Στην σημερινή ημέρα θα ήταν μια καλή ευκαιρία να σκεφτούμε ή ακόμα περισσότερο να εμβαθύνουμε ξεκαθαρίζοντας κάποια πράγματα.
1. Ποιά η πραγματική σημασία της σημερινής γιορτής;
Ρωτώντας θα λάβουμε απαντήσεις όπως:
- Το έπος του 40
- Την αντίσταση των Ελλήνων που πολέμησαν σαν ήρωες τον Γερμανοϊταλικό άξονα. (από κει και το γνωστό ότι: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες)
- Ενθύμηση της γερμανικής κατοχής (το άκουσα και αυτό) κλπ
Εκείνο όμως που ελάχιστοι αναρωτήθηκαν είναι το εξής:
-Γιατί ενώ άλλοι λαοί γιορτάζουν το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου με την νίκη των συμμάχων εμείς γιορτάζουμε την αρχή;
Εδώ είναι το μυστικό της σημαντικής αυτής επετείου:
Δεν έχει σημασία πότε τελείωσε αυτός ο πόλεμος και πως νίκησαν οι σύμμαχοι.
Δεν είναι τόσο αυτό που ανέφερε ο κος Παπούλιας σήμερα (δείτε εδώ):
-" Η καθυστέρηση των Χιτλερικών στρατευμάτων στο μέτωπο της Ελλάδας είχε σαν συνέπεια την ανατροπή των σχεδίων του Χίτλερ. Γιατί δεν μπόρεσε τον χειμώνα του 1941 να καταλάβει την Μόσχα. Και κατέρρευσαν τα σχέδια του Χίτλερ..." (αποτέλεσμα της αγωνιστικότητας των Ελλήνων, αποσκοπώντας να το συνδέσει με την σημερινή κατάσταση)
Αυτό που δίνει το μεγάλο νόημα είναι άλλο:
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, μετά από πολλά χρόνια (ίσως από την Αρχαία Ελλάδα), όλοι οι Έλληνες ήταν ΕΝΩΜΕΝΟΙ και με μια φωνή είπαν το μεγάλο ΟΧΙ στον κατακτητή.
1. Ποιά η πραγματική σημασία της σημερινής γιορτής;
Ρωτώντας θα λάβουμε απαντήσεις όπως:
- Το έπος του 40
- Την αντίσταση των Ελλήνων που πολέμησαν σαν ήρωες τον Γερμανοϊταλικό άξονα. (από κει και το γνωστό ότι: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες)
- Ενθύμηση της γερμανικής κατοχής (το άκουσα και αυτό) κλπ
Εκείνο όμως που ελάχιστοι αναρωτήθηκαν είναι το εξής:
-Γιατί ενώ άλλοι λαοί γιορτάζουν το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου με την νίκη των συμμάχων εμείς γιορτάζουμε την αρχή;
Εδώ είναι το μυστικό της σημαντικής αυτής επετείου:
Δεν έχει σημασία πότε τελείωσε αυτός ο πόλεμος και πως νίκησαν οι σύμμαχοι.
Δεν είναι τόσο αυτό που ανέφερε ο κος Παπούλιας σήμερα (δείτε εδώ):
-" Η καθυστέρηση των Χιτλερικών στρατευμάτων στο μέτωπο της Ελλάδας είχε σαν συνέπεια την ανατροπή των σχεδίων του Χίτλερ. Γιατί δεν μπόρεσε τον χειμώνα του 1941 να καταλάβει την Μόσχα. Και κατέρρευσαν τα σχέδια του Χίτλερ..." (αποτέλεσμα της αγωνιστικότητας των Ελλήνων, αποσκοπώντας να το συνδέσει με την σημερινή κατάσταση)
Αυτό που δίνει το μεγάλο νόημα είναι άλλο:
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, μετά από πολλά χρόνια (ίσως από την Αρχαία Ελλάδα), όλοι οι Έλληνες ήταν ΕΝΩΜΕΝΟΙ και με μια φωνή είπαν το μεγάλο ΟΧΙ στον κατακτητή.
