Συνέντευξη του Γιώργου Καραμπελιά στον Γ.Ντάσκα

Εσωτερικά ομόλογα: Προδοσία και ανικανότητα

Δημοσιεύτηκε από τον Πάνος [admin] στις 24/1/12 (75 Αναγνώσεις)

Εσωτερικά ομόλογα: Προδοσία και ανικανότητα
Ο Γιώργης Καραμπελιάς ξεσπαθώνει και κόβει κεφάλια ζητώντας ΡΗΞΗ για να αλλάξει ΑΡΔΗΝ το σκηνικό

Συνέντευξη του Γιώργου Καραμπελιά [στον Γιάννη Nτάσκα - εφημερίδα «Παρασκήνιο»]

 

Γιώργης Καραμπελιάς πήρε τα όπλο του… Και φαίνεται ότι εκφράζει την πλειοψηφία των Ελλήνων με όσα λέει με το γνωστό μοναδικό κοφτερό του λόγο. Για τον «δόλιο-βλάκα», για τους προσκυνημένους της ελίτ-αλήτ, για το ξεπούλημα της χώρας από «προδότες ανίκανους», αυτούς που δεν διστάζουν να ασελγούν και στα ιερά και όσια της αιματηρής Ιστορίας μας. Τον συναντήσαμε στο «Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο» του στα Εξάρχεια. Μόλις τελείωσε το βιβλίο του «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο». Απολαύστε τον λόγο του:

Γ. Ν. Η πρόταση που κάνατε για εσωτερικό ομολογιακό δάνειο πόσο ρεαλιστική είναι για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας;

Γ. Κ. Θα έλεγα ότι από την αρχή της κρίσης ήταν η ρεαλιστικότερη. Η πιο φυσιολογική αντίδραση όταν κάποιος αντιμετωπίζει κρίση είναι να βρει τα εφόδια εκείνα που θα του επιτρέψουν να επιβιώσει. Και ένας άνθρωπος ή μια οικογένεια, που απειλείται – το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να συλλέξει αποθέματα, να βάλει κάτι στην άκρη για να μπορέσει να την βγάλει…
Η κυβέρνηση από την αρχή έκανε το αντίθετο. Άρχισε να ξεπουλάει αυτά ακριβώς που θα μπορούσαν να ήταν τα εφόδιά μας απέναντι στην κρίση. Ξέρετε πώς λέγεται αυτό; Προδοσία. και ανικανότητα. (Γιατί το παιγνίδι ήταν στημένο αλλά είναι και ανίκανοι. Και ο λαός μας έχει μια λέξη για κάτι τέτοιους, τους λέει «κουτοπόνηρους».). Είναι και προδότες και ανίκανοι.
Εάν είχαμε κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση*, αν δηλαδή, είχαμε εξ αρχής προσφύγει σε κάποιο εσωτερικό δάνειο με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, δηλαδή πρώτα να συμμετάσχουν οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, θα είχαμε βρει διαθέσιμους πόρους, και θα είχαμε πολύ μεγαλύτερη ευκολία κινήσεων και διαπραγματευτική ισχύ. Και δεν θα έφευγαν τα χρήματα στις Ελβετίες, αλλά όλοι θα δάνειζαν την ίδια τους τη χώρα. Δεν θα μπορούσαν να μας εκβιάζουν με βάση το αν θα μας δώσουν τη δόση – που σήμερα το κάνουν λες και είμαστε πρεζόνια… Ούτε, βέβαια, και να μας ζητάνε να ξεβρακωθούμε για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους. Ακόμα και ένα αναπτυξιακό σχέδιο ανοικοδόμησης θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει, να ανασυγκροτήσουμε τον παραγωγικό ιστό, τη δημόσια υγεία κ.ο.κ. ώστε να καταπολεμήσουμε τις κύριες πλευρές της κρίσης, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση και την ανεργία…
Πολλοί πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι ανέφικτα. Τους απαντάω ότι έχουν ήδη γίνει στο Βέλγιο, όπου η κυβέρνηση περίμενε να μαζέψει διακόσια εκατομμύρια, και μάζεψε 5,7 δισεκατομμύρια τον περασμένο Νοέμβριο, ή στην Ιταλία… Αλλά εδώ, επειδή ακριβώς το καθεστώς μας έχει εθίσει στην αδικία, την ατιμωρησία και την ανευθυνοποίηση έχουμε πάψει να πιστεύουμε στην αλληλεγγύη, στη δύναμη που έχουμε ως λαός, στο τι μπορεί να κάνει αυτός ο λαός σαν ενωθεί…

Γ. Ν. Έχετε από τις δικές σας έρευνες τάξη μεγέθους για το ύψος των δανείων μας και κυρίως για το σε ποιους χρωστάμε ακριβώς και ποιο ποσό;

Γ. Κ. Κοιτάξτε, κυρίως χρωστάμε στην Γαλλία και στη Γερμανία, κι έπειτα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, αλλά και στις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία κ.ο.κ. Χρωστάμε γύρω στα 340 δισ. ευρώ. Προφανώς, ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρέους είναι τοκογλυφικό,. Αν κάνει κανείς έναν υπολογισμό, θα δει ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε πληρώσει 700 δισεκατομμύρια ευρώ σε τόκους. Από την πρώτη στιγμή της κρίσης. Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχε καμία βούληση να γίνει κάτι τέτοιο, επειδή οι άρχουσες τάξεις είχαν συνηθίσει στους τεμενάδες. Αυτό είναι και το μεγάλο μας πρόβλημα, ότι είχαμε εθιστεί ως χώρα να είμαστε ετερόφωτοι, και ότι το καθεστώς μας οργανώθηκε με βάση την ‘εξωστρέφεια’.
Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι μέσα από την κρίση τα κατάφερε ο ΓΑΠ και η συμμορία του να χρεωθούμε σε κράτη… Και αν χρωστάς σ’ ένα κράτος, τότε είναι απαρχή οικονομικής υποδούλωσης. Σήμερα που χρωστάμε στα κράτη της Ε.Ε. και στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, είναι σα να μας έχουν αγοράσει…
Αν συνυπολογίσουμε και το πέρασμα των δανείων στο αγγλικό δίκαιο, που επιτρέπει στους δανειστές να κατάσχουν τη δημόσια περιουσία, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο απελπιστική.
Ποιά εικόνα έχετε εσείς για τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα και για τον τεράστιο πλούτο που έβγαλαν οι Έλληνες σε φορολογικούς παραδείσους κατά την φράση του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης;
Η Γερμανία διέλυσε την Ελλάδα το 1940. Κατέστρεψε ολοσχερώς τη χώρα. Δεν έχει πληρώσει καμία αποζημίωση για τα εγκλήματά της… δεν έχει [πληρώσει ούτε καν το αναγκαστικό δάνειο των 3,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τιμές 1938, που σημαίνει σήμερα, χωρίς τους τόκους πάνω από 80 δισεκ. ευρώ., και μαζί με τους πολεμικές καταστροφές, άτοκα, εκατόν εξηνταπέντε δις καιμε τόκους πάνω από πεντακόσια διες. Η Γερμανία μόνο την Ελλάδα δεν έχει πληρώσει . Επί πλέον είναι ένα θέμα που αφορά όλη την Ευρώπη, γιατί ανοίγει μια συζήτηση για τον γερμανικό ηγεμονισμό, για το τέταρτο Ράϊχ που ξαναστήνει. Η Γερμανία δύο φορές τον περασμένο αιώνα κατέστρεψε την Ευρώπη και τώρα δοκιμάζει να κάνει κάτι ανάλογο στο οικονομικό πεδίο. Και ήδη σε όλες τις μη-γερμανικές χώρες της Ευρώπης, υπάρχει ανησυχία και φόβος για τον νέο γερμανικό ηγεμονισμό.
Τώρα για το άλλο που με ρωτάτε, ξέρετε, πως οι ελίτ-αλήτ αυτού του τόπου μισούν βαθύτατα το λαό τους. Για δύο λόγους. Διότι, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης πίστεψαν πως έπαψαν να έχουν πατρίδα. Δεύτερον, γιατί έχουν σύμπλεγμα κατωτερότητας και βαθύτατο κομπλεξισμό. Είναι δηλαδή οι δικοί μας μπαρμπα-θωμάδες… Το μόνο πράγμα που διαθέτουν, είναι ο κυνισμός και είναι πολύ φυσιολογικό να εξάγουν τα πλούτη που έβγαλαν καταστρέφοντας το μέλλον αυτού του τόπου; Τι περιμένατε, μήπως να σύναπταν κανένα ομολογιακό δάνειο για τη σωτηρία της χώρας;

Γ. Ν. Σας είπαν τρομοκράτη, σας είπαν αναρχικό,τώρα με αφορμή τις καταγγελίες στο βιβλίο σας «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο σας λένε και εθνικιστή. Μιλήστε για αυτά και για την αίσθηση που έχουμε ότι είναι πολλοί στην κοινή γνώμη που θα σας παρότρυναν να μπείτε μπροστά και να παροτρύνετε πολλούς προς τις κατευθύνσεις αυτές και απέναντι στο σύστημα εξουσίας.

Γ. Κ. Κοιτάξτε. Σε όλη μου την πορεία, μάχομαι για τα αυτονόητα. Και νομίζω ότι ο απλός ο κόσμος έτσι αντιμετώπιζε πάντοτε αυτές τις ιδέες, ως λογικές. Δεν ζητούσαμε και τίποτε τρομερό ποτέ… Την δεκαετία του 1970, αρκούσε να ζητήσεις πραγματική δημοκρατία και ψωμί για τον άνθρωπο του μόχθου για να σε πουν ‘αναρχικό’. Το 1980 σε καταδίκαζαν ως ‘εξτρεμιστή’ γιατί απλά ζητούσες πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη, απέναντι στην ψεύτικη, ‘Αλλαγή’ που εξέτρεφε τους αδηφάγους σοσιαληστές, και τα νέα πολιτικά και οικονομικά τζάκια. Από το 1990 και μετά αρκούσε να υπερασπιστεί κανείς τα δικαία μας απέναντι στους Τούρκους κόντρα σε πολιτικές απίστευτα προδοτικές, που ούτε το ένστικτο της απλής επιβίωσής μας δεν εξυπηρετούσαν, αρκούσε να επικαλεστεί την ιστορική αλήθεια κόντρα σε ιδεολογήματα που υποστήριζαν ότι οι Έλληνες είναι ένα συνονθύλευμα και έγιναν έθνος μετά το… 1821 (ενώ προφανώς πιο πριν περπατούσαν στα τέσσερα) για να σε πουν εθνικιστή. Αυτός ο εθνομηδενισμός της εξουσίας, μας οδήγησε σήμερα σε συνθήκες πεινασμένης μπανανίας, με μια κοινωνία διαλυμένη, δίχως αξίες και ιστορική μνήμη – και άρα τρομερά αδύναμη στο να αντισταθεί αποτελεσματικά! Πάντως ότι και να γίνει στην Ελλάδα, οι μελλοντικές γενιές θα τους θυμούνται με τον τρόπο που θυμόμαστε σήμερα τον Εφιάλτη, το Νενέκο, τους δοσίλογους στη γερμανική κατοχή.

Γ. Ν. Κάντε μια σύγκριση της διακυβέρνησης παλαιού Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου με τους δορυφόρους Μητσοτάκη-Σημίτη.

Γ. Κ. Οι πρώτοι είναι οι γενάρχες των κατευθύνσεων που μας καταβύθισαν σήμερα. Οι δεύτεροι είναι συνεχιστές, και γι’ αυτό ως ανάστημα είναι μικρότεροι. Όσο εκφυλίζεται το πράγμα βγαίνουν και χειρότεροι… και κάπως έτσι φτάσαμε στον Γεώργιο Παπανδρέου αυτόν που έχω αποκαλέσει «δόλιο-βλάκα».
Το ΠΑΣΟΚ στη μεταπολίτευση, έκανε το μεγαλύτερο κακό στον τόπο. Όχι μόνο γιατί κυβέρνησαν περισσότερο αλλά ήταν πιο ασύδοτοι, επειδή είχαν το άλλοθι της ιδεολογίας. Ήταν καλύτεροι στο να κάνουν ‘τη δουλειά’ της εξουσίας, σε μια εποχή που δεν σήκωνε άλλες δικτατορίες,. Ξεφτίλισαν τις έννοιες της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Γ. Ν. Η Ελλάδα έχει σήμερα πνευματικό κόσμο, έχει Ακαδημία Αθηνών;

Γ. Κ. Σας είπα: Οι πνευματικές ελίτ μισούν αυτόν τον τόπο και θεωρούν ότι έχει περισσότερη σημασία να συνεισφέρουν στην οικοδόμηση του νεο-οθωμανισμού, παρά να κάτσουν να επεξεργαστούν μια πρόταση βιώσιμη και δίκαιη για τον ελληνισμό του 21ου αιώνα. Βλέπω αρκετούς που επειδή καταρρέει η δυτική ηγεμονία είναι έτοιμοι να ξαναγυρίσουν κάτω από τη σκέπη της Τουρκίας και του νέο-οθωμανισμού. Γι’ αυτό καλλιεργούν την αντίληψη ότι η Επανάσταση του 21 ήταν «λάθος», γι’ αυτό και μας λένε ότι οι Σουλιώτες «συνωστιζόντουσαν»στο Ζάλογγο και οι Μικρασιάτες στην προκυμαία της Σμύρνης. Γιατί είναι έτοιμοι να ξαναλλάξουν αφεντικά.
Ασφαλώς, υφίστανται και εξαιρέσεις που εργάζονται έξω και κόντρα από το ρεύμα και που διασώζουν το πνεύμα σε εποχές μάλιστα που το μέλλον θα τις κρίνει πολύ σκοτεινές. Ωστόσο, εδώ μιλάμε για τις ελίτ. Και εκεί η κατάσταση είναι δυστυχώς αυτή.

Γ. Ν. Από τη μία διάσημοι ξένοι δημοσιογράφοι και μιλούν για τα χρέη της παγκόσμιας κοινότητας να σωθεί η κοιτίδα του πολιτισμού και των ιδανικών Ελλάδα και από την άλλη η Νάνα Μούσχουρη να κατανοεί το θυμό των Γερμανών για τους μπατατσήδες στα χρέη Ελληνες. Εσείς ποιο στίγμα έχετε απέναντι σ αυτά; Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε για την παλαιότερη κοινωνική τους δράση και ποιους για τη σιωπή τους σήμερα;

Γ. Κ. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες μας δυστυχώς τα στρίψανε, μπουκωμένοι από χρήμα και ανγνώριση. Ο Σαββόπουλος είναι πολύ χαρακτηριστικός. Κάποτε ήταν σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς… Σήμερα είναι το σύμβολο του εκφυλισμού ενός ολόκληρου έθνους! Ξέρετε… Τελευταία έχει φτάσει να αλλάζει τους στίχους από τα ίδια του τα τραγούδια, δεν τραγουδάει ‘δεν είμαι ΠΑΣΟΚα, δεν είμαι ούτε ΚΚΕ’, ούτε και ‘…σε Μικρά Ασία, Κύπρο, Λευκωσία, Βόρειο Ήπειρο’… Δε ζει απλώς κόντρα στον παλιό του εαυτό, θέλει κιόλας να τον λογοκρίνει! Αυτή η στάση συμβολίζει όσο οτιδήποτε άλλο την ψυχή του ελληνικού καλλιτεχνικού κόσμου. Γιατί μιλάμε για μια γενικευμένη κατάντια… Ωστόσο, προφανώς, κι εδώ, όπως και σε ό,τι αφορά στον ευρύτερο πνευματικό κόσμο, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις… Ο Θεοδωράκης, είναι μια πολύ σημαντική μορφή, άσχετα και περά από οποιαδήποτε λάθη.

Γ. Ν. Η στάση ΜΜΕ και γνωστών δημοσιογράφων στη σημερινή κρίση είναι ανάλογη του προβλήματος;

Γ. Κ. Η στάση τους αποτελεί σκάνδαλο. Δύο χρόνια στήριζαν τον ΓΑΠ και την τρόϊκα. Και σήμερα ξαφνικά δήθεν εξεγείρονται ενάντια στους δανειστές, θέλοντας να βγουν λάδι απέναντι στην αγανάκτηση του ελληνικού λαού. Και εδώ οι εξαιρέσεις είναι ακόμα λιγότερες και σχεδόν μηδενικές σε ότι αφορά τους πιο προβεβλημένους, τις βεντέτες.

Γ. Ν. Με ποιο τρόπο νομίζετε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όλοι εκείνοι που όπως συνέβη πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη κατακλέβουν τον Ελληνικό λαό και το δημόσιο. Μήπως θα έπρεπε να τους επιβάλλεται ακόμα και η εσχάτη των ποινών;

Γ. Κ. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να φτάσουμε σε τόσο δραστικές λύσεις. Πάντως θα έπρεπε να μπουν μέσα για τα καλά. Ωστόσο προηγούνται άλλοι, ο ΓΑΠ και η συμμορία του. Εξάλλου αυτό τρέμει και δεν θέλει να ξεκολλήσει από την καρέκλα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αλλά το Ειδικό Δικαστήριο εν τέλει δεν θα το αποφύγει

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «Παρασκήνιο», φ. 303, σελ. 30-31,  22-01-2012, http://www.paraskhnio.gr/images/files/303_22-01-2012.pdf. Το είδα και: Ιανουαρίου 23, 2012, http://ardin-rixi.gr/archives/3333

* Η πρόταση εδώ: Μόνη λύση η οικονομική αυτοδυναμία: Εσωτερικός δανεισμός τώρα, Ιανουαρίου 19, 2012, http://ardin-rixi.gr/archives/3271