Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Μάθε παιδί μου γράμματα.(προφητικό)


Μάθε παιδί μου γράμματα.(προφητικό)

 

Μην ντρέπεστε… λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind



thepressproject.gr

Σήμερα η παγκόσμια δημοσιογραφία συγκλονίζεται από μια σημαντική διαρροή: η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) έδωσε στη δημοσιότητα μέρος των 28.000 εγγράφων που αποδεικνύουν τη συστηματική φοροαποφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Ανάμεσά τους βρίσκονται (προς το παρόν) η EFG Eurobank (της οικογένειας Λάτση) και η Wind… αλλά αυτό δεν θα το διαβάσετε σχεδόν πουθενά.
Εδώ και καιρό συζητάμε για την ποιότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας αλλά η κατάσταση που παρουσιάσαμε σήμερα, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, κάποια στιγμή θα μελετάται ως case study για το πώς μοιάζει ο πάτος της.
Υπάρχει ήδη ένα άρθρο που εξηγεί με κάποια στοιχεία την υπόθεση LuxLeaks (εδώ link για το άρθρο από το διεθνές TPP) αλλά έτσι και αλλιώς η συντακτική ομάδα του TPP ετοιμάζει ένα ουσιαστικό αφιέρωμα που αξίζει να διαβάσετε. Μέχρι τότε όμως διαβάστε αυτό:
Το σκάνδαλο σε μια παράγραφο
Αυτό που αποκαλύπτει σήμερα το ICIJ μέσω των συνεργαζόμενων με αυτό ΜΜΕ ανά τον κόσμο (δυστυχώς το TPP δεν έχει το status των ΝΕΩΝ, τα οποία ανέλαβαν τη διερεύνηση του ελληνικού τμήματος) είναι μια τεράστια υπόθεση φοροαποφυγής, στην οποία ενέχονται εκτός από πολυεθνικές και ισχυρά πολιτικά συμφέροντα. Πρόκειται για ένα νόμιμο σύστημα, σύμφωνα με το οποίο οι εταιρείες μπορούν να πετυχαίνουν ξεχωριστές συμφωνίες με κράτη προκειμένου να έχουν ειδική φορολόγηση. Το ICIJ σήμερα αποκάλυψε ότι οι αρχές του Λουξεμβούργου μέσω ελεγκτικών εταιριών έκαναν συμφωνίες με μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο προκειμένου να μεταφέρεται στο Δουκάτο η φορολόγηση των κερδών των εταιριών, νόμιμα, απλά… και εντελώς ανήθικα, αφού ουσιαστικά οι μεγάλες εταιρείες με αυτό τον τρόπο δεν φορολογούνται στις χώρες που δραστηριοποιούνται.
Πόσο μεγάλο είναι το σκάνδαλο
Σύμφωνα με τους ερευνητές του ICIJ, το σκάνδαλο είναι τεράστιο αφού τα ποσά για τα οποία μιλάμε είναι σχεδόν 2 φορές όσο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας, ενώ η φοροαποφυγή υπολογίζεται σε μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.
Ποιες εταιρείες αφορά το σκάνδαλο στην Ελλάδα
Μέχρι στιγμής από τη δημοσίευση των εγγράφων έχουν αποκαλυφθεί οι συναλλαγές 5 εταιρειών ενώ έχει προγραμματιστεί η δημοσίευση για άλλες 4 (7,10,12 και 30 Νοεμβρίου). Οι εταιρείες που εμπλέκονται είναι:

1. Badcock & Brown
2. EFG Group
3. Macquarie Group
4. Olayan Investments Company Establishment
5. Weather Investments


Η EFG Group είναι ένα διεθνές ιδιωτικό τραπεζικό ίδρυμα με έδρα τη Ζυρίχη που ελέγχεται από την οικογένεια Λάτση ενώ η Weather Investments έχει τον έλεγχο της Wind Hellas. Η Olayan ήταν υποψήφια στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις ενώ έχει ποσοστό και στην Chipita. Είχε πάρει μέρος στο διαγωνισμό για τον Αστέρα Βουλιαγμένης με συνεργάτη τον Κωνσταντακόπουλο αλλά δεν επιλέχθηκε τελικά. Η Badcock & Brown έχει επενδύσει στην Ελλάδα σε αιολικά πάρκα.
Είναι δηλαδή σαφές ότι μιλάμε για εταιρείες με τεράστιο κύκλο εργασιών που παίζουν στα υψηλότερα κλιμάκια της οικονομίας της χώρας.
Ποιες άλλες εταιρείες έχουν αποκαλυφθεί παγκόσμια
Μέχρι στιγμής από τα συνεργαζόμενα με το ινστιτούτο ICIJ μέσα έχει αποκαλυφθεί ότι:

·         Οι Pepsi, IKEA, AIG, Coach, Deutsche Bank, Abbott Laboratiories και περίπου ακόμα 340 εταιρίες έχουν κάνει κρυφές συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου που τους επιτρέπουν να φοροαποφεύγουν στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται.
·         Η PriceWaterHouseCoopers έχει βοηθήσει πολυεθνικές εταιρείες να ολοκληρώσουν τουλάχιστον 548 συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου από το 2002 μέχρι το 2010. Αυτό το κρυφό σύστημα έχει βοηθήσει τις εταιρείες μέσω ενός πολύπλοκου φορολογικού συστήματος να γλιτώσουν δισεκατομμύρια φόρων. Οι οικονομικές αρχές του Λουξεμβούργου έκλειναν γραπτές συμφωνίες με τις επιχειρήσεις.

·         Πολλές από τις κρυφές συμφωνίες εκμεταλλεύονται διεθνείς συμφωνίες μεταξύ κρατών που επιτρέπουν τα ειδικά φορολογικά καθεστώτα, όπως αυτό που ισχύει για το Λουξεμβούργο.
Που πήγε η είδηση, οεο;
Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ακόμα ουρές του σκανδάλου, καθόλου αμελητέες. Την πρώτη και σημαντικότερη θα μας επιτρέψετε να την κρατήσουμε για λίγο ακόμα μέχρι να δημοσιεύσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες το μεγάλο μας αφιέρωμα. Η δεύτερη λέγεται ελληνική δημοσιογραφία… ή μάλλον η έλλειψή της.

Την αποκάλυψη έκαναν τα ΝΕΑ. Στην ένθετη φωτογραφία αριστερά μπορείτε να δείτε τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε η εφημερίδα του κυρίου Ψυχάρη να δημοσιεύσει αυτή την παγκόσμια αποκλειστική είδηση (είναι το κουτάκι πάνω αριστερά). Δεν θα βρείτε φυσικά ονόματα εταιριών. Ωστόσο να δώσουμε έναν πόντο στην εφημερίδα που πήρε μέρος στην έρευνα και τελικά έπαιξε το θέμα. Ας πάμε όμως παρακάτω και ας επιλέξουμε το εντελώς ανακριβές σύστημα της Alexa για να δούμε πώς έπαιξαν το θέμα στις πρώτες τους σελίδες οι 10 πρώτες ιστοσελίδες* της χώρας μας:
1. Το Zougla.gr έχει την είδηση των Luxemburg Leaks και ρεπορτάζ 900 λέξεων αλλά αναφέρει μόνο τις εταιρείες που δεν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Καμία αναφορά σε Eurobank, Λάτση ή Wind.
2. Το Protothema.gr δεν έχει καμία αναφορά στο σκάνδαλο. Έχει όμως διαφήμιση της Wind.
3. Το Newsit.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά στο LuxLeaks. Έχει επίσης διαφήμιση της Wind.
4
. Το tro-ma-ktiko.blogspot.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά. Περιέργως όμως έχει μια τεράστια διαφήμιση της Eurobank (Να υποθέσουμε δηλαδή ότι δεν είναι ανώνυμο το blog και μπορεί να κόβει τιμολόγια;)
5. Το κραταιό και έγκυρο in.gr… Επίσης ούτε μία λέξη στην πρώτη το σελίδα για το LuxLeaks. Διαφήμιση Wind: Παρούσα!
6. News247.gr… καμία αναφορά, καμία διαφήμιση (πώς θα τη βγάλει την HuffPost;)
7. Το NewsBomb.gr επίσης δεν έχει καμία απολύτως αναφορά και επίσης σχεδόν καμία διαφήμιση (όλοι σαν το TPP έχουν καταντήσει).
8. To iefimerida.gr δεν έχει καμία αναφορά στο θέμα και έχει διαφήμιση Wind και Eurobank στις δύο πρώτες θέσεις.
9. To NewsBeast.gr επίσης χωρίς καμία αναφορά και επίσης με διαφημίσεις Wind και Eurobank.
10. Capital.gr δεν έχει καμία απολύτως αναφορά στο σκάνδαλο και έχει διαφήμιση Eurobank.
Χωρίς κανένα ακόμα σχόλιο.
* Υ.Γ.1: Μπορεί να συμβαίνει μόνο ένα από τα δύο: Ή οι Έλληνες είναι τρελοί και άλλα site διαβάζουν από αυτά που λένε ότι διαβάζουν ή οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο internet αγοράζουν αφειδώς ψεύτικη επισκεψιμότητα. Η απάντηση σε λίγες ημέρες.
Υ.Γ.2: Κρατήστε την παραπάνω λίστα και επισκεφτείτε τα site που σας ανέφερα παραπάνω και φαίνεται ότι δεν έχουν διαφήμιση της μίας ή της άλλης εταιρίας. Προσωπικά πιστεύω ότι στις επόμενες 2-3 ημέρες οι Eurobank και Wind θα αυξήσουν «απότομα» την διαφημιστική τους δαπάνη.
Υ.Γ.3: Με την κατάσταση στα media όπως περιγράφεται παραπάνω, εξαρτάται από εσάς να διαδοθεί η είδηση. Είναι η σειρά σας δηλαδή, που λέγαμε και μικροί…

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας; (Επιστολή ενός δασκάλου από το Κιλκίς)


Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας; (Επιστολή ενός δασκάλου από το Κιλκίς)

Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου 2014, 09:40

«Στην ένταξη των νέων στο παρελθόν έγκειται η πιο ουσιώδης λειτουργία της εκπαίδευσης»

(Χ. Άρεντ)

«Αφαιρέστε το φίλτρο και πλύνετέ το στο χέρι. Το εσωτερικό της κανάτας πρέπει να καθαρίζεται με μία μαλακή βούρτσα και να ξεπλένεται με ζεστό νερό. Ξεβγάλτε το καπάκι, βάζοντάς το κάτω από τη βρύση. Καθαρίζετε την εξωτερική επιφάνεια της καφετιέρας με υγρό πανί». (Βιβλίο Γλώσσας Στ’ Δημοτικού, β’ τεύχος, σελ. 43).


Από την παλιά σχολική γραμματική του Χρ. Τσολάκη, η οποία ήταν βασισμένη στη γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη περάσαμε στις... οδηγίες χρήσης καφετιέραςΤο κείμενο που «καμαρώνει» στο σχολικό βιβλίο-περιοδικό ποικίλης ύλης, τιτλοφορείται «οδηγίες χρήσης καφετιέρας». Μ’ αυτό, υποτίθεται, θα διδάξουμε στους μαθητές μας την προστακτική έγκλιση. Πριν σχολιάσουμε το… άλαλον και κωφόν πνεύμα του κειμένου, μια γλωσσική παρατήρηση. Εκείνο το «πλύνετέ το» τι είναι; Κανείς δεν λέει πλύνετε ή κόψετε, αλλά πλύντε και κόψτε. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται συγκοπή και ανήκει στα λεγόμενα πάθη των φωνηέντων. (Όπως και η έκθλιψη, η αφαίρεση, η συναίρεση και λοιπά).

Η παλιά σχολική γραμματική του Χρ. Τσολάκη, η οποία ήταν βασισμένη στην γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη, περιείχε κεφάλαιο στο οποίο ανέλυε τα πιο συνηθισμένα «πάθη των φωνηέντων». Στην νέα γραμματική τους, στην σελίδα 42, φιλοξενείται κεφάλαιο με τίτλο: απαλοιφή φωνήεντος. Καταγράφονται κάποια «πάθη», όμως δεν κατονομάζονται. Όλα είναι απαλοιφές, δηλαδή πασαλείμματα.

Διαβάζω στη νέα Γραμματική: «Σε μερικές περιπτώσεις χάνεται ένα φωνήεν ανάμεσα σε δύο σύμφωνα». Ωραία. Και γιατί δεν γράφουν ότι αυτό ονομάζεται συγκοπή; Άγνωστο. Προφανώς διότι η λέξη συγκοπή είναι παλαιάς κοπής και τα παιδιά δεν πρέπει να κοπιάζουν με πράγματα που ανήκουν στο παρελθόν. Ως γνωστόν ό, τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία περιφρονείται από το
ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

«Ως γνωστόν ό, τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία περιφρονείται από το ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» αναφέρει στην επιστολή του ο Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος από το ΚιλκίςΕπιστροφή στην… καφετιέρα. Όποιος δεν γνωρίζει τα της τωρινής εκπαίδευσης, διερωτάται, απορεί και εξίσταται: τι δουλειά έχει ένα τέτοιο κείμενο μέσα σε σχολικό βιβλίο; Ρωτήθηκε, προ καιρού, η τότε (γενική, ειδική δεν θυμάμαι) γραμματέας του υπουργείου για τον διδακτικό στόχο του εν λόγω κειμένου. Απάντηση: να μάθουν τα παιδιά να κάνουν καφέ στους γονείς τους!!» (Ήταν η κ. Δραγώνα… θου, Κύριε, φυλακήν…). Όντως, λαμπρή απάντηση! Εξάλλου το τωρινό σχολείο, οφείλει, για να είναι καινοτόμο και «ανοιχτό στη ζωή», να διδάσκει ό, τι υψοποιό και τιμαλφές μας παρέδωσαν οι προηγούμενες γενεές. Το ψήσιμο του καφέ και οι οδηγίες χρήσεις καφετιέρας, είναι από τα λαμπρότερα και περιάκουστα κατορθώματα του Γένους των Ελλήνων. Γι’ αυτό και οι νέοι, μας τιμούν ιδιαίτερα και απολαμβάνουν τα… «καφέ». (Στο ίδιο κείμενο οι μαθητές μας καλούνται να συμπληρώσουν «γράμματα που λείπουν» σε φράσεις όπως: «Παρακαλούμε αφήστε τις τσάντες σας στο ταμείο. Ζυγίστε μόνοι σας τα φρούτα. Προτιμήστε το κατάστημά σας για τις αγορές σας. Σταθείτε στην ουρά για τυριά. Εκτιμήστε την ποιότητα του λαδιού μας».


«Όλοι οι σοβαροί επιστήμονες, που ασχολούνται με την γλώσσα και την διδακτική της, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν αθώα παραμυθάκια και ότι κάθε γλωσσικό κείμενο, ακόμα και ένα πρόβλημα μαθηματικών, προάγει αξίες και στάσεις ζωής» προσθέτει στην επιστολήΘα αντιτείνει κάποιος ότι τα βιβλία υπηρετούν σύγχρονες επικοινωνιακές ανάγκες, παρακολουθούν την αγγελικά πλασμένη εποχή μας. Λάθος. Όλοι οι σοβαροί επιστήμονες, που ασχολούνται με την γλώσσα και την διδακτική της, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν αθώα παραμυθάκια και ότι κάθε γλωσσικό κείμενο, ακόμα και ένα πρόβλημα μαθηματικών, προάγει συγκεκριμένες αξίες και στάσεις ζωής. Το προαναφερθέν «ερωτηματολόγιο» εξυμνεί την σύγχρονη θεά κατανάλωση. Κάτω από το ευγενές κέλυφος εκμάθησης της προστακτικής, υποφώσκει η κακόβουλη παρότρυνση: καταναλώνω, άρα υπάρχω).


Τέλος πάντων. Ό, τι έγινε, έγινε, «οδηγίες χρήσεις καφετιέρας», κάποιος -ας κάνουμε τον «καλό λογισμό» που έλεγε και ο άγιος Γέροντας Παΐσιος- σκέφτηκε το γήρας των γονιών του, το φιλογονείν, όταν δεν θα μπορούν… μπορεί ο διδάσκων από την σαχλαμάρα, να βγάλει κάτι καλό. Όμως στο βιβλίο εργασιών Γλώσσας διδάσκουμε και «οδηγίες χρήσεις κλιματιστικού». (α’ τεύχος, σελ. 61).

Εδώ τι γίνεται; Η απάντηση είναι απλή. Δάσκαλος με στοιχειώδη πνευματική εντιμότητα, κλείνει το… περιοδικό, αρπάζει Διονύσιο Σολωμό-γιατί θολώνει ο νους του-και διαβάζει στα παιδιά του «οδηγίες χρήσεως»… της ελευθερίας.

«Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και την δόξα»…

«Η καφετιέρα, το κλιματιστικό και λοιπές τιποτολογίες και ανοησίες είναι συστηματική επίθεση κατά της λογικής. Το σχολείο πλέον δεν φωτίζει το νου του μαθητή ούτε προσφέρει προσανάμματα ελευθερίας» αναφέρει επίσης στην επιστολή τουΗ καφετιέρα, το κλιματιστικό και λοιπές τιποτολογίες και ανοησίες είναι συστηματική επίθεση κατά της λογικής. Το σχολείο πλέον δεν φωτίζει το νου του μαθητή ούτε προσφέρει προσανάμματα ελευθερίας. Παράγει με την σέσουλα μυαλά υποταγμένα στους νόμους της αγοράς, εθισμένα στην παρασιτικό καταναλωτισμό. Τούτη την εποχή, στα σχολεία, λύσσαξαν με τις δράσεις και κάθε λογής δραστηριότητες, που μόνο στόχο έχουν να διασκεδάσουν τα παιδιά, «να τους μάθουν τον κόσμο σ’ αυτή την μικροκοινωνία του σχολείου δηλαδή να παίξουν τον ίδιο ρόλο που έχει η τηλεόραση στη μέση του σαλονιού: μια παρέλαση εικόνων από τις οποίες δεν βγαίνει κανένα νόημα». (Ν.Πολονύ, «τα χαμένα παιδιά μας», σελ. 134, εκδ. «ΠΟΛΙΣ»).

Έχουμε ανοίξει τόσο τα σχολεία στη ζωή, ώστε η τάξη να γίνει προέκταση της παιδικής ή νεανικής παρέας και η αίθουσα διδασκαλίας προέκταση του παιδικού δωματίου. Ο Παλαμάς σ’ ένα ποίημά του είχε συλλάβει την επερχόμενη «βοή των γεγονότων».

«Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα

γερά θεμελιωμένα, από της χώρας

ακάθαρτης, πολύβοης, αρρωστιάρας

μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια

τα σκολειά χτίστε
».


Το μεγαλύτερο θύμα όλης αυτής της παράνοιας είναι ο δάσκαλος, η ψυχή του σχολείου. Το «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» σύνθημα νεοφανές, οι δράσεις και τα παντοειδή προγράμματα, έχουν σκοπό να εκμηδενίσουν τον δάσκαλο, ως φορέα και μεταλαμπαδευτή των αληθειών που συγκλόνισαν τους Πατέρες και τους Μάρτυρες, τους αγωνιστές και τους ήρωες που διέσωσαν το Γένος.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Νατσιό το μεγαλύτερο θύμα του ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ είναι ο δάσκαλος, η ψυχή του σχολείουΤο σχολείον ίσον δάσκαλοι δεν ισχύει πλέον. Σήμερα μας θέλουν επικοινωνιακούς και όχι μεταδότες. Μετάδοση και επικοινωνία: η διαφορά είναι ανάμεσά τους τεράστια. Το ένα είναι ρόλος (η επικοινωνία) το άλλο πρόσωπο, το οποίο διδάσκει με την ίδια του την ζωή. Διότι «ου γαρ ο λόγος τοσούτον όσον ο βίος εις την αρετήν άγει» μας κανοναρχεί ο Πλούταρχος. Όταν το σχολείο υιοθετεί επικοινωνιακά μοντέλα, ακυρώνεται η αποστολή του. «Η επικοινωνία είναι το όπλο μαζικής καταστροφής που επέτρεψε την έλευση της κοινωνίας του κοπροθεάματος».

Και, κλείνοντας, πρέπει να μας (συγ)κλονίσει το γεγονός, το να διαφημίζεται, δηλαδή, ως παιδικό, ωφέλιμο ανάγνωσμα, ο «Χάρι Πότερ», στο βιβλίο Γλώσσας Α’ Γυμνασίου, (σελ. 114), γιατί «ξανάφερε τα παιδιά στο διάβασμα» και να μην υπάρχουν οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Σολωμού, πουθενά στα βιβλία; Δεν βλέπετε ότι αγρίεψαν τα παιδιά μας και κατάντησαν ωσάν τα θηρία; Γιατί άραγε;

Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

 

Η ΕΛΜΕ Χανίων για τις μαθητικές κινητοποιήσεις:


 Η ΕΛΜΕ Χανίων για τις μαθητικές κινητοποιήσεις:

 

«Ως εδώ…!» Να καταργηθεί το «Νέο Λύκειο» και η «Τράπεζα Θεμάτων»
Πανεκπαιδευτικός Αγώνας τώρα!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Εδώ και τρεις μέρες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες σε όλη τη χώρα συμμετέχουν σε πολύμορφες κινητοποιήσεις, ενώ σε αρκετές πόλεις διοργανώνονται μαζικά, μαθητικά συλλαλητήρια διαμαρτυρίας  με το σύνθημα «Ως εδώ…!».
Πολλές είναι οι ελλείψεις σε καθηγητές, βιβλία που βγάζουν τους μαθητές στους δρόμους, μα το αίτημα αιχμής είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την εφαρμογή εδώ κι έναν χρόνο του λεγόμενου «Νέου Λυκείου» που έχει γυρίσει την εκπαιδευτική διαδικασία πολλά χρόνια πίσω. Το «Νέο Λύκειο» έχει διαλύσει ποικιλοτρόπως  τη λυκειακή βαθμίδα και στη γενική και στην τεχνική εκπαίδευση, μετατρέποντάς την σε έναν συνεχόμενο (τριετή)  εξεταστικό Μαραθώνιο. Εξουθενώνει σωματικά και ψυχικά όσους μαθητές προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις συνεχείς εξετάσεις και στο κυνήγι υψηλών βαθμολογιών, αφαιμάζοντας οικονομικά τις οικογένειές τους. Το «Νέο Λύκειο» υποβαθμίζει την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, οδηγώντας στη στείρα απομνημόνευση και την παπαγαλία και με την «Τράπεζα Θεμάτων» αυξάνει υπέρμετρα τη διδακτέα και εξεταστέα ύλη, αλλοιώνοντας παράλληλα την ουσία της διδασκαλίας μετατρέποντας την σε επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων για τις εξετάσεις. Συνεπώς, στο «Νέο Λύκειο» η διδακτική διαδικασία έχει ήδη εξοβελιστεί και οι μαθητές που δεν μπορούν να «ακολουθήσουν» οικονομικά και μορφωτικά «απλά» εγκαταλείπουν το σχολείο ή στρέφονται στην φτηνή κατάρτιση-απλήρωτη μαθητεία/εργασία. Η μαθητική διαρροή  έχει αυξηθεί μέσα σε έναν χρόνο, αλλά «δικαιολογείται» από τη θεωρία πως ο ίδιος ο μαθητής «δεν παίρνει τα γράμματα» την ίδια στιγμή που έχει καταργηθεί η Ενισχυτική Διδασκαλία και η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη.Επομένως οι μαθητές μας έχουν απόλυτο δίκιο όταν απαιτούν την κατάργηση της «Τράπεζας Θεμάτων» και του «Νέου Λυκείου» που τους εξοντώνει αυτούς και τις οικογένειές τους και διαλύει την εκπαιδευτική διαδικασία θρέφοντας την παραπαιδεία.
Οι μαθητές μας, όπως τονίζουν στις ανακοινώσεις τους, θέλουν ένα σχολείο που θα τους μορφώνει και δεν θα τους εξοντώνει, που δεν θα κοιτάει τους γονείς τους στην τσέπη, αλλά θα δίνει ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά». Ενδεικτικά ας αναφερθεί πως πάνω από 500 σχολεία βρίσκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε αναβρασμό (καταλήψεις, αποχή από τα μαθήματα, διαδηλώσεις) ενώ έχουν γίνει μαθητικές πορείες σε αρκετές πόλεις, ανάμεσα σ’ αυτές και στα Χανιά, την Δευτέρα, 03/05. Ενδεικτικά ας αναφερθεί πως μαθητικές πορείες έγιναν επίσης  και στην Αθήνα, στο Ν. Ηράκλειο, στους Αγίους Αναργύρους, στον Πειραιά, στο Πέραμα, στη Θεσσαλονίκη, στη Πάτρα, στη Λαμία, στο Ηράκλειο, στην Ξάνθη, στη Βέροια, στην Άρτα, στον Βόλο, στην Καρδίτσα, στη Λευκάδα, στο Κιλκίς και σε άλλες πόλεις που πλημμύρισαν οι δρόμοι τους από νιάτα! Οι αγώνες και οι αγωνίες τους είναι και δικοί μας, γι’ αυτό συμπαραστεκόμαστε στα αιτήματά τους και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις τους.
Αντίθετα η κυβέρνηση αντί να εισακούσει τα αιτήματά των μαθητών προβαίνει σε ενέργειες «τρομοκράτησης» τους: ήδη η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, απέστειλε εγκύκλιο προς όλες τις Εισαγγελίες Πρωτοδικών και Εφετών της χώρας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κανονική λειτουργία των σχολείων. Η εισαγγελέας ζητεί από τους συναδέλφους της να εφαρμόσουν πιστά τις οδηγίες που περιέχονται στην εγκύκλιο του 2009 του κ. Τέντε, έτσι ώστε να αποτραπεί η απώλεια ωρών για τους μαθητές αλλά και να συνεχίσουν κανονικά τα μαθήματα.
Παράλληλα, αρωγοί στην "τρομοκράτηση" των μαθητών, και όχι στην κατανόηση των αιτημάτων τους, είναι ο υπουργός και ο υφυπουργός Παιδείας. Σε δηλώσεις του, ο Ανδρέας Λοβέρδος, υπενθύμισε εκ νέου ότι υπάρχει σχετική ρύθμιση που προβλέπει την αναπλήρωση των χαμένων ωρών διδασκαλίας με την παράδοση μαθημάτων στη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, εφόσον η κατάληψη ξεπερνά σε διάρκεια τις τρεις ημέρες. Εξάλλου, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξει νέα ρύθμιση, εάν αυτό κριθεί αναγκαίο τονίζοντας ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να χαθούν αυτές οι ημέρες». Στο ίδιο κλίμα, ο υφυπουργός Παιδείας, Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος, προειδοποίησε, ότι «εάν ενταθεί το φαινόμενο θα τροποποιηθεί το Προεδρικό Διάταγμα με την ένταξη στο πρόγραμμα αναπλήρωσης αργιών, σχολικών εκδρομών ή και Σαββάτων».
Ως ΕΛΜΕ Χανίων καταγγέλλουμε τις ενέργειες «τρομοκράτησης» και ποινικοποίησης του αγώνα των μαθητών. Κάτω τα χέρια από τα νιάτα αυτής της χώρας! Δεν έχουν θέση στα σχολεία εισαγγελείς και αστυνομία.
Απαιτούμε να καταργηθεί το «Νέο Λύκειο» μαζί με τη διαβόητη «Τράπεζα Θεμάτων».
Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που συνδιοργανώνουν μαθητές-φοιτητές-εκπαιδευτικοί την Πέμπτη 06/11/2014, 11.30π.μ. στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς. Για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των συναδέλφων στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας το ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων προκηρύσσει για αύριο, Πέμπτη 06/11/2014 τρίωρη στάση εργασίας στις τρεις τελευταίες ώρες λειτουργίας των σχολείων.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ


ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ

Έχουν περάσει δύο μήνες από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Για άλλη μια φορά αποδείχθηκαν ΨΕΜΜΑΤΑ όλες οι εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας ότι δεν θα υπάρξουν κενά εκπαιδευτικών από την αρχή της χρονιάς.

Τα εκπαιδευτικά κενά, η δυσλειτουργία των ολοήμερων σχολείων, η έλλειψη παράλληλης στήριξης και βοηθητικού προσωπικού στο Ειδικό Σχολείο είναι  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης, όπως είναι η παραπαιδεία, η βαθμοθηρία, η στέρηση του ελεύθερου χρόνου των μαθητών, το κυνήγι της πληροφορίας και όχι της γνώσης, ο όγκος της ύλης, που δε συμβιβάζεται με το κοινωνικό σχολείο και τελικά η απαξίωση της Δημόσιας Παιδείας πιστεύουμε πως ενισχύονται αντί να λύνονται μέσα από το «Νέο Λύκειο».

Ως εδώ!Τέρμα η ΚΟΡΟΪΔΙΑ από όλους αυτούς που απαξιώνουν το σχολείο και το ρόλο του.

Η Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Ν. Καρδίτσας, 

ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδίτσας και

η ΕΛΜΕ Καρδίτσας

καλούν Συλλόγους Γονέων, γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές να συμμετέχουν στη σύσκεψη – συζήτηση με θέμα:

«Προβλήματα των μαθητών του Λυκείου (Νέο Λύκειο – Ύλη - Τράπεζα θεμάτων) Πρόγραμμα δράσης»,

που θα πραγματοποιηθεί

το ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014, στις 11.00  στο ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ

 

Η Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Μαθητών Ν. Καρδίτσας

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης (ΣΕΠΕ) Καρδίτσας

Η Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) Καρδίτσας

 

Να οι “υποκινητές” κ.Λοβέρδε!





ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ • 6 Νοεμβριου 2014, 11:36

Ας δούμε τι συμβαίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της…«δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:
·         Προ 4ετίας το Πανεπιστήμιο της Αθήνας είχε κρατική χρηματοδότηση περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα ο προϋπολογισμό του 2015 προβλέπει χρηματοδότηση 11 εκατομμύρια ευρώ.
·         Το Πανεπιστήμιο χρειάζεται 2.000 υπαλλήλους για να λειτουργήσει στοιχειωδώς. Σήμερα έχει 732…
·         Μόνο με το PSI τα αποθεματικά του Πανεπιστημίου της Αθήνας «κουρεύτηκαν» κατά 13 εκατ. ευρώ, του Πολυτεχνείου κατά 30 εκατ. ευρώ, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κατά 4,5 εκατ. ευρώ, του Αριστοτέλειου κατά 8 εκατ. ευρώ, της Πάτρας κατά 4 εκατ. ευρώ, του Παντείου κατά 9 εκατ. ευρώ και ούτω καθ’ εξής.
·         Στη χώρα που ο πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς για να δικαιολογήσει την ένταση στα Πανεπιστήμια επιτίθεται στους φοιτητές – «θρασίμια» (!) που δεν έχουν καλή αγωγή από το σπίτι τους, όπως είπε στη γιορτή της ΟΝΝΕΔ, οι φοιτητές και οι βυθισμένες στην φτώχεια οικογένειές τους καλούνται να πληρώνουν για οτιδήποτε έχει σχέση με την… «δημόσια και δωρεάν Παιδεία», από σίτιση και στέγαση μέχρι για μετακινήσεις και για συγγράμματα.

Ας δούμε τι συμβαίνει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της…«δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:
·         Στα τρία μόνο πρώτα χρόνια των Μνημονίων οι κυβερνώντες βάλανε λουκέτα σε 980 σχολεία, αλλά σύμφωνα με το λεξικό της πολιτικής απάτης φρόντισαν τα λουκέτα να τα βαφτίσουν… «συγχωνεύσεις».
·         Στις σχολικές αίθουσες τσουβαλιάζονται σε κάθε τάξη 27 – 30 μαθητές και αυτό λέγεται «μάθημα»…
·         Μόνο πέρσι από τα σχολεία χάθηκαν λόγω ελλείψεων σε καθηγητές πάνω από 32.000 (!) διδακτικές ώρες.
·         Από το 2009 και μετά, οι μειώσεις δαπανών για τα σχολεία ξεπέρασαν το 47%!
·         Στα σχολεία δεν καλύπτονται στοιχειώδεις ανάγκες, από τη στέγαση και τη θέρμανση, μέχρι τις καθαρίστριες και τους φύλακες.
·         Η Ελλάδα είναι η χώρα της ΕΕ, που, εκτός από το υψηλότερο ποσοστό μαθητικής διαρροής, παρουσιάζει και το «προνόμιο» το ποσοστό της αύξησης των νέων που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης να έχει αυξηθεί από το 2008 μέχρι το 2011 κατά 54,7%!
·         Με την πολιτική τους περί το λεγόμενο «νέο Λύκειο» εκείνο που κατόρθωσαν ήταν το με – μαθηματική ακρίβεια – προβλεπόμενο: Να έχουν εξαναγκάσει τα παιδιά και τους γονείς να τρέχουν στα φροντιστήρια από το… Δημοτικό!

Εν ολίγοις: Στα σχολεία της χώρας, που παιδιά λιποθυμούν λόγω της ασιτίας, οι μεν καθηγητές πασχίζουν να αντεπεξέλθουν στο λειτούργημά τους σε συνθήκες φτωχοποίησής τους (σσ: ο μισθός του νέου εκπαιδευτικού ισοδυναμεί πλέον με το 56% του μέσου όρου των χωρών της Ευρώπης), οι δε γονείς πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους: Γι” αυτή την «Παιδεία» οι Έλληνες γονείς πληρώνουν πάνω από 5 δισ. ευρώ το χρόνο.
Αν αυτή είναι (και είναι) η κατάσταση της Παιδείας στην Ελλάδα των Μνημονίων, ας πάμε να θυμηθούμε τι συνέβαινε και πριν από τα Μνημόνια.
Μια παλιότερη μελέτη των καθηγητών Μάνου Αντωνίνη και Πάνου Τσακλόγλου (www.aueb.gr/Users/tsakloglou/educ-imop.pdf) με θέμα τις«αναδιανεμητικές επιπτώσεις της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα» δίνει ενδιαφέρουσες απαντήσεις για τον (ταξικό) χαρακτήρα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής με ή χωρίς Μνημόνια. Τα στοιχεία και συμπεράσματα των ερευνητών μιλούν από μόνα τους:
α) Η εμπειρία όλων των (καπιταλιστικών) χωρών δείχνει ότι στην κούρσα για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση τα παιδιά των πλούσιων στρωμάτων έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες από τα παιδιά των φτωχότερων στρωμάτων. «Παρόμοια– τονίζεται - είναι η κατάσταση και στην Ελλάδα».
β) Η δομή του συστήματος για την είσοδο στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα οδηγεί στη δημιουργία ενός παράλληλου εκπαιδευτικού συστήματος φροντιστηρίων και ιδιωτικών μαθημάτων για την υποστήριξη των υποψηφίων «σε βάρος της ποιότητας της διδασκαλίας στη σχολική αίθουσα (…). Αναπόφευκτα το σύστημα αυτό επιδρά στις πιθανότητες επιτυχίας μαθητών από διαφορετικά εισοδηματικά στρώματα».
γ) Η θεωρία της «δωρεάν δημόσιας» εκπαίδευσης είναι μια απάτη καθώς στην πράξη «οι μαθητές που δε συνεχίζουν τις σπουδές στο λύκειο προέρχονται κυρίως από φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού». Η πιθανότητα να μη μετέχουν οι φτωχοί στην εκπαιδευτική διαδικασία του λυκείου «είναι 12 φορές μεγαλύτερη» από την πιθανότητα να μη μετέχουν οι πλούσιοι. «Έτσι λιγότερα παιδιά από τα φτωχότερα νοικοκυριά φτάνουν στο σημείο αφετηρίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις».
δ) Η πιθανότητα ένας μαθητής να συμμετέχει στην παράλληλη διαδικασία (φροντιστήρια, ιδιαίτερα) για την προετοιμασία του για τις πανελλήνιες είναι 3 φορές υψηλότερη αν ανήκει στα πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι των φτωχότερων. Καθόλου τυχαία λοιπόν, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εισάγονται 6 στους 10 πλούσιους μαθητές λυκείου έναντι 3 στους 10 των φτωχών μαθητών.
ε) Στις ηλικίες των 15-17 ετών εκτός εκπαιδευτικού συστήματος σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του ’90 ήταν το 2,5% των μαθητών από πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι 31,5% των μαθητών από τα φτωχά εισοδηματικά στρώματα. Μάλιστα, τα 3/5 των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο στην ηλικία των 14 χρόνων προέρχονται από τα πιο φτωχά, μεταξύ των φτωχών, στρώματα.
Συμπέρασμα: Στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης οι εκάστοτε κυβερνώντες – οι ίδιοι που έκαναν καμιά τριανταριά (!) εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις» – κάθε φορά παρέδιδαν χειρότερο μπάχαλο απ” ό,τι παραλάμβαναν.
Προκάλεσαν αμορφωσιά. Μετέτρεψαν τα σχολεία σε πάρκινγκ παιδιών και σε παρακολούθημα του φροντιστηρίου. Επέβαλαν ένα σύστημα ταξικής εκπαιδευτικής «κρησάρας».
Αυτή είναι η κατάσταση στο χώρο της Παιδείας, συνολικά. Τόσο «δημόσια» και τόσο «δωρεάν» είναι.
Αλλά οι καλοί ταγοί μας, από τους κυβερνώντες μέχρι τους Ποταμίσιους φίλους τους, εκείνο που προκρίνουν ως «φάρμακο» είναι τo ίδιο το «δηλητήριο»: Την επέκταση της ιδιωτικοποίησης!

Μετά από όλα αυτά, οι κύριοι που διαλύουνε τα πάντα, που την πολιτική για την Παιδεία από ταξικό κόσκινο την «αναβάθμισαν» σε ταξικό πέλεκυ για τα παιδιά του λαού,
οι ταγοί μας που στα κάθε λογής «Χάρβαρντ» που σπούδασαν πρέπει να είχαν ιδιαίτερη έφεση στα μαθήματα της υποκρισίας, του θράσους και του «μαυρογιαλουρισμού»,
αυτοί που εξοντώνουν τους γονείς των μαθητών, αυτοί που εξαθλιώνουν τους δασκάλους των μαθητών,
έχουν για μια ακόμα φορά το «ανάστημα» να παριστάνουν τους προστάτες των «ονείρων», των «ελπίδων» και των «δικαιωμάτων» των μαθητών.
Οι μαθητές – όπως λένε οι ταγοί μας – κινητοποιούνται, διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται διότι «υποκινούνται» από… σκοτεινές δυνάμεις και όχι γιατί βιώνουν πραγματικό πρόβλημα.
Από μια άποψη, πράγματι, οι μαθητές… «υποκινούνται». Οι δημοκράτες της κυβέρνησης, λοιπόν, που έχουν επιδοθεί στο κατασταλτικό σαφάρι «του νόμου και της τάξης» αναζητώντας τους «υποκινητές» των κινητοποιήσεων των μαθητών, μπορούν με μια απλή κίνηση να εντοπίσουν τους υποκινητές των μαθητικών καταλήψεων: Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη.

Πηγή: enikos.gr

Τα σχόλια δεν είναι διαθέσιμα

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ !!

Σημαντική Ανακοίνωση: Απόπειρα κατάληψης του σχολείου μας απο μαθητές


Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες μετα λύπης μου, σας γνωστοποιώ ότι σήμερα το βράδυ και περί ώρας 21.00 μ.μ έγινε απόπειρα κατάληψης του σχολείου (Δημόσια Υπηρεσία) απο μαθητές του σχολείου μας.
Εκλήθη η Αστυνομία (Άμεσος Δράση + Ομάδα Δίας), ελήφθησαν φωτογραφίες απο τις εξώπορτες του σχολείου μας, στις οποίες είχαν τοποθετηθεί διάφορα υλικά για να δυσχεραίνουν την πρόσβαση των υπόλοιπων μαθητών στο σχολείο τους, τη Δευτέρα 3/11/2014 και κατεγράφη το συμβάν στο ημερολόγιο των κληθέντων περιπολικών τις Αμέσου Δράσεως.
Οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια (κατάληψη) που στρέφεται κατά των υπόλοιπων μαθητών που σέβονται και εκτιμούν το σχολείο τους, θα χτυπηθεί αμείλικτα.
Στην Αστυνομία εδόθησαν περίπου 10 ονόματα μαθητών, που συμμετείχαν σε αυτή την κίνηση. Τα ονόματα αυτών των μαθητών εδόθησαν απο άλλους συνεργούς μαθητές οι οποίοι θέλησαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους απο τις περαιτέρω συνέπειες που περιμένουν τους οιονεί καταληψίες.
Οι λόγοι για τους οποίους προέβησαν σε αυτή την ενέργεια είναι 1. Ότι δεν έχουμε κυλικείο και 2. Υγιεινή.
Κυλικείο δεν έχουμε γιατί ο προηγούμενος ενοικιαστής κύριος Νεοχωρίτης Λεωνίδας, μου παρέδωσε την παραίτησή του το καλοκαίρι γιατί είχε μπεί μέσα και χρωστάει στο Δήμο γύρω στα 8.000 έως 10.000 Ευρώ και αυτό γιατί δεν αγόραζαν οι μαθητές απο το κυλικειο. Είναι οι ίδιοι μαθητές που κάνουν κατάληψη γιατί δεν έχουμε κυλικείο, βέβαια ο πραγματικός λόγος είναι ότι αυτοί οι 10-15 μαθητές δεν θέλουν να κάνουν μάθημα, γιατί είναι τουρίστες στο σχολείο.

Περισσότερα αύριο στο σχολείο. Εννοείται ότι οι μαθητές αυτοί είναι παρελθόν για το σχολείο, δεν αξίζουν να λέγονται μαθητές του 4ου Γυμνασίου Δάφνης. Στο επόμενο διάστημα θα γίνουν οι αναγκαίες κινήσεις και ενέργειες για την απομάκρυνσή τους.

Δάφνη, 3/11/2014
Ο Διευθυντής
Σάλτας Κωνσταντίνος

http://4gym-dafnis.att.sch.gr/autosch/joomla15/index.php?option=com_content&view=article&id=558%3A2014-11-02-22-59-12&catid=11%3A2011-12-16-11-06-10&Itemid=5

Ανώτατη Εκπαίδευση: Ωρα μηδέν


Ανώτατη Εκπαίδευση: Ωρα μηδέν

 
Αρθρογράφος:

Γ. Π. Τριμπέρης

Καθηγητής Τμήματος Φυσικής Ε.Κ.Π.Α.

Το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο αλλά και το σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης στη χώρα μας αντιμετωπίζουν την βαθύτερη κρίση από την εποχή της μεταπολίτευσης. Μια κρίση περιεχομένου, προσανατολισμού, δημοκρατικής λειτουργίας, μια κρίση ιδεολογική, οικονομική, μια κρίση στρατηγικής ανάπτυξης.

Ο εκδημοκρατισμός της λειτουργίας του Πανεπιστημίου με την αντιπροσωπευτική συμμετοχή όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας στη λήψη αποφάσεων, η κατάργηση του αυταρχισμού της έδρας με τη δημιουργία του ενιαίου φορέα διδασκόντων, δίνοντας τη δυνατότητα εξέλιξης στην ακαδημαϊκή ιεραρχία νέων επιστημόνων, η οργάνωση σχολών και τμημάτων στη βάση της ομοιογένειας του επιστημονικού αντικειμένου, ο εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών και η δυνατότητα δημιουργίας πραγματικών ερευνητικών ομάδων, απετέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του ν. 1268/82, κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος αλλά και του ΕΔΠ - βοηθών και επιμελητών - του προ του ν. 1268/82 ισχυρού συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο των διδασκόντων στα ΑΕΙ.

Προϊόντος του χρόνου οι παραπάνω δημοκρατικές κατακτήσεις, παράλληλα με τη διάψευση των «σοσιαλιστικών» προσδοκιών που γέννησε η σοσιαλδημοκρατία, την απομάκρυνση από τα οράματα της μεταπολίτευσης και την επανασυσπείρωση των συντηρητικών δυνάμεων της χώρας, μετεξελίχθηκαν σε μοχλούς εξουσίας ενώ νέες μορφές πολύπλευρης εξάρτησης ήλθαν στο ακαδημαϊκό προσκήνιο.

Η ποσοστιαία καθοριστική φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή πρυτάνεων ΑΕΙ, κοσμητόρων σχολών και προέδρων τμημάτων, δημιούργησε σχέσεις συναλλαγής συγκεκριμένων παρατάξεων και διδακτικού προσωπικού. Σταδιακά το συνδικαλιστικό κίνημα των διδασκόντων άρχισε να αποδυναμώνεται τόσο περισσότερο όσο μεγαλύτερη γινόταν η επιθυμία ακαδημαϊκής ανέλιξης των μελών ΔΕΠ όπου η ενασχόληση με τα κοινά δεν αποτελεί και την καλλίτερη προϋπόθεση για μια θετική στάση του εκλεκτορικού τους σώματος.

Σε πολιτικό επίπεδο η ευρωπαϊκή ένωση καθόρισε τη μετεξέλιξη της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα. Στις 19 Ιούνη 1999, 30 Υπουργοί Παιδείας χωρών της Ε.Ε. υπογράφουν τη «Διακήρυξη της Μπολόνια» που αποβλέπει στην καθιέρωση «ενός ευρωπαϊκού χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης». Η διαδικασία της Μπολόνια έχει ως πρωταρχικό άξονα να τεθούν σε λειτουργία δομές που επιτρέπουν στην οργάνωση του ανταγωνισμού στην Ανώτατη Εκπαίδευση (Α.Ε.). Ωστόσο περιέχει και άλλους στόχους όπως ενίσχυση της αυτονομία των πανεπιστημίων, τους 2 κύκλους σπουδών, του συστήματος πιστωτικών μονάδων, της κινητικότητας κ.α.

Πίσω από τους όρους «εναρμόνιση» και «οικοδόμηση προγραμμάτων σπουδών με ίδιο επίπεδο», πρέπει να καταλάβουμε ότι ο μείζων στόχος της Διακήρυξης της Μπολόνια είναι να επιβάλει δομές και μεθόδους που έχουν σκοπό τη δυνατότητα σύγκρισης «των διαφορετικών προσφορών εκπαίδευσης» προσκειμένου να εξασφαλιστεί ένας «καλός» συναγωνισμός ανάμεσα σε όλες αυτές τις προσφορές. Η επιζητούμενη αυτονομία γίνεται όργανο που προορίζεται στη δημιουργία μιας πιο ενισχυμένης ιεραρχίας στην Α.Ε. και επιτάχυνσης της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Η διάσπαση του προγράμματος σπουδών, η διαμόρφωση ενός αριθμού συστήματος επιμέρους μονάδων, δημιουργεί ένα πρόγραμμα τεμαχισμένο σε μικρά πακέτα που εμπορευματοποιούνται ευκολότερα. Σε κάθε πιστωτική μονάδα δεν αντιστοιχούν μόνο βαθμοί σπουδών, αλλά επίσης μια κάρτα τιμών. Οι πιέσεις για μείωση της διάρκειας των σπουδών, μειώνει το κόστος εκπαίδευσης, ενώ ενθαρρύνει τους φοιτητές που θα έχουν τη μεγαλύτερη οικονομική ανάγκη, να σταματήσουν στο τέλος των τριών ετών, και να μπουν στη αγορά λιγότερο απαιτητικοί και περισσότερο εκμεταλλεύσιμοι. Οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να συμπληρώνουν την ελλειμματική τους μόρφωση σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους (βλ. Ινστιτούτα δια βίου κατάρτισης), με γνώμονα τις κυμαινόμενες ανάγκες των εργοδοτών, αγοράζοντας πακέτα μαθημάτων. Οι Σύνοδοι Κορυφής στην Πράγα (2002), στο Βερολίνο (2003) και στο Μπέργκεν ( 2005), εμπλουτίζουν το πλαίσιο της Μπολόνια.

Οι κυβερνήσεις της χώρας αργά αλλά σταθερά επιχειρούν να περάσουν αυτή την πολιτική στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Εκ άλλου ο Γ. Παπανδρέου, από την εποχή της θητείας του ως υπουργός παιδείας δήλωνε ότι «ο σφιχτός εναγκαλισμός ανάμεσα στο κράτος και στο πανεπιστήμιο πρέπει να χαλαρώσει» ενώ η Β. Παπανδρέου υποστήριζε ότι «το πτυχίο δεν μπορεί να συνδέεται με την απασχόληση». Αλλαγές που επιχειρούνται στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων συναντούν αντιδράσεις. Οι αντιδράσεις αυτές καθυστερούν την εφαρμογή της Ευρωενωσιακής πολιτικής για την Α.Ε. στη χώρα.

Παρ΄ όλα αυτά η περικοπή των κονδυλίων για την έρευνα, η μισθολογική στασιμότητα του ΔΕΠ οδηγεί πολλά μέλη του στην αγκαλιά της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Αργά αλλά σταθερά προωθείται η ιδιωτικοποίηση της έρευνας στα ΑΕΙ. Το μέγεθος αυτής μεγεθύνεται στις εκτιμήσεις της αριστεράς σε τέτοιο βαθμό ώστε να εκτιμάται ότι οι πολυεθνικές πλέον έχουν καταλάβει τα πανεπιστήμια. Η εκτίμηση αυτή αποπροσανατολίζει ένα μεγάλο μέρος του αγωνιστικού φοιτητικού κινήματος, το οποίο θεωρεί ότι θα είναι πολιτικά περισσότερο αποτελεσματικό αν ενσωματωθεί στο εργατικό κίνημα. Τα πανεπιστημιακά προβλήματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, η διεκδικητική συμμετοχή των φοιτητών στις ΓΣ των διοικητικών οργάνων του πανεπιστημίων σπανίζει. Η επικοινωνία με νεώτερους φοιτητές οριοθετείται στα πλαίσια της νέας κατεύθυνσης. Οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών απομαζικοποιούνται.

Πολιτικές «αστοχίες» των δυνάμεων της αριστεράς στον συνδικαλιστικό χώρο του ΔΕΠ οδηγούν στο να παραδοθεί ο έλεγχος της διοίκησης της Ομοσπονδίας τους (ΠΟΣΔΕΠ) στις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις. Το προηγούμενο διάστημα που η δράση της ΠΟΣΔΕΠ και συνεπώς των αγώνων του ΔΕΠ καθοριζόταν από τις δυνάμεις της αριστεράς, οι ενεργή συμμετοχή του ΔΕΠ ξεπερνούσε το 35%, συμμετοχή εντυπωσιακή για συνδικάτο. Η φιλοκυβερνητική ενδοτική διαχείριση αδρανοποίησε το ΔΕΠ, απομακρύνοντάς το από τις συλλογικές δράσεις.

