Αντίο σ έναν φίλο που τον «κρέμασαν» οι τοκογλύφοι
Όπως συνηθίζουμε τα απογεύματα με τα μικρά μας έτσι και το απόγευμα την Δευτέρας κάναμε έναν περίπατο στον πεζόδρομο της Νικολαϊδου στην παραλία της Ελευσίνας! Πρώτη αναγκαία στάση στο περίπτερο ! Μπαμπά σοκολάτα μου λέει ο Κωνσταντίνος! Μπαμπά θέλω και γω , μου φωνάζει απ αριστερά μου η Λυδία. Μισό ... παιδιά να πάρω παραγγελίες τους λέω χαμογελώντας να μην μπερδέψουμε τον περιπτερά...(γέλια)
Βγάζω να πληρώσω...
- Κώστα κερνάμε καφεδάκι! Ακούω μια φωνή από πίσω μου... Γυρίζω και βλέπω τον καλό φίλο και γείτονα τον Κώστα.
15 χρόνια μαχητής, 15 χρόνια καταστηματάρχης "λαμπάδα''... μεγαλώσαμε μαζί ... Εγώ πλέον πατέρας με τέσσερα παιδιά... Αυτός στυλοβάτης στο μαγαζί του...
- Σ ευχαριστώ Κώστα μου, του απάντησα, να τα κάνω μια βόλτα γιατί είχαμε στενοχώρια σήμερα με τον μικρό (τον Κωνσταντίνο) τρέχαμε στα εφημερεύοντα λόγω κοιλιάς, να ξεχαστούν λίγο !
- Περαστικά! μου εύχετε ο φίλος μου...
-Όποτε θέλετε ελάτε... θα σας περιμένουμε! Κωνσταντίνε δεν πονάς; ρώτησε τον γιο μου.
Ο μικρός κρύφτηκε κάτω από το μπουφάν μου. Ντράπηκε...
Σήμερα το πρωί ο φίλος μου που επί 15 και πλέον χρόνια λέγαμε τις καλημέρες μας τις καλησπέρες μας και κράζαμε το δημοτικό σύστημα της πόλης που καταδίκασε τα μαγαζιά στον "νεκροπεζόδρομο"της Νικολαίδου στην Ελευσίνα να βάζουν λουκέτο το ένα πίσω απ τα αλλο, βρέθηκε κρεμασμένος μέσα στο μαγαζί που πιστά υπηρέτησε όλα τα χρόνια του!
Ο φίλος μου κρεμάστηκε!
Ο Κώστας ο Παντελίδης έναν καθαρό παιδί που όταν χρειάστηκε στάθηκε απέναντι, στην τρομοκρατία της νύχτας και έφτυσε στα μούτρα τα μπραβόνια της πόλης του Στεφανάκου, αλλά και σε όσους αγωνίστηκαν να τον κλείσουν δεν άντεξε άλλο!
Πιέστηκε πολύ... Και αποφάσισε να φύγει!
Λυπάμαι πάρα πολύ που έχασα την ευκαιρία φίλε μου...
Έπρεπε την Δευτέρα να έρθω στο κάλεσμα σου ίσως κάτι να καταλάβαινα... ίσως κάτι να μου έλεγες όπως πάντα και να σε τράβαγα από κάτω...
Η αστυνομία ας μην βιάζετε να βγάλει συμπεράσματα...
Ο Παντελίδης δεν είχε ψυχολογικά... Αλλεργία στις απειλές και στους τοκογλύφους συνεταίρους λαθρέμπορους είχε. Εκεί ψάξτε αν ... θέλετε την αλήθεια!
(Κώστας Μιλόβας)
Βγάζω να πληρώσω...
- Κώστα κερνάμε καφεδάκι! Ακούω μια φωνή από πίσω μου... Γυρίζω και βλέπω τον καλό φίλο και γείτονα τον Κώστα.
15 χρόνια μαχητής, 15 χρόνια καταστηματάρχης "λαμπάδα''... μεγαλώσαμε μαζί ... Εγώ πλέον πατέρας με τέσσερα παιδιά... Αυτός στυλοβάτης στο μαγαζί του...
- Σ ευχαριστώ Κώστα μου, του απάντησα, να τα κάνω μια βόλτα γιατί είχαμε στενοχώρια σήμερα με τον μικρό (τον Κωνσταντίνο) τρέχαμε στα εφημερεύοντα λόγω κοιλιάς, να ξεχαστούν λίγο !
- Περαστικά! μου εύχετε ο φίλος μου...
-Όποτε θέλετε ελάτε... θα σας περιμένουμε! Κωνσταντίνε δεν πονάς; ρώτησε τον γιο μου.
Ο μικρός κρύφτηκε κάτω από το μπουφάν μου. Ντράπηκε...
Σήμερα το πρωί ο φίλος μου που επί 15 και πλέον χρόνια λέγαμε τις καλημέρες μας τις καλησπέρες μας και κράζαμε το δημοτικό σύστημα της πόλης που καταδίκασε τα μαγαζιά στον "νεκροπεζόδρομο"της Νικολαίδου στην Ελευσίνα να βάζουν λουκέτο το ένα πίσω απ τα αλλο, βρέθηκε κρεμασμένος μέσα στο μαγαζί που πιστά υπηρέτησε όλα τα χρόνια του!
Ο φίλος μου κρεμάστηκε!
Ο Κώστας ο Παντελίδης έναν καθαρό παιδί που όταν χρειάστηκε στάθηκε απέναντι, στην τρομοκρατία της νύχτας και έφτυσε στα μούτρα τα μπραβόνια της πόλης του Στεφανάκου, αλλά και σε όσους αγωνίστηκαν να τον κλείσουν δεν άντεξε άλλο!
Πιέστηκε πολύ... Και αποφάσισε να φύγει!
Λυπάμαι πάρα πολύ που έχασα την ευκαιρία φίλε μου...
Έπρεπε την Δευτέρα να έρθω στο κάλεσμα σου ίσως κάτι να καταλάβαινα... ίσως κάτι να μου έλεγες όπως πάντα και να σε τράβαγα από κάτω...
Η αστυνομία ας μην βιάζετε να βγάλει συμπεράσματα...
Ο Παντελίδης δεν είχε ψυχολογικά... Αλλεργία στις απειλές και στους τοκογλύφους συνεταίρους λαθρέμπορους είχε. Εκεί ψάξτε αν ... θέλετε την αλήθεια!
(Κώστας Μιλόβας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου