ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

 Με το μυαλό μου άδειο χωρίς σκέψεις, κοιτούσα έξω. Παρατηρούσα τα σύννεφα και τους σχηματισμούς που δημιουργούσε το φως του ήλιου. Η ματιά μου αφού περιπλανήθηκε αρκετή ώρα, γύρισε στο δωμάτιο και σταμάτησε πάνω στο πρόσωπο του γιού μου. Είχε αυτή την έκφραση που δημιουργεί ο συνδυασμός έντασης με αγωνία και ανυπομονησία! Πριν καν αναρωτηθώ γιατί, μου ήρθε η απάντηση από την οθόνη του υπολογιστή του. Το παιχνίδι βρίσκονταν σε δύσκολο σημείο… Αυτή η πίστα ήταν γεμάτη παγίδες και δύσκολα περάσματα. Ο παίκτης έπρεπε να κάνει ένα σωρό ακροβατικά για να διασωθεί και να συνεχίσει στο επόμενο στάδιο…. Αυτός ο τύπος μου φαίνεται γνωστός…. παρατηρώντας καλύτερα διακρίνω ότι μου μοιάζει. Ναι είμαι εγώ. Έχω βρεθεί σε μια καταιγίδα και κάνω ακροβατικά για να περάσω στο επόμενο στάδιο… δύσκολο, δεν τα καταφέρνω… ειδικά στο σημείο κλειδί «Λάσκαρης» δεν έχω φτάσει ποτέ. Πατάω διαδοχικά στα επίπεδα «πτυχίο», «παιδαγωγική επάρκεια», «προϋπηρεσία». Τζίφος!! Κάνω άλλη μια προσπάθεια. Πηγαίνω στο επίπεδο «μεταπτυχιακό» Ωραία! Κάτι έγινε. Πατώντας πάνω του εμφανίζεται και το ΦΕΚ « Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου, καθώς και οι κάτοχοι μεταπτυχιακού ή διδακτορικού διπλώματος εκ των εκπαιδευτικών της παραγράφου 1 του παρόντος μετατάσσονται υποχρεωτικά με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, έως την 22η Ιουλίου 2013, στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης στην οποία υπάγονται» Ατυχία!!!!! Έρχεται μια τροπολογία και το ακυρώνει…. Κουράστηκα, εγκαταλείπω… Στρίβω να βγω από την πίστα και με χτυπάει μια αμπούλα δύναμης. Σηκώνω τα μάτια και βλέπω τους μαθητές μου με κονκάρδες «η δασκάλα της καρδιάς μου» να μου πετούν τις αμπούλες. Πατάω στο ελατήριο «αγάπη για το σχολείο», (δεν μοριοδοτείται) επιστρέφω και συνεχίζω. Περνάω ένα επίπεδο ακόμη. Το πρόσωπο του γιού μου άλλαξε. Αυτός που κατευθύνει τον παίχτη έχει ένα πρόσωπο που εναλλάσσεται…

Τη μια γίνεται Αρβανιτοπουλοκεδίκογλου και λέει. :

Νομοθετούμε κατά απαίτηση της Τρόικας «… τους ανθρώπους που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα αλλά έχουν τίτλους σπουδών, που δεν προστατεύονται και ουσιαστικά είμαστε εκτεθειμένοι απέναντί τους, έγινε όμως μόνο και μόνο κατ΄ απαίτηση της τρόικα, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία με τη δόση…»

Την άλλη γίνεται Αρβανιτοπουλομητσοτάκης

Τώρα βρίσκομαι σε μια πίστα με πολλούς παίκτες. Ο Αρβανιτοπουλομητσοτάκης παρακολουθεί προσεκτικά την πίστα του. Οι παίκτες αγωνιούν, αυτός όμως αυστηρός καθορίζει το παιχνίδι. Τους βομβαρδίζει με απανωτά ΦΕΚ, κατανομή 1, 2, 3… Χαμογελάει ικανοποιημένος…. Εντάξει παίκτες, όλα καλά, τακτοποιηθήκατε, είσαστε όλοι στο παιχνίδι, κανείς δεν θα μείνει στον πάγκο. Ουφ… Η ώρα περνάει και οι μήνες επίσης. Οι παίκτες κλονίζονται, κάποιοι έφυγαν από τη

μέση άλλοι προς την πίστα «έμφραγμα» άλλοι προς την πίστα αυτοκτονία». Ε, εσύ… που πας χωρίς ΑΣΕΠ, πέρνα πίσω.. ναι εκεί.. πάρε πέντε (μόρια) Ο ένας παίχτης στρέφεται ενάντια στον άλλον. Σπρώχνονται για να φτάσουν στο επόμενο επίπεδο. Το επίπεδο αυτό όμως είναι προδιαγεγραμμένα μικρό, δεν τους χωράει όλους. Πέτα τον, χτύπα τον, σκότωσε, επιβίωσε..

Ο Αρβανιτοπουλομητσοτάκης χαμογελάει πλατιά.

Ο στόχος επετεύχθη.Ο αριθμός είναι αυτός που έπρεπε.

Το φωτάκι με το αναβοσβήνει…

μέση άλλοι προς την πίστα «έμφραγμα» άλλοι προς την πίστα αυτοκτονία». Ε, εσύ… που πας χωρίς ΑΣΕΠ, πέρνα πίσω.. ναι εκεί.. πάρε πέντε (μόρια) Ο ένας παίχτης στρέφεται ενάντια στον άλλον. Σπρώχνονται για να φτάσουν στο επόμενο επίπεδο. Το επίπεδο αυτό όμως είναι προδιαγεγραμμένα μικρό, δεν τους χωράει όλους. Πέτα τον, χτύπα τον, σκότωσε, επιβίωσε..

Ο Αρβανιτοπουλομητσοτάκης χαμογελάει πλατιά.

Ο στόχος επετεύχθη.

Ο αριθμός είναι αυτός που έπρεπε.

Το φωτάκι με το αναβοσβήνει…

… Win

Μπράβο από την τρόικα..

GAME OVER!!!

450 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ …..ΣΤΙΣ 22 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

Σε λίγο πάμε για άλλη μια παρτίδα με νέους παίκτες