Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Το πρωτοσέλιδο του κομμιστή.

Αχρειότητα και νεκροφιλία
      


Ο απόλυτος κανιβαλισμός. Ο θάνατος κάτω από τα κουπόνια των προσφορών για σουπερμάρκετ. Η στιγμή που ένας νέος άνθρωπος ψυχορραγεί γίνεται πρωτοσέλιδο. Το τέλος ενός ανθρώπου κρεμασμένο στα μανταλάκια των περιπτέρων. Μια εικόνα σοκαριστική. Με τη φίλη του να τον κρατά αγκαλιά. Μέσα στα αίματα. Τα βλέμματά τους στο κενό. Εκείνος «φεύγει» κι εκείνη θα ζει για πάντα με αυτήν την εικόνα. Μια εικόνα που δημοσιεύεται μόνο για να πουλήσει. Καμία είδηση, κανένα ντοκουμέντο, καμία προσφορά στην ενημέρωση. Μόνο για το Θέ(α)μα. Το Πρώτο Θέ(α)μα. Η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου σε όλο της το μεγαλείο. Και αφορά αυτούς που διψάνε για αίμα. Αυτούς που στον βωμό του εύκολου κέρδους πουλάνε τα πάντα. Αυτούς που ξεπερνάνε τα όρια της ανθρωπιάς. Άγνωστη λέξη η ανθρωπιά. Άγνωστη λέξη η δεοντολογία. Άγνωστη λέξη η δημοσιογραφία. Πλούτος. Φήμη. Επιτυχία. Στο δικό τους μυαλό. Στο θλιβερό τους μυαλό….

Ακολουθεί το κείμενο του ψυχίατρου Κλεάνθη Γρίβα. Αυτούσιο. Με τον δικό του τίτλο. Τον δικό του υπότιτλο. Το προσυπογράφουμε και σας το παραθέτουμε.

Αχρειότητα και νεκροφιλία
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ
Η φωτογραφία του Παύλου Φύσσα που σφαγιάστηκε από τους ανεγκέφαλους μαχαιροβγάλτες μιας παραφυάδας του Οργανωμένου Εγκλήματος η οποία μεταμφιέστηκε σε «πολιτικό κόμμα» (με πλήρη ευθύνη όλων εκείνων που -εν επιγνώσει ή όχι- την ψήφισαν), φωτογραφία που «κοσμεί» την πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας, δεν πρέπει να αναπαραχθεί από κανένα μέσο επικοινωνίας ως δηλωτικό τόσο του σεβασμού μας στη ζωή και, κυρίως, στο νόημα του θανάτου ενός «χαμογελαστού παιδιού» όσο και της αδυναμίας μας να συλλάβουμε την άβυσσο της απουσίας του που βιώνεται από τους γονείς και τη συντρόφισσά του.

• Υπάρχει μια ευαπόδεικτη αναλογική σχέση ανάμεσα στην αχρειότητα και την κυκλοφορία των εντύπων (και των ποσοστών τηλεθέασης): όσο αυξάνεται η μια τόσο μεγεθύνεται η άλλη. Χωρίς ποτέ να αναρωτιέται κανείς για το πού οδηγεί αυτός ο δρόμος, τόσο τα άτομα όσο και τις κοινωνίες.

• Υπάρχει μια αχρειότητα που δεν δείχνει κανένα σεβασμό στη ζωή. Και μια άλλη, παράγωγό της, που δεν δείχνει σεβασμό στο θάνατο. Η άλλη όψη της έλλειψης του σεβασμού στη ζωή είναι η έλλειψη του σεβασμού στο θάνατο. Κι όποιος εμπορεύεται ζωή (μεταξύ άλλων, ανάγοντάς την και σε λάιφ-στάιλ), είναι «φυσικό» να θεωρεί και χειρίζεται το θάνατο ως εμπόρευμα.

• Η φωτογραφία του θανάτου του Παύλου Φύσσα είναι ανεκτίμητο φυλακτό για τους γονείς, την κοπέλα και τους φίλους του, και όχι αντικείμενο προς κατανάλωση από τις αγέλες των νεκρόφιλων που αλαλάζουν στις κερκίδες των απανταχού Κολοσσαίων.

• Η νεκροφιλία είναι τυπικό γνώρισμα των ατόμων που θέλουν να σκοτώσουν την εικόνα τους. Εκείνων που νοιώθουν νεκροί εν αποσυνθέσει. Και επιθυμούν διακαώς να εκδικηθούν τους άλλους για τη δική τους συναισθηματική στέρηση και ερημιά. Κοινωνικά «αποδεκτοί» νεκρόφιλοι χωρίς τα τυπικά (ψυχιατρικά διαπιστώσιμα) συμπτώματα της νεκροφιλίας.

• Η άρνηση της αναπαραγωγής της αχρειότητας ισοδυναμεί με άρνηση της τροφοδοσίας των κοινωνικά αποδεκτών νεκρόφιλων και της εξουσιαστικά καλλιεργούμενης νεκροφιλίας.

• Σ’ αντίθεση με τις επιταγές της εξουσίας και των μιντιακών μπαμπουίνων της, προσωπικά θα εξακολουθώ να επιμένω πεισματικά ότι η ιστορία γράφεται από τη μνήμη και όχι από την αμνησία ή τη λήθη.

• Και θα θυμίσω στους «αμνήμονες» ότι στις 15 Μαρτίου 1994 η εύνοια μιας «ξανθιάς» επέτρεπε σε κάποιον να γράφει στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (αναφερόμενος στη γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί, με αφορμή τη «Λίστα του Σίντλερ»): «Έχετε να χάσετε τέσσερις ολόκληρες ώρες; Να πάτε να δείτε τη "Λίστα του Σίντλερ". Μέχρι και τα ελάχιστα γυμνά που έχει είναι φούρνου».

• Είναι τραγικό ότι εδώ, επί έναν και πλέον αιώνα, επιβεβαιώνεται διαρκώς και με αυξανόμενη συχνότητα η εκ βαθέων εξομολόγηση του John Swinton ότι: «δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφωρα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλλει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί… [Εμείς οι δημοσιογράφοι] είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια κι εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες». (John Swinton, 1829-1901, οικονομολόγος, δημοσιογράφος, αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης στις εφημερίδες New York Times, 1860-1870 και The New York Sun, 1875-1897.)

• Στην ψυχική, διανοητική και συναισθηματική έρημο που ανοίγεται διάπλατα μπροστά μας «το μέλλον έχει πολύ ξηρασία» γιατί επιτρέψαμε σε κάποιους άλλους να ελέγχουν τα αποθέματα νερού που, μέχρι σήμερα, ελέγχαμε σε κάποιο βαθμό εμείς οι ίδιοι.
Θεσσαλονίκη 21-9-2013
Κλεάνθης Γρίβας

Η ψηφοφορία των προέδρων στην Γ.Σ. της ΟΛΜΕ. 20/9/2013

Η ψηφοφορία των προέδρων στην Γ.Σ. της  ΟΛΜΕ. 20/9/2013


 ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΨΗΦΙΣΕ Ο ΚΑΘΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ



αντιγραφή απο esos.gr

ΟΛΜΕ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




ΟΛΜΕ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


 
 
Η ΓΣ  των προέδρων των ΕΛΜΕ που συγκλήθηκε στις 20-9-13 στην Αθήνα, αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία τη συνέχιση της απεργίας διάρκειας με νέα 48ωρη απεργία στις 23 και 24/9. Νέες ΓΣ των ΕΛΜΕ θα πραγματοποιηθούν στις 24/9 και νέα ΓΣ πρόεδρων στις 25/9 για την συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Τη Δευτέρα 23/9 θα οργανωθεί Πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα υπέρ της πρότασης αυτής ψήφισαν 65 από τις 79 ΕΛΜΕ (82,3%), 3 κατά και 11 λευκό. Αυτό αντιστοιχεί σε 320 ψήφους υπέρ (81,8%), 24 κατά και 47 λευκό, σε σύνολο 391 ψήφων.
 
 
 
 
*Ενημερωτικό απο admin.Η πρόταση για πενθήμερη μειοψήφησε οριακά
  με 65,9% έναντι του 66,67% που χρειάζονταν. 

Επίδοξε ψηφοφόρε της Χ.Α., θα είσαι το επόμενο θύμα των Φύρερ σου


Επίδοξε ψηφοφόρε της Χ.Α., θα είσαι το επόμενο θύμα των Φύρερ σου

 
Ο πολίτης Παύλος Φύσσας δεν είχε την τύχη να προστατευτεί από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, είχε ωστόσο την τύχη να του αφιερώσει ο Νικόλαος Δένδιας ένα πύρινο διάγγελμα.
Αρθρογράφος:
Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Ο Παύλος δεν ζούσε για να το ακούσει, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Όπως και να το κάνουμε, το διάγγελμα του Δένδια ήταν ιστορικής σημασίας, για πρώτη φορά κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης ονομάτισε την Χρυσή Αυγή. Μέχρι χθες, όλοι, με προεξάρχοντα τον Σαμαρά, μιλούσαν για ναζιστικό μόρφωμα, λες και το όνομα της Χρυσής Αυγής ήταν για το καθεστώς ό, τι είναι για τους Εβραίους το όνομα του Γιαχβέ: Άμα το ξεστομίσεις, πεθαίνεις ακαριαία. Τελικά, πέθανε ο Παύλος Φύσσας και το καθεστώς αναγκάσθηκε να πιάσει στο στόμα του το απαγορευμένο όνομα, με εξαίρεση τον εκπρόσωπο της Αστυνομίας, που αποκάλεσε τον δολοφόνο «οπαδό πολιτικού κόμματος».
Ποιανού πολιτικού κόμματος; Των Οικολόγων, μήπως; Τουλάχιστον Παύλος Φύσσας αξιώθηκε ένα διάγγελμα, είναι βλέπετε ο πρώτος Έλληνας νεκρός, θύμα της Χρυσής Αυγής. Είχαν προηγηθεί δεκάδες νεκροί και τραυματίες, Πακιστανοί, Αφγανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Ινδοί, Πολωνοί, Αλβανοί. Είχε προηγηθεί ο 14χρονος Αφγανός που χαρακώθηκε στο πρόσωπο, οι Αιγύπτιοι ψαράδες του Περάματος και οι Πακιστανοί εργαζόμενοι στους Μολάους, που δέχθηκαν δολοφονικές επιθέσεις μέσα στα σπίτια τους. Όλοι αυτοί όχι μόνο υπουργικό διάγγελμα δεν αξιώθηκαν, ούτε καν το δάκρυ της Τρέμη δεν απάλυνε τον πόνο και τα εγκαύματά τους. Στα ψιλά των δελτίων περάσανε τα πάθη τους, και στο κάτω- κάτω, αν θέλουνε οι μούρες τους, οι χαρακωμένες μούρες τους, διαγγέλματα, να γυρίσουν στις πατρίδες τους.
Ο Παύλος Φύσσας είναι ο πρώτος Έλληνας νεκρός, θύμα της Χρυσής Αυγής και αυτό ίσως δημιουργήσει νέα δεδομένα, ίσως αναγκάσει κάποιους από αυτούς που ψηφίζουν ή σκέφτονται να ψηφίσουν το ναζιστικό μόρφωμα να δουν το πράγμα με άλλο μάτι. Δεν αναφέρομαι στους ναζιστές, τους φασίστες, τους δωσίλογους, τους ταγματασφαλίτες, αυτοί είναι τελειωμένες υποθέσεις. Εννοώ τους χιλιάδες ανθρώπους, τους νέους κυρίως ανθρώπους, που νομίζουν ότι ψηφίζοντας την Χρυσή Αυγή τιμωρούν το σύστημα, που νομίζουν ότι θα κάνουν επανάσταση , τρομάρα τους, μέσω του Μιχαλολιάκου και του Κασιδάρη. Τώρα είδαν με τα μάτια τους το πτώμα ενός νέου έλληνα, ενός συμπατριώτη τους που έχει το ίδιο πρόσωπο με αυτούς, το είδαν με τα μάτια τους και ίσως τώρα να αρχίσουν τα μάτια τους σιγά- σιγά να ανοίγουν.
Να ανοίξουν τα μάτια τους και να διαβάσουν κανένα βιβλίο , για να μάθουν ότι οι ναζί δεν σκότωναν μόνο τους ξένους, σκότωναν και τους δικούς τους, τους Γερμανούς. Τους Εβραίους Γερμανούς, τους τσιγγάνους Γερμανούς, τους ανάπηρους Γερμανούς, τους ομοφυλόφιλους Γερμανούς, τους εχθρούς του καθεστώτος, τους εχθρός εντός του καθεστώτος. Να διαβάσουν για τη νύχτα της 2ας Ιουλίου του 1934, τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, τότε που ο Χίτλερ δολοφόνησε το στενό του συνεργάτη Ερνστ Ρεμ και τους 200 στρατιώτες του από τα SA, τα περίφημα Τάγματα Εφόδου. Κι αν δεν θέλουν να διαβάσουν βιβλία, ας δούνε τους «Καταραμένους» του Λουκίνο Βισκόντι, για να απολαύσουν την άνεση με την οποία η ναζί σκότωναν τα δικά τους παιδιά. Ας δούνε έστω ένα από τα δεκάδες ντοκιμαντέρ για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μπας και μάθουν επιτέλους ότι η ναζιστική εποποιία άφησε ξοπίσω της επτά εκατομμύρια νεκρούς Γερμανούς, πέντε εκατομμύρια στρατιώτες και δύο εκατομμύρια αμάχους.
Στην αρχή το κτήνος θα μαχαιρώσει τους άλλους, τους διαφορετικούς, τους κακούς , μετά θα πάρει το μαχαίρι που εσύ ο ίδιος του έχεις δώσει και θα σου το καρφώσει στην καρδιά. Και τότε, φίλε μου, δεν θα έχει μείνει κανείς για να σε θρηνήσει.
Πηγή: avgi.gr



 

Χρυσή Αυγή & Ανωτάτη Γκεμπελική



by admin


του Γιώργου Ρακκά από το Άρδην τ. 90 που κυκλοφορεί

Ο τρόπος με τον οποίον ασκεί η Χρυσή Αυγή πολιτική, συχνά παραγνωρίζεται, και παρερμηνεύεται. Αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον πολλές φορές η Χρυσή Αυγή διαθέτει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Γιατί αντιμετωπίζουμε ένα αντισυμβατικό πολιτικό μόρφωμα, που υπακούει στη δική του θεωρία και έχει τους δικούς τους κανόνες, εντελώς συμβατικά. Παίρνουμε ως μέτρο την πολιτική δεοντολογία των υπολοίπων, η οποία μάλιστα, στις συνθήκες κατάρρευσης της μεταπολιτευτικής πολιτικής ζωής, έχει ξεφτίσει εντελώς.
Έτσι, όμως, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατανοήσουμε το φαινόμενο Χ.Α. Κι αν δεν το κάνουμε αυτό, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Ως προς αυτό, δεν βοηθούν οι απαξιωτικές λογικές, που εξαντλούν την ερμηνεία των πεπραγμένων της Χ.Α., σε σχήματα του τύπου «σχιζοφρενείς φασίστες» ή «αποβράσματα του παρελθόντος». Τέτοιες τοποθετήσεις δεν καταφέρνουν τίποτα, και μαρτυρούν μια κακεντρέχεια, που προκύπτει από την αδυναμία πραγματικής αντιμετώπισης του φαινομένου.
Γι’ αυτό θα πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά. Η Χ.Α. είναι αυτό που δηλώνει: Ένα ναζιστικό κόμμα που πράττει βάσει της εθνικοσοσιαλιστικής θεωρίας και πρακτικής. Γι’ αυτό και προκειμένου να την κατανοήσουμε, θα πρέπει να στραφούμε πίσω, στις πολιτικές αντιλήψεις του Γκέμπελς και του Χίτλερ. Τι κι αν οι ίδιοι αρνούνται κάθε σχέση, μ’ αυτούς που αιματοκύλησαν την Ευρώπη, κατέκτησαν την Ελλάδα, εξώθησαν σε λιμό τον ελληνικό λαό, και προσπάθησαν να τον εξευτελίσουν παντοιοτρόπως; Όσο κι αν το κρύβουν, η ταυτότητα και ο χαρακτήρας τους το φωνάζει. Έτσι, είναι ευκολότερο να αποκωδικοποιήσουμε τη στρατηγική και την τακτική των Ελλήνων ναζί, αντιπαραβάλλοντάς την με τη γερμανική ναζιστική πρακτική θεωρία.

Προπαγάνδα

«H επιτυχία είναι σημαντικό πράγμα. Η προπαγάνδα δεν είναι ένα ζήτημα του πνευματικού μέσου όρου, αλλά ένα ζήτημα για πρακτικά μυαλά. Δεν πρέπει να είναι αγαπητή ή θεωρητικά ορθή. Δεν με ενδιαφέρει να δίνω υπέροχους, αισθητικά κομψούς λόγους, ή να μιλάω έτσι που να προκαλώ το κλάμα των γυναικών. Ο στόχος του πολιτικού λόγου είναι να πείσω τους ανθρώπους ότι είναι σωστό αυτό που σκεφτόμαστε. Μιλάω διαφορετικά στις επαρχίες απ’ ό,τι στο Βερολίνο, και όταν μιλάω στο Μπαϊρόιτ, λέω διαφορετικά πράγματα από αυτά που λέω στο Φάρους Χωλ. Αυτό είναι ζήτημα πρακτικής, όχι θεωρίας. Δεν θέλουμε ένα κίνημα λιγοστών κοφτερών μυαλών, αλλά μάλλον ένα ρεύμα που μπορεί να κατακτήσει τις ευρύτερες μάζες. Η προπαγάνδα θα πρέπει να είναι δημοφιλής, όχι διανοητικά ευχάριστη. Δεν είναι στο έργο της προπαγάνδας να αποκαλύπτει πνευματικές αλήθειες.»
[Ιωσήφ Γκέμπελς, «Γνώση και προπαγάνδα», 9 Ιανουαρίου 1928. Ομιλία σε σεμινάρια εκπαίδευσης των μελών του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος]
Η πολιτική προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής είναι ολότελα εργαλειακή. Όλα τα μέσα υποκύπτουν στον υπέρτατο σκοπό, στην μεγιστοποίηση της απήχησης μέσα στις μάζες. Σε αυτό τον στόχο, τα πάντα μπορούν να λεχθούν, και όλα μπορούν να υποστηριχθούν. Πολλοί προσπαθούν να ξεμπροστιάσουν την Χ.Α. αναφερόμενοι στις πλείστες όσες ιδεολογικές κωλοτούμπες έχει κάνει σε σχέση με τον φιλοχιτλερισμό, την γερμανολατρία, τον παγανισμό, τον αντιχριστιανισμό κ.ο.κ.
Εντούτοις, τέτοιες κριτικές φαίνονται ακίνδυνες, καθώς σήμερα οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής ισχυρίζονται με το ίδιο πάθος τα αντίθετα. Και τούτο γιατί μέσα από την ακραία εργαλειακή λογική, επιδεικνύουν μεγάλη ιδεολογική ευελιξία και μπορούν ενίοτε να παρουσιάζονται με πολλά προσωπεία: από έναν κινηματικό εθνικισμό που συγκρούεται στους δρόμους, μέχρι την πιο αυταρχική λογική της τάξης και της ασφάλειας. Ή άλλοτε μπορούν εύκολα να μεταβληθούν, από διαπρύσιους κήρυκες ενός φυλετικού εργατισμού, σε απεργοσπάστες.
Πίσω από αυτόν τον επικοινωνιακό θόρυβο, ο οποίος γίνεται εντονότερος σε μια εποχή σαν τη δικιά μας –όπου τα πάντα μπορούν να λεχθούν και τίποτε δεν ελέγχεται–, υπάρχει ένας σκληρός ιδεολογικός πυρήνας που πρέπει να αποκαλυφθεί. Πίσω από τις αντιφατικές τοποθετήσεις, οι οποίες συνιστούν αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «προπαγάνδα», υπάρχει ένας κοινός τόπος προς τον οποίον κάθε φορά συγκλίνουν: το μίσος προς τη δημοκρατία, την αυτο-οργάνωση των μαζών, και οτιδήποτε ανακόπτει την δική τους στρατηγική, της υποκατάστασης του κράτους, των κινημάτων, της πολιτικής εν γένει, από τον δικό τους ναζιστικό μηχανισμό.
Δεύτερον, όπως είναι γνωστό, και εφόσον «έργο της προπαγάνδας δεν είναι να αποκαλύπτει πνευματικές αλήθειες», πρέπει πάντοτε να γνωρίζουμε ότι στον λόγο της Χρυσής Αυγής, δεν υπάρχουν όρια μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. Η αναλογία τους υποτάσσεται στην εκάστοτε αναγκαιότητα. Για παράδειγμα, είναι γνωστή σε όλους η ιστορία, ότι μέλη της Χρυσής Αυγής πέταξαν έξω, για λογαριασμό ενός ανήμπορου ιδιοκτήτη, μετανάστες που έκαναν κατάληψη στο οίκημα που υποτίθεται ότι νοίκιαζαν, ενώ δεν τον είχαν πληρώσει για χρόνια. Η Χ.Α. παρενέβη, λέει η ιστορία, πέταξε έξω τους ενοίκους, αφού τους ανάγκασε να καταβάλουν τα χρωστούμενα, και παρέδωσε το σπίτι βαμμένο. Αυτήν την ιστορία, την έχουμε ακούσει και την έχουμε διαβάσει δεκάδες φορές, από κάθε δυνατή πηγή. Έπειτα από το συμβάν, συνεχίζει η ιστορία, ο απελπισμένος ιδιοκτήτης εγκατέλειψε κάθε ενδοιασμό, και στήριξε την Χρυσή Αυγή στις εκλογές.
Είναι βέβαιο, πως η Χρυσή Αυγή ασκεί κοινωνικό έργο στη βάση (συχνά με το… αζημίωτο), κυρίως στις περισσότερο υποβαθμισμένες και φτωχές μητροπολιτικές γειτονιές της χώρας. Εντούτοις, είναι αμφίβολο μέχρι σε ποιο βαθμό ανταποκρίνεται κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα ή διογκώνεται θεαματικά. Όλα αυτά όμως δεν έχουν καμία σημασία. Εκείνο που μετράει είναι πως οι θετικές φήμες κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα και μπορούν να ανοίξουν ρωγμές στον τοίχο της αντιπάθειας που πολλές φορές εισπράττει η Χ.Α. Γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν. Όντως, αυτού του τύπου η προπαγάνδα θυμίζει λίγο την προπαγάνδα στο πεδίο των μαχών. Κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι το ναζιστικό φαινόμενο, ακόμα και επικοινωνιακά, δρα σε συνθήκες πολέμου: Σημασία έχει να καταρρακώνεις ηθικά τον αντίπαλο και να κερδίζεις έδαφος. Σε κάθε επίπεδο.
Χρήσιμο για να κατανοήσουμε το πώς λειτουργούν σε τέτοιες συνθήκες, είναι και το παρακάτω διαβόητο απόσπασμα του Αδόλφου Χίτλερ, από τον Αγώνα:
«…Ξεκινούσαν και βασίζονταν γι’ αυτή την προσπάθεια στην τελείως ορθή αρχή ότι μόνο με το μεγάλο ψέμα βρίσκει κανείς οπαδούς μέσα σε μια ορισμένη τάξη ανθρώπων: Η μεγάλη μάζα του λαού αφήνει πραγματικά πιο εύκολα να διαφθαρούν οι πιο λεπτές φλέβες της καρδιάς της απ’ το κακό, πράγμα που δεν γίνεται ποτέ θεληματικά κι ευσυνείδητα: Έτσι, με την πρωτόγονη απλότητα των συναισθημάτων της γίνεται πολύ πιο εύκολα θύμα ενός μεγάλου ψέματος παρά ενός μικρού. Η ίδια πάλι γενικά δεν λέει παρά μικροψέματα, ενώ θα ένιωθε βαθύτατη ντροπή να πει μεγάλα…»
[Αδόλφος Χίτλερ, O Αγών μου, Τόμος Ι, κεφάλαιο 10, σελ. 213, Μετάφραση Δ. Π. Κωστελένου, ανώνυμη έκδοση, χ.χ.]

Μίσος, μίσος, μίσος

«Κάποιοι παραπονιούνται: «Το μόνο που κάνετε είναι να κριτικάρετε! Όλο παραπονιέστε. Δεν μπορείτε να βελτιώσετε οι ίδιοι τα πράγματα!» Άλλοι λένε ότι «η Άνγκριφ [Επίθεση –Η εφημερίδα που εξέδιδε ο Γκέμπελς στο Βερολίνο] είναι εντελώς αρνητική». «Πείτε και κάτι θετικό για αλλαγή». Λοιπόν, δεν είμαι σε θέση να πω τίποτε θετικό για τον Ισίδωρο Βάις [Εβραίος, υπαρχηγός της αστυνομίας στο Βερολίνο και συχνός στόχος του Γκέμπελς]. Μπορώ να είμαι μόνον αρνητικός. Και δεν υπάρχει τίποτα θετικό που μπορώ να πω για τη Δημοκρατία. Δεν υπάρχει τίποτε το θετικό σ’ αυτήν. Μπορώ να πω κάτι θετικό, μόνο εφόσον εξολοθρεύσω το αρνητικό. Ο πιο εξαίρετος κυβερνήτης στη γη δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα με αυτήν την Δημοκρατία. […]. Ο Χίτλερ κάποτε είπε: «Κρατήστε αυτούς τους ξερόλες, που πάντοτε θέλουν να κάνουν κάτι θετικό, μακριά μου». Μπορούμε να είμαστε θετικοί μόνον εφόσον απαλλαγούμε από το αρνητικό.»
[Ιωσήφ Γκέμπελς, «Γνώση και προπαγάνδα», 9 Ιανουαρίου 1928. Ομιλία σε σεμινάρια εκπαίδευσης των μελών του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος]
Η Χ.Α. γνωρίζει πολύ καλά ότι, σε καιρούς σαν τον δικό μας, όπου βασιλεύει η έλλειψη προοπτικής και η απελπισία, η πολιτική αποδοτικότητα του μίσους μεγιστοποιείται, ιδιαίτερα μεταξύ των φτωχότερων στρωμάτων. Γι’ αυτό και η πολιτική της είναι πολιτική του μίσους και του αρνητισμού.
Σπάνια θα ακούσουμε τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής να αναπτύσσουν προγραμματικό λόγο – πέρα από κινήσεις εντυπωσιασμού, όπως στην περίπτωση των κοινοβουλευτικών αποζημιώσεων και των αυτοκινήτων που δικαιούνται οι βουλευτές. Πέρα από αυτά, δεν υπάρχει σταθερή προγραμματική βάση, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύεται μεγάλη προσαρμοστικότητα στο να ενσωματώνονται τα δίκαια αιτήματα αιχμής των ανταγωνιστών, του ΣΥΡΙΖΑ ή των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Όσο για τις αδυναμίες, τις αντιφάσεις, τον αποκρουστικό φαιό χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος, είναι πολύ εύκολο να κρύψει κανείς τις δικές του αμαρτίες κάτω από τα εγκλήματα των αντιπάλων – και ιδιαίτερα της άρχουσας τάξης και των πολιτικών ελίτ που μας έχουν βυθίσει σε αυτό το τέλμα. Έτσι, για παράδειγμα, στο πρόσωπο του Λαλιώτη ή της Δαμανάκη, που αντιπροσωπεύουν τη διαστροφή του μηνύματος του Πολυτεχνείου στον πιο χυδαίο αμοραλισμό, την εξουσιολαγνεία και την διαφθορά, καταδικάζονται συλλήβδην και οι ελάχιστες θετικές αξίες που σηματοδοτεί πια η ρημαγμένη μεταπολίτευση.
Η διαδικασία είναι εύκολη: Όταν η δυσαρέσκεια προσκρούει στον γρανιτένιο τοίχο της απελπισίας, επωάζεται το μίσος, το οποίο εύκολα μπορεί να διαστραφεί σε πόλεμο κατά πάντων. Η Χ.Α. οικειοποιείται αυτόν τον μηχανισμό, και τον μεταβάλλει σε οργανωτική και πολιτική πολλαπλασιαστική της δύναμη. Εξάλλου, κάτι τέτοιο είναι πολλαπλά βολικό για τη Χρυσή Αυγή, γιατί, εντός αυτής της λογικής, αναπαράγεται ένας πολύ βολικός για τον αυταρχισμό της πολιτικός καταμερισμός: Οι πολλοί μισούν, οι λίγοι διεκπεραιώνουν. Κοντολογίς, δεν υπάρχει κανένας δημιουργικός τρόπος για τη συμμετοχή του λαού στην πολιτική διαδικασία. Το πολύ να γίνει εργαλείο, ποτέ πρωταγωνιστής.
Αυτή η πρακτική, όμως, ενταφιάζει την μακροπρόθεσμη, οραματική πολιτική πνοή. Τη μόνη που μπορεί να αποτελέσει βάση για την έξοδο από την κρίση. Το τι θα κάνει ο ελληνισμός για να συνεχίσει όρθιος τον 21ο αιώνα είναι ψιλά γράμματα για την Χρυσή Αυγή, που στιγματίζει τέτοιες αντιλήψεις ως θεωρητικές αερολογίες. Γι’ αυτό και, επί της ουσίας, δεν αντιπροσωπεύει παρά μια θερμή εκδοχή του παρόντος αδιεξόδου, όπου το θερμόμετρο της σύγκρουσης ανεβαίνει, και εκτονώνει την δυσαρέσκεια που πηγάζει από την καταρράκωση των όρων της ζωής και της αξιοπρέπειας. Στη Γερμανία, αυτός ο μηχανισμός εξωτερικεύτηκε όταν οι ναζί πήραν την εξουσία, και αυτή η αρνητική ορμή του πλήθους μεταβλήθηκε σε πρώτο καύσιμο της ναζιστικής πολεμικής μηχανής. Στη δική μας περίπτωση, που ζούμε στην αδύναμη Ελλάδα της υπαρξιακής κρίσης των δέκα εκατομμυρίων, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα τέτοιου τύπου εξωτερίκευσης. Γι’ αυτό ήδη διαφαίνεται η εμφυλιοπολεμική εκτροπή του αρνητισμού της Χρυσής Αυγής.



Διαβόητοι ή δημοφιλείς, μικρή σημασία έχει

«Δεν έχει καμία σημασία εάν η προπαγάνδα είναι ανώτερου επιπέδου. Το ζήτημα είναι αν μπορεί να πετύχει το σκοπό της. Ο πρώτος σκοπός, όταν ήλθα στο Βερολίνο, ήταν να κάνω την πόλη να μας γνωρίσει. Μπορούσαν να μας μισήσουν, ή να μας αγαπήσουν, μόνο που θα ‘πρεπε πρώτα να μας γνωρίσουν. Πετύχαμε αυτό το στόχο. Τώρα μας μισούν και μας αγαπούν. Όταν κάποιος ακούει τον όρο εθνικοσοσιαλισμός, δεν ρωτάει «Τι είναι αυτό;». Από τη στιγμή που πετύχαμε τον πρώτο στόχο μας, μπορούμε να εργαστούμε για τον δεύτερο, να μεταβάλουμε το μίσος σε αγάπη και την αγάπη σε μίσος, αλλά ποτέ σε αδιαφορία. Η μάχη εναντίον της αδιαφορίας είναι η χειρότερη μάχη. Μπορεί να υπάρχουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι που μισούν το θάρρος μου, που με προπηλακίζουν και με συκοφαντούν, αλλά γνωρίζω ότι στο τέλος μπορώ να κερδίζω κάποιους από αυτούς.»
[Ιωσήφ Γκέμπελς, «Γνώση και προπαγάνδα», 9 Ιανουαρίου 1928. Ομιλία σε σεμινάρια εκπαίδευσης των μελών του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος]
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Χ.Α. δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος στην τακτική της. Στα μάτια τους, είναι εντελώς παράδοξο, γιατί υπερασπίζονται γεγονότα που για τον πολιτικό πολιτισμό των υπολοίπων συνιστούν σκάνδαλο, όπως είναι τα χαστούκια του Κασιδιάρη, ή τα «εγέρθητω» του Γερμένη.
Κι όμως! Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ότι, στην δοσμένη φάση της ανάπτυξής τους, στην Χρυσή Αυγή, σκέφτονται περισσότερο ως… ροκ σταρ, παρά ως αυτό που έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε πολιτικό. Γνωρίζουν πολύ καλά τις μηντιακές τεχνικές της πρόκλησης, και απλώς επιδιώκουν να καταλάβουν χώρο στη δημόσια συζήτηση. Αρνητικό ή θετικό, όπως διδάσκει και ο μεγάλος διδάσκαλός τους Ιωσήφ Γκέμπελς, μικρή σημασία έχει. Εκείνο που επιδιώκουν είναι να τους συζητούν όλοι, από τα κανάλια και τις εφημερίδες, μέχρι τα καφενεία.



Το βιβλίο του Γ. Γκέμπελς που πουλά το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο της Χρυσής Αυγής

Ζωτικός χώρος

«…Ήταν μια προβοκάτσια που δεν είχε ξαναδεί το Βερολίνο. Ο Μαρξισμός θεωρεί πρόκληση εάν ένα άτομο με εθνικοσοσιαλιστικά αισθήματα τα εκφράσει σ’ ένα εργατικό προάστιο. Και στο Γουέντινγκ;! Το κόκκινο Γουέντινγκ ανήκει στο προλεταριάτο! Συνέβαινε έτσι για δεκαετίες, και κανείς δεν είχε το κουράγιο να αρνηθεί και ν’ αποδείξει ότι δεν ήταν έτσι. Και στο Φάρους Χωλ –αυτό ήταν αδιαμφισβήτητο προπύργιο του Κ.Κ.Γ. Εκεί πραγματοποιούσαν τα συνέδρια του κόμματος. Σχεδόν κάθε βδομάδα συγκεντρώνονταν τα πιο πιστά και ενεργά μέλη τους. Εκεί, μπορούσε να ακούσει κανείς μόνο για την παγκόσμια επανάσταση και για την διεθνή ταξική αλληλεγγύη. Εκεί, κανόνισε και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα την επόμενη συγκέντρωσή του. Ήταν μια ανοιχτή κήρυξη πολέμου. Το εννοούσαμε έτσι, το ίδιο και ο αντίπαλος. Τα μέλη μας ήταν γεμάτα αγαλλίαση. Τώρα παίζονταν τα πάντα. Το μέλλον του κινήματος στο Βερολίνο εκτίθονταν σε ρίσκο θαρραλέα και ξεκάθαρα. Νικούσαμε ή χάναμε!…»
[Γ. Γκέμπελς, Η Μάχη για το Φάρους Χώλ. Πηγή: Joseph Goebbels, Kampf um Berlin, Munich: Verlag Franz Eher, 1934]
Η πρακτική των ταγμάτων εφόδου, του τρόμου και των συγκρούσεων στους δρόμους έχει πολύ μεγάλη σημασία για την Χρυσή Αυγή. Διότι κατοχυρώνει βήμα με το βήμα ζωτικούς χώρους, στους οποίους αρχικά εξασφαλίζει το δικαίωμα να κινείται ελεύθερα – κι έπειτα, σε δεύτερο χρόνο, να διεκδικεί το μονοπώλιο.
Γι’ αυτό και πολύ συχνά υιοθετεί μια τακτική προβοκάτσιας, μια στρατηγική της έντασης. Πολύ συχνά κάνει άτυπες μηχανοκίνητες πορείες, και επιτίθεται στους πιο αδύναμους των παράνομων μεταναστών με μεγάλη ωμότητα. Παράδειγμα, τα γεγονότα με τους Αιγύπτιους λιμενεργάτες στο Πέραμα, ή τα πιο πρόσφατα της Νίκαιας. Έπειτα, αρνούνται κάθε ανάμειξη στις βιαιότητες, δεν έχουν κανένα κόστος. Εντούτοις κερδίζουν διαμορφώνοντας ένα κλίμα τρόμου, μέσα στο οποίο αναδεικνύονται κυρίαρχοι.
Σε αυτούς τους χώρους, τους πιο γκετοποιημένους, εκεί που η μετανάστευση έχει προκαλέσει πραγματικά αδιέξοδα, η Χρυσή Αυγή επιλέγει να δίνει συγκρούσεις. Αδιάφορο αν είναι αμφίρροπες. Οι Χρυσαυγίτες κινούνται μεθοδικά, πετυχαίνουν να ριζώσουν έστω και σε μια μικρή μειοψηφία της γειτονιάς και δίνουν πιο αποφασισμένη τη μάχη έναντι στον αντιφασισμό ενός κομματιού της αριστεράς και των αντιεξουσιαστών, που κινείται στον αντίποδα: Είναι περιφερόμενος, αποεδαφικοποιημένος, και συχνά αντικοινωνικός.
Σίγουρα, πρώτα και πάνω απ’ όλα, ο βαθύτερος λόγος της απώλειας μητροπολιτικών φτωχών γειτονιών στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη, που άλλοτε ήταν «κόκκινες» ή «προοδευτικές», είναι ιδεολογικός και τροφοδοτείται από τον εθνομηδενισμό των δυνάμεων που εμφανίζονται ως αντίπαλες. Εντούτοις, για την ταχύτητα αυτής της διαδικασίας, παίζει ρόλο και η πρακτική. Μια πρακτική προβοκατόρικη, όπου οι συγκρούσεις και η ένταση υποθάλπεται συστηματικά. Κι εδώ, βασιλεύει η απόλυτη εργαλειακότητα. Είναι αδιάφορο αν τα μέλη της Χρυσής Αυγής στιγματιστούν ως τραμπούκοι, βάρβαροι, εγκληματίες. Σημασία έχει το πρακτικό αποτέλεσμα, η κατοχύρωση δικού τους, ζωτικού χώρου.
Εξάλλου, είναι σαφές, πλέον, ότι το ρίζωμα της Χρυσής Αυγής στις μητροπολιτικές μικροκοινωνίες έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξή της. Αρχικά, ήταν ο Άγιος Παντελεήμονας, ύστερα λόγω αυτού, ήλθε η έδρα στο δημοτικό συμβούλιο, που τους βοήθησε να μπουν από το παραθυράκι στην κεντρική πολιτική ζωή του τόπου. Σε μια θέση, που τους ευνόησε τα μάλα, στην συγκυρία που το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε, για να εκτοξευτεί στη θέση που βρίσκεται σήμερα.

* Ο αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει όλα τα αποσπάσματα του Γκέμπελς που παρατίθενται, στην ηλεκτρονική σελίδα http://www.calvin.edu/academic/cas/gpa/goebmain.htm

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ


ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Προς το Προεδρείο της ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

είμαστε σε θέση να ενημερώσουμε τη συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ για τα εξής:

1. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας της χθεσινής (Πέμπτη 19/09/2013) συνέλευσης της ΕΛΜΕ Καρδίτσας είναι:

 

- ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ για συνέχιση των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων     (79)

- Ανεξάρτητου για αναστολή της απεργίας και προοπτική για συνέχιση του αγώνα σε 2η φάση      (60)

- ΔΑΚΕ                   (16)

- ΕΣΑΚ-ΔΕΕ           (11)

- ΛΕΥΚΑ                 ( 4)

 

2.  Η πλειοψηφία του τριμελούς Προεδρείου, με τη συνέργεια ΔΑΚΕ και ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, εγκατέλειψε τη συνέλευση παρά την εκφρασμένη απαίτηση της πλειονότητας των συναδέλφων να συνεχιστεί η διαδικασία μέχρι να αρθεί το αδιέξοδο. Την εγκατέλειψε, μάλιστα, αρνούμενη α) 2η ψηφοφορία επί των δύο προτάσεων που πλειοψήφησαν όσο και β) την διενέργεια ψηφοφορίας επί συνθετικής πρότασης που κατατέθηκε από την ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ που ήταν: «ο Πρόεδρος θα ψηφίσει τη συνέχιση της απεργίας (με βάση το αθροιστικό αποτέλεσμα 79+16+11 = 106) στηρίζοντας την επικρατέστερη μορφή αγώνα που θα προκύψει από την ψηφοφορία στη Γ. Σ των Προέδρων».

 

3. Με βάση τα σημεία 1 και 2, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Καρδίτσας δεν νομιμοποιείται να ψηφίσει λευκό, όπως ο ίδιος δήλωσε ότι θα ψηφίσει (θυμίζουμε ΛΕΥΚΑ 4).

 

4. Στέλνουμε εμείς τα αποτελέσματα της συνέλευσής μας διότι, ενώ αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη, ο πρόεδρος (της συνέλευσης) αποχώρησε παίρνοντας μαζί του και τα πρακτικά.

 

Τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

Αλεξάκος Φώτης

Γκαραγκάνη Ελένη

Σδόγκος Θανάσης

Φυτσιλής Αλέξης

 

 

Καρδίτσα, 19/09/2013

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Αρχισαν τα όργανα.


 
Αρχισαν τα όργανα
(Για τους "συναδέλφους"που βλέπουν το δέντρο κι όχι το δάσος δηλαδή τους απεργοσπάστες)
 
 
Β) Α π ο σ π ο ύ μ ε, από 19/09/2013, τους κάτωθι εκπαιδευτικούς που πλεονάζουν, χωρίς

αίτησή τους, προς το συμφέρον της υπηρεσίας και χωρίς δαπάνη για το δημόσιο για το υπόλοιπο

του τρέχοντος διδακτικού έτους 2013-2014 ως εξής:

από το ΠΥΣΔΕ Φωκίδας στο ΠΥΣΔΕ Φθιώτιδας:

 1. Μασγάλας Σταύρος, εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ04.02.

από το ΠΥΣΔΕ Φωκίδας στο ΠΥΣΔΕ Βοιωτίας:

 1. Παρλιάρος Γεώργιος, εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ01.

από το ΠΥΣΔΕ Φωκίδας στο ΠΥΣΔΕ Εύβοιας:

1. Βαϊδάνη Άννα - Μαρία, εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ01, στην Β΄ Εύβοιας.

2. Ζαχαροπούλου Στέλλα, εκπαιδευτικός κλάδου ΠΕ04.02, στην Α΄ Εύβοιας.

Οι ανωτέρω καλούνται να αναλάβουν υπηρεσία έως την Δευτέρα 23/09/2013.

 

--

Η «μαύρη» εργασία των 12,5 ευρώ την ημέρα.


Οι κατάλογοι του IKEA και η «μαύρη» εργασία των 12,5 ευρώ την ημέρα - Μια ιστορία που πρέπει να διαβάσετε

Τετ, 09/18/2013 - 16:41 -- aragmagr

Οι κατάλογοι του IKEA και η «μαύρη» εργασία των 12,5 ευρώ την ημέρα - Μια ιστορία που πρέπει να διαβάσετε

Παρακολουθώντας τις τελευταίες ώρες τους διαλόγους στο twitterτου ΙΚΕΑ Ελλάδας, διαπιστώνεις –αν δεν το έχεις ήδη διαπιστώσει- ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας στην «πιάτσα». Οι καταγγελίες ότι οι κατάλογοι διανέμονται από ανασφάλιστους που δηλώνουν για επτά ώρες και πληρώνονται για πέντε με… 2,8 ευρώ την ώρα κάνουν τον γύρο του διαδικτύου.

Τι απαντάει η εταιρεία μέσω twitter.

O θόρυβος προκλήθηκε από τη στιγμή που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο μια έγγραφη καταγγελία για τον μηχανισμό που κρύβεται πίσω από την διανομή των καταλόγων. Πρόκειται για μια εργασία η οποία δεν εκτελείται από την ίδια την ΙΚΕΑ Ελλάδας αλλά από τρίτες εταιρείες με τις οποίες έχει συνάψει συνεργασία. Με το που αναρτήθηκε το κείμενο (θα το βρείτε ολόκληρο στη συνέχεια) η καταγγελία έφτασε και στην ΙΚΕΑ οπότε στο twitterέχει ήδη γίνει ο ακόλουθος διάλογος:

1. Follower: Ανασφάλιστη 5νθήμερη 7ωρη εργασία με 275 ευρώ τον μήνα;

2. ΙΚΕΑ: Το πλαίσιο συνεργασίας της ΙΚΕΑ με τρίτες εταιρείες είναι πολύ αυστηρό. Ερευνούμε ήδη την καταγγελία ευχαριστούμε

3. Follower: Δηλαδή δεν είστε σίγουρος για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι προμηθευτές σας;

4. ΙΚΕΑ: Ζητούμε από τους συνεργάτες μας να πληρούν αυστηρές προϋποθέσεις και παρεμβαίνουμε όταν διαπιστώνεται παράβαση.

Στην ουσία τώρα: ποια είναι η καταγγελία. Ούτε λίγο ούτε πολύ, προκύπτει ότι οι «τυχεροί» που βρίσκουν δουλειά για έναν μήνα, πρέπει να κρεμάσουν μερικές εκατοντάδες καταλόγους για να πληρωθούν με 2,8 ευρώ την ώρα. Ο χρόνος για το κουβάλημα των καταλόγων, τη συγκρότηση ομάδων κλπ, δεν μετράει. Το ρολόι αρχίζει και γράφει από τη στιγμή που θα κρεμάσεις με το …λαστιχάκι τον πρώτο κατάλογο μέχρι την ώρα που θα κρεμάσεις τον τελευταίο. Όσο για το ποιος είναι ο εργοδότης; Έως και τρία «αφεντικά» εμπλέκονται στην ιστορία, αναφέρει το κείμενο της καταγγελίας το οποίο έχει ως εξής:

Κάθε Σεπτέμβριο η IKEA κυκλοφορεί τον νέο της κατάλογο. “Φρέσκιες, μοντέρνες, πολύχρωμες, εντυπωσιακές” ιδέες, τυπωμένες σε ένα πολυτελή ιλουστρασιόν κατάλογο, που θα τον βρούμε κρεμασμένο στην πόρτα μας μέσα σε κλειστή διαφανή σακούλα. Θα μας τον φέρουν, χαμογελαστοί νέοι,ντυμένοι με τα χρώματα της IKEA και με ταμπελάκι στο στήθος που έχει το όνομα τους και την φωτογραφία τους.

Τι κρύβει όλη αυτή η εικόνα; Πόση ευτυχία και πόση ανταμοιβή περιμένει τους διανομείς της IKEA;

Φυσικά και η IKEA δεν ασχολείται με το ταπεινό έργο της διανομής του καταλόγου. Αυτή είναι μια βρόμικη δουλειά που την αναλαμβάνουν εξειδικευμένες εταιρείες. Εταιρείες που χρόνια τώρα πρωτοστατούν στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αν το βαρέλι που ονομάζεται “διανομή εντύπων”έχει πάτο.

Η IKEA παραχωρεί το έργο της διανομής (στη δική μας περίπτωση, για τα Β. Προάστια), σε εταιρεία διανομής εντύπων. Αυτή με την σειρά της θα απασχολήσει προσωπικό που θα της παραχωρηθεί από μια τρίτη εταιρεία “διαχείρισης υπηρεσιών ανθρωπίνου δυναμικού”. Αν ήδη έχετε μπερδευτεί ας το πούμε πιο απλά: ως εργαζόμενος υπογράφεις σύμβαση με την τρίτη, δουλεύεις για την δεύτερη και μοιράζεις υλικό της πρώτης. Μέχρι εδώ θα λέγαμε όλα εντάξει! Τι μας νοιάζει πιο είναι το αφεντικό αφού όλα την ίδια μούρη έχουν. (με την μικρή λεπτομέρεια ότι έχεις τρία αφεντικά να σε ελέγχουν).

Ας δούμε τα πράγματα από την στιγμή της αγγελίας. Στην πρώτη επαφή που θα έχεις με την τρίτη εταιρεία θα πληροφορηθείς ότι η διανομή του καταλόγου θα διαρκέσει ένα μήνα, ότι έχεις την ευελιξία να διαλέγεις ποιές μέρες θα δουλεύεις (5 ώρες την ημέρα) και ότι η αμοιβή της εργασίας σου θα είναι 2,80 € την ώρα.

Αν έχεις την τύχη να σε επιλέξουν θα πρέπει να περάσεις σεμινάριο εκπαίδευσης στα τέλη Αυγούστου. Εκεί θα έχεις την ευκαιρία να διαπιστώσεις ότι το πηγάδι δεν έχει πάτο. Στο τρίωρο σεμινάριο που διοργανώνει η τρίτη με την δεύτερη εταιρεία (που κατά τύχη συστεγάζονται και προφανώς είναι και του ίδιο επιχειρηματία) ο μισός χρόνος θα αναλωθεί στους όρους και της λεπτομέρειες της εργασιακής σύμβασης. Και ως υποψήφιος διανομέας θα μάθεις:

ότι η σύμβαση που θα υπογράψεις δεν αναφέρει αμοιβή με την ώρα αλλά με το έντυπο.

Ότι παρόλο που υπογράφεις να πληρώνεσαι με το κομμάτι, θα πληρωθείς με την ώρα αφού βεβαίως έχεις πιάσει τον ημερήσιο στόχο (600 κατάλογοι κρεμασμένοι πόρτα πόρτα). Ο ημερήσιος χρόνος που πληρώνεσαι δεν μπορεί να ξεπεράσει τις 5 ώρες.

Ότι ο χρόνος που ξεκινάει η αμειβόμενη εργασία είναι η στιγμή που κρεμάς τον πρώτο κατάλογο και τελειώνει την στιγμή που κρεμάς τον τελευταίο. Θα σε πληροφορήσουν με ιδιαίτερη επιμονή ότι μέχρι να κρεμάσεις τον πρώτο σου κατάλογο έχουν προηγηθεί μια σειρά εργασιών που δεν αμείβονται. Η πρωινή συνάντηση όλων των διανομέων (μέχρι και 70) της περιοχής, ο χωρισμός σε τριμελής ομάδες, η μεταφόρτωση των 1200 καταλόγων της κάθε ομάδας σε αυτοκίνητο (εδώ να αναφέρουμε ότι ο κάθε κατάλογος ζυγίζει περίπου μισό κιλό) και η μεταφορά σου στο προκαθορισμένο σημείο διαμονής είναι εκτός ωραρίου. Κάπου εδώ θα σε ενημερώσουν με την ίδια επιμονή ότι μετά το τέλος της διανομής γίνεται δεύτερη προσπάθεια προσέγγισης των οικιών που δεν σου άνοιξαν, φυσικά εκτός αμειβόμενου χρόνου εργασίας.

Μόλις έχεις πληροφορηθεί ότι θα δουλεύεις7 ώρες και θα πληρώνεσαι για 5 ώρες. Ήδη η αμοιβή σου έχει πέσει στα 2,00 € την ώρα ή 14,00 € την ημέρα.

Ότι αντί του φοβερού ποσού των 2,80 € που σε είχαν αρχικά πληροφορήσει, η αμοιβή σου κατά την πρώτη εβδομάδα θα είναι2,50 € την ώρα. Ο λόγος σύμφωνα με την τρίτη εταιρεία είναι ότι οι διανομείς που θα παραμείνουν στην εργασία μετά την πρώτη εβδομάδα θα έχουν αδικηθεί σε σχέση με αυτούς που θα τα έχουν παρατήσει!!!!! Άρα κατά την πρώτη εβδομάδα η αμοιβή σου συνυπολογίζοντας και την προηγούμενη παράγραφο έχει πέσει στο φοβερό ποσό 1,78 € / ώρα ή 12,50€ / ημέρα.

Ότι αυτή θα είναι και η μόνη αμοιβή σου αφού θα δουλεύεις χωρίς ένσημα και ασφάλιση. Νόμιμα κατά την τρίτη εταιρεία αφού θα σε πληρώσει με το κόλπο της “απόδειξης δαπάνης”.

Ότι παρόλο που η αμοιβή σου δεν θα σου φτάνει καλά καλά για εισιτήρια και νερό, θα πρέπει να είσαι χαμογελαστός,ευγενικός και να απαντάς με συγκεκριμένες φράσεις στις ερωτήσεις τον κατοίκων(μην ξεχνάμε ότι εκπροσωπείς την IKEA αφού φοράς τα ρούχα και το ταμπελάκι της ). Θα πρέπει να κρεμάς τον κατάλογο σε κάθε πόρτα με συγκεκριμένο τρόπο. Θα πρέπει να συμπληρώνεις έντυπα που αναγράφουν δρόμο, οδό, ώρα.... Επίσης στο τέλος της ημέρας καλό θα ήταν να αναφέρεις προβλήματα με τους συναδέλφους σου ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν αποκλίσεις από τους προκαθορισμένους στόχους της διανομής (και ρουφιάνος δηλαδή...) Θα πρέπει να φοράς συγκεκριμένο χρώμα παντελονιού, αθλητικά παπούτσια και καλό θα ήταν να μην ξενυχτάς τα βράδια!!!

Αν λοιπόν τα βάλουμε κάτω θα δούμε: ότι για να κάνεις τον χαμάλη (αφού έχεις μεταφέρει πάνω από τριακόσια κιλά έντυπα),τον happy - treddy διανομέα, και τέλος τον ρουφιάνο θα καταφέρεις να πάρεις μετά από επτάωρη, πενθήμερη εργασία το μαγικό ποσό των 275,00 € το μήνα, χωρίς καμία ασφαλιστική κάλυψη.

Η απόγνωση και η απελπισία που βιώνουμε πολλοί από εμάς, είναι η κινητήριος δύναμη της διανομής αυτού του καταλόγου.Χωρίς να εξαιρέσουμε και τις περιπτώσεις των ασυνείδητων και ανθρωποφάγων πιτσιρικάδων (συντηρουμένων από την αθάνατη οικογένεια), που νομίζοντας ότι κάνοντας «τους καλούς, τους πρόθυμος και τους επαγγελματίες» θα χτίσουν καριέρα στην διανομή εντύπων.

Όταν λοιπόν φτάσει στην πόρτα μας ο πολύχρωμος κατάλογος της IKEA ας θυμηθούμε ότι αποτελεί προϊόν μιας σκληρής εκμετάλλευσης. Ας θυμηθούμε τον διανομέα εκείνη την μέρα τον εκμεταλλεύτηκαν σύγχρονοι δουλέμποροι.

Το βαρέλι της εργοδοτικής ασυδοσίας έχει χώρο για πάρα πολλές εταιρείες. Και είναι σίγουρο πως οι εταιρείες διαχείρισης υπηρεσιών ανθρωπίνου δυναμικού και οι εταιρείες διανομής εντύπων βρίσκονται στον πάτο αυτού του βαρελιού. Μα η βρώμα και η λίγδα δεν μένουν ποτέ στον πάτο αλλά ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Αυτό που τώρα συμβαίνει στην διανομή εντύπων,στα τηλεφωνικά κέντρα, στις εταιρείες καθαρισμού, στην διανομή φαγητού..… είναι αυτό που ονειρεύονται όλα τα αφεντικά. Θα είναι το εξαθλιωμένο μέλλον μας αν εμείς οι ίδιοι δεν κλωτσήσουμε το βαρέλι. Γιατί πολύ απλά, ωραίος ο κατάλογος…. αλλά χωρίς διανομέα δεν μπορεί να φτάσει στην πόρτα μας.

 

ΑΠΕΡΓΙΑ 19-9-2013

ΑΠΕΡΓΙΑ 19-9-2013    
Δ/ΝΣΗ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ    
  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ
1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 17 20
2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 22 25
3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 62 65
4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 13 19
5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 15 18
6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 20 25
7ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 8 17
ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ    
ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ  25 34
1ο  ΛΥΚΕΙΟ 8 21
2ο  ΛΥΚΕΙΟ 18 20
3ο  ΛΥΚΕΙΟ 49 58
4ο  ΛΥΚΕΙΟ 20 32
5ο  ΛΥΚΕΙΟ 12 15
1ο  ΕΠΑΛ 55 60
2ο  ΕΠΑΛ 38 39
1ο ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ    
ΕΠΑΣ    
ΣΕΚ    
     
ΠΟΣΟΣΤΟ (Α' ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ): 327 408
    80,15%
     
     
  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΚΕΔΡΟΥ 2 7
ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ 7 8
1ο   ΓΥΜΝΑΣΙΟ   ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ 18 43
1ο   ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΠΑΛΑΜΑ 7 17
ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΠΡΟΑΣΤΙΟΥ 3 14
1ο   ΓΥΜΝΑΣΙΟ  ΣΟΦΑΔΩΝ 11 23
ΓΥΜΝΑΣΙΟ - Λ.Τ. ΙΤΕΑΣ 25 32
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΓΟΥΛΑΣ 0 8
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ 4 5
ΓΥΜΝΑΣΙΟ-Λ.Τ.   ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ 10 16
ΛΥΚΕΙΟ  ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ 9 10
ΛΥΚΕΙΟ   ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ 2 10
ΛΥΚΕΙΟ   ΠΑΛΑΜΑ  15 16
ΛΥΚΕΙΟ  ΠΡΟΑΣΤΙΟΥ 2 9
ΛΥΚΕΙΟ  ΣΟΦΑΔΩΝ 6 17
ΕΠΑΛ   ΣΟΦΑΔΩΝ 21 28
ΕΠΑΛ ΠΑΛΑΜΑ 2 22
ΕΠΑΛ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ 2 11
ΤΕΕ ΕΙΔ.ΑΓ. ΣΟΦΑΔΩΝ 7 8
ΕΕΕΕΚ ΣΟΦΑΔΩΝ 3 7
   
ΠΟΣΟΣΤΟ (Β' ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ): 156 311
50%
Δ.Δ.Ε Καρδίτσας  9 12
75%
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ: 492 731
67%