Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

«Το Μαρακανά είναι δικό μας»

«Το Μαρακανά είναι δικό μας»

Ρίο ντε Τζανέιρο-Βραζιλία
Η μάχη του Μαρακανά

 

 

Το επίσημο όνομα του είναι Στάδιο του δημοσιογράφου Μάριο Φίλιο, γιατί αυτός πρωτοστάτησε για την ανέγερση του. Σε όλο τον κόσμο όμως είναι γνωστό σαν Στάδιο Μαρακανά, το όνομα της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται, στην βόρεια πλευρά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Μαρακανά ονομάζονταν από παλιά ένα ποτάμι που διασχίζει την περιοχή, λέξη που στα Γκουαρανί, σημαίνει πράσινο πουλί, ένα είδος παπαγάλου. Το Μαρακανά που άρχισε να κτίζεται στα 1948 υποδέχτηκε το πρώτο μεταπολεμικό Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου του 1950 και τον ιστορικό τελικό που βύθισε μια ολόκληρη χώρα στο πένθος. Τότε η Βραζιλία έχασε με 2-1 από την Ουρουγουάη και στο Μαρακανά κυριάρχησε η απόλυτη σιωπή παρά το γεγονός πως στις κερκίδες του υπήρχαν γύρω στις διακόσιες χιλιάδες θεατές. Ήταν η στιγμή που ο Γκίτζια έστελνε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρμπόζα αναγκάζοντας όλη την Βραζιλία να κλάψει. Το Μαρακανάζο, από τότε είναι συνώνυμο της ήττας του φαβορί και της ανέλπιστης επικράτησης του αουτσάιντερ, μέσα στον ναό του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου . Το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα στάδιο στον πλανήτη επί πολλά χρόνια, έχασε τα πρωτεία όχι γιατί κτίστηκε κάποιο μεγαλύτερο από αυτό αλλά επειδή μειώθηκαν στο μισό περίπου οι αρχικές θέσεις, για λόγους ασφαλείας.

Ενόψει του Μουντιάλ του 2014 και των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2016, διοργανώσεις στις οποίες η βραζιλιάνικη άρχουσα ελίτ έχει επενδύσει πολλά, το Μαρακανά δεν μπορούσε να μείνει στο περιθώριο. Σε αυτό θα διεξαχθεί ο τελικός και η τελετή έναρξης. Με δαπανηρά σχέδια ανακαίνισης και προϋπολογισμούς που συνεχώς αναθεωρούνται προς τα πάνω, το στάδιο μετατράπηκε σε εργοτάξιο με τουλάχιστον δυο χιλιάδες εργάτες να δουλεύουν καθημερινά για να προλάβουν τις προθεσμίες. Στόχος να ξαναφτιαχτούν οι θέσεις, να μπει σύγχρονο στέγαστρο, να εκσυγχρονιστούν οι υποδομές και να διαμορφωθεί ο περίγυρος με χώρους για υποστηρικτικές δραστηριότητες. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε η κυβερνητική απόφαση να ιδιωτικοποιηθεί αφού φυσικά τελειώσει η δαπανηρή ανακαίνιση του. Περισσότερα από 600 εκατομμύρια δολάρια στοίχισε μέχρι τώρα και ακόμη δεν είναι έτοιμο. Το Μαρακανά ανήκει στην τοπική κυβέρνηση του Ρίο και για τα επόμενα χρόνια θα είναι μια πηγή μεγάλων κερδών για εκείνον που θα αναλάβει την εκμετάλλευση του. Το σχέδιο ιδιωτικοποίησης προβλέπει πως η παραχώρηση θα γίνει για τουλάχιστον 35 χρόνια στον νέο ιδιοκτήτη ο οποίος θα δίνει ετήσιο αντίτιμο 2,25 εκατομμύρια δολάρια και θα επενδύσει 300 εκατομμύρια για έργα στον περιβάλλοντα χώρο. Μια μελέτη για την βιωσιμότητα του σταδίου που έγινε πριν από τη διαδικασία υποβολής προσφορών προέβλεψε ότι ο νικητής θα έχει καθαρά κέρδη τουλάχιστον 715 εκατομμύρια δολάρια σε αυτά τα 35 χρόνια.

Για τους Βραζιλιάνους το Μαρακανά είναι ιερός τόπος μέσα στον οποίο ονειρεύονται πως θα ξεπλύνουν την ντροπή του 1950. Αρκετοί από αυτούς αντέδρασαν από την πρώτη στιγμή στα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Ειδικά τον τελευταίο καιρό και ενόσω οι υπερβάσεις της δαπάνης ανακατασκευής δημιουργούν οσμή σκανδάλων και σπατάλης, οι κινητοποιήσεις γύρω από το στάδιο γίνονται όλο και πιο μαζικές και μαχητικές. «Το Μαρακανά είναι δικό μας» φωνάζουν και ζητούν από τον κυβερνήτη του Ρίο, Σέρτζιο Γκαμπράλ, φανατικό υπέρμαχο της ιδιωτικοποίησης, να παραιτηθεί. Αλλά δεν είναι μόνο οι αντίπαλοι της εκποίησης που έχουν μπλεχτεί στην μάχη του Μαρακανά. Πολύ κοντά στο στάδιο για πολλές δεκαετίες συμβίωνε ειρηνικά ένα κέντρο του πολιτισμού των αυτοχθόνων βραζιλιάνων, ένα μουσείο των Ιντιος που είχε εξελιχτεί σε κέντρο συνάντησης και φιλοξενίας . Το ιθαγενικό αυτό κέντρο που οργανώθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του Πενήντα (σχεδόν παράλληλα με το κτίσιμο του Μαρακανά) και στεγάζεται σε μια παλιά έπαυλη 150 χρόνων έγινε στόχος του σχεδίου ανάπλασης. Αποφασίστηκε η κατεδάφισή του προξενώντας την οργή των κοινοτήτων των Ιντιος που το διαχειρίζονται και το είχαν καταλάβει από το 2006. Τα ξημερώματα της 22 του Μάρτη ισχυρές δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας και υπάλληλοι της τοπικής κυβέρνησης εισέβαλλαν στο κτίριο και με την βία πέταξαν έξω τους πενήντα ιθαγενείς από είκοσι διαφορετικές φυλές που το υπεράσπιζαν. Γύρω από την έπαυλη έγιναν συγκρούσεις και χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαίρες, αντλίες νερού και σπρέι πιπεριού. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας όπως και σε άλλες περιοχές του Ρίο με πρόσχημα τους αγώνες έχει ανοίξει έναν κανονικό πόλεμο με αυτούς που θεωρεί πως εμποδίζουν την επιτυχή διεξαγωγή τους. Δηλαδή τους φτωχούς, τους φαβελάνους, τους ιθαγενείς, τις συμμορίες των απόκληρων νέων. Δηλαδή με το μεγάλο κομμάτι της βραζιλιάνικης κοινωνίας που δεν έχει γευτεί τίποτε από τα αποτελέσματα της οικονομικής ανάπτυξης.

ΔΕΙΤΕ δύο βίντεο από την άγρια επέμβαση της αστυνομίας στην γειτονιά Μαρακανά ενάντια στους Ιντιος
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jxrZLuAgJo4#!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=mT7sNkfW6bg
και μια σειρά σκίτσων του Λατούφ latuffcartoons.wordpress.com/tag/aldeia-maracana/

 
*Η πολιτική κατάσταση στην Βραζιλία ανατρέπεται.2.000.000 άνθρωποι διαδηλώνουν.Δύο νεκροί και  χιλιάδες τραυματίες. 
'Προφητικό"; Το είχαμε αναρτήσει
στις 25/4/2013

Ιταλία: Μέσα σε έξι μήνες 550.000 άνεργοι

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ιταλία: Μέσα σε έξι μήνες 550.000 άνεργοι

Τους 550.000 φθάνουν οι Ιταλοί εργαζόμενοι που οδηγήθηκαν στο ταμείο ανεργίας από την αρχή του 2013, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το κεντροαριστερό συνδικάτο Cgil. Καθένας από τους εργαζόμενους αυτούς έχασε ως τώρα 3.300 ευρώ, υπολογίζει το συνδικάτο.
Πρόκειται για «πραγματική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» και για τον λόγο αυτό σήμερα –μαζί με τις άλλες δυο συνδικαλιστικές οργανώσεις Cisl και Uil– διοργανώνει κινητοποίηση στην Ρώμη με σύνθημα «η δουλειά σημαίνει Δημοκρατία».
«Γίνονται πολλές εξαγγελίες, αλλά οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες είναι λίγες», δήλωσε η γραμματέας του Cgil, Σουζάνα Καμούσο, αναφερόμενη στην τρομακτική αύξηση της ανεργίας και στα σχέδια που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ενρίκο Λέτα.
Μαζική αναμένεται να είναι η συμμετοχή πολιτών από την νότια Ιταλία, σε πολλές περιοχές της οποίας η ανεργία έχει ξεπεράσει το 40%, στην σημερινή διαδήλωση στην πρωτεύουσα.Άλυτο συνεχίζει να παραμένει το πρόβλημα των λεγόμενων Esodati, των 100.000 υπαλλήλων που είχαν αποφασίσει να συνταξιοδοτηθούν συμμετέχοντας σε εθελούσιες εξόδους.
Μετά από ένα χρόνο βρίσκονται σε πρωτοφανή, δεινή θέση: παραμένουν χωρίς μισθό και χωρίς να μπορεί να τους καταβληθεί η σύνταξη, διότι η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι στο μεταξύ αύξησε τα όρια ηλικίας για την συνταξιοδότηση.
Ο πρωθυπουργός Λέτα μιλώντας στους ξένους ανταποκριτές, υποσχέθηκε «να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να λύσει το πρόβλημα».

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
Η αναγκαιότητα ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος προβάλλει επιτακτικά μετά τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στις εργασιακές μας σχέσεις.
Ζητούμενα η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού μας λόγου και η αποτελεσματικότητα της δράσης μας Η σύνταξη των ονομαστικών πινάκων για τις αναγκαστικές μεταθέσεις είναι  η επομένη μεγάλη μας πραγματική σύγκρουση σε αντίθεση με τη στημένη και εικονική «κονταρομαχία» της «απεργίας» που δεν έγινε.  
Σύμφωνα με το ΠΔ που έχει δοθεί στη δημοσιότητα τα ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ θα αναλάβουν τον άχαρο  ρόλο του θύτη των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Μέσα στο ΠΥΣΔΕ  με τους άνισους  συσχετισμούς  και   με το τον διαχειριστικό και δυστυχώς εκτελεστικό  του ρόλο η δυναμική της όποιας πίεσης καθίσταται αντικειμενικά αναποτελεσματική.
 Η συμμετοχή των αιρετών  στη σύνταξη των πινάκων ακόμα και από τη φάση της καταψήφισης δυστυχώς νομιμοποιεί  την πράξη εκτοπισμού δεκάδων εκπαιδευτικών από το νομό μας και χιλιάδων πανελλαδικά.
Κρίνουμε ότι σε πρώτη φάση η ΕΛΜΕ Καρδίτσας πρέπει να απαιτήσει από όλα τα μέλη του ΠΥΣΔΕ  να πάρουν εκ των προτέρων σαφή θέση ατομικά για το τι προτίθενται να πράξουν.
Απαιτούμε από όλους να συνταχθούν με το συνδικαλιστικό κίνημα και να μην υπογράψουν τις λίστες εκτοπισμού.
Σε περίπτωση διαφαινόμενης αρνητικής πλειοψηφίας προχωράμε  σε μέτρα αντίστασης και ανατροπής αυτής της σφαγής.
Απαιτούμε από τους αιρετούς του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας  να παραιτηθούν οι ίδιοι καθώς και  όλοι όσοι ακολουθούν ως αναπληρωματικοί.
Η κίνηση αυτή σε πρώτη φάση θα επιφέρει την πρώτη αναγκαία  νομική εμπλοκή με τη μη νομιμότητα των θεσμικών οργάνων.
Το βήμα αυτό θα πρέπει να συνοδευτεί από τη μαζική εξέγερση του κλάδου που θα μπλοκάρει κάθε απόπειρα συνεδρίασης με αποκλεισμό του κτιρίου της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης .
Αυτή η κίνηση μας πρέπει να έχει και τον αναγκαίο συντονισμό όλων των ΕΛΜΕ της Θεσσαλίας για τις αντίστοιχες δυναμικές ενέργειες που αφορούν το ΑΠΥΣΔΕ Θεσσαλίας .
Δίνουμε την πρώτη ουσιαστική σύγκρουση και πρέπει να την κερδίσουμε.
Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ κατέθεσε στη συνεδρίαση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας την Τρίτη 18-6-2013
την παραπάνω πρόταση για την αντιμετώπιση των αναγκαστικών μεταθέσεων.
Η ΔΑΚΕ αποχώρησε από τη συνεδρίαση προκειμένου να μπλοκάρει τη λήψη απόφασης.
Τα σχόλια δικά σας.
Καρδίτσα  18 – 6 – 2013
Καραγιάννης Αποστόλης

Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων - να παύσουν τώρα όλες οι διώξεις

ΨΗΦΙΣΜΑ
Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων - να παύσουν τώρα όλες οι διώξεις

Η κυβέρνηση της ανοικτής συνταγματικής εκτροπής επιδιώκει με κάθε τρόπο να ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει από τις δημόσιες υπηρεσίες και τα στοιχειώδη εργασιακά και πολιτικά μας δικαιώματα. Υπηρετώντας το στόχο των 14.500 απολύσεων στο δημόσιο μέσα στους επόμενους μήνες, όπως προβλέπεται από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, αύξησαν το ωράριο διδασκαλίας των εκπαιδευτικών προκειμένου να δημιουργήσουν τεχνητά «υπεραριθμίες» και επιχείρησαν να κλείσουν εν μία νυκτί την ΕΡΤ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προχωρούν και στην κατασκευή «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων προς άμεση απόλυση.
Ταυτόχρονα, κάθε αντίδραση αντιμετωπίζεται με ποινικοποίηση, εκφοβισμό και καταστολή, όπως αποδεικνύει η προληπτική επιστράτευση 88.000 εκπαιδευτικών, οι οποίοι παραμένουν ακόμα επιστρατευμένοι…
Στο Ρέθυμνο, εφαρμόζοντας και εδώ την ίδια πρακτική που έχει ήδη ακολουθηθεί στα Χανιά και σε άλλες πόλεις, ασκήθηκαν αναδρομικά διώξεις σε 3 συναδέλφους, για τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που έγιναν στην 48ωρη γενική απεργία της 10-11 Φλεβάρη του 2012, η πορεία της οποίας κατέληξε στην κατάληψη του δημαρχείου Ρεθύμνου. Υπενθυμίζουμε ότι μαζί με το Μνημόνιο 3, η τρόικα εσωτερικού (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) ψήφισε και διάταξη σύμφωνα με την οποία, οι δημόσιοι υπάλληλοι για τους οποίους εκκρεμεί δικαστική δίωξη για σχετικά αδικήματα, είναι δυνατόν να τεθούν αυτόματα σε διαθεσιμότητα και αργία.
Οι διώξεις αυτές έχουν διπλή στόχευση:
-       Πρώτον, είναι πολιτικές διώξεις. Με τις μηνύσεις αυτές στοχοποιούν επιλεγμένους πολιτικούς, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς χώρους και επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τη δράση τους. Οι τρεις συνάδελφοι «επιλέχθηκαν» για τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες της πόλης μας. Χαρακτηριστικά, διώκεται ο πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου και ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΜΕΡ και νυν αιρετός εκπρόσωπος των καθηγητών στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο.
-       Δεύτερον, πρόκειται για χονδροειδές παράδειγμα κατασκευής «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να «βγουν» τα νούμερα απολύσεων που έχουν συμφωνήσει με την τρόικα. «Όλως τυχαίως» και οι τρεις συνάδελφοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι…
Τα σωματεία και οι φορείς που υπογράφουμε αυτό το ψήφισμα, ζητάμε:
  1. Την άμεση παύση των πολιτικών αυτών διώξεων, με αναδρομικά κατηγορητήρια της ασφάλειας Ρεθύμνου, για τις κινητοποιήσεις της 48ωρης γενικής απεργίας στις 10-11 Φλεβάρη 2012. Ζητάμε από τη Δικαιοσύνη να τιμήσει τη συνταγματική της υποχρέωση για ανεξαρτησία.
  2. Την άμεση απαλλαγή των κατηγορουμένων από την κατηγορία της «διατάραξης οικιακής ειρήνης». Να σταματήσει τώρα η ομηρία των συναδέλφων!
Καλούμε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και τους κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους, να εκδώσουν αντίστοιχα ψηφίσματα συμπαράστασης.

Οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ.
Συγκέντρωση - συλλαλητήριο την Παρασκευή 21/6, 7μμ στο Δημαρχείο
Όλες και όλοι την Τρίτη 25 Ιουνίου στα Δικαστήρια του Ρεθύμνου στις 9πμ
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Ρέθυμνο, 20/6/2013
Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) Ρεθύμνου
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ν. Ρεθύμνου
Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης
Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης
Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου
Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Κρήτης

ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΑ ΜΕΣΑ





ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΑ ΜΕΣΑ

Τον πρώτο χρόνο μετά τον πόλεμο σκεφτόμουν, καθώς και πολλοί άλλοι, πως οργανισμοί σαν την "Ένωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου" δεν είχαν καμιά αξία.
Δεν προχωρούσα τόσο μακριά, όσο μερικοί, που κατηγορούσαν αυτό τον οργανισμό, πώς ήταν ακόμα και βλαβερός, μιας και δημιουργούσε αυταπάτες, πως με τον τρόπο που ενεργούσε, θα ήταν τάχα δυνατό να ελέγξει κανείς αληθινά την τεράστια εξαθλίωση, την οποία (εξαθλίωση) προκαλεί η λαθεμένη οργάνωση της παραγωγής και που άρα, μονάχα η πιο ριζική αναδιοργάνωση τής παραγωγής είναι σε θέση να την εξαφανίσει.
Δεν ήθελα να πάω τόσο μακριά. 
Κι εγώ, όμως, δεν περίμενα τίποτα απ' αυτό τον πασιφισμό, που ξεκινούσε να αγωνιστεί κατά του πολέμου, που είναι απλά και μόνο παρεπόμενο  ορισμένων αιτίων, χωρίς καμιά προοπτική να αλλάξει κάτι στα αίτια του πολέμου, με τα πιο αδύναμα μέσα, όπως την άρνηση μεμονωμένων ατόμων να υπηρετήσουν στο στρατό.
Όταν μετά ήρθε ο φασισμός στη Γερμανία, είδαμε να μπαίνουν σε δράση οι μικρές και οι μεγάλες οργανώσεις για την καταπολέμηση της αδικίας. 
Δεν προχώρησα τόσο πολύ, όσο προχώρησαν οι άλλοι στις μεγάλες οργανώσεις, αυτές που κατεύθυνση είχαν την αναδιοργάνωση τής κοινωνίας από τη βάση της, οι οποίες δεν έδιναν καμιά προοπτική για πολύν καιρό, όμως εγώ έβλεπα την επίμονη και σημαντική και ταπεινή δουλειά τέτοιων, συχνά περιφρονημένων οργανισμών, σαν την "Ένωση Δικαιωμάτων τού Ανθρώπου", που πραγματικά έσωσαν πολλούς ανθρώπους, που ξεσκέπαζαν με την αδύναμη φωνή τους αδιάκοπα και ακούραστα την αδικία και που έστελναν πολλούς πίσω στον αγώνα. 
Είδαμε ακόμα, πως η αδικία δε μπορεί μονάχα να χτυπηθεί με τον πιο τελειωτικό τρόπο, δηλαδή με τον τρόπο πού ξεριζώνει μαζί και τις αιτίες της, παρά πως πρέπει να πολεμηθεί με  όλους τους τρόπους, δηλαδή με όλα τα μέσα, ακόμα και τα πιο αδύναμα.
 Γιατί χειρότερη απ' την αυταπάτη πως τάχα μπορούν νάααπομακρυνθούν οι συνέπειες των αιτίων της περιττής εξαθλίωσης, χωρίς να απομακρυνθούν τα ίδια τα αίτια, είναι η αυταπάτη, πως αυτά τα αίτια γίνεται να πολεμηθούν, χωρίς τις συνέπειες και χωριστά απ' αυτές και παραμελώντας τα αδύναμα, ακόμα και τα πιο αδύναμα  μέσα.
 Είδα πολλούς που η γνώση τους, η γνώση των κακών αιτίων, τους εμπόδισε να πολεμήσουν τις κακές συνέπειες.


Μπέρτολτ  Μπρεχτ

Το έστειλε η Λένα

ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ:
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΤΕΦΑΝΟ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ
ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Σε αναγκαστική αργία έχει τεθεί ο δάσκαλος Στέφανος Γκουλιώνης, διευθυντής του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, ο οποίος παραπέμφθηκε με το πειθαρχικό παράπτωμα της «ανάρμοστης για δημόσιο υπάλληλο συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», στερούμενος έτσι, τη δουλειά του και τα 3/4 του μισθού του, μέχρι να εξεταστεί η υπόθεση του στο πειθαρχικό όργανο. Το «έγκλημά» του είναι η συμμετοχή στη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 2012 στη Λάρισα, μια κινητοποίηση που πραγματοποίησαν συλλογικότητες και σωματεία ενάντια στη λαίλαπα της μνημονιακής πολιτικής.

Σύμφωνα με τον νέο Πειθαρχικό Κώδικα των δημοσίων υπαλλήλων, η παραπομπή και μόνο ενώπιον δικαστηρίου αρκεί για την ταυτόχρονη παραπομπή στο πειθαρχικό συμβούλιο της υπηρεσίας με την ερώτηση της αργίας. Βάσει των μνημονιακών νόμων 4057/2012 και 4093/2012, οι δημόσιοι υπάλληλοι - προφανώς και οι εκπαιδευτικοί - οι οποίοι παραπέμπονται ακόμα και για πλημμελήματα μπορούν να τεθούν από τα πειθαρχικά συμβούλια εκτός υπηρεσίας ως επίορκοι χωρίς να απαιτείται τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Στον Νέο Πειθαρχικό Κώδικα (Ν4057/2012) αναφέρεται ότι σε περίπτωση «ανάρμοστης συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας» (χωρίς να διευκρινίζεται ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις ανάρμοστης συμπεριφοράς)  ο υπάλληλος παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο με την ερώτηση της «αυτοδίκαιης αργίας» και εγγράφεται στον κατάλογο των επιόρκων, όπως προβλέπεται από τον ν 4093/2012.

Ο νέος πειθαρχικός κώδικας στην ουσία ακυρώνει τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα του δημοσίου υπάλληλου και του εκπαιδευτικού αφού με την αόριστη αυτή κατηγορία στην ουσία δίνει την δυνατότητα να διωχθεί το φρόνημα και η πολιτική συμπεριφορά ενώ τον υπάλληλο τον κατατάσσει στους επίορκους. Με το νόμο 4093/2012 καταργείται, ουσιαστικά,  το τεκμήριο της αθωότητας! Είναι προφανές ότι στην μνημονιακή τάξη πραγμάτων, όποιος εκπαιδευτικός και γενικότερα όποιος δημόσιος λειτουργός τολμά να εναντιωθεί στις πολιτικές που του επιβάλλονται, κινδυνεύει να απολυθεί με προσχηματικές κατηγορίες και συνοπτικές διαδικασίες. Ανάλογες διώξεις έχουν καταγραφεί και σε τουλάχιστον άλλες 3 περιπτώσεις ανά την Ελλάδα.

Θυμίζουμε ότι το θέμα είχαν φέρει στη Βουλή http://left.gr/news/erotisi-shetika-me-tin-apeili-aytodikaiis-argias-se-ekpaideytiko-gia-symmetohi-toy-se-poreiaοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, σημειώνοντας πως «η δίωξη του εν λόγω δασκάλου είναι δίωξη φρονηματικού χαρακτήρα, ενώ στόχο έχει, μεταξύ άλλων, να δώσει το μήνυμα και σε άλλους εργαζομένους ότι πλέον, η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όσων αντιστέκονται». Η βουλευτίνα Λάρισας Ηρώ Διώτη, ζήτησε από τον κ. Μανιτάκη να τοποθετηθεί συγκεκριμένα «ποια συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας θεωρείται  “ανάρμοστη” και δεν ταιριάζει με την εικόνα του Δ.Υ.», υποστηρίζοντας ότι «είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να “τσουβαλιάζονται” Δ.Υ. που μπορεί να έχουν μια αντιδικία με έναν ιδιώτη, υπάλληλοι με πολιτική δράση, συνδικαλιστές κτλ., αφού οι Ν. 4057 και 4093 του 2012 επιδιώκουν την επιβολή κλίματος πειθάρχησης και φόβου προκειμένου να περάσουν οι απολύσεις στο Δημόσιο». Στην απάντησή του, ο υπουργός Δικαιοσύνης είχε δηλώσει αναρμόδιος να απαντήσει τη στιγμή που ο ίδιος είναι ο νομοθέτης του 4057/2012!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις για αποκατάσταση του δικαίου προστασίας όλων των εργαζομένων από κατασκευασμένες κατηγορίες και πειθαρχικές διώξεις και δεσμεύεται ότι στην επερχόμενη αριστερή διακυβέρνηση ο τερατώδης μηχανισμός απολύσεων που εισάγει ο νέος πειθαρχικός κώδικας των δημοσίων υπαλλήλων, θα έχει ακριβώς την ίδια τύχη με όλα τα υπόλοιπά μνημονιακά νομοθετήματα που απειλούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία.

Χαιρετίζουμε, τέλος, και ενώνουμε τη φωνή μας με τα δεκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης στον Θεσσαλό εκπαιδευτικό και τις σχετικές αποφάσεις συνελεύσεων από τις ΕΛΜΕ, τους Συλλόγους Δασκάλων αλλά και αρκετών φορέων εκτός της εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα.

Τμήμα Παιδείας ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
20-06-2013

Δεν είναι η ΕΡΤ είναι η ζωή μας ηλίθιε.

ΝΙΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Ιρλανδία και Χώρα των Βάσκων. Παρόμοιες κρίσεις, διαφορετικές αντιδράσεις

