Χρυσαυγίτες-Γουρούνια-Δολοφόνοι

Ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα: Χρυσαυγίτες-Γουρούνια-Δολοφόνοι

 Εφημερίδα; Ρήξη

Ένας χρονος πέρασε ήδη από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση που είχαμε βγάλει λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ρ

Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη παρέκει. Μια σέχτα δολοφόνων, μπράβων του υποκόσμου και παλαίμαχων παρακρατικών, άξιοι επίγονοι της Καρφίτσας και των Γκοτζαμάνηδων προσπαθούν να εκτρέψουν μια ολόκληρη, κατεχόμενη, πτωχευμένη χώρα σε εμφύλιο.

Την ίδια στιγμή που το περίφημο «success story» της πανάθλιας δοσιλογικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου καταρρέει τραγικά μέσα σ’ ένα σκηνικό ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου που συνεχίζει η Τρόικα και η Γερμανική Ευρώπη εναντίον του ελληνικού λαού, με θύματα ολόκληρα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και φόντο τις 3.500 αυτοκτονίες που έχουν συμβεί για οικονομικούς λόγους τα τελευταία τρία χρόνια, κάποιοι στήνουν μεθοδικά ένα αιματηρό, και άκρως αποπροσανατολιστικό σκηνικό τεχνητής έντασης.

Το 1944, ήταν οι Άγγλοι και ο Τσώρτσιλ που έβαλαν τους πολιτικούς προγόνους της Χρυσής Αυγής, τα Τάγματα Ασφαλείας, να εξαπολύσουν ένα ανελέητο κυνηγητό των αγωνιστών του ΕΑΜ, θέλοντας να προκαλέσουν εμφύλιο στη χώρα, για να υπονομεύσουν την κεκτημένη Ελευθερία της Εθνικής Αντίστασης.

Σήμερα, άραγε, ποιοί στηρίζουν την εγκληματική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής; Ήδη πολλά ακούγονται για χρηματοδότηση από εφοπλιστές, τα έχει αναπαράγει μέχρι και ο βρετανικός Γκάρντιαν, και εξάλλου οι Χρυσαυγίτες έχουν στηρίξει επανειλημμένως μέσα στη Βουλή αυτούς και τους τραπεζίτες.
Ανεξάρτητα, όμως, από το ποιος βρίσκεται από πίσω, είναι πολύ προφανής ο ρόλος της Χρυσής Αυγής: Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα τεχνητό εμφυλιοπολεμικό κλίμα, το οποίο –τυχαίο; Δε νομίζουμε…– βγάζει την κατάλληλη στιγμή από το κάδρο τους πραγματικούς υπαίτιους της ελληνικής τραγωδίας: Τους ξένους επικυρίαρχους, και τις ελληνικές άρχουσες τάξεις που έχουν συμπράξει μαζί τους. Τους εγκληματίες της Εθελοδουλίας και των Μνημονίων, που στραγγαλίζουν οικονομικά και κοινωνικά μια ολόκληρη χώρα: Ότι έκαναν ακριβώς οι Γερμανοτσολιάδες παππούδες τους στο 3^ο Ράιχ, το ίδιο κάνουν αυτοί στο 4^ο, μεταμοντέρνο Ράιχ που ζούμε σήμερα.
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να τους αντιμετωπίσει ακριβώς όπως τους αντιμετώπισε και τότε: Να τους εξοστρακίσει, όχι μόνο από το πολλάκις υπονομευμένο και απόλυτα απαξιωμένο κάδρο της νομιμότητας, αλλά από την συνείδηση μιας ολόκληρης κοινωνίας, που όντας σε ηθική, αξιακή σήψη και πνευματικό τέλμα, τους έχει αφήσει να μολύνουν ένα 7%-10% του εκλογικού σώματος.
Θα πρέπει να πιέσει την κυβέρνηση του Σαμαρά και τον Δένδια, να θέσει εκτός νόμου το κόμμα των δολοφόνων –στο κάτω-κάτω, κάτι τέτοιο θα τους ξεβόλευε, διότι προφανώς και η δράση της Χρυσής Αυγής βοηθούσε ποικιλοτρόπως στην τακτική του διαίρει και βασίλευε που έχουν υιοθετήσει η κυβέρνηση και η εντολοδόχοι τους: Από το ότι χρησιμεύει στον φανατισμό των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, πολλοί από τους οποίους ανοιχτά ομολογούν την ναζιστική τους τοποθέτηση, μέχρι ότι τους χρησιμοποιούν ως σκιάχτρο για να στήσουν «συνταγματικά τόξα» και να τους μετατρέψουν όλους σε συνενόχους στη διάλυση της χώρας.
Θα πρέπει, επίσης, να τους απομονώσει με κάθε μέσο, και πρώτα απ’ όλα ηθικά και ιδεολογικά από παντού. Κυρίως ιδεολογικά, καθώς δεν πρόκειται να νικήσει κανένας τους νεοναζί, όσο κερδίζουν συνειδήσεις –μάλιστα μεταξύ των πιο φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας.
Κι εδώ τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα. Ότι ο μέχρι χθες κυρίαρχος εθνομηδενισμός, που ξεκινάει από την νεοφιλελεύθερη μνημονιακή δεξιά και καταλήγει στους… αντιεξουσιαστές, όχι μόνον απέτυχε να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή (όπως απέτυχε και σε οτιδήποτε άλλο ευαγγελίστηκε σε όλες του τις εκδοχές, από τον «εκσυγχρονισμό» και την ένταξή μας στην ΟΝΕ, μέχρι την δημιουργία ενός ρωμαλέου κινήματος χειραφέτησης) αλλά και αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα που την εκτόξευσε στην θέση που βρίσκεται σήμερα: Όλα αυτά τα χρόνια, ο εθνομηδενισμός των στούντιο, των πανεπιστημίων και των… δρόμων βοήθησε την Χρυσή Αυγή να οδηγηθεί στο κοινοβούλιο. Και βέβαια, δεν γίνεται τώρα να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κοινωνική μόλυνση με τον ίδιο «Ιό» που την εξέθρεψε
Γι’ αυτό, και ένα είναι σαφές: Στην Ελλάδα, ο αντιφασισμός, από το 1940-1944 μέχρι το 1967-1974, γιγάντωσε και κέρδισε τις συνειδήσεις του λαού, διότι είχε ένα πολύ συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόσημο: Διότι ήταν αντιφασισμός της εθνικής απελευθέρωσης, αντικατοχικός και αντιαποικιακός. Σαν τέτοιος κέρδισε τότε, σαν τέτοιος θα κερδίσει και σήμερα:

ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΟΜΜΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ, ΜΠΡΑΒΩΝ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ, ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