Αυτή την ΕΝΩΜΕΝΗ ΦΩΝΗ τιμούμε σήμερα.
Στις 28 Οκτώβρη 1940, όλοι τρέχανε με ενθουσιασμό και ρωτάγανε πως μπορούν να καταταχθούν στον στρατό που θα πάει να πολεμήσει στα σύνορα. ΟΛΟΙ. Ακόμα και οι φυλακισμένοι. Ανεξάρτητα σε ποιά παράταξη ανήκαν. Ότι διαφορές και να είχαν τις είχαν ξεχάσει.
Το κακό όμως είναι ότι τις θυμήθηκαν μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, όταν ξέσπασε ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος (1946-1949). Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πόλεμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα. Ήταν το αποτέλεσμα συσσωρευμένων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών, που ξεκίνησαν από την εποχή του Εθνικού Διχασμού το 1915.
Άρα η σημερινή μνήμη σε συνδυασμό και με τα αποτέλεσμα της διχόνοιας και του μίσους που επικράτησε με τον Εμφύλιο πόλεμο, μας δίνει το πραγματικό νόημα του έπους του 1940:
-Μόνο ενωμένοι και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ βγαίνουμε πραγματικά νικητές.
Ένα δεύτερο που θάπρεπε όλοι μας να ξεκαθαρίσουμε είναι:
2. Τι είναι ο φασισμός, από που ξεκίνησε και τι επιδιώκει;
Το περίεργο είναι ότι όποια παράταξη, ομάδα, άτομο ή κίνημα ρωτήσει κάποιος κανείς δεν θεωρεί τον εαυτό του Φασίστα. Όλοι συμφωνούν ότι είναι κάτι το αποκρουστικό και καταστρεπτικό και θέλουν να το προσδώσουν σε άλλους. Ίσως τα τελευταία χρόνια με τον εύκολο τρόπο που η μια πολιτική ομάδα χαρακτηρίζει την άλλη ως φασίστες, έχει φέρει τον εκφυλισμό της έννοιας.Σας επισυνάπτω ένα άρθρο του Γιώργου Πετρόπουλου (στο http://karditsas.blogspot.gr) όπου μεταξύ άλλων λέει ότι δεν ξεκίνησε από τον Χίτλερ αλλά στην Ουγγαρία το 1920, στην Ιταλία το 1922, στη Βουλγαρία και στην Ισπανία το 1923, στην Αλβανία το 1924, στην Ελλάδα το 1925, στη Λιθουανία, την Πολωνία και την Πορτογαλία το 1926 και στη Γιουγκοσλαβία το 1929.
Έχει σημασία η έννοια φασισμός είναι διαφορετική στην Γερμανία του Χίτλερ (φασισμός-ναζισμός Nationalsozialismus - εθνικοσοσιαλισμός) απ' ότι στην Ιταλία και την Ισπανία (φασισμός ακροδεξιάς) Ο Χίτλερ υπερασπιζόμενος την Άρια φυλή ήταν εναντίον του καπιταλισμού που θεωρούσε ότι κατέστρεφε τον Εθνικισμό (ως υπαίτιους θεωρούσε τους Εβραίους τους οποίους και βάλθηκε να σκοτώνει συνεχώς).
Μια από τις αρχές του φασισμού βέβαια είναι η προάσπιση μιας φυλής σε σύνορα και ο διωγμός όλων των άλλων φυλών.
Μια άλλη όμως παράμετρος του φασισμού είναι η περιχαράκωση των όσων οι εκπρόσωποί τους θεωρούν σωστό αδιαφορώντας για τις απόψεις άλλων. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν δέχονται καμία συζήτηση, συνθηκολόγηση ή διαπραγμάτευση, παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και δεν καταλογίζουν ευθύνες στον εαυτό τους. Εδώ είναι που πολλοί βρίσκουν ομοιότητες στην ιδεολογία του φασισμού με του κομμουνισμού.
"Πέραν του αντικομουνισμού που διακρίνει αυτή την τοποθέτηση, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι έτσι μπορεί να τίθεται το ζήτημα του φασισμού μόνο από εκείνους που αδυνατούν, ή δε θέλουν, να προσδιορίσουν, αλλά αντίθετα να συσκοτίσουν, το χαρακτήρα του ως πολιτικού ρεύματος με συγκεκριμένες ταξικές αναφορές. Γιʼ αυτό και ο Πέιν, σε άλλο σημείο της μελέτης του για το φασισμό μας πληροφορεί πως «ήταν ένα κοσμοϊστορικής σημασίας ευρωπαϊκό κίνημα των αρχών του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα πολύπλοκο, που πυροδοτήθηκε από τις καινούργιες ιδέες και τις αξίες της πολιτισμικής κρίσης του fin de siecle και της ιδεολογίας του υπερεθνικισμού..." όπως αναφέρει ο Γιώργος Πετρόπουλος.
Το κακό όμως είναι ότι τις θυμήθηκαν μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, όταν ξέσπασε ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος (1946-1949). Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πόλεμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα. Ήταν το αποτέλεσμα συσσωρευμένων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών, που ξεκίνησαν από την εποχή του Εθνικού Διχασμού το 1915.
Άρα η σημερινή μνήμη σε συνδυασμό και με τα αποτέλεσμα της διχόνοιας και του μίσους που επικράτησε με τον Εμφύλιο πόλεμο, μας δίνει το πραγματικό νόημα του έπους του 1940:
-Μόνο ενωμένοι και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ βγαίνουμε πραγματικά νικητές.
Ένα δεύτερο που θάπρεπε όλοι μας να ξεκαθαρίσουμε είναι:
2. Τι είναι ο φασισμός, από που ξεκίνησε και τι επιδιώκει;
Το περίεργο είναι ότι όποια παράταξη, ομάδα, άτομο ή κίνημα ρωτήσει κάποιος κανείς δεν θεωρεί τον εαυτό του Φασίστα. Όλοι συμφωνούν ότι είναι κάτι το αποκρουστικό και καταστρεπτικό και θέλουν να το προσδώσουν σε άλλους. Ίσως τα τελευταία χρόνια με τον εύκολο τρόπο που η μια πολιτική ομάδα χαρακτηρίζει την άλλη ως φασίστες, έχει φέρει τον εκφυλισμό της έννοιας.Σας επισυνάπτω ένα άρθρο του Γιώργου Πετρόπουλου (στο http://karditsas.blogspot.gr) όπου μεταξύ άλλων λέει ότι δεν ξεκίνησε από τον Χίτλερ αλλά στην Ουγγαρία το 1920, στην Ιταλία το 1922, στη Βουλγαρία και στην Ισπανία το 1923, στην Αλβανία το 1924, στην Ελλάδα το 1925, στη Λιθουανία, την Πολωνία και την Πορτογαλία το 1926 και στη Γιουγκοσλαβία το 1929.
Έχει σημασία η έννοια φασισμός είναι διαφορετική στην Γερμανία του Χίτλερ (φασισμός-ναζισμός Nationalsozialismus - εθνικοσοσιαλισμός) απ' ότι στην Ιταλία και την Ισπανία (φασισμός ακροδεξιάς) Ο Χίτλερ υπερασπιζόμενος την Άρια φυλή ήταν εναντίον του καπιταλισμού που θεωρούσε ότι κατέστρεφε τον Εθνικισμό (ως υπαίτιους θεωρούσε τους Εβραίους τους οποίους και βάλθηκε να σκοτώνει συνεχώς).
Μια από τις αρχές του φασισμού βέβαια είναι η προάσπιση μιας φυλής σε σύνορα και ο διωγμός όλων των άλλων φυλών.
Μια άλλη όμως παράμετρος του φασισμού είναι η περιχαράκωση των όσων οι εκπρόσωποί τους θεωρούν σωστό αδιαφορώντας για τις απόψεις άλλων. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν δέχονται καμία συζήτηση, συνθηκολόγηση ή διαπραγμάτευση, παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και δεν καταλογίζουν ευθύνες στον εαυτό τους. Εδώ είναι που πολλοί βρίσκουν ομοιότητες στην ιδεολογία του φασισμού με του κομμουνισμού.
"Πέραν του αντικομουνισμού που διακρίνει αυτή την τοποθέτηση, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι έτσι μπορεί να τίθεται το ζήτημα του φασισμού μόνο από εκείνους που αδυνατούν, ή δε θέλουν, να προσδιορίσουν, αλλά αντίθετα να συσκοτίσουν, το χαρακτήρα του ως πολιτικού ρεύματος με συγκεκριμένες ταξικές αναφορές. Γιʼ αυτό και ο Πέιν, σε άλλο σημείο της μελέτης του για το φασισμό μας πληροφορεί πως «ήταν ένα κοσμοϊστορικής σημασίας ευρωπαϊκό κίνημα των αρχών του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα πολύπλοκο, που πυροδοτήθηκε από τις καινούργιες ιδέες και τις αξίες της πολιτισμικής κρίσης του fin de siecle και της ιδεολογίας του υπερεθνικισμού..." όπως αναφέρει ο Γιώργος Πετρόπουλος.
Αιτίες ύπαρξης του φασισμού:
-Απο το Γ. Πετρόπουλο
"1ο. Την κοινωνική δυσαρέσκεια των μεσαίων τάξεων που προκαλεί η προλεταριοποίησή τους και που στρέφεται εξίσου και κατά της σοσιαλιστικής εργατικής τάξης και κατά του καπιταλισμού.
2ο. Τον εθνικισμό που αναπτύσσει ολοένα και περισσότερο ο οικονομικός πόλεμος μεταξύ των εθνών.
3ο. Την προοδευτική αδυναμία των κοινοβουλευτικών θεσμών απέναντι στις δυνάμεις του χρήματος.
4ο. Το προοδευτικό στένεμα της καθημερινής δράσης του σοσιαλιστικού κινήματος προς αντικειμενικούς σκοπούς περιορισμένης σημασίας, αφιερωμένους στο στενό συμφέρον της βιομηχανικής εργατικής τάξης..."
2ο. Τον εθνικισμό που αναπτύσσει ολοένα και περισσότερο ο οικονομικός πόλεμος μεταξύ των εθνών.
3ο. Την προοδευτική αδυναμία των κοινοβουλευτικών θεσμών απέναντι στις δυνάμεις του χρήματος.
4ο. Το προοδευτικό στένεμα της καθημερινής δράσης του σοσιαλιστικού κινήματος προς αντικειμενικούς σκοπούς περιορισμένης σημασίας, αφιερωμένους στο στενό συμφέρον της βιομηχανικής εργατικής τάξης..."
Σημασία έχει πως στην πραγματική Δημοκρατία όλες οι απόψεις είναι συζητήσιμες ακόμα και οι εντελώς αντίθετες. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ομάδες αίματος που ταιριάζουν σε όλες τις φυλές, παρόμοιες σκέψεις βρίσκεις σε όλα τα κράτη, και δεν πρέπει να συγχέουμε την νομιμότητα με την διαφορετικότητα.
Από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι κοινωνικές, οικονομικές και φυλετικές διακρίσεις δεν έφεραν ποτέ Ειρήνη και ασφάλεια στα μέρη που υπήρχαν. Κάτι που έχει τόση ανάγκη ο σημερινός κόσμος.
Άρης
Από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι κοινωνικές, οικονομικές και φυλετικές διακρίσεις δεν έφεραν ποτέ Ειρήνη και ασφάλεια στα μέρη που υπήρχαν. Κάτι που έχει τόση ανάγκη ο σημερινός κόσμος.
Άρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου