Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

«Του Χρόνου Έρχεται Ανάπτυξη στην Ελλάδα»;


Πόσες φορές έχει ειπωθεί η φράση «Του Χρόνου Έρχεται Ανάπτυξη στην Ελλάδα»; Κάτσαμε και τις μετρήσαμε






Η ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ!



Σχολική σύμβουλος: Δεν συμμετέχω στα σεμινάρια αυτοαξιολόγησης

Η ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ!



Σχολική σύμβουλος: Δεν συμμετέχω στα σεμινάρια αυτοαξιολόγησης

Η ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ!

Οι μεθοδεύσεις για να πραγματοποιηθούν εν κρυπτώ τα σεμινάρια επί του έργου της ακριβοπληρωμένης αυτοαξιολόγησης, είναι όχι μόνο προσβλητικά για την ουσία της ίδιας της διαδικασίας και το ρόλο των Σχολικών Συμβούλων σε αυτήν, αλλά είναι και εντελώς περιττές! Η Αυτοαξιολόγηση επιτελείται ήδη στις σχολικές μονάδες:

- με τις καταργηθείσες ειδικότητες των ΕΠΑΛ και την υποχρεωτική διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών που αφήνουν τους μαθητές/τριες ακάλυπτους χωρίς μάθημα και χωρίς τη δυνατότητα απόκτησης τίτλων (π.χ. ΕΠΑΛ Σάμου, Τομέας Νοσηλευτικής / Βρεφοκομίας, μαθήματα Γενικής Παιδείας μόνο από Δευτέρα έως Τετάρτη).

- με τα κενά σε εκπαιδευτικούς που ακυρώνουν την ομαλή φοίτηση των μαθητών/τριών και καθιστούν άνιση τη συμμετοχή τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (π.χ. ΕΠΑΛ Ευδήλου Ικαρίας χωρίς Οικονομολόγο, Μηχανολόγο-Ηλεκτρολόγο, Γυμν.-ΛΤ τάξεις Φούρνων χωρίς Φιλόλογο-Οικονομολόγο).

- με την υποβάθμιση των εκπαιδευτικών σε περιοδεύοντες σχολικούς επισκέπτες που διδάσκουν απνευστί τα αντικείμενα Α και Β ανάθεσης διανύοντας εξαντλητικές και επικίνδυνες αποστάσεις έως και 50 χλμ ακόμα και μέσα στην ίδια διδακτική μέρα (π.χ. Άγιος Κήρυκος-Εύδηλος Ικαρίας).

- με την αδυναμία των συλλόγων διδασκόντων ακόμα και να παρευρεθούν και να συνεδριάσουν σε ολομέλεια των σχολείων τους όπως και να εκπληρώσουν τα εξωδιδακτικά τους καθήκοντα και την επικοινωνία τους με τους γονείς και κηδεμόνες.

- με την κατάργηση της Ειδικής Αγωγής και κάθε υποστηρικτικής δομής του εκπαιδευτικού έργου των σχολείων (μεμονωμένοι και τυχαίοι διορισμοί αναπληρωτών ειδικής αγωγής- κλείσιμο του Ειδικού Σχολείου Σάμου).

- με την υποχρηματοδότηση των σχολικών μονάδων που σε ορισμένες περιπτώσεις δεν διαθέτουν ούτε τα απολύτως αναγκαία μέσα για τη λειτουργία τους.

-με την επιχείρηση οι εκπαιδευτικοί, τρομοκρατημένοι από την απειλητική για τη θέση τους και την προοπτική τους αξιολόγηση να σπεύδουν να επιμορφωθούν όπως-όπως και καταβάλλοντας υψηλότατο χρηματικό τίμημα σε αμφίβολης προέλευσης μορφωτικά κέντρα και σεμινάρια μόνο και μόνο για να αποκτήσουν βεβαιωτικούς τίτλους.

- με την εξάντληση των ψυχικών αποθεμάτων των εκπαιδευτικών και των Διευθυντών/ντριών των σχολικών μονάδων που αντί να οργανώνουν συλλογικά και να κατευθύνουν το παιδαγωγικό και μορφωτικό έργο του σχολείου τους, υποβιβάζονται σε επόπτες-πληροφοριοδότες του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης MySchool που εγκαθιστά το Υπουργείο Παιδείας.

- με την σταδιακή προσπάθεια οι Σχολικοί Σύμβουλοι όχι μόνο να μην έχουν λόγο για κανένα από αυτούς τους σχεδιασμούς, αλλά να εκπίπτουν από αρωγοί του παιδαγωγικού και επιστημονικού έργου των σχολείων και

των εκπαιδευτικών σε μεταφορείς-ελεγκτές των κεντρικών αποφάσεων της Διοίκησης.

Επειδή ως φιλόλογος, Σχολική Σύμβουλος έχω την Παιδαγωγική Ευθύνη για τα σχολεία που προανέφερα σαν παραδείγματα, αλλά και τη γενική ευθύνη για τους καθηγητές/τριες της ειδικότητάς μου, δηλώνω απερίφραστα ότι παρʼόλες αυτές τις δυσμενείς συνθήκες οι εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να δίνουν την ψυχή τους στο έργο τους και να κρατούν ζωντανά και όμορφα τα απομακρυσμένα αυτά ακριτικά σχολεία.

Προκειμένου το έργο αυτό των εκπαιδευτικών να ολοκληρωθεί και να συνεχιστεί κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά, ας μην προκαλέσουμε περαιτέρω αναταράξεις στο ήδη κλονισμένο εκπαιδευτικό τοπίο. Για το λόγο αυτό προσωπικά επέλεξα να μη μετέχω στο σεμινάριο ενημέρωσης των Σχολικών Συμβούλων του Βορείου Αιγαίου που διεξάγεται στη Μυτιλήνη σήμερα Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013 όχι με τις δέουσες επιμορφωτικές συνθήκες.

Εβίτα Καραγεώργου

Δρ Σχολική Σύμβουλος ΠΕ02 Σάμου


Εγκλημα: Απέλυσαν την καθηγήτρια που έπιασε το γιο του Α. Σαμαρά να αντιγράφει


Εγκλημα: Απέλυσαν την καθηγήτρια που έπιασε το γιο του Α. Σαμαρά να αντιγράφει

Κατώπιν άνωθεν εντολών (;) το ΚΥΣΔΕ αποφάσισε να "εκτελέσει" - απολύσει την εκπαιδευτικό Ευφροσύνη Μπουλούτα που είχε πιάσει τον γιο του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να αντιγράφει στο Κολλέγιο Αθηνών.

Δώρο στο Υπουργείο Παιδείας, στα ιδιωτικά και στην Πρωθυπουργική οικογένεια 5 ημέρες πριν τα Χριστούγεννα έδωσε το ΚΥΣΔΕ το οποίο θυμίζουμε ότι είχε αποβάλλει από με πραξικοπηματικό τρόπο από την συνθεση του τα Μέλη της ΟΙΕΛΕ. Με επαγγελματική κυνικότητα απερρίφθη από τα  "διορισμένα μέλη" του Κεντρικού Συμβουλίου Δημοτικής εκπαίδευσης, το αίτημα της εκπαιδευτικού για αναβολή της διαδικασίας τη Δευτέρα ώστε να παραστεί ο νομικός της εκπρόσωπος Γ.Κατρούγκαλος, υπογράφοντας με την απόλυση της εκπαιδευτικού Ε.Μπουλούτα, συμβόλαιο θανάτου για χιλιάδες άλλους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς

Διαβάστε παρακάτω τι αναφέρει αναλυτικά για το γεγονός της απόλυσης η ΟΙΕΛΕ

 

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ: ΤΟ ΚΥΣΔΕ ΜΕ ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ (;) «ΕΚΤΕΛΕΣΕ» ΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΜΠΟΥΛΟΥΤΑ, ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΤΟ «ΘΡΑΣΟΣ» ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ

Πέντε ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα το ΚΥΣΔΕ έκανε ένα πρώιμο δώρο στην πρωθυπουργική οικογένεια, στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων. Κατόπιν άνωθεν εντολών (;) και με παράνομη σύνθεση (την οποία είχαν αλλοιώσει, αποβάλλοντας τους αιρετούς της ΟΙΕΛΕ) οι τρεις διορισμένοι από τον Υπουργό Παιδείας δημόσιοι «λειτουργοί» - μέλη του ΚΥΣΔΕ αποφάσισαν να «εκτελέσουν» την εκπαιδευτικό Ευφροσύνη Μπουλούτα, απολύοντάς την με το πρόσχημα ότι «δεν είχαν αρκετά στοιχεία» για να αποδείξουν ότι υφίσταται θέμα καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της καταγγελίας σύμβασης εκ μέρους της διοίκησης του Κολλεγίου Αθηνών. Με λίγα λόγια το ΚΥΣΔΕ θεωρεί πως μια εκπαιδευτικός με 21 έτη υπηρεσίας, που είχε αξιολογηθεί θετικά από τη διοίκηση του σχολείου, απολύθηκε «όλως τυχαίως» και επελέγη «συμπτωματικά» μέσα από εκατοντάδες συναδέλφους της προς απόλυση λίγες ημέρες αφού συνέλαβε τον υιό του πρωθυπουργού να αντιγράφει!

Με την κυνικότητα επαγγελματιών τα διορισμένα μέλη του ΚΥΣΔΕ δεν χρειάστηκαν πολύ ώρα για να ξεμπερδέψουν με την αποστολή τους. Απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες, τόσο το αίτημα της εκπαιδευτικού για αναβολή της διαδικασίας τη Δευτέρα, ώστε να παραστεί ο νομικός της εκπρόσωπος Γ. Κατρούγκαλος, όσο και τα αιτήματα εξαίρεσής τους που είχαν κατατεθεί και ανακοίνωσαν την κατάπτυστη απόφασή τους. Αποφάσισαν ότι δεν πρέπει να εξαιρεθούν οι ίδιοι, (ενώ είχαν αποφασίσει την αποβολή των «ενοχλητικών» της ΟΙΕΛΕ) για να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο» έργο τους.

Η απόφαση του ΚΥΣΔΕ έχει ιστορική σημασία και θα επιφέρει δραματικές συνέπειες στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αποτελεί κατʼ ουσίαν υπογραφή συμβολαίου θανάτου για χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούςκαι χαριστική πράξη για τους σχολάρχες. Με αυτόν τον τρόπο ανάβει το πράσινο φως σε όλα τα υπηρεσιακά συμβούλια της εκπαίδευσης να απολύουν χωρίς έλεγχο όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς που προτείνονται από τον ιδιοκτήτη ενός σχολείου προς απόλυση.

Αποφάσισαν μόνοι τους  ότι δεν πρέπει να εξαιρεθούν!!!!

Η απόφαση του εκτελεστικού αποσπάσματος του ΚΥΣΔΕ ήταν η χαριστική βολή, όχι μόνο σε μια γενναία εκπαιδευτικό που απολύθηκε, επειδή έπραξε το χρέος της, αλλά για ολόκληρη την εκπαίδευση. Θυσιάζει στο βωμό της αναλγησίας, της αλαζονείας και της αυταρχικότητας του πρωθυπουργού και του αδελφού του, Προέδρου του Κολλεγίου, μια εργαζόμενη, πετώντας την στον Καιάδα της εξαθλίωσης. Αποδεικνύει ότι κάποιοι θεσμοί στη χώρα δεν λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τους νόμους, αλλά με βάση το δίκαιο του ισχυρού.

Η ΟΙΕΛΕ δεν πρόκειται να αφήσει έτσι την υπόθεση. Θα χρησιμοποιήσει κάθε πολιτικό και ένδικο μέσο για να ανατρέψει την απόφαση της παράνομης σύνθεσης του ΚΥΣΔΕ. Η δικαιοσύνη και οι θεσμοί που λειτουργούν ακόμη σʼ αυτό τον τόπο θα δώσουν την απάντηση σε όσους θεωρούν ότι η πολιτική και οικονομική ισχύς τους επιτρέπουν να βιάζουν το Σύνταγμα, τους νόμους και τα δημόσια αγαθά.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ           Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ              ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΡΗΣ

 

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Επιδιώκουμε ΜΑΖΙ να παλέψουμε, ΜΑΖΙ να ΣΩΘΟΥΜΕ!!




ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ…


ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ

ΜΙΑ ΕΛΜΕ - ΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ






·       ΟΡΓΑΝΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΤΑΣΗΣ

·       ΟΠΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.

 

δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουν το φως

επιμένουμε όμως ότι το σκοτάδι δεν είναι μόνο και ανίκητο

 

ΔΕΝ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ.   

Επιδιώκουμε ΜΑΖΙ  να παλέψουμε, ΜΑΖΙ να ΣΩΘΟΥΜΕ!!
 

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ  ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Υποψήφιοι για Δ.Σ.
 
1.   Αλεξάκος Φώτης                                                      (ΚΕΠΛΗΝΕΤ)        
2.   Αμπατζή Γεωργία                                                 (ΕΠΑΛ Σοφάδων)
3.   Γκαραγκάνη Λένα                                                          (2ο ΓΕΛ)
4.    Γκάτσης Άρης                                                             (Λυκ.Προαστίου)
5.    Καλογερόπουλος Κώστας                                (ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής)
6.    Καπέκας Απόστολος                             (1ο ΕΠΑΛ διαθεσιμότητα )       
7.    Καρακώστας Χρήστος                                       (Γυμν. Ματαραγκας)
8.    Λαφαζάνης Παναγιώτης                                    (6ο Γυμνάσιο)
9.      Ματιάτου Διονυσία                                  (2ο ΕΠΑΛ σε διαθεσιμότητα) 
10.  Μαυραντζάς Φώτης                                            (1ο ΕΠΑΛ)                    
11.  Μαυροκέφαλος Γεράσιμος                                  (5ο ΓΕΛ)
12.   Μαχαίρα Αναστασία                                          (1ο Γυμνάσιο)              
13.   Ντάνης Αντώνης                                          (ΚΠΕ Μουζακίου)              
14.   Παπακωνσταντίνου Αλέξανδρος                         (1ο ΕΠΑΛ)
15.   Παπαστάθης Χρήστος                                          (4ο ΓΕΛ)
16.    Ριζάς Σωτήρης                                                (Μουσικό Σχολείο)
17.     Σδόγκος Θανάσης                                                (2ο ΓΕΛ)
18.     Τάντου Σοφία                                                         (4ο ΓΕΛ)                  
19.     Τσαγγάρης Δημήτρης                                  (Εσπερινό Γυμν.-ΛΤ)  
20.      Φυτσιλής Αλέξης                                                    (4ο ΓΕΛ)

ΓΙΑ Ε.Ε

1.   Πιντζοπούλου Ελένη                                                 (2ο ΕΠΑΛ)
2.   Ραχμάνης Κώστας                                                      (2ο ΓΕΛ)
                  

Τα «τερτίπια» της μη συγκρότησης ΔΣ, του συλλόγου Δασκάλων


Τα «τερτίπια» της μη συγκρότησης ΔΣ, του συλλόγου Δασκάλων

 

 Έχει περάσει  ένας μήνας από τις εκλογές, και ο σύλλογός μας παραμένει χωρίς προεδρείο.

   Ως Ενωτική Δράση, από την αρχή είχαμε ξεκάθαρη άποψη. Με σεβασμό προς τους συναδέλφους μας, που με την ψήφο τους μας ανέδειξαν  πρώτη δύναμη (με 4 έδρες), εκφράσαμε την πρόθεση να αναλάβουμε την πολιτική ευθύνη του συλλόγου και καταθέσαμε πρόταση διεκδικώντας τις θέσεις του Προέδρου και του Γραμματέα. Η πρόταση που κατατέθηκε από τις άλλες παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΕΣΑΚ /3+1+1 έδρες) για διαπαραταξιακό, αναλογικό προεδρείο δε μας εκφράζει και είναι έξω από τη λογική μας. Θεωρούμε ότι δεν είναι εφικτή μια επί της ουσίας πολιτική σύγκλιση με τις παρατάξεις αυτές και ότι είναι τουλάχιστον πολιτικά ανέντιμο εκ μέρους τους να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα  η ενότητα, προκειμένου να   μοιράσουν τα «αξιώματα». Προκειμένου δε να ξεμπλοκάρουμε και να προχωρήσει η διαδικασία εκλογής, προτείναμε να καταθέσουν οι παρατάξεις τις προτάσεις τους για υποψηφιότητες και να γίνει ψηφοφορία ξεχωριστά για κάθε θέση. Με βάση τον συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει, η διαδικασία που προτείναμε ουσιαστικά  τους δίνει τη δυνατότητα να υλοποιήσουν στην πράξη τη θέση τους για διαπαραταξιακό προεδρείο. Κι όμως…

     Κι αυτή η πρότασή μας δεν έγινε αποδεκτή.  Τι θέλουν τελικά;

Και καλά, οι κυβερνητικές παρατάξεις  ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ (ΠΑΣΚ) δεν το έκρυψαν ποτέ ότι αποτελούν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στο συνδικαλισμό. Άλλωστε έχουν περάσει με επιτυχία τόσα χρόνια τεστ και εξετάσεις προσαρμογής και υποταγής, στηρίζοντας τις κυβερνητικές επιλογές διάλυσης του σχολείου και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, είτε σε επίπεδο ΔΟΕ είτε σε επίπεδο σωματείων. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο κατά σειρά πρόεδροι της ΔΑΚΕ στελέχωσαν τα γραφεία κυβερνητικών βουλευτών του νομού μας. Άξιος ο μισθός τους.

Όμως τι να πει κανείς για τον άλλο...εταίρο (ΕΣΑΚ -ΔΕΕ), ο οποίος ενώ διαλαλεί τα ταξικά σωματεία,  προς τους μη γνωρίζοντες, κρύβει πίσω από τη φαεινή ιδέα του αναλογικού προεδρείου το εξίσου αντιδραστικό και αντικινηματικό προσωπείο του. Ενώ θα περίμενε κάθε αφελής ή καλόπιστος συνάδελφος, σαν ευτυχή και ελπιδοφόρα τη δυνατότητα της νέας σύνθεσης του σωματείου  (4+1, Ενωτική Δράση + ΕΣΑΚ – ΔΕΕ) με το άνοιγμα του δρόμου για ανασύνταξη του συλλόγου ως πραγματικού εργαλείου πάλης, για να οργανώσει την αντίστασή του, την ώρα μάλιστα που η επίθεση παίρνει χαρακτηριστικά εξόντωσης,  στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η παράταξη του ΠΑΜΕ κάνει ότι περνά από το χέρι της να μην ευοδωθεί αυτός ο στόχος. Σε πλήρη ταύτιση και συμφωνία με τις κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ) ωθούν τα πράγματα σε αδιέξοδο, στην πιο κρίσιμη φάση της επίθεσης (αξιολόγηση, παρουσιολόγιο, διαθεσιμότητες, απολύσεις).

Αλήθεια τι είδους “γραμμάτια” ξεπληρώνει η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ; Μήπως η επί χρόνων αντιπροεδρία που της αναγνώριζαν απλόχερα οι κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ-ΔΗΣΥ) ήταν προϊόν γενικότερης συμφωνίας; (κράτα με να σε κρατώ...). 

Αλήθεια, πόσο αναλογικό ήταν επί κυριαρχίας ΠΑΣΚ, η μία έδρα να γίνεται πρόεδρος, υπό την ομηρία των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ και φυσικά με το αντίτιμο της πλήρους απραξίας του σωματείου και της παραίτησης από κάθε πράξη αντίστασης; Περασμένα – ξεχασμένα; δεν νομίζουμε!

Τι στάση κράτησε η ...ταξική και ...αγωνιστική ΕΣΑΚ-ΔΕΕ στην πρόσφατη απεργία των καθηγητών στον κλάδο μας; Τάχθηκε ή όχι με το μαύρο μέτωπο των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ; Μαζί με αυτούς, που ήθελαν και δήλωναν το σπάσιμο της απεργίας προτείνοντας 24ωρες...κλιμακώσεις,  δεν ψήφιζαν στις συνελεύσεις (παρά τις εκκλήσεις μας),  την ώρα που κρίνονταν ο πιο κρίσιμος αγώνας των εκπαιδευτικών συνολικά;

Η σημερινή τους στάση στο σωματείο συνδέεται με όλα αυτά με μια κατάμαυρη κλωστή. Η πλήρης ταύτισής τους με την ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ, όσον αφορά τη μη συγκρότηση του προεδρείου, δεν εξηγείται  διαφορετικά. Όσο και αν  φαίνεται παράδοξο, σε κάθε καλόπιστο συνάδελφο, αυτή η στάση είναι προϊόν του πολιτικού αδιεξόδου της γραμμής του ΠΑΜΕ και της ΕΣΑΚ. Της μη ανάληψης της ευθύνης συγκρότησης κινήματος, ικανού να συγκρουστεί με την πολιτική της κυβέρνησης και του φόβου, απέναντι σε κάθε τι μη ελεγχόμενο και κινηματικό, που κινδυνεύει να αποκαλύψει τα όρια τους και τις δεσμεύσεις τους. Δεν θεωρούμε, άλλωστε, τυχαία τη διάθεσή τους να συνεχίσουμε έτσι, …με προεδρεύοντα, σε βάθος χρόνου.

Αγαπητοί συνάδελφοι,  εμείς δεν έχουμε ούτε «πατερούλη», ούτε κομματική γραμμή, όπως μας το αναγνωρίσατε άλλωστε. Αντλούμε δύναμη από σας και λογοδοτούμε μόνο σε σας. Θα παραμείνουμε δεσμευμένοι από την ευθύνη απέναντί σας και σας διαβεβαιώνουμε πως θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες, παρά τις προφανείς δυσκολίες,  για συγκρότηση του προεδρείου, κυρίως όμως για μια συνολική ανασυγκρότηση του συλλόγου και της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών.

 

Ενωτική Δράση Πρωτοβάθμιας

Θα σας πείραζε να συμπληρώσετε τη φόρμα αξιολόγησης πρώτα;


ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Θα σας πείραζε να συμπληρώσετε τη φόρμα αξιολόγησης πρώτα;
 



ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

                ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Με τις ρυθμίσεις της νέας εγκυκλίου με θέμα «Εφαρμογή του θεσμού της Αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού Έργου της σχολικής μονάδας κατά το σχολικό έτος 2013–2014 – Διαδικασίες», oυσιαστικά μπαίνει σε εφαρμογή στο Εκπαιδευτικό Σύστημα, με τον πλέον αυταρχικό τρόπο, ο θεσμός της Αξιολόγησης, τόσο της Σχολικής Μονάδας όσο και του Εκπαιδευτικού. Τώρα πλέον, ακόμα και ο πιο δύσπιστος συνάδελφος, οφείλει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου για το επίπεδο της διαβίωσής μας, για την επαγγελματική μας υπόσταση και την αξιοπρέπειά μας, αλλά και για την ποιότητα της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ως ένας άλλος Πόντιος Πιλάτος, νίπτει τας χείρας των ευθυνών της για τις πολιτικές που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια και οδηγεί το δημόσιο σχολείο στη σημερινή καταστροφική υποβάθμιση, τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για τους  μαθητές. Επιπροσθέτως, αποποιείται των τραγικών ευθυνών της, ενοχοποιώντας ως κύριο υπεύθυνο τον εκπαιδευτικό.

Έναν εκπαιδευτικό, που ενώ επωμίζεται το βάρος των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών του φτηνού σχολείου που βιώνει η ελληνική οικογένεια μέσω του μαθητή, τώρα θα έχει να αντιμετωπίσει επιπλέον το σχολικό σύμβουλο καθώς και το διευθυντή, που ως άλλοι «παιδαγωγικοί δεσμοφύλακες», θα εποπτεύουν, θα ελέγχουν και θα καθορίζουν την επαγγελματική και μισθολογική εξέλιξή του, αλλά και το δικαίωμά του στην εργασία.

Η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε αποδοτικά και μη, θα καταστήσει την εκπαίδευση ακόμα πιο ταξική και θα επιφέρει περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και οι εκπαιδευτικές διαδικασίες, θα οργανώνονται όχι με βάση τις ανάγκες του μαθητή, αλλά με βάση τα πρότυπα και τους δείκτες της αξιολόγησης. Ο ανταγωνισμός θα μετατρέψει τις ανθρώπινες σχέσεις σε «ζούγκλα» και θα έχει δραματικές επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία εντός και εκτός σχολείου. Το εκπαιδευτικό σύστημα που δομείται στις απανωτές εξετάσεις, θα συμβάλλει στη δημιουργία πειθαρχημένων και άβουλων μαθητών. Ο επιστημονικός ρόλος του σχολικού συμβούλου ακυρώνεται και αντικαθίσταται ουσιαστικά από το ρόλο του εξεταστή. Η μετάλλαξη του διευθυντή του σχολείου σε διευθυντή επιχείρησης και αξιολογητή, υπονομεύει και απαξιώνει τη λειτουργία και το ρόλο του συλλόγου διδασκόντων, καθώς και την παιδαγωγική ελευθερία μέσα στη σχολική μονάδα.

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ–ΝΔ, μαζί με ΕΕ και ΔΝΤ, με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές τους, καταστρέφουν ουσιαστικά το δημόσιο και δωρεάν σχολείο και οδηγούν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς σε ψυχοπαιδαγωγικό Καιάδα. Ο θεσμός της αυτοαξιολόγησης είναι ενταγμένος στο θεσμικό πλαίσιο της τιμωρητικής αξιολόγησης-χειραγώγησης και είναι ο Δούρειος Ίππος  της πλήρους υποταγής του δημόσιου σχολείου  στους νόμους της αγοράς.

Μονόδρομος ο αγώνας ανατροπής της κυβέρνησης που υλοποιεί τις ντιρεκτίβες ΕΕ και ΔΝΤ και εφαρμόζει τις αντιλαϊκές πολιτικές.

Μπλοκάρουμε την πραγματοποίηση όλων των σεμιναρίων για την αξιολόγηση.

Δυναμώνουμε τις συλλογικές διαδικασίες μέσα στο σχολείο. Οι σύλλογοι διδασκόντων δηλώνουν την αντίθεσή τους στην εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης και αποφασίζουν τη μη εφαρμογή της.

Συστρατευόμαστε με το γονεϊκό κίνημα για το ξεκίνημα της ανατροπής.

Αγωνιζόμαστε μαζί με όσες και όσους στοχεύουν στην οικοδόμηση ενός διαφορετικού σχολείου, όπου η καθημερινή έγνοια για την πολύπλευρη μόρφωση των παιδιών θα συνδέεται με το όραμα μιας άλλης κοινωνίας, δεσμευμένης στη δημοκρατία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

 

Δεκέμβρης 2013

 

 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

«…και τότε ρίξαμε τον κλήρο να δούμε ποιος θα φαγωθεί…»


«…και τότε ρίξαμε τον κλήρο να δούμε ποιος θα φαγωθεί…» του Γιώργου Τασιόπουλου

«Ενάντια σε όλο τον κόσμο! Θα υπερασπίσω τον εαυτό μου ενάντια σε όλον τον κόσμο… δεν θα καθίσω με σταυρωμένα χέρια, θα πολεμήσω… Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος… και μέχρι να ‘ρθει το τέλος θα παραμείνω άνθρωπος! Όχι, δεν θα συνθηκολογήσω»[1]!

 

Ο Ευγένιος Ιονέσκο στο αντιναζιστικό, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε, θεατρικό του «ο Ρινόκερος», στον επίλογό του δίνει το σύνθημα για το τι πρέπει να κάνομε! Σε πρώτο ενικό πρόσωπο, έστω και μόνος…ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Συνειδητά παραλείψαμε έξι μικρές λέξεις γραμμένες με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα. Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να σας τις θυμίσουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, εσάς που ίσως κληθείτε να λερώσετε το παιδαγωγικό σας λειτούργημα με την απανθρωπιά, την κτηνωδία του ΦΟΒΟΥ που σας ζητούν να επιβάλλετε.

 

Θυμηθείτε εκείνο το τραγουδάκι που μικροί τραγουδούσαμε «…και τότε ρίξαμε τον κλήρο να δούμε ποιος θα φαγωθεί…». Το καραβάκι λέγεται ΕΛΛΑΔΑ και δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες για τον Μινώταυρο του νεοφιλευθερισμού και της Νέας Τάξης.

 

Η Γερμανοεβραία, φιλόσοφος Χάννα Άρεντ[2], καλύπτοντας τη δίκη του εγκληματία Άιχμαν κατέρριψε την πίστη των πολλών ότι επρόκειτο για ένα διεστραμμένο σαδιστή, ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Ο Άιχμαν είναι ένας μαζικός δολοφόνος για τον οποίο ο φόνος δεν έχει κάτι σατανικό, είναι ζήτημα απρόσωπο και αδιάφορο, είναι ζήτημα υπακοής στους νόμους και εκτέλεσης εντολών που εκτελεί με αξιοθαύμαστη αφοσίωση και σχολαστικότητα. Εκτελεί αυτά που θεωρούσε καθήκοντα ενός νομοταγούς πολίτη, σύμφωνα με τις διαταγές των ανωτέρων του. Ας μη τον μιμηθούμε στον 21ο αιώνα.

 

Το Υπουργείο, με την ιδεολογική συνδρομή της «παιδαγωγικής του Μνημονίου», έχει εκδηλώσει τις πολιτικές του προθέσεις, που δεν είναι άλλες από την πειθάρχηση του κόσμου της εκπαίδευσης, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις και την αποδόμηση του δημόσιου σχολείου. Ο κόσμος της εκπαίδευσης δε μπορεί ούτε να συνομιλήσει, ούτε να διαπραγματευτεί τη σφαγή του. Δεν μπορεί να παζαρέψει τα μορφωτικά δικαιώματα μιας ολόκληρης γενιάς.

 

Συνάδελφοι, ας μιμηθούμε τον Κώστα Βάρναλη, όταν του ζήτησαν να υπογράψει δήλωση μετανοίας. ΑΠΑΝΤΗΣΕ:

 

«Ο άνθρωπος έκανε χιλιάδες χρόνια για να στηθεί στα δυο του πόδια, δεν θα πέσω εγώ στα τέσσερα!»

 






Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε για να αποτελέσει ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής

 

Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, ανήκουμε σ’ αυτούς που βιώνουν τη θλίψη των ολοκληρωτικά απελπισμένων συνανθρώπων μας που τα όρια αντοχής και ανοχής τους έχουν εξαντληθεί. Των ανθρώπων που ζουν στο σκοτάδι και στην παγωνιά επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τη ΔEH και ο αριθμός τους αυξάνεται καταιγιστικά. Πόσοι άραγε απ’ αυτούς περιμένουν να βγει το σπίτι τους στον πλειστηριασμό; Γείτονές μας, γνώριμοι, ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών για αποφάγια… Ηλικιωμένοι, νοικοκυραίοι πριν λίγα χρόνια, σταματούν στον δρόμο τούς περαστικούς ζητώντας λίγα λεπτά… Πόσο ατάραχος, με ακηλίδωτο ψυχισμό, μπορείς να συναντηθείς με το βλέμμα τους; Συνάδελφοι, η απανθρωπιά του ληστρικού ξεσπιτωμού, δεν αντέχεται.

 

Συγχρόνως, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, καταργήθηκαν και καταργούνται κατακτήσεις ενός αιώνα.

 

  • · Ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις.
  • · Καταργείται η κοινωνική ασφάλιση και το δικαίωμα στη σύνταξη.
  • · Διαλύεται η δημόσια Παιδεία, Υγεία, Περίθαλψη.
  • · Ιδιωτικοποιείται ή ξεπουλιέται κάθε εθνικός και κοινωνικός πλούτος.

Βρισκόμαστε στη δίνη μιας πρωτοφανούς επίθεσης, ενός παγκόσμιου αρπαχτικού χρηματιστηριακού καπιταλισμού, που θέλει να διασφαλίσει και να διευρύνει τα κέρδη του, από την οικονομική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας επίθεσης που τσαλαπατά χώρες και λαούς, δικαιώματα και ζωές, με στόχο την επιβολή μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα επαναφέρει τους λαούς, τις κοινωνίες και τους ανθρώπους, πριν από την εποχή του διαφωτισμού, σε ένα νέο μεσαίωνα.

 

Δυστυχώς, ενώ οι κυβερνώντες κλεισμένοι στα καλά φυλασσόμενα υπουργικά τους γραφεία ετοιμάζονται να ευχηθούν στα ευρωπαϊκά sale ή στις χλιδάτες κατοικίες τους “Mary Christmas”, οι νεόπτωχοι δεν έχουν επιλογές.

 

Οι καλοί μαθητές των δογμάτων του νεοφιλελευεθερισμού και της «ελεύθερης αγοράς», ενστερνίζονται τη λογική της ζούγκλας (τη λογική του: «ο θάνατός σου ζωή μου»), αναζητούν την ατομική σωτηρία.

 

Οι πιο αδύναμοι αυτοκτονούν. Χιλιάδες αυτοκτονίες ευαίσθητων πολιτών, διωγμένοι από την πολιτεία, αφημένοι στην τύχη τους και σε αδυναμία να συναντηθούν με συλλογικά υποκείμενα, συλλογικούς φορείς, για να βρουν την ελπίδα και τη δύναμη να διεκδικήσουν τη ζωή.

 

Τα παιδιά μας αναζητούν εργασία στα νέα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης αφού η Πατρίδα δεν έχει χώρο γι’ αυτούς. Οι ηλικιωμένοι αγωνιούν μήπως βρεθούν στην ανάγκη ιατρικής περίθαλψης στο σύστημα υγείας που οραματίζεται ο κ. Γεωργιάδης.

 

Οι κρατικοί αξιωματούχοι φαίνεται να έχουν απωλέσσει κάθε ευαισθησία γι’ όλη αυτή την καταστροφή που συντελείται σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο και επενδύουν στο ΦΟΒΟ.

 

Ισχυρίζονται ότι ο νεοφιλευθερισμός νίκησε, οι λαοί νικήθηκαν.

 

Όμως θέλουμε να φωνάξουμε με όλη μας τη δύναμη: Δεν πιστεύουμε ότι ήλθε το τέλος της ιστορίας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος και θα προσπαθήσουμε να τον επιβάλλουμε. Τόσο στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων όσο και στο πεδίο της συλλογικής αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος, αλλά αξίζει να τον γευτούμε.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ - ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

 

Η κυβέρνηση των δύο κόμματων, των εταίρων της αμοιβαίας διαφθοράς, των φυσικών αυτουργών για την κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα επιμένουν να μας σώσουν. Γαντζωμένοι στις υπουργικές τους καρέκλες δεν διανοούνται να ζητήσουν συγγνώμη και να αποχωρήσουν. Και ενώ η χώρα θα έπρεπε να αναζητά την επιστράτευση των αρίστων, η κυβέρνηση εξακολουθεί ως κομματοκρατία και ημετεροκρατία, με έναν ξεδιάντροπο νεποτισμό, το ξέπλυμα «μαύρων υπηρεσιών» στο εσωκομματικό αλισβερίσι για την επιβίωση του πολιτευτή, του αρχηγού, του Κόμματος.

 

Επιλέγει Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης με ποσοστώσεις ανάμεσα στα κυβερνώντα κόμματα, με φτωχά βιογραφικά. Πριμοδοτεί Σχολικούς Συμβούλους με πλαστά πτυχία, και άλλα άκοπα κατακτημένα, κατασκευασμένα στα Πανεπιστήμια που έλυνε και έδενε ο ημέτερος πανεπιστημιακός. Όλοι αυτοί με σημαία την αξιοκρατία, πιστοί στα κελεύσματα της εξουσίας ετοιμάζονται να αποκαθάρουν την εκπαίδευση από τους ανεπαρκείς συναδέλφους.

 

Και το χειρότερο, την ίδια στιγμή που χιλιάδες συνάδελφοί μας, απολύθηκαν, ξεσπιτώθηκαν, φτωχοποιήθηκαν, την ίδια στιγμή το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να αναθέτει ρόλους, να μοιράζει ΕΣΠΑ, να προστατεύει, να αποσπά την εκλογική του πελατεία!

 

Όταν μάλιστα, για «ψύλλου πήδημα», για μια ανυπόστατη καταγγελία, για ανάρμοστη συμπεριφορά, την ώρα που μια επίσκεψη του Ράιχενμπαχ και της Task Force, βγάζει απολυμένους στο δρόμο μεμονωμένους ή χιλιάδες εκπαιδευτικούς!

 

Πώς μπορείς να αναλάβεις ρόλο αξιολογητή όταν, η κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς», έτσι εντελώς ασαφής και αυθαίρετη όπως είναι, μπορεί να τυλίξει σε «μια κόλλα χαρτί» οποιονδήποτε υπάλληλο «μπει στη μύτη» του προϊσταμένου του;

 

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά σε μια βιομηχανία διώξεων με την «παραγωγή» επιόρκων και το μέτρο της «αυτοδίκαιης αργίας». Με βάση τον μνημονιακό νόμο 4093 επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία για οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου τεκμηρίου της αθωότητας, που στιγματίζει τον εργαζόμενο και θίγει την προσωπική του αξιοπρέπεια.

 

Αποτελεί στην ουσία πολιτική δίωξη και απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα φόβου, που δεσμεύει κάθε δημόσιο υπάλληλο, καθώς αφορά την καθημερινότητά του και ζητήματα στα οποία θα μπορούσε ανθρωπίνως να εμπλακεί ο καθένας.

 

Οι κρατούντες έχοντας χάσει το λαϊκό τους έρεισμα, γνωρίζουν την οργή των εκπαιδευτικών για το πρόσωπό τους και επενδύουν στην αξιολόγηση για την πειθάρχηση του εκπαιδευτικού κόσμου. Είναι η συνέχεια της πολιτικής του φόβου.

 

Ο πρώην εκμαυλιστής θέλει να μεταμορφωθεί σε δυνάστη και εκτελεστή, απαλλαγμένος μάλιστα από το άγχος της επανεκλογής του, ως εντολοδόχος της Τρόϊκας, τυπικός τεχνοκράτης, δε νιώθει την παραμικρή ανάγκη για δημόσια λογοδοσία, εφόσον δεν ζητάει καν πολιτική νομιμοποίηση από το ακροατήριό του. Στην αρχή μας μιλούσαν για διωγμό των επίορκων, τώρα απέλυσαν κυνικά και υπόσχονται χιλιάδες ακόμα απολύσεις στο δημόσιο με το «φερετζέ» της αξιολόγησης.

 

Επενδύουν στο φόβο των εκπαιδευτικών για να κερδίσουν τη σιωπή μας στη διάλυση του δημόσιου σχολείου.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΛΙΤΗ;

 

Η εκπαίδευση στις μέρες μας έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα και υπηρεσία, επιτηρούμενη από ένα διεθνές δίκτυο σχέσεων εξουσίας, επιτήρησης, συμμόρφωσης, συστηματικής αξιολόγησης, πιστοποίησης «εκπαιδευτικών προϊόντων» και «εκπαιδευτικών υπηρεσιών» και ανταγωνισμού. Σε αυτό πρωτοστατούν σημαντικοί υπερεθνικοί καπιταλιστικοί οργανισμοί, με σημαντικότερο τον Οργανισμό Οικονομικής Ανάπτυξης και Συνεργασίας (ΟΟΣΑ), ο οποίος προωθεί ένα οικουμενικό αξιολογικό «παράδειγμα», με εξωτερικούς «αντικειμενικούς» εμπειρογνώμονες και ομάδες ειδικών, που διεκδικούν να διαμορφώνουν το κυρίαρχο «ερευνητικό-αξιολογικό παράδειγμα» και κατ’ επέκταση τον αυριανό πολίτη, όπως τον επιθυμεί η κοσμοπολίτικη Νέα Τάξη. Έτσι, κυβερνήσεις παραδομένες στα κελεύσματα του νεοφιλελευθερισμού, που σχεδιάζουν εκτεταμένες εκπαιδευτικές αλλαγές νεοφιλελεύθερου προσανατολισμού, καταφεύγουν στον ΟΟΣΑ και αναθέτουν την «εργολαβία» αξιολόγησης του εκπαιδευτικού τους συστήματος. Πληρώνουν, δηλαδή, τον ΟΟΣΑ, κυρίως, για να «αγοράζουν» πιο εύκολα την αποδοχή και νομιμοποίηση ειλημμένων, πολλές φορές, αποφάσεων. Έτσι το σημερινό σχολείο σύμφωνα με τις «συμβουλευτικές εκθέσεις του ΟΟΣΑ, πρέπει να πειθαρχεί σε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με συνέπεια την περιστολή των δαπανών και την υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, την αύξηση των ελέγχων, την ένταση των εξεταστικών διαδικασιών, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, την αποκέντρωση της χρηματοδότησης, την ελεύθερη επιλογή σχολείου, το «μπόλιασμα καλών διεθνών πρακτικών» και, γενικώς, την προώθηση τεχνοκρατικών και διαχειριστικών προσεγγίσεων στο σχεδιασμό των εκπαιδευτικών αλλαγών.

 

Εν τέλει το σχολείο που ευαγγελίζονται οι τεχνοκράτες της Νέας Τάξης είναι αυτό της προφητείας του Χάξλεϋ:

 

«Τα σχολεία μας ετοιμάζουν τις Διευθύνουσες Ευφυΐες, που θα είναι ικανοί να σκέφτονται. Τους Πιστούς, όργανα των πρώτων, οι οποίοι θα κινούν και θα κατευθύνουν το πλήθος, κομμάτι τους και οι εκπαιδευτικοί που θα διαμορφώνουν την τρίτη κατηγορία ανθρώπων, την Αγέλη, τα αμέτρητα εκατομμύρια όσων στερούνται ευφυΐας και έχουν πεισθεί πως δεν υπάρχει ευτυχία παρά μόνο στη δουλειά και την υπακοή»[3].

 

Για τους μη «εντάξιμους», τους μη συμμορφούμενους με τις υποδείξεις, τους μη ανήκοντες στις παραπάνω κατηγορίες έλεγε ο Χάξλεϋ: «Όχι, δεν βλέπω άλλο χώρο για σένα από την κάμαρα του θανάτου».

 

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 

Από την νότια Αμερική ( Χιλή, Μεξικό, Κολομβία, Βραζιλία κλπ ) όπου η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό, καθώς η μία κυβέρνηση μετά την άλλη προωθούν μεταρρυθμίσεις που κάτω από τον μανδύα της αξιολόγησης και της «πιο αποτελεσματικής Παιδείας» επιδιώκουν απολύσεις, περικοπές, κατάργηση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης , μέχρι τις χώρες της Νότιας Ευρώπης, ιδίως στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, οι ομοιότητες δεν είναι συμπτωματικές. Οι εμπνευστές των πανομοιότυπων σχεδόν «μεταρρυθμίσεων» , ΟΟΣΑ , ΔΝΤ, ΕΕ εξαπολύουν προπαγανδιστικούς μηχανισμούς για αξιοκρατία, για συντεχνίες που αρνούνται κάθε αλλαγή ώστε να μην χάσουν τα προνόμιά τους. Οι περίφημες «αξιολογήσεις», έτσι όπως προωθούνται, δεν αποτελούν παρά το πρώτο βήμα, την υπονόμευση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της ισότητας όλων των παιδιών στην μάθηση και την Παιδεία, την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και την ολοκληρωτική συρρίκνωση του κράτους. Το επόμενο βήμα, είναι η εισαγωγή επιχειρηματικών κριτηρίων κέρδους και ανταγωνισμού στα σχολεία, με απώτερο στόχο την ιδιωτικοποίησή τους. Στις Η.Π.Α., σε αντίστοιχη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επί εποχής Μπους του νεότερου, στοχοποιώντας ως αιτία για την υποβαθμισμένη εκπαίδευση την κακή ποιότητα των εκπαιδευτικών και των συνδικάτων τους που απλώς προασπίζονται αδιάλλακτα τα πρόνομιά τους, εφαρμόστηκαν τυποποιημένες εξετάσεις και αξιολογήσεις για τη μέτρηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων έτσι που ανάλογα με τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να απολυθούν οι πρώτοι και να κλείσουν τα δεύτερα. Οι συνέπειες ήταν καταστροφικές για τα παιδιά και τους νέους των πιο φτωχών και περιθωριακών στρωμάτων του πληθυσμού. Το χάσμα ανάμεσα στις επιδόσεις των φτωχών και των πλούσιων μαθητών αυξήθηκε κατά 50%. Η ίδια η Ντάιν Ράβιτς, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης που διορίστηκε υφυπουργός Παιδείας από τον Μπους (πρεσβύτερο) και μετείχε ενθουσιωδώς στην εφαρμογή του φιλελεύθερου εκπαιδευτικού μοντέλου, σήμερα είναι πολέμιά του και τονίζει πως «το μόνο που προωθείται μέσα από ψεύτικες υποσχέσεις είναι να πλήξουν τα ιδιωτικά συμφέροντα τη δημόσια Παιδεία».

 

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

«Ενάντια σε όλο τον κόσμο! Θα υπερασπίσω τον εαυτό μου ενάντια σε όλον τον κόσμο… δεν θα καθίσω με σταυρωμένα χέρια, θα πολεμήσω… Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος… και μέχρι να ‘ρθει το τέλος θα παραμείνω άνθρωπος! Όχι, δεν θα συνθηκολογήσω»[4]!

 

Ο Ευγένιος Ιονέσκο στο αντιναζιστικό, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε, θεατρικό του «ο Ρινόκερος», στον επίλογό του δίνει το σύνθημα για το τι πρέπει να κάνομε! Σε πρώτο ενικό πρόσωπο, έστω και μόνος…ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Συνειδητά παραλείψαμε έξι μικρές λέξεις γραμμένες με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα. Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να σας τις θυμίσουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, εσάς που ίσως κληθείτε να λερώσετε το παιδαγωγικό σας λειτούργημα με την απανθρωπιά, την κτηνωδία του ΦΟΒΟΥ που σας ζητούν να επιβάλλετε.

 

Θυμηθείτε εκείνο το τραγουδάκι που μικροί τραγουδούσαμε «…και τότε ρίξαμε τον κλήρο να δούμε ποιος θα φαγωθεί…». Το καραβάκι λέγεται ΕΛΛΑΔΑ και δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες για τον Μινώταυρο του νεοφιλευθερισμού και της Νέας Τάξης.

 

Η Γερμανοεβραία, φιλόσοφος Χάννα Άρεντ[5], καλύπτοντας τη δίκη του εγκληματία Άιχμαν κατέρριψε την πίστη των πολλών ότι επρόκειτο για ένα διεστραμμένο σαδιστή, ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Ο Άιχμαν είναι ένας μαζικός δολοφόνος για τον οποίο ο φόνος δεν έχει κάτι σατανικό, είναι ζήτημα απρόσωπο και αδιάφορο, είναι ζήτημα υπακοής στους νόμους και εκτέλεσης εντολών που εκτελεί με αξιοθαύμαστη αφοσίωση και σχολαστικότητα. Εκτελεί αυτά που θεωρούσε καθήκοντα ενός νομοταγούς πολίτη, σύμφωνα με τις διαταγές των ανωτέρων του. Ας μη τον μιμηθούμε στον 21ο αιώνα.

 

Το Υπουργείο, με την ιδεολογική συνδρομή της «παιδαγωγικής του Μνημονίου», έχει εκδηλώσει τις πολιτικές του προθέσεις, που δεν είναι άλλες από την πειθάρχηση του κόσμου της εκπαίδευσης, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις και την αποδόμηση του δημόσιου σχολείου. Ο κόσμος της εκπαίδευσης δε μπορεί ούτε να συνομιλήσει, ούτε να διαπραγματευτεί τη σφαγή του. Δεν μπορεί να παζαρέψει τα μορφωτικά δικαιώματα μιας ολόκληρης γενιάς.

 

Συνάδελφοι, αρνούμαστε να συναινέσουμε στην εφαρμογή ενός συστήματος που αποσκοπεί:

 

· Στη βαθμολογική και μισθολογική μας καθήλωση

 

· Στην διαμόρφωση των δεξαμενών διαθεσιμότητας

 

· Στην απόλυση μας, και τελικά

 

· Στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και προοπτικά στην εξαφάνιση τους από το σχολικό χάρτη με την αξιοποίηση της επιστημονικής επίφασης ενός στρεβλού αξιολογικού αποτελέσματος ανεπάρκειας και αναποτελεσματικότητας

 

Συνάδελφοι, ας μιμηθούμε τον Κώστα Βάρναλη, όταν του ζήτησαν να υπογράψει δήλωση μετανοίας. ΑΠΑΝΤΗΣΕ:

 

«Ο άνθρωπος έκανε χιλιάδες χρόνια για να στηθεί στα δυο του πόδια, δεν θα πέσω εγώ στα τέσσερα!»

 

<!--[if !supportFootnotes]-->





<!--[endif]-->

<!--[if !supportFootnotes]-->[1]<!--[endif]--> Ε. Ιονέσκο, Ο Ρινόκερος, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννινα, 1992, σ. 198

<!--[if !supportFootnotes]-->[2]<!--[endif]--> Χ. Άρεντ, Ο Άιχμαν στη Ιερουσαλήμ, Έκθεση για την κοινοτοπία του κακού, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2009, σσ. 110, 235-6

<!--[if !supportFootnotes]-->[3]<!--[endif]--> Α. Χάξλεϋ, Κίτρινο Κρόουμ, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1986, σσ. 242-246. (Ο Χάξλεϋ μιλά για μια κοινωνία με τρεις κατηγορίες ανθρώπων με τις προσωνυμίες που αναφέραμε.)

<!--[if !supportFootnotes]-->[4]<!--[endif]--> Ε. Ιονέσκο, Ο Ρινόκερος, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννινα, 1992, σ. 198

<!--[if !supportFootnotes]-->[5]<!--[endif]--> Χ. Άρεντ, Ο Άιχμαν στη Ιερουσαλήμ, Έκθεση για την κοινοτοπία του κακού, εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2009, σσ. 110, 235-6