Αν σβήσει η Δημόσια Παιδεία σβήνει και το μέλλον της χώρας!!!

Επιστολή του συναδέλφου και συναγωνιστή Άρη Γκάτση στον πρόεδρο της ΟΛΜΕ

6/5/2013

Κε Πρόεδρε της ΟΛΜΕ και συνάδελφε Νίκο Παπαχρήστο,

Παίρνω το θάρρος να επικοινωνήσω μαζί σας γιατί η κατάσταση είναι όχι απλά κρίσιμη αλλά στο αποκορύφωμά της.

Είμαι καθηγητής Φυσικός με οργανική θέση σε επαρχιακό Γενικό Λύκειο και παρ' όλο ότι δεν με επηρεάζουν -προς το παρόν- οι αλλαγές που θα έρθουν, ανησυχώ όπως και πολλοί άλλοι για το μέλλον της ποιότητας της Παιδείας και το ρόλο του εκπαιδευτικού.

Κατ' αρχήν να σας πω ότι οι περισσότεροι καθηγητές πιστεύουν ότι το μόνο μέσον πίεσης που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι οι κινητοποιήσεις μέσα στις εξετάσεις και ακριβέστερα κατά την διάρκεια των Πανελλαδικών.

Επειδή ακριβώς θα πάρετε σημαντικές αποφάσεις και επίκειται και η συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας θα ήθελα να του επισημάνετε τα παρακάτω:

1. Ας υποθέσουμε ότι μπορεί ο εκπαιδευτικός να αντέχει και με μισθούς πείνας και μάλιστα ο πιο παθιασμένος θα μπορούσε να διδάσκει και δωρεάν. Ας υποθέσουμε ότι μπορεί αν θέλει ένας αγωνιστής δάσκαλος-καθηγητής να διδάσκει 30+ ώρες την εβδομάδα.
Ακόμα και αν ένα σχολείο λειτουργούσε με τέτοιου είδους εκπαιδευτικούς θα λυνόταν το πρόβλημα της Παιδείας; Θα αυξανόταν το ενδιαφέρον των μαθητών;
Φυσικά και όχι. Αφού οι μαθητές: θα είχαν πάλι το ίδιο πρόγραμμα σπουδών, η αδιαφορία της Β' και Γ' Λυκείου για τα μαθήματα του Σχολείου θα ήταν η ίδια (αφού το μόνο ενδιαφέρον τους είναι οι Πανελλαδικές), και το σύστημα να περνούν τις τάξεις με μόνη αγωνία μην κοπούν από απουσίες (γιατί σε μαθήματα δεν μένουν ποτέ) δεν θα άλλαζε. Έτσι πάλι θα υπήρχε το φαινόμενο μαθητές των τελευταίων τάξεων να μην γνωρίζουν την προπαίδεια και ουσιαστικά να προσπαθούν με το έτσι θέλω να πάρουν απολυτήριο αφού μετά το πελατειακό κράτος θα φρόντιζε γι αυτούς.

Εν κατακλείδι όχι απλά δεν θα άλλαζε τίποτα αλλά θα επιδεινώνονταν η κατάσταση διότι ενδεχομένως άξιοι εκπαιδευτικοί, νέοι με όρεξη και με οικογένειες αλλά χωρίς οργανική θέση θα απαξιώνονται και θα ρίχνονται στον Καιάδα και την εξορία.

2. Ως προς το θέμα της οικονομίας των κρατικών ταμείων. Μπορεί να μας πει ο κος Υπουργός αν κάνοντας οικονομία με την απόλυση-μετακίνηση εκπαιδευτικών θα αυξηθεί η επιδότηση για την Παιδεία; Θυμάμαι π.χ. ακόμα και στην αυτοαξιολόγηση που το Υπουργείο προωθούσε λέγανε κάτι –κουραφέξαλα- για επιβράβευση σχολείων...

Μήπως ξεχάστηκαν όλα, και τα χρήματα φεύγουνε για κάποιες άλλες εξυπηρετήσεις (όχι προς το συμφέρον της Παιδείας);

Μήπως με την αύξηση ωραρίου τα ΙΔΙΩΤΙΚΑ σχολεία κερδίζουν ανέλπιστα πολλά χρήματα; Βλέπε Κολλέγιο Αθηνών...

Τα δυο τελευταία χρόνια παρατηρήθηκε το γεγονός να μαραζώνουν αντί να αναπτύσσονται όσα Δημόσια Σχολεία παραμένουν ακόμα ανοιχτά, σε κάποιες περιοχές χρήματα να μην υπάρχουν ούτε για πετρέλαιο, μερικές φορές επίσης μαθητές να παρακαλάνε καθηγητές να τους κεράσουν κάτι διότι δεν έχουν ούτε 1 ευρώ για σάντουιτς.

Αν σβήσει η Δημόσια Παιδεία σβήνει και το μέλλον της χώρας!!!
3. Όσο για το θέμα της απεργίας μέσα στις Πανελλήνιες: Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να προετοιμάσει τον μαθητή με όλα τα εφόδια για να συνεχίσει στο ανταγωνιστικό περιβάλλον της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αλλά και γενικά της επαγγελματικής, πολιτικής και κοινωνικής του ζωής.

Το αν θα δώσει ο μαθητής ή όχι εξετάσεις και με ποιό τρόπο το καθορίζει το Υπουργείο Παιδείας. Αν αύριο η Πολιτεία πει ότι οι Πανελλαδικές θα γίνονται σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα θα παραβίαζε κάτι που θα έκανε την ΟΛΜΕ να αντιδράσει; Υπάρχει πουθενά γραμμένο ότι οι καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και μόνο αυτοί έχουν την αποκλειστικότητα να κάνουν επιτήρηση στις Πανελλαδικές και κανείς άλλος;

Χρόνια τώρα όλοι οι Υπουργοί μιλάνε για απεγκλωβισμό της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από τις εξετάσεις για Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ευκαιρία να το ξανασκεφτούν. Ας φέρουν Πανεπιστημιακούς ή τους εκδοτικούς οίκους και τους φροντιστές που τους «φροντίζουν», να κάνουν αυτοί την επιτήρηση ώστε να γίνουν οι εξετάσεις κανονικά. Η συμμετοχή των καθηγητών φτάνει μέχρι τις πανελλαδικές και είναι αρκετά βαρύ το έργο αυτό.

Όσο διαρκεί αυτός ο τρόπος εξετάσεων

α) Ψυχολογικά φθείρει γονείς και μαθητές,

β) Ενισχύει την παραπαιδεία και τις εκδοτικές εταιρείες

γ) Υποβαθμίζει το Λύκειο και τις ποικίλες γνώσεις που προσφέρει

δ) Δεν αναδεικνύει πάντα άξιους για κάθε τομέα εφόσον καταργήθηκε η βάση του ΔΕΚΑ και παρατηρείτε το φαινόμενο με γενικό βαθμό 2,5/20 να μπαίνει κάποιος στο Μαθηματικό!!!! (ειδ. κατηγορίες)

ε) μαθητές συνεχίζουν στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση με βασικές ελλείψεις σε πολλούς τομείς. κλπ.

Άρα με την απεργία μέσα στις εξετάσεις θα τεθούν στο τραπέζι και ζητήματα απεμπλοκής αυτών.

ΠΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΚΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΤΙ:

- Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΝΑ ΤΟΝΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ, ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ Σ' ΑΥΤΟ, ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΝΑΔΥΚΝΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΣΕΙ ΑΥΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΟΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ...

- Να σταματήσουν να πειραματίζονται στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης, τοποθετώντας ανεξάρτητες Διακομματικές Επιτροπές που θα ασχολούνται με ζητήματα Παιδείας που δεν θα συνδέονται με τον εκάστοτε Υπουργό αλλά θα έχουν διαφορετική θητεία.

- Τέλος να πάψει κάθε εκπαιδευτικός (και ίσως κάθε πολίτης αυτής της χώρας) να αισθάνεται ότι είναι ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ...

Διότι η αστάθεια και η αβεβαιότητα σκοτώνει κάθε καλή προσπάθεια.