Μαζική φυγή ή γενική απεργία;
Του Τζέιμς Πέτρας από τη Ρήξη φ. 94
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται από τις χώρες-αποικίες χρέους της Ευρώπης (Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία) σε πιστωτικά ιδρύματα, κερδοσκόπους και απατεώνες στο Λονδίνο, τη Γουόλ Στριτ, τη Γενεύη και τη Φρανκφούρτη.
Υπό την ομπρέλα των λεγόμενων προγραμμάτων λιτότητας, τεράστια ποσά αποπληρωμής δανείων συγκεντρώνονται από τα κυβερνώντα συντηρητικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, μέσω άγριων περικοπών των προϋπολογισμών σε μισθούς, δημόσιες επενδύσεις και κοινωνικά προγράμματα. Το αποτέλεσμα είναι μια καταστροφική αύξηση της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της αδήλωτης εργασίας, η οποία φτάνει στο 50% στους νέους κάτω των 25 ετών και κυμαίνεται ανάμεσα στο 15-32% στο συνολικό εργατικό δυναμικό. Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν περικοπεί κατά 24-40%. Η ηλικία συνταξιοδότησης έχει ανέβει κατά 3 με 5 χρόνια. Τα νέα εργασιακά συμβόλαια (τα οποία έχουν ονομαστεί «μεταρρυθμίσεις») έχουν συγκεντρώσει όλη την εξουσία στα χέρια των εργοδοτών και των υπεργολάβων, οι οποίοι επιβάλλουν εργασιακές συνθήκες που θυμίζουν τις αρχές του 19ου αιώνα.
Ιρλανδία και Χώρα των Βάσκων. Παρόμοιες κρίσεις, διαφορετικές αντιδράσεις
Το ιρλανδικό και ισπανικό κράτος, οι κοινωνίες και οι οικονομίες τους (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Χώρα των Βάσκων, όπου αναμένεται η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίησή της) είναι θύματα μιας παρατεταμένης, βαθιάς καπιταλιστικής ύφεσης, που έχει καταβαραθρώσει το επίπεδο διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Το ποσοστό ανεργίας και υποαπασχόλησης στην Ιρλανδία έχει φτάσει το 35%, ενώ στη Χώρα των Βάσκων ξεπερνά το 40%, με τη νεανική ανεργία να αγγίζει το 50%. Τα κυβερνώντα κόμματα έχουν περικόψει τις δημόσιες δαπάνες σε μια πλειάδα κοινωνικών υπηρεσιών κατά 15 με 30%. Διασώζοντας τις τράπεζες, πληρώνοντας τους διάφορους υπερατλαντικούς δανειστές και συμμορφούμενη προς τις επιταγές της αυταρχικής τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ), η καπιταλιστική άρχουσα τάξη, τόσο στην Ιρλανδία όσο και στη Χώρα των Βάσκων, έχει υπονομεύσει κάθε πιθανή ανάκαμψη της οικονομίας των δύο περιοχών. Το αποκαλούμενο πρόγραμμα «λιτότητας» επιβάλλεται μόνο στους εργάτες, τους υπαλλήλους και τους μικροεπιχειρηματίες και ποτέ στις ελίτ.
Τα κατεστημένα αστικά πολιτικά κόμματα, τα οποία είχαν την εξουσία στην πρώτη φάση της ύφεσης, έχουν αντικατασταθεί από νέα καθεστώτα που υπογράφουν επιπλέον συμφωνίες με την τρόικα και τους τραπεζίτες. Οι εργοδότες έχουν, πλέον, το αυθαίρετο δικαίωμα να απολύουν τους υπαλλήλους τους χωρίς προειδοποίηση και αποζημίωση. Στην Ιρλανδία, κάποια συμβόλαια πρόσληψης επιτρέπουν στους εργοδότες να απαιτούν μερική επιστροφή μισθών, αν οι εργαζόμενοι αναγκαστούν να παραιτηθούν από τη θέση τους πριν τη λήξη του συμβολαίου τους, ακόμη κι αν ο λόγος της παραίτησης ήταν η κακομεταχείριση από πλευράς εργοδοσίας. Η ισπανική οικονομία, από την άλλη, υπόκειται σε μια νέα μορφή αβάσταχτων «φόρων υποτελείας», που επιβάλλονται από την άρχουσα ολιγαρχία των Βρυξελλών. Παρ’ όλα αυτά, οι ομοιότητες των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών αλλά και της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στην Ιρλανδία και τη Χώρα των Βάσκων, έρχονται σε ευρεία αντίθεση με τις διαφορετικές αντιδράσεις των εργαζομένων στις δύο περιοχές.
Αντιμετωπίζοντας την κρίση. Οι Βάσκοι αντιστέκονται, οι Ιρλανδοί φεύγουν
Ενώπιον της μακροπρόθεσμης οικονομικής κρίσης, η Ιρλανδία έχει γίνει το υπόδουλο καθεστώς-μοντέλο για τα ιμπεριαλιστικά κράτη-πιστωτές. Η κύρια ομοσπονδία των σωματείων εργαζομένων της χώρας, μαζί με τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το Εργατικό Κόμμα, το οποίο συγκυβερνά με το Συντηρητικό Κόμμα, έχουν υπογράψει μια σειρά από συμφωνίες με τους ολιγάρχες των Βρυξελλών, για τον περιορισμό του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και των δημοσίων δαπανών.
Αντιθέτως,
 η μαχητική, υπέρ της ανεξαρτησίας, Επιτροπή Βάσκων Εργατών (LAB), έχει ηγηθεί σε πάνω από εφτά γενικές απεργίες (η τελευταία έγινε στις 30/5/2013), με ποσοστά συμμετοχής πάνω από 60%.
Οι πολιτικές ταξικής συνεργασίας των ιρλανδικών συνδικάτων έχουν οδηγήσει σε ένα χάσμα γενεών μεταξύ των μεγαλύτερων σε ηλικία εργατών, που έσπευσαν να υπογράψουν συμφωνίες με τους εργοδότες για να σώσουν τις θέσεις τους, εις βάρος των νεώτερων εργαζομένων.
 Οι νεαροί Ιρλανδοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τη χώρα με ρυθμούς ανάλογους μ’ αυτούς του Μεγάλου Λιμού, στα μέσα του 19ου αιώνα. Πάνω από 300 χιλιάδες έχουν φύγει τα τελευταία τέσσερα χρόνια με άλλους 75 χιλιάδες να ετοιμάζονται να αναχωρήσουν μέσα στο 2013. Σημειωτέον ότι ο εργαζόμενος πληθυσμός της χώρας ανέρχεται στα 2,16 εκατομμύρια. Ο βασικός λόγος που το ποσοστό ανεργίας στην Ιρλανδία κυμαίνεται στο 14%, αντί στο 20-25%, είναι η άνευ προηγουμένου φυγή των νέων.
Στη Χώρα των Βάσκων πάλι, δεν παρατηρείται μαζική φυγή εργαζομένων και η ταξική πάλη έχει ενταθεί. Επιπλέον, ο αγώνας για εθνική απελευθέρωση συναντά την αμέριστη υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, οι οποίοι έχουν απογοητευθεί οικτρά από την πλήρη αποτυχία των πολιτικών της δεξιάς κυβέρνησης της Μαδρίτης. Ο συνδυασμός ταξικού και εθνικού αγώνα στη Χώρα των Βάσκων έχει σταθεί εμπόδιο στις όποιες συμφωνίες ξεπουλήματος που έχουν υπογραφεί από τα «μετριοπαθή» συνδικάτα. Η επιρροή των Επιτροπών Εργατών (CCOO), του Γενικού Συνδικάτου Εργαζομένων (UGT) και της μαχητικής LAB είναι απείρως μεγαλύτερη από αυτή των επισήμως αναγνωρισμένων συνδικάτων. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των νέων, μαχητικών οργανώσεων, στη Χώρα των Βάσκων, έχουν απελευθερώσει τους εργαζομένους της περιοχής από τη συγκεντρωτική δομή των γραφειοκρατικών συνδικάτων που, στην περίπτωση της Ιρλανδίας, έχουν κάνει απίστευτες υποχωρήσεις στις απαιτήσεις των πολυεθνικών.
Η εξέγερση της Χώρας των Βάσκων ενάντια στην κεντρική εξουσία της Μαδρίτης βασίζεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι αποτελεί μια από τις παραγωγικότερες και πλέον προηγμένες τεχνολογικά και κοινωνικά περιοχές της Ισπανίας. Η ανεργία βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα και ο μεγάλος αριθμός των τοπικά εκλεγμένων συμβουλίων, σε συνδυασμό με την μοναδική γλωσσική και πολιτιστική κληρονομιά, έχει δώσει στην περιοχή μεγαλύτερη πολιτική αυτονομία. Για το λόγο αυτό, πολλοί βλέπουν τη Χώρα των Βάσκων ως την «πολιτική αιχμή του δόρατος» στον αγώνα για απόκρουση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της ΕΕ και του ετοιμόρροπου καθεστώτος της Μαδρίτης.
Συμπεράσματα και πολιτικές προοπτικές
Αν οι σημερινές πολιτικές λιτότητας και οι τάσεις μετανάστευσης συνεχιστούν, η Ιρλανδία θα μετατραπεί σε μια κούφια χώρα, πλούσια σε ιστορικά μνημεία, μπαρ γεμάτα τουρίστες και αρχαίες εκκλησίες. Μια χώρα από την οποία θα λείπουν οι πιο φιλόδοξοι, καλύτερα εκπαιδευμένοι και καινοτόμοι εργαζόμενοι. Ένας αποβιομηχανοποιημένος φορολογικός παράδεισος, τα νησιά Καϊμάν του Βορείου Ατλαντικού.. Η Ιρλανδία θα μείνει στην ιστορία ως μια τραγική αποτυχία, απ’ όπου θα αποστέλλονται όμορφες καρτποστάλ από τουρίστες σε φτηνές διακοπές. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ακόμη ελπίδα καθώς το Σιν Φέιν, οι κομμουνιστές και οι αντιιμπεριαλιστές αγωνιστές ενώνονται με τους ανέργους και κακοπληρωμένους εργαζόμενους και φτιάχνουν νέες οργανώσεις βάσης.
Στην περίπτωση της Χώρας των Βάσκων, ο εθνικός και ταξικός αγώνας, σε συνδυασμό με την παράδοση των ισχυρών συνεταιρισμών και των συμβουλίων εργατών, δείχνει πως το σημερινό αντιδραστικό καθεστώς της Μαδρίτης μπορεί να ηττηθεί. Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για τις γενικές απεργίες και την αύξηση της εκλογικής δύναμης της, υπέρ της ανεξαρτησίας, αριστεράς στην περιοχή. Όπως δείχνει η πορεία των πραγμάτων, η Ισπανία αποσυντίθεται ως ενιαίο κράτος. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθούνται από τη Μαδρίτη έχουν καταστρέψει τους οικονομικούς δεσμούς μεταξύ των περιφερειών, έχουν διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό και έχουν ανοίξει διάπλατα το δρόμο στα μαζικά κοινωνικά κινήματα.
Μετάφραση: Dean M.

19:20Η χούντα Σαμαρά επεκτείνεται και στο διαδίκτυο

19:20Η χούντα Σαμαρά επεκτείνεται και στο διαδίκτυο
19 Ιουνίου 2013 headlines
Το troktiko.eu & η εφημερίδα «Το ΧΩΝΙ» ξεκινούν δικαστική διαμάχη με την ΕΕΤΤ και το υπουργείο οικονομικών για το nerit.gr

Την Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013 κατοχυρώσαμε ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ και ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ, ακολουθώντας απαρέγκλιτα την προβλεπόμενη διαδικασία το domain nerit.gr (Την ίδια μέρα, να θυμίσουμε, ο Κεδίκογλου είχε ανακοινώσει το όνομα του νέου δημόσιου οργανισμού που υποτίθεται ότι θα λειτουργούσαν άμεσα).
Η κατοχύρωση του nerit.gr από ιδιώτες φυσικά και αυτονόητα συνθλίβει τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί οργανωμένου σχεδίου αναδιάρθρωσης του δημόσιου φορέα Ραδιοτηλεόρασης καθώς και τους αστείους ισχυρισμούς τους ότι υπήρχε προετοιμασία πολλών εβδομάδων πριν την ανακοίνωση του κλεισίματος της ΕΡΤ.
Η κατοχύρωση του nerit.gr από ένα blog αποδεικνύει περίτρανα ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν απλά μια ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ που απαίτησε ελληνικό δημοσιοϋπαλληλικό αίμα και Σαμαράς και Στουρνάρας έτρεξαν να το δώσουν την επόμενη μέρα (ΑΜΕΣΑ και ΓΡΗΓΟΡΑ) με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Κανένα σχέδιο δεν είχαν. Έκλεισαν την ΕΡΤ γιατί μόνο έτσι θα μπορούσαν να διώξουν 2.500 δημοσίους υπαλλήλους που είχε ζητήσει η τρόικα και δεν είχε ετοιμάσει ακόμη ο Μανιτάκης. Είπαμε… απολύονται οι υπάλληλοι που υπηρετούν σε οργανισμούς που κλείνουν. Και ξεκινήσαμε με την ΕΡΤ. Τόσο απλό.
Αυτά ως προς την ουσία. Πάμε τώρα στο ρεπορτάζ…
Επειδή υπάρχουν και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι (όχι από αυτούς που απολύονται) που προκειμένου να εκτελέσουν την εντολή ενός υπουργού (ακόμη και παράνομη) είναι διατεθειμένοι να ξεχάσουν και τα ελληνικά που ξέρουν, έχει αξία να αναφέρουμε τα εξής:
Εκείνη την Τετάρτη, 12 Ιουνίου, μέσω της WEBTEC, εταιρείας με την οποία συνεργαζόμαστε, κατάφεραμε και κατοχύρωσαμε τη συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση (nerit.gr), επειδή ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Και ήταν ελεύθερη και διαθέσιμη επειδή μέχρι εκείνη τη στιγμή κανείς άλλος δεν είχε θελήσει να την κατοχυρώσει. Αν ήθελε, θα το είχε κάνει.
Άρα, εκείνη τη στιγμή που ο blogger του troktiko.eu μπήκε στη διαδικασία να κατοχυρώσει το nerit.gr, ήταν ο πρώτος Έλληνας που θέλησε να το κάνει. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Κεδίκογλου ή ο Στουρνάρας δεν είχαν δείξει την παραμικρή θέληση να το κατοχυρώσουν. Την παραμικρή… Ούτε αίτηση είχαν κάνει. Ούτε τη διαδικασία είχαν ξεκινήσει. Ούτε καν είχαν ρωτήσει πως γίνεται η κατοχύρωση. Τίποτα.
Από εκεί και πέρα, τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά. Το nerit.gr σε μια καθαρά συμβολική κίνηση αναμεταδίδει το κομμένο πρόγραμμα της ΕΡΤ, γίνεται διεθνές θέμα, παίζει παντού, δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις μέχρι την Παρασκευή το βράδυ οπότε η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) με μια «απίστευτη» απόφαση, που δεν στηρίζεται πουθενά και δεν έχει την παραμικρή νομική βάση, αποφάσισε να το κλείσει. Επειδή τους το ζήτησε ο Στουρνάρας.
Λοιπόν κύριοι, σας έχουμε νέα…
Από εχθές το βράδυ ο blogger του troktiko.eu που είχε κάνει την κατοχύρωση στο όνομά του μεταβίβασε το nerit.gr στη ΣΑΡΙΣΑ Ε.Π.Ε., την εταιρεία που εκδίδει την εφημερίδα το ΧΩΝΙ.
Αυτή τη στιγμή οι νομικοί της εφημερίδας «Το ΧΩΝΙ» μελετούν τα στοιχεία και ετοιμάζουν τη κοινή δικαστική αντεπίθεση μας. Θα κληθείτε σύντομα να δώσετε εξηγήσεις. Ακόμη και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, αν χρειαστεί.
Φυσικά το troktiko &  Το ΧΩΝΙ θα αναλάβουν τον «επικοινωνιακό πόλεμο».
Δεσμευόμαστε…
Δεν θα υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην μάθει για τη δεύτερη φασιστική κίνηση της κυβέρνησης αυτή τη φορά στο διαδίκτυο. Και ακριβώς επειδή έχει να κάνει με το διαδίκτυο, θα σας μισήσουν και ακόμη και οι δικοί σας οπαδοί. Όσοι δεν σας είπαν φασίστες με την ΕΡΤ, θα σας πουν τώρα.
Επαναλειτουργήστε το nerit.gr ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ, όπως ακριβώς το κλείσατε. Τόσο ΑΜΕΣΑ και ΓΡΗΓΟΡΑ.
Όταν ο κόσμος πληροφορηθεί για το πώς πήρε τις αποφάσεις του ο Πρόεδρος της ΕΕΤΤ βραδιάτικα… (με όλες τις λεπτομέρειες την Κυριακή Στο ΧΩΝΙ) θα γελάσει ο κάθε πικραμένος δημοκράτης (ακόμα και νεοδημοκράτης). Και μετά θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα μας πείσει η κυβέρνηση ότι δεν έχει επιβληθεί χούντα στην Ελλάδα, με «μαύρο» στην οθόνη και φασιστικό κλείσιμο site στο διαδίκτυο.
Αγαπητέ κύριε Στουρνάρα, που βρίσκεστε πίσω από όλα αυτά…
Αν νομίζετε ότι μπορείτε να κάνετε ό,τι γουστάρετε στο «τσιφλίκι» σας που λέγεται Ελλάδα, επειδή έτσι σας είπε η Μέρκελ, είστε βαθιά γελασμένος.
Το ίδιο να πείτε και στον Πρωθυπουργό σας.
Τα υπόλοιπα διαβάστε τα την Κυριακή Στο ΧΩΝΙ.

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Ο Σουν Τζου και ο κ. Σαμαράς

Ο Σουν Τζου και ο κ. Σαμαράς

Αρθρογράφος: 
Γιάννης Βαρουφάκης
Στην Τέχνη του Πολέμου ο Σουν Τζου προέτρεπε τον στρατηγό επιτιθέμενου στρατού, αφού περάσει τον ποταμό που τον χωρίζει από τα στρατεύματα στα οποία επιτίθεται, να κάψει στο διάβα του τη γέφυρα που μόλις χρησιμοποίησε. Καίγοντάς την, ο επιτιθέμενος στρατηγός δείχνει τόσο στους στρατιώτες του όσο και στον εχθρό ότι επιλέγει να στερήσει από τον στρατό του, και τον εαυτό του, το δικαίωμα της υποχώρησης – της φυγής. Βλέποντας τις φλόγες να καταπίνουν τη γέφυρα, οι στρατιώτες του καταλαβαίνουν με τρόμο ότι έχουν απολέσει τη δυνατότητα οπισθοχώρησης. Ότι η μόνη επιλογή που τους έμεινε είναι η μάχη μέχρι τελικής πτώσεως. Από την άλλη, ο εχθρός βλέπει την ίδια ακριβώς εικόνα και συνειδητοποιεί ότι οι επιτιθέμενοι θα πολεμήσουν λυσσαλέα, καθώς αυτο-στερήθηκαν τη διέξοδο διαφυγής.
Έτσι, χάνουν το ηθικό τους και είναι πολύ πιθανόν να τραπούν σε φυγή. Η πεμπτουσία της συμβουλής του Τζου βασίζεται σε ένα παράδοξο, το οποίο όμως, όσο περισσότερο το αναλύουμε, αποκαλύπτεται πως δεν είναι καθόλου, μα καθόλου παράδοξο: καλεί τον στρατηγό να καταστρέψει κάτι που έχει τεράστια αξία γι' αυτόν και τον στρατό του – μια γέφυρα που μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια στην περίπτωση που η επίθεσή τους απωθηθεί. Γιατί; Επειδή αυτή η καταστροφική πράξη, το κάψιμο της γέφυρας, (α) τρομοκρατεί τον αντίπαλο και (β) δίνει κίνητρο στους δικούς του στρατιώτες να παλέψουν σκληρότερα απ' ό,τι αν γνώριζαν ότι η γέφυρα είναι «εκεί», έτοιμη να τους «φυγαδέψει». 

Γυρνώντας στις «δικές» μας μάχες, πολλοί αναρωτιούνται τι μύγα τσίμπησε τον κ. Σαμαρά και προέβη στο αυταρχικό κλείσιμο της ΕΡΤ. «Δεν γνώριζε ότι θα είχε μεγάλο κόστος;» αναρωτιούνται φίλοι και αντίπαλοι του πρωθυπουργού. Από την πρώτη στιγμή που άκουσα τα περί λουκέτου στην ΕΡΤ μου ήρθε στον νου η τακτική της «καμένης γέφυρας» του Σουν Τζου. Αρνούμενος να αποδεχτώ την ερμηνεία ότι ο κ. Σαμαράς απλώς δεν φαντάστηκε τις αντιδράσεις που θα έχει η κίνησή του αυτή, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι κάποιος στενός του συνεργάτης, επηρεασμένος (έμμεσα ή άμεσα) από τον Σουν Τζου, του πρότεινε να χρησιμοποιήσει την ΕΡΤ ως τη γέφυρα που έπρεπε να καεί. Και εκείνος δέχτηκε τη λογική της συμβουλής. 

Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Σαμαράς γνώριζε πολύ καλά το τεράστιο πολιτικό κόστος του κλεισίματος της ΕΡΤ, τόσο για εκείνον όσο και για το κόμμα του. Όμως, ακριβώς όπως το κάψιμο της γέφυρας, οι μαύρες οθόνες πέτυχαν δύο πράγματα. Πρώτον, έβαλαν τον ίδιο και την περί αυτόν ομάδα νεοδημοκρατών σε θέση τέτοια ώστε να μην μπορούν να κάνουν πίσω – να είναι αδύνατον να υποχωρήσουν χωρίς να ηττηθούν κατά κράτος στον στίβο τόσο της κοινής γνώμης όσο και των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων. Δεύτερον, έδωσαν στον κ. Κουβέλη και στον κ. Βενιζέλο να καταλάβουν ότι, με τη γέφυρα καμένη, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει πίσω πια – οπότε εκείνοι να πανικοβληθούν (όπως ο αμυνόμενος στρατός που βλέπει να καίγεται η γέφυρα) και, υπό το καθεστώς αυτού του πανικού, να αποφασίσουν, με το πιστόλι στον κρόταφο, είτε να υποκύψουν στο κλείσιμο της ΕΡΤ (καταστρέφοντας όποιο ποσοστό της αξιοπιστίας τους απέναντι στους οπαδούς τους έχει επιβιώσει) είτε να τον ανατρέψουν, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κατέβει στις εκλογές ως ο ισχυρός άνδρας που τόλμησε και τον οποίον ανέτρεψαν «άτολμοι» εταίροι. 

