Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Νέα σχολική χρονιά: Τα σχολεία άνοιξαν, oι καθηγητές ήρθαν;

Νέα σχολική χρονιά: Τα σχολεία άνοιξαν, oι καθηγητές ήρθαν;


Σπασμωδικές κινήσεις και παλινωδίες από το υπουργείο Παιδείας
Του Τάσου Χατζηαναστασίου από τη Ρήξη φ. 107
Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς συντελείται εν μέσω εξαγγελιών για προσλήψεις χιλιάδων αναπληρωτών και δεσμεύσεων για μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών ύστερα από τέσσερα χρόνια. Κι όλα αυτά ενώ τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως στις λεγόμενες βασικές ειδικότητες των φιλολόγων, των μαθηματικών και των καθηγητών των φυσικών επιστημών υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε όλη την Ελλάδα.
Ένα πρώτο δείγμα της νευρικότητας, αν όχι του πανικού, που επικρατεί στο υπουργικό επιτελείο, αποτελεί το γεγονός ότι, με απόφαση με ημερομηνία 2 Σεπτεμβρίου 2014, ανατίθενται σε επιπλέον ειδικότητες τα μαθήματα που φαίνεται πως δεν θα μπορέσουν καλύψουν οι καθηγητές των ειδικοτήτων στις οποίες παρουσιάζεται έλλειμμα. Πιο κραυγαλέα περίπτωση, η εκ νέου ανάθεση του μαθήματος της ιστορίας, εκτός των φιλολόγων, στις ειδικότητες των κοινωνιολόγων, των νομικών, των θεολόγων και των ξενόγλωσσων φιλολογιών. Ανάλογη περίπτωση η ανάθεση του μαθήματος των μαθηματικών στους καθηγητές πληροφορικής και της φυσικής στους μαθηματικούς.
Όλες αυτές οι σπασμωδικές κινήσεις και παλινωδίες φανερώνουν πως οι εξαγγελίες για αθρόους διορισμούς μάλλον υπαγορεύονται από την πολιτική κουλτούρα του υπουργού, παρά στηρίζονται σε ρεαλιστικά δεδομένα. Ανάμεσα στις δεκάδες εξαγγελίες από τα ΜΜΕ, ξεχωρίζει και η δέσμευση για μη απόλυση των καθηγητών που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα, χωρίς όμως να υπάρχει η αντίστοιχη δέσμευση για επαναλειτουργία των τομέων και ειδικοτήτων της επαγγελματικής εκπαίδευσης, που έχουν εντελώς αυθαίρετα και αναιτιολόγητα καταργηθεί.
Σε ό,τι αφορά την ουσία της εκπαίδευσης, η «εκσυγχρονιστική» τάση, που το προηγούμενο διάστημα είχε την απόλυτη ηγεμονία στο περιεχόμενο σπουδών και στη διαμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων, όπως και στη διδακτική μέθοδο, έχει μεν υποστεί σημαντικά πλήγματα, κυρίως σε ό,τι αφορά το μάθημα της ιστορίας, αλλά και της λογοτεχνίας στο λύκειο, εξακολουθεί ωστόσο να ασκεί σημαντική επιρροή.
Οι δύο βασικοί άξονες αυτής της τάσης εξακολουθούν να είναι το σχολείο της αμάθειας και η αθρόα παραγωγή αστοιχείωτων νέων πολιτών, όπως επίσης ο αφελληνισμός στο περιεχόμενο των σπουδών και η απαξίωση του συλλογικού ήθους προς όφελος του ατομισμού και της ενίσχυσης του υπερεγώ των εφήβων.
Κοντά σε αυτές τις σταθερές έρχονται, μέσω της Τράπεζας Θεμάτων στα λύκεια, να ενισχυθούν ο ανταγωνισμός, η παπαγαλία και η απαξίωση κάθε γνώσης, δραστηριότητας ή ευαισθησίας που δεν αποτελούν εξεταστέα ύλη. Η επικράτηση του νέου θεσμού συντελεί στην ολοκλήρωση της ακύρωσης της αποστολής της Παιδείας ως διαδικασίας μετάδοσης στη νέα γενιά των γνώσεων, αξιών και γενικότερα των πολιτισμικών στοιχείων που έχουν παραχθεί σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, καθηγητές, δάσκαλοι, γονείς και μαθητές καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αν οι διαμαρτυρίες και οι διεκδικήσεις περιοριστούν στην απαίτηση για ευνοϊκότερες ρυθμίσεις σε ό,τι αφορά την προαγωγή από τη μία τάξη του λυκείου στην άλλη, το παιχνίδι έχει χαθεί, καθώς παίζεται για άλλη μια φορά στο επίπεδο που επιθυμεί η εξουσία, αυτό του σχολείου που απλώς χορηγεί πιστοποιητικά αμάθειας, αδιαφορίας και ανευθυνότητας και εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του «εκσυγχρονιστικού» λαϊκισμού που εκπροσωπεί ο νέος υπουργός.
Αντίθετα, η ανατρεπτική διέξοδος βρίσκεται στον αγώνα για να αποκτήσουν και πάλι η γνώση, ο πολιτισμός, η καλαισθησία, η αγάπη για τον τόπο, η συλλογικότητα και το δημοκρατικό αγωνιστικό ήθος την πρώτη θέση στην κλίμακα αξιών και στις προτεραιότητες της Παιδείας στη χώρα.
 
*φιλόλογος στο ΕΠΑΛ Ναυπλίου

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!


Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

 

 

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!

Η επίθεση συνεχίζεται χωρίς ανάπαυλα και το κίνημα παραμένει στην καραντίνα.

Η βαρβαρότητα θα ανατραπεί στους δρόμους!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Η αρχή της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκει τους εκπαιδευτικούς αλλά και όλο το λαό σε δεινή θέση. Και με την κυβέρνηση να έχει ψηφίσει στα καλοκαιρινά μουλωχτά πλήθος νέων αντιλαϊκών νόμων. Με τη φορομπηξία να συνεχίζεται, με την περίθαλψη να καταργείται, με τις συντάξεις να σφαγιάζονται, με τους πόρους της χώρας να ξεπουλιούνται. Και με νέο θεσμικό αντισυνδικαλιστικό πλαίσιο να ετοιμάζεται ενώ την ίδια ώρα φέρνουν στο φως τον νέο  Πειθαρχικό Κώδικα που τιμωρεί έως και ισόβια όποιον τολμήσει (δηλαδή κάθε λαϊκή εκδήλωση) να προσβάλλει το πολίτευμα (δηλαδή το καθεστώς της εξάρτησης και της εξαθλίωσης). Ακόμα και προκηρύξεις σαν και αυτή που κρατάτε. Και όλα αυτά στο διεθνές φόντο της έντασης των αντιθέσεων ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις , αντιθέσεις που ανάβουν όλο και πιο επικίνδυνες εστίες πολέμου σε όλο τον κόσμο . Κοντά στη «γειτονιά» μας η κρεατομηχανή του πολέμου κομματιάζει τους λαούς της Ουκρανίας, της Παλαιστίνης, της Μέσης Ανατολής. Δυστυχώς, ο κίνδυνος ενώ σήμερα μας ανησυχεί αν θα έχουμε δουλειά αύριο να μας ανησυχούν πολύ πιο θεμελιώδη πράγματα, όπως η ζωή και η ακεραιότητα μας, κάθε μέρα μεγαλώνει.

Στο χώρο της εκπαίδευσης

Οι συνάδελφοί μας που είναι σε διαθεσιμότητα παραμένουν σε ομηρία για να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν από την κυβέρνηση για επικοινωνιακούς λόγους, στο ενδεχόμενο εκλογών, η σφαγή των μαθητών μέσα από το νέο Λύκειο και την Τράπεζα Θεμάτων ολοκληρώνεται, θα κάνουν τα πρώτα τους βήματα οι διαδικασίες αξιολόγησης, πειθάρχησης και τρομοκράτησης του κλάδου αλλά και κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών (πλασάρονται μεταξύ ροπάλου και… καρότου από τη νέα ηγεσία). Βρίσκεται σε εξέλιξη μέσα από πλήθος δευτερεύουσες διατάξεις (μετακίνηση παντού, υποχρεωτικές μεταθέσεις κλπ), η παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών αλλά και η καλλιέργεια εμφύλιου πολέμου στους κόλπους μας. Aλήθεια,  πόσα νηπιαγωγεία πληρούν τους όρους της εγκυκλίου του 2013-που μην ξεχνάμε αυτή ήταν που άνοιξε την μεγάλη επίθεση που μετά στράφηκε στους καθηγητές-  για τους 25 μαθητές ανά τάξη; Στα δημοτικά με την ουσιαστική συρρίκνωση των ολοήμερων και το «κατέβασμα» των μόνιμων εκπαιδευτικών δημιουργείται ένα πλασματικό πλεόνασμα υποχρεωτικών μεταθέσεων εκεί που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα αλλά και ουσιαστική αύξηση ωραρίου με τον «χρόνο μελέτης»! Ολοκληρώνεται, επίσης, η διαγραφή φοιτητών που δεν έχουν τελειώσει σε έξι χρόνια τις σπουδές τους από τα Πανεπιστήμια, δημιουργώντας ασφυκτικό κλίμα και τρομοκράτηση στους εν ενεργεία φοιτητές.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

Η ανάγκη να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα είναι όρος ζωής. Όμως η απουσία σοβαρού και μαζικού κινήματος αντίστασης εδώ και δύο χρόνια (μετά τα μεγάλα  λαϊκά ξεσπάσματα των δύο πρώτων χρόνων των μνημονίων)  έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο στην επιβολή της. Γιατί (και με ευθύνη των ηγεσιών της αριστεράς) μας… ψεκάζουν. Όχι όμως με ηρεμιστικά αλλά με εκλογικές αυταπάτες. Γιατί από κανέναν σωτήρα δεν μπορούμε να περιμένουμε τη σωτηρία. Γιατί ενώ έπρεπε δύο φορές το 2013 να αντιμετωπίσουμε μετωπικά την αντιλαϊκή λαίλαπα με απεργιακή αναμέτρηση, οι ηγεσίες του κλάδου μας κάλυψαν το  πρόβλημα κάτω από το… χαλί και μας οδήγησαν (και με την αμφιθυμία, την σύγχυση ή την αδυναμία της αριστεράς)  στην αδιέξοδη γραμμή της «ανυπακοής» που στο τέλος μεταλλάχτηκε στο «εκτελώ και βγαίνω παραπονούμενος». Παρόλα αυτά πολλά σχολεία που υπέγραψαν τη δήλωση της διάτρητης και κακόφημης «αυτοαξιολόγησης».

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις απορίες, τις ενστάσεις και τις παρατηρήσεις αρκετών συναδέλφων όταν λένε «πώς να μιλήσεις τώρα για απεργία…». Πραγματικά πώς να μιλήσεις για απεργία όταν στα χρόνια των μεγάλων και εύκολων  λόγων χρησιμοποιούνταν σαν καραμέλα χωρίς ο κλάδος να προετοιμάζεται στη βάση του και μόνον όταν οι καθεστωτικές συνδικαλιστικές δυνάμεις «μας έκλειναν το μάτι», ενώ στα χρόνια των μνημονίων ξεχάστηκε γιατί τάχα δεν ήταν καιρός για κλαδικούς αγώνες, ή γίνονταν μετάθεση  του καθήκοντος στη «γενική  πολιτική απεργία διαρκείας»; Ποιος όμως θα την έκανε; Αν οι ηγεσίες του κλάδου μας (αυτοί που συγκυβερνούν δηλαδή) είναι δύο φορές πουλημένοι στο σύστημα γιατί τυπικά έχουν –έστω- ένα λόγο στον κλάδο να δώσουν, στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ είναι… τέσσερις!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

Όσοι σήμερα ύστερα από αυτά που έκαναν (ή δεν έκαναν!) επιχαίρουν για την αυτοεκπληρούμενη προφητεία και προτείνουν άλλους δρόμους-τάχα-  αντιμετώπισης της λαίλαπας που ζούμε, ψεύδονται. Γιατί κηρύσσουν την υποταγή στον αναπόφευκτο χαμό κάθε δικαιώματος, κάθε ελπίδας, τελικά της ζωής της ίδιας.

Η ανάγκη προετοιμασίας ενός μεγάλου απεργιακού αγώνα με διάρκεια και προοπτική είναι ο πραγματικός άλλος δρόμος για τον κλάδο μας. Η σύνδεση αυτού του αγώνα με τον γενικότερο λαϊκό ξεσηκωμό για το δικαίωμα στη ζωή που μας ανήκει,  ενάντια στην εξαθλίωση και τον πολεμικό όλεθρο που μας απειλεί είναι η πραγματική άλλη προοπτική.

Σε αυτή την προοπτική είναι ζωτική ανάγκη να κινηθούν κάθε αριστερή συνδικαλιστική δύναμη, κάθε μαχόμενη συλλογικότητα, κάθε συνάδελφος που ασφυκτιά μέσα σε αυτή την καταθλιπτική σιγή νεκροταφείου δικαιωμάτων και κατακτήσεων αλλά και ανυπαρξίας αγωνιστικής μαζικής και μαχητικής απάντησης .

 Σε μια κοινή δράση που οι κυβερνήσεις του συστήματος –περικυκλωμένες από τη λαϊκή οργή και χωρίς πια τις κοινωνικές του συμμαχίες- τρέμουν, γι ` αυτό και νομοθετούν φασιστικής έμπνευσης νόμους προκειμένου να εμποδίσουν  τον –αναπόφευκτο- λαϊκό ξεσηκωμό. Αν η απεργία είναι ένας «μάταιος δρόμος» γιατί να σκαρώνουν νόμους που ουσιαστικά την απαγορεύουν; Αν το σύστημα και το καθεστώς τους ένοιωθε τόσο σίγουρο γιατί καταστέλλει με βαριές ποινές την «απόπειρα  προσβολής» και απαγορεύει την κριτική;      Ο  λαός  μας -κομμάτι του οποίου είμαστε- δοκίμασε και έδωσε βροντερό παρόν στο σχολείο του μαζικού αγώνα , δοκιμάζει τώρα το αδιέξοδο «απουσιολόγιο» των εκλογικών αυταπατών και τις απογοητεύσεις που αυτές περιέχουν. Έχουμε όμως πολλά  ακόμα «σχολεία» παρατεταμένου αγώνα να γνωρίσουμε μέχρι να καταφέρουμε να σταματήσουμε αυτούς που δεν θα σταματήσουν αλλιώς!

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ     ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!

deltioake.blogspot.com                                                                          Σεπτέμβρης 2014- αρχή σχολικής χρονιάς.

 

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

 

Καλή Σχολική Χρονιά, σε όλους.Φωνάξτε την ευχή για να την πιστέψουμε…


                                                                                  Καρδίτσα    11-09-2014
 
     ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ                                                                                ΑΠ  92
 ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
      Ν.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ "Ν.ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ"
                                                                               Προς:  Μέλη του  Συλλόγου μας
                                                                                                    ΔΟΕ
                                                                                                    ΜΜΕ

10Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 
ΓΑΜΒΕΤΑ & ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ                 43100   ΚΑΡΔΙΤΣΑ
ΤΗΛ.& FAX: 24410 26074
 Email: Sekpekar@otenet.gr
               
 



 

 

 

 

            11ο  ενημερωτικό

 

Καλή Σχολική Χρονιά, σε όλους.

Φωνάξτε την ευχή για να την πιστέψουμε…

 

Συνάδελφοι,

Μια δύσκολη σχολική χρονιά ανοίγεται μπροστά μας. Το υπουργείο, πιστό στην πολιτική της τρόικας, προσπαθεί να «βαφτίσει το κρέας ψάρι». Δυστυχώς, δεν μπορεί να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα κάνοντας τα ίδια πράγματα!

Οι εκπαιδευτικοί, εκτός απ’ το ότι λείπουν κατά χιλιάδες (22.000 κενά μόνιμων εκπαιδευτικών σύμφωνα με το ΥΠΑΙΘ), είναι τσακισμένοι ψυχικά και οικονομικά.

Το ολοήμερο καρκινοβατεί και οι υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών είναι προ των πυλών (ΔΟΕ 1019/4-9-14). Παρ’ όλα αυτά, οι μεγαλοστομίες συνεχίζονται. Ας αναλογιστούμε: Πόσες τσάντες μείνανε στο σχολείο με το «νέο σχολείο» του ΥΠΑΙΘ; Πόσα παιδιά μειώσανε τις εξωσχολικές δραστηριότητες γιατί τις παρείχε το σχολείο; Όταν τα αναδεικνύαμε, ήμασταν οι κακοί και οι δύσπιστοι. Τώρα που τα βιώνουμε, αποκαλούνται «βελτιωτικές προσπάθειες» και το «νέο σχολείο» ονομάζεται «κοινωνικό σχολείο».

Η κατηγοριοποίηση – βαθμολόγηση, σχολείων και εκπαιδευτικών, προσπαθεί να επιβληθεί μέσα από κυβερνητικούς ελιγμούς, (ΔΟΕ 1020/5-9-14).

Οι κουτσουρεμένοι μισθοί απομειώνονται μέρα τη μέρα. Πάψαμε να ζούμε! Απλά επιβιώνουμε.

Συνάδελφοι, μας αξίζει μια τέτοια κατάσταση;

Αν δεν πιστέψουμε στη συλλογική αντίσταση και στην αλληλεγγύη, τίποτε δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Γι’ αυτό, ως ΔΣ, σας καλούμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να προασπίσουμε τις ζωές μας και τους μαθητές μας.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ στις 2-9-14, αποφασίσαμε τη συνάντηση με τους αιρετούς, αιτηθήκαμε συνάντηση με την Διευθύντρια (εκκρεμεί ο προσδιορισμός της από την ίδια) και προγραμματίσαμε ΓΣ προς το τέλος του μήνα.

Η κατάσταση στην Καρδίτσα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και προβλέψεις των αιρετών, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες για αναπλήρωση λόγω αδειών (αναρρωτικές, μακροχρόνιες κλπ) και τις επικείμενες συνταξιοδοτήσεις, έχει ως εξής:

·        10 κενά δασκάλων ΠΕ 70

·        3 κενά μουσικών  ΠΕ 16

·        7 κενά στην ειδική αγωγή

Σχετικά με την «αξιολόγηση», ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός, ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης να χαρακτηρίσει τις αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ παράνομες και καταχρηστικές και να επιτύχει την έκδοση δικαστικής απόφασης που να επιβάλλει την αναστολή εφαρμογής τους, έπεσε στο κενό. Τόσο η 2395/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όσο και η πιο πρόσφατη 4843/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών δικαίωσαν πανηγυρικά την ΑΔΕΔΥ.

  Η τελευταία απόφαση (21-8-2014) του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ σε ότι αφορά την εκπαίδευση αναφέρει ότι «το Γ.Σ. με ψήφους 45 Υπέρ και 20 παρόντες αποδέχθηκε την εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και με απόλυτη πλειοψηφία ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ  την προκήρυξη Απεργίας – Αποχής από όλες τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης (ΠΔ 152/13) των εκπαιδευτικών, αλλά και της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και κάθε διαδικασία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που πραγματοποιείται σε υλοποίηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου (ν. 4024/11, ν. 4142/13, ΠΔ 152/13, ν. 3848/10, ν. 3679/10)…η  απεργία θα εκκινήσει την 30η Αυγούστου 2014 έπειτα, δηλαδή, από την πάροδο τεσσάρων εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση εξωδίκου δηλώσεως της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στα αρμόδια Υπουργεία, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και λοιπές υπηρεσίες, δια της οποίας γνωστοποιούνται το περιεχόμενο της αποφάσεως αυτής και τα αιτήματα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., ενώ σε περίπτωση μη ικανοποίησης αυτών θα συνεχιστεί μέχρι τη λήξη της διαδικασίας αξιολόγησης...»

Το ΔΣ του Συλλόγου καλεί όλους τους συναδέλφους να αρνηθούν να υλοποιήσουν τους ολέθριους, για τη δημόσια εκπαίδευση, σχεδιασμούς της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ. Να μείνουν συνεπείς στο δρόμο που όλοι μαζί χαράξαμε με την ακύρωση στην πράξη – ευτελισμό της διαδικασίας της Α.Ε.Ε. αλλά και της δυναμικής στάσης αποχής των Διευθυντών των σχολικών μονάδων από τις επιμορφώσεις για την αξιολόγηση.

  Κανείς μας να μην υποβάλει φάκελο για την αξιολόγηση ώστε να  ακυρώσουμε τις προσπάθειες του ΥΠΑΙΘ για την επιβολή της αξιολόγησης των ποσοστώσεων και των απολύσεων. Οι αποφάσεις της Δ.Ο.Ε. και της ΑΔΕΔΥ παρέχουν πλήρη κάλυψη. Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Η απάντηση μας πρέπει να είναι δυναμική και η άρνηση ηχηρή.

Συνάδελφοι, σας καλούμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας και να συνεχίσουμε ό,τι σφυρηλατήσαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την περσινή χρονιά.

 

 

            Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος                                                    Ο Γραμματέας

Τάσος Γκαραγκάνης                                         Γιώργος Τσιτσιμπής

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Σφοδρές αντιδράσεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού


Σφοδρές αντιδράσεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού


 

Με το νέο νομοσχέδιο για το «Σύστημα Αμοιβών Νοσοκομείων» που προωθεί η άθλια κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δίνει τη χαριστική βολή στη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με το νέο νόμο, συστήνεται ιδιωτική ανώνυμη εταιρεία που θα «μαζεύει και θα μοιράζει το χρήμα» ανάμεσα στα δημόσια νοσοκομεία και τον ιδιωτικό τομέα περίθαλψης. Παραθέτουμε παρακάτω τα βασικά σημεία του νόμου:

1. «Εισάγεται στο χώρο της υγείας το Σύστημα Αμοιβών Νοσοκομείων (Σ.Α.Ν.). Είναι καθολικό σύστημα κατανομής αμοιβών, οικονομικών πόρων μεταξύ νοσοκομείων, δημόσιων και ιδιωτικών. Συστήνεται με το έκτο άρθρο του παρόντος νομικό πρόσωπο με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Ανώνυμη Εταιρεία».

Δηλαδή η χρηματοδότηση του ΕΣΥ παύει να είναι υποχρέωση του κράτους και εξαρτάται από τις αποφάσεις μιας ιδιωτικής εταιρείας. Η εταιρεία αυτή αποκτά υπερεξουσίες μεγαλύτερες πλέον και από το Υπουργείο Υγείας αφού θα μπορεί να κατευθύνει όλο το σύστημα υγείας, μέσω της χρηματοδότησης, του ελέγχου και της αξιολόγησης όλων των δομών περίθαλψης. Θεσπίζονταιιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αξιολόγησης και λειτουργίας. Με βάση αυτά θα χρηματοδοτούνται συγκεκριμένοι τομείς που θεωρούνται ως κερδοφόροι και θα υποχρηματοδοτούνται δομές που προορίζονται για κλείσιμο, είναι «κοστοβόρες», δεν πειθαρχούν στα αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια της Ε.Ε. ή δεν είναι ανταποδοτικές (δεν τα «παίρνουν» δηλ. όσο χρειάζεται από τον ασθενή). Έτσι, μέσω της επιλεκτικής χρηματοδότησης θα καθορίζεται ποιες δομές θα μπορούν να λειτουργούν και με τι όρους. Παράλληλα, με το νόμο αυτό, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας περίθαλψης αντιμετωπίζονται ενιαία και ισότιμα, σαν δυό καλοί ανταγωνιστές. Στην πράξη το «ιδιωτικό» και η υγεία του κέρδους επιβάλλονται όχι απλά ως «νόμιμες» αλλά ως κυρίαρχες επιλογές στο σύστημα υγείας. Δικαιούται βράβευσης και πλούσιας χρηματοδότησης, ενώ στο δημόσιο αξίζει μόνο βάλτωμα και τιμωρία.

2. «Το εποπτικό συμβούλιο μεριμνά για την επίτευξη της μέγιστης δυνατής αντιπροσώπευσης των ιδιωτικών κλινικών στα όργανα διοίκησης της Εταιρείας».

Ενθαρρύνεται έτσι η μέγιστη δυνατή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη διοίκηση της εταιρείας προκειμένου να κατευθύνονται οι αποφάσεις προς όφελος των επιχειρήσεων της περίθαλψης. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν τους ενδιαφέρει η κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού που μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο από ένα δημόσιο και καθολικό σύστημα υγείας. Αντίθετα, μετατρέπουν την υγεία σε ένα πεδίο άμεσης κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Εκμεταλλεύονται ακόμα και την αρρώστια και τον πόνο για να θησαυρίζουν οι ιδιωτικοί όμιλοι στην υγεία.

3. «Το μετοχικό κεφάλαιο τα εταιρείας ανέρχεται σε ένα εκατομμύριο ευρώ και καλύπτεται ολόκληρο από το ελληνικό δημόσιο. Σε περίπτωση μελλοντικής αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, το επιπλέον κεφάλαιο μπορούν να καταβάλλουν το ελληνικό δημόσιο, τα δημόσια νοσοκομεία, τα ασφαλιστικά ταμεία και οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις των ιδιωτικών κλινικών.»

Η χρηματοδότηση αυτής της ιδιωτικής εταιρείας θα προέρχεται από τον κρατικό προυπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το δημόσιο χρήμα δηλαδή. Το χρήμα του κρατικού προϋπολογισμού και των υγειονομικών κλάδων των ταμείων που προέρχεται από τον μόχθο, τους φόρους, τις εισφορές και τις αμέτρητες θυσίες των εργαζομένων. Όσο τέλος πάντων απέμεινε μετά τη λεηλασία των δημόσιων δαπανών και των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από εργοδότες, τράπεζες, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κρατικοδίαιτα λαμόγια που βαφτίζονται «επενδυτές». Έτσι σχεδιάζουν να ξεπεράσουν την κρίση τους, απομυζώντας σαν παράσιτα τους κόπους του λαού. Πρόκειται για τη ληστεία του αιώνα εις βάρος των εργαζομένων, που εξοντώνονται για να βγάλουν «αιματηρά πλεονάσματα», για να ξεπληρώνουν το χρέος στους τοκογλύφους και την «ανάπτυξη» του ιδιωτικού κεφαλαίου, όπως επιτάσσει η «αξιολόγηση» της τρόϊκα.

4. «Οι εκθέσεις ποιότητας και οικονομικού απολογισμού του κάθε νοσοκομείου θα παίξει σημαντικό ρόλο στην επιλογή του νοσοκομείου από τους ασθενείς στο μέλλον. Να συγκρίνουν διάφορα νοσοκομεία ως προς τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Η προοπτική αυτή προωθεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των νοσοκομείων και ωφελεί την υγεία στο σύνολό της».

Τα νοσοκομεία και όλοι οι φορείς περίθαλψης μετατρέπονται σε αυτοτελείς οικονομικές μονάδες, με ευθύνη προϋπολογισμών και εξεύρεσης εσόδων (χρεώνοντας τους ασθενείς - πελάτες) για να αντέξουν στον ανταγωνισμό. Τι λέει δηλ. η διαβολική νεοφιλελεύθερη λογική του Βορίδη και του Γρηγοράκου: Το κράτος χρεοκόπησε και δεν έχει λεφτά για την υγεία και άλλες κοινωνικές δαπάνες. Το ΕΣΥ και η δημόσια ΠΦΥ πρέπει να βρει χρηματοδότηση από άλλες πηγές. Επειδή όμως ακόμα ο «κόσμος δεν καταλαβαίνει» και το τίμιο υγειονομικό κίνημα αντιδρά και ζητά διαρκώς δημόσια ενίσχυση, δίνω όσα λεφτά απέμειναν στην Ανώνυμη Εταιρεία, για να φύγει από πάνω μας και το πολιτικό κόστος. Η εταιρεία με τη σειρά της θα κλείνει διαρκώς τη στρόφιγγα με αποτέλεσμα τα δημόσια νοσοκομεία και οι πρωτοβάθμιες υπηρεσίες ή να κλείνουν ή να ζητούν από τους ασθενείς να πληρώνουν τα νοσήλια και τους υγειονομικούς, γιατρούς και νοσηλευτές να συμπιέζουν κι άλλο τις αποδοχές τους. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται σαφώς ότι η ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει και τη μισθοδοσία των εργαζομένων έχοντας τη δυνατότητα να «κόβει και να ράβει» τις αμοιβές ανάλογα με τις αποφάσεις και τις ανάγκες των ιδιωτών. Ο μισθός του εργαζόμενου θα προσαρμόζεται στις εκάστοτε απαιτήσεις για μείωση του κόστους και διαρκώς θα συμπιέζεται προς τα κάτω.

Η πλήρης αγοραιοποίηση των υπηρεσιών υγείας και η ζούγκλα του ανταγωνισμού σε όλο της το μεγαλείο! Αυτή είναι η μάχη κατά του «κρατισμού» για την οποία πανηγυρίζει ο Σαμαράς!

5. «Για τη δημιουργία και τη διαρκή ανάπτυξη του Σ.Α.Ν. όλα τα δημόσια νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές τα χώρας αποστέλλουν στην Ε.Σ.Α.Ν.Α.Ε. σε ηλεκτρονική μορφή αρχείο με τα στοιχεία των ασθενών και τα ιατρικά και διοικητικά δεδομένα από το φάκελο νοσηλείας τους, όπως δεδομένα εισαγωγής, αιτία εισαγωγής, εξιτήριο και τα γενικά δεδομένα»

Τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΕΟΠΥΥ είναι υποχρεωμένοι να αποστέλλουν τα στοιχεία και το ιστορικό όλων των ασθενών! Δηλαδή μία ιδιωτική εταιρεία θα έχει στη διάθεση της το ιατρικό ιστορικό και τους φακέλους όλων των ασθενών και θα μπορεί να τα αξιοποιήσει πάλι εις όφελος των ιδιωτών.

6. Η εταιρεία θα κατανέμει αμοιβές βάσει του συστήματος των διαγνωστικά ομοιογενών ομάδων (Diagnosis Related Groups- DRG): «Κάθε ομάδα που καθορίζεται ως ομοιογενής προσδιορίζεται κατά κύριο λόγο με αναφορά στο κόστος της ιατρικής θεραπείας. Οι διάφορες υπηρεσίες που καθίστανται αναγκαίες για κάθε επιμέρους θεραπεία, σύμφωνα με την προσέγγιση των συστημάτων DRG δεν αποζημιώνονται με διακριτό τρόπο. Υπό το πρίσμα αυτό δεν πρόκειται για ένα σύστημα αμοιβής που προβλέπει αμοιβή ανά υπηρεσία. Η οικονομική του επίδραση συνίσταται στην καταβολή αμοιβής του μέσου κόστους της συγκεκριμένης ομοιογενούς ομάδας σε εθνικό επίπεδο.»

Δηλαδή η εταιρεία θα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει για κάθε ασθενή ένα μέσο κόστος που θα αντιστοιχεί στο νόσημα για το οποίο νοσηλεύτηκε. Δημιουργούνται για αυτό το λόγο ομοειδείς ομάδες νοσημάτων όπου θα «μετράνε» το μέσο χρόνο νοσηλείας, τη μέση ιατρική αμοιβή, τη μέση φαρμακευτική δαπάνη, το μέσο αναγκαίο χρόνο εργασίας των εργαζομένων στη βιομηχανία της υγείας. Αν κάποιος ασθενής υπερβεί αυτό το μέσο κόστος, τότε θα αναγκάζεται να το πληρώσει από τη τσέπη του. Διαφορετικά είτε θα υποθεραπεύεται, είτε θα εκδιώκεται από το νοσοκομείο σαν σκυλί. Ο μέσος όρος της αποζημίωσης θα είναι χαμηλός – και το αναγκαίο παραπάνω (σε νοσηλεία, φάρμακα, εξετάσεις, χειρουργεία, ιατρικές αμοιβές) θα το πληρώνει ο ασθενής. Αυτή είναι η μετάφραση του όρου «ορθολογικοποίηση του κόστους των διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων» που διαλαλούν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Για το σύγχρονο καπιταλισμό υπάρχουν ασθένειες και όχι ασθενείς, εμπορεύματα και όχι άνθρωποι! Στο βωμό του κέρδους ανατρέπεται πλήρως ακόμα και η Ιπποκράτεια αρχή ότι θεραπεύεται «ο άρρωστος και όχι η αρρώστια». Με τη μέτρηση της «αφηρημένης» ασθένειας και όχι του «συγκεκριμένου» ασθενή οι σύγχρονες πολυεθνικές της υγείας επιχειρούν να αποσπάσουν πιο αποτελεσματικά την υπεραξία, την κλεμμένη εργασία του γιατρού, του νοσηλευτή, του εργαζόμενου στην υγεία αλλά και του ίδιου του ασθενή, μέσω της λεηλασίας των χρημάτων που είχε στην άκρη ή στο ασφαλιστικό ταμείο κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Και το σχέδιο ολοκληρώνεται με την «ξεκάθαρη εξήγηση» προς το γιατρό: κατά την άσκηση του έργου σου θα ασχολείσαι στενά και μόνο με ότι έχει σχέση με το συγκεκριμένο νόσημα και αυστηρά μέσα στα πλαίσια των DRG. Όχι με τον ασθενή ως σύνολο. Με αυτό τον τρόπο οι γιατροί συνδέονται πιο άμεσα και οργανικά με την παγκόσμια βιομηχανία υγείας και τις επιχειρήσεις. Τα περίφημα DRG, αποτελούν τα «πρωτόκολλα» των πολυεθνικών του φαρμάκου και της ιατρικής τεχνολογίας που με βάση αυτά κατευθύνεται η κρατική χρηματοδότηση, η επιστημονική στρατηγική, η διάγνωση και η θεραπεία.

Εκτός όμως όλων αυτών κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η «αντιπολίτευση» που ασκούν στο ν/σχέδιο διάφορα κόμματα και πολιτικοί παράγοντες κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην προπαρασκευαστική επιτροπή της Βουλής: Για το αν εντάσσεται στο Γερμανικό ή το Αυστραλιανό μοντέλο, για αν θα έχει πλειοψηφία μετοχών το κράτος ή όχι (το ιδιωτικοποιημένο κράτος!), για το ποσοστό των μετοχών που θα κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό καταλάβανε από το ν/σχέδιο ή το θέατρο που παίζουν έχει ξεπεράσει κάθε όριο;

ΜΕ ΠΑΝΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΥΠΟΤΑΣΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!




Ενισχυμένα αστυνομικά μέτρα ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς


αναρτήθηκε πριν λίγο στο enikos.gr... 

Ενισχυμένα αστυνομικά μέτρα ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς
Ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό, που περιλαμβάνει τη λήψη αυξημένων μέτρων αστυνόμευσης και επιτήρησης, με στόχο την ασφάλεια των σχολικών συγκροτημάτων και την προστασία της μαθητικής κοινότητας, έχει καταρτίσει το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.
Στο πλαίσιο αυτό, έχουν δοθεί σε όλες τις αρμόδιες αστυνομικές Υπηρεσίες της χώρας ειδικότερες εντολές και οδηγίες, που αποσκοπούν, κυρίως:
- Στη συνεχή και ουσιαστική επιτήρηση των σχολικών συγκροτημάτων ή μεμονωμένων σχολείων, όλο το 24ωρο και, κυρίως, κατά τις νυκτερινές ώρες, καθώς και τις ημέρες που δεν λειτουργούν, για την πρόληψη και αποτροπή κάθε έκνομης ενέργειας, μέσω πεζών και εποχούμενων περιπολιών Τάξης, Άμεσης Δράσης και Δίκυκλης Αστυνόμευσης (ΔΙ.ΑΣ).
- Στη δραστηριοποίηση συνεργείων αστυνομικών ελέγχων σε σημεία και περιοχές πλησίον σχολικών συγκροτημάτων, για τη διενέργεια συστηματικών ελέγχων – προσαγωγών υπόπτων ατόμων και οχημάτων.
- Στη διενέργεια εντατικών ελέγχων στα κυλικεία των σχολείων και αυστηρή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας σε κάθε περίπτωση, εστιάζοντας στις παραβάσεις που σχετίζονται με τη νομιμότητα λειτουργίας τους, την πώληση των προβλεπόμενων από τη νομοθεσία ειδών, την ύπαρξη βιβλιαρίων υγείας, κλπ, για την προστασία της υγείας των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
- Στην πραγματοποίηση ελέγχων σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργούν πλησίον ή πέριξ των σχολείων (καφετέριες, μπαρ, αναψυκτήρια, internet cafe, κ.ά.), καθώς, επίσης, σε καντίνες ή πλανόδιους μικροπωλητές, που βρίσκονται ή δραστηριοποιούνται κοντά σε αυτά.
- Στη διενέργεια ανάλογων ελέγχων σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργούν σε τόπους προορισμού σχολικών εκδρομών, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στη βεβαίωση παραβάσεων που αφορούν την είσοδο και παραμονή σε αυτά, καθώς, επίσης και την κατανάλωση αλκοόλ από τους μαθητές.
- Στον αυστηρό έλεγχο των τουριστικών καταλυμάτων και λοιπών επιχειρήσεων στους ανωτέρω προορισμούς, με σκοπό την παροχή αναβαθμισμένων υπηρεσιών προς τους μαθητές και εξασφάλιση συνθηκών ασφαλούς διαμονής τους.
- Στην επιτήρηση πλατειών, αθλητικών εγκαταστάσεων, πάρκων, κλπ χώρων, όπου κινούνται μαθητές, για την προστασία τους με την πραγματοποίηση προληπτικών ελέγχων υπόπτων ατόμων.
Το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, εφαρμόζοντας τη δέσμη των μέτρων αυτών, επιδιώκει την παροχή των απαιτούμενων συνθηκών ασφάλειας, που είναι απαραίτητες για την απρόσκοπτη και εύρυθμη λειτουργία των σχολείων της χώρας.


Στέλιος Αναστασόπουλος

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ των αιρετών του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας Γεωργίας Αμπατζή και Χρήστου Καρακώστα,


ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ των αιρετών του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας

Γεωργίας Αμπατζή και Χρήστου Καρακώστα,

εκπροσώπων της Εκπαιδευτικής Δράσης

 

Καρδίτσα 6/9/2014

Συναδέλφισσες/συνάδελφοι,

Σχετικά με τα θέματα ημερήσιας διάταξης και τις αποφάσεις που πάρθηκαν στη 17η συνεδρίαση του ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας, σας ενημερώνουμε για τα παρακάτω:

1.      Αίτηση-ένσταση εκπαιδευτικού επί των μεταθέσεων και των οργανικών κενών του κλάδου ΠΕ14 Δ.Ε. Καρδίτσας. Εξετάστηκε ένσταση συναδέλφου Γεωπόνου που έθετε δύο βασικά ερωτήματα: α) γιατί δεν αποδόθηκε οργανικό κενό κλάδου ΠΕ14 στον πίνακα κενών-πλεονασμάτων για μεταθέσεις και β) με ποιον τρόπο θα καλυφθούν οι ώρες διδασκαλίας στους τομείς Γεωπονίας. Ταχθήκαμε υπέρ του συναδέλφου διότι, σύμφωνα με τον αλγόριθμο υπολογισμού, τα κενά του πίνακα κενών-πλεονασμάτων στην ειδικότητα Γεωπόνων ήταν -1.7 και η τελική εκτίμηση του ΠΥΣΔΕ ήταν 0. Δηλαδή, μηδενίστηκε από την πλειοψηφία του ΠΥΣΔΕ το κενό στην ειδικότητα ΠΕ14. Να υπενθυμίσουμε πως είχαμε καταψηφίσει τους πίνακες κενών-πλεονασμάτων με δήλωση που καταθέσαμε στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο στις 30-6-2014. Η ένσταση απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία (4-1).

2.      Αιτήσεις εκπαιδευτικών Δ.Ε. Καρδίτσας για τυχόν λάθη ή παραλείψεις του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και οριστικοποίηση των αποφάσεων οργανικής τοποθέτησης εκπ/κών σε σχολικές μονάδες Δ.Ε. Καρδίτσας.

Α) Απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία (4-1) ένσταση συναδέλφων ειδικότητας ΠΕ18.16 που ζητούσαν να τοποθετηθούν σε οργανικό κενό της ενοποιημένης ειδικότητας ΠΕ18.12,16 (κωδικός ενοποιημένης ειδικότητας 40). Σύμφωνα με τις αναθέσεις μαθημάτων που ορίζει το Υπουργείο, δεν προκύπτουν ώρες Α’ ανάθεσης στην ειδικότητα ΠΕ18.16 ώστε να μπορέσει να γίνει απόδοση οργανικής θέσης.  Μειοψήφησε ο αιρετός της ΔΑΚΕ.

Β) Εξετάστηκε ένσταση συναδέλφου ΠΕ15, που ζητούσε να μην αποδοθεί  η οργανική θέση που προέκυψε σε σχολική μονάδα ύστερα από βελτίωση. Η ένσταση απορρίφθηκε ομόφωνα.

3.      Γνωμοδότηση για τη συνάφεια Μεταπτυχιακών Τίτλων Σπουδών εκπ/κών Δ.Ε. Καρδίτσας με το αντικείμενο απασχόλησής τους. Εξετάστηκε μία (1) αίτηση συναδέλφου και ζητήθηκε να προσκομιστούν επιπλέον έγγραφα προκειμένου να εξεταστεί η συνάφεια.

4.      Προσωρινές τοποθετήσεις αποσπασμένων εκπ/κών σε σχολικές μονάδες Δ.Ε. Καρδίτσας. Ο πίνακας προσωρινών τοποθετήσεων εκπαιδευτικών που έχουν έρθει με απόσπαση από άλλο ΠΥΣΔΕ είναι αναρτημένος στην ιστοσελίδα της ΔΔΕ Καρδίτσας (http://dide.kar.sch.gr/site/)

 

Καλούνται οι συνάδελφοι που είναι υπεράριθμοι, για συμπλήρωση ωραρίου, στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ, αποσπασμένοι, να υποβάλουν αιτήσεις τοποθέτησης μέχρι και την Δευτέρα 08-09-2014. Τα λειτουργικά κενά και πλεονάσματα είναι αναρτημένα στο site της Διεύθυνσης (http://dide.kar.sch.gr/site/).

Επειδή τα κενά και πλεονάσματα ενδέχεται να τροποποιηθούν, καλούνται οι συνάδελφοι να δηλώνουν τις προτιμήσεις τους βάσει επιθυμιών τους.

Σειρά προτεραιότητας για την πλήρωση λειτουργικών κενών έχουν αρχικά όλοι όσοι ανήκουν οργανικά στο ΠΥΣΔΕ με την εξής σειρά: Υπεράριθμοι, Συμπλήρωση Ωραρίου, Διάθεση του ΠΥΣΔΕ. Η τοποθέτηση γίνεται με τη σειρά προτίμησης και το σύνολο των μονάδων μετάθεσης. Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία τοποθέτησης των οργανικά ανηκόντων εκπαιδευτικών, τοποθετούνται σε εναπομείναντα λειτουργικά κενά οι αποσπασμένοι εντός και εκτός του ΠΥΣΔΕ συγκρινόμενοι μεταξύ τους βάσει των μορίων απόσπασης.

Χρήστος Καρακώστας
Αιρετό Αναπληρωματικό Μέλος
τηλ. 6944473002

Γεωργία Αμπατζή
Αιρετό Τακτικό μέλος
τηλ. 6986646158



 

 

 

 

Εκπρόσωποι της Εκπαιδευτικής Δράσης

“Και τι θα έπρεπε να κάνουμε τώρα;’’


“Και τι θα έπρεπε να κάνουμε τώρα;’’

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko


Γελοιογραφία για την εξέγερση της Κρήτης ενάντια στους φόρους το 1928

Πρώτο: Εγώ δεν δέχομαι ότι η Ελλάδα υπερφορολογείται», έλεγε τον περασμένο Νοέμβρη ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο Γιάννης Στουρνάρας. Λίγο αργότερα δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Ιδού τα στοιχεία:
·       Οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα είναι υψηλότεροι από το μέσο όρο όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
·         Παρ’ ότι τα λαϊκά εισοδήματα συγκριτικά με το 2010 έχουν συρρικνωθεί κατά 50%, η φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων έχει αυξηθεί έως και 700% (!) και των ελεύθερων επαγγελματιών έως και 900%!
·         Ο ΦΠΑ αυξήθηκε από το 2010 τέσσερις φορές.
·         Οι φόροι στα καύσιμα έχουν αυξηθεί τρεις φορές.
·         Εξαιτίας ενός και μόνο γεγονότος, της αύξησης των φορολογικών συντελεστών στο πετρέλαιο θέρμανσης, η λαϊκή οικογένεια επιβαρύνθηκε με αύξηση των φόρων κατά 450%!

Δεύτερο: Σύμφωνα με την άποψη που η πατρότητά της αποδίδεται στον βουλευτή Επικρατείας και στενότατο συνεργάτη του κ.Σαμαρά, τον κ.Χρύσανθο Λαζαρίδη, «ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας καταπληκτικός φόρος»!
Το καταπληκτικό με τον «καταπληκτικό» αυτό φόρο - που έχει αλαλιάσει το πανελλήνιο - είναι ότι ήρθε να προστεθεί σε μια στιγμή που οι φόροι επί των ακινήτων (σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού) είχαν ήδη επταπλασιαστεί…

Τρίτο: Στην Ελλάδα, όπου ο λαός «υποφορολογείται» και στην οποία επιβάλλονται «καταπληκτικοί φόροι» (όπως ο ΕΝΦΙΑ), συμβαίνουν τα εξής… «καταπληκτικά»:
Προ Μνημονίων: Σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 στην Ελλάδα η πραγματική φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη των «εχόντων και κατεχόντων» δεν ξεπερνούσε το 15,9%. Την ίδια στιγμή η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας ήταν στο 35,1%. Με άλλα λόγια η φοροληστεία δεν είναι μια εφεύρεση των Μνημονίων. Αποτελεί καθεστώς διαρκείας: Από την προ Μνημονίων εποχή, ήδη, η εργασία εφορολογείτο στην Ελλάδα κατά τρεις φορές περισσότερο απ΄ ότι φορολογείτο το κεφάλαιο.
Μετά Μνημονίων: Οι φόροι που πλήρωναν τα Νομικά Πρόσωπα το 2004 ανέρχονταν στο 25,7% του συνόλου των άμεσων φόρων. Δέκα χρόνια μετά, και συγκεκριμένα όπως αποτυπώθηκε στον προϋπολογισμό του 2013 οι φόροι που πλήρωσαν τα Νομικά Πρόσωπα δεν ξεπέρασαν το 8,2% του συνόλου των άμεσων φόρων. Με άλλα λόγια: Οι φόροι που πληρώνουν τραπεζίτες, βιομήχανοι, εργολάβοι και λοιποί «αναξιοπαθούντες» έχουν μειωθεί κατά 3 φορές, την ίδια περίοδο που οι φόροι επί των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και εν γένει των λαικών στρωμάτων έχουν αυξηθεί κατά 7 και 9 φορές!

Τέταρτο: Στην Ελλάδα που «δεν υπερφορολογείται», από το 2004 έως και το 2014 (Προϋπολογισμός 2014, πίνακας 3.6, σελίδα 82), οι φόροι που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν πληρωθεί από τα λαϊκά στρώματα ανέρχονται αθροιστικά στα 513,243 δισ. ευρώ!
Επειδή το παραμύθι με τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων έπαψε να έχει δράκο (σσ: άλλωστε το κατ’ έτος κονδύλι για μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο δεν ξεπέρασε ποτέ στο συγκεκριμένο διάστημα τα 23 δισ. ευρώ ενώ φέτος έχει πέσει στα 17 δισ. ευρώ), επειδή επίσης στην χώρα αυτή η αγοραστική δύναμη των μισθών είχε κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ’80 πριν ακόμα εμφανιστεί η κρίση, κι επειδή η Ελλάδα των ράντζων στα νοσοκομεία και του πακτωλού στην παραπαιδεία είναι σε όλους γνωστή, το ερώτημα ζητά επίμονα απάντηση: Τα λεφτά του ελληνικού λαού που έχουν πάει; Τους φόρους που πληρώνει ο ελληνικός λαός ποιος τους υπεξαιρεί; Το πάνω από μισό τρισεκατομμύριο ευρώ σε φόρους που πλήρωσαν σε μια δεκαετία οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι βιοπαλαιστές, που πήγαν; Γιατί σε μισθούς, σε Υγεία και σε Παιδεία δεν πήγαν…
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι που η κυβέρνηση απαιτεί εντός του 2014 την καταβολή επιπλέον φόρων ύψους 11 δισ. ευρώ από τα υποζύγια. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι που με τον προϋπολογισμό του 2014 εκτίναξε τους φόρους πάνω στην ακίνητη περιουσία στα 3,9 δισ. ευρώ! Τα όσα συμβαίνουν με τον ΕΝΦΙΑ, λοιπόν, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου «υπολογιστικού λάθους». Είναι το αποτέλεσμα μιας στυγνής πολιτικής που ενσυνείδητα και αδυσώπητα επιβάλλουν οι κυβερνώντες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το ζήτημα που τίθεται είναι κεφαλαιώδες: Τι πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός; Ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο άνεργος, ο απολυμένος, ο «απασχολήσιμος», ο μεροκαματιάρης έχει «υποχρέωση» να πληρώνει; Κι αν δεν πληρώνει τότε είναι «αντικοινωνικό στοιχείο» και «φοροφυγάς»;
Μα πριν αποδοθούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί θα πρέπει οι κάθε λογής εισαγγελείς να απαντήσουν:
α) Που έχει πάει ο κανόνας που έθετε ο Άνταμ Σμιθ, δηλαδή ο ίδιος ο πατέρας του συστήματος τους, του καπιταλισμού, ο οποίος έλεγε: «Οι φόροι θα πρέπει να αντιστοιχούν στη φοροδοτική ικανότητα του ατόμου, και επιπλέον θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, ευκόλως βεβαιούμενοι και αποδοτικοί».
β) Τι γίνεται αν το «υποζύγιο» δεν έχει πια να πληρώνει.
γ) Ακόμα και στην περίπτωση που υποθέσουμε ότι ο μεροκαματιάρης συνεχίζει να διατηρεί ελάχιστη φοροδοτική δυνατότητα, πόσο «νόμιμο» είναι να υποβάλλεται σε ένα όλο και πιο άδικο καθεστώς φορολογικής λεηλασίας.
δ - και κυριότερο) Ποια είναι μεγαλύτερη υποχρέωση για τον άνθρωπο του μόχθου: Να πληρώσει τον άδικο και δυσβάσταχτο φόρο ή να κρατηθεί στη ζωή και να πασχίσει με τα λίγα που έχει να συντηρήσει την οικογένεια και τα παιδιά του αντί να τα δώσει στην εφορία;
Τα ερωτήματα αυτά, στην Ελλάδα των 4 εκατομμυρίων ανθρώπων που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, μόνο ρητορικά δεν είναι.

Αν κοιτάξει κανείς πίσω στην Ιστορία θα πει ότι σήμερα απέχουμε πολύ από το 1928. Ήταν τότε που οι Κρητικοί ξεσηκώθηκαν κατά των φόρων, αρνήθηκαν την άγρια φορολογία που είχε επιβληθεί με πρόσχημα τα δάνεια από το εξωτερικό, αποκήρυξαν τους κυβερνητικούς βουλευτές που αποφάσιζαν όλο και σκληρότερα μέτρα σε βάρος των φτωχών και ανέτρεψαν δύο συμμαχικές, πολυκομματικές κυβερνήσεις...
Απέχουμε ακόμα περισσότερο από το μακρινό 1192 της εξέγερσης των κατοίκων της Λευκωσίας. Πάλι λόγω των φόρων που καλούνταν να πληρώσουν στο Τάγμα των Ναϊτών που είχε αγοράσει το νησί από τον βασιλιά την Αγγλίας. Το αποτέλεσμα εκείνης της εξέγερσης ήταν και η διακοπή του ξεπουλήματος του νησιού…
Όμως, πόσο απέχουμε, πραγματικά, όσον αφορά την φορομπηχτική τακτική στην Ελλάδα του 2014, από εκείνη που επικρατούσε στην Ευρώπη του Μεσαίωνα; Ήταν τότε που σύμφωνα με το «Οικονομολογικόν εγχειρίδιον» του Joseph Garnier («Το Χωνί», 31/8/2012, Δ.Καζάκης) οι εξέχοντες άνακτες και οι αυλικοί τους υποστήριζαν ότι «αν (το λαό) δεν τον καταθλίβουν οι επιβαρύνοντες φόροι, τότε θα γίνει αυθάδης» και ότι «πρέπει να κρατάμε φορτωμένο το μουλάρι για να το εμποδίσουμε να κλωτσάει»!
Πόσο απέχουμε στην Ελλάδα του 2014 από το περιβάλλον που επικρατούσε στο δικαστήριο της Κολωνίας το 1849; Ήταν το δικαστήριο που αθώωσε τον Μαρξ από τις κατηγορίες που του είχε προσάψει η γερμανική κυβέρνηση, όταν στην «Εφημερίδα του Ρήνου» που εξέδιδε, έγραφε: «Και τι θα έπρεπε να κάνουμε τώρα; Θα έπρεπε να αρνηθούμε να πληρώνουμε φόρους (…). Η άρνηση πληρωμής φόρων είναι το καθήκον κάθε πολίτη».

Και, τελικά, ποιανού επίτευγμα είναι, αν όχι της κυβέρνησης, δυο αιώνες μετά να ακούγεται τόσο επίκαιρη η κριτική του Μαρξ στην φορολογική πολιτική της κυβέρνησης της Γερμανίας στα 1848, για την οποία έλεγε ότι «στοχεύει στην επιβολή στην κοινωνία νόμων που έχουν καταδικαστεί από τις συνθήκες ζωής αυτής της κοινωνίας· στοχεύει στη διατήρηση νομοθετών που ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα· επιδιώκει να καταχραστεί την πολιτική εξουσία για να θέσει τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας πάνω από τα συμφέροντα της πλειοψηφίας…».