Εκλογές για το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ  ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Υποψήφιοι για Δ.Σ.

Αλεξάκος Φώτης                              ΚΕΠΛΗΝΕΤ              

Γκαραγκάνη Λένα                             (2^ο ΓΕΛ)

Γκάτσης Άρης                                   (Γυμν. Προαστίου)                            

Καρακώστας Χρήστος                    (Γυμν. Ματαράγκας)             

Καραμπέκος Βαγγέλης                   (ΓΕΛ Παλαμά)                      

Λαφαζάνης Παναγιώτης                  (Γυμν. Μουζακίου)                            

Μαυραντζάς Φώτης              (1^ο ΕΠΑΛ)                             

Μαυροκέφαλος Γεράσιμος             (5^ο ΓΕΛ)

Μιντσίδου Μάρω                              (2^ο ΕΠΑΛ)                 

Ντάνης Αντώνης                               (ΚΠΕ Μουζακίου)                 

Παπακωνσταντίνου Αλέξανδρος    (1^ο ΕΠΑΛ)

Παπαρίζος Αποστόλης                   (3^ο ΓΕΛ)                    

Παππάς Παναγιώτης                       (7^ο Γυμνάσιο)                        

Πιντζοπούλου Ελένη                        (2^ο ΕΠΑΛ)                             

Ραχμάνης Κώστας                           (2^ο ΓΕΛ)

Σδόγκος Θανάσης                           (4^ο Γυμνάσιο)(4^ο ΓΕΛ)

Τάντου Σοφία                                    (4^ο ΓΕΛ)                                

Τσαγγάρης Δημήτρης                      (Εσπερινό Γυμν.-ΛΤ)                       

Φυτσιλής Αλέξης                               (4^ο ΓΕΛ)                                

 

Για Ελεγκτική Επιτροπή

                 

Αμπατζή Γεωργία                              (ΕΠΑΛ Σοφάδων)

Ματιάτου Διονυσία                             (2^ο ΕΠΑΛ)                 

 

Αλήθεια πως φτάσαμε ως εδώ;

Και που τελειώνει ο κατήφορος;

Συναδέλφισσα -συνάδελφε

Χρόνια τώρα στο «απουσιολόγιο της ζωής» υπήρχαν τα ονόματά μας. Κάθε δικιά μας απουσία και μια «παρουσία» των εκάστοτε κρατούντων, να μη χάνουν την ευκαιρία να περικόπτουν δικαιώματα και ελευθερίες, να στερούν μόρφωση και εργασία, να λεηλατούν, να συνθλίβουν τις ζωές μας.

Αυτό που έλειψε εδώ και πολλά χρόνια, είναι η δικιά μας φωνή μέσα και έξω από τα σχολεία, η δικιά μας πάλη, η δύναμή μας. Την ίδια στιγμή περίσσευαν οι αυταπάτες, αποθεωνόταν η ανάθεση μέσω της ψήφου σε συνδικαλιστές (άτιμους ή τίμιους, πουλημένους ή αγωνιστές).

Αυτός είναι ο λόγος που μας έφτασαν ως εδώ. Με βάση αυτό ακριβώς επιδιώκουν σήμερα να μας πάνε στα πολύ χειρότερα.

Συναδέλφισσα -συνάδελφε

· Σίγουρα  έχεις ακούσει για τις απολύσεις στον Ιδιωτικό και στο Δημόσιο τομέα. Μάλιστα ίσως να γνωρίζεις και εργαζόμενους στους δήμους της περιοχής μας που τίθενται σε διαθεσιμότητα. Ξέρεις όμως, πόσους «λόγους» κατασκευάζουν και τι μηχανισμούς «αξιολόγησης» στήνουν, για να απολύσουν εμάς; Είσαι έτοιμος/η να δεις τον εαυτό σου ή το συνάδελφό σου στο διπλανό γραφείο να απολύεται;

· Έμαθες πως διατάχτηκε ήδη από το Υπουργείο Παιδείας «η θέση σε αργία να επέρχεται αυτοδικαίως με τη δημοσίευση του Νόμου 4093/2012» ακόμα και για τους εκπαιδευτικούς για τους οποίους εκκρεμεί οποιαδήποτε ΕΔΕ»; 

· Ξέρεις ότι η πρώτη αξιολόγηση έχει κιόλας γίνει με το νόμο 4024/11 αφού σύμφωνα με αυτόν οι νέοι  εκπαιδευτικοί θα ζουν(;) με 700€-800€  και μόνο το 30% του βαθμού Β θα πάει στο βαθμό Α; Θυμάσαι πως μισθολογικά θα είμαστε - στην καλύτερη περίπτωση- στάσιμοι μέχρι … αορίστου, σύμφωνα πάλι με το νόμο 4024/11;

· Μας φαντάζεσαι στα 67 να διδάσκουμε και να σκοντάφτουμε; Μας φαντάζεσαι να γερνάμε χωρίς σύνταξη; Αλήθεια πόσο εύκολα βρίσκεις έναν γιατρό ή ένα εργαστήριο συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΠΥΥ ;

· Σίγουρα έχεις ακούσει πως ετοιμάζονται να αυξήσουν το ωράριο εργασίας μας. Αναρωτήθηκες σε πόσα σχολεία μπορούν να μας διαθέσουν; Σκέφθηκες πως έρχονται συγχωνεύσεις σχολείων και συμπτύξεις τμημάτων; Και πως συνέχεια ο Υπουργός λέει ότι απολύεται όποιος χάνει την οργανική θέση του; Ο ίδιος που  μπορεί να μας μεταθέσει οπουδήποτε στην Ελλάδα, όποτε αυτός κρίνει, όπως ψηφίστηκε με το μνημόνιο 3; Πόσες φορές φέτος δέχτηκες «εντέλλεσθε» από τη διοίκηση για να αλλάξεις σχολείο, για να αφήσεις μαθήματα β’ ανάθεσης-πρότζεκτ κλπ, για να μπεις σε μάθημα άσχετο με την ειδικότητά σου;

· Θα έχει το σχολείο σου πετρέλαιο τον επόμενο μήνα; Μπορείς να βγάλεις φωτοτυπίες; Μήπως έχει ήδη το σχολείο σου παιδιά που πεινάνε; 

· Πιστεύεις ακόμα ότι κάποιοι άλλοι θα μας σώσουν; Ότι κάποιος Μεσσίας θα σταματήσει τη ληστεία της χώρας, την υποδούλωση των εργαζομένων, και θα ανατρέψει η βαρβαρότητα;

· Πιστεύεις ότι δεν χρειάζεσαι το σωματείο; Ότι μπορείς να σταθείς μόνος σου απέναντι στη θύελλα;

Η απάντηση σε αυτά  τα ερωτήματα, αλλά και σε άλλα που καθημερινά γεννιούνται, προϋποθέτει μια εντελώς διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων από αυτή που μέχρι σήμερα συνηθίσαμε να έχουμε!

Ήρθε η ώρα να υποστηρίξουμε μια παμπάλαια «καινούρια  ιδέα»:

Να αλλάξουμε τη ζωή μας στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις.

 Αυτή η ιδέα χρειάζεται στράτευση, οργάνωση, μάχες, αγώνες, κίνημα.. Δεν κερδίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι μάχες που ως τώρα δώσαμε είναι μόνο η αρχή. Ο αντίπαλος θέλει να μας πείσει πως πρέπει να σταματήσουμε. Θέλει να μας διαιρέσει ξανά και ξανά, για να τσακίσει τον καθένα μόνο του. Εμείς πρέπει να ενωθούμε όλοι μας και με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους μας.

ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ, Η ΕΛΜΕ ,ΕΙΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΕΙΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΕΚΡΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ.

Ξέρουμε πως έχουμε πολλά να κάνουμε και να μάθουμε, για να νικήσουμε. Πως πρέπει να χειραφετηθούμε πολιτικά και πρακτικά από αυτούς που συντρίβουν τη ζωή μας.

Συναδέλφισσα –συνάδελφε

Άλλαξε ο καιρός και δεν γυρίζει πίσω!!

Δεν θα μας επιστρέψουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που μας κλέβουν. Επιδιώκουν να μας βυθίσουν σε έναν διαρκή κοινωνικό-εργασιακό μεσαίωνα.

Ο «συνδικαλισμός που γνωρίσαμε» τελείωσε. Οι καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΚΕ_ΠΑΣΚ αφού για δεκαετίες συκοφάντησαν και αποσυγκρότησαν τα σωματεία, άραγε τώρα πόσα  ρουσφέτια μπορούν να τάξουν;;

Είναι καθαρό, ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παρακάμψουμε τη σύγκρουση με τον αντίπαλο και άρα κανένας τρόπος συνεννόησης μαζί του.

Άλλαξε ο καιρός και οι απαντήσεις που αναζητούμε δεν βρίσκονται πίσω. Βρίσκονται ΜΠΡΟΣΤΑ!!!

ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

Η ζωή μας έχει αντίπαλο και ο αντίπαλος έχει όνομα.

·        Είναι το ΔΝΤ, η ΕΕ, τα ξένα και ντόπια αρπακτικά που ληστεύουν τη χώρα, τη ζωή μας και το μέλλον μας.

·        Είναι η τρικομματική τους κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, οι παρατάξεις τους, οι κάθε λογής παράγοντές τους, που με διατάγματα, εκβιασμούς, τρομοκρατία, επιβάλλουν φτώχεια, ανεργία, δυστυχία στο λαό και στη νεολαία.

·        Είτε με κυβερνήσεις ανάγκης, είτε με συγκυβερνήσεις, με ή χωρίς εκλογές, η προοπτική διαγράφεται ακόμα πιο σκληρή για όλο το λαό. Τα «έκτακτα» μέτρα που προβάλλονται σε βάθος δεκαετίας ή δεκαετιών προεξοφλούν με τη σειρά τους νέα «έκτακτα» μέτρα και το όριό τους μετακινείται στο διηνεκές.

ΔΕ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΛΜΕ, ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Αγωνιζόμαστε για ένα λαϊκό κίνημα αντίστασης – διεκδίκησης - ανατροπής και για έναν διαφορετικό συνδικαλισμό. Με οργάνωση στη βάση και όχι διαχείριση στα ΔΣ. Ενάντια στη γραφειοκρατία και την ανάθεση. Σε αντίθεση με τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Πολιτικό και όχι συντεχνιακό. Ενάντια στη συνδιαχείριση και σε αυταπάτες συνεννόησης με τη διοίκηση και τον τάδε «συνδικαλιστή».

Δεν θα γίνουμε υπάκουοι και φοβισμένοι ιμάντες μεταβίβασης αντιδραστικών επιδιώξεων στο σχολείο των μνημονίων.  Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι.

Να επιστρέψουμε όλοι στα σωματεία μας – Να τα διεκδικήσουμε – να τα ζωντανέψουμε.

Να οργανώσουμε και να ενώσουμε τη δράση μας. Με ένα σύνθημα:

Ανατροπή αυτής της πολιτικής που τσακίζει δικαιώματα και θυσίες αιώνων.

Για μια ζωή με δικαιώματα στη δουλειά, στο εισόδημα, στη στέγαση, στο φαγητό, στη σύνταξη, στην υγεία, στην παιδεία, στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.    

Αν δεν δράσουμε τώρα, αν δεν μοιραστούμε κοινούς αγώνες