Έχοντας προηγηθεί μια συστηματική εκστρατεία κατασυκοφάντησης του ακαδημαϊκού χώρου σε κάθε έκφανσή του, η Υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου εκτιμά ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες μια πολύπλευρη θεσμική επίθεση στα πανεπιστήμια δεν θα συναντήσει αντιστάσεις. Ο «ν. Διαμαντοπούλου» (4009/2011) ψηφίζεται από την ελληνική Βουλή. Τα πολιτικά χαρακτηριστικά των φοιτητικών παρατάξεων εξαφανίζονται μέσα από την ασήμαντη και στη βάση ενιαίου ψηφοδελτίου εκπροσώπηση τους στα ακαδημαϊκά όργανα. Ο νόμος προβλέπει διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν τα 6-7 χρόνια φοίτησης, εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας των ΑΕΙ, αξιολογήσεις, πειθαρχικά, αλλαγή στη δομή των σχολών, υπερεξουσίες των κοσμητόρων έναντι των προέδρων των τμημάτων, τα οποία υποβαθμίζονται, δυνατότητα δημιουργίας εδρών μέσα στα ΑΕΙ και στελέχωσή τους από ιδιώτες προς ίδιον όφελος, δυνατότητα ίδρυσης spin-off εταιριών από μέλη ΔΕΠ και εμπορευματοποίησης του παραγόμενου ερευνητικού προϊόντος, πιστωτικές μονάδες, κλπ.

Το συμβούλιο ιδρύματος αναγορεύεται σε κυβερνητικό τοποτηρητή στα ΑΕΙ, με εξουσίες οι οποίες καθιστούν την μειωμένης σύνθεσης σύγκλητο διεκπεραιωτικό όργανο. Το συμβούλιο ιδρύματος μετά από συνέντευξη εγκρίνει ή απορρίπτει όσους εκ των υποψηφίων πρυτάνεων δεν του είναι αρεστοί, επιβάλλοντας στο ΔΕΠ να ψηφίσει έναν από εκείνους που αυτό έχει εγκρίνει. Η ίδια διαδικασία ισχύει και για τους κοσμήτορες των σχολών.

Φοιτητές και ΔΕΠ αντιλαμβάνονται ότι ο απόλυτος κυβερνητικός έλεγχος των ΑΕΙ είναι προ των πυλών και αντιδρούν. Οι εκλογές των μελών των συμβουλίων ιδρύματος, με παρεμβάσεις του πανεπιστημιακού κινήματος, ματαιώνονται. Ο νέος υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος με τον ν. 4076/2012 επιβάλλει εν κρυπτώ διαδικτυακές εκλογές των μελών των συμβουλίων.

Παράλληλα επιχειρεί την σύμπτυξη σχολών και Τμημάτων μέσω του περίφημου «Σχεδίου Αθηνά». Η αντίδραση είναι απρόσμενη, ιδιαίτερα στα ξενόγλωσσα τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, στην οποία μια μαζική συσπείρωση διδασκόντων και φοιτητών, μαζί με την διεθνοποίηση του προβλήματος, αναγκάζει την κυβέρνηση να οπισθοχωρήσει.

Οι εκλογές για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών των συμβουλίων επαναλαμβάνονται με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Το ΔΕΠ ενδίδει συμμετέχοντας σε μεγάλο ποσοστό στις εκλογές φάρσα. Ένα εξευτελιστικό εκλογικό σύστημα εξασφαλίζει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες την εκλογή των μελών του συμβουλίου. Εκλέγονται «ανώτατοι άρχοντες» της διοίκησης των ΑΕΙ μέλη ΔΕΠ με 40-50 ψήφους σε σύνολο 1000 ψηφισάντων. Ο δρόμος για τον έλεγχο των ΑΕΙ έχει ανοίξει.

Την ύφεση που ακολουθεί έρχεται να ταράξει η απόφαση των υπουργών Αρβανιτόπουλου και Μητσοτάκη για την αποψίλωση των Διοικητικών υπαλλήλων, των φυλάκων και των βιβλιοθηκονόμων κυρίως των δύο μεγαλυτέρων ανώτατων ιδρυμάτων, του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ. Και τότε συμβαίνει το αναπάντεχο. Οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων της χώρας με πρωτοστατούντες αυτούς των δύο μεγάλων ιδρυμάτων ξεκινούν παρά τις κυβερνητικές απειλές, τις ίντριγκες των κυβερνητικών συνδικαλιστών του χώρου μια 4μηνη συγκλονιστική απεργία. Στο πλευρό των διοικητικών φοιτητές, μέλη ΔΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ. Η κυβέρνηση για να σπάσει την απεργία υπόσχεται ότι δεν θα χάσει κανείς τη δουλειά του. Μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. Πάνω από το 1/3 των διοικητικών υπαλλήλων τελούν σε διαθεσιμότητα με ρεαλιστική προοπτική την απόλυση. Η έλλειψη των διοικητικών υπαλλήλων διαλύει την διοικητική λειτουργία κυρίως του ΕΚΠΑ και ΕΜΠ. Το ΔΕΠ κρατάει πλέον αποστάσεις. Αρκετά έμεινε κλειστό το πανεπιστήμιο. Θα τα βολέψουμε. Οι φοιτητές ενδιαφέρονται να μη χαθεί το εξάμηνό τους.

Ακολουθούν οι με ηλεκτρονική ψηφοφορία εκλογές των εγκεκριμένων από τα συμβούλια πρυτάνεων, κοσμητόρων και ο ελεγχόμενος ορισμός των νέων μελών των συγκλήτων. Το ΔΕΠ συμμετέχει στις εκλογές, οι φοιτητές αντιδρούν χλιαρά.

Το ερώτημα εάν θα έχει θετικό αποτέλεσμα η συμμετοχή στη διοίκηση από τη θέση των πρυτάνεων ή και κοσμητόρων μελών του κινήματος του ΔΕΠ που ζητά κατάργηση των ν. 4009 και 4076 και εναντιώνεται στην εφαρμογή τους, απαντάται με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι απαντούν, ναι. Για την θέση του πρύτανη η παραμικρή αμφιβολία του συμβουλίου για τις θέσεις του κάθε υποψήφιου οδηγεί στον αποκλεισμό του. Για θέση κοσμήτορα κάποιοι περνάνε επιτυχώς τις συνεντεύξεις των συμβουλίων και εκλέγονται κοσμήτορες και συμμετέχουν στις νέες συγκλήτους, η σύνθεση των οποίων και συνεπώς οι αποφάσεις τους ελέγχεται από τους κυβερνητικούς πρυτάνεις.

Στο ΕΚΠΑ η νέα ακαδημαϊκή χρονιά το βρίσκει με ιδιωτική ασφάλεια φύλαξης, με φύλακες να περιμένουν τον επερχόμενο εχθρό-φοιτητή, διδάσκοντα, εργαζόμενο, με αλεξίσφαιρα γιλέκα. Το ΔΕΠ έχει ήδη χάσει το 1/3 του μισθού του, η κρατική ενίσχυση της έρευνας είναι πρακτικά ανύπαρκτη. Το Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ, το οποίο υπηρετεί 8 μεταπτυχιακά προγράμματα, που οδηγούν σε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης και Διδακτορικό Δίπλωμα, για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος επιχορηγείται με 15.000 ευρώ, περίπου 50 ευρώ ανά φοιτητή. Από τον τακτικό προϋπολογισμό για περισσότερους από 2.000 προπτυχιακούς φοιτητές, το κράτος διαθέτει 22.000 ευρώ, συνολικά. Η συνταξιοδότηση μελών ΔΕΠ, οι θέσεις των οποίων πλέον δεν επαναπροκηρύσσονται οδηγεί σε αδυναμία υποστήριξης υψηλών απαιτήσεων προγραμμάτων σπουδών τα οποία, μαζί με το παραγόμενο ερευνητικό έργο, κατέτασσαν, μέχρι πρότινος, τα ελληνικά πανεπιστήμια σε περίοπτη παγκόσμια θέση. Εργαστήρια κλείνουν λόγω έλλειψης προσωπικού.

Οι φοιτητές πλέον γνωρίζουν ότι ένα πτυχίο δεν τους προσφέρει καμία επαγγελματική αποκατάσταση. Εκείνοι με τις καλύτερες επιδόσεις διαλέγουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό, χωρίς προοπτική επιστροφής, όσο η κατάσταση αυτή στη χώρα διατηρείται. Οι υπόλοιποι ετεροαπασχολούνται οπουδήποτε για να συμβάλουν στην επιβίωση της οικογένειάς τους ή ακολουθούν ένα μεταπτυχιακό, εξαντλώντας και τις τελευταίες οικονομίες τους, αν έχουν, δεδομένου ότι τα περισσότερα μεταπτυχιακά πλέον έχουν δίδακτρα, ελπίζοντας ότι αυτό θα τους βοηθήσει να βρουν κάποια δουλειά σχετική με το επιστημονικό τους αντικείμενο. Το «Ανοιχτό Πανεπιστήμιο» κάνει χρυσές δουλειές, και μαζί με αυτό και τα «φροντιστήρια» της πλατείας Κάνιγγος.

Τα αποτελέσματα της επιβολής των νέων διοικήσεων δεν αργούν να φανούν. Ο νέος πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θ. Φορτσάκης, διακηρύσσει ότι θα επιβάλει τον νόμο και την τάξη στο αναρχούμενο, κατά την άποψή του, ίδρυμα. Ανάλογες είναι και οι δηλώσεις των νέων πρυτάνεων άλλων πανεπιστημίων. Είναι προφανές ότι δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην ανώτατη εκπαίδευση, πρέπει να προλάβουν την έκρηξη που φοβάται η κυβέρνηση ότι υποβόσκει.

Η κυβέρνηση εξαγγέλλει ότι κάνοντας χάρη στους « λιμνάζοντες» φοιτητές θα τους διαγράψει τον Φεβρουάριο αντί τον Αύγουστο, που προβλεπόταν. Οι φοιτητές τρέχουν να προλάβουν να πάρουν πτυχίο. Προσπάθειες για γενικές συνελεύσεις είναι άγονες. Οι σύλλογοι ΔΕΠ βρίσκονται σε αδράνεια. Οι νεώτεροι φοιτητές αδιαφορούν για την τύχη των παλαιοτέρων. Το ΕΚΠΑ έχοντας προσβληθεί οι κατάπτυστες εργολαβικές συμβάσεις για την καθαριότητα, μετά την γενική κατακραυγή, μένει χωρίς υπαλλήλους καθαριότητας και γίνεται σκουπιδότοπος. Σκουπίδια συσσωρεύονται ολόκληρο το καλοκαίρι, με ευθύνη της προηγούμενης πρυτανείας, και συνεχίζονται 2,5 μήνες τώρα υπό την νέα. Σε ένα βρωμερό περιβάλλον οι φοιτητές δίνουν εξετάσεις και αρχίζουν οι παραδόσεις του χειμερινού εξαμήνου. Το εντυπωσιακό είναι το ότι οι περισσότεροι αδιαφορούν αν κάνουν μάθημα ανάμεσα στα σκουπίδια.

Μερικές ομάδες φοιτητών επιχειρούν να ζητήσουν από τη σύγκλητο του ΕΚΠΑ να πάρει θέση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ τους χαρακτηρίζει εισβολείς. Τα ΜΑΤ καλούνται για να επιβάλλουν την τάξη. Η σύγκλητος συνεδριάζει με αστυνομική περιφρούρηση. Η δημοκρατία στο έλεος των όσων συμβιβάστηκαν. Η σύγκλητος σιωπά ή επιδοκιμάζει. Ο πρωθυπουργός της χώρας συγχαίρει δημόσια τον πρύτανη του ΕΚΠΑ για τη στάση του.

Μέλη ΔΕΠ και μεταπτυχιακοί καθαρίζουν οι ίδιοι τα τμήματά τους, μαζεύουν χρήματα μεταξύ τους να πληρώσουν καθαρίστριες. Κάθε ίχνος αξιοπρέπειας φαίνεται να έχει χαθεί, μαζί με τη διάθεση αντίστασης, ιδιαίτερα από εκείνους που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν την πνευματική ελίτ της χώρας. Το πανεπιστήμιο φαίνεται να παραδίνεται.

Το συμβούλιο ιδρύματος του ΕΚΠΑ μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιάσει τον παραμικρό απολογισμό δράσης απέναντι στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Ποιόν απολογισμό άλλωστε όταν η μόνη γνωστή δράση του περιορίσθηκε στις ενέργειες και παρεμβάσεις που στόχευαν στον απόλυτο έλεγχο των οργάνων διοίκησης του ιδρύματος. Ο νέος πρύτανης του ΕΚΠΑ δεν έχει πει λέξη για την ανυπαρξία οικονομικής στήριξης του ιδρύματος, την έλλειψη προσωπικού και υποδομών, παρά μόνο τώρα που οι σχολές και τα τμήματα θα διαλυθούν με το ψηφοθηρικό μέτρο των μεταγραφών, απλά καταλαβαίνει το αδιέξοδο. Και η διοικητική αποσύνθεση του ΕΚΠΑ συνεχίζεται. Και τα σκουπίδια συσσωρεύονται.

Ευτυχώς, μέσα σε όλη αυτή την παρακμιακή ατμόσφαιρα, υπάρχουν ακόμα εστίες αντίστασης. Ανάμεσά τους κυρίαρχο ρόλο όλο αυτό το διάστημα που δοκιμάζεται το πανεπιστήμιο παίζει η «Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων» (Σ.Π.Δ.). Είναι η συμπαράταξη συλλόγων μελών ΔΕΠ που εκφράζει όχι μόνο αριστερούς διδάσκοντες αλλά και συντηρητικά μέλη ΔΕΠ τα οποία διατηρούν ακόμα την ακαδημαϊκή τους ευαισθησία και εντιμότητα, που θέλουν να υπερασπιστούν το δημοκρατικό, δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και αντιπαρατίθενται στον φιλοκυβερνητικό συνδικαλισμό. Για τους ανθρώπους της αριστεράς είναι φανερό ότι υπερασπίζονται ένα αστικό πανεπιστήμιο, έστω αν παραμείνει χωρίς δίδακτρα, δημόσιο και με δημοκρατική λειτουργία στα πλαίσια ενός αστικού κράτους. Όμως γνωρίζουν ότι είναι ευκολότερο να χτίσεις πάνω σε αυτό τη μετάλλαξή του στην υπηρεσία των πραγματικών κοινωνικών αναγκών, παρά σε σωρούς ερειπίων. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν πολλοί από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτό το σχήμα, σε αντιδιαστολή με εκείνους που ανάγουν την επίλυση των σοβαρών καθημερινών προβλημάτων και των του πανεπιστημίου συμπεριλαμβανομένων συλλήβδην στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας στο απώτερο μέλλον. Η Σ.Π.Δ. ανακηρύχτηκε πρώτη δύναμη στο περασμένο πανελλαδικό συνέδριο των συλλόγων ΔΕΠ. Η σύμπραξη των συνδικαλιστικών παρατάξεων που πρόσκεινται στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ έδωσε τη διοίκηση της ομοσπονδίας στις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις. Όμως η Σ.Π.Δ. πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί ως κύριος πόλος αντίστασης στις επιθέσεις που δέχεται το πανεπιστημιακό κίνημα, η ανώτατη εκπαίδευση. Η ισχυροποίηση των δυνάμεών της μέσα από την ενεργοποίηση των συλλόγων στην κατεύθυνση της κατάργησης του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και στην μη εφαρμογή της Μπολόνια, τα αρνητικά αποτελέσματα της οποίας είναι πλέον ορατά όπου εφαρμόστηκε, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην αναστροφή της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί. Αν δεν δημιουργηθεί ένα μέτωπο αντίστασης στη βάση ενός τέτοιου, κοινά αποδεκτού πλαισίου, το πανεπιστήμιο που ξέραμε θα σβήσει και η ελπίδα για τον ρόλο που όφειλε και οφείλει να παίξει για την κοινωνική αλλαγή θα σβήσει μαζί του. Αυτό πρέπει να το σκεφθούν όσοι θεωρούν τις συστρατεύσεις στο χώρο της αριστεράς υποχωρήσεις και απαράδεκτους συμβιβασμούς, καθώς και εκείνοι οι οποίοι θέλουν να παίξουν στο μέλλον κυβερνητικό ηγεμονικό ρόλο. Η ιστορία τουλάχιστον στο χώρο του ΔΕΠ έδειξε στο παρελθόν ότι και εφικτές είναι και αποτελεσματικές υπήρξαν.

Τα νεώτερα μέλη του διδακτικού προσωπικού σύντομα θα καταλάβουν ότι ατομικές λύσεις σε ένα οικοδόμημα εκπαίδευσης και έρευνας που καταρρέει δεν υπάρχουν και θα ενεργοποιηθούν ακόμα και παρακινούμενη από την ανάγκη αυτοσυντήρησης.

Η ουσιαστική όμως ευθύνη πέφτει στα κόμματα που αντιπροσωπεύουν δυνάμεις της αριστεράς. Αυτές οφείλουν να εντάξουν τα προβλήματα της εκπαίδευσης σε στόχους πάλης πρώτης προτεραιότητας καθοδηγώντας ανάλογα τις πολιτικές τους νεολαίες με στόχο την ανάκαμψη του φοιτητικού κινήματος. Τα προβλήματα της εκπαίδευσης, σε όλες της βαθμίδες της, να γίνουν στόχοι πάλης των εργαζομένων, της ελληνικής οικογένειας. Ο ρόλος της αριστεράς δεν είναι απλά να αντιδρά στις δράσεις της αντίδρασης αλλά να χαράσσει εκείνη την πορεία. Μια πορεία που μπορεί και πρέπει να είναι νικηφόρα.