Τρίτη 1 Απριλίου 2014

ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ


ΑΠΟΦΑΣΗ Γ.Σ. ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ

 Από τη μια το παραμύθι της εξόδου από την κρίση, της «ανάπτυξης», του “success story” και ένα μακρόσυρτος εκλογικός μπερντές όπου ο λαός «μπορεί να βρει το δίκιο του» (!!)  Από την άλλη η πραγματικότητα: Μια ασταμάτητη καταιγίδα αντιδραστικών μέτρων που μας απογυμνώνει από κάθε δικαίωμα και κατάκτηση μας. Στη «νέα σελίδα» για τη χώρα, που πανηγυρικά ανήγγειλε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (και) ο εκπαιδευτικός είναι ελαστικά, προσωρινά, απασχολούμενος  των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, σκυφτός στον αξιολογητή, διώκτης των μαθητών του και βέβαια υπό απόλυση!

Ø      670 μόνιμοι εκπαιδευτικοί-από τους «διαθέσιμους»- βεβαιώνει ο πίνακας του ΑΣΕΠ πως δεν βρήκαν θέση παρότι αιτήθηκαν «κινητικότητα», ενώ άγνωστος είναι ο συνολικός αριθμός που θα πάρει το χαρτί της απόλυσης.

Ø      Στο πολυνομοσχέδιο, για να μη μένει καμιά αμφιβολία πως άρχισε ο χορός των απολύσεων και τελείωσε η μονιμότητα, βάζουν διάταξη για «αποζημίωση απόλυσης» και εγγραφή στον ΟΑΕΔ για τους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους. Με την ίδια «ευκαιρία» καταργούν και τον ΟΠΑΔ!

Ø      Έβαλαν για υλοποίηση ως τις 15/6 τις υποχρεωτικές μεταθέσεις στην περιφέρεια και σε όλη τη χώρα και ταυτόχρονα ανακοίνωσαν και την τυπική κατάργηση του δικαιώματος στη μετάθεση όπως το ξέραμε ως σήμερα

Ø      Μετά την εκδίωξη χιλιάδων μαθητών από τα ΕΠΑΛ, με όπλο το εξεταστικό και την τράπεζα θεμάτων του «νέου Λυκείου» απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς να «εκτελέσουν» ήδη από το φετινό Μάη-Ιούνη, πολύ περισσότερους, για να αδειάσουν τα σχολεία και να γεμίσουν οι φτηνές καταρτίσεις και να ανέβει η «ανταγωνιστικότητα»: Πόσοι νέα παιδιά θα βρεθούν να ζητάνε «απασχόληση», χωρίς καμιά σύμβαση, χωρίς ούτε καν αμοιβή αν προχωρήσει αυτός ο εφιάλτης;

 Όμως η αντιδραστική επέλαση και όσο κερδίζει έδαφος από τη δική μας υποχώρηση, γίνεται ολοένα πιο απροκάλυπτη.

·        Στο «επιμορφωτικό Υλικό» που έδωσαν στα κακόφημα σεμινάρια στους αξιολογητές με πληθώρα συγκεκριμένων παραδειγμάτων για να «βοηθήσουν τη βαθμολόγηση μας» απαιτούν έναν εκπαιδευτικό που θα καθαρίζει τα σχολικά προαύλια, θα δουλεύει πρωί-απόγευμα και θα κυνηγάει αδιάκοπα γονείς και μαθητές για να λύσουν τα προβλήματα του δημόσιου σχολείου που οι ίδιοι κατεδαφίζουν!

·        Και για να ξεκινήσει ήδη από φέτος να εφαρμόζεται μέσα στα σχολεία από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς η κόλαση της αξιολόγησης, το Υπουργείο απαίτησε ως τις 4/4 να συγκροτηθούν οι λεγόμενες ομάδες εργασίας της αυτοαξιολόγησης!

Συνάδελφοι τι μας ετοιμάζουν;

Τα δεδομένα είναι πολλά και δεν αφήνουν περιθώρια για αφέλειες και αυταπάτες. Με την αυτοαξιολόγηση-αξιολόγηση, δεν επιδιώκουν καμιά «βελτίωση» και «διόρθωση» , της άθλιας κατάστασης που οι ίδιοι διαμόρφωσαν για τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία. Και δεν μας ζητούν καμιά πρόταση και γνώμη για το «τι χρειαζόμαστε» αυτοί που μας εξοντώνουν εργασιακά, αυτοί που κάνουν τους μαθητές μας σύγχρονους δούλους σε μια χώρα και μια κοινωνία λεηλατημένη από τα μεγάλα αφεντικά που οι ίδιοι υπηρετούν. Με την αυτοαξιολόγηση-αξιολόγηση, θέλουν να επιβάλλουν:

ü      Τον διευθυντή που θα είναι ο καθημερινός και «εσωτερικός» αξιολογητής σε ρόλο διώκτη και τρομοκράτη, που κάθε χρόνο θα πρέπει να βρίσκει ονόματα για τις λίστες των εκπαιδευτικών που είναι «ελλιπείς»

ü      Την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος μας, αλλά και κάθε στοιχείου ελευθερίας και αξιοπρέπειας μαζί με την εγκαθίδρυση ανθρωποφαγικών αντιλήψεων και συμπεριφορών

ü      Την αδίστακτη εφαρμογή της μαζικής εξεταστικής σφαγής των μαθητών και τη μετατροπή του εκπαιδευτικού σε χωροφύλακα ενάντια σε κάθε κινητοποίηση τους

ü       Το κλείσιμο σχολείων και την κατηγοριοποίηση τους με την υπαγωγή των όρων λειτουργίας τους στη «στήριξη των τοπικών κοινωνιών»

Ας σκεφτούμε και ας συζητήσουμε ξανά λοιπόν τα κεντρικά ερωτήματα:

Τι είναι αυτό που «δεν αντέχεται» περισσότερο: Το κόστος ενός μεγάλου ξεσηκωμού για την ανατροπή της επίθεσης ή η υποταγή σε αυτήν;

Τι είναι ρεαλιστικό: Η επιλογή «θα στριμώχνομαι κάθε μέρα στα μέτρα τους και θα τα βγάλω πέρα» ή η διεκδίκηση της ζωής μας με μαζικό αγώνα;

Τι είναι αληθινό: Η αναμονή σωτήρων και σωτηρίας έξω από εμάς ή η πεποίθηση ότι μόνο εμείς με τη συλλογική μας δύναμη και οργάνωση, με την ενωτική πάλη με τους μαθητές μας και το λαό, μπορούμε να νικήσουμε τον αντίπαλο, να κατακτήσουμε όσα μας αξίζουν;

Συνάδελφοι, ας θυμηθούμε:

Ατελείωτες δικαστικές προσφυγές, πάμπολλες χάρτινες καταγγελίες, ακόμα και «τροπολογίες νόμων» που κατατέθηκαν στη Βουλή, δεν μας έσωσαν, δεν σταμάτησαν την επέλαση του αντιπάλου, αντίθετα τελικά τη βοήθησαν! Τέσσερα χρόνια τώρα, μας οδηγούν είτε σε «απεργίες διαμαρτυρίας», είτε σε «εναλλακτικές μορφές». Ένα και μόνο δεν δοκιμάσαμε: Το μαζικό παρατεταμένο απεργιακό αγώνα! Το Μάη του 2013 «δεν υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις» και ας ψήφισε υπέρ το 95%! Το Σεπτέμβρη πήγε να τους ξεφύγει αλλά κατάφεραν και πάλι να σπείρουν την απογοήτευση καλώντας να «κλιμακώσουμε» τις 5νθήμερες με 48ωρη!

Πρόγραμμα δράσης-Πρόταση προς όλους τους συναδέλφους, τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους της Πρωτοβάθμιας

Είναι φανερό πως για να υπάρξει ο αγώνας που χρειάζεται πρέπει να ξεσηκωθούμε οι από κάτω, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, οι Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων της Πρωτοβάθμιας, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Για τη συνδικαλιστική ηγεσία το λιγότερο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι πως έχει σηκώσει ψηλά τα χέρια, έχει παραδοθεί και μαζί της επιδιώκει να παρασύρει-παραδώσει και όλο τον εργαζόμενο κόσμο στην Εκπαίδευση! Ιδιαίτερα η τελευταία ανακοίνωση της ΟΛΜΕ μετά την περιβόητη εγκύκλιο της 24-3, είναι μνημείο υποταγής!

Μπροστά στο κυβερνητικό τελεσίγραφο θεωρούμε ότι πρέπει:

Ø      Η ΟΛΜΕ να καλέσει ΓΣ προέδρων έως την Πέμπτη 3-4-13, καλώντας παράλληλα τους διευθυντές να παραιτηθούν αρνούμενοι να γίνουν ο κρίσιμος κρίκος προώθησης των κυβερνητικών σχεδίων.

Ø       Αυτό το κάλεσμα παραίτησης των διευθυντών, πρέπει να αποφασίσουν μαζικά και οι ΓΣ των ΕΛΜΕ που θα πραγματοποιηθούν από 31/3-3/4, με ταυτόχρονη απόφαση για άρνηση συμμετοχής των εκπαιδευτικών στις ομάδες εργασίας και σε κάθε διαδικασία αυτοαξιολόγησης.

Ø      Οι αποφάσεις αυτές των ΓΣ να εκφραστούν-στηριχτούν με τοπικά συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας σε συντονισμό με τους συλλόγους της Πρωτοβάθμιας. Για τη Σάμο προτείνουμε στάση εργασίας (11-2) και συλλαλητήριο την Τετάρτη 2-4-14 στις 12μ στην πλατεία Πυθαγόρα.

Είναι προφανές ότι ο αγώνας δεν μπορεί να σταματήσει εκεί. Απαιτείται άμεσα εισήγηση της ΟΛΜΕ και (κυρίως) αποφάσεις μαζικών Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ για απεργιακό αγώνα διαρκείας από την επόμενη εβδομάδα (Δευτέρα 7-4-14) που μπορεί να φτάσει και στις εξετάσεις.

Τα αιτήματα του αγώνα μας είναι:

ü      Ανατροπή του πλαισίου απολύσεων-διαθεσιμότητας-κινητικότητας. Να γυρίσουν πίσω στα σχολεία όλοι οι συνάδελφοι

ü      Ανατροπή του πλαισίου αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης

ü      Ανατροπή του «νέου Λυκείου» και της Τράπεζας θεμάτων.

ü      Δωρεάν Δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά

ü      Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ασφάλιση-περίθαλψη, για όλους

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ- ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου