ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΑ ΜΕΣΑ
Τον πρώτο χρόνο μετά τον πόλεμο σκεφτόμουν, καθώς και πολλοί άλλοι, πως οργανισμοί σαν την "Ένωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου" δεν είχαν καμιά αξία.
Δεν προχωρούσα τόσο μακριά, όσο μερικοί, που κατηγορούσαν αυτό τον οργανισμό, πώς ήταν ακόμα και βλαβερός, μιας και δημιουργούσε αυταπάτες, πως με τον τρόπο που ενεργούσε, θα ήταν τάχα δυνατό να ελέγξει κανείς αληθινά την τεράστια εξαθλίωση, την οποία (εξαθλίωση) προκαλεί η λαθεμένη οργάνωση της παραγωγής και που άρα, μονάχα η πιο ριζική αναδιοργάνωση τής παραγωγής είναι σε θέση να την εξαφανίσει.
Δεν ήθελα να πάω τόσο μακριά.
Κι εγώ, όμως, δεν περίμενα τίποτα απ' αυτό τον πασιφισμό, που ξεκινούσε να αγωνιστεί κατά του πολέμου, που είναι απλά και μόνο παρεπόμενο ορισμένων αιτίων, χωρίς καμιά προοπτική να αλλάξει κάτι στα αίτια του πολέμου, με τα πιο αδύναμα μέσα, όπως την άρνηση μεμονωμένων ατόμων να υπηρετήσουν στο στρατό.
Όταν μετά ήρθε ο φασισμός στη Γερμανία, είδαμε να μπαίνουν σε δράση οι μικρές και οι μεγάλες οργανώσεις για την καταπολέμηση της αδικίας.
Δεν προχώρησα τόσο πολύ, όσο προχώρησαν οι άλλοι στις μεγάλες οργανώσεις, αυτές που κατεύθυνση είχαν την αναδιοργάνωση τής κοινωνίας από τη βάση της, οι οποίες δεν έδιναν καμιά προοπτική για πολύν καιρό, όμως εγώ έβλεπα την επίμονη και σημαντική και ταπεινή δουλειά τέτοιων, συχνά περιφρονημένων οργανισμών, σαν την "Ένωση Δικαιωμάτων τού Ανθρώπου", που πραγματικά έσωσαν πολλούς ανθρώπους, που ξεσκέπαζαν με την αδύναμη φωνή τους αδιάκοπα και ακούραστα την αδικία και που έστελναν πολλούς πίσω στον αγώνα.
Είδαμε ακόμα, πως η αδικία δε μπορεί μονάχα να χτυπηθεί με τον πιο τελειωτικό τρόπο, δηλαδή με τον τρόπο πού ξεριζώνει μαζί και τις αιτίες της, παρά πως πρέπει να πολεμηθεί με όλους τους τρόπους, δηλαδή με όλα τα μέσα, ακόμα και τα πιο αδύναμα.
Γιατί χειρότερη απ' την αυταπάτη πως τάχα μπορούν νάααπομακρυνθούν οι συνέπειες των αιτίων της περιττής εξαθλίωσης, χωρίς να απομακρυνθούν τα ίδια τα αίτια, είναι η αυταπάτη, πως αυτά τα αίτια γίνεται να πολεμηθούν, χωρίς τις συνέπειες και χωριστά απ' αυτές και παραμελώντας τα αδύναμα, ακόμα και τα πιο αδύναμα μέσα.
Είδα πολλούς που η γνώση τους, η γνώση των κακών αιτίων, τους εμπόδισε να πολεμήσουν τις κακές συνέπειες.
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Το έστειλε η Λένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου