), είναι προς όφελος των παιδιών και της κοινωνίας να αναδείξουν μία διαφορετική λογική: αυτή που επανατοποθετηθεί τη γνώση σε υψηλή θέση στην κλίμακα αξιών της ελληνικής κοινωνίας («και όλοι να λένε: να ένας σοφός!»).
Ας αντιμετωπίσουμε λοιπόν την ολοκλήρωση της καταστροφής στη σχέση των εφήβων με τη γνώση που επιφέρει η Τράπεζα Θεμάτων ως ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε αυτή τη σχέση, όχι βέβαια με τις ανεύθυνες αρλούμπες της δήθεν αυτενέργειας και της… μεταγνώσης, αλλά με τον προσδιορισμό και τη διεκδίκηση εκπαιδευτικών στόχων στα μέτρα των νέων και σύμφωνης με τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Στόχων που θα προσφέρουν στους νέους την ευκαιρία και τις δυνατότητες να κατανοούν και να μάθουν για τον κόσμο στον οποίο ζουν, να αναπτύσσουν ισότιμα τις γνωστικές, αισθητικές, καλλιτεχνικές και σωματικές τους ικανότητες, να γνωρίζουν και να αγαπούν τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό της πατρίδας μας χωρίς συμπλέγματα, αλλά με σεβασμό απέναντι στο «ξένο» και διαφορετικό και τέλος να διαπαιδαγωγηθούν σύμφωνα με τη δημοκρατική αγωνιστική παράδοση, το συλλογικό ήθος και τη θρησκευτική συνείδηση του λαού μας.
Τότε μόνον μπορούμε να μιλήσουμε και για ένα σύστημα ελέγχου εμπέδωσης αυτών των γνώσεων και δεξιοτήτων με δεδομένο όμως ότι το Λύκειο θα αποδεσμευτεί πλέον οριστικά από τη διαδικασία πρόσβασης στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση. Γιατί χωρίς να αποκτήσει επιτέλους την αυτοτέλειά του, ως βαθμίδα, το Λύκειο θα εξακολουθήσει να στοιβάζει βαριεστημένους μαθητές που θα προσμένουν το λυτρωτικό χτύπημα του κουδουνιού για να τρέξουν να προλάβουν το φροντιστήριο. Χωρίς να έχουμε καθορίσει τι θέλουμε από τα παιδιά μας να γνωρίζουν και να μπορούν να κάνουν, η συζήτηση για το εξεταστικό σύστημα, δεν έχει κανένα νόημα. Υπό τις παρούσες μάλιστα συνθήκες, το μόνο που μένει είναι η ολοκλήρωση της καταστροφής που συστηματικά συντελείται στον χώρο της παιδείας τα τελευταία χρόνια. Στο χέρι μας είναι να την αποτρέψουμε με τη διατύπωση και διεκδίκηση του δικού μας οράματος για την παιδεία και την κοινωνία.

* Τάσος Χατζηαναστασίου, φιλόλογος στο ΕΠΑΛ Ναυπλίου, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Αργολίδας