Ο Σουν Τζου δεν μπορούσε βέβαια να εξασφαλίσει τη νίκη του επιτιθέμενου στρατηγού, καθώς οι αμυνόμενοι κάλλιστα μπορούσαν να επικρατήσουν την ώρα της μάχης, είτε η γέφυρα καιγόταν είτε όχι. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο θεωρητικός της στρατηγικής ήταν να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης του επιτιθέμενου στρατηγού, βοηθώντας τον να σπείρει τον πανικό στις γραμμές του εχθρού. Έτσι και στην περίπτωση του κ. Σαμαρά: το κλείσιμο της ΕΡΤ έσπειρε τον πανικό στα επιτελεία ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ., τους έσπασε το ηθικό, αυξάνοντας τις πιθανότητες να υποχωρήσουν άτακτα. Όπερ και εγένετο.  


Και μετά; Με τη γέφυρα καμένη, ο κ. Σαμαράς γνώριζε ότι θα αυτο-εγκλωβιζόταν σε μια επιθετική «στάση» που θα κατέληγε είτε σε εκλογές, είτε σε πλήρη σύνθλιψη των κ.κ. Βενιζέλου και Κουβέλη. Αντίθετα με την περίπτωση του στρατηγού, ο κ. Σαμαράς έπρεπε να υπολογίσει και μια σειρά άλλων, αστάθμητων παραγόντων. Ένας εξ αυτών ήταν το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφασή του μπορεί να θεωρηθεί, κατά μία άποψη, ένας από μηχανής θεός που ξαναχτίζει την καμένη γέφυρα. Δεν είναι η δική μου άποψη. Η γέφυρα μπορεί να αναδύθηκε, αλλά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός κ. Σαμαρά που υποχωρεί. Αν το κάνει, και τη χρησιμοποιήσει για να υποχωρήσει, απλώς θα έχει υπογράψει το πολιτικό του τέλος. Οι εταίροι του, ΔΗΜ.ΑΡ. και ΠΑΣΟΚ, θα βρουν την ευκαιρία να τον κυνηγήσουν, εγκλωβίζοντάς τον στο αδιέξοδο που βίωσε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 2011. 

Κλείνοντας, από τη μεριά όσων εξ ημών ενδιαφέρονται για την ουσία των πραγμάτων (και όχι για τους τακτικισμούς των πολιτικών μας), όλα αυτά αποδεικνύουν ένα: το σκάσιμο της φούσκας του greek success story!Με μία κίνηση, που μπορεί να του «βγει» πολιτικά, ο πρωθυπουργός δήλωσε ευθαρσώς ότι η εδώ και μήνες προβαλλόμενη αισιοδοξία δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό παίγνιο το οποίο θα διαλυόταν, όπως η φθινοπωρινή ομίχλη στον μεσημεριανό ήλιο. Γι' αυτό, πριν διαλυθεί αυτό το προπέτασμα ομιχλώδους αισιοδοξίας, και με στόχο να επεκτείνει τη θητεία του στο Μαξίμου, ο κ. Σαμαράς επέλεξε μια άλλη τακτική, αρχικώς εμπνευσμένη από έναν τετραπέρατο Κινέζο: τις μαύρες οθόνες στη δημόσια τηλεόραση.
Αναδημοσίευση απο το alfavita.gr
Το έστειλε ο Τάσος

ΕΛΜΕ Λάρισας:απαιτούμε την παραίτηση των αιρετών

Ανακοινώσεις
Ε.Λ.Μ.Ε.ΝΟΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΛΑΠΙΘΩΝ 6 – ΛΑΡΙΣΑ
ΤΗΛ: 2410-255694 - FAX: 2410-532357 41221 - ΛΑΡΙΣΑ
ΨΗΦΙΣΜΑ Γ.Σ. ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
Μετά τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στις εργασιακές μας σχέσεις προβάλλει επιτακτικά η αναγκαιότητα
ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού μας λόγου και η αποτελεσματικότητα της δράσης μας πρέπει άμεσα να επανακτηθούν. Η επομένη μεγάλη μάχη και σύγκρουση αφορά τη σύνταξη των ονομαστικών πινάκων για τις αναγκαστικές μεταθέσεις. Σύμφωνα με το ΠΔ που έχει δοθεί στη δημοσιότητα τα ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ αναλαμβάνουν το στυγερό ρόλο του θύτη των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Η μάχη μέσα στα ΠΥΣΔΕ , ΑΠΥΣΔΕ με τους άνισους συσχετισμούς και με το τον διαχειριστικό και δυστυχώς εκτελεστικό τους ρόλο καθίσταται αντικειμενικά αναποτελεσματική .Το ακόμη χειρότερο είναι ότι η συμμέτοχη των αιρετών στη σύνταξη των πινάκων ακόμα και από τη φάση της καταψήφισης δυστυχώς νομιμοποιεί την πράξη εκτοπισμού δεκάδων εκπαιδευτικών από το νομό μας και χιλιάδων πανελλαδικά. Κρίνουμε ότι σε πρώτη φάση η ΕΛΜΕ Λάρισας πρέπει να απαιτήσει από όλα τα μέλη των ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ να πάρουν εκ των πρότερων σαφή θέση ατομικά για το τι προτίθενται να πράξουν.
Απαιτούμε από όλους να συνταχθούν με το συνδικαλιστικό κίνημα και να μην γίνουν οι σφαγείς του κλάδου. Σε περίπτωση διαφαινόμενης αρνητικής πλειοψηφίας προχωράμε σε μέτρα αντίστασης και ανατροπής αυτής της σφαγής.
Απαιτούμε από τους αιρετούς των ΠΥΣΔΕ Λάρισας και ΑΠΥΣΔΕ Θεσσαλίας να παραιτηθούν οι ίδιοι καθώς και όλοι όσοι ακολουθούν ως αναπληρωματικοί. Το βήμα αυτό θα πρέπει να συνοδευτεί από τη μαζική εξέγερση του κλάδου που θα μπλοκάρει κάθε απόπειρα συνεδρίασης με αποκλεισμό των αντίστοιχων κτιρίων .
Αυτή η κίνηση μας πρέπει να προκαλέσει τον αναγκαίο συντονισμό όλης της Ελλάδας .Δίνουμε την πρώτη ουσιαστική σύγκρουση και πρέπει να την κερδίσουμε.
ΨΗΦΙΣΜΑ Γ.Σ.ΕΛΜΕ Λ.ΑΡΙΣΑΣ